ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!! – บทที่ 26 สแตมปีด (5)

 

 

 

“ เราต้องหนีแบบนี้ไปเรื่อยๆหรอคุณทูตสวรรค์!? ”

 

 

“ เราไม่มีทางสู้เธอตรงๆได้เลย หากเราไม่ทำแบบนี้จะเป็นเราเองที่โดนเธอจัดการ ”มิคาเอล

 

 

ผมกับคุณมิคาเอลพากันหนีไปคนละทิศคนละทาง ตอนนี้ลูซิเฟอร์คลั่งซะจนซัดพวกตึกทั้งหลายขึ้นมาลอยอยู่กลางอากาศเลยล่ะ ผมใช้สถานการณ์นี้ในการวิ่งไต่ไปตามตึกต่างๆ เพื่อใช้มันเป็นสิ่งกีดขวางลูซิเฟอร์ไว้ด้วยล่ะนะ

 

 

“ แล้วแผนการที่ว่าล่ะ!! ”

 

 

“ เดี๋ยวข้าค่อยบอกเจ้าว่าต้องทำยังไง! ตอนนี้ต้องเอาชีวิตรอดจากลูซิเฟอร์ก่อน!! ”มิคาเอล

 

 

“ อึ่ก– เข้าใจแล้ว!!! ”

 

 

ขณะที่ผมหนีได้มาจนถึงจุดๆหนึ่ง ลูซิเฟอร์ก็หยุดนิ่งไป

 

 

ถ้าเป็นไปตามที่ผมคิด ตอนนี้เธอน่าจะเตรียมใช้สกิลของเธอแน่นอน ผมไม่รอให้ถึงโอกาสนั้นของเธอ ใช้จังหวะนั้นในการหนีไปให้ไกลที่สุด

 

 

จนกระทั่งผมเห็นลูซิเฟอร์กางปีกทั้งหกของเธอออกมา มันใหญ่ซะจนสามารถปกคลุมท้องฟ้าขนาดย่อมๆได้เลย

 

 

อีกทั้งการสบัดปีกของลูซิเฟอร์ยังทำให้ตึกอาคารทั้งหมดกลายเป็นผุยผงอีก.. นี่หมายความว่าเธอจะตามผมมาจริงๆใช่ไหมเนี่ย

 

 

ART – ดุจแสงทมิฬ

 

 

“ แกหนีไม่พ้นหรอก ไอ้มนุษย์น่ารังเกียจ!! ”ลูซิเฟอร์

 

 

ออร่าสีดำทมิฬปกคลุมร่างของลูซิเฟอร์ ก่อนที่เธอจะหายไปจากตรงนั้น ภายในพริบตา

 

 

ยัยนั่น- มันเร็วจนฉันมองไม่ทันเลย!!

 

 

ราวกับว่าลูซิเฟอร์กลายเป็นส่วนหนึ่งของแสงสีดำ พุ่งตรงมาที่ผมโดยที่ผมยังไม่ทันได้ระวังตัว

 

 

แล้วลูซิเฟอร์ก็มาอยู่ตรงหน้าของผมซะแล้ว..

 

 

“ อ่ะ-.. ”

 

 

ใจของผมมันเต้นเร็ว เรียกร้องให้ผมรีบหนีไป ไม่งั้นผมอาจจะได้กลับบ้านเก่าในไม่ช้าแน่

 

 

ปีกใหญ่ขนาดนั้น แต่เคลื่อนไหวเร็วแบบนี้ได้ยังไง!!

 

 

“ ข้าจะฆ่าแกซะ!!! ”ลูซิเฟอร์

 

 

ยังไงตอนนี้ผมก็หนีไม่ได้แล้ว ทางเดียวที่มีอยู่คือต้องสู้

 

 

ผมหยิบเรโมดิชออกมา ปลดมันจากการเป็นร่างมีดสั้นแล้วเปลี่ยนให้มันเป็นเคียวขนาดใหญ่ พยายามคงรูปร่างของมันเอาไว้ในความคิดของผม ก่อนที่จะเหวี่ยงมันใส่ลูซิเฟอร์

 

 

กึก-

 

 

“ อึก- !!! ”

 

 

“ กากว่ะ ”ลูซิเฟอร์

 

 

ทว่า ลูซิเฟอร์กลับหยุดคมของเคียวเล่มนี้ได้ด้วยนิ้วก้อยเพียงนิ้วเดียว เธอจับเคียวของผมด้วยมือเปล่า แล้วก็ออกแรงบีบจนใบมีดของเคียวนั้นแตกออกเป็นเสี่ยงๆ..

 

 

ความทนทานของเรโมดิชนั้นสู้ลูซิเฟอร์ไม่ได้เลย แม้ว่าผมจะเห็นเรโมดิชที่ผมภูมิใจถูกทำลายต่อหน้าต่อตา ผมจะต้องไม่หวั่นไหวสักนิดเดียวในตอนนี้ เพราะถ้าหากผมให้ลูซิเฟอร์ได้เห็นด้านที่อ่อนแอล่ะก็ มันอาจจะเป็นจุดจบของชีวิตของผมเลย

 

 

จ้อง*

 

 

“ ข้าล่ะเกลียดแววตาของแกจริงๆ มันเหมือนกับแววตาของพวกทูตสวรรค์ไม่มีผิด ”ลูซิเฟอร์

 

 

“ แววตาที่คิดว่าความยุติธรรมจะทำลายล้างความชั่วนั่นน่ะ ข้าจะขยี้มันซะ ”ลูซิเฟอร์

 

 

เอ๊ะ.. บางทีการที่ผมแสดงด้านแบบนี้ออกมามันก็อาจจะไม่ได้ถูกไปซะทีเดียว.. สินะ

 

 

ชิบหายละไง

 

 

สวบ!!!

 

 

มือของลูซิเฟอร์แทงทะลุมายังหัวใจของผม เธอบีบหัวใจของผมไว้แน่น ผมเองที่ไม่รู้จะทำอะไรในจังหวะนี้ได้ใช้แรงที่มีอยู่ทั้งหมดจับแขนของลูซิเฟอร์ไว้ บ่งบอกเป็นนัยว่า “ฉันจับแกได้แล้ว” อะไรประมาณนี้

 

 

“ แกยังพยายามจะทำอะไรอยู่อีกห๊ะ แกควรจะสำเหนียกตัวเองซะบ้าง ไอ้เวร!! ”ลูซิเฟอร์

 

 

“ อา.. ฮ่ะฮ่าฮ่า คว* ”

 

 

“ กึก-.. กรอด!! ”ลูซิเฟอร์

 

 

ดูสิทุกคน ยัยนี่กัดฟันแน่นเลยเชียวล่ะ เอาวะ! ยั่วโมโหได้ในระดับหนึ่งคงไม่มีเวลาไปสนใจมิคาเอลหรอกมั้ง! 

 

 

“ ทำได้ดีมาก คุณคนแปลกหน้า ”มิคาเอล

 

 

ทันใดนั้นโซ่สีทองก็ได้พุ่งเข้ามาหาตัวของลูซิเฟอร์จากรอบทิศ พวกมันพันธนาการลูซิเฟอร์ไว้ไม่ให้ขยับไปไหนได้ โดยที่ผมก็ยังโดนบีบหัวใจอยู่แบบนั้น.. กึก- มันเจ็บนะโว้ยย!!

 

 

แต่ถึงมันจะโดนพันธนาการขนาดนี้แล้ว มันก็ยังยิ้มได้อยู่อีก

 

 

“ หุหุหุ ”ลูซิเฟอร์

 

 

“ มีอะไรน่าขำกัน ”

 

 

“ เปล๊า~ ข้าแค่ไม่คิดว่าพวกแกจะร่วมมือกันใช้ลูกไม้ตื้นๆพวกนี้น่ะ ”ลูซิเฟอร์

 

 

“ ไม่ว่ายังไงแกก็จะตายอยู่ดี ก็… มือของข้าอยู่ที่ใจเจ้าแล้วนี่นา~ ”ลูซิเฟอร์

 

 

“ อ- อ๊ากกก!!!! หยุด! หยุดด!!!! ”

 

 

มันเจ็บ! โคตรทรมาณเลยไอ้บ้าเอ๊ยย!!!

 

 

ลูซิเฟอร์บีบหัวใจของผมแรงขึ้น จนผมเจ็บจนแทบจะหยุดหายใจ

 

 

ฉับ-

 

 

มิคาเอลปรากฏตัวขึ้นมา และใช้ลองกินุสตัดแขนขวาที่ลูซิเฟอร์ใช้บีบหัวใจของผมทิ้งไปทันที เลือดสีทองของลูซิเฟอร์สาดกระเซ็นไปทั่วนั่นรวมถึงที่ใบหน้าของผมด้วย

 

 

ซึ่งกลิ่นมันก็.. หอมหวานกว่าเลือดคนปกติมากเลยล่ะนะ

 

 

“ อึก- แก!! ”ลูซิเฟอร์

 

 

ในขังหวะเดียวกับที่เธอปรากฏตัวขึ้นมา คลื่นลมที่ตามหลังเธฮมานั้นแทบจะทำให้ผมปลิวไปจากตรงนั้นเลย แต่ก็ยังโชคดีที่มิคาเอลรับร่างของผมได้ท่าน

 

 

“ ขอโทษที่ทำให้ลำบากค่ะ คุณคนแปลกหน้า ”มิคาเอล

 

 

“ อา.. นี่ เฮ้- เรียกคุณคนแปลกหน้ามาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ ผมชื่อบี๋ต่างหาก ”

 

 

สาวผมเงิน ดวงตาสีทองนัยน์ตารูปไม้กางเขนสีขาวที่โอบอุ้มร่างของผมไว้เอียงคอสงสัย 

 

 

ก่อนที่เธอจะยิ้มขึ้น

 

 

“ ค่ะ บี๋! ”มิคาเอล

 

 

มันก็.. น่าอายเหมือนกันแฮะ ที่มีคนเรียกชื่อเล่นเนี่ย

 

 

“แล้วเราจะผนึกเธอได้ยังไง.. ”

 

 

มิคาเอลใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นพลังส่วนหนึ่งของพระเจ้าของเธอรักษาอาการบาดเจ็บให้ผมจะเป็นปลิดทิ้ง และดูเหมือนว่าตอนนี้ผมจะได้แขนขวาของลูซิเฟอร์มาอยู่กับตัวแล้วล่ะ

 

 

“ การจะผนึกทูตสวรรค์นั้น จำเป็นจะต้องใช้สื่อกลาง และความรักค่ะ ”มิคาเอล

 

 

“ ??? ”

 

 

พูดอะไรนะ? ฟังไม่เข้าใจ?

 

 

“ ก็..- ก็ความรักโดยการจุมพิตมันมีพลังมากพอที่จะผนึกเทวทูตลงบนสื่อกลางยังไงล่ะคะ!!!”มิคาเอล

 

 

ดูเหมือนเธอก็จะเป็นมือใหม่สำหรับเรื่องนี้เหมือนกันสินะ.. ขอโทษทีที่ถามอะไรแปลกๆไปละกัน

 

 

“ แล้วหลังจากที่ผนึกไปแล้วล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น? ”

 

 

แกร๊ก– 

 

 

“ ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ”มิคาเอล

 

 

กึก- แกร๊ก-

 

 

เอ๊า ยัยนี่หนิ!

 

 

“ เร็วเข้าเถอะนะ! ตอนนี้โซ่จะขาดแล้ว!! ”

 

 

เคล้ง!!!

 

 

“ พวกแก!!! ดูถูกข้าอยู่รึไง!! ”ลูซิเฟอร์

 

 

นั่นไงล่ะ มันหลุดมาแล้วจริงๆด้วย!!!

 

 

“ ข้าจะระเบิดพวกแกทิ้งให้หมดซะ! ”ลูซิเฟอร์

 

 

ความศักดิ์สิทธิ์- กิก้า..

 

 

“ แย่แล้ว!!! ”

 

 

“ มาหลบหลังข้าค่ะ!!”มิคาเอล

 

 

มิคาเอลใช้ปีกขนาดใหญ่ของเธอโอบล้อมเราสองคนเอาไว้ เพื่อป้องกันตัวเองจากพลังของลูซิเฟอร์

 

 

ราวกับว่าลูซิเฟอร์กำลังรวบพลังโดยรอบไว้ที่เธอเพียงคนเดียว

 

 

“ อิมแพ็ค!!! ”ลูซิเฟอร์

 

 

และปล่อยออกมาในรูปแบบของเปลวเพลิง แผดเผาทุกๆสิ่งที่อยู่บนโลกนี้ไม้ให้เหลือแม้แต่ชิ้นดี แต่ที่ผมรอดมาได้จากการโจมตีนั้น เป็นเพราะว่าผมมาหลบอยู่หลังปีกของมิคาเอล

 

 

“ อึ่ก… (เจ็บ..) ”มิคาเอล

 

 

ถึงมิคาเอลจะเก็บสีหน้าเอาไว้ ผมก็รู้ได้จากความรู้สึกว่าเธอกำลังเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสอยู่ นั่นทำให้ผมรู้สึกผิดเลยที่ใช้เธอมาเป็นโล่กำบัง 

 

 

ผมลูบใบหน้าของทูตสวรรค์คนนี้โดยที่ตัวเองไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ

 

 

“ ผมขอโทษ.. ”

 

 

ใบหน้าของเธอแสดงความแปลกใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่เธอจะยิ้มแล้วนำมือของเธอมาจับที่ใบหน้าของผม มันอ่อนนุ่มซะจนผมบรรยายไม่ถูก

 

 

ผิวของเธอซีดขาว แต่ก็งดงาม แถมยังรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นจางๆอีก ความรู้สึกพวกนี้เป็นสิ่งที่ผมไม่เคยสัมผัสเลยตลอดเวลาที่ผมได้ข้ามมายังอีกโลก

 

 

“ ไม่เป็นไรค่ะ ตราบใดที่คุณยังปลอดภัย นั่นก็พอแล้ว ”มิคาเอล

 

 

ผมสังเกตเห็นส่วนหนึ่งของปีกของมิคาเอลที่ถูกเพลิงโลกันต์เผา มันกลายเป็นสีดำไปหมดแล้ว..

 

 

“ คงจะคิดว่ามันไม่งดงามสินะคะ ข้าเข้าใจค่ะ.. ”มิคาเอล

 

 

“ ทำไมคุณถึงต้องปกป้องผมแบบนี้กัน?.. ”

 

 

“ เพราะว่าคุณคือมนุษย์ และทูตสวรรค์อย่างเรา มีอยู่เพื่อปกป้องพวกคุณค่ะ! ”มิคาเอล

 

 

เธอพูดแบบนั้นทั้งรอยยิ้มที่ซีดเซียวของเธอ มันทำให้ผมมีแรงใจกลับมาอีกครั้ง

 

 

คราวนี้ถึงคราวที่ผมจะต้องช่วยเธอบ้าง แม้ผมจะแทบไม่สามารถทำอะไรได้เลยก็ตาม

 

 

[ พลังจิต F- → D (เติบโต) ]

 

 

[ เนื่องจากคุณมีแรงใจมหาศาล สกิลพลังจิตจึงเลื่อนระดับขึ้นอย่างมาก! ]

 

 

ว้าว สกิลพลังจิตของผมเพิ่มขึ้นมาถึง 2 ระดับใหญ่ๆเลยล่ะ

 

 

“ ออกมาจากปีกเน่าๆของแกซะมิคาเอล!! ”ลูซิเฟอร์

 

 

ฉึก-

 

 

“ อึก- อ๊า!! ”มิคาเอล

 

 

“ คุณมิคาเอล!!! ”

 

 

ทันใดนั้นคุณมิคาเอลก็ถูกแทงหน้าท้องด้วยหอกของลูซิเฟอร์ เธออ่อนแรงลงมากจนปีกของเธอเริ่มคลายออก ดูแล้วมิคาเอลเองก็ดูจะเหลือแรงอยู่ไม่มากเช่นกัน ผมจึงอุ้มเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมอก

 

 

“ ลูซิเฟอร์ ”

 

 

ในตอนแรกเมืองนี้มันมีสภาพเละเทะกว่านี้มากเนื่องจากแรงลมจากปีกของลูซิเฟอร์มันรุนแรงมากกว่าที่คิด แต่พอมาในตอนนี้.. ด้วยพลังของเธอ กิก้า อิมแพ็ค ทำให้ทั้งเมืองนี้.. ไม่สิ ทั้งโลกราบเป็นหน้ากลอง และลุกโชติช่วงไปด้วยเพลิงนรก

 

 

แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ยังอยู่ดี คือเกตขนาดยักษ์ที่ยังเปิดเอาไว้อยู่

 

 

คิดว่าอีกไม่นาน.. กอร์ก็น่าจะมาถึงแล้วล่ะ

 

 

“ จิ๊จิ๊ แกมาทางนั้นสินะ ”ลูซิเฟอร์

 

 

เห้ย- มันกำลังมองไปที่เกต

 

 

ฉับ!!

 

 

“ ตอนนี้แกกลับไม่ได้แล้วล่ะ ไอ้เปรต ”ลูซิเฟอร์

 

 

“ !!!!! ”

 

 

ขณะที่ผมใช้สกิลพลังจิตคงสภาพร่างกายของผมให้ลอยตัวอยู่กลางอากาศ พร้อมกับพยุงร่างของมิคาเอลที่แทบจะหมดสติไปแล้วเอาไว้ ผมก็ต้องช็อค เพราะลูซิเฟอร์มันตัดเกตทิ้งไปแล้ว

 

 

นั่นมันทางกลับเดียวของผมเลยนะเห้ย!! 

 

 

“ เหลือแค่แกกับข้า มิคาเอลก็หมดสภาพไปแล้ว แกจะทำอะไรได้ ไอ้คนน่ารังเกียจ ”ลูซิเฟอร์

 

 

“ …. ”

 

 

ผมก็ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนั่นแหละ

 

 

“ อยู่ตรงนี้สักพักนะ เดี๋ยวผมกลับมา ”

 

 

ตอนนี้ผมไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ไหนๆบ้านที่ให้กลับก็กลับไม่ได้ เอาเป็นว่าผมจะใส่ให้สุดเลยก็แล้วกัน

 

 

ผมวางร่างของมิคาเอลไว้บนพื้น ที่ผมได้จัดการเปลวไฟพวกนั้นด้วยพลังจิตไปแล้ว ตอนนี้ไม่น่าจะมีเพลิงอะไรมาทำร้ายร่างเธอได้แล้วล่ะ

 

 

“ คุณ… สู้ท่านพี่ลูซิเฟอร์ไม่ไหวหรอก.. ”มิคาเอล

 

 

บาดแผลที่หน้าท้องของเธอมันสาหัสมาก และยังไม่สามารถรักษาได้อีกด้วย.. ดูเหมือนว่าทูตสวรรค์จะรักษาคนอื่นได้ แต่ใช้พลังกับตัวเองไม่ได้สินะ

 

 

ช่างไม่ยุติธรรมเอาซะเลย

 

 

“ ขอบคุณที่เป็นห่วง ”

 

 

ผมยิ้มให้กับมิคาเอล แล้วลอยตัวขึ้นมาอีกครั้ง จ้องมองลูซิเฟอร์ด้วยแววตาที่จริงจัง

 

 

“ … ”ลูซิเฟอร์

 

 

“  น่าเบื่อ ”ลูซิเฟอร์

 

 

อุก!- พรวด!!

 

 

ผม… ถูกหอกของลูซิเฟอร์ฟันเข้าที่กลางลำตัวเป็นแนวนอนเต็มๆ โดยที่ผมยังไม่สามารถที่จะตอบโต้อะไรเธอได้เลย แม่งเอ๊ย! มันแกร่งเกินไป 

 

 

เกินกว่าที่ผมจะรับมือได้!!!

 

 

 

…

 

 

 

“ แฮ่ก! แฮ่ก! …. ที่นี่.. จบแล้วหรอ? ”วี

 

 

ทันทีที่ฉันออกมาจากเกต ฉันก็รีบมุ่งหน้าไปรวมตัวกับทุกคนที่อารุฟานทันที แล้วก็ต้องบอกพวกเร็กซ์ว่าต้องไปช่วยอัลเลียน เพราะเขากำลังตกอยู่ในอันตราย

 

 

ทว่าเมื่อฉันมาถึงอารุฟานเรื่องเรื่องทุกอย่างมันก็จบลงไปแล้ว แม้ว่าตัวเมืองจะได้รับความเสียหายไปมากพอสมควร แต่มันก็ยังสามารถที่จะฟื้นฟูกลับมาใหม่ได้อยู่ ส่วนพวกซากมอนสเตอร์พวกนี้.. ขึ้นอยู่กับว่าราชาจะเอาไปทำอะไร

 

 

แล้ว..

 

 

“ พวกเร็กซ์อยู่ที่ไหน.. ”วี

 

 

[ ฮาโหลๆ วีได้ยินไหม? ] ครูว์

 

 

“ อ่ะ! ครูว์!! ”วี

 

 

โชคดีที่ฉันเข้ามาในขอบเขตถ่ายเทความคิดของครูว์พอดี แสดงว่าเธออยู่แถวนี้สินะเนี่ย ฉันโล่งใจจนเข่าทรุดลงไปกับพื้นเลย

 

 

ไม่นานนักครูว์กับคนอื่นๆก็เข้ามาหาฉัน เพื่อดูอาการของฉันอย่างใกล้ชิด

 

 

“ กลัวจังเลย… ”วี

 

 

“ วี.. เธอถอดหมวกหรอ? ”มาน็อค

 

 

“ เกิดอะไรขึ้น? มีอะไรเกิดขึ้นงั้นหรอวี? แล้วอัลเลียนล่ะ? ”เร็กซ์

 

 

อึก.. จะบอกว่ายังไงดีอ่าา ก็เขาถูกบอสมอนสเตอร์กระซวกท้องเลยนี่นา..

 

 

ฉันกระวนกระวาย จนทำอะไรไม่ถูกเลย

 

 

“ วี! เกิดอะไรขึ้นกับอัลเลียนนะ!!  ”ครูว์

 

 

“ ข- เขาถูกบอสมอนสเตอร์ทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัสอ่า.. ตอนนี้เขาก็กำลังติดอยู่ข้างในดันเจี้ยนด้วย! ”วี

 

 

“ ไม่ทันแน่ วีพาเราไปที่ที่เธอบอกเร็ว! ”เร็กซ์

 

 

“ อ- อือ! ”วี

 

 

“ ก่อนอื่นมาให้ฉันรักษาก่อนนะ ”เรีย

 

 

หลังจากนั้นฉันก็พาสมาชิกแคลนวาคิวเรียทั้ง 6 คน รวมถึงคุณมิกะที่อยู่ที่เมืองอยู่แล้วมาด้วยกัน

 

 

ฉันต้องรีบกลับไปช่วยคุณอัลเลียน ไม่งั้นเขาต้องตายอยู่ข้างในนั้นแน่เลย!

 

 

แต่ว่า..

 

 

“ มัน.. มันหายไปแล้ว!! ”วี

 

 

ทำไมอ่ะ! ทั้งๆที่ตั้งแต่เมื่อกี้เกตมันยังปรากฏอยู่เลย.. มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่.. แบบนี้.. เขาอาจจะไม่มีโอกาสมีชีวิตรอดเลยก็ได้

 

 

“ …. ” วี

 

 

“ พวกแก มาทำอะไรที่นี่ ”กอร์

 

 

“ คุณทวดคะ!! ”กอร์

 

 

ทันใดนั้นคุณกอร์ก็เดินตรงมาทางนี้ พร้อมกับร่างของจอมเวทอีกสองคนที่เขาลากมากับพื้นด้วย.. หืม? สองคน??

 

 

“ เจ้าพวกนี้ข้าทำให้พวกมันสลบไปแล้ว มิกะ พาพวกมันไปขังที่คุกที ”กอร์

 

 

“ อ่ะ- ค่ะ! ”มิกะ

 

 

หลังจากนั้นคุณมิกะก็ได้ให้สัตว์วิญญาณของเธอแบกร่างของผู้ร้ายสองคนนั้นที่เปิดมิติขึ้นมาไปที่อารุนฟานเพื่อคุมขังและรอการไต่สวนอีกที

 

 

แต่ที่สำคัญกว่าตอนนี้คือ.. ฉันไม่มีทางเข้าไปช่วยคุณอัลเลียนแล้วล่ะ

 

 

เสียใจชะมัดเลย ที่ไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้เลย..

 

 

หากเขารอดกลับมาได้ ก็อยากจะขอบคุณล่ะนะ.. เป็นเพราะเขาที่ดึงความสนใจของผู้หญิงคนนั้นเอาไว้ ฉันถึงรอดมาได้แท้ๆเชียว

 

 

ฉันสาบานเลย ถ้าหากว่าเขาสามารถรอดกลับมาได้ ฉันจะถวายดาบเล่มนี้(ตัวฉัน)ให้กับเขาเอง

 

 

ฉันจะเป็นอัศวินคนแรกของผู้กล้า ของฉัน…

 

 

 

 

 

 

 

ตัดจบตอน

 

 

 

 

 

 

สกิลพระเอกต้องมา