เซี่ยงเส้าหลงไม่ได้เลือกที่จะนั่งรถ แต่เลือกที่จะเดินกลับบ้าน
วันนี้อากาศดี ท้องฟ้าแจ่มใส ยังมีลมพัดเย็นๆ เซี่ยงเส้าหลงที่อยู่ข้างริมถนน เดินไปด้วยครุ่นคิดไปด้วย เพราะเมื่อวานได้ยินหลุดจากปากอวิ๋นเยนเอ๋ออย่างไม่ได้ตั้งใจ ว่าวันเกิดของอวิ๋นเสว่เหยนใกล้ถึงแล้ว
นับตั้งแต่มีอวิ๋นเหยนเอ๋อและอวิ๋นเสว่เหยนเป็นเวลา 5 ปีมาแล้ว ไม่เคยจัดงานวันเกิดสักครั้งเลย ผู้หญิงทุกคน มีเทพนิยายที่สวยงามที่สุดซ่อนอยู่ในใจ ผู้หญิงทุกคน ต่างใฝ่ฝันที่จะได้รับการดูแลและเอาใจใส่ เซี่ยงเส้าหลงตัดสินใจ ถือโอกาสใช่วันเกิดครั้งนี้ จะต้องสร้างความประหลาดใจให้กับเธออีกแบบหนึ่ง
อวิ๋นเสว่เหยนชอบอะไรนะ?
เซี่ยงเส้าหลงปวดหัวอย่างกะทันหัน
เสื้อผ้า?
เธอเป็นคนบ้างานคนหนึ่ง วันๆ สวมแต่ชุดทำงาน แม้จะมีเสื้อผ้าใหม่ เกรงว่าจะไม่ใส่
เครื่องประดับ?
สะดุดตาเกินไป ชุดเครื่องประดับมูลค่ากว่าสิบล้านที่ซื้อที่อ้าวซือกู่เล่อเมื่อต้อนต้น ปกติก็ไม่เอามาใส่ ยิ่งไม่ต้องพูดอย่าอื่นเลย!
อย่างนั้นยังมีอะไรอีก?
รถหรูและคฤหาสน์?
ใช่สิ!
จู่ๆ ดวงตาเซี่ยงเส้าหลงเปล่งแสง ที่พวกเขาอาศัยอยู่ตอนนี้ ยังเป็นบ้านที่หวงเทาให้พวกเขาเช่าอยู่!
ถึงเวลา ที่ควรให้บ้านหลังหนึ่งกับภรรยาและลูกตนเองแล้ว!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาหันหัวเท้า เดินไปทางสำนักงานขาย
เมื่อผ่านทางสวนสาธารณะ สายตามองไปเรื่อยๆ กลับถูกดึงดูดโดยไม่รู้ตัว
ผู้เฒ่าสองคนหนึ่งกุมสีดำหนึ่งกุมาสีขาว เล่นหมากรุกข้างศาลา ลงหมากอย่างดุเดือด กระดานหมากรุกมีหมากครึ่งกระดาน สีดำไม่เดิน สีขาวลังเล เห็นได้ชัดว่าติดอยู่ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
เซี่ยงเส้าหลงอดไม่ได้ที่จะเดินไปมองรูปแบบการเล่นหมากรุก อดไม่ได้ที่จะแอบเปล่งเสียงชื่นชม เป็นเกมที่ยอดเยี่ยมของสามเสือล้อมมังกร!
สีดำเป็นเสือ เสือเป็นสามอำนาจ แม้สีขาวเป็นมังกร แต่เสือสามตัวรุม ไร้ซึ่งทางเดิน มังกรตัวใหญ่สีขาวตกอยู่ในอันตราย!
วัฒนธรรมหมากรุกลึกซึ้งกว้างไกล แบ่งเป็นหยินหยาง แสดงออกถึงความลึกลับ ระดับของความซับซ้อน ไม่น้อยไปกว่ายุทธศาสตร์การทำสงคราม แต่น่าเสียดาย จากการพัฒนาของยุคสมัย คนหนุ่มสาวที่ชอบหมากรุก นับวันยิ่งน้อยลง การจับคู่ที่ยอดเยี่ยมตรงหน้า เห็นสิ่งที่เห็นได้ยาก!
เซี่ยงเส้าหลงยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบๆ สิบนาทีต่อมา ชายชราที่ใช้หมากสีขาวถอนหายใจเบาๆ “สามเสือล้อมมังกร สถานการณ์กำลังพ่ายแพ้ คุณเหอทักษะหมากรุกของคุณ พัฒนาขึ้นไม่น้อย!”
ชายชรากุมหมากดำหัวเราะฮึๆ “เป็นเพราะคุณฉวี่ โชคดีที่ชนะอีกรอบ”
“ฮึๆ ……”
ทันใดนั้น เสียงหัวเราะเบาๆ เข้ามาในหูของชายชราทั้งสองคน หันกลับไปดู เซี่ยงเส้าหลงก้มหัวลงดูหมากรุก บนใบหน้ามีร่องรอยของความเสียดาย
ชายชรากุมหมากขาวจู่ๆ สงสัยเล็กน้อย “พ่อหนุ่ม คุณหัวเราะอะไร?”
เซี่ยงเส้าหลงเปิดปากพูด “ความรอดอยู่ในยามทุกข์สุด มังกรลอยสู่ที่ลึก อาจมีโอกาสบินสู่ท้องฟ้าได้ น่าเสียดาย น่าเสียดาย”
ชายชรากุมหมากดำจู่ๆ รู้สึกขุ่นเคืองเล็กน้อย “พ่อหนุ่มน้อย กล้าพูดมาก เสือทั้งสามตัวของฉันสำแดงฤทธิ์แล้ว มังกรอยากบินสู่ฟ้า เป็นไปได้อย่างไร?”
ชายชรากุมหมากขาวยิ้มอย่างมีความสุข “พ่อหนุ่ม ดูท่าทางคุณอย่างนี้ต้องมีทักษะหมากรุกสักหน่อยสินะ ไม่เท่ามาลองกันสักตา เป็นยังไง?”
เซี่ยงเส้าหลงกลับส่ายหัว “สุภาพบุรุษที่แท้จริงควรนิ่งเงียบขณะดูหมากรุก นี่คือเกมของท่านทั้งสอง ผู้น้อยไม่อาจขัดจังหวะ”
คำพูดบางคำ ทำให้ชายชรากุมหมากดำรู้สึกดีใจทันที สีหน้าเคร่งขรึมของเขาก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย ชายชรากุมหมากขาวหัวเราะฮาๆ “หมากรุกตานี้ ฉันแพ้แล้ว ดังนั้น ต่อให้คุณพูดอะไร ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับหมากรุกแล้ว”
เซี่ยงเส้าหลงพยักหน้า แล้วหยิบหมากสีขาวขึ้น และวางลงไป
ชายชราสองคนดวงตาเบิกกว้าง เมื่อหมากวางลงมา รูม่านตาสองคนหดตัวลงทันที!
ลงหมากตัวเดียว มังกรใหญ่แบ่งเป็นสอง มังกรตัวหนึ่งอยู่ในเสือ มังกรอีกตัวอยู่นอกเสือ สองมังกรในและนอกร่วมมือกัน เสือสามตัวแตกออกจากกันทันใด สองมังกรปะทะสามเสือ สีดำไร้ซึ่งพลังฟื้นฟูอีกต่อไป!
“ฮ่าๆ ……ยอดเยี่ยม! ยอดเยี่ยมจริงๆ !”
หลังจากนั้นไม่นาน ชายชรากุมหมากขาว จู่ๆ ปรบมือและหัวเราะใหญ่!
ชายชรากุมหมากดำสีหน้าวาบขึ้นด้วยความละอาย หลังจากนั้นยืดตัวลุกขึ้น โค้งคำนับไปที่เซี่ยงเส้าหลงทันที “ข้าตาไม่มีแวว ต้องขออภัยน้องชายสำหรับความเย่อหยิ่งเมื่อครู่!”
อากัปกิริยาของชายชรามีมารยาท ได้รับความรู้สึกดีจากเซี่ยงเส้าหลงทันที รีบประคองเขาไว้ “ท่านผู้เฒ่า ท่านจะลดอายุผู้น้อยแล้ว เป็นเพียงโชคดีหนึ่งครั้ง ชนะคุณชายได้ ยังต้องให้ท่านผู้เฒ่าชี้แนะ!”
“ฮ่าๆ ……ผู้ที่บรรลุเข้าใจก็เป็นครูได้ คุณเหอไหนเลยจะเป็นคนขี้ตระหนี่?”
ชายชรากุมหมากขาวมองเซี่ยงเส้าหลง คำสรรเสริญไม่หยุดยั้งฉายแววในดวงตา ดูหมากรุกก็เหมือนดูคน ชายคนนี้ไม่ถ่อมตนหรือคุยโว ใจเย็นและใจกว้าง สายตาร้ายกาจผิดปกติ ในหมู่คนรุ่นใหม่ เด็กที่มีจิตใจเช่นนี้ หาได้ยากจริงๆ !
เกิดความคิด รักในความสามารถตนเองขึ้นทันใด ค่อยๆ ยืนขึ้น กำลังจะเปิดปากพูด จู่ๆ หัวใจรู้สึกจุกเสียด ภาพตรงหน้าเป็นสีดำ ร่างกายล้มลงโดยไม่รู้ตัว
เซี่ยงเส้าหลงที่อยู่ข้างๆ ตาไวมือเร็ว คว้าชายชรากุมหมากขาวไว้ “ท่านผู้เฒ่า!ท่านผู้เฒ่า!”
ชายชรากุมหมากดำเห็นท่าทางแบบนี้ รีบพูดด้วยความตกใจ “แย่แล้ว!เกรงว่าสหายของฉันโรคเก่ากำเริบแล้ว! เร็ว ไปโรงพยาบาล!”
เมื่อสิ้นเสียง รถเบนท์ลี่ย์คันหรูขับเข้ามาในสวนสาธารณะ เซี่ยงเส้าหลงไม่มีเวลาคิดมาก อุ้มชายชราขึ้นรถ และพุ่งออกไปด้านนอกทันที!
โรงพยาบาลไฮโซเมืองเทียนไห่ โรงพยาบาลกึ่งเอกชนแห่งหนึ่งที่เปิดรับเฉพาะคนชนชั้นร่ำรวย มีอุปกรณ์ทางการแพทย์และทรัพยากรทางการแพทย์ที่มีคุณภาพและน่าเชื่อถือที่สุดในมณฑลหลู่ ในเวลานี้ กลุ่มแพทย์ที่เข้ารักษา ล้อมหน้าห้องผ่าตัด เหงื่อออกท่วมตัว
หนึ่งในสี่ตระกูลที่ใหญ่ในมณฑลหลู่ นายท่านฉวี่แห่งตระกูลฉวี่มีอาการหัวใจวาย อีกทั้งอาการยังสาหัสจนเกินจินตนาการ!
ข่าวที่เพิ่งออกมา ไม่เพียงแต่เมืองเทียนไห่สั่นสะเทือนเท่านั้น สิบเจ็ดเมืองในมณฑลหลู่ก็ด้วย รถยนต์หรูหราจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าเมืองเทียนไห่คันแล้วคันเล่า!
เซี่ยงเส้าหลงยืนอยู่ไม่ไกลจากห้องผ่าตัด มองท่าทางกังวลใจของทีมแพทย์ ก็รู้ว่าสถานการณ์ของชายชราไม่ค่อยดีนัก ใจสั่นเล็กน้อย เดินวนไปวนมา “ให้ผมเข้าไปดูหน่อยได้ไหม บางทีผมอาจมีวิธีรักษา!”
อะไรนะ?!
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา สายตาของผู้คนจำนวนมากในที่เกิดเหตุมองไปที่เซี่ยงเส้าหลง เต็มไปด้วยความแปลกประหลาดทันใด!
“ตลกล่ะ!”
ชายวัยกลางคนคนหนึ่งนำหัวเราะเยาะ มองไปที่เซี่ยงเส้าหลง เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “ไอ้หนุ่มช่างคุยโวโอ้อวดอย่างไม่รู้สึกกระดากอายเสียจริง คุณมีขนเต็มรึเปล่า?”
“นั่นสิ เด็กที่ยังไม่สิ้นน้ำนมคนนี้ คิดไม่ถึงจะมาวางคำใหญ่โตที่นี่!”
“ผู้อำนวยการหวังยังไม่พูดเลย แล้วคุณถือเป็นอะไร!”
สายตาของกลุ่มคนมองไปที่เซี่ยงเส้าหลง เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
ต้องรู้ว่า ชายที่พูดถึงเมื่อครู่ ชื่อว่าหวังเจ๋อ ในเมืองเทียนไห่ เป็นแพทย์โรคหัวใจของมณฑลหลู่ทั้งมณฑล เป็นแพทย์ผู้อำนวยการโรงพยาบาลไฮโซ นอกจากนี้ ยังเป็นลูกศิษย์ที่น่าภาคภูมิใจของภูเขาถังติ่ง หนึ่งในสี่แพทย์ผู้ยิ่งใหญ่ของประเทศ!
หวังเจ๋อหมกมุ่นอยู่กับการค้นคว้าเกี่ยวกับหัวใจมานานกว่า 30 ปี เรียกได้ว่าเป็นคนมีระดับของปราชญ์แล้วเซี่ยงเส้าหลงล่ะ มองดูก็รู้ว่าเป็นชายหนุ่มอายุ 20 ต้นๆ คนอย่างนี้ แม้จะเรียนแพทย์ตั้งแต่อยู่ในครรภ์ จะบรรลุได้มากเท่าไหร่กัน?
ในเวลานี้ แพทย์ที่ช่วยผ่าตัดของนายท่านฉวี่ในห้องผ่าตัดคือแพทย์อัจฉริยะของภูเขาถังติ่ง หวังเจ๋อแม้แต่หวังเจ๋อยังไม่ยื่นมือเข้ามาแทรก นับประสาอะไรกับเด็กขนดกคนหนึ่ง?
“ผมรู้ทักษะทางการแพทย์จริงๆ !”
เซี่ยงเส้าหลงย้ำอีกครั้ง!
แม้ว่าเขาจะไม่ทราบตัวตนที่แท้จริงของนายท่านฉวี่ แต่จากกลิ่นอายของผู้เล่นหมากรุกทั้งสองเทียบกับความเกรงขามของผู้เบื้องบนวันนั้น ชายชราสองคนนี้ ต้องมีตัวตนที่ไม่ธรรมดาแน่
แน่นอน เซี่ยงเส้าหลงไม่สนใจเรื่องนี้อยู่แล้ว สุดท้าย แม้จะสูงส่งแค่ไหน สามารถให้เกียรติเขาในฐานะจอมพลได้หรือไม่?
อย่างไรก็ตาม แม้จะเป็นครั้งแรกที่พบกัน แต่เซี่ยงเส้าหลงก็มีความประทับใจที่ดีต่อชายชรา เขาเต็มใจที่จะออกมือ เพียงเพราะไม่อยากเห็นชายชราคนหนึ่งที่ทำให้ตนเองรู้สึกดีด้วย มีเหตุถึงกับชีวิต
เห็นว่าเซี่ยงเส้าหลงยังคงยืนกราน หวังเจ๋อถามอย่างอดไม่ได้ “ไอ้หนุ่ม คุณบอกว่าคุณอยากดูอาการป่วย อย่างนั้นคุณมีใบรับรองคุณวุฒิทางการแพทย์ไหม?”
“ไม่มี”
เซี่ยงเส้าหลงตอบตามความจริง เขาไม่ได้อาศัยทักษะทางการแพทย์ในการกิน จะมีสิ่งนั้นได้อย่างไร
เมื่อได้ยินดังนี้ หวังเจ๋อยิ้มเยาะ “คุณไม่มีแม้แต่ใบรับรองคุณวุฒิทางการแพทย์ ยังกล้าแกล้งทำเป็นว่ารู้วิธีการรักษา?”
“ผมคิดว่าเด็กคนนี้มาที่นี่เพื่อเอาใจมวลชน ผู้อำนวยการหวัง ง่ายๆ แค่เรียกรปภ.มาจับเขาออกไป อย่าปล่อยไว้ขว้างหูขว้างตาที่นี่เลย!”
“ใช่! ปรมาจารย์ถังกำลังฝังเข็มอยู่ ต้องได้รับการรบกวนให้น้อยที่สุด หากมีความผิดพลาดเพียงนิด ใครสามารถรับผิดชอบได้บ้าง?”
กลุ่มคนมองเซี่ยงเส้าหลงเต็มไปด้วยสายตาไร้ความปรานี หนึ่งในนั้น เป็นนายท่านตระกูลฉวี่ หนึ่งในสี่ตระกูลที่ใหญ่ของมณฑลหลู่ หากมีความผิดพลาดใดๆ ในมือของพวกเขา แม้สถานะของพวกเขา เกรงว่าไม่สามารถต้านทานความโกรธอันมหึมาของตระกูลฉวี่ได้!
ทันใดนั้น ก็มีคนเยาะเย้ย “ไอ้หนุ่ม เมื่อครู่ฉันเห็นเธอเป็นคนพานายท่านฉวี่มาโรงพยาบาล เธอยืนกรานตลอด คงไม่ใช่ต้องการอะไรดีๆ ใช่ไหม?”
ทุกคนก็ตระหนักได้ในทันที สายตาที่มองเขายิ่งเต็มไปด้วยความรังเกียจ ด้วยฐานะของตระกูลฉวี่ รางวัลเล็กน้อยเพียงปลายนิ้ว ก็เพียงพอให้เซี่ยงเส้าหลงหมดกังวลเรื่องอาหารและเครื่องนุ่งห่มไปตลอดชีวิต ที่แท้ที่เด็กคนนี้ไม่ยอมจากไป เพราะมีความคิดอย่างนี้เอง!
หวังเจ๋อขมวดคิ้ว บนใบหน้าปรากฏความรังเกียจ หยิบเงินออกมาจากกระเป๋าพันหยวนด้วยความอดไม่ได้ และโยนไปที่เท้าของเขา “ไอ้หนุ่ม ฉันจ่ายค่าน้ำให้คุณแทนผู้เฒ่าฉวี่ ตอนนี้รีบไสหัวไปได้แล้ว ถ้าคุณทำเสียงดังที่นี่อีก อย่าโทษว่าฉันไม่เกรงใจคุณ! ”
“ผมรู้วิธีรักษาจริงๆ ชายชราที่อยู่ข้างในมีอาการหัวใจวายเฉียบพลัน อาการก็รุนแรงมาก หากผิดพลาดใดๆ อาจส่งผลถึงชีวิตเขาได้เลย!”
เซี่ยงเส้าหลงไม่เหลียวแลเงินบนพื้น ยังคงพูดยืนยัน
ในสนามรบที่สามารถข้ามความเป็นและความตายได้ตลอดเวลา ไม่มีหมอ ไม่มียา เมื่อบาดเจ็บ เช่นนั้นตนเองก็คือหมอที่ดีที่สุด!
เซี่ยงเส้าหลงมีความทรงเกียรติภูมิในตัว ด้วยประโยชน์จากอำนาจของตนเอง ได้ชมเทคนิคการแพทย์โบราณมามากมาย สูตรโบราณเหล่านั้นที่สูญหายไป เขาจำมันได้ขึ้นใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเทคนิคการฝังเข็มและการรมยา ยิ่งมีความรู้และฝีมืออยู่ในระดับสุดยอด สุดท้าย ในสนามรบที่สามารถข้ามความเป็นและความตายได้ตลอดเวลา เข็มเงินเป็นเครื่องมือช่วยชีวิตที่สะดวกที่สุดในการพกพา!
ฟังประโยคนี้จบ ทุกคนต่างยิ้มเย้ยหยันขึ้นมา นี่คือโรคหัวใจ เรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในสามโรคที่รักษาไม่หายของโลก โรคหัวใจใดๆ ก็ตามล้วนอาจทำให้ถึงแก่ความตายได้ ความรู้ทางการแพทย์แบบนี้ ยังต้องให้เซี่ยงเส้าหลงมาพูดเพ้อเจ้อที่นี่!
“ไอ้หนุ่ม ถ้ายังไม่ออกไปอีก ฉันจะเรียกรปภ.มาลากตัวคุณออกไป!”
หวังเจ๋อหมดความอดทน
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
ในตอนนี้เอง ชายวัยกลางคนที่มีกลิ่นอายแข็งแกร่ง สง่างามและมีเกียรติคนหนึ่ง ปรากฏตัวเบื้องหน้าฝูงชน
