ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 759
ใบหน้าที่หล่อเหลาของเจย์เป็นการแสดงออกที่ไร้ชีวิตชีวา “เลิกกับเขาซะ” เขาขู่เธอ
แองเจลีนต้องการตัดสัมพันธ์กับโคลอยู่แล้ว ทว่า คนโหดร้ายนั่นเหนียวกว่าเทปกาวที่ดี ๆ เสียอีก
“ฉันทำไม่ได้” เธอพูดอย่างใจเย็น
เมื่อพวกเขาอยู่ด้วยกัน โคลเป็นคนตัดสินใจไปเองก่อนเสมอ
เมื่อคำพูดเหล่านั้นเข้ามาถึงหูของเจย์ ฟังดูเหมือนว่าเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะดึงตัวเองออกจากโคล
“การเลิกกับเขามันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?” เจย์กัดฟัน ออร่าแห่งการสังหารดูซึมซาบจากภายในตัวเขา
แองเจลีนไม่มีคำพูด
เจย์ยิ่งโกรธเพราะความเงียบของเธอ และฟันของเขาก็กัดแน่นประสานกัน “แองเจลีน เซเวียร์ อย่าลืมว่าเรายังไม่ได้หย่ากัน นี่มันคือการนอกใจ ในเมื่อเธอกล้าหักหลังฉัน เธอควรเชื่อว่าฉันจะ-”
แองเจลีนทำใจให้แข็ง ดวงตามืดมิดของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาในขณะที่เธอมองเขาด้วยความไม่พอใจ
คำพูดของเจย์ถูกทิ้งไว้กลางอากาศ
แม้ว่าเธอจะทรยศเขา เขาจะทำอะไรได้อีก?
“นายทำให้ฉันนึกถึงบางอย่าง ฉันไม่แน่ใจว่านายจะว่างเมื่อไหร่ ท่านอาเรส เรามายุติความสัมพันธ์ที่ชั่วร้ายของเรากันเถอะ” แองเจลีนกล่าวโดยไม่แสดงอารมณ์
เจย์จ้องมองเธอ เธอกล้าพูดถึงการหย่าร้างออกมาได้อย่างไร? เขาไม่เคยคิดที่จะหย่ากับเธอเลย
“ไสหัวออกไปซะ” เขาตะคอกด้วยความโกรธเป็นครั้งสุดท้าย
แองเจลีนคุกเข่าลงที่นั่น ลดเสียงของเธอลงในขณะที่เธออ้อนวอน “ฉันขอให้ท่านอาเรสเซ็นเอกสารด้วยเถอะ”
เจย์ไม่อยากสนใจเธออีกแล้ว แต่เขาเอนหลังพิงเก้าอี้รถเข็นและพักสายตา
แองเจลีนได้ยินเสียงร้องของเซร่าจากข้างนอกห้องและรู้สึกกังวลกับเธอ
เจย์ไม่เต็มใจที่จะเซ็นเอกสารเพื่อช่วยเธอและแองเจลีนก็รู้สึกมีเหงื่อออกประปรายอยู่บนหัวของเธอ
เมื่อเวลาผ่านไป เสียงคร่ำครวญของเซร่าเริ่มรุนแรงขึ้นทุกวินาที แองเจลีนอดไม่ได้อีกต่อไป ทันใดนั้น เธอคลานเข้าไปหาเจย์ จับมือเขาแล้วอ้อนวอน “ท่านอาเรส ฉันขอร้องเถอะนะ ได้โปรดช่วยเธอด้วย”
เจย์ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา เมื่อเขาเห็นสีหน้ากังวลใจของเธอ เขาก็รู้สึกถึงความพ่ายแพ้ในใจผสมกับความผิดหวังในตัวเขา
“ชีวิตและความตายของหล่อนเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย?” เขาถามอย่างไม่ใส่ใจ
อารมณ์ของความโดดเดี่ยวปรากฏบนใบหน้าของแองเจลีน “ที่ผ่านมา ฉันคงไม่เป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้ พ่อของฉันกำลังมองเธอในมุมที่ต่างไปจากเดิม บางทีในสายตาของพ่อฉัน เธอกลายเป็นลูกสาวที่นำความหวังและความดีงามมาสู่ชีวิตเขา ถ้าฉันช่วยเธอ ทั้งหมดก็เพราะฉันไม่อยากให้พ่อสูญเสียความหวังนั้นไปก็เท่านั้น!”
เจย์มองเธออย่างตกตะลึง ในที่สุดแองเจลีนผู้จองหองก็รู้วิธีการอ่อนลง ดูเหมือนว่าแผนการหักมุมได้เกิดขึ้นภายในครอบครัวของเธอเองแล้วมันก็ทำให้เธอบอบช้ำ
“ถ้าเธอช่วยหล่อน หล่อนอาจจะเอาใบหน้าของเธอแนบกับฝ่าเท้าของหล่อนได้ เธอแน่ใจหรือว่าเธอจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจของเธอในวันนี้?” เขาถาม
แองเจลีนยิ้มเบา ๆ แสดงรอยยิ้มขมขื่น “ฉันเองแหละที่ไร้ความสามารถ ฉันทิ้งความรักที่ปู่และพ่อมอบให้ฉัน ถ้าวันหนึ่งมันจะเกิดแบบนั้นขึ้น ฉันคงได้แต่โทษตัวเองที่ไร้ประโยชน์”
หัวใจของเจย์เจ็บปวดกับเธอมาก เธอเย่อหยิ่งและทะนง แต่เธอก็รู้วิธีที่จะยอมจำนนต่อความเป็นจริง บางทีเธออาจได้รับความทุกข์ทรมานอย่างมากภายในครอบครัวเซเวียร์
“ลุกขึ้นเถอะ” เจย์พูด
แองเจลีนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง “นายเต็มใจที่จะช่วยเธอแล้วใช่ไหม?”
เจย์เอนตัวไปข้างหน้า เอื้อมมือออกไป และบีบคางของเธอ “เธอรู้ไหมว่าวันนี้ทั้งแม่และเด็กควรจะตายบนเตียงนั่น?
อย่างไรก็ตาม ฉันจะปล่อยเซร่าไปเพราะการขอร้องของพวกเธอ เมื่อหล่อนแสดงท่าทีหยิ่งต่อหน้าเธอในครั้งต่อไปอีก ฉันหวังว่าเธอจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจของเธอในวันนี้นะ”
เจย์ปล่อยเธอและเพียงแค่หยิบโทรศัพท์สายภายในขึ้นมา เขาสั่งว่า “รักษาหล่อนด้วย”
แองเจลีนล้มลงกับพื้นด้วยความตกใจสุดขีด ในขณะนั้นเองที่เธอตระหนักได้ว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้คือการเตรียมการหลังจากทั้งหมด
ข้อตกลง แถลงการณ์และข้อจำกัดความรับผิดชอบทั้งหมดนั้นล้วนเป็นของปลอม
“นายมีเจตนาอะไรที่จะคิดแผนและล่อฉันเข้ามาที่นี่?” แองเจลีนลุกขึ้นยืน ใบหน้าของเธอดูยู่ยี่ เธอมองเจย์ด้วยสายตาโกรธจัด
