ภินท์ฟ้าฆาตปฐพี – บทที่ 129 แผนร้ายพุ่งเป้าไปยังอวิ๋นเสว่เหยน

“พี่สี่ แผลพี่หายแล้วเหรอ”

“เหอะๆ หายนานแล้วล่ะ ถ้าพี่ใหญ่ไม่ส่งคนมาดูฉัน ให้ฉันอยู่อีกสองวัน ฉันมาหานายตั้งนานแล้ว!”

คนที่มาถึงคือพี่สี่ที่เป็นพี่น้องร่วมสาบานของเซี่ยงเส้าหลง เขาคือเฉิงอี๋ ราชาแฮกเกอร์ ชายที่โลดแล่นบนอินเทอร์เน็ต ผู้ซึ่งไม่มีใครต้านทานเขาได้!

เฉิงอี๋กวาดตามองไปรอบๆ แววตาของเขาเป็นประกาย “เจอปัญหาเหรอ”

“ปัญหานิดหน่อย รบกวนพี่สี่ด้วย!”

“เหอะๆ เรื่องเล็กน้อยน่า!”

“เฮ้ย! นายคงไม่ได้คาดหวังกับไอ้ลิงแห้งเนี่ยนะ”

เมื่อได้ยินที่ทั้งสองคนพูด หัวหน้าคนงานชี้เฉิงอี๋ แล้วหัวเราะออกมา “ตลกชะมัด! พื้นที่ใหญ่ขนาดนี้ ถึงรถขุดดินสิบคันทำงานพร้อมกัน ก็ต้องใช้เวลาประมาณครึ่งเดือน ถึงเขาจะมีความสามารถ แต่จะทำได้สักแค่ไหนเชียว”

“พวกเราไปกันดีกว่า อีกสักหนึ่งปีค่อยมาใหม่ ยังไงเราก็ต้องทำงานที่นี่!”

“ฮ่าๆ……”

พวกคนงานพากันหัวเราะเยาะ พวกเขาที่ทำงานกับรถขุดดินมาหลายปี รู้ถึงภาระงานที่นี่ดี ขับรถขุดดินแค่คันเดียว ถึงจะทำทั้งวันทั้งคืน หนึ่งปีก็ทำไม่เสร็จ!

เซี่ยงเส้าจุนมีสีหน้ากังวล “ใช่เส้าหลง พวกคนในตระกูลจ้องกันอย่างกระหาย เขาคงเดียวคงทำได้ไม่เท่าไรหรอก!”

“หรือจะให้ฉันรับสมัครคนขับรถขุดดินทั้งประเทศในเรทเงินที่สูง!”

“วางใจเถอะพี่ใหญ่!”

เซี่ยงเส้าหลงพูดอย่างแน่วแน่ “อีกเดี๋ยว พี่ก็จะได้เห็นว่าอะไรที่เรียกว่าปาฏิหาริย์!”

เฉิงอี๋ดันแว่นขึ้น เขาหัวเราะเบาๆ “ขอเวลาให้ผมห้านาที!”

พูดจบเขาก็เอากระเป๋าเครื่องมือออกมา ข้างในมีสายสีดำแปลกๆ จำนวนหนึ่ง เขาสอดมันเข้าไปในที่นั่งคนขับรถขุดดิน และวุ่นวายอยู่พักหนึ่ง จากนั้นจึงเปิดคอมพิวเตอร์ เขาพิมพ์สัญลักษณ์อะไรไม่รู้เข้าไป เซี่ยงเส้าจุนมองท่าทางจริงจังของเขา ถึงจะรู้ว่าคนที่เซี่ยงเส้าหลงไว้ใจ ไม่ใช่คนที่ไม่เอาไหน แต่เขาอดถามอย่างสงสัยไม่ได้ว่า “เส้าหลง นายจัดการได้จริงเหรอ”

เซี่ยงเส้าหลงพูดอย่างมั่นใจว่า “วางใจเถอะ ให้คอมเขาแค่เครื่องเดียว เขาก็คือราชาของโลกใบนี้!”

เซี่ยงเส้าหลงไม่ได้พูดโกหก แฮกเกอร์ขั้นเทพของประเทศหวาเซี่ย ชื่อเสียงของราชาแฮกเกอร์ โด่งดังไปทั่วโลก!

เขาเป็นราชาบนโลกอินเทอร์เน็ต เขาเป็นบุคคลที่ต้องเฝ้าระวังขั้นสุดยอด ติดแบล็กลิสต์ในแต่ละประเทศของโลก มีแค่คอมพิวเตอร์เครื่องเดียว ก็เหมือนอาวุธนิวเคลียร์ที่รอการปล่อยออกไปเท่านั้น!

ไม่นาน ก็มีเสียงดังออกมาจากคอมพิวเตอร์ “เรียบร้อย!”

ทันใดนั้นก็มีภาพที่ทำให้ทุกคนตกใจ รถขุดดินสิบคัน ที่ไร้คนขับและไม่ได้เสียบกุญแจ ทำงานขึ้นมาพร้อมกัน จากการทำงานบนคอมพิวเตอร์ของเฉิงอี๋ ทำให้รถขุดดินเคลื่อนที่ ขยับซ้ายขวา และเคลื่อนที่ไปข้างหน้าข้างหลังได้ตามใจสั่ง ยิ่งไปกว่านั้น รถตักดินแต่ละคันเหมือนทำงานอย่างอิสระ มันสามารถทำงานพร้อมกัน หรือจะแยกกันทำงานก็ได้ เหมือนหุ่นยนต์ที่โดนควบคุมเป็นเครื่องๆ มีมันสมองสุดล้ำ เหมือนทำงานด้วยตัวเองอย่างไรอย่างนั้น!

“นะ……นี่มันเรื่องประหลาดอะไรกัน”

เซี่ยงเส้าจุนไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง รถตักดินสิบกว่าคัน เหมือนหุ่นยนต์สิบกว่าตัว ถึงจะโง่ แต่มันกลับทำตามคำสั่งได้

เมื่อหายตกใจ เซี่ยงเส้าจุนตื่นเต้นมาก ครั้งนี้ไม่เพียงแต่จะแก้ปัญหาได้ แถมรถขุดดินพวกนี้ ทำงานตามการควบคุมแบบเครื่องจักร ไม่เพียงแต่จะประหยัดกำลังคน สิ่งสำคัญไปกว่านั้นเครื่องจักรที่ไม่ต้องพักผ่อน สามารถทำงานได้ 24 ชั่วโมง! ประหยัดเวลาทำงานไปได้มหาศาล!

คนงานที่อวดดีเมื่อครู่ ต่างพากันอึ้งไป!

ขับรถขุดดินมาทั้งชีวิต วันนี้เพิ่งรู้ว่ามันสามารถทำแบบนี้ได้

ปัญหาใหญ่ได้รับการสะสางแล้ว เซี่ยงเส้าหลงมองคนงานที่อ้าปากค้าง เขาพูดด้วยแววตาเย็นชา “ในเมื่อเริ่มงานได้แล้ว คนขี้เกียจพวกนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีก!”

เพียงประโยคเดียว คนขับรถขุดดิน โดยไล่ออกไปจนหมด รถขุดดินเริ่มทำงานอย่างราบรื่น และสามารถดำเนินงานได้ตามลำดับ!

เมื่อมองการทำงานบนพื้นที่ว่างเปล่า เซี่ยงเส้าจุนพูดอย่างตื่นเต้นว่า “เส้าหลง ถ้าทำงานแบบนี้ ใช้เวลาไม่ถึงสิบวัน ก็จะเจอชั้นทอง และจะเริ่มขุดทองได้ เมื่อถึงตอนนั้น ตระกูลก็จะมีรายรับแล้ว!”

อีกด้านหนึ่ง เรื่องที่ไซต์งานมาถึงหูตระกูลเซี่ยงแล้ว ทุกคนถึงกับอึ้ง ตอนแรกพวกเขาคิดว่าแผนนี้จะทำให้เซี่ยงเส้าหลงปวดหัวได้ คิดไม่ถึงว่าจะโดนสองพี่น้องนั่นรับมือได้!

ปัง!

เซี่ยงเวิ่นเหอเอาหมัดทุบโต๊ะอย่างแรง เขาพูดอย่างโมโหว่า “ไม่ได้! จะให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้!”

“ถ้าขืนเป็นอย่างนี้ต่อไป อำนาจที่เราสร้างมาอย่างยากลำบาก จะตกไปอยู่ในมือของมัน!”

พูดพลาง เขาก็หันหลังเดินออกไป

“เวิ่นเหอ! แกจะไปไหน”

เสียงเคร่งขรึมของเสิ่นเสว่เหลียนดังขึ้น!

“เรียกรวมยามพิชิตภัย เพื่อทำให้ไอ้สวะสองคนนั่นหายไป!”

“เลอะเทอะ!”

เสิ่นเสว่เหลียนตวาดออกมา “ตอนนี้สองพี่น้องนั่นกำลังไปได้สวย ถ้าเกิดอะไรในช่วงสำคัญแบบนี้ ฆาตกรจะเป็นใครไม่ได้ นอกจากพวกเรา!”

“บวกกับความสัมพันธ์คลุมเครือของเซี่ยงเส้าหลงกับตระกูลหู ถ้าเราเขาไปยุ่งในสถานการณ์เสี่ยงเช่นนี้ เป็นการตัดสินใจที่โง่มาก!”

“แม่!”

เซี่ยงเวิ่นเหอพูดอย่างร้อนใจ “งั้นจะทำยังไง คงไม่นิ่งดูดายอยู่แบบนี้หรอกใช่ไหม!”

เสิ่นเสว่เหลียนพูดว่า “ในเมืองอ๋องเซี่ยง นอกจากตระกูลเซี่ยงของเรา ใครมีอำนาจมากที่สุด”

เซี่ยงเวิ่นเหอพูดว่า “นอกจากพวกเรา ก็มีตระกูลฮั่ว!”

“ฐานใหญ่ของตระกูลฮั่วอยู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ อำนาจยิ่งใหญ่มาก ถึงจะไม่ใช่ตระกูลลึกลับ แต่เป็นตระกูลที่แข็งแกร่งในพื้นที่ ไม่ต่างจากพวกเรา เพราะการที่กิจการขยายใหญ่ เมื่อสามปีก่อนฮั่วสง ท่านสามตระกูลฮั่วพาครอบครัว มาอาศัยอยู่ในเมืองอ๋องเซี่ยง และตั้งรกรากที่นี่ ถึงภายนอกจะดูไม่มีอะไร ลับหลังเรา พวกเขาแย่งธุรกิจของเราไปไม่น้อย แต่เพราะชื่อเสียงของตระกูลฮั่ว พวกเราเลยทำอะไรพวกเขาไม่ได้ นึกขึ้นมาก็โมโหชะมัด!”

รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเสิ่นเสว่เหลียน “ลูกคนรองของฮั่วสง ฝีปากดีไม่ใช่เหรอ……”

“ไอ้หมอนี่เป็นลูกคนรวยที่มีชื่อเสียง ชอบอวดดีและบ้ากาม เรียกได้ว่าเป็นฉายาของเขา ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นคุณชายของตระกูลฮั่ว ไม่รู้จะโดนคนยำไปกี่รอบแล้ว เฮ้อ ทำไมจู่ๆ แม่ก็ถามถึงเขาล่ะ……”

แววตาของเสิ่นเสว่เหลียนเป็นประกาย “เซี่ยงเส้าหลง มีภรรยาที่ทั้งสวยและน่ารักไม่ใช่เหรอ……”

จู่ๆ เซี่ยงเวิ่นเหอก็เข้าใจทันที “ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง! ฮ่าๆ…… ทำไมผมถึงคิดไม่ได้นะ ยืมมือบุคคลที่สาม ให้เซี่ยงเส้าหลงมีเรื่องกับตระกูลฮั่ว ไม่ว่าใครจะแพ้ เราก็มีแต่ได้กับได้ ทางที่ดีทำให้เสียหายทั้งสองฝ่าย ให้เราได้ผลประโยชน์เต็มๆ!”

เสิ่นเสว่เหลียนหลับตาลงอย่างพอใจ “เรื่องนี้ยกให้พวกแกจัดการ จำไว้ว่าต้องทำอย่างรวดเร็ว!”

“ฮ่าๆ……แม่วางใจได้เลย!”

และตอนนี้อวิ๋นเสว่เหยนกำลังพาอวิ๋นเยนเอ๋อมาเดินเล่น โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าแผนร้ายกำลังพุ่งเป้ามาที่เธออย่างช้าๆ……