การแก้แค้นของผู้กลืนวิญญาณ ~เด็กหนุ่มอ่อนแอที่ถูกนักบุญดาบ (พ่อ) เนรเทศเพราะหาว่าไร้ค่า~ – ตอนที่ 235 เหตุผลของการแสวงหาความจริง

การแก้แค้นของผู้กลืนวิญญาณ ~เด็กหนุ่มอ่อนแอที่ถูกนักบุญดาบ (พ่อ) เนรเทศเพราะหาว่าไร้ค่า~

ตอนที่ 235 เหตุผลของการแสวงหาความจริง

 

「นั่นคือดาบแห่งขบถที่อาโทริกวัดแกว่งเมื่อ 300 ปีก่อนค่ะ และมังกรที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาบนเกาะแห่งผืนป่าก็ถูกนางผนึกเอาไว้ด้วยสิ่งนี้」

 

 

มิโกะแห่งศาลเจ้าผู้อ่อนโยนและจิตใจดี แต่ก็มีด้านที่ซุกซนราวกับเด็กน้อย ทว่าเมื่อถึงเวลาต้องต่อสู้เธอก็แสดงพลังแห่งเทพอสูรให้ได้เห็น และเธอจะแข็งแกร่งขึ้นทุกครั้งที่ได้ต่อสู้กับเผ่าพันธุ์ในตำนาน แล้วก็เป็นหญิงสาวผู้ผนึกมังกรเอาไว้――นั่นคือสิ่งที่สันตะปาปาบอก

 

 

ผลลัพธ์ก็คือคิไคแห่งนี้ และประตูปีศาจก็ทำหน้าที่เป็นจุดเชื่อมระหว่างสองโลก

 

 

 

ทว่าพอมานึกดูแล้วมันก็ไม่น่าจำเป็นต้องสร้างทางเชื่อมระหว่างโลกเลยนี่นา ดังนั้นผมจึงมองว่าประตูคิไคนี่น่าจะอยู่นอกเหนือจากสิ่งที่อาโทริต้องการ

 

 

เธออาจจะไม่มีพลังพอสร้างผนึกไว้ให้สมบูรณ์ได้ หรือไม่ก็ไม่สามารถทำได้เนื่องจากมีบางอย่างมีรบกวน

 

 

ถ้าเป็นอย่างหลังก็แปลว่าระหว่างการต่อสู้ของมังกรและอาโทริต้องมีใครมารบกวน

 

 

 

 

――ผมจึงหันไปมองทางสันตะปาปาอย่างเป็นธรรมชาติ

 

ทางสันตะปาปาก็จ้องมองมายังดวงตาของผม จนผมที่เป็นฝ่ายจ้องก่อนเริ่มคิดกับตัวเอง

 

ดวงตาของเธอช่างดูสงบนิ่งแต่ก็แฝงไปด้วยความมืดมิด ราวกับบ่อไร้ก้น ไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหนผมก็มองลงไปไม่เห็นก้นของห้วงลึกนั้นเลย

 

 

 

ผมจึงกลับมาคิดเรื่องของเธออีกครั้ง

 

พอนึกถึงเป้าหมายของลัทธิ ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะพยายามขัดขวางคนที่พยายามสังหารมังกร โซเฟียคงตั้งใจแทรกซึมเข้าไปในเก็นโซและทรยศต่อพวกเขาในศึกสุดท้ายเพื่อไม่ให้มังกรถูกผนึกอย่างสมบูรณ์แน่

 

 

เดิมที่เธอคงอยากจะปลดปล่อยผนึกใจจะขาด แต่ผนึกที่อาโทริทำไว้นั้นแกร่งเกินไปจนเธอไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากรอมาตลอด 300 ปี การที่เธอเลือกกลายเป็นลิชเพื่อรอวันที่ผนึกจะเบาบางลงก็ดูสมเหตุสมผลดี

 

แน่นอนว่านั่นคือสิ่งที่ผมคิดเอาคนเดียวทั้งหมด แต่ก็มั่นใจว่าใกล้เคียงนะ

 

 

ทีนี้ก็มีเรื่องที่กังวลอีกนิดหน่อย

 

 

อย่างเช่น ตั้งแต่ที่คุยกันมา เหมือนสันตะปาปาจะไม่ได้พูดถึงตระกูลมิตสึรุกิขึ้นมาเลยสักคร้ง

 

ตามประวัติศาสตร์ของทวีป ว่ากันว่านักบุญดาบคนแรกอย่าง มิตสึรุกิ คาซึมะคือผู้ผนึกเทพปีศาจซึ่งเป็นสาเหตุแห่งสงครามเมื่อ 300 ปีก่อนเอาไว้ และด้วยความสำเร็จนั้นตระกูลมิตสึรุกิจึงได้รับชื่อเสียงเป็นอย่างมาก ก่อนจะทำหน้าที่ปกป้องประตูปีศาจตามคำสั่งจักรพรรดิ

 

 

ทว่าตัวก่อเรื่องของสงครามกลับไม่ใช่เทพปีศาจ แต่เป็นมังกรที่ถูกผนึกเอาไว้ในคิไค นอกจากนี้คนที่ผนึกมังกรก็ไม่ใช่คาซึมะแต่เป็นอาโทริ

 

 

หากคิดแบบง่ายๆ เลยก็คงจะเป็นคาซึมะขโมยผลงานของอาโทริและแย่งความสำเร็จของเธอมา ทว่าในเวลานั้นตระกูลมิตสึรุกิก็เป็นเพียงกลุ่มระดับล่างของตระกูลโฮโซ ไม่ว่าเขาจะฉลาดสักแค่ไหนหรือวางแผนมาดีสักเพียงใด ก็ไม่น่าจะขโมยผลงานของอาโทริไปได้หมดจดเลยนะ

 

 

บางทีอาจจะมีคนช่วยผลักดันความสำเร็จนี้และทำให้คาซึมะกลายเป็นผู้กล้าที่ช่วยโลกใบนี้เอาไว้ด้วยการผนึกเทพปีศาจ

 

 

 

แล้วไอ้คนที่ว่าก็คงไม่ใช่ใครเสียนอกจากสันตะปาปา หากตระกูลมิตสึรุกิเกี่ยวข้องกับลัทธิแห่งแสงจริง ประเด็นนี้อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ของพวกเขา

 

 

หากเป็นไปตามนี้ตระกูลมิตสึรุกิก็ได้ชื่อเสียง สันตะปาปาก็ย้ายฐานตัวเองมาที่คิไคและอยู่ร่วมกับพวกคิจินได้ เป็นการควบคุมทั้งหน้าและหลังที่ดี

 

 

แต่สิ่งที่ผมยังไม่เข้าใจก็มีอยู่

 

จากมุมของสันตะปาปาที่ต้องการคืนชีพมังกรแล้ว ตระกูลมิตสึรุกิที่ใช้มายาดาบเดียวก็ควรจะเป็นสิ่งไม่พึงประสงค์สิ แล้วอะไรคือเหตุผลที่เธอเลือกพวกเขากันล่ะ? นอกจากนี้หากให้พวกเขาเข้าใกล้คิจินมากเท่าไหร่ พวกเขาก็อาจจะรู้ถึงเรื่องของอาโทริมากขึ้นเท่านั้น ความลับที่ปิดเอาไว้ก็อาจจะแตกได้

 

 

ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่สันตะปาปาก็เลือกมิตสึรุกิ

 

 

ผมแอบไม่แน่ใจนิดหน่อยว่าควรถามเรื่องนี้ดีไหม

 

 

 

แม้จนถึงตอนนี้เธอจะให้ความร่วมมือในการตอบคำถามผมมาตลอด แต่เธอก็แสดงพลังบางอย่างที่ยากจะหยั่งถึงได้นางบางคราว ผมอดรู้สึกไม่ได้เลยว่า ชื่อของมิตสึรุกิ จินน่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้สันตะปาปาเสียความเยือกเย็นได้

 

 

 

หากเป็นงั้นจริง ผมก็คงจะเสียโอกาสที่จะคุยกับคนที่อยู่มาถึง 300 ปีไป ดังนั้นผมคงต้องพยายามคุยกับเธอต่อโดยไม่เอ่ยถึงจิน

 

ส่วนเหตุผลที่ผมต้องการแสวงหาความจริงเมื่อ 300 ปีก่อนนะเหรอ?

 

ว่าตามตรงตอนแรกผมก็ไม่ได้สนใจมันเป็นพิเศษหรอก

 

ทว่าตั้งแต่ตอนที่ได้เจอกับลาสคาริส สันตะปาปาโนอาห์ อมาเดอุสที่ 2 ผมก็เริ่มเข้าใจถึงความอันตรายในสิ่งที่ไม่รู้แล้ว ผมจึงต้องมีความรู้มากพอเพื่อไม่ให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย

 

อย่างไรก็ตาม ความปรารถนาในสิ่งที่อยากรู้ก็ไม่ควรถลำลึกจนเกินตัว

 

ุจุดประสงค์ที่ผมมาภายในคิคไคก็คือการหาอาหารอร่อยๆ กินและช่วยเหลือไคลอาเพื่อให้เธอกลายมาเป็นของผม คิดดูสิอาหารที่แกร่งพอๆ กับเผ่าพันธุ์ในตำนานเชียวนะ เรื่องอย่างความจริงเมื่อ 300 ปีก่อนไม่ได้อยู่ในหัวเลยในตอนแรก

 

แต่พอมาถึงตรงนี้แล้ว มันก็ต้องไปให้สุดกันนิดนึง ผมต้องการข้อมูลเมื่อ 300 ปีก่อนมากกว่านี้ ผมก็เลยตั้งใจจะดึงข้อมูลจากสันตะปาปาให้มากที่สุด

 

 

หากผมมีความรู้มากขึ้น ผมก็จะเข้าใจเหตุผลในการกระทำของตระกูลมิตสึรุกิเมื่อ 300 ปีก่อนชัดขึ้น หรือก็คือผมจะรู้สิ่งที่ตระกูลพยายามปิดบังเอาไว้

 

 

ทำเอานึกถึงคำพูดของพ่อตอนที่เนรเทศผมออกเกาะเลยวุ้ย

 

 

 

『ตระกูลมิตสึรุกิของเรานั้นเป็นตระกูลนักรบที่มีมาแต่สมัยโบราณซึ่งก่อตั้งโดยนักบุญดาบผู้ผนึกเทพปีศาจเอาไว้เมื่อ 300 ปีที่แล้ว และผู้ก่อตั้งเคล็ดวิชามายาดาบเดียวที่เป็นบรรพบุรุษของเราสร้างมันขึ้นมาไว้เพื่อทำลายล้างความชั่วร้าย คมดาบที่มีไว้ปกป้องมวลมนุษย์จากเหล่าสัตว์ในตำนาน อย่างพวก มังกร เคียวจิน หรือ เทพปีศาจที่แสนอันตรายราวกับภัยธรรมชาติ ด้วยเหตุนี้ตระกูลของเราจึงได้รับมอบหมายหน้าที่สำคัญในการเป็นผู้พิทักษ์ที่เฝ้าระวังประตูปีศาจจากองค์จักรพรรดิ เจ้าทราบเรื่องนี้ดีอยู่แล้วใช่ไหม』

 

 

 

เรื่องไร้สาระพวกนี้นี่นะ

 

นักบุญดาบคนแรกไม่ได้เป็นคนปิดผนึกเทพปีศาจ

 

ตระกูลมิตสึรุกิไม่ใช้ดาบที่ปกป้องโลกมนุษย์

 

 

 

การสร้างสำนักมายาดาบเดียวและฝึกสอนคนรุ่นใหม่ถึงความเป็นไปของโลกไม่ต่างอะไรกับคำลวงและอุบาย

 

 

มาถึงตรงนี้แล้ว อยู่ดีๆ ผมก็ยิ้มออกมา

 

 

ผมไม่ได้รู้สึกโกรธเลยสักนิดว่าเรื่องที่รู้มาตั้งแต่เด็กคือคำลวง ไม่สิมันก็มีนิดหน่อยและ แต่ที่สำคัญกว่าสิ่งนั้นคือความรู้สึกที่เหมือนกับตัวเองได้เป็นอิสระมันห่อหุ้มร่างผมเอาไว้ ความโล่งใจที่ไม่จำเป็นต้องลังเลในการทำอะไรกับตระกูลมิตสึรุกิต่อจากนี้

 

ยอดเขาสูงที่ผมเห็นตอนไปเยี่ยมหลุมศพแม่ และเส้นทางที่ผมต้องไปก็รู้แล้ว แม้ว่าจะยังไม่ใช่ตอนนี้ แต่ผมก็ปรารถนามันอยู่ภายในใจเสมอ ผมจำเป็นต้องแกร่งกว่านี้กลืนกินให้มากกว่านี้เพื่อสิ่งนั้น

 

แล้วผมก็แข็งแกร่งขึ้นมากจริงๆ นับตั้งแต่ตอนนั้น ทว่าในทางกลับกันความลังเลของผมก็เกิดขึ้น

 

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามหากนักบุญดาบซึ่งเป็นผู้นำตระกูลพ่ายแพ้ ตระกูลมิตสึรุกิก็จะสั่นคลอน หากเป็นแบบนั้นการปกป้องประตูปีศาจก็จะแย่ลงไปด้วย ผลก็คือจะมีคิจินและพวกมอนสเตอร์จำนวนมากหลุดออกมาเต็มเกาะลามไปถึงทวีป หากเป็นแบบนั้นผมคงจะลงมือแบบสุดทางไม่ได้

 

 

คือผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรหรอกนะ แต่ก็ไม่ได้ระยำพอจะสร้างความเดือดร้อนให้ทวีปเพียงเพราะเหตุผลส่วนตัว

 

 

ขณะที่ผมเทียบระยะห่างระหว่างผมกับพ่อ ผมก็เริ่มสัมผัสได้แล้วว่าระยะมันค่อยๆ ใกล้เข้ามาทุกที อีกไม่นานนี้แหละคงได้เวลาตัดสิน

 

เหตุการณ์ในครั้งนี้มันช่วยผมได้มากจริงๆ มันทำให้ผมรู้ว่าถึงตระกูลมิตสึรุกิจะล่มสลายไป เรื่องที่ผมกังวลก็จะไม่เกิดขึ้น

 

ผมหัวเราะออกมาดังลั่น จนคอสั่น

 

 

——–

Note 1 : ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ ผมแปะไว้ใต้เม้นของเพจนะครับ และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code

การแก้แค้นของผู้กลืนวิญญาณ ~เด็กหนุ่มอ่อนแอที่ถูกนักบุญดาบ (พ่อ) เนรเทศเพราะหาว่าไร้ค่า~

การแก้แค้นของผู้กลืนวิญญาณ ~เด็กหนุ่มอ่อนแอที่ถูกนักบุญดาบ (พ่อ) เนรเทศเพราะหาว่าไร้ค่า~

Status: Ongoing
ตระกูลมิตสึรุกิได้รับความไว้วางใจให้ทำหน้าที่สำคัญในการปกป้องประตูปีศาจจากองค์จักรพรรดิ โซระ มิตสึรุกิ ผู้เกิดมาเป็นลูกชายคนโตของตระกูล กำลังตั้งตารอพิธีตัดสินในปีที่เขาอายุครบ13ปี การทดสอบที่จำเป็นต้องเอาชนะให้ได้เพื่อเรียนรู้วิชาดาบเดียวมายาซึ่งสืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นภายในตระกูลมิตสึรุกิ พี่น้องของเขาทั้งหมดนั้นต่างก็ผ่านบททดสอบดังกล่าว จะเหลือก็เพียงโซระ บัดนี้พ่อ น้องชาย คู่หมั้น และญาติของเขาก็ต่างจับจ้องไปยังโซระที่จะเริ่มทดสอบกันอย่างเคร่งขรึม

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท
Close Ads ufanance
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตออนไลน์
Click to Hide Advanced Floating Content สมัคร ufabet
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตฟรีสปิน