นิทานอัศวินดํา – ตอนที่ 133

โมเดสกำลังพบกับเฮย์บอส เทพแห่งช่างตีเหล็ก ในห้องหนึ่งของวังของราชาปีศาจ

“ดูเหมือนนัทจะกลับมาอย่างปลอดภัย ฉันก็ดีใจนะโมเดส”

　เฮย์บอสเทเหล้าสาเกสีทองที่เขานำมาจากเอลิออสลงในถ้วยสองใบ

　สาเกสีทองเป็นไวน์ผลไม้ที่ทำจากผลไม้สีทองของต้นทองคำ

　แน่นอนว่ามันถูกสร้างขึ้นโดยนีท เทพเจ้าแห่งแอลกอฮอล์และการทำอาหาร และมีเพียงไม่กี่คนในเอลีออส เท่านั้นที่สามารถดื่มมันได้

　เฮย์บอสนำมันมาเป็นจำนวนมาก

　โมเดสจิบเหล้าสาเกสีทองที่เฮย์บอสรินให้เขา

　จากนั้นรสชาติที่เข้มข้นจะกระจายอยู่ในปากของคุณ

“อา เฮย์บอส นี่เป็นความสำเร็จของคุโรกิด้วย”

　ตามที่โมเดสถามนัท คุโรกิกำลังเข้าต่อสู้กับลาวิรุส แม้จะอยู่ในเขาวงกตก็ตาม

　เห็นได้ชัดว่าเขาสามารถชนะได้แม้ว่าเขาจะไม่ได้ต่อสู้เคียงข้างผู้กล้าก็ตาม

　โมเดสพอใจกับผลลัพธ์ตามที่คาดไว้

　อย่างไรก็ตาม นัทกลับมาหาครอบครัวของเขาหลังจากรายงานตัวที่วังราชาปีศาจ

　ตอนนี้เขาคงได้พบกับภรรยาและลูกๆ ของเขาแล้ว

“อย่างไรก็ตาม มันจะโอเคไหมหากฉันลงเอยด้วยการช่วยผู้กล้า?”

“ฉันไม่สน นัทต้องปลอดภัยสำคัญกว่า นอกจากนี้ ยังมีเรื่องกับเฮย์บอสด้วย”

　ปีศาจบางตัว รวมทั้งโมร์น่า ตำหนิคุโรกิที่ช่วยเหลือผู้กล้า

　แต่โมเดสก็เงียบเรื่องทั้งหมดนั้น

　คุโรกิพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยนัท เพราะฉันไม่คิดว่าฉันควรจะถูกตำหนิในเรื่องนั้น

“ฉันเข้าใจแล้ว… ฉันขอโทษ นอกจากนี้ ฉันต้องขอบคุณอัศวินดำด้วย”

　เฮย์บอส ก้มศีรษะ  

　ด้วยพลังของคุโรกิ เขาวงกตนั้นเป็นของเฮย์บอส

　ดูเหมือนว่ามิโนทอร์ที่อยู่ในเขาวงกตนั้นทั้งหมดหนีออกจากเขาวงกต เพราะ ลาวิรุสหายตัวไป

　และเขาวงกตก็ถูกคนแคระผนึกไว้

　ด้วยเหตุนี้ สัตว์ประหลาดที่อยู่ข้างในจะไม่ออกมา

“อา โปรดขอบคุณคุโรกิเมื่อเขากลับมา ฉันได้ยินมาว่าเขาจะหายไปสักพักหนึ่ง”

　ดูเหมือนว่าคุโรกิจะไม่ได้อยู่กับคุนะสักพักหนึ่ง

　หลังจากได้รับรายงานจากนัท คุโรกิก็ใช้เวทย์มนตร์ข้อความติดต่อฉันและบอกว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเขาจะรีบไปทันที

　โมเดสคิดว่าเขาเป็นคนซื่อสัตย์

　ฉันนึกไม่ถึงว่าคุโรกิจะทรยศฉัน โมน่ากังวลมากเกินไป

“แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเรน่าจะร่วมมือกับอัศวินดำเพื่อช่วยคนรักของเธอ”

“แน่นอน……”

　อย่างที่เฮย์บอสบอก ดูเหมือนว่าคุโรกิจะร่วมมือกับเรน่าเพื่อช่วยนัท

　เรน่ายังร่วมมือกับคุโรกิ ศัตรูของเธอ เพื่อช่วยคนรักของเธอ ผู้กล้าแห่งแสง

　เมื่อโมเดสส์ได้ยินครั้งแรก เขาไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง แต่ตัดสินใจยอมรับว่าบางทีนั่นอาจเป็นสิ่งที่ผู้หญิงที่กำลังมีความรักก็เป็นได้

“ฉันแน่ใจ เห็นได้ชัดว่าเทพธิดาผู้ภาคภูมิใจโค้งคำนับศัตรูของเธอ คุโรกิ ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิง เฮย์บอส…”

“ถูกตัอง…”

　เฮย์บอสพยักหน้า

“แต่มีเรื่องที่น่ากังวลมากกว่านั้น”

“คุณกำลังพูดถึงไดอาโอน่า ราชินีแห่งงูเหรอ?”

　โมเดสพยักหน้ารับคำเหล่านั้น

　นี่คือข้อมูลที่เฮย์บอสให้ฉัน

　เขาต้อนลาวิรุสจนจนมุมจนห่างออกไปเพียงหนึ่งก้าว แต่ดูเหมือนว่า ไดอาโดน่าจะเข้ามาและทำให้เขาหนีไป

“ใช่แล้ว เฮย์บอส จู่ๆ ไดอาโดน่าที่ซ่อนตัวมาจนถึงตอนนี้ก็ปรากฏตัวขึ้น และดูเหมือนว่าเธอกำลังพยายามสร้างเทพเจ้าที่เป็นกลางให้เป็นพันธมิตรของเธอ ฉันสงสัยว่าเธอกำลังวางแผนอะไร…”

　ไดอาโดน่าประกาศว่าเธอจะเข้ามาแทนที่เทพเจ้าแห่งสายเลือดของมิน่า และทำลายพวกมันแทนแม่ของเธอ

　ในบรรดาเทพเจ้าที่สืบเชื้อสายมาจากสายเลือดของมินา โมนาก็รวมอยู่ด้วย

　ดังนั้น ไดอาโดน่าจึงเป็นศัตรูของโมเดส เช่นกัน

　ไดอาโดน่าอาจจะวางแผนที่จะทำสงครามกับเอลีออสอีกครั้ง

“คุณไม่รู้เหรอว่าเทพธิดาแมงมุมที่อัศวินดำจับตัวมาคือใคร?”

　ฉันส่ายหัวกับคำพูดของเฮย์บอส

“อาตรานาคัวคงไม่รู้อะไรเลย… ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่ได้รับการสอนอะไรมากมาย”

　อาตรานาคัวถูกจับขังอยู่ในห้องหนึ่งของพระราชวังราชาปีศาจ ฉันไม่ได้คิดว่าฉันจะทำอย่างไรหลังจากนั้น

　โมเดสสงสัยว่าเธอควรแจ้งให้สามีของอาตรานากัวทราบหรือไม่

　สามีของเธอเป็นเทพแห่งทะเลทรายที่มีหางมีพิษ ถ้าเขาไม่เปลี่ยนที่อยู่อาศัย เขาคงจะอยู่ในวิหารทะเลทราย

“สุดท้ายฉันก็ไม่รู้อะไรเลย…”

“ถูกต้อง… ฉันสงสัยว่าจริงๆ แล้วคุณคิดอะไรอยู่”

　โมเดสและเฮย์บอสครุ่นคิดร่วมกัน

　แต่หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว ฉันก็ไม่สามารถเข้าใจอะไรได้เลย

　ฉันไม่สามารถเข้าใจได้แม้ว่าจะคิดถึงเรื่องนี้ ฉันก็เลยเงียบและดื่มสาเกทองคำกับเฮย์บอส

“ยังไงก็ตาม มันคือโมเดส ผู้ชายน้ำทิพย์ต้องการผลไม้อัญมณี”

“น้ำหวานให้ผลไม้อัญมณีแก่คุณหรือ ฉันเข้าใจแล้ว ไวน์สีทองคือรางวัลสำหรับสิ่งนั้น”

“นั่นดูเหมือนจะเป็นอย่างที่คุณพูด”

　เฮย์บอสพูดด้วยรอยยิ้มขณะถือถ้วยไว้ในมือ

　ผลไม้อัญมณีเป็นผลไม้ที่เติบโตเป็นต้นไม้อัญมณีที่มีอยู่เฉพาะในนาร์โกลเท่านั้น

　แม้จะเรียกว่าผลไม้อัญมณี แต่ก็ไม่ใช่อัญมณีที่แท้จริง

　ที่ได้ชื่อเพราะผลงามซึ่งใสดุจอัญมณี

　แม้ว่าผลพลอยนี้ไม่ค่อยออกผล แต่ก็ไม่เน่า จึงสามารถเก็บไว้ได้ตลอดไป

　ในวังของราชาปีศาจ มีผลไม้อัญมณีบางส่วนที่เคยเก็บเกี่ยวในอดีต

“เอาล่ะ ก็ได้ คุณสามารถนำผลอัญมณีที่เก็บไว้ในวังของราชาปีศาจได้ จากนั้นเป็นฟินตันความคิดที่ดีที่จะนำอาหารรมควันมาด้วย”

“ฟินตันรมควัน? ”

“อ่า ใช่แล้ว มันทำโดยคุโรกิ มันอร่อยมาก ที่ดีที่สุดคือมันเข้ากันได้ดีกับสาเก”

“ฟังดูน่าอร่อย ฉันมั่นใจว่าน้ำทิพย์คงจะมีความสุขเหมือนกัน”

“อืม นอกจากนี้ โปรดบอกให้ฉันระวังอย่าให้ฟานาเคียรู้ด้วย ถ้าฟานาเคียรู้ เฟเรียก็จะรู้ด้วย”

　ฟานาเคีย เทพีแห่งการแพทย์และสมุนไพร เป็นภรรยาของเนคเตอร์

　ฟานาเคียยังเป็นลูกสาวของเฟเรีย เทพีแห่งการแต่งงานและการคลอดบุตร และเป็นน้องสาวของโทโทน่า เทพีแห่งความรู้และหนังสือ  

   และเทพีเฟเรียก็เกลียดโมเดส

　ฟานาเคียเองก็เป็นเทพธิดาผู้เงียบขรึม แต่เธอมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับแม่ของเธอ

　ถ้าเธอรู้ว่าเธอได้รับผลไม้อัญมณีหรือปลาแซลมอนรมควัน เธอคงจะบอกแม่ของเธอ

　หากเป็นเช่นนั้น เฟเรียจะตำหนิเนคเตอร์ อย่างแน่นอน

　หากเป็นเช่นนั้น ฉันก็รู้สึกเสียใจกับน้ำหวาน

“ฉันรู้เนคเตอร์ ไม่เงยหน้าขึ้นมองเฟเรีย หรือฉันควรจะบอกว่าคนของเอลีออส ไม่เงยหน้าขึ้นมองเทพธิดา?”

　เฮย์บอสพูดด้วยใบหน้าบูดบึ้ง

“เทพบุตรของเอลิออสก็กำลังเผชิญกับความยากลำบากเช่นกัน…”

“ไม่เลย”

　โมเดสพูดแบบนั้นและหัวเราะไปพร้อมกับเฮย์บอส

(ตอนนี้โอดิสจะทำอะไร?)

　โมเดสคิดถึงโอดิสและเพื่อนๆ ของเขาในดินแดนอันห่างไกล

　ไดอาโดน่าเกลียดเทพเจ้าของเอลีออส

　เอลิออสคงจะประสบปัญหาหนักมากนับจากนี้ไป

　นั่นคือสิ่งที่โมเดสคิดขณะที่เขามองไปในทิศทางของเอลิออส

◆

“ฉันเพิ่งกลับมาแล้ว ท่านเรน่า”

　เนีย ผู้บัญชาการกองพลแบทเทิลเมเดน กลับจากฟานาเคีย

　เรน่าและเพื่อนๆ ของเธอกลับมาหาเอลิออสและมอบความไว้วางใจให้ฟานาเคียนักรบสาวผู้กลายเป็นหิน

“ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของคุณ เนีย? คุณคิดว่าเด็กเหล่านั้นจะหายดีหรือไม่?”

　ฟานาเคียเป็นเทพีแห่งการแพทย์และสมุนไพร

　ด้วยพลังของฟานาเคีย มันน่าจะเป็นไปได้ที่จะรักษานักรบหญิงสาวที่กลายเป็นหินได้

“ใช่ ตามที่ท่านฟานาเคียบอก ทุกคนมีอาการไม่รุนแรงด้วยโล่ของท่านเรน่า พวกเขาน่าจะกลับมาเป็นปกติได้ในเร็วๆ นี้”

“ครับ เป็นเรื่องที่ดี ตอนนี้ผมโล่งใจแล้ว”

　เรน่านั่งบนเก้าอี้แสนสบายและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

“เอ่อ…ท่านเรน่า…”

　เนียมองเรน่าด้วยความกังวล

“มีอะไรหรือเปล่า เนีย”

“อืม….ร่างกายของคุณคือ…”

　สายตาของเนีย หันไปมองที่ท้องของเรน่า

　เรน่ามองดูท้องของเธอ

　ท้องของฉันบวมเล็กน้อย

　คุณยังสามารถปลอมตัวด้วยเสื้อผ้าได้ แต่ต่อจากนี้ไปคงจะโกงได้ยาก

“ไม่เป็นไร เนีย แต่ฉันไม่คิดว่าฉันจะสามารถเดินไปรอบๆ ได้นับจากนี้ไป”

“ท่านเรน่า เราสบายดี ดูแลตัวเองด้วย”

“ฮิฮิ ถูกต้อง ฉันจะทำอย่างนั้น ฉันจะปล่อยให้ส่วนที่เหลือเป็นหน้าที่ของคุณเนีย”

“ครับ ท่านเรน่า ที่เหลือเป็นหน้าที่ของเราเถอะครับ ถ้าอย่างนั้นผมจะปล่อยให้คุณจัดการเอง”

　เนียก้มศีรษะแล้วออกจากห้องไป

“ก็อย่างที่เนียพูด ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอยู่เงียบๆ ในห้องของฉัน อย่างไรก็ตาม ฉันกังวลเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของราชินีงู ไดอาโดน่า”

　เรน่านึกถึง ไดอาโดน่า ราชินีงูที่เธอพบบนพื้นผิวของเมืองเขาวงกต

　ไดอาโดน่า ซึ่งไม่ได้ย้ายจากหมู่เกาะทะเลใต้เริ่มเคลื่อนไหว

　ลีน่าอยากรู้ว่าเขาพยายามทำอะไร

　อย่างไรก็ตาม ลีน่าไม่สามารถทำอะไรกับร่างกายปัจจุบันของเธอได้

　ฉันได้รายงาน ไดอาโดน่า ไปยังโอดิส แล้ว

　ดังนั้นที่เหลือควรปล่อยให้เป็นของโอดิส

“อย่างไรก็ตาม ฉันทำอะไรไม่ได้เลย เขาอาจจะยุ่งอยู่กับการปกป้องเอลิออส คงจะดีไม่น้อยถ้าธอร์ส เทพเจ้าแห่งความเข้มแข็งและการต่อสู้สามารถช่วยได้มากกว่านี้อีกหน่อย”

　เรน่าถอนหายใจ

　ธอร์ที่สามารถผลักได้ด้วยกำลังเท่านั้น จะไม่สามารถเอาชนะ ไดอาโดน่า ได้

　เรย์จิก็อยู่ที่นั่นด้วย แต่คุณไม่สามารถพึ่งพาเขาได้จริงๆ

“อ่า… ฉันเดาว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะคิดถึงมันอีกต่อไป”

　เรน่าสัมผัสท้องของเธอ

　มีชีวิตใหม่ในท้องของฉัน

　นี่คือเด็กที่ฉันมีกับคุโรกิ

　เรน่ามั่นใจว่าเขาจะกลายเป็นผู้กล้าที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างแน่นอน

　ในกรณีนี้ ไดอาโดน่า จะไม่เป็นศัตรูอีกต่อไป

“เกิดเร็ว ๆ นี้ ผู้กล้าผู้น่ารักของฉัน”

　เรน่ากระซิบขณะที่เธอสัมผัสท้องของเธอด้วยความรัก

◆

“อืม ฉันเดาว่าฉันคงพาเขากลับมาไม่ได้แล้ว”

“นั่นสินะ ชิยูกิซัง”

　ชิยูกิได้ยินเรื่องอดีตจากชิโรเนะในห้องหนึ่งของคฤหาสน์เก่าของแอตลานา

　ชิยูกิและเพื่อนๆ ของเขากลับไปยังสาธารณรัฐอาเรียเดีย และได้รับคำชมเชยจากนายพลครัสซัส

　เรย์จิซึ่งช่วยเหลือผู้ที่ติดอยู่ในเขาวงกตได้กลายมาเป็นวีรบุรุษของสาธารณรัฐอาร์เรียเดีย และ เรย์จิรวมถึงสหายของเขาเช่นพวกเราก็ได้รับสัญชาติกิตติมศักดิ์ในอาร์เรียเดีย

　ด้วยสัญชาติ อาร์เรียเดีย คุณสามารถเข้าและออกจากประเทศใดๆ ที่เป็นของ สาธารณรัฐอาร์เรียเดีย ได้อย่างอิสระ

　และเรย์จิก็ได้รับตำแหน่งผู้กล้าอย่างเป็นทางการ

　ชื่อเสียงของเรย์จิ ผู้กล้าแห่งแสงซึ่งได้รับการยอมรับจากสาธารณรัฐอาร์เรียเดีย นั้นดังก้องไปทั่วประเทศทางตะวันตกของทวีป

　จากนี้ไป การดำเนินการทางฝั่งตะวันตกของทวีปจะง่ายขึ้น

　อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ชิยูกิกังวลก็คือรองประธานทาราโบสแห่งสมาคมจอมเวทย์

　ตอนนี้เขาหายไปแล้ว

　ดูเหมือนว่าเขาจะมีความเชื่อมโยงกับแอตลานา และมีคนสังเกตเห็น เขาจึงวิ่งหนีไป

　ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ฉันกังวล

　นั่นเป็นเพราะว่าเรย์จิถูกยูเรียซึ่งกลายเป็นราชินีขอร้องให้กลายเป็นสามีของเธอและเป็นกษัตริย์แห่งอาณาจักรปาซิเฟีย

　แน่นอนว่าเรย์จิปฏิเสธ มีหลายประเทศที่ต้องการให้เรย์จิเป็นกษัตริย์ของพวกเขา

　นอกจากนี้ เมื่อคุณได้เป็นกษัตริย์ คุณจะไม่สามารถย้ายออกจากประเทศนั้นได้

　หลังจากปฏิเสธข้อเสนอของยูเรียและออกจากโชกุนแล้ว เรย์จิและฉันกลับไปที่วิหารเรน่าในสาธารณรัฐอาเรียเดียเพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการในอนาคตของเรา

　แน่นอนว่าหัวข้อสนทนาคือเพื่อนสมัยเด็กของชิโรเนะ

“แต่ชิโรเนะซัง นั่นคุโรกิซังเหรอ? เรจิน่าซังก็เหมือนกัน แต่เนื่องจากเธอช่วยฉัน ฉันแน่ใจว่าเธอไม่ได้ถูกหลอกอย่างสมบูรณ์”

　ชิยูกิคิดว่าริโนะพูดถูก

　หากเขาถูกบงการโดยสิ้นเชิง ไม่มีทางที่เขาจะช่วยเขาได้

　และเมื่อเห็นว่าเขาช่วยเหลือเรจิน่าอย่างไร ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นคนดี

　และไม่ปรากฏว่าความทรงจำของเขาถูกบิดเบือน

　ถ้าเป็นเช่นนั้นผมคิดว่าอาจมีวิธีช่วยได้

“คงจะดี แต่…”

“ไม่เป็นไร ชิโรเนะซัง มีการตัดสินใจว่าตัวละครที่ปรากฏเป็นศัตรูในตอนแรกแต่ช่วยเหลือคุณในช่วงวิกฤตระหว่างทาง จะกลายเป็นพันธมิตรของคุณก่อนถึงดันเจี้ยนสุดท้าย ดังนั้นฉันมั่นใจว่าคุโรกิซังจะเป็นคนสุดท้าย” เขาจะร่วมกับนาโอะและคนอื่นๆ ไม่มีอะไรต้องกังวล”

　นาโอะปลอบใจเขาอย่างไม่อาจเข้าใจได้

“ฉันแค่ไม่ชอบมัน…เพราะเขาทำร้ายเรย์คุง”

　ตรงกันข้ามกับนาโอะ ซาโฮโกะพูดด้วยความรังเกียจเล็กน้อย

　เป็นเรื่องจริงที่เรย์จิเกือบตายเพราะเพื่อนสมัยเด็กของชิโรเนะ

　ที่ไม่สามารถยอมรับได้

“ซาโฮโกะซัง! มันต้องเป็นความผิดของแม่มดเงินแน่ๆ! คุโรกิไม่อยากทำแบบนั้นจริงๆ!!”

　ชิโรเนะทุบโต๊ะแล้วพูดว่า

“ใจเย็นๆ นะ ชิโรเนะซัง…ฉันก็เข้าใจนะว่าซาโฮโกะซังรู้สึกยังไงกับเรย์จิคุง แต่นั่นมันมากเกินไปหน่อย เขากำลังถูกหลอก”

　ชิยูกิทำให้พวกเขาสงบลง

　ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเพื่อนสมัยเด็กของชิโรเนะทำร้ายเรย์จิ

　นั่นเป็นปัญหาอย่างแน่นอน แต่ฉันไม่คิดว่ามันควรจะต่อสู้เพื่อแย่งชิง

“จริงสิ…ฉันขอโทษนะชิโรเนะซัง”

“เปล่า ไม่เป็นไร มันเป็นเรื่องจริงที่คุโรกิทำร้ายเรย์จิคุง”

　ทั้งสองก้มศีรษะ

　ซาโฮโกะมักจะอ่อนโยน แต่เมื่อพูดถึงเรย์จิ บุคลิกของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย

　บุคลิกของชิโรเนะก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อพูดถึงเพื่อนสมัยเด็กของเธอ

　อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทั้งสองคนไม่ชอบการต่อสู้ การปรองดองจึงเป็นไปได้

“อ่า ยังไงก็ตาม ฉันไม่ได้คาดหวังให้เธอเป็นลูกสาวของราชาปีศาจ… ตอนนี้เราได้เคลียร์เขาวงกตแล้ว เราจำเป็นต้องสืบสวนแม่มดสีเงินอย่างจริงจัง”

　ชิยูกิพูดขณะดื่มชา

　แม่มดสีเงินดูเหมือนจะเป็นลูกสาวของราชาปีศาจ

　ประการแรก ไม่มีข้อมูลว่าราชาปีศาจมีลูกสาว

　ชิยูกิคิดว่าเธอต้องค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับราชาปีศาจ

“ฉันไม่อยากจะจินตนาการเลยว่าจะเป็นลูกสาวของราชาปีศาจ…”

“นั่นเป็นกรณีของเรย์จิคุงอย่างแน่นอน เขาดูน่าเกลียดจริงๆ”

　ชิยูกิเห็นด้วยกับคำพูดของเรย์จิ

　ชิยูกิและคนอื่นๆ เคยเห็นราชาปีศาจครั้งหนึ่งในรูปเวทย์มนตร์

　การปรากฏตัวของโมเดสราชาปีศาจนั้นน่าเกลียดมาก

　เป็นเรื่องปกติสำหรับเขาที่จะคิดว่าไม่เพียงแต่เรย์จิเท่านั้น แต่หญิงสาวยังน่าเกลียดอีกด้วย

　เป็นเรื่องจริงที่ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีสาวสวยคนหนึ่งเกิดมาจากเจ้าปีศาจผู้น่าเกลียดคนนั้น

“น่าเกลียด… ฉันแน่ใจว่าเธอน่าเกลียดจากภายใน”

　ชิโรเนะพยักหน้าตามคำพูดของชิยูกิ

“ยังไงก็ตาม ชิโรเนะซัง ฉันสนใจ สบายดีไหม?”

“มีอะไรเหรอ นาโอะจัง”

“ฉันก็อยากรู้เกี่ยวกับแม่มดสีเงินเช่นกัน แต่ใครคือคนที่มาช่วยเทพเจ้าวัวผู้ชั่วร้าย ฉันได้พบกับคนหนึ่งที่เคยขี่นกตัวใหญ่ตัวนั้นในห้องใต้ดินของร็อคมาก่อน” ใช่

“ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน… พวกเขาเป็นใคร? เทพชั่วร้ายลาวิรุสไม่ใช่พันธมิตรของราชาปีศาจตั้งแต่แรกเหรอ?”

　ชิยูกิถามชิโรเนะแบบเดียวกับนาโอะ

　สัตว์ประหลาดในโลกนี้ควรจะถูกควบคุมโดยราชาปีศาจ

　หากเป็นเช่นนั้น เทพชั่วร้ายที่ควบคุมสัตว์ประหลาดควรจะอยู่ภายใต้ราชาปีศาจ

“อืม… ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน… แต่ฉันแน่ใจว่าเทพชั่วร้ายไม่ใช่พันธมิตรของราชาปีศาจ เรน่าบอกว่าเทพชั่วร้ายลาวิรุสเคยต่อสู้กับราชาปีศาจในอดีตและหนีไป สู่เขาวงกต”

“จริงเหรอชิโรเนะซัง!?”

　ชิยูกิเข้าใกล้ชิโรเนะ

“นั่นคือสิ่งที่ฉันได้ยิน แต่… มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าชิยูกิซัง?”

　ชิโรเนะไม่เข้าใจถึงความสำคัญของสิ่งที่เธอพูด

“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินว่ามีเทพเจ้าและสัตว์ประหลาดชั่วร้ายที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกับราชาปีศาจ! นี่เป็นข้อมูลสำคัญ!!”

　ชิโรเนะแปลกใจเมื่อชิยูกิยังคงอธิบายต่อ

　ตามตำนานที่ชิยูกิได้ยิน โลกนี้ถูกสร้างขึ้นโดยผู้ก่อตั้งเทพเจ้าออร์จิส และเทพีผู้บริสุทธิ์ มินา

　ผู้ก่อตั้งพระเจ้าออร์จิสและเทพีมินาผู้บริสุทธิ์ได้ทำงานร่วมกันเพื่อสร้างโลกที่เปล่งประกายและสวยงาม

　อย่างไรก็ตาม ราชาปีศาจโมเดสก็ปรากฏตัวออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้และพยายามจะครองโลก

　ออร์จิส และ มินา ต่อสู้กับราชาปีศาจและเสียชีวิต

　ราชาปีศาจปกคลุมโลกด้วยความมืดและปล่อยเหล่าปีศาจที่ตามเขามาสู่โลก

　ลูกหลานของ มินา และมินา รวมตัวกันรอบๆ โอดิสและต่อสู้กับราชาปีศาจ

　โอดิสและเพื่อนๆ ของเขาสามารถเอาชนะราชาปีศาจและยึดคืนครึ่งหนึ่งของโลกได้

　เมื่อได้รับโลกครึ่งหนึ่งคืน โลกจะส่องสว่างด้วยแสงสว่างเพียงครึ่งวันเท่านั้น

　โลกจึงถูกแบ่งออกเป็นกลางวันและกลางคืน

　แม้ว่าราชาปีศาจจะพ่ายแพ้ แต่เขายังมีชีวิตอยู่และตั้งเป้าที่จะตอบโต้ในดินแดนนาร์โกล

　โอดิสและเพื่อนๆ ของเขาได้รับชัยชนะ แต่ความเสียสละนั้นยิ่งใหญ่มากจนพวกเขาไม่สามารถไล่ตามการโจมตีได้

　ด้วยวิธีนี้ ทางตันยังคงดำเนินต่อไป

　นี่คือสภาวะของโลกที่ชิยูกิรู้

　ชิยูกิและเพื่อนๆ เชื่อว่าพวกเขาถูกเรียกให้มาช่วยคืนแสงสว่างที่สมบูรณ์ให้กับโลกเช่นนี้

　อย่างไรก็ตาม ไม่มีที่ไหนในตำนานที่เทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายไม่ปรากฏตัวซึ่งไม่เชื่อฟังราชาปีศาจ

　ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินว่าเขาต่อต้านราชาปีศาจ

　กล่าวอีกนัยหนึ่ง ไม่มีกองกำลังที่สามนอกเหนือจากเทพเจ้าแห่ง เอลีออส ที่นำโดย โอดิส และ ราชาปีศาจ หรือไม่?

“มันกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก…”

　เรย์จิทำหน้ารังเกียจ

　มันเป็นสถานการณ์ที่ยากลำบากอย่างแน่นอน

　ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงความขัดแย้งระหว่างเทพเจ้าแห่งเอลิออสและราชาปีศาจแห่งนาร์โกล แต่นั่นไม่ใช่กรณีนั้น

“ใช่แล้ว มีหลายสิ่งที่ฉันต้องตรวจสอบ นอกจากนี้ ฉันต้องได้ยินอะไรมากมายจากเรน่า…”

　ในความเป็นจริง ตำนานของโลกนี้ที่ชิยูกิรู้ไม่ใช่สิ่งที่เรน่าสอนเธอ

　นี่คือสิ่งที่ชิยูกิค้นคว้าในหอจดหมายเหตุของสาธารณรัฐเซนต์เลนาเรีย

　ชิยูกิต้องการฟังรายละเอียดเพิ่มเติมจากเรน่า

“คือฉันต้องถามเรน่าหลายเรื่องมาก”

　เรย์จิพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

　ชิยูกิรู้สึกเจ็บใจเมื่อเห็นสิ่งนี้

(ฉันไม่เคยคิดว่าเรย์จิจะได้รับความรักจากเทพธิดาเรน่า เช่นกัน)

　เรย์จิยังสวยแม้ในสายตาของชิยูกิ

　ใบหน้าที่มีรูปร่างดีจมูกตรง ดวงตายาวและผมที่สดใส

　เธอมีส่วนสูงและหน้าตาดี

　เรย์จิยังฉลาดและแข็งแกร่งอีกด้วย

　หนุ่มหล่ออย่างเรย์จิเป็นที่ชื่นชอบของสาวๆ ทุกประเภท

　ดังนั้นฉันจึงคาดหวังให้เขาไม่ได้มองชิยูกิเลยจริงๆ

　แต่ฉันเดาว่าชิยูกิอยู่ข้างเรย์จิเพราะเธอมีความคาดหวังบางอย่างกับเขา

　นั่นเป็นความคาดหวังเล็กๆ จริงๆ

　อย่างไรก็ตาม เรน่าก็ปรากฏตัวขึ้นข้างเรย์จิ

　ความคาดหวังอันเลือนลางของชิยูกิถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงจากการปรากฏตัวของเรน่า

　หากมีผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ ไม่เพียงแต่เธอจะมองแค่ชิยูกิเท่านั้น แต่เธอจะไม่สามารถเป็นที่หนึ่งได้ด้วยซ้ำ

(ทำไมมีเทพธิดาที่สวยงามเช่นนี้?)

　ชิยูกิก็มั่นใจในรูปร่างหน้าตาของเธอเช่นกัน แต่เธอก็ไม่เหมาะกับเรน่าเลย

　เรย์จิอารมณ์ดีมากเมื่อเรน่าบอกเขาว่าเธอรักเขา

　ชิยูกิคิดว่ามันจะระเบิดและหงุดหงิด

　ชิยูกิมองเรย์จิด้วยสายตาเย็นชา

　เรย์จิมีสีหน้าเย็นชาโดยไม่สังเกตเห็นการจ้องมองของเขา

“แต่ก่อนหน้านั้น ดูเหมือนว่านายพล ครัสรัสจะจัดงานเฉลิมฉลอง เนื่องจากเป็นโอกาสที่ดี เรามาเข้าร่วมก่อนเราไปกันเถอะ”

　ชิยูกิพูดด้วยความโกรธเล็กน้อย

　ดูเหมือนว่านายพล ครัสรัสจะจัดงานเฉลิมฉลองที่ได้รับการสนับสนุนจากสาธารณรัฐอาร์เรียเดีย เพื่อช่วยเหลือผู้คนที่ติดอยู่ในเขาวงกต

“มันเป็นการเฉลิมฉลองใช่ไหมล่ะ ฉันกินอาหารได้ไม่ดีในเขาวงกต เลยอยากกินของอร่อยๆ”

　นาโอะพูดพร้อมกับน้ำลายไหล

“ใช่แล้ว โดนขังมานาน อยากพักหายใจ!!

　ริโนะยังพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“ก็จริงเหมือนกัน ฉันต้องการพักหายใจ”

　เรย์จิก็เห็นด้วยกับความคิดเห็นของริโนะเช่นกัน

　สาวสวยก็จะมาร่วมเฉลิมฉลองด้วย

　ใบหน้าของเขายิ้มอาจเป็นเพราะเขากำลังคิดเรื่องนี้อยู่

“เป็นการเฉลิมฉลอง…คุโรกิที่ทำงานหนักมากไม่ได้อยู่ที่นั่น…”

　มีเพียงชิโรเนะเท่านั้นที่พูดด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง

“ใช่แล้ว เขาคือคนที่ช่วยชีวิตคนที่ติดอยู่ในเขาวงกตจริงๆ ไม่ใช่เรย์จิคุงหรือฉัน เขาคือคนที่ควรได้รับการยกย่องจริงๆ”

　ชิยูกิมองเรย์จิไปด้านข้างแล้วพูด

　ใบหน้าของเรย์จิดูไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

　เรย์จิไม่พูดอะไรตอบ ราวกับว่าเขาเข้าใจว่าถ้าไม่มามันคงจะอันตราย

　ชิยูกิเห็นสิ่งนี้แล้วรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย

(เช่นเดียวกันกับสิ่งที่เกิดขึ้นในอาณาจักรร็อค แต่ฉันต้องขอบคุณเขา เรย์จิและซาโฮโกะ อาจจะไม่ชอบ แต่เขาควรจะเป็นเพื่อนของฉัน)

　ชิยูกิรู้สึกว่าเขามีความตั้งใจของตัวเองเมื่อเขาช่วยเธอ

　เช่นเดียวกับชิโรเนะ ชิยูกิก็อยากช่วยเขาเช่นกัน

　นอกจากนี้ ฉันยังกังวลเกี่ยวกับความจริงที่ว่าฉันทำให้เขาได้รับบาดเจ็บที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์มังกร

　นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันอยากคุยกับเขา

　ชิยูกิมองไปที่เรย์จิ

　เรย์จิไม่ได้พูดอะไรเป็นพิเศษ แต่เขาคิดไม่ดีกับเพื่อนสมัยเด็กของชิโรเนะอย่างแน่นอน

(ปัญหาคือเรย์จิคุง คิดยังไงกับเขา? คุณจะรับเขาเป็นเพื่อนไหม?

　ถ้าเรย์จิคุงไม่ยอมรับเขา คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะอยู่กับเราแม้ว่าเราจะช่วยเหลือเขาก็ตาม)

　เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ชิยูกิก็คิดว่าหนทางข้างหน้าคงจะยากลำบาก

◆

“เอาล่ะคุณเรจิน่า ขอบคุณมาก”

　เมื่อคายะพูดอย่างนั้น เรจิน่าก็มีสีหน้าลำบากใจ

“อืม ฉันทำได้จริงๆ เหรอ?”

“ไม่เป็นไร โทมัลคิสจะช่วยคุณเอง”

“ขอบใจมากนะเรจิน่า”

　ชายอ้วนที่อยู่ถัดจากเรจิน่าก้มศีรษะลงขณะนวดมือ

　คฤหาสน์แห่งนี้ซึ่ง เรจิน่าและคนอื่นๆ ตั้งอยู่แต่เดิมเป็นของโทมัลคิส

　อย่างไรก็ตาม แอตลานา ภรรยาของโทลมาร์คิสเป็นเทพเจ้าที่ชั่วร้ายและหลอกลวงเรย์จิและคนอื่นๆ

　อย่างไรก็ตาม โทลมาร์คิสเองก็เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา และถูกใช้โดยเทพเจ้าที่ชั่วร้าย

　จากสิ่งที่เรจิน่าได้ยิน ดูเหมือนว่าเธอไม่รู้จริงๆ ว่าแอตลานากำลังทำอะไรอยู่

　แต่คายะไม่ใช่คนประเภทที่จะให้อภัยอะไรแบบนั้น

　โทมัลชิสถูกปล้นทรัพย์สินทั้งหมดของเขา และบริษัทของเขาก็กลายเป็นทรัพย์สินของเคียวกะด้วย

　คฤหาสน์แห่งนี้ที่เป็นของเคียวกะ ปัจจุบันเป็นสาขาอาร์เรียเดีย ของบริษัทมิโด

　และเพิ่งได้รับการขอร้องจากคายะ ให้เป็นหัวหน้าสาขาอาร์เรียเดีย ของบริษัทมิโด

“นอกจากนี้ ฉันจะเรียกใครบางคนจากสาธารณรัฐเซนต์เลนาเรีย คุณวางใจได้ว่าเธอยังเป็นเด็กที่ฉันฝึกฝนมา คุณเรจิน่า”

“อืม… มันเป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน ฉันไม่เคยทำธุรกิจมาก่อน! ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันจะเป็นคนที่ทำงานนี้ตั้งแต่แรก? ไม่มีคนที่ดีกว่าข้างนอกนั่นเหรอ? “

　เรจิน่าส่ายหัวเพื่อตอบสนองต่อคำพูดของคายะ

“ไม่เป็นไร คุณเรจิน่า คุณคือคนที่ได้รับการอนุมัติจากคุณคุโรกิ ถ้าเขาอนุมัติคุณ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคุณคือคนๆ หนึ่ง”

　เคียวกะมองไปที่เรจิน่าแล้วยิ้ม

(ท่านเคียวกะดูเหมือนจะยกย่องสามีของเธอ เป็นเรื่องดีที่มีคนชื่นชมสามีของเธอมากขึ้น…)

　ด้วยคำพูดเหล่านั้นเรจิน่าจึงยอมแพ้

　เมื่อชื่อของคุโรกิถูกเอ่ยถึง เรจิน่าก็ไม่สามารถปฏิเสธได้

“คุณพูดถูกแล้ว คุณเรจิน่าการขนส่งทางแม่น้ำในแม่น้ำคีธ โดยใช้ลิซาร์ดแมน ฉันแน่ใจว่าคุณสามารถทำธุรกิจได้ดีกว่าผู้ให้บริการรายอื่น ฉันแน่ใจว่าคุณจะทำกำไรมหาศาล”

　คายะพูดจาดีๆ กับเรจิน่า

(ดูเหมือนว่าท่านคายะจะมีความตั้งใจที่แตกต่างจากท่านเคียวกะ…)

　หากเป็นไปได้ เรจิน่าอยากจะหนีจากการจ้องมองของเคียวกะ และ คายะ

“นี่เป็นการทดสอบด้วยหรือเปล่าครับ?”

　เรจิน่ามองขึ้นไปบนเพดานแล้วนึกถึงคุโรกิ

◆

　คุโรกิได้พบกับคุนะเมื่อพวกเขาไปถึงเทือกเขาตอนกลาง

“คุโรกิ!!”

　เมื่อคุนะเห็นคุโรกิ เธอก็กอดเขา

　ดวงตาที่ชุ่มชื้นของคุนะสะท้อนถึงคุโรกิ

　เป็นเวลานานแล้วที่คุโรกิได้เห็นคุนะ และเขารู้สึกว่าเขาสวยกว่าเดิม

(ที่มีสาวน่ารักขนาดนี้มากอดฉัน แบบว่าไม่เคยเกิดขึ้นในโลกใบเดิมของฉัน ฉันทำเอง!!)

　คุโรกิรู้สึกสะเทือนใจมากจนแทบจะน้ำตาไหล

“เอ่อ… ฉันขอโทษนะ คุนะ ฉันทำให้เธอรู้สึกเหงา… และก็โกเรียสด้วย”

　คุโรกิตบคอของโกเรียส

　เมื่อฉันลูบคอของเขาโกเรียส ก็ส่งเสียงหวาน

“ฉันเหงาจริงๆ…คุโรกิ กลับบ้านด้วยกันนะ…”

　อย่างไรก็ตาม คุโรกิส่ายหัวกับคำพูดของคุนะ

“เฮ้ คุนะ คุณอยากจะถือโอกาสนี้ไปสาธารณรัฐอาเรียเดียไหม?”

“สาธารณรัฐอาเรียเดีย?”

　คุนะเอียงศีรษะของเธอ

“ใช่แล้ว สาธารณรัฐอาเรียเดีย ฉันอยากจะไปเที่ยวกับคุนะ”

　คุโรกิมองไปรอบๆ กับเรน่า ดังนั้นเขาจึงทำการบ้าน

　ฉันยังคิดว่ามันคงจะดีถ้าได้ดูโอเปร่า

“คุนะจะไปไหนก็ได้กับคุโรกิ”

　คุนะยิ้ม..

　มันเป็นรอยยิ้มของนางฟ้า

(แค่ยิ้มแบบนี้ก็กินข้าวได้สามชามแล้ว ชามเดียวแน่นอน!)

　คุโรกิอดไม่ได้ที่จะหัวเราะแปลกๆออกมา

　และแม้กระทั่งน้ำลายก็ไหลออกมา

“นูห์ฟุฟุฟุฟุฟุ”

“มีอะไรเหรอคุโรกิ?”

　คุนะมองคุโรกิอย่างสงสัย

“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก เอาล่ะ ไปกันเถอะ”

　คุโรกิเช็ดน้ำลายด้วยมือและบังคับตัวเองให้กลับสู่ภาวะปกติ

　ด้วยวิธีนี้ คุโรกิและเพื่อนๆ ของเขาจึงบินไปบนโกเรียส

　จุดหมายปลายทางคือสาธารณรัฐอาเรียเดียซึ่งอยู่ตรงข้ามกับนาร์โกล

　เป็นเวลากลางคืนแล้ว

　พระจันทร์สีเงินสว่างไสวบนท้องฟ้ายามค่ำคืน

　ดวงจันทร์ไม่เหมือนกับดวงอาทิตย์ตรงที่ดวงจันทร์ส่องแสงอย่างอ่อนโยนต่อสิ่งมีชีวิตทุกชนิด

　ในคืนเดือนหงาย คุโรกิและคุนะบินไปบนมังกรโกเรียส

　มุ่งหน้าสู่สาธารณรัฐอาเรียเดีย