เก้าพี่น้องเลี้ยงซาลาเปาสุดแสบ [九个哥哥团宠小甜包] – บทที่ 1137 โดนตรวจสอบ

บทที่ 1137 โดนตรวจสอบ

บทที่ 1137 โดนตรวจสอบ

ฟ่านชูฟางดูภาคภูมิใจ

ผู้อาวุโสฟู่กล่าวต่อ “แน่นอนว่าเธอควรค่าแก่การให้เชื่อใจอยู่แล้วครับ อีกอย่างการที่มีคุณปกป้องแบบนี้แสดงว่าเธอไม่ใช่เด็กธรรมดา ๆ”

“เป็นลูกศิษย์คนสุดท้ายของผู้อาวุโสฉือด้วย ตอนนั้นก็ได้เขารับรองด้วยตัวเอง ถ้าไม่เก่งจริงเขาคงไม่ทำแบบนั้นหรอกครับ”

ช่วงเวลาในกระทรวงการต่างประเทศของซูเสี่ยวเถียนสั้นไปหน่อย กอปรกับก่อนหน้านี้ไม่ได้ติดต่อกันมาก ฟู่กั๋วหยางเลยไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับตัวเด็กสาวเลย

แต่จากการได้สังเกตวันนี้ทำให้พบว่าเธอควรได้รับความไว้วางใจ

หลังจากกินข้าวเสร็จก็ทำงานกันต่ออย่างขยันขันแข็ง

ก่อนเริ่มเจรจาช่วงบ่าย เรามีประชุมรวมช่วงเช้าเพื่อทบทวนบทงานแปลที่ทำกันในช่วงเช้า

ช่วงเริ่มซ่งหงปิงเอาแต่ยกย่องเด็กสาวไม่หยุด แถมยังบอกอีกว่าเธอเก่งมาก ทำงานเร็ว ทั้งยังช่วยเหลือผู้อื่นในการทำงานและอีกมากมาย

ซูเสี่ยวเถียนกล่าวขอบคุณอย่างนอบน้อมราวกับไม่รู้ว่าโดนอีกฝ่ายวางแผน

ฟ่านชูฟาง ฟู่กั๋วหยางและคนอื่น ๆ เบื่อหน่ายกับการแสดงของซ่งหงปิงเล็กน้อย

ถึงคาดหวังให้อีกฝ่ายลงมือ แต่อีกใจก็มีความหวังน้อย ๆ ว่าเจ้าตัวจะไม่ได้คิดร้ายจริง ๆ

แต่ดูจะไม่มีอะไรให้สงสัยอีกแล้ว

“เข้าประเด็นเลยแล้วกัน!” ฟู่กั๋วหยางทนไม่ไหว “เสี่ยวซ่ง อย่าหาว่าผมอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ แต่คุณกับเสี่ยวซูต่างฝ่ายต่างมีงานไม่ได้ต่างกันมาก แล้วทำไมถึงให้เสี่ยวซูทำงานในส่วนของคุณล่ะ?”

ใบหน้าซ่งหงปิงฉายความแปลกใจ จากนั้นก็ยกยิ้ม

เพราะระหว่างเอ่ยชมซูเสี่ยวเถียน สีหน้าผู้อาวุโสฟู่มีแต่ความไม่พอใจ รู้เลยว่าเขาเห็นแย้งเด็กคนนั้นไม่น้อย

“เช้านี้ผมรู้สึกไม่สบายใจเท่าไรครับ เสี่ยวเถียนเห็นก็เลยเสนอตัวช่วย” เขารีบอธิบาย

ฟู่กั๋วหยางไม่ได้พูดอะไรมาก

หลังจากตรวจงานซ่งหงปิงก็เอ่ยขึ้นมากทันที

“เดี๋ยวก่อน เหมือนย่อหน้านี้จะมีปัญหานะ ถ้าแปลออกมาต้องความหมายแบบนี้สิ…” เขาเอ่ยอย่างมีเหตุผล และไม่ลืมเหลือบมองซูเสี่ยวเถียน

คนอื่น ๆ เห็นฉากนั้นกันหมด

ซูเสี่ยวเถียนดูมั่นใจ

“เสี่ยวซู อย่าหาว่าฉันพูดมากเลยนะ คนหนุ่มคนสาวจะทำแบบนี้ไม่ได้ ต้องระวังให้มากกว่านี้สิ ทำงานแบบนี้แล้วจะเหมาะกับความต้องการของกระทรวงการต่างประเทศได้ยังไง?”

ซูเสี่ยวเถียนดูสับสน ดวงตากลมโตจ้องมองอีกฝ่ายราวกับจะถามว่า ‘คุณพูดอะไรคะ? หนูไม่เข้าใจ’

“ไม่สำคัญหรอกนะที่ทำผิด แต่สิ่งสำคัญคือรู้แล้วก็ต้องแก้สิ ทำเหมือนไม่ตระหนักความผิดตัวเองแบบนี้มันไม่ได้!”

ซูเสี่ยวเถียนยิ้ม “หนูไม่เข้าใจสิ่งที่อาจารย์พูดเลยค่ะ ย่อหน้านี้อาจารย์แปลเองไม่ใช่หรือคะ? หนูจำได้ว่าหนูเริ่มแปลตั้งแต่ย่อหน้านี้ค่ะ”

เธอบอกก่อนจะชี้เครื่องหมายที่ทำเอาไว้ “หนูมีนิสัยต้องทำเครื่องหมายไว้ว่าใครทำส่วนไหนบ้าง อีกอย่างลายมือของหนูกับของอาจารย์ก็ไม่เหมือนกันด้วยค่ะ ถ้าดูดี ๆ จะมองออกเลยนะคะ”

เดิมทีซ่งหงปิงคิดว่าอักษรที่เขียนด้วยภาษา Y คงไม่ได้ต่างกันเท่าไร

แต่พออีกฝ่ายชี้และลองดูตามที่บอกก็เห็นชัด

สีหน้าซ่งหงปิงเปลี่ยนเป็นสีแดง

อยากจะปฏิเสธแต่ต่อหน้าทุกคนเขาทำไม่ได้

“อันนี้… อันนี้ฉันน่าจะทำผิดเอง…”

“ซ่งหงปิง ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณโดนพักงานชั่วคราว ส่วนจะกลับมาเมื่อไรรอประกาศแจ้งแล้วกัน!” ฟ่านชูฟางทนไม่ไหว

ได้ยินเช่นนั้น ซ่งหงปิงก็ตกใจมาก จากนั้นก็ไม่เห็นด้วย

“อธิบดีฟ่าน ถึงคุณจะเป็นรอง แต่ตัวอธิบดีตู้ไม่ได้เอ่ยปากเองนะครับ คุณจะมาพักงานผมไม่ได้นะ!”

ซ่งหงปิงไม่คาดคิดว่าฟ่านชูฟางจะสั่งพักงานแบบนี้

ยอมไม่ได้ จุดประสงค์ของเขาคือให้ซูเสี่ยวเถียนออกจากกระทรวงไปเสีย ไม่ใช่เอาตัวเองออกไป

“อธิบดีตู้เห็นด้วยกับเรื่องนี้ งานที่คุณทำมันมีปัญหา แล้วก็ส่งผลต่องานเจรจาของเราด้วยค่ะ”

“แต่ผมก็แค่ทำพลาด…” ซ่งหงปิงเหมือนจะรู้ตัว

หลังจากชี้ให้เห็นข้อผิดพลาด ฟ่านชูฟางและฟู่กั๋วหยางไม่แปลกใจเท่าไร แต่ก็ไม่ได้บอกชัด ๆ

พวกเขารู้ว่ามันมีปัญหาในงานแปลชิ้นนี้

โดนซูเสี่ยวเถียนปั่นหัวหรือ?

เด็กเวรนั่นท่าทางดูเหมือนคนไม่เข้าใจอะไร แต่ดันเอาไปรายงานให้เบื้องบนเนี่ยนะ

“อธิบดีฟ่าน ผมรู้ว่าคุณสนิทกับซูเสี่ยวเถียน แต่คุณก็เป็นผู้อาวุโสของกระทรวงนะ จะทำเพื่อผลประโยชน์ส่วนตนไม่ได้หรือเปล่าครับ?”

“แค่อยากสนับสนุนเธอก็เลยกดดันเพื่อนร่วมงานแบบผมเนี่ยนะ รองอธิบดีฟ่าน ผมก็คนนะ เสียใจเป็นเหมือนกัน!”

ซ่งหงปิงอยากจะพูดต่อ แต่โดนฟู่กั๋วหยางห้ามเอาไว้

“เสี่ยวซ่ง คุณทำอะไรคุณย่อมรู้ตัวดี ในเมื่อทำแล้วก็เตรียมใจรับผลที่จะตามมาในภายหลังด้วย คุณคงไม่รู้สินะว่าตอนยื่นงานนี้ให้เสี่ยวซู ผมเองก็เห็นด้วยตาตัวเองจากนอกห้องทำงานของคุณ!”

คนอื่น ๆ ได้แต่ตกใจไม่หยุด

นั่นรวมถึงซ่งหงปิงด้วย เขาจึงได้แต่เงียบงัน

“คุณทำให้ผมผิดหวังจริง ๆ พักงานไปไตร่ตรองดู องค์กรตรวจสอบเสร็จเมื่อไร ตัวคุณตระหนักได้แล้วค่อยกลับมาทำงาน!”

หลังจากคลี่คลายเสร็จ ตกบ่ายก็ได้หนุ่มวัยยี่สิบเข้าร่วมทีมแปลแทนซ่งหงปิง

ส่วนงานซึ่งมีการปรับเปลี่ยนเล็กน้อย ทำให้งานแปลของเด็กสาวเพิ่มขึ้นตาม

ถึงคนอื่นจะไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ไม่ได้เชื่อในความสามารถของเธอ

ด้วยอายุที่ยังน้อย จู่ ๆ ได้รับผิดชอบงานแบบนี้แล้วจะทำสำเร็จได้หรือ?

ทว่าไม่มีใครถาม

เพราะทุกคนต้องทำหน้าที่ ต่อให้สงสัยก็ไม่สามารถแทนที่ตำแหน่งเด็กสาวได้

ทุกคนไม่รู้ว่าหลังจากซ่งหงปิงโดนพักงาน ก็ถูกตรวจสอบตั้งแต่บ่ายนั้นเลย

เพราะเป็นหน่วยที่ต้องรักษาความลับทางราชการ หากมีปัญหาจะส่งผลร้ายแรงมาก

เจตนาร้ายของเขาจึงโดนตรวจสอบไปด้วย

กว่าซูโส่วเวินจะทราบเรื่องก็วันถัดไปแล้ว เขาอยากจะถามสถานการณ์กับน้อง

ทว่าเธอยุ่งมากจนไม่ได้กลับมาที่กระทรวงเลย

——————————————