ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 757
หลังจากที่แองเจลีนรีบไปถึงโรงพยาบาลแกรนด์ เอเซีย เธอได้ยินเสียงร้องอย่างสิ้นหวังของเซร่า เซเวียร์ จากโถงทางเดิน
ขณะที่แจ็คนั่งอยู่ในห้องสำหรับนั่งรอ กำลังสูบบุหรี่ด้วยสีหน้าบูดบึ้ง
คุณนายติดตามเซร่าไปด้วยเพื่ออยู่เคียงข้างเธอ เธอจับมือของหล่อน ดวงตาของเธอเองแดงก่ำจากการสะอื้นไห้กับเรื่องทั้งหมดนั้น
“เซร่า ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี เธอต้องเข้มแข็งไว้นะ” คุณนายปลอบเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก
แองเจลีนวิ่งออกจากลิฟต์และคุณนายก็รีบไปหาเธอทันทีที่เห็นเธอ หล่อนจับมือเธอและพูดอย่างเร่งด่วนว่า “เซเวียร์ เธอมาทันเวลาพอดีเลย เธอรีบไปช่วยเซร่าโดยการเซ็นชื่อของเธอให้หน่อยสิ”
แองเจลีนเหลือบมองเซร่าที่กำลังนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยเคลื่อนที่ คนที่มีความหยิ่งทะนงมากจะร้องไห้แบบที่ไม่มีใครทำกันเช่นนี้ได้อย่างไร?
ความเกลียดชังของเธอที่มีต่อเซร่าถูกลบล้างออกไปด้วยความสงสาร เธอเดินไปหาหล่อนและพูดว่า “การคลอดบุตรเป็นเรื่องที่เจ็บปวด เธอจะต้องอดทนหน่อยนะ”
เซร่ามองเธอด้วยความขุ่นเคือง “แม่ฉันอยู่ไหน? ทำไมเธอไม่มาอยู่ที่นี่?”
“อาคอนเนอร์อยู่ในโรงพยาบาลนี่แหละกำลังดูแลพ่อของฉันอยู่” แองเจลีนไม่ได้พูดถึงเรื่องที่จอร์จเป็นลมเพราะเซร่าทำให้เขาโกรธ เธอบอกไม่ได้ เพราะเซร่าไม่สามารถทำใจได้อีกในเวลานี้
ใบหน้าของเซร่าแสดงความผิดหวัง “เธอ… ผิดหวังในตัวฉันหรือเปล่า?”
“อะ!” การคับข้องใจมากมายของเธอทำให้เธอเพิกเฉยต่อสิ่งนั้นทั้งหมด
แองเจลีนกล่าวว่า “ฉันจะไปหาหมอเพื่อเซ็นชื่อให้แล้วกัน”
พยาบาลนำทางแองเจลีนไปที่ห้องทำงาน แต่ห้องทำงานเป็นห้องที่อยู่สุดทางหลังจากที่เลี้ยวซ้ายไปปลายโถงทางเดิน
สถานที่ห้องนั้นมันอยู่โดดเดี่ยวมากและแม้แต่เสียงคร่ำครวญของเซร่าก็เบาลงเมื่ออยู่ตรงนั้น
ระหว่างทางไปนั้น พยาบาลได้อธิบายสั้น ๆ เกี่ยวกับอาการปัจจุบันของเซร่าว่า “แม่เด็กเป็นโรคหมู่เลือดที่หายากและมีปัญหาในการคลอดบุตร ดังนั้นตอนนี้จึงเป็นอันตรายมาก เพราะเธอมีสถานะพิเศษ
เราจึงไม่สามารถทำการผ่าตัดเธอได้ คุณจะต้องให้คนสำคัญของเราเป็นคนรับผิดชอบด้วย คุณต้องเซ็นสำเนาคำชี้แจงการยกเว้นทางกฎหมายและข้อจำกัดความรับผิดชอบของโรงพยาบาลด้วย”
แองเจลีนรู้สึกประหลาดใจ “หมู่เลือดหายาก?”
ครอบครัวเซเวียร์ทั้งหมดเป็นกรุ๊ปเลือดปกติทั่วไป ซึ่งหมายความว่ากรุ๊ปเลือดที่เป็นเอกลักษณ์ของเซร่าสามารถมาจากแม่ของเธอเท่านั้น
แต่เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับกรุ๊ปเลือดของอาคอนเนอร์เลย
แองเจลีนเดินไปที่ประตูห้องทำงานหมอ และเธอก็โกรธมากหลังจากฟังพยาบาลพูด “คำชี้แจงข้อยกเว้นทางกฎหมายและข้อจำกัดความรับผิดชอบคืออะไร? ความหมายของสิ่งนี้คือยังไงกัน? คุณกำลังพูดว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับทั้งแม่และลูก แกรนด์ เอเซียจะไม่รับผิดชอบใช่ไหม?”
พยาบาลตอบว่า “คุณพูดอย่างนั้นก็ได้”
“ใครกันที่เป็นคนตั้งกฎเกณฑ์ที่กดขี่ข่มเหงแบบนี้?”
“ท่านประธาน”
“หึ ๆ …” แองเจลีนหัวเราะอย่างเย็นชา “เขายังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?”
พยาบาลเตือนเธอว่า “คุณเซเวียร์ คุณควรรีบเซ็นเอกสาร หากมีความล่าช้าใด ๆ อาจทำให้แม่ของเด็กตกอยู่ในอันตรายมากขึ้น”
แองเจลีนอดไม่ได้ที่จะผลักประตูให้เปิดออกและเดินเข้าไป
พยาบาลหันหลังเดินออกไป
พยาบาลกลับไปที่ทางเข้าห้องผ่าตัดสูติศาสตร์และออกคำสั่งให้เข็นเซร่าเข้าไปในห้องทันที
แองเจลีนไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากที่เธอเข้าไปในห้องทำงานนั้น เธอเห็นเงาที่คุ้นเคยอยู่บนรถเข็น เธอถึงกับเป็นใบ้ไปเลย
เจย์หมุนรถเข็นกลับมาและเผชิญหน้ากับแองเจลีน ดวงตาของเขาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง
พวกเขาเผชิญหน้ากันและอากาศก็มืดมัวและดูเศร้า
“เอกสารสัญญาอยู่ไหน?” แองเจลีนถาม
เจย์หยิบเอกสารายงานจากเก้าอี้ข้าง ๆ ตัวยื่นให้เธอ
แองเจลีนก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว และหยิบเอกสารจากเขา เธอตั้งใจอ่าน แล้วอ่านออกเสียงออกมาว่า “หากมีเหตุร้ายเกิดขึ้นกับแม่และเด็ก แกรนด์เอเซียจะขอไม่รับผิดชอบต่อความสูญเสียใด ๆ ที่เกิดขึ้น”
แองเจลีนรู้สึกติดอยู่ระหว่างก้อนหินที่แข็ง เพราะเซร่าเป็นน้องสาวของเธอกับแม่อีกคน หากเธอลงนามในข้อตกลงนั้น และหากมีสิ่งใดเกิดขึ้นจริงกับทั้งแม่และเด็ก แอนและเซร่าจะเกลียดเธอไปตลอดชีวิต
