“อะไรนะ! หลานของสวีเทียนหมิง?!”
สีหน้าชายกำยำตาเดียวเปลี่ยนทันที ในดวงตาแวบความตึงเครียด
สวีมิงเทียน…หัวหน้าหน่วยสูงสุดของหน่วยลาดตระเวนตรวจการณ์ กุมอำนาจพิจารณาตัดสินคดี เป็นดาวพิฆาตตัวฉกาจในใจเหล่าอาชญากร
หากผู้หญิงตรงหน้าเป็นแค่คนธรรมดา ฆ่าทิ้งเสียก็สิ้นเรื่อง แต่อีกฝ่ายกลับเป็นหลานของหัวหน้าหน่วยลาดตระเวนตรวจการณ์ ฐานะนี้ไม่ธรรมดา หากจัดการไม่ดีจะหาเรื่องใส่ตัว เกิดเป็นผลร้ายแรง
อย่าว่าแต่ชายกำยำตาเดียวจะตกใจเลย คนที่เหลือก็ทำหน้าตกตะลึงพรึงเพริดด้วย
ถึงพวกเขาจะเป็นโจรป่าเถื่อน แต่ก็แค่กับเมืองอ๋องเซี่ยงนี้เท่านั้น เมื่อเผชิญกับฐานะสวีเทียนหมิงแล้วก็แตกต่างกันราวกับหนูน้อยกับเสือผงาด
มิน่าล่ะ! สายสืบของกองบังคับการพวกนั้นถึงได้ใจร้อนเป็นไฟ ถ้าหลานของหัวหน้าหน่วยลาดตระเวนตรวจการณ์เกิดเรื่อง ข้าราชการพวกนี้ต้องเดือดร้อนไปตามๆ กันแน่!
“พี่ใหญ่ เรื่องก็ทำไปแล้ว พี่คิดว่าถึงพวกเราจะปล่อยยัยนี่ไปหัวหน้าหน่วยนั่นจะยอมปล่อยพวกเราเหรอ?”
น้องคนรองทำหน้าเข้ม เดินมาตรงหน้าชายกำยำตาเดียวแล้วเปิดปากพูด
“พี่ใหญ่ พวกเราก่อเรื่องมาตั้งหลายคดี จะเพิ่มอีกสักคดีก็ไม่เห็นจะเป็นไร พอจบเรื่องนี้ อย่างมากพวกเราก็หนีไปต่างประเทศ หลบลี้ไปให้ไกล ถึงตอนนั้นพวกมันก็จับพวกเราไม่ได้แล้ว!”
ชายที่มีแผลบากบนใบหน้าก็ทำหน้าจริงจังพูดกับชายกำยำตาเดียวด้วย
“เฮอะ! เรื่องมาถึงขั้นนี้ ก็ได้แต่ทำแบบนี้แล้วล่ะ!”
ชายกำยำตาเดียวพยักหน้าเล็กน้อย ทำตามข้อเสนอของน้องคนรองกับไอ้หน้าบาก
“หึๆ หลานของหัวหน้าหน่วยลาดตระเวนตรวจการณ์สูงสุดเหรอ ผู้หญิงฐานะแบบนี้เมื่อก่อนไม่กล้าแม้แต่จะคิด…”
“เจ้ารอง ไปเอากล้องวิดีโอมา ถ่ายภาพสดให้คุณหนูสวยๆ หน่อย ไว้กูไปต่างประเทศแล้วจะได้เอามาชื่นชมได้ตลอดเวลา ฮ่าๆ…”
ชายกำยำตาเดียวหัวเราะเย็นชาแล้วเดินไปทางสวีซินหยาวช้าๆ
“อ๊าย! พวกแกอย่าเข้ามานะ ถ้าแกกล้าแตะฉันแม้แต่ปลายเล็บ ต่อให้พวกแกหนีไปสุดหล้าฟ้าเขียว อาฉันก็ต้องไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่!”
สวีซินหยาวหน้าซีด ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เธออยากหนี เสียแต่ร่างกายกลับถูกมัดไว้ จะขยับสักนิดก็ยังทำไม่ได้
“คนสวย อาเธอจะเก่งชนิดเอาพวกเราสี่พี่น้องมัดติดกัน ก็ไม่พอให้เขาขยี้ แต่…แล้วจะยังไง? พวกเราทำเรื่องนี้เสร็จก็เผ่นแล้ว ถึงตอนนั้นแผ่นดินกว้างใหญ่ ถึงเขาอยากจับก็จับพวกเราไม่ได้!”
ชายกำยำตาเดียวหัวเราะเย็น พูดด้วยสีหน้าอำมหิต
จากนั้นชายกำยำตาเดียวก็เริ่มถอดเสื้อผ้า เรือนร่างและความงามของสวีซินหยาวทำให้ร่างกายเขาร้อนรุ่ม พลุกพล่านขึ้นมาทันที!
ชายหน้าบากถือกล้องวิดีโอ เตรียมบันทึกภาพอยู่ด้านข้าง
“ใครก็ได้มาช่วยฉันที!”
ใบหน้าชดช้อยของสวีซินหยาวซีดเผือด ดวงตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
เธอราวกับเห็นจุดจบน่าอนาถของตัวเองแล้ว ถึงเธอจะเจ็บใจ โกรธแค้น แต่ก็ไร้กำลัง
ไม่รู้เพราะเหตุใด ในช่วงวิกฤตเช่นนี้สมองสวีซินหยาวกลับปรากฏภาพคนคนหนึ่ง คนคนนั้นก็คือเซี่ยงเส้าหลงที่เพิ่งรู้จักไม่ถึงสิบนาที
เธอหวังว่าเซี่ยงเส้าหลงจะปรากฏตัวมาช่วยเธอ แต่เธอก็รู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะโจรพวกนี้เปลี่ยนรถกลางทาง ทั้งยังมีคนเป็นกำลังหนุน คนทั่วไปต้องถูกหลอกแน่
จู่ๆ เธอก็นึกย้อนเสียใจ ตัวเองยังเป็นสาวพรหมจรรย์ รู้อย่างนี้ก็หาแฟนสักคนไปแล้ว ตอนนี้กลับต้องมาย่อยยับในมือคนถ่อยพวกนี้ เธอโกรธแค้นและสิ้นหวัง
“พวกแกมันชั่วช้าจริงๆ! ถึงนิสัยเธอจะไม่ดี รูปร่างก็แย่ แต่ยังไงก็ยังเป็นผู้หญิงนะ”
“ตั้งแต่เด็กแม่ก็สอนว่าเป็นผู้ชายอย่ารังแกผู้หญิง!”
ทันใดนั้นเอง เสียงที่แฝงความเย้าแหย่ก็ดังขึ้นจากนอกหน้าต่าง
“ใคร! ใครอยู่ตรงนั้น?!”
ชายกำยำตาเดียวเปลี่ยนสีหน้าทันที ตะโกนพูด
การที่มีคนมาอยู่ข้างหลังโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว นี่ทำให้พวกเขาตกใจมาก
“เฮ้อ แกหน้าตาอัปลักษณ์ขนาดนี้ มีตาแค่ข้างเดียวยังจะออกมาทำให้คนตกใจอีก แม่แกต้องไม่เคยบอกแน่ๆ ว่าคนอัปลักษณ์อย่าออกมาวิ่งเพ่นพ่าน ทำหมูหมากาไก่ตกใจจะไม่ดีเอา!”
เมื่อเซี่ยงเส้าหลงขยับตัวก็พลันกระโดดเข้ามาจากหน้าต่าง ถากถางชายกำยำตาเดียว
“ไอ้สัส! มึงเป็นใคร! กล้ามาด่ากูแบบนี้ อยากตายมากใช่ไหม?!”
เมื่อได้ยินเซี่ยงเส้าหลงด่าว่าตัวเองว่าอัปลักษณ์ ชายกำยำตาเดียวก็พูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
โบราณว่าไว้ ต่อยคนไม่ต่อยหน้า จี้คนไม่จี้จุดอ่อน
ที่ชายกำยำตาเดียวรับไม่ได้ที่สุดก็คือการที่คนอื่นว่าเขามีตาเดียว นั่นเป็นปมของเขา ทว่าตอนนี้เซี่ยงเส้าหลงกลับจี้จุดอ่อนของเขาต่อหน้าทุกคนเสียได้ บอกว่าเขามีตาเดียวหน้าอัปลักษณ์ นี่ทำให้เขาเดือดดาลสุดๆ
“แนะนำตัวเองหน่อยนะครับ ผมชื่อเซี่ยงเส้าหลง เป็นเพื่อนของผู้หญิงคนนี้ ผมเนี่ยนะ ไม่ชอบพูดพล่าม จะให้โอกาสพวกคุณเพียงครั้งเดียว ปล่อยเธอซะ ตัดมือทั้งสองข้างทิ้ง แล้วผมจะไว้ชีวิต”
เซี่ยงเส้าหลงเอามือไขว้หลัง พูดอย่างยโส
“ฮ่าๆๆ…พวกเรา! มันคงไม่ใช่ไอ้ปัญญาอ่อนหรอกมั้ง?”
“ไอ้น้องไม่แกะผ้าอ้อมดูหน่อยว่าตัวเองเป็นใคร ยังจะให้พวกเราตัดมือทั้งสองข้างอีก มึงก็คู่ควรเหรอ?!”
“พี่ใหญ่! พวกเราตัดสินใจว่าจะตัดลิ้นมันซะ! ย่างสุกแล้วค่อยให้มันกลืนลงท้อง ให้มันรู้ซะบ้างว่า ไม่ใช่อยากพูดอะไรก็พูดได้!”
ทุกคนหัวเราะสะใจ ไม่เห็นเซี่ยงเส้าหลงอยู่ในสายตา
“นี่! นายโง่หรือไง! ใครใช้ให้นายมานี่ รีบไปเร็ว ไม่ต้องสนใจฉัน พวกเขามีปืน นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา!”
หน้างามของสวีซินหยาวร้อนรน ตะโกนพูดกับเซี่ยงเส้าหลง
ผู้หญิงเป็นสัตว์แห่งความขัดแย้ง ตอนที่เซี่ยงเส้าหลงไม่มา เธอก็อยากให้เซี่ยงเส้าหลงมา พอมาแล้วจริงๆ เธอก็อยากให้เขาไปอีก
แต่สวีซินหยาวก็รู้ดี ว่าโจรพวกนี้ไม่ได้มีแต่ปืน แต่มีระเบิดด้วย เซี่ยงเส้าหลงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโจรโฉดพวกนี้แน่
ใบหน้างามๆ ของสวีซินหยาวมีแต่ความสิ้นหวัง ในใจเต็มไปด้วยความท้อแท้ ไอ้นี่ทึ่มจริงๆ ตัวคนเดียวดันมุทะลุมาถึงนี่ได้ แต่ช่างเถอะ ถึงจะทึ่มไปหน่อย แต่เห็นแก่ที่มาช่วยแบบไม่กลัวตาย จะฝืนเป็นคู่นกยวนยางน่ารันทดกับเขาที่ปรโลกแล้วกัน!
หากเซี่ยงเส้าหลงรู้ว่าตอนนี้ของสวีซินหยาวกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ เขาต้องเล็งสมองน้อยๆ ของเธอแล้วเคาะกะโหลกไปให้หนักแน่ ดูละครน้ำเน่ามากไปหรือเปล่าเนี่ย! นี่มันเวลาอะไรแล้ว! สมองยังเอาแต่คิดเรื่องพวกนี้อยู่อีก?!
“คนสวย ไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอกครับ ก็แค่ไอ้ขยะตาเดียวเท่านั้นเอง ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผมหรอก”
เซี่ยงเส้าหลงกะพริบตาปิ้งๆ ให้กับสวีซินหยาว หัวเราะพูด
ตอนอยู่ที่ธนาคารเขาก็อยากลงมือจัดการโจรพวกนี้แล้ว แต่เพื่อความปลอดภัยของผู้บริสุทธิ์ เขาจึงเสี่ยงไม่ได้ ทว่าเมื่ออยู่ในที่ลับตา ก็ทิ้งความกังวลไปได้สบาย ให้ไอ้คนพวกนี้ชดใช้สิ่งที่พวกมันทำ!
อย่าว่าแต่ห้าคนนี้เลย ต่อให้ห้าสิบคนก็ไม่คณามือ!
สมญานามนายพลน้อยที่ใช้ชีวิตนับไม่ถ้วนในสนามรบสั่งสมจนได้มานั้น หาใช่คนที่โจรร้ายไม่กี่คนจะต่อกรได้!
“กล้าด่ากูว่าเป็นไอ้ขยะตาเดียว! รนหาที่ตายแล้ว!”
ชายกำยำตาเดียวดุดัน รังสีพิฆาตอัดในตาแน่น
ฟืด!
เมื่อชายตาเดียวขยับตัว พริบตาเดียวก็มาถึงหน้าเซี่ยงเส้าหลงด้วยความเร็วสุดขีดราวกับเสือนักล่า
“ไอ้น้อง กูจะดึงลิ้นชั่วๆ ของมึงให้หลุดออกมาทั้งดุ้นเลย!”
ชายตาเดียวคำรามเสียงหนึ่ง จากนั้นหมัดขวาก็จ้วงออกไปทางเซี่ยงเส้าหลงหนัก ตามด้วยเสียงทะลุอากาศแหลมเฟี้ยว
หมัดนี้กำลังมหาศาลนัก แม้แต่อากาศก็ยังเกิดเป็นเสียงเฉือนลม ไม่พูดไม่ได้เลย ชายกำยำตาเดียวก็มีฝีมือพอตัวเหมือนกัน
หวืด!
เท้าขวาเซี่ยงเส้าหลงเตะออกไปไวปานสายฟ้า กลายเป็นเงาติดตา เร็วยิ่งกว่าชายกำยำตาเดียว เตะเข้าส่วนท้องของอีกฝ่ายอย่างจัง!
ผั๊วะ!
ร่างกายชายตาเดียวกระเด็นออกไปราวกับกระสุนที่เด้งออกจากปลอก กระแทกกับกำแพงฝุ่นฟุ้งตลบอบอวล
กระบวนท่าเดียว ชายกำยำตาเดียว…น็อคเอาท์!
เมื่อนั้นภายในห้องก็เงียบกริบ
