สาธารณรัฐอาเรียเดียเป็นประเทศที่ตั้งอยู่บนพรมแดนระหว่างส่วนตะวันออกและตะวันตกของทวีป ที่ปากแม่น้ำคีช ซึ่งเป็นแม่น้ำสายใหญ่ที่ไหลผ่านใจกลางของที่ราบมินอน
ด้วยจำนวนประชากรมากกว่า 500,000 คน จึงกล่าวได้ว่าเป็นประเทศที่ใหญ่ที่สุดในโลก
สาเหตุที่คนมารวมตัวกันที่นี่ก็เพราะประเทศนี้รวย
ที่ราบมินอนซึ่งทอดยาวไปทางเหนือของอาเรียเดีย เป็นดินแดนที่อุดมสมบูรณ์อย่างยิ่งซึ่งผลิตพืชผลมากมาย เช่น ข้าวสาลีสีขาว
พืชผลจะถูกส่งไปยังอาเรียเดียผ่านทางแม่น้ำคีธ ซึ่งไหลผ่านใจกลางที่ราบและมีแหล่งที่มาในเทือกเขาตอนกลาง
และทางใต้คืออ่าวอาลิอาโดอันเงียบสงบ อ่าวนี้เป็นอ่าวตื้นและสัตว์ทะเลขนาดใหญ่จากมหาสมุทรเปิดไม่สามารถเข้าไปได้
ประเทศในอ่าวเหล่านี้และประเทศที่ตั้งอยู่ในที่ราบมินอนได้ก่อตั้ง พันธมิตรอาเรียด ซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่สาธารณรัฐอาเรียเดีย และผู้คนสามารถเดินทางได้อย่างอิสระ
ดังนั้นผู้คนจำนวนมากจึงมารวมตัวกันที่สาธารณรัฐอาเรียเดีย
นอกจากนี้ ทางตะวันออกเฉียงเหนือของที่ราบมินอนเป็นดินแดนที่คนแคระจำนวนมากอาศัยอยู่ และแร่ธาตุต่างๆ เช่น ทองคำและเงินที่ผลิตได้จากที่นั่นจะถูกส่งไปยังอาเรียเดีย ผ่านทางแม่น้ำคีธ
สาธารณรัฐอาเรียเดียออกสกุลเงินทูคุม ซึ่งเป็นสกุลเงินมาตรฐานของโลก บางทีด้วยเหตุนี้ เศรษฐกิจการเงินของญี่ปุ่นจึงก้าวหน้ากว่าประเทศอื่นๆ
ท้ายที่สุดแล้ว เหรียญรีนาน ที่ออกโดยสาธารณรัฐเซนต์เลนาเรีย ซึ่งเป็นที่ตั้งของชิยูกิและเหรียญอื่นๆ ก็มีพื้นฐานมาจากเหรียญทูคุมเช่นกัน
ประเทศที่ความมั่งคั่งมารวมตัวกัน นั่นคือสาธารณรัฐอาเรียเดีย
และชิยูกิและเรย์จิได้มาถึงผู้สำเร็จราชการแห่งสาธารณรัฐอาเรียเดียแล้ว
เพื่อนคนอื่นๆ รีบไปเที่ยวชมในอาเรียเดียเพื่อให้กำลังใจชิโรเนะ
ดังนั้นจึงมีเพียงสองคนเท่านั้น
“ยินดีที่ได้พบคุณ ผู้กล้าแห่งแสง ฉันชื่อ ครัสซัส และฉันเป็นนายพลในสาธารณรัฐอาเรียเดีย”
เมื่อชิยูกิและเรย์จิถูกพาไปที่ห้องหนึ่ง ก็มีชายวัยประมาณ 40 ปีคนหนึ่งออกมา
ชายคนนี้ชื่อ ครัสซัส และเขาเป็นนายพลของสาธารณรัฐ อาเรียเดีย
นายพลเป็นผู้รับผิดชอบด้านการป้องกันและรักษาความปลอดภัยของสาธารณรัฐอาเรียเดีย
ตำแหน่งแม่ทัพนี้ค่อนข้างหายากและไม่พบในประเทศอื่น
ในกรณีส่วนใหญ่ กษัตริย์ของประเทศทำหน้าที่เป็นทั้งกงสุลและนายพล
ในสาธารณรัฐอื่นๆ ส่วนใหญ่ กงสุลยังเป็นหัวหน้าเจ้าหน้าที่ฝ่ายความมั่นคงและกลาโหมด้วย
เนื่องจากอาเรียเดียมีประชากรจำนวนมากและมีอาณาเขตกว้างใหญ่ที่ต้องปกป้อง ดังนั้นจึงจำเป็นต้องแยกการรักษาความปลอดภัยออกจากหน้าที่กงสุล
ในโลกนี้ ประเทศส่วนใหญ่มีการรับราชการทหาร และก็มีกองทัพไม่มากก็น้อย
แต่ไม่ใช่สำหรับการต่อสู้กับมนุษย์
ในโลกนี้สงครามระหว่างชาติมนุษย์มีไม่มากนัก
คู่ต่อสู้ที่คุณต่อสู้คือสัตว์ประหลาด
ในโลกนี้ที่มีสัตว์ประหลาดมากมาย ไม่มีที่ว่างให้ชาติมนุษย์ต่อสู้กันเอง
อย่างไรก็ตาม บริเวณนี้มีสัตว์ประหลาดอยู่ไม่กี่ตัว ดังนั้นงานของนายพลคือรักษาความสงบเรียบร้อยของสาธารณะ
แม้ว่าจะไม่มีความขัดแย้งระหว่างประเทศ แต่ก็มีความขัดแย้งและอาชญากรรมระหว่างผู้อยู่อาศัย เหมือนกับในโลกดั้งเดิมที่ชิยูกิและเพื่อนๆ ของเขาอาศัยอยู่
ในความเป็นจริงมันมีขนาดใหญ่กว่าประเทศอื่นอย่างท่วมท้นเนื่องจากมีประชากรจำนวนมาก
ครัสซัส เป็นบุคคลที่รับผิดชอบในการรักษาความสงบเรียบร้อยของสาธารณะในสาธารณรัฐ อาเรียเดีย
ครัสซัส วางมือบนหน้าอกและโค้งคำนับให้เรย์จิ
ในโลกนี้ นี่เป็นวิธีทักทายผู้คนอย่างสุภาพ
“อา ฉันชื่อเรย์จิ ผู้กล้าแห่งแสง โปรดดูแลฉันด้วย”
แม้ว่า ครัสซัส จะสุภาพ แต่เรย์จิก็กลับหยิ่งผยอง
ในโลกนี้ สิ่งมีชีวิตที่พระเจ้าทรงเลือกนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีตำแหน่งสูงกว่ากษัตริย์
ใต้นักบวชระดับสูงมีกษัตริย์และขุนนาง
นายพลของสาธารณรัฐอาเรียเดียก็ไม่ต่างกัน
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เรย์จิผู้ถูกเลือกโดยเทพธิดาจะมีทัศนคติเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม ชิยูกิไม่คุ้นเคยกับการเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการ
“555 ถ้าผู้กล้าแห่งแสงมาได้ ประเทศนี้ก็คงจะปลอดภัยแล้ว”
ฉันพูดแบบนั้นแล้วหัวเราะ
แน่นอนว่าดูเหมือนเขาจะไม่สนใจทัศนคติของเรย์จิ
แต่ดูเหมือนเขาจะคิดว่านี่คือสิ่งที่ผู้กล้าควรจะเป็น
“นายพล ครัสซัส ฉันได้ยินข้อมูลบางอย่างจากรองประธานาธิบดีทาราบอส แต่คุณช่วยบอกรายละเอียดเพิ่มเติมให้ฉันหน่อยได้ไหม”
“ครับ ยืนอยู่ทำไมไม่พูดล่ะ นั่งคุยกันเถอะ ฉันจะเตรียมเครื่องดื่มให้คุณ”
ชิยูกิและคนอื่นๆ ได้รับคำแนะนำจาก ครัสซัส และมุ่งหน้าไปที่ห้องประชุม
ห้องประชุมมีขนาดใหญ่เนื่องจากเป็นสำนักงานทั่วไปของประเทศอาเรียเดีย สาธารณรัฐขนาดใหญ่ และการตกแต่งก็ค่อนข้างสวยงาม
มีโต๊ะขนาดใหญ่ที่สามารถนั่งได้หลายคน
ชิยูกิและคนอื่นๆ นั่งในที่นั่งของตน
ครัสซัส ปรบมือ จากนั้นประตูก็เปิดออกและมีคนเข้ามา
คนที่เข้ามาคือก็อบลิน
มีรถเข็นอยู่ข้างหน้าก็อบลินและมีเครื่องดื่มวางอยู่ด้านบน
“ผี?!”
เรย์จิอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา
ชิยูกิหยุดเขาขณะที่เขาพยายามลุกขึ้นยืน
“ไม่ เรย์จิคุง มันอาจจะเป็นฮ็อบก็อบลิน ถ้าคุณตัดมันออกไปก็คงไม่ได้ผล”
ชิยูกิอธิบายให้เรย์จิฟัง
อุตสาหกรรมทาสก็อบลินกำลังเฟื่องฟูในภูมิภาคนี้
ก็อบลินเป็นเผ่าพันธุ์ที่ตกเป็นทาสได้ง่ายไม่เหมือนกับออร์คและอะไรทำนองนั้น
มันคือจอมเวทย์โฮวาดิส ทาเลียที่เกิดความคิดที่จะกดขี่ก็อบลินเหล่านี้
จอมเวทย์โฮวาดิสมักไม่อยู่บ้านเนื่องจากมีตารางงานยุ่ง
เขาจึงขอคนรับใช้มาดูแลบ้านของเขาอย่างซื่อสัตย์ในขณะที่เขาไม่อยู่
เขามุ่งเป้าไปที่ก็อบลินและสร้าง “เอลฟ์ประจำบ้าน” ที่ซื่อสัตย์ด้วยการเสกคาถาที่บ่งบอกเป็นนัยว่าเขาเป็นทาส
ด้วยการใช้เวทมนตร์ควบคุม เขาประสบความสำเร็จในการควบคุมความโหดร้ายของก็อบลินและทำให้พวกเขาเชื่อฟัง
ผลก็คือก็อบลินที่เชื่อฟังจึงถูกเรียกว่าก็อบลินโฮวาดิส หรือเรียกสั้น ๆ ว่าฮ็อบก็อบลิน
ฮ็อบก็อบลินที่มารับใช้มนุษย์มีความสามารถมากจนสามารถทำให้พวกเขาทำงานโดยมองไม่เห็นเพื่อไม่ให้ผู้มาเยือนหวาดกลัว
หากคุณตื่นขึ้นมาในตอนเช้าและพบว่าห้องของคุณสะอาดแล้ว นั่นอาจเป็นงานของ ฮ็อบก็อบลิน
ชิยูกิอนุมานได้ว่าก็อบลินที่เข้ามาคือฮอบก็อบลิน
“ตามที่คาดไว้ของปราชญ์ผมดำ ชิยูกิถูกต้องแล้ว คนพวกนี้เป็นพวกฮอบก็อบบลิน เอาล่ะ แจกชา”
เมื่อ ครัสซัส กระตุ้น ฮอบก็อบลินก็แจกถ้วยที่เต็มไปด้วยเครื่องดื่ม
“ได้โปรดก็อบ”
“เป็นไปได้……”
เมื่อก็อบลินแจกชา ชิยูกิเกือบจะขอบคุณเธอ
(อันตราย อันตราย ฉันเกือบจะบอกว่าขอบคุณแล้ว ฉันไม่ควรขอบคุณฮอบก็อบลินขนาดนั้น)
ชิยูกิปิดปากขณะที่เธอคิดถึงเรื่องนี้
อย่าขอบคุณฮอบก็อบลินที่ไม่ดี
ฮอบก็อบลินหลงใหลในความหมายที่ว่าพวกเขาเป็นทาส ดังนั้น หากคุณทำอะไรที่ไม่สมเป็นทาส ก็มีโอกาสที่เวทมนตร์จะถูกทำลาย
ดังนั้นเราจึงต้องให้อาหารพวกเขา เช่น ขนมปังและนมที่เหลือ อย่าให้เสื้อผ้าคุณภาพสูงแก่พวกเขา
หากคุณให้เสื้อผ้าคุณภาพสูงที่ดูไม่เหมือนทาสแก่เธอ เธออาจพูดว่า “บางทีเธออาจไม่ใช่ทาส นั่นก็เป็นสิ่งที่ดี” และไปที่อื่น
เมื่อปล่อยออกมา ฮอบก็อบลินจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าบ็อกการ์ตหรือปิศาจ และกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ก่อให้เกิดอันตรายต่อมนุษย์
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่สามารถพูดขอบคุณได้เป็นอย่างดี พวกเขากำลังทำสิ่งที่คาดหวังจากพวกเขาในฐานะทาส
อย่างไรก็ตาม ชิยูกิและคนอื่นๆ สับสนเมื่อก็อบลินโค้งคำนับพวกเขา
(โดนก็อบลินโค้งคำนับรู้สึกแปลกๆ… มันหลอกใช้จิตใจ ก็ไม่รู้สึกดีนัก)
ชิยูกิดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นการจ้องมองของเขา และฮอบก็อบลินก็ยื่นถ้วยและออกจากห้องไป
เขามีสีหน้าสดใสมากและดูเหมือนจะไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขา
“โอ้? อ่า! ไม่ ฉันลืมเรื่องนี้ไปเลย คำสอนของท่านเรน่า ห้ามทาสก็อบลิน ฉันไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้”
เมื่อเห็นท่าทางแปลกๆ ของชิยูกิ ครัสซัสจึงขอโทษ
เรน่าเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามและเป็นเทพเจ้าที่ปกป้องมนุษย์จากการคุกคามของสัตว์ประหลาด และสัตว์ประหลาดเป็นเป้าหมายที่ต้องถูกทำลาย
ด้วยเหตุนี้ โบสถ์เรน่าจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการใช้ปีศาจ
ประเด็นคือการฆ่าพวกเขาแทนที่จะกดขี่พวกเขา
อย่างไรก็ตาม ในสาธารณรัฐอาเรียเดียนี้ พลังของโบสถ์เรน่านั้นอ่อนแอ บางทีอาจเป็นเพราะว่ามีภัยคุกคามจากสัตว์ประหลาดเพียงเล็กน้อย
บุคคลที่เคารพสักการะมากที่สุดในประเทศนี้คือราชาเทพเจ้าโอดิส ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งกฎเกณฑ์ เครื่องราชอิสริยาภรณ์โอดิสไม่แนะนำให้มีทาส แต่ก็ไม่ได้ห้ามเช่นกัน
เป็นผลให้ทาสมีอยู่อย่างเปิดเผยในบางประเทศ
ไม่อนุญาตให้ทาสมนุษย์ในสาธารณรัฐ อาเรียเดีย แต่ห้ามใช้สัตว์ประหลาด
อันที่จริง ชิยูกิได้ยินมาว่ามีฟาร์มขนาดใหญ่หลายแห่งที่ใช้ก็อบลินในที่ราบมินอนทางตอนเหนือ
ต้องขอบคุณแรงงานราคาถูก อาหารจึงมีราคาถูกในภูมิภาคนี้
อย่างไรก็ตาม สีหน้าแปลกๆ ของชิยูกิมีสาเหตุอื่น
ชิยูกิซึ่งเกิดและเติบโตในญี่ปุ่น ไม่มีความรู้สึกที่ดีต่อการเป็นทาส
ถ้านี่เป็นมนุษย์แทนที่จะเป็นสัตว์ประหลาด ฉันคงจะบอกพวกเขาให้หยุดการเป็นทาส
“เป็นเรื่องจริงที่ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีนัก แต่ตอนนี้ฉันจะหยุดพูดถึงเรื่องนั้นก่อน ดังนั้นช่วยบอกฉันหน่อยว่าทำไมคุณถึงอยากให้เราช่วยคุณ”
ชิยูกิส่ายหัวเป็นคำตอบ
รู้สึกไม่ถูกต้องด้วยเหตุผลอื่นนอกเหนือจากข้อกังวลของ ครัสซัส แต่ชิยูกิรู้สึกไม่อยากอธิบาย
ทาสถูกยึดที่มั่นในภูมิภาคนี้
หากเราพยายามหยุดยั้งสิ่งนี้ด้วยกำลัง เราก็จะจบลงด้วยการต่อสู้กับผู้คนในบริเวณนี้ ฉันอยากจะหลีกเลี่ยงสิ่งนั้น
นอกจากนี้ แม้ว่าจะต้องยกเลิกการเป็นทาส แต่ก็ยังต้องทำเป็นขั้นตอน
คำถามที่ว่าจะทำอย่างไรกับก็อบลินที่เป็นอิสระก็เกิดขึ้นเช่นกัน
หากคุณปล่อยพวกมันออกสู่ป่า พวกมันอาจเริ่มโจมตีผู้คน ดังนั้นจึงต้องหลีกเลี่ยง
ดังนั้นชิยูกิจึงตัดสินใจหยุดพูดเรื่องนี้ในตอนนี้และเดินหน้าต่อไป
“ท่านแม่ทัพ ฉันก็เหมือนกับชิยูกิ ตอนนี้ฉันอยากฟังเหตุผลของคุณที่ต้องการยืมอำนาจเหนือฮอบก็อบลิน”
บางทีเรย์จิอาจอยากฟังเรื่องราวเหมือนกับชิยูกิ เขาจึงกระตุ้นให้ครัสซัสพูด
“คือว่าเรื่องมันเกิดขึ้น…”
ครัสซัส เริ่มอธิบาย
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันก่อน คืนหนึ่งหลังจากที่ชิยูกิและเพื่อนๆ ของเขาต่อสู้กับเพื่อนสมัยเด็กของชิโรเนะ
ทันใดนั้น ฝูงมิโนทอร์ก็เข้าโจมตีอาเรียเดีย
มิโนทอร์เป็นสัตว์ประหลาดที่มีหัวเป็นวัวและมีร่างกายเป็นมนุษย์
ปกติเขาจะอาศัยอยู่ในเขาวงกตกลางที่ราบมินอน และไม่ค่อยออกไปข้างนอก
อย่างไรก็ตาม ในคืนนั้นเขาก็ออกมาในที่สุด
มีพวกมันไม่มากนักและสามารถขับไล่พวกมันได้อย่างรวดเร็ว แต่มิโนทอร์ได้ทำสิ่งพิเศษบางอย่าง
ที่อาเรียเดีย การแข่งขันมีกำหนดจะจัดขึ้นในอัฒจันทร์เป็นเวลาห้าวัน โดยเป็นหนึ่งในการแสดงของเทศกาลก่อตั้งที่จะจัดขึ้นในอีกสามสัปดาห์
การแข่งขันนี้แตกต่างจากการแข่งขันกลาดิเอเตอร์ที่ชิยูกิและคนอื่นๆ รู้จัก และไม่ใช่การแข่งขันระหว่างมนุษย์
ส่วนใหญ่จะขุดสัตว์ประหลาดต่อสัตว์ประหลาด
ผลก็คือ มอนสเตอร์จำนวนมากถูกจับและพามายังอาเรียเดีย
สัตว์ประหลาดส่วนใหญ่เป็นออร์ค แต่ก็มีสัตว์ประหลาดที่ดุร้ายเช่นกัน รวมถึงเซนทอร์ มนุษย์หมาป่า ลิซาร์ดแมน มาร์โลว์ ซึ่งเป็นครึ่งปลา และแม้แต่ลาเมีย ซึ่งมีร่างกายส่วนล่างเป็นงู และร่างกายส่วนบนเป็นผู้หญิง
มอนสเตอร์ที่ถูกจับได้รวมตัวกันที่ศูนย์ฝึกในเขตชานเมืองอาเรียเดีย
มิโนทอร์โจมตีสถานที่ซึ่งรวบรวมสัตว์ประหลาดและปลดปล่อยพวกมัน
สัตว์ประหลาดบางตัวที่หลบหนีออกมานั้นค่อนข้างดุร้าย และพวกมันก็ขโมยอาวุธที่ผู้ดูแลสถานที่มี ดังนั้นมันจะเป็นอันตรายอย่างยิ่งหากปล่อยพวกมันไว้ในป่า
ดังนั้น ครัสซัส นายพลที่รับผิดชอบในการรักษาความสงบเรียบร้อยของประชาชนใน อาเรียเดีย จึงแจ้งให้พันธมิตรของเขาทราบถึงสถานการณ์และตัดสินใจที่จะจัดการกับมันร่วมกัน
อาเรียเดีย เป็นประเทศที่สร้างขึ้นจากการค้าขาย หากการแจกจ่ายถูกหยุดเนื่องจากมอนสเตอร์ อาเรียเดียจะถูกทำลาย
ดูเหมือนว่าราคาอาหารจะสูงขึ้นกว่าสองเท่าแล้ว ทำให้เกิดความไม่พอใจในหมู่ประชาชน
ถ้าอาหารหมดก็จะเกิดการจลาจล
มันจะไม่เป็นปัญหาเฉพาะหน้าเพราะเรามีสต๊อกสินค้า แต่เราต้องการทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยเร็วที่สุด นั่นคือเหตุผลที่ ครัสซัส ขอความช่วยเหลือจากคุณ
“ฉันเข้าใจแล้ว คุณต้องการให้ฉันปราบสัตว์ประหลาดพวกนั้น…”
“ใช่แล้ว ถูกต้องเลย ผู้กล้าเรย์จิ!”
เมื่อเรย์จิพูดเช่นนี้ ครัสซัส ก็ก้มศีรษะอีกครั้ง
“ยังไงก็ตามนายพล ครัสซัส เราก็จะช่วยคุณเหมือนกัน แต่… สาธารณรัฐอาเรียเดียจะไม่ส่งอัศวินหรือทหารออกไปเหรอ?”
ชิยูกิคิดว่าพวกเขาควรเป็นคนแรกที่ลงมือ เพราะนั่นคือปัญหาของพวกเขา
ดังนั้นเขาจึงยืนกรานให้ ครัสซัส และคนอื่นๆ ควรส่งกองกำลังไปด้วย
อย่างไรก็ตาม เมื่อชิยูกิพูดเช่นนี้ ครัสซัส ก็ดูเป็นกังวล
“นั่นคือชิยูกิจริงๆ แล้วอัศวินได้ส่งออกไปแล้ว…”
ครัสซัส ดูเหมือนเขาไม่ต้องการพูดอะไรเลย
“บางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นได้อย่างไร?”
“อันที่จริง… อัศวินที่ออกไปปราบมอนสเตอร์ถูกทำลายไปแล้ว…”
“ฮะ?”
เสียงของชิยูกิและเรย์จิซ้อนทับกัน
ครัสซัส ยังคงอธิบายต่อไป
เป็นวันหลังจากที่สัตว์ประหลาดหนีไปได้ แต่ละประเทศในพันธมิตรอาเรียดได้ส่งกองกำลังปราบปรามที่ประกอบด้วยอัศวินออกมา
และในวันนั้น อัศวินแห่งอาเรียเดียก็พบเซนทอร์ที่หลบหนีอยู่บนที่ราบมินอน
เซนทอร์มีเพียง 23 ตัวเท่านั้น ในทางตรงกันข้าม จำนวนอัศวินอาเรียเดียคือ 300 คน
โดยปกติแล้ว อัศวินที่มีจำนวนมากกว่าจะพุ่งเข้ามาจับเซนทอร์ และดูเหมือนว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของพวกเขาพ่ายแพ้โดยไม่สามารถเอาชนะเซนทอร์ได้สักตัวเดียว
ชิยูกิได้ยินดังนั้นก็ส่ายหัว
(มันโง่มากที่ต้องต่อสู้กับเซนทอร์ในที่ราบ…)
เซนทอร์ที่ชิยูกิรู้จักล้วนเป็นนักธนูทหารม้าที่เก่งกาจ
หากคุณต้องต่อสู้บนที่ราบหรือที่ราบ มนุษย์ธรรมดาจะไม่มีโอกาสชนะ
พวกมันเป็นสัตว์กินพืชทุกชนิดและใช้ธนูเพื่อล่าสัตว์
เซนทอร์มีร่างกายที่แข็งแกร่งกว่ามนุษย์มาก ลูกธนูที่ยิงจากแขนอันแข็งแกร่งของมันบินได้ไกลกว่าลูกธนูของมนุษย์ เจาะเกราะและโล่ที่ไม่มีพลังเวทย์มนตร์ได้อย่างง่ายดาย
ลำตัวส่วนล่างของเซนทอร์เป็นแบบม้า ทำให้มีความคล่องตัวสูง ม้าที่ถืออัศวินติดอาวุธหนักจะไม่สามารถตามทันได้
อัศวินแห่งสาธารณรัฐอาเรียเดียอาจพ่ายแพ้โดยไม่สามารถแตะต้องเซนทอร์ได้
เดิมทีไม่มีเซนทอร์ในที่ราบมินอน
นั่นเป็นสาเหตุที่ฉันไม่เข้าใจพลังของเซนทอร์และจบลงแบบนี้
ถึงกระนั้น อัศวินที่รอดชีวิตจาก อาเรียเดีย ก็ไล่ตามเซนทอร์ไป
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สามารถตามทันและละสายตาจากพวกเขาไปได้ และในที่สุดก็ตกกลางคืนและพวกเขาก็ตัดสินใจตั้งแคมป์
คืนนั้น พวกเขาถูกโจมตีโดยออร์ค และอัศวินที่เหลือส่วนใหญ่ถูกสังหาร
มีมอนสเตอร์ไม่กี่ตัวในบริเวณนี้ และอัศวินก็ถูกจับไม่ทัน
ครัสซัส ถ่ายทอดสิ่งนี้ด้วยสีหน้าอกหัก
เรย์จิดูตกใจกับสิ่งนี้ และชิยูกิก็วางนิ้วบนหน้าผากด้วยสีหน้าลำบากใจ
“ตามคำบอกเล่าของอัศวินที่รอดชีวิต ออร์คเหล่านั้นได้รับคำสั่งจากมิโนทอร์”
“มิโนทอร์เป็นผู้บังคับบัญชาออร์คเหรอ?”
ชิยูกิถามครัสซัส
“ใช่ ดูเหมือนเป็นเช่นนั้น”
“มันเป็นเรื่องโกหก มันยากที่ออร์คจะตกอยู่ภายใต้คำสั่งของเผ่าพันธุ์อื่น…”
ออร์คไม่ได้รวมฝูงเป็นฝูง แต่เมื่อมีออร์คที่มีอันดับสูงกว่า พวกมันก็จะรวมตัวกัน
และออร์คที่สร้างกองทัพก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่ดุร้าย มันสามารถทำลายชาติมนุษย์หนึ่งหรือสองชาติได้อย่างง่ายดาย
ถ้ามันอยู่ตรงนั้น คุณจะต้องเอาชนะมันให้ได้ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
“ดังที่ชิยูกิพูด จอมเวทย์จากสมาคมจอมเวทย์ก็ถามเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าจะมีบางสิ่งที่หายากเกิดขึ้น นอกจากนี้ ในบรรดาออร์คก็ยังมีออร์คดำที่เป็นสายพันธุ์ที่สูงกว่า มันเป็นเรื่องยาก เพื่อจัดการ ฉันก็เลยกักขังมันไว้แทนที่จะปล่อยให้มันเข้าไปในสนามประลอง…”
ครัสซัส ส่ายหัวเพื่อตอบ
ออร์คระดับสูงจะมีขนาดใหญ่กว่าออร์คธรรมดาหนึ่งขนาด มีลำตัวที่ทำจากเหล็กและสามารถได้รับอันตรายจากอาวุธเวทย์มนตร์เท่านั้น
มนุษย์ธรรมดาไม่สามารถชนะได้
ตามบันทึก ออร์คดำชื่อเกรนเดลปรากฏตัวในดินแดนทางตอนเหนือของสาธารณรัฐอาเรียเดีย สร้างกองทัพ ทำลายประเทศมนุษย์ในสถานที่ต่างๆ และกดขี่มนุษย์เพื่อสร้างอาณาจักรออร์ค
อย่างไรก็ตาม เกรนเดลพ่ายแพ้ให้กับเบลฟ ฮีโร่มนุษย์ครึ่งเทพ และอาณาจักรของเขาก็ไม่เหลืออยู่อีกต่อไป
ดูเหมือนว่าออร์คดำจะอยู่ในหมู่มอนสเตอร์ที่หลบหนีออกมา
“ฉันรู้สึกแย่…ฉันรู้สึกเหมือนมีคนอยู่เบื้องหลัง นี่อาจไม่ใช่กรณีที่คนธรรมดาจะรับมือได้”
“ใช่ เราก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันและได้ปรึกษาทาราโบสแห่งสมาคมจอมเวทย์ และเขาก็แนะนำให้เรารู้จักกับผู้กล้า เรย์จิ”
เมื่อชิยูกิพูดอย่างนั้น ครัสซัส ก็พยักหน้า
ฉันไม่รู้ว่าใครคือคนร้าย แต่ดูเหมือนเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง
มันเป็นสถานการณ์ที่ค่อนข้างลำบาก
“ดูเหมือนว่าเราจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองไม่ได้อีกแล้ว…ถ้าเป็นไปได้ เราอยากให้คุณช่วยเราหน่อย”
เมื่อ ครัสซัส พูดอย่างนั้น เขาแจ้งพวกเขาว่าไม่เพียงแต่อัศวิน อาเรียเดีย เท่านั้น แต่ยังรวมถึงอัศวินของแต่ละประเทศด้วยที่ถูกทำลายโดยสัตว์ประหลาด
มันไม่ใช่สถานการณ์ที่อัศวินของแต่ละประเทศจะจัดการด้วยลำพังอีกต่อไป
หลังจากทำการตัดสินใจนี้ แต่ละประเทศได้ติดต่อกับนักผจญภัยและอัศวินโอดิส กับสมาคมจอมเวทย์ ซึ่งมีสาขาอยู่ทั่วโลก และตัดสินใจขอความช่วยเหลือ
จากนั้น ชิยูกิซึ่งบังเอิญมาที่ซาเรียซึ่งเป็นสำนักงานใหญ่ของสมาคมจอมเวทย์ก็ถูกติดต่อเข้ามา
นอกจากนี้ ประเทศต่างๆ รวมถึงสาธารณรัฐอาเรียเดีย ยังได้ส่งคำขอเป็นรายบุคคลไปยังนักรบที่มีชื่อเสียงคนอื่นๆ และว่ากันว่านักรบที่มีชื่อเสียงหลายคนได้มายังดินแดนนี้แล้ว
“ได้โปรดเถอะ เรย์จิ โปรดช่วยอาเรียเดียคนนี้ด้วย!”
เมื่อพูดอย่างนั้น ครัสซัส ก็โค้งคำนับเรย์จิอย่างสุดซึ้ง
