สามีบอสของฉันทั้งเลวทั้งซื่อ – บทที่ 103 เธอไม่ได้เรื่องอะไรหรอก

สามีบอสของฉันทั้งเลวทั้งซื่อ

ภายในห้องเด็กในคฤหาสน์ตระกูลฉินนั้น บรรยากาศมันตึงเครียดเป็นพิเศษ

ซิงเฉินวางน้ำขวดหนึ่งไว้ข้างๆ ซิงหยุนอย่างระมัดระวัง “พี่ ไม่ต้องเครียดนะ อีกฝ่ายอาจจะเป็นคนที่อายุเยอะมากแล้ว เพราะว่ามีประสบการณ์ พี่จะเอาชนะไม่ได้ก็เป็นเรื่องที่ปกติจะตาย”

“ยังไงพวกเราก็พึ่งจะอายุแค่ห้าขวบ ศักยภาพของเราต้องไร้ขีดจำกัดอยู่แล้ว!”

คำพูดของเด็กน้อย ทำให้ซิงหยุนขมวดคิ้วอย่างรุนแรง “ใครบอกว่าฉันแพ้? ”

เขาจ้องไปที่ภาพบนหน้าจอในคอมพ์ และรอยยิ้มที่เย็นชาก็ผุดขึ้นมาที่ริมฝีปากของเขา

เมื่อกี้เขาก็แค่ทดสอบเบาะแสของอีกฝ่ายเท่านั้นเอง

แต่ว่าปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ฝ่ายตรงข้ามนั้นมีฝีมือจริงๆ แข็งแกร่งว่าคู่ต่อสู้ที่ซิงหยุนเคยเจอมามาก

แต่ว่ามันก็แค่นี้เอง

จะแข่งกับเขา……ยังห่างชั้นกันอีกมาก!

ซิงหยุนทำเสียงเยาะเย้ยในลำคอ แล้วก็พิมพ์โค้ดที่ใหม่ล่าสุดลงไปในคอมพ์ของเขา

“ตึ๊ด——!ตึ๊ด——!”

ในวิลล่าหยุนสุ่ยของจี้หนานเฟิงนั้น คอมพ์ของซิงกวงกะพริบอย่างช่วยไม่ได้

เธอมองคอมพ์ด้วยความช็อก ทำไมถึงได้……

ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าหญิงน้อยแห่งโลกแฮ็กเกอร์อย่างเธอ แพ้แล้วยังงั้นเหรอ?!

เธอรีบวางมือบนแป้นพิมพ์อีกครั้งและเริ่มพิมพ์โค้ด

แต่ว่ามันก็ไม่ช่วย

คอมพ์เธอไม่สามารถควบคุมได้แล้ว

แม้แต่ คอมพ์ของเธอก็เริ่มโยกย้ายอุปกรณ์บันทึกเสียงและกล้องโดยพลการ!

ซิงกวงร้องในใจว่าแย่แล้ว อีกฝ่ายอยากจะรู้ข้อมูลของเธอ!

เมื่อถึงเวลาเส้นยาแดงผ่าแปด เธอก็หยิบหน้ากากด้านข้างมาใส่ไว้ แล้วก็ใส่เครื่องเปลี่ยนเสียง

และแล้ว บนคอมพ์ของซิงหยุนนั้น ก็ปรากฏภาพ “เด็กผู้ชาย” ที่สวมใส่หน้ากาก และเสียงแหบ

ตอนนี้เอง เด็กผู้ชายคนนั้นสวมหน้ากากที่ขี้เหร่

หน้ากากนั้นขี้เหร่ขนาดไหนกัน มันพอๆ กับที่ตอนแรกซิงเฉินใช้ขู่ซูสือเยว่

“นายคือใคร? ”

เด็กผู้ชายที่สวมหน้ากากถามด้วยเสียงที่แหบแห้ง

ซิงหยุนนึกว่าตัวเองมองผิดไป

อีกฝ่ายนั้น……คือเด็กผู้ชายสวมหน้ากาก ที่อายุไม่ต่างจากตัวเองเท่าไหร่ยังงั้นเหรอ?

แม้ว่าเขาจะใช้เครื่องเปลี่ยนเสียงเพื่อทำให้เสียงของเขาแปลกไป แต่ว่ามือและร่างกายเล็กๆ ของเขานั้น กำลังทรยศเขาอยู่!

ซิงหยุนช็อกจนพูดอะไรไม่ออก

บนโลกใบนี้ ที่แท้นอกจากเขาแล้ว ก็ยังมีเด็กคนอื่นที่สามารถเป็นเลิศด้านโปรแกรมคอมพิวเตอร์ได้อีกเหรอ

“ฉันคือพ่อของนาย!”

ด้านนี้ ซิงเฉินก็ใช้เครื่องเปลี่ยนเสียงของตัวเองเหมือนกัน แล้วก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันจะเตือนอะไรไว้ให้นะ อย่าปล่อยข่าวปลุกปั่นคนอื่นอีก!”

“อย่าคิดว่านายจะสามารถทำอะไรก็ได้ด้วยเทคนิคการแฮ็กเพียงแค่เล็กน้อย!”

“รู้ไหมว่าอะไรที่แปลว่าเหนือเขายังมีเขา เหนือคนยังมีคน? พวกเราก็คือภูเขาที่อยู่เหนือนาย และก็เป็นคนที่เธออยู่เหนือนายด้วย!”

ซิงกวงที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งนั้นมองไม่เห็นหน้าตาของอีกฝ่าย แต่พอได้ยินเสียง……น่าจะเป็นคนมีอายุ

เธอทำเสียงเย็นชาในลำคอ “รังแกเด็กถือว่าเป็นความสามารถอะไรกัน? ”

“ฉันพึ่งจะอายุห้าขวบเท่านั้น ก็สามารถแข่งขันได้เสมอกันแล้ว นายมีอะไรให้น่าภูมิใจกัน!”

“แล้วอีกอย่าง ฉันก็จะสนับสนุนให้ซูสือเยว่ได้คบกับจี้หนานเฟิง ต่อให้นายมาควบคุมบัญชีผู้ใหญ่ของฉัน ล่วงล้ำคอมพ์ของฉัน ก็ไม่สามารถมายุ่งเกี่ยวกับหัวใจที่คาดหวังให้พวกเขาคบกันได้หรอก!”

“ชายแก่เลิกล้มความตั้งใจไปเถอะ! ยังไงซูสือเยว่ก็ต้องไปภรรยาในอนาคตของจี้หนานเฟิง ไม่ยอมรับการโต้แย้ง!”

พอพูดจบ เธอก็ถอดปลั๊กคอมพ์ด้วยความโมโห

ในคฤหาสน์ตระกูลฉินนั้น ซิงเฉินก็มองหน้าซิงหยุนด้วยความมึนงง “พี่ เขาอวดดีจังเลย!”

“ไม่เป็นไรหรอก”

ซิงหยุนหรี่ตา “ฉันได้ล็อกที่อยู่IPของเขาไว้แล้ว อีกไม่นานก็คงสืบหาที่อยู่ที่แท้จริงของเขาได้”

“ฉันยังสามารถตรวจสอบบัญชีของเขาบนอินเทอร์เน็ตได้ตลอดเวลา ถ้าเกิดว่ายังกล้าทำเรื่องที่ผิดจรรยาบรรณแบบนี้อีก พวกเราก็มีวิธีจัดการกับเขาได้”

ซิงเฉินตบหน้าผากของตัวเอง “ใช่!”

“ยังไงอายุของเขาก็ยังไม่เยอะเท่าไหร่ พอถึงเวลานั้นผมจะใส่ชุดก่อนหน้านี้ไปขู่ให้เขากลัว!”

ตั้งแต่ตอนที่ซูสือเยว่แต่งงานเข้าบ้านมานั้น เสื้อผ้าที่เขาชอบเอาไว้ทำให้คนอื่นกลัวก็ถูกทิ้งว่างไว้ไม่ได้ใช้งาน เขาก็กังวลอยู่ว่าจะไม่มีโอกาสได้ใส่อีก!

ซิงหยุนมองเขานิ่งๆ “บ้า”

ซิงเฉิน:“???”

“พี่!”

“ตอนแรกพี่เป็นคนเลือกชุดนั้นให้ผมเองนะ!”

“หน้ากากพี่ก็เป็นคนเลือกให้ผม! ชุดพี่ก็เป็นคนเลือกให้!”

“บทพูดพี่ก็เป็นคนแต่งให้! พวกเราสมคบคิดอยู่ด้วยกัน แล้วทำไมพี่ต้องมาบอกว่าผมบ้าด้วย!”

ซิงหยุนกลอกตา

“สมคบคิดยังงั้นเหรอ?”

วินาทีต่อมา เด็กน้อยก็เอาหนังสือพจนานุกรมเล่มหนาๆ ยัดเข้าไปใส่แขนของซิงเฉิน “ภายในอาทิตย์เดียวต้องอ่านให้จบ”

ซิงเฉินสีหน้าขมขื่น “ทำไม? ”

“เพราะว่านายมันคนไม่มีความรู้”

ซิงเฉินทำปากมุ่ย แล้วก็พูดออกมาอย่างเต็มปากเต็มคำ “ผมพึ่งจะห้าขวบ!”

“เด็กห้าขวบยังไม่มีความรู้ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว!”

ซิงหยุนกลอกตาใส่เขา ไม่ได้สนใจอะไรเขาอีก แล้วก็กลับไปนอนบนเตียงน้อยๆ แล้วก็มองเพดานอย่างใจลอย

แล้วภาพของเด็กเหลือในคอมพ์คนนั้นก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาอย่างแปลกประหลาด

ในที่สุดก็เจอคู่ต่อสู้แล้ว

เขาคลี่ยิ้มอย่างชั่วร้าย แฮ็กเกอร์เด็กที่เขาได้เจอในวันนี้ คือคนที่สองที่เขาสนใจนอกจากซูสือเยว่ในช่วงนี้

เด็กน้อยคนนั้นไม่ยอมรับเขา ถ้ายังงั้นเขาก็จะใช้กำลังในการบดขยี้ จนกว่าเขาจะเลื่อมใส และเรียกเขาว่าอาจารย์ถึงจะหยุด!

“ฮือออๆๆๆๆ ——!!!”

ในวิลล่าหยุนสุ่ยนั้น ซิงกวงนั่งอยู่บนโซฟา แล้วก็ร้องไห้อย่างทุกข์ใจ

จี้หนานเฟิงลูบหัวน้อยๆ ของเธอด้วยความปวดหัว “ปีศาจน้อย เป็นอะไรไป? ”

“หนูแพ้!”

“หนูไม่มีความสุข!”

“คุณอาจี้ ครูแฮ็กเกอร์ที่อาหามาให้หนูนั้นไม่เก่งเลยแม้แต่นิดเดียว!”

“พวกเขาบอกว่าหนูมีพรสวรรค์ แต่ว่าวันนี้หนูถูกคนอื่นแฮ็กคอมพ์ซะได้!”

“พวกเขาเกือบจะเห็นหน้าหนูแล้วด้วย!”

เด็กน้อยร้องไห้จนเหมือนดอกสาลี่ต้องหยาดฝน “หนูเจ็บใจมาก!”

“หนูไม่ใช่คนที่มีพรสวรรค์!”

จี้หนานเฟิงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ถ้ายังงั้น คุณอาจี้หาแฮ็กเกอร์คนอื่นมาเป็นครูให้หนูดีไหม? ”

“แต่ว่าครั้งที่แล้วที่อาหามาก็ถือว่าเป็นสุดยอดแล้ว!”

ยิ่งเธอพูดก็ยิ่งเจ็บใจ “วันนี้หนูล้มเหลวจริงๆ ทำอะไรก็ถูกควบคุมทุกอย่าง!”

“ทำไมแฮ็กเกอร์ของป้าซูถึงได้เก่งกาจขนาดนั้น ฮือๆๆๆ ——”

จี้หนานเฟิงขมวดคิ้ว “หนูบอกว่า คนที่ทำให้หนูพ่ายแพ้ในวันนี้ ก็คือคนของซูสือเยว่งั้นเหรอ? ”

“ใช่!”

ซิงกวงสะอึกสะอื้นพร้อมกับพยักหน้า “ก็คือคนที่ลบข่าวให้เธอเมื่อตอนกลางวัน”

แสงที่ซับซ้อนส่องประกายในแววตาของจี้หนานเฟิง หลังจากนั้นเขาก็คลี่ยิ้ม “ไม่ต้องร้องไห้ เดี๋ยวอีกสองสามวันคุณอาจี้จะหาอาจารย์ที่เก่งกว่านี้มาให้”

“จริงเหรอคะ?”

ซิงกวงเช็ดน้ำตา และพลางถามอย่างสะอึกสะอื้น

……

วันที่สอง ซูสือเยว่นั่งอ่านบทอยู่ที่บ้าน เตรียมตัวสำหรับการถ่ายทำเรื่อง《ความทรงจำที่ขาดหาย》ในอาทิตย์หน้า

ในตอนเย็นนั้น หัวหน้าผู้กำกับของกองถ่ายเรื่อง《ชั่วฟ้ากาลเวลา》ก็โทรหาเธอ บอกว่าจะจัดงานเลี้ยงปิดกล้องที่เมื่อวานไม่ได้จัดให้เธออีกครั้งหนึ่ง

แล้ววันนี้ก็เป็นวันปิดกล้องของลั่วเยียนพอดี ให้พวกเธอทั้งสองคนได้รวมตัวกัน

ซูสือเยว่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ

ตอนเย็น หลังจากที่เธอทำอาหารให้ซิงเฉินกับซิงหยุนเรียบร้อยแล้ว ก็เก็บกวาดและเตรียมออกไปด้านนอก

งานเลี้ยงปิดกล้องจัดขึ้นที่โรงแรมชุนหม่าน

ซูสือเยว่มาถึงหน้าประตูโรงแรมชุนหม่าน พอลงจากรถ ก็ได้เจอกับซูโม่กับผู้หญิงอีกสองสามคนที่พึ่งจะลงจากรถเตรียมจะเข้าไปในโรงแรมเหมือนกัน

ในบรรดาผู้หญิงที่มากับซูโม่นั้น ซูสือเยว่นั้นเห็นร่างของเย่เชียนจิ่วอย่างชัดเจน

พวกเธอรู้จักกันได้ยังไง?

ตอนที่ซูสือเยว่มองเย่เชียนจิ่วนั้น เย่เชียนจิ่วเองก็สังเกตเห็นเธอพอดี

หญิงสาวคนนั้นคลี่ยิ้มจางๆ แล้วก็ยกมือขึ้นพร้อมกับทักทายซูสือเยว่อย่างกระตือรือร้น “ไม่เจอกันนานเลยนะ”

พอเย่เชียนจิ่วพูดขึ้น ก็สามารถดึงดูดความสนใจของซูโม่ที่อยู่ด้านข้างขึ้นมาได้ทันที

เธอหันมาแล้วก็เห็นซูสือเยว่ ใบหน้าของเธอก็เย็นชาขึ้นมาทันที “คุณเย่ ไม่ต้องสนใจเธอหรอกค่ะ เธอไม่ได้เรื่องอะไรหรอก!”

สามีบอสของฉันทั้งเลวทั้งซื่อ

สามีบอสของฉันทั้งเลวทั้งซื่อ

Status: Ongoing
หลังข่าวลือที่เสียโฉม ท่านชายฉินโหดร้ายอำมหิต ทำคู่หมั้นตายติดต่อกันสองคน ผู้หญิงทั้งเมืองไม่มีใครกล้าแต่งงานด้วย แต่ซูสือเยว่กลับแต่งสาวน้อย ต่อไปให้ฉันปกป้องเธอเองเพิ่งแต่งงาน เธอก็ถูกลูกน้อยน่ารักน่าหยิกสองคนแย่งกันอย่างคลั่งใคล้ซะแล้ว……

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท