วีรบุรุษไร้อาชีพ ~ถึงจะไม่มีสกิลก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร~ – ตอนที่ 1 นี่หรือคืออาชีพ

ฉันกำลังคิดเกี่ยวกับอาชีพที่อาเรลจะได้รับ  พ่อครับเมื่อวานผมนอนไม่หลับเลย เพราะผมประหม่ามาก! อืม แม่ของนายประหม่ามากกว่าอีก ฉันแน่ใจว่าอาเรลจะได้เป็น “อาชีพระดับสูงแน่!” ยังไงซะเขาก็เป็นน้องชายของฉัน

โอ้ ที่รัก ครอบครัวของเรายังคงส่งเสียงดังเช่นเคย 

ทำไมพวกเขาถึงดูตื่นเต้นกว่าผมอีก

ผมชื่ออาเรล 

ในปีนี้ฉันอายุ 10 ขวบ

เมื่อฉันอายุครบ 10 ขวบ ฉันจะต้องไปที่โบสถ์

เพื่อรับพรจากท่านเทพธิดา

หลังจากได้รับพรแล้ว จะได้รับอาชีพมา

อาชีพที่ได้รับจะส่งผลกระทบต่อชีวิตที่เหลืออยู่

แต่ถึงอย่างนั้นอาเรลก็ยังคงสงบนิ่ง ตอนที่พ่อของฉันได้รับพร พ่อประหม่ามากจนฉี่รดกางเกงระหว่างทางไปโบสถ์เลย…

ผมว่าเรื่องนั้นพ่อเก็บมันเอาไว้ในใจเถอะ

ทำไมพวกเราถึงโวยวายกันจัง

เพราะมันไม่สามารถที่เปลี่ยนอาชีพที่คุณได้รับ เพียงเพราะคุณโวยวายกับมัน

ผมแค่ต้องยอมรับมัน

อยากรู้จังว่าจะได้อาชีพอะไร ไม่น่าเชื่อว่าลูกของเราจะอายุ 10 ขวบแล้ว

แน่นอน! เด็กคนนี้จะต้องเป็นใหญ่ในอนาคต!

อืม ถ้าอาเรลกลายเป็นคนดัง บ้านของเราจะเต็มไปด้วยเหล่าแฟนๆของอาเรล

ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันแน่ใจว่าจะมีผู้หญิงจำนวนมากจะมาติดพันอาเรล………………ไม่ได้! แบบนั้นพี่สาวไม่ยอมแน่!

พ่อกับแม่วาดภาพอนาคตของตนเอง

แต่ไม่รู้ว่าทำไม พี่สาวของผมถึงโกรธขึ้นมา

เอาเถอะ มันก็เป็นเรื่องปกติละนะ

และครอบครัวของผมก็เริ่มเพ้อฝันกันไปอีกสักพัก

หากฉันรอให้พวกเขาเพ้อฝันจนเสร็จ ผมคงจะไปไม่ทัน

ผมตัดสินใจที่จะออกเดินทางไปโบสถ์ด้วยตัวคนเดียว

ฉันไม่อยากช้า และต้องรออีกปี

วันนี้เป็นวันพิธีกรรมการให้พร

พวกเราอาศัยอยู่ในเมืองเล็กๆ ซึ่งห่างไกลความเจริญ

พวกเราไม่มีนักบวชประจำถิ่น ที่สามารถประกอบพิธีกรรมเพื่อให้พรได้ แต่จะมีการส่งนักบวชจากเมืองใหญ่มาที่เมืองปีละครั้ง

ดังนั้น เด็กทุกคนในเมืองที่อายุเท่ากันจะได้รับพรพร้อมกัน

อาเรล! รอก่อน!

ทำไมถึงไปก่อนโดยไม่รอพี่สาวคนนี้เลย

ถูกตัอง! มันแย่มากเลยนะที่ทิ้งพี่สาวเอาไว้!

จากนั้น ครอบครัวของฉันตามมาข้างหลังฉัน

ผมสามารถไปรับพรได้ด้วยตัวเอง

มันเป็นเรื่องที่สำคัญมาก เราควรที่จะไปกันทั้งครอบครัวสิ

อย่างนั้นหรอ

พอมาคิดๆดูแล้ว ผมจำได้ว่าเมื่อสามปีที่แล้วได้ไปโบสถ์พร้อมกับพี่สาว

เมื่อผมไปถึงที่โบสถ์ มีเด็กกลุ่มหนึ่ง และครอบครัวของพวกเขา ที่ผมรู้จักมารออยู่แล้ว

มันเป็นเมืองเล็กๆ และมีเด็กในวัยเดียวกันประมาณ 20 คนเท่านั้น

ถ้าเช่นนั้น ข้าพเจ้าขอเริ่มพิธีกรรมการให้พร

นักบวชประกาศ

เขาเป็นชายชราคนหนึ่งที่ดูแลพิธีกรรมการให้พรของเมืองนี้มาหลายปีแล้ว

พวกเด็กๆไปอธิษฐานกับนักบวชทีละคน

เย้! ช่างตีเหล็ก! ตอนนี้ฉันสามารถเดินตามรอยพ่อได้แล้ว!

ฉันเป็นนักจอมเวท!

เด็กๆ โห่ร้องดีใจเมื่อได้อาชีพที่เลือก

《ช่างตีเหล็ก》 และ 《จอมเวท》

พวกเขาทั้งหมดเป็น 【อาชีพพื้นฐาน】

อาชีพมีอยู่ 2 ประเภทคือ 【อาชีพพื้นฐาน】และ【อาชีพระดับสูง】

คนส่วนใหญ่จะเป็น 【อาชีพพื้นฐาน】 ส่วน【อาชีพระดับสูง】นั้นหายากมาก

นั่นเป็นเพราะต้องเชี่ยวชาญอาชีพพื้นฐานก่อน จึงจะสามารถกลายเป็นอาชีพระดับสูงได้

อย่างไรก็ตาม มีน้อยครั้งมากที่จะได้อาชีพระดับสูงในการให้พรครั้งแรก

“โอ้ นั่นลีออนคุงงั้นหรอ…?”

เมื่อฉันก้าวไปข้างหน้า นักบวชก็เอ่ยชื่อพ่อฉัน

ผ่านมายี่สิบกว่าปีแล้วใช่ไหม? แต่ฉันยังจำเวลาที่ลีออนและฟาร่าได้รับพร ฉันจำได้ว่าตอนที่ลีออนคุงและฟาร่าจังได้รับพร ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเด็กสองคนจะได้รับ [อาชีพระดับสูง] ตั้งแต่ต้นในเวลาเดียวกัน 

ฟาร่าเป็นชื่อแม่ของผม

พ่อแม่ของผมต่างก็มาจากเมืองนี้ ทั้งคู่นั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน

นั่นเป็นเหตุผลที่ผมได้รับพรในเมืองนี้ในวันเดียวกัน

พ่อของผมคือ 《ราชาแห่งเวทมนตร์》 และแม่ของผมคือ 《เจ้าหญิงแห่งดาบ》

ทั้งคู่ได้รับ 【อาชีพระดับสูง】มาตั้งแต่ต้น

ผมได้ยินมาว่ามีการเชื้อเชิญมากมายให้ทั้งคู่ไปรับใช้ในพระราชวัง แต่ทั้งสองปฏิเสธคำเชิญ และอาศัยในเมืองที่พวกเขาเกิด

โดยปกติ พ่อของผมเป็นนักเวทที่เก่งที่สุดในเมือง และแม่ของผมเป็นนักดาบที่เก่งที่สุดในเมือง

ว่ากันว่าอาชีพที่เทพธิดามอบให้ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากสายเลือดของพวกเขา

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมลูกๆ ของ 《ช่างตีเหล็ก》 มักจะได้เป็น 《ช่างตีเหล็ก》

แต่บางทีฉันก็ได้ยินมาว่ามันมีข้อยกเว้น

นั่นเป็นเหตุผลที่คนรอบข้างดูเหมือนจะคาดหวังในตัวผมสูง

ต่อไปจะเป็นลูกชายของลีออน

”อาเรลคุง. ฉันแน่ใจว่าเขาเป็น [อาชีพระดับสูง] เหมือนกัน

ฉันสงสัยว่าเขาจะแต่งงานกับลูกสาวของฉันไหมเมื่อเขาโตขึ้น

ฉันได้ยินเสียงเหล่านั้นจากทุกที่

ลุยเลยอาเรล

อาเรล สู้ๆ! ผมได้ยินเสียงของพี่สาวตะโกนออกมา!

ที่เสียงดังที่สุดก็คือครอบครัวฉันนี่แหละ

อะไรในโลกนี้ที่เราควรพยายามทำอย่างหนักเมื่อเราได้รับพร?

ขณะที่ผมกำลังสวดอ้อนวอนต่อเทพธิดา จู่ๆ ก็มีภาพบางอย่างเข้ามาในหัวของผม

อืม เห็นได้ชัดว่านี่คืออาชีพของผมคือ

………อืม?

แต่นี่…มันคืออาชีพงั้นเหรอ?

สิ่งเดียวที่ผุดขึ้นความคิดของผมคือ

–ไร้อาชีพ

Note 1 : เรื่องนี้เป็นการแปลเรื่องแรก ถ้ามีส่วนไหนที่ต้องการแนะนำ หรือให้แก้ไขสามารถบอกได้นะครับ จะพยายามแปลออกมาให้ได้อาทิตย์ละตอนครับ

Note 2 : ถ้าใครต้องการสนับสนุนค่าไฟหรือค่ากาแฟสามารถโดเนทได้ตามด้านล่างครับ