ภินท์ฟ้าฆาตปฐพี – บทที่ 94 นี่คือความรับผิดชอบที่สลักไว้ในกระดูก!

ภินท์ฟ้าฆาตปฐพี

วิ่งมาถึงชั้นล่างของห้างสรรพสินค้า เสียงร้องตะโกนและเสียงร้องไห้ดังขึ้นอลหม่าน คนจำนวนมากรีบวิ่งออกมาอย่างบ้าคลั่ง ชั้นสี่ของห้างสรรพสินค้า กระจกแตกออกทั้งหมด ควันดำลอยพวยพุ่งออกมา ยิ่งกว่านั้นยังมีเสียงระเบิดดังขึ้นต่อเนื่อง บนอากาศ นอกจากควันที่หนาทึบ ยังปกคลุมไปด้วยกลิ่นแก๊ส!

ในเวลานั้นเซี่ยงเส้าหลงวิตกกังวลเป็นอย่างมาก อวิ๋นเยนเอ๋อยังอยู่ในอ้อมกอดของตนเอง เขาไม่สามารถทิ้งเธอไว้ในสถานการณ์วุ่นวายนี้ได้ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดโทรออกไปหมายเลขหนึ่ง เพิ่งโทรติดรีบตะโกนพูดว่า “ห้างสรรพสินค้าซิงหลงที่วงแหวนที่สามทางเหนือเกิดเหตุระเบิดขึ้นรีบจัดเตรียมหน่วยดับเพลิงและทีมแพทย์ที่อยู่ใกล้ที่สุด มาที่เกิดเหตุให้รวดเร็วที่สุด!”

“เร็ว!เร็ว!เร็ว!”

คำว่าเร็ว สามคำนั้น หน่วยดับเพลิงที่อยู่รอบบริเวณนั้นก็ได้รับคำสั่งระดับสูงสุดจากหน่วยงานกลาง รถดับเพลิงทั้งหมดต่างรีบออกมาอย่างรวดเร็ว การควบคุมด้านจราจรก็ตอบสนองในเวลาเดียวกัน รถดับเพลิงทั้งหมด วิ่งไฟเขียวผ่านตลอดเส้นทาง เป่านกหวีดเร่งให้รีบไป!

ชั่วครู่เดียว รถพยาบาล รถดับเพลิง รถตำรวจ เรียงรายจอดอยู่รอบห้างสรรพสินค้า มองเห็นพนักงานดับเพลิงที่อยู่ในชุดผจญเพลิงปรากฏขึ้น เซี่ยงเส้าหลงตรงไปส่งอวิ๋นเยนเอ๋อให้นักดับเพลิงอุ้มอยู่ในอ้อมอกรีบพูดออกมาประโยคหนึ่งว่า”ดูแลความปลอดภัยลูกสาวแทนผมด้วย!”

พูดจบ ไม่ทันรอให้นักดับเพลิงตอบสนอง ดึงหน้ากากกันแก๊สพิษบนศีรษะของเขาออกมา หันหลังวิ่งตรงเข้าไปในห้างสรรพสินค้า!

“สหาย!สหายคุณเข้าไปไม่ได้นะ!ข้างในอันตรายมาก!”

ไม่ว่านักดับเพลิงคนนั้นจะตะโกนห้ามอย่างไร เซี่ยงเส้าหลงก็ไม่สนใจในคำเตือนของเขา วิ่งเข้าไปไม่หยุด ห้างสรรพสินค้าชั้นที่หนึ่ง ถึงแม้จะไม่มีเปลวไฟ แต่ยังมีควันที่หนาทึบ ทำให้มองเห็นไม่ชัดเจนนัก

เขาใส่หน้ากากกันแก๊สพิษ บังคับให้ตัวเองสงบลง !

จากสิ่งที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเมื่อครู่ จุดระเบิดอยู่ที่ชั้นสี่ อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นแก๊สเข้มข้น น่าจะเป็นแก๊สระเบิด กิจการในชั้นสี่ เป็นอุปกรณ์เกี่ยวกับเสื้อผ้า ส่วนตรงกลางยังมีร้านอาหารแทรกอยู่ ทั้งหมดติดไฟง่าย ดังนั้นเปลวไฟขนาดใหญ่จึงลุกลามอย่างรวดเร็ว จุดที่แยกจากกันนั้นเมื่อครู่คือชั้นสาม ถ้าหากอวิ๋นเสว่เหยนไม่ได้วิ่งวุ่นไปไหน ตอนนี้น่าจะยังปลอดภัย!

คิดถึงตรงนี้ เขามุ่งตรงไปที่ชั้นสามอย่างไม่ลังเล!

แต่ขณะที่เกิดเหตุระเบิดนั้น อวิ๋นเสว่เหยนกำลังนั่งพักผ่อนอยู่บนเก้าอี้ที่ชั้นสาม ทันใดนั้นเกิดระเบิด ทำให้เธอตกใจตื่น ฝูงชนรอบด้านต่างตื่นตระหนก เธอตกใจจนหน้าซีด วิ่งตามฝูงชนลงไปข้างล่าง

ในระหว่างการหลบหนี ไม่รู้ว่าใครผลักเธอล้มลงบนพื้น ทำให้ได้รับบาดเจ็บเท้าแพลง ความเจ็บปวดนั้นทำให้เธอยืนไม่มั่นคง แต่ว่า ทั้งปากและจมูกสูดกลิ่นควัน ยิ่งแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เธอไม่กล้าที่จะหยุด ทำได้เพียงหลังพิงกำแพง ค่อยๆ เดินออกไปทีละก้าว

เมื่อเธอกำลังเดินมาถึงบันได ทันใดนั้นก็มีเสียงระเบิดดังขึ้น ตรงที่จุดที่พิงอยู่นั้น เป็นผนังที่ใช้สร้างขึ้นแบ่งเป็นร้านค้าได้รับผลกระทบจากระเบิดที่หนักหน่วง จนทำให้พังถล่มลงมา อวิ๋นเสว่เหยนถูกทับอยู่ด้านล่างในทันที!

แม้จะไม่ใช่ผนังปูน แต่ผนังกั้นแผ่นหนึ่งก็หนักหลายร้อยกิโล หญิงสาวที่รูปร่างบอบบางคนหนึ่งเคลื่อนย้ายไม่ได้แน่นอน ไม่ว่าเธอ พยายามดิ้นรนสักเท่าไรก็ตาม ก็ไม่ขยับเขยื้อน

รู้สึกถึงความร้อนยิ่งร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ และด้านหน้าเปลวไฟเริ่มลุกลามไปทั่ว ควันไฟหนาทึบกระจายออกมา ดวงตาของเธอเต็มไปด้วย ความสิ้นหวัง!

“แค๊ก แค๊ก!”

ควันดำค่อยๆ ปกคลุมตัวเธอ อวิ๋นเสว่เหยนทนไม่ไหวไอออกมาอย่างรุนแรง หายใจถี่ ทำให้สติของเธอ ไม่รู้สึกตัวอย่างช้าๆ หนังตาหนักอึ้ง!

เธอรู้ดีว่า หากตนหลับตาลงแล้ว ชั่วชีวิตนี้เกรงว่าคงจะไม่อาจฟื้นกลับมาอีกแล้ว!

คิดถึงลูกสาวของตัวเอง คิดถึงเซี่ยงเส้าหลง เธอเผยรอยยิ้มที่สิ้นหวัง!

“เยนเอ๋อ ขอโทษด้วย แม่ไม่อาจจะอยู่เคียงข้างเธอได้อีกต่อไปแล้ว!”

“เซี่ยงเส้าหลง!ดูแลลูกสาวของพวกเราให้ดี !”

“ความจริงฉันมีคำพูดที่จะบอกคุณมาโดยตลอด ฉันให้อภัยคุณมาตั้งนานมาแล้ว!คืนนั้นเมื่อห้าปีก่อน ฉันไม่เสียใจ และไม่เคยที่จะเสียใจเลย!”

“ขอบคุณที่ชีวิตนี้มีคุณ!หวังว่า ชาติหน้าจะพบกันอีกครั้ง!”

ขณะที่เธอกำลังจะหลับตาลง น้ำหนักที่กดทับบนร่างกายของเธอ เบาขึ้นมาในทันที หันไปมองอย่างเลือนราง ร่างครึ่งซีกกลายเป็นเงาดำของคน แขนทั้งสองข้างรับน้ำหนักผนังกั้นหลายร้อยกิโล ราวกับมีเทพสงครามองค์หนึ่งลงมาบนโลก ปรากฏอยู่ตรงหน้าของตนเอง!

“เส้าหลง……เป็นคุณใช่ไหม?ก่อนที่จะตาย ยังสามารถพบคุณสักครั้ง พอใจแล้ว……”

“อ๋า!”

เซี่ยงเส้าหลงส่งเสียงร้องตะโกน เขาใช้หมัดกระแทกลงไปยังกำแพงกั้นที่หนักอึ้ง จนแตกแยกออกจากกัน ไม่สนใจว่าหมัดนั้นมีเลือดสดๆ ไหลออกมา เขาโอบเอวอวิ๋นเสว่เหยน ร้องเรียกด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล”เหยนเหยน!ผมเอง!ผมเอง!”

“เป็นคุณ ?เป็นคุณจริงๆ ?”

ใบหน้ารู้สึกได้ถึงอุณหภูมิที่เข้ามา อวิ๋นเสว่เหยนค่อยๆได้สติ หยาดน้ำตาไหลพรากออกจากดวงตา เขามาช่วยแล้ว!เขามาจริงๆ แล้ว!

วีรบุรุษซึ่งไม่มีใครเทียบได้ของตน ในเวลาที่ยากลำบากที่สุด อยู่เคียงข้างเธอเสมอ แบกรับแผ่นฟ้าเพื่อเธอ!

เซี่ยงเส้าหลงรีบถอดหน้ากากกันแก๊สพิษออกจากศีรษะตนรีบสวมให้กับอวิ๋นเสว่เหยน ควันหน้าทึบ พุ่งเข้ามาใส่หน้าในทันที หายใจไม่ออกอย่างฉับพลัน คาดว่าเปลวไฟได้ลุกลามมาถึงชั้นสามแล้ว เขากัดฟันแน่น อุ้มอวิ๋นเสว่เหยนวิ่งออกไปทางด้านนอก ในทันที!

ในตอนที่เขารีบเดินมาทางปากทางบันได ทันใดนั้นมีเสียงระเบิดดังขึ้นใกล้ๆ เซี่ยงเส้าหลงหรี่ตาลงทันที ผละตัวหลบไปทางด้านข้างซึ่งเป็นช่องว่างอย่างรวดเร็ว ฝ้าเพดานที่หนักอึ้งอยู่ด้านบนแตกร่วงหล่นลงมาในตำแหน่งที่เขายืนอยู่เมื่อครู่พอดิบพอดี ทางเดียวที่สามารถลงไปด้านล่าง ถูกปิดตาย !

“ไอ้เหี้ย!”

มองไปรอบๆ เปลวไฟลุกลามมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ถ้าหากยังอยู่ที่นี่ต่อไป ไม่ถูกไฟคลอกตาย ก็จะต้องสำลักควันตายแน่ๆ กรอกตาไปมา มองไปที่กระจกชมวิวบานใหญ่อยู่ไม่ไกลนัก เขากอดอวิ๋นเสว่เหยนไว้แน่น ใบหน้าเผยรอยยิ้มอบอุ่น พูดว่า “เหยนเหยน หลับตา กอดผมให้แน่น!”

พูดจบ มีคนหนึ่งทุบกระจกแตกด้วยความรุนแรง นอกห้างสรรพสินค้า มีผู้คนมากมายต่างมองห้างสรรพสินค้าที่กำลังไฟไหม้อย่างรุนแรงด้วยความกังวล ทันใดนั้น เสียงกระจกแตกดังสนั่น ฝูงชนต่างตกตะลึงในเสียงนั้น ร่างทั้งสองชนเข้ากับกระจกชั้นสามจนแตก ร่างร่วงลงมาจากที่สูง!

ท่ามกลางสายตาคนนับร้อยที่มองดูอยู่ เซี่ยงเส้าหลงที่อยู่กลางอากาศ พลิกตัวอย่างรวดเร็ว ให้แผงหลังลงด้านล่าง ตกลงบนพื้นอย่างรุนแรง !

“แย่แล้ว !ช่วยคน !รีบเข้าไปช่วยคนสิ!”

หัวหน้าเจ้าหน้าที่ดับเพลิงตะโกนเสียงดัง นักดับเพลิงหลายคนรีบวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มร่างกำยำสองสามคนวิ่งเข้าไปคิดที่จะยกร่างของอวิ๋นเสว่เหยนออกจากร่างของเซี่ยงเส้าหลง แต่พบว่ามือเซี่ยงเส้าหลงนั้น แข็งแรงราวกับคีมเหล็ก ปกป้องเธอไว้ในอ้อมแขนอย่างแน่นหนา

หลายคนพยายามใช้แรงอย่างมาก จึงจะสามารถง้างแขนของเขาออกมาได้ รอดชีวิตในทันที อวิ๋นเสว่เหยนถอดหน้ากากกันแก๊สพิษของตนเองราวกับคนเสียสติ มองเซี่ยงเส้าหลงที่หลับตาใบหน้าขาวซีด แล้วร้องไห้ออกมาในทันที “เซี่ยงเส้าหลง!เซี่ยงเส้าหลง!คุณฟื้นขึ้นเถอะ!”

“คุณอย่าทำให้ฉันตกใจสิ!”

อวิ๋นเยนเอ๋อวิ่งเข้าเช่นกัน ร้องห่มร้องไห้อยู่บนร่างของเขา”คุณพ่อ ฟื้นสิคะ!คราวหลังเยนเอ๋อจะเชื่อฟัง จะไม่กินไอติมอีกแล้ว ฟื้นสิคะ คุณพ่อ !”

อวิ๋นเสว่เหยนกอดเยนเอ๋อ ตีไปที่หน้าอกเบาๆ แล้วพูดว่า “คุณมันโกหก!คุณบอกว่าจะปกป้องฉันไปชั่วชีวิตไม่ใช่หรือ ทำไมคุณถึงไม่รักษาคำพูดละ คุณหายไปจากชีวิตของฉันมาห้าปี หรือว่ายังจะหายไปชั่วชีวิตอีกหรือ?!”

ในเวลานั้นพยาบาลรีบเข้ามา มองดูรีบพูดว่า”ฉันไปเอาอุปกรณ์ช่วยชีวิตบนรถ คุณผายปอดให้คนเจ็บก่อน!”

“ใช่ๆ!ผายปอด!”

อวิ๋นเสว่เหยนตั้งสติขึ้นมาทันที ในเวลานั้นไม่สนใจว่าใบหน้าของเซี่ยงเส้าหลงนั้นสกปรก ปากต่อปาก จูบลงไป!

ผายปอดติดต่อกันหลายครั้ง จู่ๆ เซี่ยงเส้าหลงมีอาการไออย่างรุนแรง ลืมตาทั้งคู่ด้วยสีหน้าอ่อนล้า

“คุณ……คุณไม่เป็นอะไรแล้ว?”

อวิ๋นเสว่เหยนดีใจสุดขีด

ใบหน้าเซี่ยงเส้าหลงที่ขาวซีดเผยรอยยิ้มออกมา”ขอเพียงคุณไม่เป็นไร ผมก็ไม่เป็นไร!”

“ฮื่อฮ่อ!คุณมันคนขี้โกง!ทำฉันตกใจหมดเลย!”

อวิ๋นเสว่เหยนกอดเขาไว้ ร้องไห้สะอึกสะอื้น!

คนที่อยู่ในเหตุการณ์ รู้สึกชื่นชมขึ้นมาทันที โดยเฉพาะหญิงสาวหลายคน แววตาจับจ้องเซี่ยงเส้าหลง สามีคนหนึ่งยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อภรรยาสมควรได้รับความชื่นชม!

ในตอนนั้นเอง จู่ๆ หญิงวัยกลางคน คนหนึ่งร้องตะโกนราวกับคนเสียสติว่า”ลูกของฉัน!ลูกของฉันล่ะ!”

ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ด้านข้างตกตะลึงก่อน แล้วหลังจากนั้นใบหน้าก็เต็มไปด้วยความเสียใจ “แย่แล้ว !ฉันลืมเสี่ยวหลิงไปเลย !”

“โอ้!เสี่ยวหลิง!”

หญิงสาวน้ำตานองหน้า ต้องการจะวิ่งเข้าไปด้านใน ในเวลานี้เองก็มีเสียงระเบิดดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง พื้นดินทั้งหมดสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง !

เจ้าหน้าที่ดับเพลิงรีบห้ามปรามแม่ที่ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ พูดปลอบใจไปว่า “ข้างในอันตรายมาก!คุณเข้าไปไม่ได้ !”

“คุณต้องสงบสติอารมณ์ พวกเรานักดับเพลิงจะต้องหาวิธีให้ได้ !”

แม่คนนี้คุกเข่าลงบนพื้น พูดด้วยความโศกเศร้าว่า”ขอร้องพวกคุณ!จะต้องช่วยลูกของฉันให้ได้นะ!ปีนี้เขาเพิ่งอายุสี่ขวบเอง!”

เจ้าหน้าที่ทุกคนเผยสีหน้าที่ลำบากใจ พวกเขามองเหตุการณ์อย่างมืออาชีพแล้ว ในเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่อันตรายที่สุด หากผลีผลามเข้าไป ไม่เพียงช่วยคนไม่ได้ แม้แต่ตัวเองกลับต้องติดอยู่ข้างใน !

ในเวลานั้น เซี่ยงเส้าหลงดิ้นรนลุกขึ้นยืน มองไปที่พนักงานดับเพลิง พูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มแข็งว่า”หยิบชุดผจญเพลิงมาให้ผมหนึ่งชุด ผมเข้าไปเอง!”

“คุณ……หลังของคุณ!”

ทันใดนั้น อวิ๋นเสว่เหยนส่งเสียงพูดด้วยความตกใจ เขายืนขึ้นทุกคนจึงเห็นว่าที่หลังของเซี่ยงเส้าหลง มีเลือดสดๆ ไหลออกมาอยู่ก่อนแล้ว ร่างที่พุ่งชนกระจกแผ่นใหญ่อย่างแรง ทำให้เศษกระจกจำนวนมาก ฝังเข้าไปในร่างกายของเขา !

“ไม่ได้! พวกเราจะให้ประชาชนธรรมดาไปอยู่แนวหน้าได้อย่างไรกันล่ะ?”

“อีกทั้งคุณยังได้รับบาดเจ็บสาหัสอีก! ตอนนี้สิ่งที่จำเป็นที่สุดก็คือ ไปโรงพยาบาลเพื่อทำการรักษา ”

หัวหน้าพนักงานดับเพลิงคัดค้านอย่างเด็ดขาด !

“มัวแต่พูดมากจะไม่ทันเวลา!”

“ผมเคยบุกเข้าไปข้างในครั้งหนึ่งแล้ว คุ้นเคยกับโครงสร้างด้านใน ไม่มีใคร จะเหมาะสมไปกว่าผมแล้วล่ะ!”

“ไม่ได้! ฉันไม่ให้คุณเข้าไป!”

อวิ๋นเสว่เหยนยืนขวางอยู่ข้างหน้าของเขา เธอไม่อยากได้วีรบุรุษอะไร เธอต้องการเพียงแค่ผู้ชายของตนเอง สามารถอยู่เคียงข้างตนเองอย่างปลอดภัยเท่านั้น !

“เหยนเหยน!ผมจำเป็นต้องเข้าไป!”

แววตาของเซี่ยงเส้าหลงเปลี่ยนเป็นความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า นี่ก็เป็นครั้งแรกที่ไม่ทำตามความต้องการของอวิ๋นเสว่เหยน น้ำเสียงที่หนักแน่นดังก้องไปทั่ว!

“คุณถามผมไม่ใช่เหรอว่าทำอะไร?”

“งั้นผมจะบอกคุณว่า ผมเคยเป็นทหาร นายหนึ่ง !”

“ตั้งแต่นาที ที่ผมได้สวมชุดทหาร ผมก็ได้รับคำสั่งที่บอกกับผมมาตลอด ปกป้องความปลอดภัยของประชาชนทุกคน นี่คือความหน้าที่รับผิดชอบที่สลักไว้ในกระดูกของผม!”

ภินท์ฟ้าฆาตปฐพี

ภินท์ฟ้าฆาตปฐพี

Status: Ongoing
ลูกสาวถูกขายให้เป็นเจ้าสาวเด็ก ภรรยาตกเป็นหมากให้คนอื่น เซี่ยงเส้าหลงกลับมาพร้อมกับความโกรธ รวบอำนาจแห่งความยิ่งใหญ่ เทพสงครามเดือดผนึกโลก ยกกองทัพออกศึกสะท้านปฐพี

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท