ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 676
“เป็นเพราะครอบครัวเซเวียร์ทำผิดต่อโจเซฟินและทำให้เธอต้องผ่านเรื่องทุกข์ทรมานเช่นนี้” แองเจลีนสูดหายใจฟึดฟัด
เจย์ถึงกับอึ้ง
เขาเห็นอยู่แล้วว่าโจเซฟินรู้สึกผิดอย่างไรและความเจ็บปวดที่เธอต้องเผชิญนั้นเป็นอย่างไร ขณะที่เขารู้สึกเสียใจกับโจเซฟิน มันก็ทำให้เขานึกถึงเรื่องของแองเจลีนด้วยเช่นกัน
ย้อนกลับไปเมื่อแองเจลีนเข้าหาเขาโดยใช้ตัวตนของโรส เขาได้แสดงท่าทางเย็นชาต่อเธอเหมือนกับที่เซย์นทำกับโจเซฟิน
ในตอนนั้น เธอคงรู้สึกหมดหนทางและเจ็บปวดมาก
เจย์ยื่นมือออกมาลูบผมของเธอเบา ๆ แล้วจู่ ๆ ก็ถามขึ้นว่า “แองเจลีน มันรู้สึกทรมานหรือเปล่าที่เธอตกหลุมรักฉัน?” เขารู้สึกเห็นอกเห็นใจ
แองเจลีนมองเขาด้วยดวงตาที่เจิดจ้าราวกับกวางน้อยไร้เดียงสา
“ไม่เลย” เธอยิ้มออกมา
เจย์หลุดหัวเราะ “ก็จริงที่ปกติแล้วเธอไม่ค่อยบ่นมากอยู่แล้ว”
แองเจลีนพูด “ฉันพูดจริง ๆ ”
“แต่ที่ผ่านมาฉันเคยปฏิบัติต่อเธอจนเธอต้องร้องไห้น้ำตาไหล” เจย์กล่าวอย่างเศร้า
แองเจลีนหยอกล้อตัวเอง โดยพูดว่า “ฉันมีท่อน้ำตาที่มีน้ำตามากเกินไป ดังนั้นฉันจึงเป็นเหมือนเด็กขี้แยโดยปกติ”
“ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอรู้สึกผิดกับเรื่องในอนาคตอีกแล้ว” เจย์มองเข้าไปในดวงตาของเธออย่างเคร่งขรึมราวกับว่าเขาให้คำปฏิญาณกับเธอ
“อืม” แองเจลีนพยักหน้า
หลังจากที่เซย์นมองดูโจเซฟินจากไป เขาก็กลับมาอย่างอารมณ์เสียในขณะที่รู้สึกสิ้นหวัง เขายืนอยู่หน้าห้องของแองเจลีน “แองเจิล เธอออกมาได้ไหม? ฉันมีอะไรอยากจะถามเธอหน่อย”
มีความรู้สึกโกรธในสายตาของแองเจลีนในขณะที่เธอส่งเสียงด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว “ฉันไม่ว่าง”
เซย์นจ้องมองเธอ “แต่เธอดูว่างสำหรับฉันนะว่าไหม?”
แองเจลีนช่วยนวดขาของเจย์ทันที “ไม่เห็นเหรอว่าฉันไม่ว่าง?”
เซย์นโต้กลับ “ก็ได้”
จากนั้น เขาก็จากไปด้วยสีหน้าบูดบึ้ง
เจย์จับมือแองเจลีนและพูดว่า “เขามีเรื่องคิดมากมาย ฉันคิดว่าเขาอาจมีเรื่องสำคัญจะคุยกับเธอนะ ไปเถอะ”
“แล้วนายล่ะ?”
เจย์มองผ้าปูที่นอนสีชมพูแล้วยิ้ม “ฉันจะพักผ่อนที่นี่”
แองเจลีนช่วยพยุงเขาขึ้นเตียง แล้วหันหลังเดินออกไป แต่เจย์ดึงเธอเข้ามากอดแล้วจูบเธอก่อนปล่อยเธอไปอย่างไม่เต็มใจ
“ฝันดีนะ” แองเจลีนกล่าว
“อืม”
แองเจลีนเดินไปพบเซย์นในสวนชั้นล่าง
เซย์นจ้องไปที่แองเจลีน ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
แองเจลีนสันนิษฐานว่าเซย์นโกรธ เพราะเธอได้ทำร้ายเขาอย่างเต็มที่ในวันนี้ ดังนั้น เธอจึงพยายามปลอบโยนเขาโดยถามว่า “นายโกรธฉันใช่ไหม?”
ปากของเซย์นขดเป็นรอยยิ้มกว้าง “ใครโกรธกัน?”
“แล้วทำไมนายถึงมองมาที่ฉันแบบนั้น? นายกำลังทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจไปหมดแล้วเนี่ย งั้นช่วยควบคุมการแสดงออกของนายให้ถูกต้องด้วย” แองเจลีนรู้สึกรำคาญ
เซย์นโต้กลับ “เธอกำลังขอให้ฉันควบคุมการแสดงออกของฉันเหรอ? เธอควรขอให้ผู้ชายของเธอควบคุมฮอร์โมนเพศชายด้วยเหมือนกันนะ เมื่อเขาต้องการจะฝากรอยจูบไว้ที่คอของเธอแบบนั้นนะ เขาควรเลือกบริเวณที่ต้องตระหนักให้ดีกว่านี้หน่อย”
แองเจลีนก้มหน้าลงและหน้าแดงขึ้นทันที
