ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!! – บทที่ 16 งานเต้นรำที่วุ่นวาย (1)

2 วันก่อน

วันที่ 9 เมษายน ปีสักการะเทพีที่ 2567

“งานเลี้ยงในคราวนี้ลูกต้องทำตัวดีๆไว้นะจ๊ะ ”วิเวียน

“โถ่แม่ หนูก็ไม่ได้วีนตลอดเวลาซะหน่อย “เมเดียร์

“แต่เวลาที่ลูกเจอองค์รัชทายาทเขาลูกมักจะเข้าไปชกหน้าเขาตลอดเลยไม่ใช่หรอ? ไม่ใช่ว่าลูกวีนหรอจ๊ะ? ”วิเวียน

“ หนูไม่ได้วีน หนูแค่ไม่ชอบหน้ามัน ”เมเดียร์

“เอาหน่า อย่างน้อยวันนี้ก็ไว้หน้าสตรีศักดิ์สิทธิ์สักหน่อยนะจ๊ะ ไม่งั้นลูกอาจจะต้องเป็นศัตรูกับคริสตจักรนะ”วิเวียน

“ แค่คริสตจักร หนูไม่กลัวหรอก ”เมเดียร์

ทุกๆครั้งที่ฉันไปวัง ฉันจะเจอหน้าเจ้าองค์ชายนั่นทุกครั้งเลย ฉันไม่เคยถูกกับหน้าตาที่กวนโอ๊ยของมัน แค่เห็นเวลามันยิ้มมาให้ก็หงุดหงิดละ

แต่ในการเข้างานเลี้ยงครั้งนี้จะต้องเข้าไปเป็นครอบครัว ในเมื่อจดหมายเชิญได้ถูกส่งมาแล้วฉันก็ต้องตามน้ำไป เพราะไม่อยากทำให้ครอบครัวต้องเสียหน้า หากแต่มันเข้ามาใกล้ฉันเมื่อไหร่ฉันจะซัดหน้ามันให้หมอบเลยคอยดู

ถึงแม้มันจะเป็นถึงองค์ชาย ฉันก็ไม่เคยไว้หน้ามัน หรือราชวงศ์เลยสักครั้ง และพวกราชวงศ์เองก็ไม่กล้าเอาหน้ามาสู้ฉันเหมือนกัน เพราะว่าพ่อของฉันใหญ่รองจากราชาเลยยังไงล่ะ ส่วนตัวฉันเองก็.. แข็งแกร่งขนาดที่ว่า สามารถขยี้ราชวงศ์ให้หายไปจากหน้าประวัติศาสตร์ได้เลย 

เพราะงั้น ไม่ว่าใครหน้าไหนฉันก็ไม่กลัวทั้งนั้นแหละ

“วันนี้ลูกจะต้องแต่งตัวให้สวยๆไว้นะจ๊ะ เพราะมันเป็นไม่กี่ครั้งที่แม่แต่งจัวให้ลูกไงล่ะเมเดียร์ ”วิเวียน

“ เข้าใจแล้วน่าแม่ ”เมเดียร์

พอแต่งตัวอะไรเสร็จเรียบร้อย ทั้งท่านแม่และฉันก็พากันเดินมายังรถม้าที่พวกท่านพ่อรออยู่

“ พี่เม.. วันนี้พี่สวยกว่าปกตินะ ”ราซ

“ ช่าย~ วันนี้พี่แต่งตัวบับ.. จึ้งสุดๆไปเลย! ”โรเซ่

“ จึ้ง? อะไรล่ะนั่น ”เมเดียร์

ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าโรเซ่ไปเรียนคำพวกนี้มาจากไหน แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรในคำพูดแปลกๆพวกนั้น เพียงฉันคิดว่าเจ้าเดรสยาวๆที่ยาวจนลากพื้นนี่มันเดินยากชะมัด เมื่อรวมกับส้นสูงแล้วมันยิ่งทำให้ฉันไม่ชินยิ่งขึ้นไปอีก

ฉันได้แต่สงสัยว่าทำไมโรเซ่ถึงสามารถขยับร่างกายในชุดแบบนี้ได้คล่องนัก 

“ ฮ่าๆๆ ไม่ถนัดล่ะสิ่พี่สาว~ ก็นะ พี่ไม่ค่อยได้ออกงานนี่นา~ ”โรเซ่

มันคงจะเป็นเพราะประสบการณ์มันต่างกันล่ะมั้ง เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ.. ใกล้ได้เวลาที่งานจะเริ่มแล้วสิ คงต้องรีบไปแล้ว

…

หืม ที่นี่คนเยอะสุดๆไปเลย

ทันทีที่พวกฉันได้เข้ามายังเขตของปราสาท ก็เห็นรถม้าของขุนนางแต่ละคนจอดอยู่เรื่อยไปยันหน้าน้ำพุขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่หน้าปราสาท ดูเหมือนว่างานเลี้ยงราตรีคืนนี้จะจัดกันอลังการน่าดู

ตั้งแต่เข้ามาที่นี่ฉันเห็นขุนนางมากหน้าหลายตาทั่วราชอาณาจักรเข้ามายังปราสาท แต่ละคนต่างก็แต่งองค์ทรงเครื่องกันสวยงามหล่อเหลากันทั้งนั้น 

นั่นทำเอาฉันอยากจะเป็นหนึ่งคนที่แตกต่างเลยล่ะ แต่พอมองไปที่หน้าแม่แล้ว…

คำว่าตายมันก็ดังกึกก้องขึ้นมาภายในใจเลยล่ะ เอาเป็นว่าคืนนี้ฉันจะไม่ขัดขืนท่านแม่ก็แล้วกัน..

“ ดยุคเจเนซิสเสด็จแล้ว!! ” 

ราวกับว่าพวกเขากำลังรอพวกเราอยู่ ก็ได้มีคนใช้ในวังคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาทันทีที่ซาเวสเอารถม้ามาส่งเราที่หน้าพระราชวังที่ยิ่งใหญ่นี้ หรือบางทีนี่อาจจะเป็นคำสั่งของไอ้องค์ชายเวรนั่นก็ได้

“ แหมๆ ต้อนรับกันแบบนี้ วิเศษจัง~ ”วิเวียน

แต่ดูท่านแม่ฉันจะไม่ได้ไม่ชอบอะไรนะ

“ จะทำให้มันใหญ่โตไปทำไมกันเนี่ยไอ้เจ้าราชุระนั่น.. ”นัวร์

จากคำพูดของพ่อ ดูท่าการที่คนใช้ได้ประกาศว่าเรามาถึงแล้วจะเป็นคำสั่งขององค์ราชาแทนที่จะเป็นองค์ชาย

“ โอ้ว! นัวร์ข้าไม่คิดว่าแกจะมาถึงเร็วขนาดนี้! ยินดีต้อนรับสู่งานเลี้ยงของข้านะฮ่าๆ! ”ราชุระ

“ กษัตริย์ราชุระ พระองค์ยังคงร่าเริงดังเช่นเคยเลยนะพะยะค่ะ ”นัวร์

นั่นไง ยังพูดไม่ขาดคำองค์ราชาก็เสด็จมาด้วยตัวเองซะแล้ว พร้อมด้วยองค์หญิงที่ 1 รุยซ่า เลอ อาคาร์เรียม พี่คนโตสุดในหมู่องค์หญิงและองค์ชาย อีกทั้งยังมีองค์หญิงที่ 2 สการ์เล็ต เลอ อาคาร์เรียม ที่เป็นเพื่อนกับฉันและมีอายุเท่ากัน กับองค์รัชทายาท จูปิเตอร์ ฟองซ์ อาคาร์เรียม กับองค์ชายเล็ก เรเวอร์ ฟองซ์ อาคาร์เรียม

ถ้าเรียกตามลำดับความอวุโสแล้ว องค์หญิงลำดับที่ 1 มีอายุประมาณ 19 แก่กว่าฉันถึง 2 ปี องค์หญิงที่ 2 อายุ 17 องค์ชายที่ 1 (รัชทายาท) อายุ 17 และองค์ชายที่ 2 (องค์ชายคนเล็ก) อายุ 14 

ด้วยความที่ฉันและเจ้าจุปิเตอร์นั่นมีอายุเท่าๆกัน มันก็มักจะมารังควานฉันอยุ่ตลอดเลย แม่งโคตรน่ารำคาญอ่ะ

“ เป็นเกียรติที่ได้พบท่านหญิงวิเวียน แห่งราชวงศ์อารุฟาน ”ราชุระ

พอกษัตริย์เดินมาอยู่ต่อหน้าพวกเรา เขาทำการเคารพท่านแม่ก่อนเลยอย่างแรก.. คงจะเป็นเพราะเขารู้อยุ่แล้วสินะว่าถ้าหากท่านแม่อารมณ์เสียขึ้นมามันจะบรรลัยขนาดไหน

อีกอย่างกษัตริย์ราชุระก็เพื่อนพ่ออีกนั่นล่ะ เห็นว่าเมื่อก่อนอยู่ในสงครามด้วยกันบ่อยๆจนตอนนี้เป็นสหายคนสำคัญไปแล้วน่ะ แม้ว่าพ่อของฉันจะทำตัวเป็นทางการกับกษัตริมาก แต่พระองค์ก็ไม่ได้อยากให้เพื่อนของเขามาทำแบบนี้กับตัวเอง เลยมักจะไปย้อนวันๆกันที่ร้านเหล้าสักที่ในอาณาจักรน่ะ แน่นอนว่าแอบเมียตัวเองมาน่ะนะ

..ศีลเสมอกันจริงๆเลยแฮะ

“ สายัญสวัสดิ์ครับ ท่านหญิงเมเดียร์ ”จูปิเตอร์

มาถึงเขาก็คุกเขาแล้วจับมือของฉันมาจุมพิตหนึ่งครั้ง มันทำเอาผู้คนที่มองอยู่โดยรอบถึงกับตาลุกแวว เพราะสงสัยในความสัมพันธ์ แต่หารู้ไม่ว่าฉันไม่พอใจไอ้เวรนี่มากขนาดไหน 

น้องเล็กอย่างเรเซอร์ที่รู้งานจึงมายืนอยู่ด้านหลังพี่ชายของตน 

ฉันตั้งฝ่ามือตรงหน้าของมัน 

และต่อย

ปั่ก-

“ อ- อ้า~ ”จุปิเตอร์

“ ขอโทษแทนท่านพี่ด้วยนะครับ.. พี่เมเดียร์ ”เรเซอร์

“ รู้งานดีนี่ เรเซอร์ ”เมเดียร์

แหม่ ทั้งๆที่ฉันสัญญาไว้กับท่านแม่ไว้ว่าจะไม่ก่อเรื่องแล้วแท้ๆ~ แต่ทำไงได้ล่ะ มันมาทำตัวเสียมารยาทเอง ฉันไม่ผิดสักหน่อย

“ ส่วนแก- แกก็รู้นี่ว่าฉันไม่ได้ชอบแก,จูปิเตอร์ ”เมเดียร์

“ อ่าฮ่ะๆ อ่ะฮ่าๆๆ .. ผมก็รู้อยู่หรอก แต่จะให้ผมทำไงได้ล่ะ ก็คุณเป็นเลดี้ที่งดงามซะขนาดนี้นี่นา~ ”จูปิเตอร์

มันพูดคำเลี่ยนๆพวกนั้นได้หน้าตาเฉยเลยวุ้ย.. มันน่าแหยงขนาดที่ฉันทำหน้าหยี๋ใส่มันเลยล่ะ 

“ ขอผมพูดอีกครั้งนะครับ ท่านหญิงเมเดียร์ วันนี้ท่านช่างงดงามเหมือนดอกไม้ราตรีไม่มีผิด~ ไม่สิ.. ท่านงดงามเสียยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกเลยขอรับ!! ”จูปิเตอร์

ไอ้เจ้านี่มัน.. เป็นเอาหนักละ อย่างงี้มันต้องโดน.. ซ้ำ

ฉันเลยเดิน ไปตุ้ยท้องมันหนึ่งทีด้วยความหมันไส้

ตุก-

“ อุ่ก… -เอิ่ก ”จูปิเตอร์

อ่ะ- สลบไปละ.. สมน้ำหน้ามัน ก็มันอยากมาทำให้ฉันขยะแขยงเองนี่หว่า

“ ขอโทษแทนพี่จูปิเตอร์ที่เสียมารยาทอีกครั้งนะครับพี่เมเดียร์! ”เรเซอร์

ดูเหมือนเรเซอร์จะทนพี่ตัวเองไม่ได้เหมือนกันแฮะ ก็นะเขาคงทนไม่ได้ที่จะต้องเห็นพี่ชายตัวเองร่ายกลอนดอกสร้อยเพื่อจีบสาวโง่ๆแบบนั้นไปทั่ว ก็นะไอ้เจ้าน้องชายนี่มันเข้าใจฉันดีจริงๆ

“ ขอบใจที่มารับร่างมันล่ะ เรเซอร์ ”เมเดียร์

“ ก็งี้ทุกรอบแหละพี่.. ”เรเซอร์

กษัตริย์เอง ก็ไม่ได้โกรธที่ฉันต่อยหน้าลูกชายของเขา เพราะเขารู้ถึงนิสัยลูกชายของตนดีจึงอยากที่จะดัดนิสัยมันน่ะ.. แต่ไม่ว่าจะทำยังไงนิสัยมันก็ไม่ยอมเปลี่ยนสักที เลยยอมให้ฉันต่อยมันอยู่ตลอด 

ก็.. หลังจากที่มันสลบไป เรเซอร์ก็พาพี่ชายของตนกลับเขาวังไปก่อน ระหว่างนั้นพี่รุยซ่า และสการ์เล็ตก็เข้ามาคุยกับฉัน และพาฉันเข้าไปในงานพร้อมๆกับราซและโรเซ่

แล้วปล่อยให้พวกผู้ใหญ่เขาคุยกัน 

“อาการของราชินีเป็นยังไงบ้างแล้วล่ะ ราชุระจัง ”วิเวียน

“ .. อาเรย์.. เธอยังไม่ฟื้นขึ้นมาแล้ว อาการไม่สู้ดีเลยสักนิด.. ข้าเองก็ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี ..จึงได้เชิญสตรีศักดิ์สิทธิ์มาที่นี่นี่แหละ..”ราชุระ

“ อืม เป็นงั้นเอง.. เอาเป็นว่าเราเข้าไปข้างในกันก่อนเถอะ ”นัวร์

…

ตรงนั้นมีคนมามุงเยอะเลยแฮะ.. ใครกันน่ะ?

“ เธอสงสัยหรอว่าตรงนั้นคือใคร? ที่ตรงนั้นคือสตรีศักดิ์สิทธิ์อิกนิสไงล่ะ ”สการ์เล็ต 

อืม.. สตรีศักดิ์สิทธิ์สินะ ผู้คนอยู่ตรงนั้นเยอะเลยมองไม่ค่อยชัดสักเท่าไหร่ แต่ฉันรู้สึกได้จากตรงนี้เลยว่าพลังศักดิ์สิทธิ์ของเธอมันแกร่งกล้าสุดๆ แบบว่ารัศมีของพลังมัดเจิดจ้ามากกว่าลูอิสที่เป็นนักบุญซะอีก

นี่น่ะหรือ ร่างสถิตของเทพอิกนิส

“ หือ? ”เมเดียร์

เพียงแค่ได้มองไปที่ใบหน้าของเธอแว๊บเดียวฉันก็เกิดความรู้สึกแปลกๆขึ้นมาในอก อีกทั้งฉันยังรู้สึกว่าคนที่เป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์คนนั้นมีความงดงามมากๆ ราวกับเทพธิดามาเองเลย

และเมื่อเธอสังเกตเห็นฉัน.. ก็เดินตรงมาหาฉันทันที อากับกิริยาของเธอนั้นสงบเสงี่ยมสมกับฉายา.. 

เธอมายืนอยู่ตรงหน้าและจ้องมองมาที่ตาของฉัน ออร่าของพลังศักดิ์สิทธิ์รอบๆตัวของเธอนั้นกลับรุนแรงยิ่งขึ้นเมื่อดวงตาของเธอเริ่มเรืองแสงสีขาวพิสุทธ์

“ กอร์รึ… ข้ารู้.. ข้ารู้ ข้าไม่ได้พบกับคนคนนั้นมานานมากแล้วสิ.. ”อิกนิส

ราวกับว่ากำลังถูกเธออ่านความทรงจำอยู่เลย พอเธอเลิกมองมาที่ดวงตาของฉันออร่าทั้งหมดก็ได้หายไป ราวกับว่าเธอกลายเป็นคนละคน

“ ขอ-.. ขอโทษนะคะ.. ที่เสียมารยาทไป.. คือว่าท่านอิกนิส ท่านต้องการจะยืมใช้ร่างของฉันเมื่อสักหรู่น่ะค่ะ.. ขอโทษจริงๆ.. ”อิกนิส

พอออร่ารอบตัวเธอหายไปจนหมด เธอก็เปลี่ยนไปเป็นอีกคนนึงที่ขี้อายและไม่กล้าสู้หน้าคนมากนัก อีกอย่างเมื่อฉันมองไปที่เธอ และรู้สึกได้ว่าเธอกำลังสั่นกลัวอยู่ ด้วยความที่มีขุนนางมากมายเข้ามารุมล้อม โดยเฉพาะพวกผู้ชายหน้าไม่อายที่บังอาจทำหน้าตาหื่นกระหายใส่สาวน้อยคนนี้

ฉันจึงจับบ่าของเธอ

“ พวกพาลาดินไปไหนหมด ลูอิสล่ะ?”เมเดียร์

“ ฉะ- ฉันมาก่อนเวลาน่ะค่ะ.. ทุกคนเลย.. ยังมาไม่ถึงกัน.. ข- ขอโทษนะคะที่ทำให้ลำบาก.. ”อิกนิส

ให้ตายสิ เธอนี่มันน่าเป็นห่วงกว่าที่คิด ไม่คิดว่าคนที่เป็นถึงสตรีศักดิ์สิทธิ์จะขี้กลัวมากขนาดนี้.. ยังไงซะก็คงถูกเลือกมาเพราะตนสามารถเชื่อมต่อกับเทพธิดาได้นั่นแหละ

พี่รุยซ่าอ่านสถานการณ์ที่น่าเป็นห่วงนี้ออกได้ในทันที จึงได้สั่งให้เหล่าทหารหลวงรักษาความปลอดภัยมากันพวกขุนนางหน้า อี๋(ห)พวกนี้ออกจากเรา 

ไม่คิดเลยแฮะว่าฉันจะต้องมาลำบากทำอะไรแบบนี้..

“ ขอโทษนะค้า…. ฮือ.. ”อิกนิส

เริ่มร้องไห้แล้วแฮะ… รำคาญโว้ยยยัยสตรีศักดิ์สิทธิ์นี่หนิ!!!

ตัดจบตอน