ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1165
หลังจากที่มาริลินจากเจย์มา เธอก็ย้ายมาอาศัยอยู่ในคอนโดมิเนียมหรูขนาดกะทัดรัดที่แองเจลีนมอบให้ ชื่อว่าเซาเทิร์น เมมมัวร์
จู่ ๆ เจย์ก็โผล่มาเยี่ยมโดยไม่บอกกล่าว ทำให้มาริลินอึ้งไปเมื่อเธอได้เห็นเขา
“เบน…” เมื่อเธอเอ่ยชื่อนั้นออกมาก็จำได้ทันทีว่าเขาได้ความทรงจำกลับคืนมาแล้ว เธอจึงเปลี่ยนเป็นเรียกเขาอย่างนอบน้อม “นายท่านอาเรส ทำไมคุณถึงมาที่นี่ได้คะ?”
เจย์ยังคงมีสีหน้าไร้อารมณ์แต่เมื่อเขาพูดกับเธอน้ำเสียงก็ดูกล้ำกลืน “มาริลิน พาผมไปตรงจุดที่เกิดอุบัติเหตุหน่อย”
มาริลินงงงันแต่เธอก็พยักหน้า “ได้ค่ะ”
เธออุ้มไทเกอร์และเดินลงมาด้านล่างกับเจย์
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง เจย์และมาริลินก็มาถึงที่อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน
อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนที่ครั้งหนึ่งเคยยิ่งใหญ่ตอนนี้กลับเหลือเพียงเถ้าธุลี ตัวอาคารที่สร้างใหม่นั้นคืบหน้าช้ายิ่งกว่าเต่าคลาน แม้จะผ่านไปสามปีแล้วแต่รากฐานอาคารของทัวร์มาลีนก็ยังเผยให้เห็น
เจย์มองมาริลินอย่างไม่ไว้ใจ “คุณเจอผมบาดเจ็บอยู่ที่นี่เหรอ?”
มาริลินส่ายหน้า “วันนั้นฉันผ่านไปที่อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนของตระกูลอาเรสแล้วจำได้ว่ากำลังขับรถกระบะไปทางด้านใต้ผ่านถนนหน้าคฤหาสน์ จากนั้นหลังขับไปครึ่งชั่วโมงฉันก็เจอคุณกับเทมเพสอยู่ในป่า”
เมื่อได้ยินดังนั้นเจย์ก็บอกกับคนขับรถ “ขับต่อไปทางใต้”
คนขับเหยียบคันเร่งหลายครั้งแต่ก็ไม่สามารถติดเครื่องรถได้ เขาบอกเจย์อย่างอาย ๆ ว่า “ต้องขอโทษด้วยครัย เหมือนว่ารถจะน้ำมันหมด”
เจย์กับมาริลินจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากออกจากรถ
เขากำลังคิดหาวิธีการเดินทางแบบอื่นขณะที่รถหรูบีเอ็มดับเบิลยูเจ็ดที่นั่งจู่ ๆ ก็มาจอดตรงหน้า
หน้าต่างรถลดลงและเซร่าก็ยิ้มให้เจย์ “นายท่านอาเรสกำลังจะไปไหนคะ? อยากให้ไปส่งไหม?”
แม้ว่าเจย์จะไม่ชอบเซร่าแต่เขาก็อดใจรอที่จะหาสาเหตุของอุบัติเหตุของเขาต่อไปไม่ไหว ดังนั้นเขาจึงก้าวเข้าไปในรถโดยไม่พูดจามากความ
เมื่อประตูรถกำลังจะปิดลง ก็มีมือเรียวสวยมากั้นเอาไว้ จากนั้นชายหนุ่มในชุดสีขาวก็ก้าวเข้ามา
เขาใส่หมวกเบสบอลและดึงลงมาต่ำจนปิดหน้า และเขายังสวมแว่นกันแดดอีกด้วย
ร่างของเขามีกลิ่นวานิลลาจาง ๆ ลอยมา
เขาดูเหมือนเจ้าชายที่หลุดออกมาจากหนังสือการ์ตูน มีรัศมีของความสูงส่งและความเย่อหยิ่ง
ชายหนุ่มคนนั้นนั่งติดกับเจย์โดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ
เซร่าถามอย่างสงสัย “คุณเป็นใครกัน?”
เจย์รูัสึกได้ว่าชายหนุ่มคนนี้สะอาดมาก ดังนั้นเขาจึงไม่มีปัญหาอะไรที่ชายหนุ่มคนนี้จะมานั่งข้าง ๆ เจย์เอ่ยว่า “ไปกันเถอะ”
เซร่าหันไปสั่งคนขับ “ไปได้”
รถเคลื่อนตัวไปอย่างช้า ๆ ทุกคนต่างก็มองอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนผ่านทางหน้าต่าง
เซร่าจดจำเป้าหมายของการที่เธอเข้าหาเจย์ครั้งนี้เอาไว้ในใจ ว่าเธอทำเพื่อเพิ่มระยะห่างระหว่างเจย์และแองเจลีนเพื่อป้องกันไม่ให้เขาเข้าร่วมการประชุมผู้ถือหุ้นในวันมะรืน
ดังนั้นเธอจึงพยายามเต็มที่และบอกว่า “อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนเคยเป็นหมู่บ้านหรูหราอลังการที่สุดในเมืองอิมพีเรียล น่าเสียดายที่ทั้งหมู่บ้านโดนผู้ก่อการร้ายทำลายลงเมื่อสามปีก่อน ฉันได้ยินมาว่าประธานเซเวียร์รู้จักกับหัวหน้ากลุ่มผู้ก่อการร้ายนั่นเป็นอย่างดี”
หลังหยุดพูดชั่วครู่ รอยยิ้มร้ายก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ “ตอนนี้ประธานเซเวียร์กำลังพยายามสร้างอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนขึ้นมาใหม่ แต่ใครจะรู้ว่าเธอมีลูกไม้อะไรอีก”
แววตาของเจย์ดำมืดลงชั่วขณะ
ข่าวฉาวระหว่างแองเจลีนกับโคล ยอร์กแพร่ไปทั่วเมืองอิมพีเรียลแล้วตอนนี้ แม้ว่าเขาจะไม่แน่ชัดว่าระหว่างพวกเขาทั้งสามคนมีความสัมพันธ์ทั้งรักทั้งเกลียดกันแบบไหน แต่สำหรับผู้ชายอย่างเขาที่ทุ่มเทกับความรักมาก เขารู้สึกว่ารังเกียจคนที่พัวพันกับเรื่องฉาวแบบนี้มาก
เด็กหนุ่มที่
อยู่ข้างกายเขาจู่ ๆ ก็เอ่ยออกมา “มันก็แค่ความทรงจำที่เธออยากถนอมไว้”
เสียงของเขาต่ำมากจนคนฟังไม่อาจตีความจากน้ำเสียงของเขาได้ ดูเหมือนว่าชายหนุ่มคนนี้เพิ่งจะแตกหนุ่มมาได้ไม่นานและเสียงของเขายังอยู่ในช่วงของการเปลี่ยนแปลง เสียงเล็กแบบเด็ก ๆ เริ่มที่จะหายไป ทำให้เสียงเขามีมิติและดูมีเสน่ห์แบบชายหนุ่มขึ้นมา
เซร่ารู้สึกไม่พอใจมาก แต่เธอก็ยังคงนั่งประจันหน้ากับเด็กหนุ่มคนนั้นและไม่กล้าจะเอ่ยปากเตือนอะไรเขา
