ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! – บทที่ 924

ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 924

เมื่อกระพริบตาของเธอขึ้น แองเจลีนมองไปรอบ ๆ สภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย ใช่ มันเป็นที่ที่เจย์บังคับทำการคลอดก่อนกำหนดให้เธอ

แองเจลีนจ้องมองด้วยความประหลาดใจ เมื่อสาวใช้ที่หน้าตาดีและอ่อนโยนสองคนเข้ามาในห้องพร้อมกับอ่างล้างหน้า “เมื่อคืนฉันได้ยินเสียงฟ้าร้องและเสียงระเบิดจากเมืองอิมพีเรียล มันเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”

สองสาวใช้ชะงัก ตาของพวกเธอแดงก่ำขึ้นมาทันที พวกเขาตอบอย่างอึกอัก “พวกเราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกันค่ะ นอกเสียจากว่ามันจะมาจากอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีน”

ท่าทีของแองเจลีนเริ่มสงสัย “พวกเธอกำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับฉันใช่ไหม?”

สาวใช้ทั้งสองก้มหน้าลง ไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีก

เมื่อเลิกผ้าห่มขึ้น แองเจลีนก็วิ่งออกไปด้วยเท้าเปล่า

ด้านนอกห้องนอนมีทีมภูตผีอยู่สองคนประจำและเฝ้าอยู่ที่ประตู เมื่อเห็นแองเจลีน พวกเขาโค้งคำนับทันทีด้วยความเคารพ

แองเจลีนเอื้อมมือไปบีบปกเสื้อของชายคนนั้น ชุดสูทคุณภาพดีขนาดนี้สามารถนำมาจากแกรนด์เอเชียเท่านั้น

“เจย์ อาเรสอยู่ที่ไหน?” แองเจลีนสรุปได้ทันทีว่าเจย์ต้องขังเธอไว้ในสถานที่ลึกลับแห่งนี้เป็นแน่

เมื่อไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของแองเจลีนได้อย่างไร คนทั้งสองก็เลือกที่จะเงียบต่อไป

แองเจลีนชำเลืองมองสาวใช้ทั้งสองก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาสี่คนทำงานให้กับเจย์ ไม่เช่นนั้น เธอจะอธิบายข้อตกลงที่รู้กันเองในการที่จะไม่ตอบคำถามของเธอสักคำถามได้อย่างไร?

แองเจลีนได้เข้าไปค้นทุกห้องเพื่อหาเขา แต่ก็ไม่พบเจย์เลยสักที่

เท่าที่เธอพบก็คือเกรย์สันที่เดินออกจากห้องเขียนหนังสือพร้อมสำเนาเอกสารการหย่าร้างฉบับใหม่ เมื่อเดินไปหาแองเจลีน เกรย์สันพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “ท่านประธานเสียใจกับการกระทำที่เห็นแก่ตัวของเขา ที่ได้บังคับให้คุณอยู่เคียงข้างเขาไปตลอดชีวิต ในตอนนี้ เขาได้ตัดสินใจคืนอิสรภาพให้กับคุณแล้วครับ”

เกรย์สันยื่นใบหย่าให้แองเจลีนอีกครั้ง

แองเจลีนคว้ามันมา เธอไม่สามารถอ่านเนื้อหาของมันได้เมื่อวานนี้ เพราะเธอได้สูญเสียการมองเห็น

ดังนั้นวันนี้เธอจะดูให้ชัดว่าเจย์ปฏิบัติต่ออดีตคนรักของเขาได้อย่างโหดร้ายเพียงใด

เมื่อเปิดมาหน้าแรก ความโกรธในแววตาของแองเจลีนก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็นความสับสนในทุกคำที่เธออ่าน

มันเขียนไว้อย่างชัดเจน เจย์ไม่เพียงแต่ทิ้งลูก ๆ ไว้ให้อยู่ในความดูแลของเธอเท่านั้น แต่ยังมอบทรัพย์สินทั้งหมดของเขาให้เธอด้วย คำว่า ‘เหตุสุดวิสัย’ ได้เขียนตรงบรรทัดที่ระบุสาเหตุของการหย่าร้าง

มันไม่ใช่การหมดรัก

กระดาษร่วงหล่นลงจากมือของแองเจลีนขณะที่เธอพยายามประมวลผลของคำที่เธอได้อ่าน

เธอจับมือเกรย์สันอย่างกังวล “เกิดอะไรขึ้นกับเขา? บอกฉันสิ”

เส้นด้ายที่เกรย์สันขึงไว้ได้ขาดผึ่งลงเมื่อจู่ ๆ แองเจลีนระเบิดอารมณ์ออกมา

น้ำตาของเขาร่วงลงเมื่อเขาไม่สามารถกลั้นเอาไว้ได้อีก

“ท่านประธานหญิง นายท่านเจย์-”

เกรย์สันกลืนน้ำลาย “ผมไม่น่าเป็นคนที่บอกข่าวนี้กับคุณเลย ท่านประธานหญิง”

ความเงียบของเกรย์สันทำให้หัวใจของแองเจลีนเต้นแรงขึ้นในอกของเธอราวกับม้าที่ถูกปล่อยออกมา

“นายเรียกฉันว่าอะไรนะเกรย์สัน?” แม้ว่าเธอจะลนลาน แต่คำว่า ‘ท่านประธานหญิง’ ของเกรย์สันก็ดังสะท้อนกึกก้องในหัวของเธอ

“ท่านประธานหญิงงั้นเหรอ?” แววของแองเจลีนกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว

“เจย์เป็นประธานของคุณไม่ใช่เหรอ?”

แองเจลีนรู้สึกหายใจไม่ออก ราวกับว่าเธอถูกใส่ไว้ในกล่องเล็ก ๆ อันแสนคับแคบซึ่งเป็นที่ที่ออกซิเจนแทบจะไม่มี

เกรย์สันตอบว่า “เขาได้โอนแกรนด์ เอเซียไว้ในชื่อของคุณเมื่อไม่กี่วันก่อนครับ”

แองเจลีนเดินโซเซไปข้างหลัง “เกิดอะไรขึ้นกับเขา? ทำไมเขาถึงทำแบบนี้?”

เกรย์สันยังคงเงียบ

แองเจลีนตะโกนลั่น “บอกฉันสิ เกรย์สัน นี่เป็นคำสั่งจากประธานของนาย”

เกรย์สันเงยหน้าขึ้น น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาที่แดงก่ำ “คุณอาจจะได้บอกลานะครับถ้าคุณรีบไปที่อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนตอนนี้ ท่านประธานหญิง”

บอกลาเหรอ?

แองเจลีนรู้สึกว่าขาของเธอทรุดฮวบลงเพียงเพราะคำสองคำนี้