“เฮ้ ผู้กล้าแห่งน้ำ เนฟิม คุณยังทำได้ไหม?”
“แน่นอน กอร์แดน ผู้กล้าแห่งโลก ฉันไม่ใช่คนประเภทที่พ่ายแพ้อะไรแบบนี้”
อย่างไรก็ตาม นอกจากเนฟิมและกอร์แดนแล้ว ก็ไม่มีเพื่อนเลย
แร็ตแมนทั้งหมดถูกฉันโจมตี
ฉันหนีจากการโจมตีได้ตั้งแต่เนิ่นๆ แต่ฉันใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว
“ฉันทำคบเพลิงหาย ฉันพึ่งความช่วยเหลือจากคุณ”
กอร์แดนพูดพร้อมกับหัวเราะ
เนฟิมผู้ได้รับพลังแห่งวิญญาณแห่งน้ำ สามารถทำหน้าที่ได้ในระดับหนึ่งแม้จะไม่มีแสงสว่างตราบใดที่ยังมีน้ำอยู่
เพราะเหตุนี้มันจึงรอดมาได้
แต่จากการมีอยู่ของน้ำทำให้ฉันรู้ว่ามันอยู่ใกล้ๆ
มีมากมายจนหนีไม่พ้น
“เขามาแล้ว ฉันคิดว่ามีประมาณ 30 ตัว”
เนฟิมมองไปข้างหน้าไปยังทางน้ำแล้วพูดว่า
แม้ว่าคุณจะกลับไปก็ตาม ก็จะมีแร็ตแมน ฉันไม่สามารถหลบหนี
“คุณหนีไปไหนไม่ได้แล้ว บอกฉันมาว่าคุณอยู่ที่ไหนแล้วฉันจะรีบเข้าไป เนฟิม คุณควรสนับสนุนฉันจากด้านหลัง”
“เอาล่ะ นั่นคือทางเลือกเดียว”
หากไม่มีคบเพลิง กอร์แดนก็ไม่สามารถมองเห็นสภาพแวดล้อมรอบตัวได้
หากกอร์แดนรีบเข้ามาหลังจากบอกตำแหน่งให้เราทราบแล้ว เนฟิมก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องช่วยเหลือเขาจากด้านหลัง
แร็ตแมนดูเหมือนว่าคุณจะมองเห็นได้แม้ในความมืด ต้องบอกว่าเป็นข้อเสียครับ
แร็ตแมนดูเหมือนจะสังเกตเห็นเราและเข้ามาหาเรา
“อ่ะ?”
“มีอะไรเหรอ? เนฟิม?”
เนฟิมส่งเสียงแปลกๆ กอร์แดนจึงแสดงความกังวล
“ฉันได้ยินเสียงขลุ่ยและแร็ตแมนการเคลื่อนไหวก็แปลกๆ เขาน่าจะสังเกตเห็นเรา แต่เขาไปที่อื่น”
มีการซุ่มโจมตีอยู่ข้างหน้า แร็ตแมนได้ไปที่ไหนสักแห่ง
แร็ตแมนก็เป็นสัตว์ร้ายเช่นนี้มีประสาทสัมผัสที่เฉียบแหลมมากกว่ามนุษย์มาก
ดูเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังเรียกหาฉัน
“ฉันไม่เข้าใจจริงๆ แต่คุณช่วยฉันแล้ว หนีกันเถอะ”
“ฉันเห็นด้วย……”
เนฟิมและกอร์แดนกำลังวิ่งผ่านทางน้ำใต้ดิน
◆
“มีอะไรเหรอ นาโอะซัง”
ชิยูกิถามนาโอะ
พฤติกรรมของนาโอะจะแปลกๆนิดหน่อย
“ชิยูกิซัง ฉันได้ยินเสียงขลุ่ย”
“เสียงขลุ่ย?”
ชิยูกิตั้งใจฟัง
ฉันได้ยินเสียงขลุ่ย
“ฉันได้ยินเสียงขลุ่ยแน่นอน มันคืออะไร?”
“รู้สึกเหมือนกำลังถูกเรียกอะไรบางอย่าง เหมือนกับตอนที่คาร์คินอสปรากฏตัว”
เรย์จิผู้มีความกระตือรือร้นในการได้ยินเช่นกันกล่าว
“บางทีมันอาจจะเป็นกับดัก?”
“ไม่รู้สิ ชิโรเนะซัง มีกับดักอยู่ที่ทางเข้าแท่นบูชา เสียงขลุ่ยนี้อาจจะเป็นกับดักด้วย แต่ดูเหมือนจะไม่ถูกต้อง”
“คุณจะทำอะไรเรย์คุง? คุณอยากกลับไปที่ต้นเสียงขลุ่ยมั้ย?”
“ไม่ ซาโฮโกะ เราไปต่อจากที่นี่กันเถอะ มันยุ่งยากที่ต้องกลับไปทุกครั้ง นอกจากนี้ เรามาไกลขนาดนี้แล้ว มาดูกันว่าข้างในนี้มีอะไรอยู่ข้างในก่อนไป”
เรย์จิส่ายหัวแล้วตอบ
ชิยูกิและคนอื่นๆ ยืนอยู่หน้าทางเดินที่นำไปสู่แท่นบูชาของบาดอน
หากเป็นจริง แสดงว่าทางน้ำใต้ดินไม่ได้เชื่อมต่อกับแท่นบูชาบาดอน
ดังนั้น ดูเหมือนว่าพวกมอนสเตอร์จะขุดหลุมด้านข้างจากสถานที่ใกล้เคียงและเปิดเส้นทางไปยังแท่นบูชา
ฉันคิดจะเข้าไปข้างใน แต่แล้วฉันก็รู้ว่ามีกับดักเวทย์มนตร์วางอยู่
มันเป็นอุปสรรคในการจำกัดผู้ที่มีพลังเวทย์มนตร์สูงกว่าระดับหนึ่ง
การตั้งค่าเป็นเรื่องยาก แต่ก็ใช้กับชิยูกิได้เช่นกัน
หากใครก็ตามที่มีพลังเวทย์มนตร์สูงเข้ามาโดยไม่รู้ตัว พวกเขาจะติดกับดัก
ชิยูกิคิดว่ามันเป็นสถานที่อันตราย
“ฉันแน่ใจว่าคุณไม่อยากกลับมาที่นี่อีก ชิยูกิซัง คุณยังไม่สามารถทำลายมนต์สะกดได้หรือ?”
“เดี๋ยวก่อน คุณริโนะ ดูเหมือนว่ากลอุบายจะค่อนข้างทรงพลัง แต่อีกไม่นานก็จะคลี่คลายได้”
ชิยูกิรวบรวมพลังเวทย์มนตร์ของเธอ
กับดักเวทย์มนตร์นั้นค่อนข้างทรงพลัง
“มันยากจริงๆ ที่แม้แต่ชิยูกิซังก็ยังแก้ปัญหาได้… ฉันเดาว่าสาวผมสีเงินคนนั้นคงทำได้”
“ใช่แล้ว นาโอะซัง มันทำให้ฉันนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องใต้ดินของคฤหาสน์คอร์เนส เธอคงกำลังวางกับดักอะไรบางอย่าง บางทีกับดักเวทย์มนตร์อาจจะเป็นแบบนั้น แต่อย่ากังวล มนต์สะกดจะถูกทำลายในไม่ช้านี้” . ”
ชิยูกิพูดแบบนั้นแล้วหัวเราะ
กับดักวิเศษเหล่านี้ยากที่จะแตกจากภายใน แต่ค่อนข้างจะแตกจากภายนอกได้ง่าย
ต้องใช้เวลาสักระยะหนึ่ง แต่พวกเขาก็กำจัดกับดักเวทย์มนตร์ได้สำเร็จ
“ตอนนี้เราเดินหน้าต่อไปได้ รออะไร ไปกันเถอะทุกคน”
ชิยูกิและคนอื่นๆ พยักหน้าตามคำพูดของเรย์จิ และเข้าไปในแท่นบูชาของบาดอน
เมื่อผ่านช่องทางสั้นๆ จะพบพื้นที่กว้างใหญ่
พลาซ่ามีแสงไฟต่างจากทางน้ำใต้ดิน เพื่อให้คุณมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างง่ายดาย
มีสัตว์ประหลาดประหลาดอยู่
ส่วนใหญ่เรียกว่า เลสเซอร์เดมอน
จากนั้น ชิยูกิและคนอื่นๆ ก็มองไปที่คนที่อยู่ตรงกลาง
“เดมอนเหรอ? ดูเหมือนราชาปีศาจจะอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้เลย”
“ใช่แล้ว เรย์จิคุง ฉันเคยเห็นอันที่อยู่ตรงกลางมาก่อนที่นาร์โกล คุณแน่ใจเหรอว่าเป็นเออร์บัลด์”
ชิยูกิมองดูเออร์บัลด์แล้วพูด
ครั้งหนึ่ง ชิยูกิต่อสู้กับเออร์บัลด์ เมื่อพวกเขาบุกนาร์โกล
ฉันจำเรื่องนั้นได้
“มาแล้วเหรอ…ผู้กล้า?”
เออร์บัลด์มองดูชิยูกิและคนอื่นๆ ด้วยความเกลียดชัง
มีบางอย่างที่น่าเบื่อเกี่ยวกับการแสดงออกนั้น
“เอาล่ะ พอจะบอกฉันได้ไหมว่าพวกคุณจะทำอะไร”
เรย์จิดึงดาบออกมาแล้วชี้ไปที่เออร์บัลด์
“ฉันแค่อยากรู้ว่าฉันจะทำอะไร”
เออร์บัลด์ส่ายหัวและตอบ
“คุณกำลังพูดอะไร?”
เรย์จิเอียงศีรษะของเขา
ฉันไม่เข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไรโดยบอกว่าชิยูกิและคนอื่นๆ ก็เหมือนกัน
“ขอโทษด้วย ฉันไม่สามารถตอบคำถามนั้นได้ อย่างไรก็ตาม ต้องขอบคุณพวกคุณที่ทำลายบาเรียได้ ฉันคิดว่าฉันจะหนีรอดไปได้ ทาราบอส!!!”
“ใช่……”
ชายคนหนึ่งเดินออกมาข้างหน้าหลังจากถูกเรียกโดยเออร์บัลด์
“รองประธานาธิบดีทาราบอส… ฉันได้ยินมาว่าเขาหายตัวไป แต่ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขามาอยู่ในสถานที่แบบนี้”
ชิยูกิพึมพำ
คนที่ออกมาข้างหน้าคือทาราบอส รองประธานสมาคมนักเวทย์
ทาราโบสกำลังมองชิยูกิและคนอื่นๆ ด้วยสายตาว่างเปล่า
“ทาราบอส!! ซื้อเวลาให้เราหนี!!”
เมื่อพูดอย่างนั้น เออร์บัลด์ก็ทุบเพดานและหนีขึ้นไปบนท้องฟ้า
แน่นอนว่าเดมอนและคนอื่นๆ ก็ตามตามมา
“ฉันจะตามล่าเออร์บัลด์! ฉันจะฝากเรื่องนี้ไว้กับแกชิยูกิ!!”
“เฮ้ เรย์จิคุง!!”
ก่อนที่ชิยูกิจะมีเวลาหยุดเขา เรย์จิก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อไล่ล่าเออร์บัลด์
“อาชา เขาไปแล้ว”
“ทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับฉัน…”
ชิยูกิขมวดคิ้ว
“คนในโรงละครชั้นบนโอเคไหม?”
“ไม่เป็นไร ซาโฮโกะซัง ฉันจะอพยพออกจากโรงละครเผื่อไว้”
ชิโรเนะตอบ
“ชิยูกิซัง! แย่จัง! ดูอาการคนนั้นสิ!!”
เสียงที่ตื่นตระหนกของริโนะ
เมื่อทุกคนมองดู ร่างกายของทาราบอสก็บวมขึ้น
“นั่นคืออะไร แมลง?”
พูดจบ นาโอะชี้ไปที่ท้องของทาราบอส
มีขาแมลงหลายขาออกมาจากร่างของทาราบอส
ตัวแมลงจะโตราวกับกัดกินเข้าไปในตัวของทาราบอส
และฉันก็อยู่แถวนี้แร็ตแมนดูดซับ. คงจะกินแล้วล่ะ..
“ว้าว น่าขยะแขยง!”
ริโนะหน้าซีดเมื่อเขาเห็นขาแมลงออกมาจากท้องของทาราบอส
“อาจจะเป็นบาดอนเหรอ? คุณคุ้นเคยกับโยริชิโระแล้วหรือยัง?”
ชิยูกินึกถึงความโล่งใจที่เกิดขึ้นในโรงละคร
เทพแมลงชั่วร้ายบาดอนกินทุกอย่างและเติบโต
ขาบาดอนคือกับดักจับแมลงและงอกจากร่างกายของทาราบอสจะเติบโตตามสัดส่วนเมื่อโตขึ้นและเล็กลง
มันเหมือนกับถูกแมลงดูดกลืน
“เดี๋ยวก่อน! ชิยูกิซัง! นี่มันอันตราย!!”
ซาโฮโกะส่งเสียงตื่นตระหนก
ร่างกายของทาราบอสเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ในอัตรานี้ มันจะใหญ่กว่าห้องนี้
“หนีกันเถอะทุกคน!!”
ชิยูกิและคนอื่นๆ บินขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว
◆
“ท่านเออร์บัลด์!ผู้กล้ากำลังตามพวกเรามา!!”
“ฉันรู้แล้ว จุ๊ๆ! ในที่สุดคุณก็หยุดฉันไม่ได้แล้ว!”
เออร์บัลด์คลิกลิ้นของเขา
เออร์บัลด์ตั้งทาราโบสให้เป็นผู้ครอบครองบาดอน
บาดอนเป็นเทพเจ้าชั่วร้ายที่เคยพินาศไปแล้ว
เหลือเพียงพลังที่เหลืออยู่เท่านั้น
นั่นเป็นสาเหตุที่แม้แต่สิ่งมีชีวิตระดับล่างเช่นมนุษย์ก็สามารถถูกครอบงำได้
อย่างไรก็ตามผู้กล้าเพิกเฉยต่อทาราบอส และไล่ตามเขาไป
แผนนี้ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง
ผู้กล้าเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ในอัตรานี้เราจะตามทัน
ฉันพยายามใช้เวทย์เคลื่อนย้ายมวลสาร แต่มันไม่ทำงานอย่างถูกต้อง
การไหลของพลังเวทย์มนตร์ในพื้นที่โดยรอบนั้นดูแปลกและดูเหมือนว่าจะไม่ทำงาน
เมื่อเออร์บัลด์มองไปข้างหลังเขา เขาเห็นว่าแพะดำต่อไปนี้พ่ายแพ้ต่อผู้กล้า และเขาก็เริ่มหมดความอดทน
“ท่านเออร์บัลด์! ฉันจะควบคุมสถานที่นี้เอง! ได้โปรดหนีไปซะ!!”
คนที่บอกว่านั่นคือ มันไซผู้ช่วยใกล้ชิด
มันไซเป็นผู้สืบสวนที่สืบสวนสถานการณ์นอกนาร์โกล
เออร์บัลด์ได้ยินมาว่าเขามาที่บริเวณนี้ตอนที่เขาเป็นนักสืบ
เขามีความสามารถอยู่บ้าง แต่เขาจะไม่สามารถแข่งขันกับผู้กล้าได้
อย่างไรก็ตาม เออร์บัลด์ไม่มีเวลาเลือกว่าจะทิ้งใครไป
“ข้าขอร้องแล้ว ลอร์ดมันเซด!!”
หลังจากยืนยันว่า มันเซดกำลังมุ่งหน้าไปหาผู้กล้า เออร์บัลด์ก็เร่งความเร็วขึ้นไปอีกเพื่อจะได้ระยะทางหนึ่ง
“คุณกำลังทำอะไรอยู่ ลอร์ดเออร์บัลด์!คุณกำลังพยายามจะละทิ้งลูกน้องของคุณ!!”
ทันใดนั้น เออร์บัลด์ก็ถูกเรียกออกไป
แล้วมองไปบนฟ้าไกลๆ
ฉันสังเกตเห็นมังกรซ่อนตัวอยู่ในเมฆ มังกรตัวนั้นก็ดูคุ้นเคยเช่นกัน
“ลอร์ดรันฟิลด์!! ทำไมคุณถึงมาที่นี่!!”
เออร์บัลด์เห็นมังกรและกรีดร้อง
มังกรคือสัตว์พาหนะของรันฟิลด์ มังกรสายฟ้า รอบตัวเขาสามารถเห็นร่างของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาคืออัศวินดำ
“ดูเหมือนว่าผู้กล้ากำลังทำอะไรบางอย่าง ฉันก็เลยตัดสินใจมาดู… นี่มันอะไรกัน เซอร์เออร์บัลด์!!”
ลอร์ดรันฟิลด์ซึ่งลงมาพร้อมกับลูกน้องของเขา มองดูเออร์บัลด์ด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยว
“พ-นี่คือ……”
เออร์บัลด์พยายามจะแก้ตัว แต่เขาหาคำพูดไม่เจอ
“อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าท่านจะไม่มีเวลาฟังข้อแก้ตัว ท่านเออร์บัลด์ ข้าจะหยุดผู้กล้าในการต่อสู้เดี่ยว!! ในระหว่างนี้ ให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของท่านล่าถอย!!”
หลังจากพูดอย่างนั้น รันฟิลด์ก็ชักดาบออกมา
เมื่อชักดาบออกมา สายฟ้าจะวาบออกมาจากตัวดาบ
ดาบของรันฟิลด์ เป็นดาบแห่งฟ้าร้องที่เรียกเมฆฝนฟ้าคะนอง และสัตว์พาหนะของเขา มังกรสายฟ้า ก็สามารถสร้างเมฆฝนฟ้าคะนองได้
เมฆดำปรากฏขึ้นในพริบตา
“นั่นไม่สมเหตุสมผลเลย…”
เออร์บัลด์ส่ายหัว
ผู้กล้าก็แข็งแกร่ง แม้ว่าอัศวินดำจะรวมตัวกันที่นาร์โกล พวกเขาก็ไม่สามารถชนะได้ เป็นไปไม่ได้ที่จะหยุดมันด้วยม้าเพียงตัวเดียว
“ลอร์ดอัลกาด ลอร์ดไซเลสด์…”
รันฟิลด์พึมพำชื่อของอัศวินดำที่เคยถูกผู้กล้าสังหาร
เออร์บัลด์รู้ดี
รันฟิลด์เป็นคนใจดีต่อลูกน้องของเขา เขาอาจจะยังคงเสียใจกับการเสียสละของผู้ใต้บังคับบัญชาภายใต้การบังคับบัญชาของเขา
รันฟิลด์ยกดาบขึ้นและเผชิญหน้ากับผู้กล้า
“เราจะยังคงอยู่ ท่านลอร์ดเออร์บัลด์ โปรดถอนตัวพร้อมกับผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณ”
อัศวินดำภายใต้การนำของรันฟิลด์มาอยู่เคียงข้างเออร์บัลด์
“คุณก็คิดจะอยู่เหมือนกันเหรอ?”
“เราได้รับคำสั่งให้ล่าถอยเช่นกัน แต่เราต้องไม่ทิ้งคุณรันฟิลด์ไว้ข้างหลัง เราก็จะยังคงอยู่”
การได้ยินคำพูดเหล่านั้นทำให้เออร์บัลด์ปวดหัว
(พวกเขาล้วนโง่เขลาหรือความเสียสละก็มีแต่เพิ่มขึ้น)
เออร์บัลด์คิดว่าหากเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ก็ช่วยไม่ได้ที่จะมีผู้เสียชีวิต
คำถามคือสามารถเสียสละได้มากเพียงใด
อย่างไรก็ตาม การสูญเสียรันฟิลด์ถือเป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่เกินไป
ผลก็คือเออร์บัลด์ก็ไม่สามารถหลบหนีได้เช่นกัน
“ฉันควรทำอย่างไรดี… ถ้าฉันวิ่งหนีโดยทิ้งลอร์ดรันฟิลด์ไว้ข้างหลัง ฉันจะไม่สามารถเผชิญหน้ากับราชาปีศาจได้”
เออร์บัลด์กังวลแต่ยังหาข้อสรุปไม่ได้
เมฆที่เรียกโดยรันฟิลด์ปล่อยสายฟ้าออกมา
พายุกำลังจะเริ่มขึ้น
