นิทานอัศวินดํา – ตอนที่ 165

เซียนน่ายอมยกไหล่ให้โนวิสและเดินผ่านทางน้ำใต้ดิน

“เฮ้ โนวิส! ไม่ต้องยึดติดกับเซียนน่าซังมากนักหรอก! อยู่ห่างจากฉันอีกหน่อยเถอะ!!”

　ชิซึเฟที่เดินตามมาข้างหลังเธออย่างระมัดระวัง ได้บ่นกับโนวิส

　โนวิสเหนื่อยล้าจากการต่อสู้มากจนไม่สามารถเดินได้ตามปกติอีกต่อไป

　ซิซึเฟและเพื่อนๆ ของเขาก็เหนื่อยล้าเช่นกัน แม้ว่าจะไม่มากเท่ากับโนวิสก็ตาม

　เดชิอุส พี่ชายของเซียนน่า ก็หมดแรงและอุ้มชายที่ไม่รู้จักไปด้วย

　ดังนั้น เซียนน่าซึ่งมีเรี่ยวแรงเหลืออยู่มากที่สุด จึงตัดสินใจยกไหล่ของเธอให้โนวิส

　โนวิสกำลังจับหน้าอกของเธอภายใต้ความสับสนอย่างแน่นอน

　อย่างไรก็ตาม อาจกล่าวได้ว่าต้องขอบคุณความพยายามของโนวิส น้องชายของเขาจึงได้รับความรอด

　นั่นเป็นสาเหตุที่เซียนน่าคิดว่าเธอจะยอมให้เขาสัมผัสเธอสักหน่อย

“ฉันไม่ว่าอะไรหรอกชิซึเฟซัง ดูเหมือนเขาจะพยายามเต็มที่แล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะเหนื่อยเหมือนกัน ไม่มีอะไรแบบนี้”

　เซียนน่าปกป้องโนวิส

“อย่างที่คาดไว้เซียนน่าซัง คุณใจดีมาก หรืออาจจะเป็นชิซึเฟ คุณอิจฉาหรือเปล่า?”

　โนวิสพิงเซียนน่า กอดเธอ และหัวเราะเมื่อเห็นชิซึเฟ

“หือ? นั่นไม่จริง!!”

　เสียงโกรธของชิซึเฟ

　เมื่อเห็นสิ่งนี้ทำให้เซียนน่ายิ้ม

　ชิซึเฟ่เป็นนักรบหญิงสาวที่เทพธิดา และเป็นหญิงสาวที่สวยมากในสายตาของเซียนน่า

　หากคุณสนใจด้านละคร ฉันอยากจะแนะนำให้คุณรู้จักกับกัปตันไมดาสอย่างแน่นอน

　เท่าที่เซียนน่าเห็นทัศนคติของทั้งสอง โนวิสก็ดูเหมือนจะชอบซิซึเฟ่

　โนวิสมีความสุขโดยคิดว่าซิซึเฟ่อิจฉา

　อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าคุณจะคิดอย่างไร มันก็น่าจะมีผลตรงกันข้าม

　ถ้าอยากให้ใครอิจฉาก็ไม่ควรไปยึดติดกับผู้หญิงคนอื่น

　ถ้าทำแบบนั้น ชิซึเฟจะย้ายออกไป

　คงจะน่าเสียดายถ้าได้แตะก้นของเธอท่ามกลางความโกลาหล

　อย่างไรก็ตาม เซียนน่าคิดว่าซิซึเฟ่ดูเหมือนจะไม่สนใจโนวิส

　ดูเหมือนว่าเขาจะกังวลอย่างแท้จริงจากน้ำเสียงของเขา

“เซียนน่า เราขอแลกเขากับโนวิสโดโนได้ไหม เขาเบากว่า”

　เดซิอุสเสนอที่จะแลกเปลี่ยนโนวิสกับชายที่ให้การสนับสนุน

　ชายคนนั้นตื่นแล้ว แต่ดวงตาของเขาว่างเปล่า

　ดูเหมือนเขาจะเดินเองแทบไม่ได้เลย

　ฉันอกหัก

　ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร แต่ฉันคิดว่ามันคงจะดีกว่าถ้าพาเธอไปที่วิหารฟานาเคีย เทพีแห่งยาและสมุนไพร

“ไม่เป็นไร พี่แม้ว่าพี่จะเข้มงวด แต่ฉันก็ไม่สามารถแลกเปลี่ยนเขากับเขาได้ นอกจากนี้ เขายังเป็นผู้กล้าแห่งไฟที่มีชื่อเสียง จริงๆ แล้ว ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เข้าใกล้เขา”  

　เซียนน่าทำหน้าขายหน้าและหันไปหาโนวิส

　เมื่อเทียบกับโนวิสที่มีกล้ามแล้ว ผู้ชายที่พี่ชายของฉันให้ยืมไหล่นั้นผอมมาก

　ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพกพาได้ง่ายกว่าโนวิส

　อย่างไรก็ตาม เดชิอุสก็ทรุดโทรมเช่นกันแม้ว่าจะไม่มากเท่ากับ โนวิสดังนั้นจึงไม่สามารถทดแทนได้

“โอ้ เซียนน่าซัง! ฉันก็อยากเข้าใกล้เซียนน่าซังเหมือนกัน”

　โนวิสดูมีความสุขด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

　ชิซึเฟที่อยู่ข้างหลังฉันคงดูตกใจมาก

　เมื่อเห็นสิ่งนี้ เซียนน่าก็คิดว่ามันแปลกนิดหน่อยและสรุปว่ามันไม่ดี

　ในที่สุดก็มองเห็นทางเข้าสู่ทางน้ำใต้ดิน

“ในที่สุดฉันก็กลับมาแล้ว~”

　แมดดี้ จอมเวทย์ที่ออกมาจากทางน้ำใต้ดินพูดออกมา

“ใช่? มีบางอย่างไม่ถูกต้อง”

　เคร์น่าพูดขณะที่เธอปีนออกจากทางน้ำใต้ดินและมองไปรอบๆ

“นี่มันหมายความว่ายังไงเนี่ย?ตอนที่ฉันเข้าไปมันเป็นวันแดด!!”

　เลเลีย นักบวชหญิง รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นท้องฟ้า

　เป็นวันที่อากาศแจ่มใสอย่างแน่นอนเมื่อเซียนนาและคนอื่นๆ เข้าไปในทางน้ำใต้ดิน

　แต่ตอนนี้ท้องฟ้ามืดครึ้ม มีลมพัด และฉันเห็นฟ้าแลบ

　อากาศมันแปลกๆ

　นอกจากนี้ ดูเหมือนผู้คนจะส่งเสียงดังบ้าง

“ทุกคน! ดูนั่นสิ!!”

　เอลฟ์นอร่าชี้ไปทางท้องฟ้าทางเหนือ

“เรื่องโกหก… อะไรน่ะ?”

　มันอยู่ไกลจากจุดที่เซียนน่าและคนอื่นๆ อยู่มาก แต่ก็มองเห็นได้ชัดเจน

　มีสัตว์ประหลาดมากมายบินอยู่บนท้องฟ้าทางเหนือ

　ฉากนี้เหมือนกับจุดสิ้นสุดของโลก

　นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมผู้คนถึงเอะอะ

　มีคนวิ่งไปด้วยความตื่นตระหนก

　ผู้ที่เริ่มร้องไห้

　บุคคลที่อธิษฐานต่อพระเจ้า

　คนที่ถือดาบและมุ่งหน้าไปยังกำแพงเมือง

　ปฏิกิริยาของผู้คนแตกต่างกันไป

　อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม มันก็ไม่ใช่สถานการณ์ที่มนุษย์จะทำอะไรได้อย่างแน่นอน

“คุณกำลังบอกว่าสัตว์ประหลาดโจมตี?”

　เลเลียมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยสายตาโกรธเกรี้ยว

　อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของเขาซีดเซียว

“มันไม่น่ากลัวสักหน่อยเหรอ? ฉันต้องวิ่งหนี…”

“อา! แต่ดูสิ ท่านเรย์จิมาแล้ว!!”

　ในทิศทางที่ชิซึเฟชี้ไป มีคนส่องแสงกำลังบินอยู่บนท้องฟ้า

　นั่นไม่ใช่การเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดเพื่อปกป้องประเทศนี้เหรอ?

“แท้จริงแล้ว มันคือผู้กล้าแห่งแสง”

“พี่ชายของฉันพูดถูก นั่นคือผู้กล้าแห่งแสง”

　แม้ว่าเขาจะบินไปไกลจากที่เซียนน่าอยู่ แต่ฉันก็สามารถเห็นเรย์จิ ผู้กล้าแห่งแสงได้อย่างชัดเจน

　ดูเหมือนว่ามันกำลังพยายามปกป้องสาธารณรัฐอาเรียเดียจากมอนสเตอร์

“ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ไปกันเถอะ!!”

　ทุกคนพยักหน้ากับคำพูดของชิซึเฟ

◆

“เป็นไปตามคาดเลย ชิยูกิซัง คุณปราบปรามมันได้ง่ายๆ”

　ซาโฮโกะพูดกับชิยูกิขณะบิน

　ด้านล่างคือบาดอนที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เนื่องจากเวทมนตร์ของชิยูกิ

　แมลงที่มีลำตัวยาวและเรียวยาวมาก นั่นมันบาดอน

　บาดอนผู้นี้พ่ายแพ้ต่ออัลฟอส เทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายและเทพเจ้าแห่งดนตรี ผู้ซึ่งโจมตีสาธารณรัฐอาเรียเดียเมื่อนานมาแล้ว

　อย่างไรก็ตาม บาดอลได้รับการฟื้นคืนชีพโดยใช้ร่างของจอมเวทย์ ทาราบอสแทน และพยายามสร้างความเสียหายให้กับประเทศนี้อีกครั้ง

　ฉันควรจะลบพวกมันทั้งหมดเมื่อฉันเอาชนะพวกมันก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดมันออกไป

　ครั้งนี้ฉันต้องลบมันอย่างถูกต้อง

　บาดอนตื่นขึ้นมาอีกครั้งและกำลังจะบ้าดีเดือด

　คงเป็นเรื่องใหญ่ถ้าชิยูกิไม่ใช้เวทมนตร์มัดมัน

　คนที่เห็นบาดอนก็ตื่นตระหนกและวิ่งหนี

　ชิยูกิใช้เวทมนตร์ที่หายไปเพื่อทำให้บาดอนล่องหน

　ด้วยเหตุนี้ คนที่มีพลังเวทย์มนตร์ต่ำจะไม่สามารถตรวจพบการมีอยู่ของบาดอนได้

　คนรอบข้างฉันก็ควรจะสงบลงเช่นกัน

“ดีที่ขยับตัวไม่ได้แต่จะทำอย่างไรต่อจากนี้? ฉันอยากจะลบมันให้หมดเพื่อที่จะไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้ในครั้งนี้ แต่ฉันไม่สามารถใช้เวทย์มนตร์ที่มีพลังโจมตีอันแข็งแกร่งในเมืองได้ ..”

　บาดอนมีขนาดค่อนข้างใหญ่

　ถ้าฉันพยายามกำจัดมันให้หมด มันก็อาจจะส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมเช่นกัน

“ฉันเดาว่าเราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากย้ายมันไปยังที่ที่ใหญ่กว่า”

“ถูกต้องครับชิโรเนะซัง ริโนะซัง ผมอยากจะแบกมันไปที่ทะเล คุณคิดว่าจะทำได้ไหม?”

“ใช่ ฉันจะพยายามบ้าง”

　ริโนะเรียกวิญญาณแห่งสายลม และบาดอนก็ลอยขึ้นไปในอากาศ

　แน่นอนว่าเขาคลั่งไคล้ แต่พันธนาการเวทย์มนตร์ของชิยูกิจะไม่มีวันถูกทำลายเช่นนั้นได้

　ดูเหมือนว่าพระเจ้าอัลฟอสจะไม่สามารถใช้เวทมนตร์ที่มีพลังการยิงสูงได้ แต่ชิยูกิและเรโนก็สามารถใช้มันได้ มีแผนจะพามันไปทะเลแล้วเปลี่ยนให้เป็นถ่าน

“ชิยูกิซัง! แย่จัง! ดูนั่นสิ!!”

　นาโอะชี้ไปทางทิศเหนือแล้วพูดว่า

　สามารถมองเห็นมอนสเตอร์จำนวนมากได้ในทิศทางที่คุณชี้

　ร่างของอัศวินรัตติกาลก็ปรากฏให้เห็นในหมู่พวกเขาเช่นกัน

“คุโรกิอาจจะมาเหรอ?”

　ชิโรเนะพูดขณะจ้องมองไปที่กลุ่มสัตว์ประหลาด

“ไม่ ดูเหมือนว่าชิโรเนะซังจะไม่มีแฟน”

“เขาไม่ใช่แฟนฉันแต่…”

　ชิโรเนะปฏิเสธคำพูดของนาโอะอย่างเงียบๆ

“ตอนนี้ฉันคิดดูแล้ว เทพธิดาแห่งแสงจันทร์อยู่ที่ไหน? ดูเหมือนว่าเธอจะไม่อยู่ที่นั่น”

“ซาโฮโกะซังพูดถูก ลองคิดดูสิ เธอไม่ได้อยู่ที่แท่นบูชาของบาดอน แล้วเธออยู่ที่ไหน?”

　ชิยูกิเอียงศีรษะของเธอ

　ไม่มีวี่แววของหญิงสาวผมสีเงินอยู่ในห้องใต้ดิน

　ชิยูกิอยากรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน

“ฉันก็ไม่สนใจเช่นกันถ้าคุโรกิไม่อยู่ที่นั่น ฉันคิดว่าเรย์จิคุงคงจะสบายดีถ้าเป็นอย่างนั้น”

　ชิโรเนะพูดขณะมองไปที่กลุ่มมอนสเตอร์

“นั่นก็จริง ฉันคิดว่ามันคงจะดีถ้าฉันปล่อยให้เรย์จิคุงอยู่คนเดียว… แต่ประชาชนอาจจะได้รับความเสียหายก็ได้”

บางทีฉันควรจะไป ฉันฝากสิ่งนี้ไว้กับคุณได้ไหม? ”

　ชิยูกิมองดูสาธารณรัฐอาเรียเดียจากด้านบน

　พลเมืองของสาธารณรัฐอาเรียเดียตื่นตระหนกเนื่องจากการปรากฏตัวของสัตว์ประหลาด

　แม้ว่ามอนสเตอร์จะไม่โจมตี แต่ความโกลาหลก็มีแนวโน้มที่จะสร้างความเสียหาย

“เอาล่ะ ชิยูกิซัง ริโนะจังกับฉันจะจัดการเรื่องนี้ ดังนั้นโปรดสร้างความมั่นใจให้กับพลเมืองด้วย”

　ชิโรเนะและริโนะแบกบาดอนที่ลอยน้ำไปยังอ่าวเอเรียด

“ซาโฮโกะซัง คุณช่วยไปที่วัดฟานาเคียให้แน่ใจหน่อยได้ไหม?”

　เมื่อชิยูกิพูดแบบนี้ ซาโฮโกะก็พยักหน้า

　วิหารฟานาเคียเป็นโรงพยาบาลในโลกนี้

　พลเรือนที่ได้รับบาดเจ็บควรถูกพาตัวออกไป

　ไปหาซาโฮโกะที่เก่งเรื่องเวทย์รักษาจะดีกว่า

“นาโอะซังไปด้วยได้ไหม?”

“ตกลง.”

　หลังจากแยกทางกับเพื่อนๆ ชิยูกิและนาโอะก็มุ่งหน้าไปที่บ้านของเรย์จิ

“เรย์จิคุง เป็นยังไงบ้าง?”

　ชิยูกิเดินเข้ามาหาเรย์จิแล้วถาม

“ชิยูกิกับนาโอะเหรอ? ตอนที่ฉันกำลังไล่ล่าเออร์บัลด์ โยโคยาริก็เข้ามา และฉันก็พักสักหน่อย”

　เรย์จิชี้ดาบไปที่คู่ต่อสู้แล้วพูด

　มีอัศวินดำอยู่ที่ปลายดาบ

　ไม่ใช่อัศวินดำที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กของชิโรเนะ

　เนื่องจากเขาไม่สวมหมวกกันน็อค คุณจึงสามารถเห็นใบหน้าของเขาได้

“นั่นคืออัศวินดำ รันฟิลด์ หรือเปล่า เขามาที่นี่ด้วยเหรอ?”

　ชิยูกิมองรันฟิลด์ด้วยความประหลาดใจ

　เท่าที่ชิยูกิรู้ เขาควรจะเป็นเดม่อนที่แข็งแกร่งที่สุด นั่นคือสิ่งที่ฉันได้มาที่นี่ที่อาเรียเดีย

　มันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะต้องประหลาดใจ

　รันฟิลด์กำลังยืนอยู่บนมังกรสายฟ้า จ้องมองไปที่ชิยูกิและคนอื่นๆ

“ฉันสงสัยว่ามีจุดประสงค์อะไร”

“ฉันไม่รู้ แต่ดูเหมือนเขาจะมีแรงบันดาลใจ พวกคุณทั้งสองคนก็ถอยกลับ”

“คนเยอะมาก ฉันต้องช่วยคุณมั้ย?”

“ดูเหมือนว่าการต่อสู้แบบตัวต่อตัวจะเป็นสิ่งที่คุณหวังไว้ มันจะไม่เป็นไร”

　อย่างที่เรย์จิพูด มอนสเตอร์ตัวอื่นๆ ดูเหมือนจะล่าถอยโดยทิ้งรันฟิลด์ไว้ข้างหลัง

“ดูเหมือนอย่างนั้น นาโอะซัง ถอยกลับกันเถอะ แต่ถ้ามอนสเตอร์เข้ามาหาอาเรียเดีย เราก็จะเคลื่อนตัว”

“เอ่อ เชิญทำแบบนั้นครับ”

　เรย์จิพูดด้วยสีหน้าผ่อนคลาย

　ชิยูกิไม่ได้กังวลเป็นพิเศษเช่นกัน

　เรย์จิแข็งแกร่งขึ้นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

　ชิยูกินึกถึงเรย์จิและชิโรเนะที่กำลังฝึกดาบ

　อัจฉริยะที่ไม่ใช้ความพยายามใดๆ กำลังใช้ความพยายามอยู่ คงไม่มีใครสามารถแข่งขันกับเรย์จิได้อีกต่อไป

　ยิ่งไปกว่านั้น ชิยูกิกังวลว่าสัตว์ประหลาดจะมุ่งหน้าไปยังอาเรียเดียหรือไม่

　ฉันไม่แน่ใจว่าฉันควรใช้เวทย์มนตร์เตะมันออกไปก่อนหรือไม่ แต่สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจถอยกลับ

　ชิยูกิและนาโอะทิ้งเรย์จิไว้ข้างหลังและมุ่งหน้าไปยังกำแพงชั้นนอกสุดของสาธารณรัฐอาเรียเดีย

　เมื่อคุณดูที่ด้านบนของกำแพงปราสาท คุณจะเห็นนายพล ครัสซัส และผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาอยู่ที่นั่น พวกเขาต้องรีบตื่นตระหนกเพราะมีสัตว์ประหลาดมาถึงแล้ว

　และเคียวกะ คายะ และเรจิน่าก็อยู่ที่นั่นด้วย พวกเขาคงจะได้ยินเสียงโกลาหลจึงรีบวิ่งไป

　ชิยูกิและนาโอะลงไปที่นั่น

“อืม ชิยูกิ ประเทศของเราปลอดภัยไหม?”

　ครัสซัสถามอย่างกังวล

“ฉันคิดว่ามันโอเค ถ้าเป็นอย่างนั้น เรย์จิคุงจะไม่แพ้ และเราก็อยู่ข้างคุณ ใช่ไหม เคียวกะซัง และคายะซัง?”

　ชิยูกิมองทั้งสองคน

“ใช่ เราจะดำเนินการหากเกิดอะไรขึ้น ไม่เป็นไร คายะ?”

“ค่ะ คุณหนู”

　เมื่อเคียวกะพูดอย่างภาคภูมิใจ คายะก็เห็นด้วย

“นายพล ครัสซัส! นี่มันสถานการณ์แบบไหน?”

　มีคนมาที่ที่ชิยูกิและคนอื่นๆ อยู่ นั่นมันเดซิอุส มีชิซึเฟและคนอื่นๆ อยู่ข้างหลังฉัน เขามาพร้อมกับผู้หญิงที่ดูเหมือนนักเต้น

(ฉันแน่ใจว่าเธอคือเซียนน่าใช่ไหม? ทำไมเธอถึงมาที่นี่?)

　ชิยูกิประหลาดใจที่เห็นผู้หญิงคนนั้น

　อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมากังวลเรื่องแบบนี้

“นี่คือลอร์ดเดชิอุส สัตว์ประหลาดโจมตีเรา อย่างไรก็ตาม ผู้กล้าแห่งแสงกำลังดูแลมันอยู่ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวล ใช่ไหม ชิยูกิ?”

“ครับ นายพล ครัสซัส คุณจะสบายดี เขาไม่อยู่ที่นี่เช่นกัน”

“เขา?”

　ชิซึเฟเป็นคนพูดแบบนั้น

　ชิยูกิตระหนักว่าเธอเผลอหลุดปากไป

“เขาเป็นอัศวินดำที่เคยเอาชนะท่านเรย์จิมาก่อน ถ้าเขาไม่ใช่อัศวินดำ เขาก็คงไม่ใช่ศัตรูของท่านเรย์จิ”

　คายะตอบในนามของชิยูกิ

“มีคนแบบนี้ด้วยเหรอ?”

　ชิซึเฟพูดอย่างกังวล

“ใช่ ฉันเชื่อว่าเราเคยพบกันแล้ว คุณสองคน”

“เอ๊ะ?”

　ชิซึเฟทั้งหมดดูแปลกๆ

“ชิยูกิซัง! เริ่มได้!!”

　จู่ๆ นาโอะก็พูดออกมา

　เรย์จิและรันฟิลด์ที่ลงจากมังกรสายฟ้าได้ ปิดระยะห่างและเริ่มต่อสู้กัน

　เมื่อดาบแห่งแสงและดาบแห่งสายฟ้าปะทะกันในอากาศ คลื่นกระแทกอันรุนแรงก็เข้าปะทะ

“เดี๋ยวก่อน! คุณแน่ใจหรือว่าคุณโอเค?”

　ครัสซัส พูดขณะเดินโซเซเนื่องจากคลื่นกระแทก

　คนอื่นๆ ก็ยังตะลึง

　นอกจากชิยูกิแล้ว คนเดียวที่ยังคงความสงบบนกำแพงแห่งนี้ ได้แก่ นาโอะ เคียวกะ คายะ และเรจิน่า

“ชิยูกิ! ชาวบ้านกำลังโวยวาย! เราทำอะไรไม่ได้เหรอ?”

　พูดขณะมองใต้กำแพงปราสาท

　ชิยูกิคิดว่ามันน่าทึ่งมากที่พวกเขาคิดถึงประชาชนแม้ในสถานการณ์เช่นนี้

　ชิยูกิมองลงไป

　คลื่นกระแทกจะต้องถูกส่งไปทั่วอาเรียเดีย เห็นได้ชัดว่าประชาชนตื่นตระหนก

“เราไม่มีทางเลือก มาทำอะไรสักอย่างกันเถอะ”

　ชิยูกิทำให้การต่อสู้ระหว่าง เรย์จิและเพื่อนๆ ของเขาปรากฏแก่ทุกคนในสาธารณรัฐอาเรียเดีย ด้วยภาพที่มีมนต์ขลัง

　การต่อสู้ระหว่างเรย์จิและรันฟิลด์ดุเดือด

　อย่างไรก็ตาม เรย์จิกำลังผลักดันมันอย่างชัดเจน

　มีสีหน้าผ่อนคลายบนใบหน้าของเขา และเห็นได้ชัดว่าเขากำลังสนุกสนาน

　ถ้าฉันแสดงสิ่งนี้ให้เขาดู เขาควรจะสงบลง

“ใจเย็นๆ พลเมืองของสาธารณรัฐอาเรียเดีย!!”

　จากนั้น ชิยูกิใช้เวทมนตร์เพื่อทำให้เสียงของเธอดังก้องและกรีดร้องเพื่อให้ได้ยินไปทั่วอาเรียเดีย

“ตอนนี้! ปีศาจกำลังโจมตีดินแดนนี้ แต่อย่ากังวล! ผู้กล้าแห่งแสงจะเอาชนะพวกมันได้อย่างแน่นอน!!”

　เมื่อชิยูกิพูดออกมาดัง ๆ เสียงของพลเมืองก็เงียบลง

　ผู้ใต้บังคับบัญชาของครัสซัสบนกำแพงเมืองส่งเสียงเชียร์

“ใช่แล้ว ท่านเรย์จิจะแพ้ไม่ได้! สุดท้ายแล้ว ท่านเรย์จิคือผู้ที่นำรุ่งอรุณสีทองมาให้!”

　ชิซึเฟกรีดร้อง

　ชิยูกิเคยได้ยินเกี่ยวกับผู้ที่นำรุ่งอรุณสีทองมาด้วยเสียงกรีดร้อง

　ผู้ทรงนำรุ่งอรุณสีทองมา

　เป็นเรื่องเกี่ยวกับพระผู้ช่วยให้รอดที่ผู้คนพูดถึง

　นานมาแล้ว โลกนี้ไม่มีสัตว์ประหลาด และผู้คนอาศัยอยู่อย่างมีความสุขและมีความสุขร่วมกับเทพเจ้าแห่งเอลิออส นั่นคือยุคทองของมนุษยชาติ

　อย่างไรก็ตาม ราชาปีศาจ โมเดส ได้ปล่อยสัตว์ประหลาดไปทั่วโลกเพื่อทำให้โลกนี้เป็นของเขาเอง

　เป็นผลให้ผู้คนกลัวสัตว์ประหลาดและเริ่มสร้างกำแพงเมืองและอาศัยอยู่ภายในพวกมัน

　นั่นคือยุคแห่งความมืดในปัจจุบัน

“ผู้ที่นำรุ่งอรุณสีทอง” คืออะไร? ค่ำคืนอันมืดมิดเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ช่วยให้รอดที่จะตัดโลกออกเป็นชิ้น ๆ และนำมนุษยชาติกลับไปสู่ยุคทอง

　ในไม่ช้าจะมีใครบางคนปรากฏตัวขึ้นซึ่งจะเอาชนะราชาปีศาจและกำจัดสัตว์ประหลาดออกจากโลกนี้

　นั่นคือสิ่งที่ผู้คนเชื่อ

　ชิซึเฟเรียกเรย์จิว่าเป็นผู้ประทานรุ่งอรุณสีทอง

　จริงๆ แล้ว ฉันไม่คิดว่าชิยูกิมีบุคลิกที่ดี แต่ดูเหมือนว่าเรย์จิจะถูกมองว่าเป็นความหวังของมนุษยชาติ

　นั่นเป็นเหตุผลที่ชิยูกิคิดว่าเธอควรใช้ประโยชน์จากมัน

“พลเมืองของสาธารณรัฐอาเรียเดีย! เรย์จิ ผู้กล้าแห่งแสงจะไม่แพ้! เรย์จิคือผู้ที่ถูกเลือกโดยเทพธิดาเรน่าให้นำรุ่งอรุณสีทอง! ดังนั้นโปรดวางใจได้!!”

　เมื่อชิยูกิใช้เวทมนตร์ เสียงเชียร์ก็ดังไปทั่วอาเรียเดีย

“ผู้กล้าแห่งแสงสว่าง” และ “ผู้นำมาซึ่งรุ่งอรุณสีทอง” ได้รับการสวดมนต์ไปทั่วอาเรียเดีย

(เอาล่ะ ฉันเดาว่านี่ก็โอเค ตราบใดที่เรย์จิคุงแพ้ ก็ไม่มีปัญหาใดๆ เลย)

　ชิยูกิเฝ้าดูการต่อสู้ระหว่างเรย์จิกับรันฟิลด์

　การต่อสู้เริ่มดุเดือด แต่เรย์จิมีความได้เปรียบอย่างชัดเจน

　นั่นเป็นเหตุผลที่ชิยูกิเฝ้าดูการต่อสู้อย่างไม่เป็นทางการ

“ให้แน่ใจว่าคุณชนะ คุณคือความหวังของมนุษยชาติ”