มีเพลงอันไพเราะเล่นอยู่ในสถานที่
มันเป็นเพลงประเภทที่จะทำให้ก็อบลินวิ่งหนีไปทันทีหากพวกเขาได้ยิน
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะมีแม่ก็อบลิน แต่ โกสุยังคงเป็นมนุษย์ จึงไม่มีผลใดๆ
ในเพลงนั้น มนุษย์ผู้หญิงสวมชุดสีสันสดใสกำลังเต้นรำ
พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้หญิงที่ดี แต่ก็ไม่เหมาะกับผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าโกซู
มนุษย์เพศหญิงชื่อเคียวกะมีความสวยงามมากกว่ามนุษย์เพศหญิงคนใดในโลกนี้
โกซูรู้สึกเหนือกว่าเพราะเขาสามารถเต้นรำกับผู้หญิงได้
ฉันเห็นว่าผู้ชายรอบตัวฉันมองมาที่ฉันด้วยความอิจฉา
(ไม่คิดว่าจะได้รู้จักกับน้องสาวผู้กล้า อิอิอิ)
โกสุหัวเราะในใจและนึกถึงผู้กล้า
ผู้ชายที่หล่อและแข็งแกร่ง
คงไม่มีผู้ชายคนไหนที่ไม่รู้สึกอิจฉาเมื่อเห็นผู้กล้า
และเขาเป็นผู้ชายที่ฉันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเกลียดชัง
ผู้กล้ามีสาวสวยหลายคนมาร่วมงานด้วย เพียงอย่างเดียวก็น่าหงุดหงิด แต่เขาก็พยายามจับมือเรจิน่าที่โกสุเป็นเป้าหมายด้วย
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่สามารถให้อภัยได้
แต่ก็แข็งแกร่ง
เพียงเพราะคุณไม่สามารถให้อภัยใครบางคนไม่ได้หมายความว่าคุณสามารถทำอะไรบางอย่างกับมันได้
มองดูผู้หญิงตรงหน้าสิ ใบหน้าของเขาดูคล้ายกับผู้กล้าอย่างคลุมเครือ
โกสุคิดว่ามันคงจะสนุกจริงๆ ถ้าให้ผู้หญิงยอมจำนนบนเตียง
ฉากนั้นดูเหมือนบังคับผู้กล้าให้ยอมจำนนไม่ใช่เหรอ?
เขาอาจทำให้ผู้กล้ากลายเป็นศัตรู แต่ความปรารถนาของเขาไม่น่าจะถูกระงับได้
เท่าที่โกสุจำได้ เคียวกะไม่ได้มาที่อัลกัวในเวลานั้น
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับเคียวกะ
อย่างไรก็ตามโกสุเคยเห็นชิโรเนะมาก่อน
เป็นผู้หญิงที่มาอาร์โกรี่พร้อมกับผู้กล้า
ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับผู้หญิงที่ชื่อชิโรเนะ และเธอก็ไปที่ไหนสักแห่ง
จากนั้นโอมิลอส ผู้โชคร้ายซึ่งไม่มีใครเต้นรำด้วยก็ไปที่ไหนสักแห่ง
โกสุก็กังวลเกี่ยวกับชิโรเนะเช่นกัน แต่ตอนนี้ สิ่งสำคัญคือเคียวกะที่อยู่ตรงหน้าเขา
ฉันเห็นผู้หญิงชื่อเคียวกะอีกครั้ง
ชุดของเคียวกะมีหน้าอกที่เปิดกว้าง เผยให้เห็นร่องอกอันอุดมสมบูรณ์ของเธอ
โกสุต้องการลูบไล้หน้าอกของเธอ แต่ตอนนี้อดใจไม่ไหว
(ผู้หญิงคนนี้ดูจะไม่ชอบฉันเลย เธอไม่แม้แต่จะมองฉันมานานแล้ว เธอเต้นเพราะไม่มีทางเลือก นั่นแหละ…)
โกสุคลิกลิ้นของเขาในใจ
ผู้หญิงที่เต้นตอนซ้อมเต้นเมื่อวานมองโกสุด้วยสายตาที่เร่าร้อน
โกสุจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นชวนเขาเข้ามาและลูบไล้เขาทั้งคืน
ตอนนี้โกสุกลายเป็นปาร์ซิส ที่สวยงามแล้ว
รูปร่างหน้าตาของพวกมันจะดึงดูดทั้งมนุษย์เพศหญิงอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม ดวงตาของเคียวกะกลับเย็นชา
(บางทีเธออาจจะเห็นหน้าที่แท้จริงของฉันก็ได้นะ ไอ้เวร! ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันคงต้องใช้ยาโป๊ที่ฉันมีในกระเป๋าแล้วล่ะ)
โกสุสัมผัสยาในกระเป๋าของเขา
ถ้าฉันใช้ยานี้ ฉันคงจะหอบหายใจอยู่ใต้โกสุ ไม่ว่าฉันจะได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของตัวเองหรือไม่ก็ตาม
หลังจากการเต้นรำนี้จบลง โกสุจะเชิญคุณไปที่ห้องแยกต่างหากซึ่งจะมีอาหารและเครื่องดื่ม
ฉันวางแผนที่จะทำให้เธอดื่มยาโป๊มาก ๆ ทุกครั้งที่เธอมีโอกาส
โกสุเคยทานยานี้มาก่อน
เขาไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่มีผู้หญิงเป็นเวลาสองวัน และต้องใช้เวลาห้าวันกว่าที่ยาจะหมดฤทธิ์ ในระหว่างนั้นเขาได้ทำให้ก็อบลินตัวเมียตั้งท้องหลายสิบตัว
(ฉันแน่ใจว่ามันจะได้ผลกับผู้หญิงคนนี้ด้วย)
ขณะที่โกสุกำลังคิดแผนการชั่วร้าย การเต้นรำครั้งแรกก็จบลง
จากนั้นพวกผู้ชายก็เข้ามาหาฉัน
เป้าหมายของเขาคือเต้นรำกับเคียวกะ
โกสุก้าวไปข้างหน้าเคียวกะเพื่อปกป้องเธอ
“ฉันขอโทษ แต่เจ้าหญิงเคียวกะกำลังวางแผนที่จะร่วมรับประทานอาหารค่ำกับฉันหลังจากนี้ คุณช่วยงดเว้นได้ไหม”
โกสุคอยควบคุมมนุษย์เพศชายราวกับอัศวินที่ปกป้องเคียวกะ
แน่นอนว่านั่นไม่ใช่แผนจริงๆ
อย่างไรก็ตาม เคียวกะดูเหมือนจะไม่อยากเต้นรำกับใครเลย
มีความเป็นไปได้สูงที่เขาจะติดตาม โกสุเพื่อออกไปจากที่นี่
เมื่อคิดเช่นนั้น โกสุก็มองไปที่เคียวกะ
อย่างไรก็ตามเคียวกะไม่เห็นโกสุหรือผู้ชายที่มาเชิญเธอ
เคียวกะกำลังมองหาที่อื่น
มีผู้ชายมารวมตัวกันที่นั่นมากกว่าผู้ชายที่มารวมตัวกันที่เคียวกะเสียอีก
โกสุแทบจะมองไม่เห็นสิ่งที่อยู่ระหว่างตัวผู้
ตรงกลางเป็นคู่ชายและหญิง
ทันทีที่โกสุเห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น เขาก็ตกใจ
“แม่มดสีเงิน…”
โกสุอดไม่ได้ที่จะกระซิบ
เธอดูแตกต่างจากครั้งแรกที่เราพบกัน แต่ก็ไม่ผิดพลาดกับผมสีเงินและใบหน้าที่สวยงามของเธอ
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอเป็นแม่มดเงินที่ฉันพบในถ้ำก็อบลิน
เขาไม่ควรอยู่ที่นั่นจนกระทั่งก่อนที่เพลงจะเริ่ม
ถ้ามีผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ โกสุคงจะสังเกตเห็นทันที
(คุณมาที่นี่ทำไมคุณตามฉันมาเหรอ?)
เหงื่อเย็นไหลลงมาตามกระดูกสันหลังของโกสุ
ฉันควรจะบอกแม่ว่าฉันไม่มีความเกลียดชังเธอ แต่บางทีเธออาจไม่ได้รับข้อความ
โกสุตัดสินใจว่าควรจะออกจากที่นี่จะดีกว่า
“คนนั้น ฉันเคยเห็นเขาที่ไหนสักแห่ง…”
เคียวกะกระซิบ
เบื้องหน้าเธอคือชายคนหนึ่งกำลังเต้นรำกับแม่มดสีเงิน
โกสุจำชายคนนั้นไม่ได้
(คุณเป็นใคร เต้นรำกับแม่มดเงินที่น่ากลัวคนนั้น?)
โกสุสงสัยอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่ใช่เวลาที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องแบบนั้น
ฉันต้องออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว
“ฉันจะไปที่นั่น ตามฉันมา”
อย่างไรก็ตาม เคียวกะคว้าแขนของโกสุแล้วพยายามไปหาแม่มดสีเงิน
แน่นอนว่าโกสุพยายามต่อต้าน แต่พลังนั้นแข็งแกร่งมากจนถ้าเขาพยายามมากเกินไป แขนของเขาก็จะขาดออก
พวกผู้ชายที่อยู่รอบๆ ถูกเอาชนะโดยกองกำลังของเคียวกะและเคลื่อนตัวออกไปให้พ้นทาง
เคียวกะเคลื่อนที่เป็นเส้นตรงไปหาแม่มดสีเงิน
(ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย)
โกสุกรีดร้องในใจ แต่แน่นอนว่าไม่มีใครช่วยเขาได้
แล้วเขาก็ถูกลากไปด้วย
