ตอนที่ 110 อิเรีย 4
「ปืนฉีดน้ำโซระ 2 วินาทีก่อนการยิง!」
「1 วินาทีก่อนการยิง!」
「ยิงได้!」
พวกเด็กๆ ที่กำลังแช่ตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำกำลังส่งเสียงร้องเล่นออกมาอย่างร่าเริงในระหว่างนั้นพวกเขาก็บีบมือเข้าหากันแล้วทำช่องว่างระหว่างนิ้วเพื่อดูดน้ำเข้าไปทำเป็นปืนยิงน้ำออกมาเป็นเส้นพาราโบร่าผ่านห้วงอากาศที่เต็มไปด้วยไอน้ำ
ดูๆ ไปมันก็เป็นภาพที่น่าอบอุ่นหัวใจดีนะ หากคนคนนั้นไม่ใช่เป้าหมายของปืนฉีดน้ำดังกล่าว อิเรียที่กำลังสระผมอยู่ได้ถูกพวกเด็กทั้ง 3 คนใช้ปืนฉีดน้ำนี้ยิงใส่ จากนั้นเธอก็ตอบโต้ด้วยการเอาถังใส่น้ำสาดใส่พวกเด็กๆ ราวกับตนก็เป็นเด็กไม่ต่างกัน
「อึก!?」
「อ๊ะ!?」
「อุ้ว!?」
พวกเด็กๆ ต่างร้องออกมาพร้อมกันทันทีที่โดนกระแสน้ำซึ่งมีความแม่นยำและพลังทำลายล้างต่างจากที่พวกตนยิง จากนั้นอิเรียก็พูดกับพวกเขาด้วยสีหน้าที่จริงจัง
「ไอน์ ชไว ดราย จำไว้นะว่ามีแค่คนที่พร้อมจะถูกปืนฉีดน้ำยิงเท่านั้น ถึงจะมีสิทธิ์ในการยิงปืนฉีดน้ำได้」
「คิฮ่าๆๆ พวกเราไม่สะท้านกับของแค่นี้หรอก อย่าไปกลัวทุกคน ได้เวลาโต้กลับแล้ว!!」
「โอ้ว!」
「โย้ช!」
「…เห็นได้ชัดเลยนะว่าได้อิทธิพลแย่ๆ มาจากใครบางคน」
อิเรียบ่นพึมพำออกมาเบาๆ ขณะรับการโจมตีด้วยน้ำร้อนอีกครั้ง
หลังจากการปะทะกันอย่างดุเดือด (?) ได้พักหนึ่ง อิเรียก็ดึงเอาทั้งสามคนขึ้นมาจากอ่างอาบน้ำก่อนที่มันจะนานไปมากกว่านี้ เพราะเธอได้รับคำเตือนว่าการแช่น้ำร้อนนานเกินไปจะเป็นอันตรายต่อร่างกายได้จากการที่เลือดพุ่งขึ้นไปบนหัว
ในเมืองอิชกะปกติแล้วมันก็มีโรงอาบน้ำอบไอน้ำอยู่หรอก แต่หากเป็นที่หมู่บ้านเมลเทย่อมไม่มีของแบบนั้นอยู่ ดังนั้นอิเรียในฐานะพี่สาวของพวกเด็กๆ เธอจึงต้องดูแลพวกเด็กๆ ที่ไม่คุ้นเคยกับของพวกนี้
แน่นอนว่าพวกเด็กๆ ย่อมไม่รู้ถึงความกังวลของอิเรียและส่งเสียงร้องงอแงออกมา อิเรียที่เห็นแบบนั้นก็ลากพวกเขาขึ้นมาได้อย่างชำนาญก่อนจะทำความสะอาดร่างและผมของพวกเขา เทคนิคนนี้ค่อนข้างง่ายเพราะไม่ต่างอะไรกับการอาบน้ำให้พวกเขาที่ริมแม่น้ำหมู่บ้าน
「พอเป็นน้ำร้อนแล้ว รู้สึกเหมือนมันล้างคราบสกปรกได้ง่ายกว่าน้ำเปล่าจริงๆ ด้วย」
「แถมยังรู้สึกสบายตัวอีกต่างหาก!」
อิเรียพูดขณะกำลังสระผมให้ดรายน้องสาวของเธอ ส่วนทางไอน์ที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอก็พยักหน้าให้ขณะสระผมให้กับชไว
เมื่อเห็นไอน์สนุกกับการเล่นน้ำขนาดนั้น อิเรียก็อดพูดออกมาอย่างเข้มงวดไม่ได้
「ไอน์รู้ใช่ไหมว่าพวกเราอยู่ที่บ้านหลังนี้ตลอดไปไม่ได้หรอกนะ หากปล่อยตัวแบบนี้ต่อไปเดี๋ยวก็กลับไปใช้ชีวิตในหมู่บ้านแบบเดิมไม่ได้หรอก」
ถึงจะบอกว่าบ้านแต่มันก็มีขนาดใหญ่เท่ากับคฤหาสน์แสนหรูหราของพวกขุนนางที่มีห้องอาบน้ำขนาดใหญ่ ส่วนน้ำที่พวกเธอใช้กันก็มาจากเวทอัญเชิญสปิริทของลูนามาเรียอย่างอันดีน ความบริสุทธิ์ของมันก็มากพอจะเป็นน้ำดื่มได้ด้วย
ถึงการใช้น้ำขนาดนี้จะดูฟุ่มเฟือยเป็นอย่างมากในช่วงเวลาปกติ แต่ด้วยสถานการณ์ที่แม่น้ำเคลปนเปื้อนเพราะพิษของไฮดรา หากไม่ทำแบบนี้ก็คงเป็นปัญหาเอาได้
อนาคตพอพวกเขากลับไปยังหมู่บ้านเมลเท พวกเขาคงได้เจอปัญหาในการหาน้ำดื่ม การอาบน้ำคนเดียวแน่ ถึงเธอจะรู้ดีว่าตนกำลังทำลายความสนุกของพวกเด็กๆ แต่เธอก็จำเป็นต้องพูด
แต่ความห่วงใยของเธอดูเหมือนจะไม่ส่งไปถึงพวกเด็กๆ เลย――
「เอ๋ แต่โซระบอกว่าพวกเราอยู่ที่นี่ได้ตามใจชอบเลยนี่นา ใช่ไหมล่ะ?」
「ช่าย!」
「ช่าย!」
「ถึงจะบอกแบบนั้น แต่พวกเธอก็อยู่ที่นี่ไปตลอดชีวิตไม่ได้หรอกนะ เข้าใจไหม?」
ทั้งสามคนเอียงศีรษะพร้อมกันขณะฟังคำพูดของอิเรีย ดูเหมือนพวกเขาจะไม่เข้าใจเจตนาที่อิเรียจะสื่อจริงๆ
ขณะที่อิเรียกำลังคิดอยู่ว่าจะทำให้พวกเด็กๆ ตระหนักได้ถึงสถานการณ์ของตัวเองอย่างไรดี เสียงเปิดประตูของห้องอาบน้ำก็ดังขึ้น และคนที่ 5 ก็เดินเข้ามาในห้องอาบน้ำ
ตอนแรกอิเรียคิดว่าเป็นซาร่าแม่ของเธอ แต่พอเธอเห็นเส้นผมสีแดงเข้ามาระยะสายตาของเธอ ร่างของเธอก็เกร็งขึ้นโดยไม่รู้ตัว
「โอ้ นั่นพี่มิโรนี่!」
「โอ๊ะ อื้อ…」
「พี่มิโร!」
ทั้งสามคนก็แสดงปฏิกิริยาต่างกันไปตามลำดับ ส่วนทางมิโรสลาฟก็ยิ้มให้กับพวกเด็กๆ อย่างไร้เดียงสาราวกับตนไม่มีพิษภัยอะไร
「ขอฉันอาบน้ำด้วยพวกเธอได้ไหม」
ว่าแล้วมิโรสลาฟก็เดินไปยังจุดล้างตัว
ก่อนจะหยิบถังใส่น้ำราดตัวอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเธอก็ถอนหายใจออกมาโดยไม่รู้ตัว
ช่วงที่ผ่านมานี้มิโรสลาฟเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องของเธอทั้งวันทั้งคืน เพื่อวิจัยเกี่ยวกับยารักษาพิษ ความเหนื่อยล้าปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเธออย่างชัดเจนราวกับเงาตามตัว ส่วนประสิทธิภาพของยาที่เธอทำมาจนถึงตอนนี้มันก็มีมากกว่าเวทรักษาของอิเรียหรือซาร่าเสียอีก
หลังจากนั้นไม่นานนัก
「อึก เอ่อ… ฉันขอออกไปก่อนนะ!」
ชไวที่ถูกไอน์สระผมให้อยู่จู่ๆ ก็รีบลุกขึ้นและเดินออกจากห้องอาบน้ำไป โดยที่แก้มของเขาแดงราวกับลูกแอปเปิลตลอดการเดินออกจากห้องไป
「เดี๋ยวสิชไว เดี๋ยวฉันไปด้วย!」
「ฉันด้วยๆ!」
ไอน์กับดรายรีบตามชไวออกจากห้องอาบน้ำไป
อิเรียได้ตะโกนตามหลังพวกเด็กๆ
「ทั้งสามคนออกไปแล้วก็เช็ดตัวกันให้แห้งด้วยนะ!」
「ค๊าบ!」
เสียงของพวกเขาตอบกลับอิเรียมา แต่การตอบของพวกเขานี่น้อ ร่าเริงกันจริงๆ อิเรียคิดแล้วก็ถอนหายใจออกมา จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักมาจากด้านหลังของเธอ
「ฟุฟุ เด็กพวกนี้ร่าเริงดีนะว่าไหม?」
「…นั่นสิ จนบางครั้งก็คิดว่ามันเกินเบอร์ไปหน่อยนะ」
「แต่มันก็ดีกว่ามานั่งเหงาหงอยไม่ใช่หรือไง?」
พูดเธอพูดจบมิโรสลาฟก็ค่อยลุกขึ้น ร่างที่ขาวบริสุทธิ์ของจอมเวทสาวได้สะท้อนเข้ามาในดวงตาของอิเรีย
ดูจากสภาพของมิโรสลาฟตอนนี้ แทบไม่เชื่อเลยว่าเธอคือคนที่ถูกไฟคลอกอย่างรุนแรงทั่วร่างไม่กี่วันก่อน เส้นผมที่ถูกเผาไหม้จนไม่เหลือทรงของเธอก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม ก็จริงอยู่ว่ามิโรสลาฟได้รับการรักษาจากทั้งอิเรียและซาร่าตลอดหลายวันที่ผ่านมานี้ แต่ความเร็วในการฟื้นฟูของเธอมันก็น่าเหลือเชื่อจริงๆ
――พอเห็นมิโรสลาฟที่เป็นแบบนี้แล้ว เรื่องของเลือดมังกรที่โซระเล่าตอนพวกเธออยู่หมู่บ้านเมลเท เริ่มจะน่าเชื่อถือขึ้นบ้างละสิ
ขณะที่อิเรียกำลังคิดเรื่องพวกนี้อยู่ มิโรสลาฟก็เอาปลายเท้าของเธอแช่ในอ่างอาบน้ำและถอนหายใจออกมา ก่อนจะจุ่มทั้งร่างของเธอลงไปตาม
พอเห็นแบบนั้นอิเรียก็เดินตามเธอลงไปแช่ในอ่างอย่างเงียบๆ
ระยะห่างของพวกเธอไม่ได้ใกล้หรือไกลเกินไปราวกับคำนวณกันมาดีแล้ว จากนั้นก็ไม่มีใครเปิดปากพูดอะไรออกมา จนทำให้ห้องอาบน้ำเต็มไปด้วยความเงียบงัน
จากนั้นเสียงของน้ำกับไอที่อยู่ทั่วห้องก็ดังขึ้น พร้อมกับเสียงหัวเราะของพวกเด็กๆ จากที่ไกลๆ
――สุดท้ายมิโรสลาฟก็เป็นคนแรกที่พูดออกมา
「ดูเหมือนว่าเธอมีอะไรอยากจะถามฉันอยู่นะอิเรีย?」
「……แล้วเธอจะตอบฉันจริงเหรอถ้าฉันถามไป?」
「แน่นอนสิ แต่ก็อยู่ในขอบเขตที่ฉันสามารถตอบได้นะ」
พอได้ยินคำตอบของมิโรสลาฟ อิเรียก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
ตามที่เธอบอกกับโซระตอนอยู่ที่หมู่บ้านเมลเท อิเรียรู้แล้วว่าโซระกับมิโรสลาฟติดต่อกันอยู่จริงๆ และก็เป็นตัวมิโรสลาฟนี่แหละที่เป็นตัวการบ่อนทำลายดาบฮายาบูสะจากข้างใน
ดูเหมือนว่าเธอมีอะไรอยากจะถามฉันงั้นเหรอ….ของมันก็แน่อยู่แล้วหรือเปล่า
ทำไมเธอถึงหักหลังพวกพ้องของเธอได้กัน? ทำไมเธอถึงทรยศราส? ทำไมเธอถึงต้องมาติดตามโซระ? ทำไม ทำไม ทำไมกัน――
แต่แน่นอนว่าอิเรียไม่ได้พูดมันออกมา
มันไม่ใช่ว่าเธอยกโทษให้กับมิโรสลาฟ ตรงข้ามด้วยซ้ำเธอไม่มั่นใจในตัวเองว่าเธอจะควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ไหม พอต้องมารู้เรื่องทุกอย่างตั้งแต่ตอนเริ่มต้นที่ราสกับโซระดวลกัน และการล่มสลายของดาบฮายาบูสะก็เป็นฝีมือของโซระกับมิโรสลาฟ
หากเธอทำร้ายมิโรสลาฟเข้า สิ่งที่รอเธออยู่ก็คือการแก้แค้นจากโซระ หากเป็นแค่อิเรียคนเดียวเธอก็คงไม่คิดอะไรมาก แต่แม่กับพวกน้องๆ ของเธอคงโดนลูกหลงไปด้วยแน่
นอกจากนี้ยารักษาที่มิโรสลาฟกำลังวิจัยอยู่มันก็จำเป็นสำหรับตัวอิเรียที่ได้รับพิษจากไฮดราด้วย อิเรียจึงไม่สามารถแตะต้องอะไรมิโรสลาฟได้เลยสักนิด
ดังนั้นเธอจึงจำเป็นต้องหลีกหนีจากความเป็นจริงและปล่อยให้ความสงสัยของเธออยู่ภายในใจต่อไป นี่คือสิ่งที่อิเรียคิด
อันที่จริงจะพูดว่าปล่อยปัญหาทิ้งไว้ก่อนคงง่ายกว่า แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นเลยจริงๆ จากสถานะของเธอตอนนี้
「เอาเป็นว่าตอนนี้ยังก่อนละกัน」
「――งั้นเหรอ?」
หลังจากได้ยินคำตอบของอิเรีย มิโรสลาฟก็พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะนิ่งไปครู่หนึ่ง ราวกับสามารถสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของอิเรียในตอนนี้ได้
หลังจากนั้นไม่นาน มิโรสลาฟก็เปิดปากพูดอีกครั้ง
「ถ้างั้น เธอช่วยฟังเรื่องของฝั่งฉันหน่อยละกัน ไม่สิคิดซะว่าเป็นคำขอของฉันก็ได้」
「คำขอของเธอเนี่ยนะ?」
「อื้อ อิเรีย สิ่งที่เธอกำลังคิดอยู่ตอนนี้ ฉันอยากให้เธอเก็บเป็นความลับไม่เอาไปบอกราส」
พอเธอได้ยินถึงที่มิโรสลาฟจะสื่อ ความโกรธก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
「…นี่เธอหมายความว่ายังไง จะบอกว่าให้หลอกราสแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ งั้นเหรอ? หรือเธอยังจะบอกอีกว่าไม่อยากจะให้ราสเกลียดเธอเอาป่านนี้?」
「ไม่หรอก นอกจากนี้ฉันก็ไม่มีความคิดจะกลับไปอยู่เคียงข้างราสแล้วด้วย ก็จริงว่าฉันไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะพูดได้ แต่ที่ฉันขอเธอก็เพราะฉันเห็นแก่ตัวราส ไม่ใช่ตัวฉันเอง」
「เธอต้องการจะพูดอะไรกันแน่?」
อิเรียเริ่มไม่เข้าใจความหมายจากคำพูดของอีกฝ่าย ก่อนจะเม้มริมฝีปากตนเอาไว้
จากนั้นมิโรสลาฟก็ค่อยๆ อธิบายขณะตักน้ำในอ่างอาบน้ำด้วยมือทั้งสองของเธอ
「มันเกี่ยวข้องกับมาสเตอร์น่ะ」
「…มันมีอะไรเกี่ยวกับโซระกัน?」
「มาสเตอร์ไม่ได้ต้องการสร้างความบาดหมางอะไรกับราสน่ะ บางทีอาจจะเป็นเพราะเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องและหมดสติไปตอนที่ราชาแมลงวันโจมตีก็ได้」
ราสไม่ได้เป็นคนทำร้ายโซระด้วยเวทอย่างที่มิโรสลาฟทำ และเขาก็ไม่ได้ทอดทิ้งโซระเหมือนที่อิเรียและลูนามาเรียทำ ดังนั้นราสจึงไม่มีความผิดในฐานะที่ใช้โซระเป็นเหยื่อล่อ
ก็จริงอยู่ว่า โซระไม่ได้แสดงความเป็นมิตรอะไรต่อราสออกมาให้เห็น ทางราสเองก็แสดงท่าที่ผิดหวังในตัวโซระที่ทำแบบนั้น นอกจากนี้เขายังช่วยปกป้องสมาชิกปาร์ตี้จากข้อกล่าวหาของโซระอีกด้วยทันทีที่ได้สติ
ในมุมนั้นโซระก็เลยตั้งตนเป็นศัตรูกับดาบฮายาบูสะ
อย่างไรก็ตาม ท้ายที่สุดความเกลียดชังที่เขามีต่อราสหากให้เทียบกับคนอื่นแล้วก็ถือว่าน้อยนิดมาก นั่นคือสิ่งที่มิโรสลาฟสัมผัสได้
「ฉันถูกลักพาตัว ลูน่าถูกคุมขัง ส่วนเธอติดพันธะ ตอนนี้ชีวิตของพวกเราก็อยู่ในมือของมาสเตอร์กันหมดแล้ว ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าเธอจะยอมไหม แต่มาสเตอร์กำลังตั้งใจจะเปิดเผยเรื่องราชาแมลงวันให้กับสาธารณชนได้รู้และพวกเราก็จำเป็นต้องขอโทษเขาต่อหน้าผู้คนด้วย」
「ขอโทษงั้นเหรอ?」
「อื้อ บางทีเขาคงตั้งใจจะใช้เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าพวกกิลด์ตัดสินเรื่องนี้ผิดไปและสร้างความน่าเชื่อถือให้กับดาบควันโลหิตมากขึ้น ประเด็นสำคัญที่สุดสำหรับตอนนี้ก็คือ――มาสเตอร์ต้องการจะแก้แค้นดาบฮายาบูสะ การที่เขาสามารถสั่งสอนราสได้ในการดวล ทำลายปาร์ตี้ดาบฮายาบูสะลง นั่นคือทั้งหมดและเขาต้องการหยุดเพียงแค่นี้」
「แต่นั่นมันก็ในกรณีที่ราสไม่รู้ความจริงอะไรเลย――เธออยากจะพูดแบบนั้นสินะ?」
มิโรสลาฟพยักหน้าให้กับคำถามของอิเรีย
จากนั้น อิเรียก็แสดงสีหน้าปั้นยากออกมา หากเธอบอกความจริงทั้งหมดกับราส ราสก็คงได้โกรธเป็นฟืนไฟแน่และสุดท้ายเขาก็จะหาทางมาแก้แค้นโซระ
หากเป็นแบบนั้น โซระก็คงต้องมาสะสางเรื่องของราสอีกครั้งหลังจากยอมปล่อยเขาไปแล้ว แน่นอนว่าราสไม่มีทางเอาชนะโซระที่สามารถโค่นสิ่งมีชีวิตในตำนานลงได้แน่นอน ไม่สิโซระก่อนที่จะทำแบบนั้นได้ก็คงไม่ไหวอยู่ดี
มิโรสลาฟเตือนอิเรียด้วยอาการสั่นกลัว
「ตอนนี้ราสรู้สึกขอบคุณมาสเตอร์ที่เขาช่วยชีวิตฉันไว้บนเขาสกิม ยิ่งถ้าเขาได้ยินว่ามาสเตอร์สามารถจัดการไฮดราลงได้ เขาก็คงจะชื่นชมมาสเตอร์มากกว่าเดิม ความเป็นศัตรูกันก็น่าจะน้อยลงไปด้วย」
「จะว่าไปตอนเรื่องของกริฟฟอนก็ได้ ตอนที่ฉันได้ยินเรื่องนี้จากราส ก็คิดอยู่หรอกว่าไม่สมกับเป็นเธอเลย…แต่สรุปคือทุกอย่างมันเป็นแผนที่เธอวางไว้สินะ」
「ก็ไม่ปฏิเสธหรอกนะ」
มิโรสลาฟพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะลุกจากอ่างอาบน้ำแล้วตรงไปยังประตูห้องอาบน้ำ
แม้ว่าการอาบน้ำในที่แบบนี้จะไม่ใช่สิ่งที่ใครจะหาได้ง่ายๆ แต่สำหรับคนที่ได้รับคำสั่งมาจากโซระให้หาทางวิจัยยารักษาพิษแล้ว มิโรสลาฟคงมองว่าทุกวินาทีที่เธอใช้ไปนั้นมีค่ามาก
พออิเรียเห็นแบบนั้นเธอก็เริ่มสงสัยจริงๆ ว่า คนที่เกลียดโซระราวกับงูหรือแมลง ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปซะแล้ว แต่เธอมั่นใจว่าถึงถามไปก็คงไม่ได้คำตอบหรอก
――ในห้องอาบน้ำที่มิโรสลาฟจากไปแล้ว อิเรียที่เหลือตัวคนเดียวก็ได้แหงนมองขึ้นไปบนเพดาน
สิ่งที่เธออยากทำในตอนนี้มีเพียงแค่ปล่อยใจให้ว่างไม่ต้องคิดอะไรไปมากกว่านี้อีก
——–
Note 1 : ชไวจ้องจะเล่นมิโรแหละ หลังแก้แค้นกิลด์เสร็จก็คงหมดเรื่องกับคนของทวีปหลักละมั้ง
Note 2 : ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ ผมแปะไว้ใต้เม้นของเพจนะครับ และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code
