ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1282
ตอนนั้นเองเครื่องมือสายลับที่เขาพกติดตัวก็เริ่มส่งเสียงร้องดัง “ตรวจจับอุปกรณ์อินฟราเรดได้ข้างหน้า”
เด็กหนุ่มดึงแว่นตาที่คาดบนหัวลงมาและทันใดนั้นเส้นสีแดงเข้มก็ปรากฏให้เห็นอยู่ตรงหน้า
“เวร นี่พวกเขากลัวตายขนาดที่ต้องใช้ระบบป้องกันตัวเองหรูหราขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย? ฉันว่าแมลงวันก็คงจะบินผ่านไปไม่ได้ใช่ไหมเนี่ย? คนชั่วมันไม่ตายหรอก”
เด็กหนุ่มเคลื่อนตัวลอดผ่านเส้นรังสีอินฟราเรด เมื่อผ่านมาได้ระบบก็ร้องเตือนอีกครั้ง “โปรดระวัง มีอุปกรณ์สารพิษอยู่ข้างหน้า”
เด็กหนุ่มดูหงุดหงิดใจ “นายไม่ต้องเตือนฉันเรื่องอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยระดับต่ำพวกนี้หรอก ไม่คิดว่านายเสียงดังหนวกหูไปหน่อยหรือไง?”
ระบบเสียงดูไม่พอใจอย่างมาก “งั้นก็ได้ โชคดีแล้วกัน”
เด็กหนุ่มถอนใจ “ฉันต้องไปที่ป้อม 48 เพื่อหาไอ้ชั่วโคลนั่นก่อนที่จะไปเอาสมบัติ ฉันต้องสั่งสอนหมอนั่นหน่อย”
เด็กหนุ่มที่ดูคล่องแคล่วนั้นหายไปในยามค่ำคืนอย่างรวดเร็ว
ที่ป้อม 48
โคลนอนอยู่บนต้นเพลนสูง สายตาเขาจับจ้องอยู่ที่กระท่อมไผ่หลังน้อยตรงหน้า
คาร์สันนั่งหาวอยู่ข้าง ๆ
“ทำไมเราไม่กลับไปนอนกันล่ะครับนายน้อย? คุณเซเวียร์ต้องโกรธมากแน่ถ้าเธอรู้ว่าคุณแอบดูเธออยู่ที่นี่แทนที่จะกลับไปนอน”
โคลตวาด “แอบดูเธอที่ไหน? ฉันปกป้องเธอต่างหาก”
คาร์สันถามอย่างงุนงง “ที่นี่เป็นอาณาเขตของคุณนะนายน้อย ใครจะมาทำร้ายคุณเซเวียร์ได้กัน?”
โคลจ้องเขาอย่างขุ่นเคือง
คาร์สันยกมือปิดปาก “โอเคครับ โอเค ผมผิดเอง ผมไม่คิดว่าผมจะเข้าใจหรอก ถ้างั้นผมจะไปนอนแล้วนะนายน้อย”
“ไปเถอะ”
คาร์สันเดินตาปรือกลับวิลล่า ทันทีที่เขาถึงห้องนอนก็มีเงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นหลังประตู วินาทีต่อมาทั้งจมูกและปากของเขาก็ถูกปิด
“ห้ามส่งเสียง ไม่งั้นมีดนี่จะแทงทะลุหัวใจนายแน่”
คาร์สันรู้สึกได้ถึงคมมีดเย็นเฉียบทิ่มผ่านเสื้อผ้าหนา ๆ เขากดอยู่ที่แผ่นหลัง
คาร์สันพยักหน้า
เด็กหนุ่มกดเขาติดกับกำแพง “พูดความจริงมา ตอนนี้ไอ้ชั่วโคลอยู่ที่ไหน?”
“นายน้อยกำลังแอบดูสาวอยู่” คาร์สันตอบ
เด็กหนุ่มอึ้งพูดไม่ออก แม้ว่าโคลจะเจ้าชู้ประตูดินแต่เขาก็ไม่ได้ทุเรศขนาดนั้น แล้วนี่เขาทำเรื่องน่ารังเกียจแบบนี้ได้อย่างไรกัน?
“ในองค์กรโลกาวินาศมีแผนที่อยู่ 9 แผ่น นายรู้ไหมว่าอยู่ที่ไหน?”
คาร์สันส่ายหัว “นายหมายถึงแผนที่มหาสมบัติใช่ไหม? ขนาดนายน้อย นายท่านและคุณท่านยอร์กยังไม่รู้เลยว่าอยู่ที่ไหน แล้วระดับฉันจะไปรู้อะไร องค์กรส่งคนมาหาแผ่นที่ 9 แผ่นนั่นทุกปี แต่ก็ยังไม่สำเร็จเลย”
เด็กหนุ่มมีแววตาซับซ้อน นายท่านน่าจะรู้ว่าสมบัติอยู่ที่องค์กรโลกาวินาศก่อนที่จะส่งเขามาที่นี่ ไม่อย่างงั้นจะส่งเขามาทำภารกิจหาสมบัติทำไม?
หากว่านายท่านได้ข้อมูลผิดมา ถ้าแบบนั้นตัวเขาต้องเจอปัญหาหนักแล้ว
เขาต้องหาแผนที่ 9 แผ่นนั้นให้ได้ หากว่าคราวนี้ทำภารกิจไม่สำเร็จ หน่วยข่าวกรองทหารต้องมอบโทษตายให้เขาแน่
“นายโกหก”
“ฉันไม่ได้” คาร์สันตอบ
ด้วยเหตุผลบางอย่างเด็กหนุ่มหงุดหงิดขึ้นมา เมื่อคาร์สันรู้สึกได้ถึงความผิดปกตินี้ มือของเขาที่อยู่บนผนังก็เลื่อนไปใกล้ปุ่มที่อยู่ข้าง ๆ
