ณัฐณิชานึกขึ้นมาได้กะทันหันว่า ตอนที่กินข้าว คุณปู่รินเหล้าสมุนไพรเขากวางให้ธราเทพหลายแก้วมากเป็นพิเศษ ฟังดูเหมือนกับบำรุงไตและเพิ่มพลังหยาง ดูท่าจะเป็นช่วงเวลาที่เหล้าออกฤทธิ์แล้ว
ถึงอย่างไรณัฐณิชาก็เป็นเด็กสาวคนหนึ่ง นึกว่าเหล้าสมุนไพรเขากวางนั่นจะทำให้ธราเทพควบคุมตัวเองไม่อยู่ เลยเป็นกังวลว่าขณะที่เขาอยู่กับนภสรณ์สองต่อสอง จะถูกนภสรณ์ยั่วยวนเข้า จึงรู้สึกร้อนใจมาก
ประจวบเหมาะกับที่ลุงหัสดินเดินผ่านมาทางนี้พอดี ณัฐณิชาจึงรีบเข้าไปดึงลุงหัสดินเอาไว้ พลางเอ่ยถามเสียงเบาด้วยความเขินอายว่า “ลุงหัสดินคะ คืนวันนี้ฉันกับเทพพักที่ห้องไหนหรือคะ”
ลุงหัสดินได้ยินว่าคุณชายกับนายหญิงน้อยไม่กลับก็ดีใจมาก จึงเอ่ยว่า คุณชายมีห้องของตัวเองอยู่ชั้นสองทางทิศตะวันออก เขาได้ให้คนจัดเตรียมหมอนและที่นอนเอาไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้ว
ณัฐณิชาเอ่ยขอบคุณลุงหัสดินที่ต้องเหน็ดเหนื่อย รอจนลุงหัสดินเดินจากไปแล้ว เธอก็ยืนอยู่ที่บันได ส่งข้อความหนึ่งให้กับธราเทพ
“ฉันอยู่ที่ห้องนอนของคุณ รีบขึ้นมาเร็วเข้า”
ธราเทพกำลังร้อนรุ่มและทรมานภายใต้ฤทธิ์ของเหล้าสมุนไพรเขากวาง สมองเต็มไปด้วยภาพของณัฐณิชาที่นอนแช่น้ำในอ่างน้ำวนของเขาคืนก่อนหน้านี้ ก็รู้สึกว่าทั่วทั้งร่างอึดอัดจะเป็นบ้า เหมือนกับว่าเลือดไหลอย่างติดขัด
ข้อความนี้เป็นเหมือนกับข้อความช่วยชีวิตจริงๆ
ทำให้เลือดที่ไหลอย่างติดขัดของเขากลับเข้าสู่สภาพคล่องตัว และซัดสาดโหมกระหน่ำไปทั่วทั้งร่าง
นภสรณ์เห็นว่าธราเทพจะไปแล้ว ก็คว้าหมับเข้าที่ฝ่ามือใหญ่และอุ่นร้อนของเขาเอาไว้
“พี่เทพ พี่จะไปไหนคะ ณิชายังไม่ได้หยิบชุดชาลงมาเลยนะคะ…”
“ฉันรู้สึกเวียนหัว จะกลับไปพักผ่อนที่ห้องสักครู่”
นภสรณ์รีบลุกขึ้นยืน กอดหมับเข้าที่เอวของธราเทพ “ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปเป็นเพื่อนพี่…”
ธราเทพรู้สึกมึนเมาเล็กน้อย แต่สมองไม่ได้เลอะเลือน จึงรู้สึกรังเกียจการกระทำที่โผเข้ามาในอ้อมกอดแบบนี้ของนภสรณ์มาก
เขาผลักนภสรณ์ออกอย่างไร้เยื่อใย เอ่ยอย่างเย็นชาว่า “น้ำ ฉันเห็นเธอเป็นน้องสาวมาตลอด เธอน่าจะรู้ดีนะ”
นภสรณ์ล้มลงบนโซฟา มองไปยังธราเทพที่มีท่าทางดุร้ายโหดเหี้ยมแล้วก็รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที เธอไม่เคยเห็นเขามีท่าทางแบบนี้มาก่อน
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอสงสัยในแผนการของคุณแม่ตัวเอง ถ้าหากว่าบีบบังคับธราเทพอีก จนทำให้เขารังเกียจเธอเข้าจริงๆแล้วจะทำอย่างไร?
ถึงอย่างไรตอนนี้ธิปติพัศกับณัฐณิชาจะต้องเริ่มแสดงละครอีโรติกกันแล้วอย่างแน่นอน ขอเพียงแค่อีกครู่หนึ่ง เธอไปจับชู้ เช่นนั้นเป้าหมายของตัวเองก็สำเร็จแล้ว
เมื่อคิดได้เช่นนี้ นภสรณ์ก็ก้มหน้าขอโทษธราเทพ
ธราเทพไม่ได้มองเธอไปมากกว่านี้ เป็นเพราะว่าดื่มเหล้าสมุนไพรเขากวางมากเกินไป จึงเดินไปถึงห้องนอนตัวเองที่อยู่ชั้นสองด้วยฝีเท้าที่ไม่มั่นคง
เมื่อธราเทพเข้าประตูมา ณัฐณิชาถึงได้โล่งใจ และรีบดึงเขาเดินไปทางห้องอาบน้ำทันที พลางเดินไป พลางเอ่ยว่า
“เมื่อครู่ฉันลองสืบค้นในอินเทอร์เน็ตดู คุณดื่มเหล้าเข้าไปเยอะขนาดนั้น จะต้องดื่มน้ำให้เยอะเพื่อเผาผลาญมันออกไป ส่วนเรื่องความร้อนรุ่มในร่างกายล่ะก็ สามารถอาบน้ำเย็นเพื่อบรรเทาได้ คุณดูสิว่าฉันเป็นเพื่อนที่ดีใช่หรือไม่ ช่วยคุณจากสภาวะอันตราย…”
ณัฐณิชาเอ่ย พลางนำเขาไปใต้ฝักบัวในห้องอาบน้ำ
ธราเทพจ้องมองลำคอขาวเนียนของณัฐณิชาและริมฝีปากสีเชอรี่ที่เอ่ยวาจาเฉลียวฉลาดคู่นั้น จู่ๆนัยน์ตาก็ลุ่มลึก ผลักเธอเข้าหากำแพง พ่นลมหายใจอุ่นร้อนรดลงใบหน้าของเธอ
จนกระทั่งตอนนี้ ณัฐณิชาเพิ่งจะรู้สึกตัวว่า ธราเทพไม่ใช่คนป่วยที่จะให้เธอชักจูงได้ แต่เป็นสิงโตที่เต็มไปด้วยเพลิงปรารถนาตัวหนึ่ง และสามารถครอบครองเธอได้อย่างง่ายดาย
ณัฐณิชาผลักเขาออก พลางเอ่ยเตือนว่า “ธราเทพ คุณทำอะไรน่ะ? คุณใจเย็นหน่อยสิ!”
เขากลับไม่ได้ยินอะไรแล้ว พลางเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่าสุดเซ็กซี่ว่า “ผมไม่อยากอาบน้ำเย็น แต่ต้องการคุณ…”
