ถนนสู่อาณาจักร

143 ผสมพันธุ์นางเงือก

—————————————————————

【–มุมมอง เอเกอร์–】

ผมถูกนำมาที่ถ้ำกระทันหัน เมื่อผมอยู่ในระหว่างการเล่นน้ำ คนที่ลากผมมาที่นี่ ปรากฏว่าเป็นสตรีเปลือยสวยๆ แต่ท่อนล่างของร่างกายของเธอ ห่อหุ้มอยู่ในเกล็ดปลาสีฟ้า

「เธอ……เธอไม่ใช่มนุษย์เหรอ?」

「ป่าวเลย ไม่ใช่มนุษย์ คนก่อนหน้านาย เอะอะใหญ่เกี่ยวกับที่ชั้นเป็นบางอย่างที่เรียกว่านางเงือก」

นางเงือก เอ๋? นี่คือครั้งแรกที่ผมได้เห็นคนนึง เพราะมันไม่ปรกกติมาก ผมพยายามจะสัมผัสท่อนล่างที่คล้ายกับปลา

「ย้าาา นั่นจั๊กจี้!」

แบบที่มันรู้สึก นั้นทำให้ผมนึกถึงปลาที่ผมกินมาก่อนหน้า ในสหพันธรัฐตรงๆเลย ผมคิดว่ามันจะแข็งเพราะเกล็ดนั้นเรียงนั้นชิดๆ แต่มันรู้สึกนุ่ม และมีความเด้งพอที่จะดูดมือคุณเข้าไป

「ถ-ถ้านายจับมันมาก……เอ่อ หน้าอกชั้นก็เหมือนกัน」

เวร พวกมันค่อนข้างเป็นคู่ที่สวย ดังนั้นผมอยากจะตรวจดู

「ถ้าอย่างนั้น เหตุผลที่เธอเรียกมาที่นี่ ก็เพื่อ……」

「ใช่ ชั้นอยากให้นายผสมพันธุ์กับชั้น」

「ได้เลย งั้นมาเริ่มทำลูกกันเถอะ ถ้าอย่างนั้น」

นายเงือกคนนี้ เป็นคนที่พูดถึงมันก่อน แต่เธอก็เป็นคนที่จ้องอยู่ในความประทับใจ

「เอ๋ มันไม่เป็นไรเหรอ?」

「เธอเป็นคนที่ชวนนี่」

「นั่นก็จริง แต่ชั้นตกใจที่นายตอบซะเร็วเลย」

「ชั้นไม่มีเหตุผล ที่จะปฏิเสธการทำลูก เมื่อสตรีนั้นสวยๆเช่นเธอ ตอนนี้ บอกชั้นทีว่ารูนั้นอยู่ไหน」

จากที่ผมเห็น ไม่ได้ดูเหมือนว่าจะมีรูใดๆ ที่ทำหน้าที่เป็นอวัยวะเพศสำหรับนางเงือก ไม่ใช่ว่านั่นหมายถึง เอ็นของผม ที่มันแข็งจนเจ็บปวดจากการลูบคลำนมของเธอ ไม่มีที่จะไปเหรอ?

「ถ้านายพูดเกี่ยวกับเรื่องไข่ ถ้าอย่างนั้น นี่ไง……」

นางเงือกเปิดส่วนหนึ่งของเกล็ดของเธอ และรูเล็กๆ ปรากฏขึ้น พื้นผิวของเกล็ดของเธอนั้นสีฟ้า แต่ข้างในรู้นั้นสีเดียว กับสีทีมนุษย์มี — สีสันชมพู ผมไม่รู้ว่าผมจะทำอะไร ถ้าบางอย่างที่ขยะแขยงได้ออกมา แต่ผมพอได้กับรูนี้ ในความเป็นจริง รูนั้นสวยงามสุดขีด และผมจากจะกระตุ้นมมันด้วยเอ็นของผม

「อาา……ช่างเป็นรูที่ลามก เอาล่ะนะ」

「อ้า! ไม่ได้นะ!」

ผมเจ็บเอ็นของผม และกำลังจะยัดมันเข้าไปในรูของเธอ แต่หางของเธอนั้นตีผมกระเด็นไป

「ไม่มีอะไรจะเกิดขึ้น ถ้านายได้ใส่ไปตรงนั้น! นั่นเป็นที่ที่ไข่ออกมา……ส่วนที่สำคัญนั้นอยู่ตรงนี้」

นางเงือกไต่หิน และจมลงไปในน้ำ และปัดต้นไม้ที่ดูเหมือนจะซ่อนอะไรบางอย่างอยู่ และเปิดเผยไข่จิ๋วๆที่ติดอยู่กับหิน

「เอ๋?」

「ชั้นจะฟักไข่พวกนี้ตอนนี้……นั่นทำไมชั้นอยากจะให้พวกมันถูกใส่พันธุ์เข้าไปในมัน ด้วยเมล็ดพันธุ์ของนาย」

「ใส่พันธุ์? หมายความว่ายังไง?」

「อึ๋น? มมันไม่สำคัญว่าทำยังไง นายแค่ต้องระวังไม่ให้เหยียบบนมันนะ แต่นายขี่พวกมันและพ่นเมล็ดพันธุ์ หรือยิงมาทางนี้บ้าง เพื่อที่ชั้นจะตักมันและใส่พวกมันได้~」

ทันใดนั้น ผมเสียแรงจูงใจ ที่จะทำมัน มีบางอย่างที่เศร้าใจ เกี่ยวกับการที่ต้องน้ำแตก ใส่ไข่ด้วยตัวเอง

「เร็วสิ เร็วสิ~」

「อืม เธอเห็นมั้ย……มนุษยผู้ชายน่ะ ต้องถูกทำให้น้ำแตกกับผู้หญิง มันยากที่จะทำมันกับไข่」

「เออ๋~!?」

นางเงือกตะโกนในความตกใจ จากนั้นเธอห้อยหัว และเริ่มพึมพำบางอย่างกับตัวเธอเอง

「เข้าใจแล้ว……มันเป็นอย่างนั้นนี่เอง…….งั้นที่ปีที่แล้วที่มันไม่ได้ผล……」

「ปีที่แล้ว? เล่าให้ชั้นฟังเกี่ยวกับมันได้มั้ย?」

ผมอยากจะนำการสนทนานี้ ไปในทิศทางของผม ระหว่างที่เราคุยกัน

「มีผู้ชาย มาที่นี่ในปีที่แล้วด้วยเหมือนกัน แต่เค้ากลัวอย่างมาก และแม้ว่าเค้าได้ปล่อยเมล็ดพันธุ์ออกมาจริง มันไม่ได้ลงบนพวกมัน……ไม่มีไข่ซักใบที่ฟัก」

ขณะที่นางเงือกพูด น้ำตาก่อตัวจากดวงตาของเธอ จากที่เธอพูด มันดูเหมือนนางเงือกคลอดไข่จำนวนมากออกมาที่ข้างแม่น้ำทุกๆปี แต่มันไม่เพียงพอที่จะฟักไข่ และมนุษย์หรือกึ่งมนุษย์จะต้องใส่พันธุ์พวกมัน ด้วยเมล็ดพันธุ์ของพวกเขา

ปรกติ ไข่หลายไปจะฟัก ถ้าเมล็ดพันธุ์ลงไปบนมัน แต่ชายจากปีที่แล้ว น่าจะทำมันอย่างถูกต้องไม่ได้ มันดูเหมือนไข่จะเสีย ถ้ามันไม่ได้ใส่พันธุ์ภายในหนึ่งอาทิตย์ด้วย ผมเดาว่าการปล่อยไข่ให้เน่าเสียไป โดยที่พวกมันไม่ฟัก จะรู้สึกแบบเดียวกันกับประสบการณ์การแท้งลูกหรือตายในท้อง นางเงือกอธิบายให้ผมต่อไป ระหว่างที่ร้องไห้อย่างควบคุมไม่ได้

「เข้าใจแล้ว」

「นั่นทำไม ปีนี้ชั้นอยากจะฟักมัน แม้ว่าจะไม่กี่ใบก็ตาม……แต่ชั้นไม่มีเวลาเหลือมากแล้ว ดังนั้นนั่นทำไมชั้นนำนายมาด้วยกำลัง」

ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมจะให้ความร่วมมืออย่างยินดี มันจะน่าเศร้าเกินไปที่จะขอให้ผมขี่ และน้ำแตกใส่มัน

「ฟังนะ มนุษย์ผู้ชายน่ะ น้ำแตกได้นับครั้งไม่ถ้วน ตราบใดที่พวกเค้าอยู่กับผู้หญิงที่ดูสวยๆ นั่นทำไมชั้นอยากจะสร้างความรักกับเธอ ก่อนที่ชั้นจะพ่นมันบนไข่พวกนี้」

「ถ้าชั้นทำอะไรซักอย่าง ถ้าอย่างนั้นเมล็ดพันธุ์มากมายจะออกมาเหรอ?」

「ใช่ มันจะพุ่งออกมาเลยล่ะ」

「จริงๆเหรอ!? ชั้นควรจะทำอะไรล่ะถ้าอย่างนั้น!?」

สาวกระโจนใส่ผมอย่างตื่นเต้น

「ก่อนอื่นนะ หนูบอกชื่อพี่ได้มั้ย คิดว่าเธอมีหนึ่งชื่อนะ?」

เราต้องรู้จักชื่อกันก่อน อย่างน้อยๆ

「มันคือมิรูมิ มันเหมือนกันเเมื่ออ่านจากข้างหน้าหรือข้างหลัง」

「ชั้นเอเกอร์ หนูเรียกพี่โดยชื่อได้ด้วย」

「เอเกอร์? เอเกอร์~」

สาวเกาะผม กดหน้าอกของเธอ กับหน้าอกของผม กระตุ้นอารมณ์ผมมากขึ้นไปอีก ถ้าผมถูมันออกตอนนี้ หลายอย่างน่าจะยิงออกมา แต่ผมอยากจะให้ตอนนี้เป็นความทรงจำที่ดี ดังนั้นผมจะเงียบไว้

「ก่อนอื่น เอาท่อนล่างให้พี่ดูได้มั้ย?」

「แน่นอน~」

หันมิรูมิไป ผมสัมผัสเธอ และลูบท่อนล่างของเธอ พยายามที่จะหาบางอย่างด้วยมือของผมม มีรูก่อนหน้านี้ ที่ใช้คลอดไข่ ซึ่งมันลามก แต่มันเป็นที่ที่ค่อนข้างจะสำคัญ ดังนั้นผมแทงเอ็นของผมเข้าไปข้างในไม่ได้ ผมหาไปทั่ว จนผมเจอรูที่ข้างหลังเธอ มันดูค่อนข้างแคบ แต่ถ้าทำให้มันหลวมล่ะก็……

「ม่ายยยยย!!」

ผมถูกตบด้วยครีบหางของเธอ

「ใช้นั่นไม่ได้นะ นั่นเป็นที่ที่ของเสียออกมา」

ถ้าอย่างนั้น นั่นเป็นรูตูด เธอซ่อนมันด้วยเกล็ดของเธอ บอกผมว่ามันใช้ไม่ได้ ช่างเสียของไปเปล่าๆ เพราะเธอรูสึกดีด้วยตูดของเธอได้ด้วย ผมอยากจะแนะนำเธอกับอลิส หรือไม่ดีกว่า เพราะมันจะมีปัญหาไป ถ้าเธอได้กลายเป็นแบบนั้น

「ถ้าอย่างนั้น ทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับนี่ได้มั้ย?」

ผมนั่งที่หิน และเสนอเอ็นของผมให้กับมิรูมิ ที่เด้งอย่างคล่องแคล่วสู่ผม ด้วยหางของเธอ

「งั้นนี่เป็นอวัยวะสืบพันธุ์ของมนุษย์เหรอ?」

เธออาย เมื่อรูตูดเธอถูกมองเห็น แต่เธอไม่เป็นไร เมื่อเธอเห็นไม้เนื้อของผม ผมเดาว่าเธอไม่ได้คิดว่าการสืบพันธุ์น่าอายขนาดนั้น

「อื้ม อสุจิจะออกมา เมื่อเธอกระตุ้นสุ่งนี้ แต่ไม่มากนักจะออกมา ถ้าพี่ทำมันด้วยตัวเอง ถ้าผู้หญิง……โดนเฉพาะคนที่สวยเท่ามิรูมิลูบมัน มันจะออกมาเหลือเฟือ」

「โอ้ จริงเหรอ ถ้าอย่างนั้น หนูแค่ต้องจับมันเหรอ?」

「พี่อยากจะให้หนูเอาใส่ปาก ถ้าเป็นไปได้ด้วย」

「ได้เลย」

โดยไม่ต่อต้านเลยซักนิด เธอเปิดปากของเธอ และรับเอ็นผมเข้าไปข้างใน ข้างในปากของเธอเย็น แต่มันลื่นและเมือกเหมือนน้ำทำให้มันรู้สึกค่อนข้างที่จะอธิบายไม่ได้

「ขยับหัวขึ้นลง」

「หนึบุ」

「รับมันไปตลอดทางถึงคอได้มั้ย」

「นือออ」

「เล่นกับไข่พี่ด้วยได้มั้ย?」

「นืออ~♪」

มิรูมิบริการผมด้วยปากของเธอ ทำสิ่งที่ผมบอกตรงๆกับเธอ เธอต้องสิ้นหวังที่จะฟักไข่ของเธอ และไม่ให้มันเน่าปีนี้ เมื่อผมคิดถึงนางเงือกที่น่าชื่นชม ความต้องการที่จะแตกสร้างขึ้นมามากกว่าเดิม

และมีความรู้สึกแปลกๆ เกี่ยวกับอะไรที่เธอทำอยู่ตอนนี้ ซึ่งไม่จำเป็นต้องหายใจผ่านปากของเธอ และโยกหัวอย่างใจเย็น แม้ว่าผมดันเอ็นของผมเข้าไปในเธอ ถ้าผมพัฒนาเธอ เธออาจจะเป็นนักโม๊กเอ็นยอดฝีมือ

「นั่นพอแล้ว」

「ปุ่ฮ่า จะแตกแล้วเหรอ? เมล็ดพันธุ์จะมาแล้ว?」

มิรูมิ มองผมด้วยหน้าที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง แต่ผมอยากจะมีความสุขกับตัวผมเองมากกว่านี้นิดหน่อย

「แค่อีกนิดเดียวน่ะ มากอดกันเปลือยเถอะ」

ผมอยากจะเล่นกับนมที่ดูนุ่มนิ่มของเธอมากๆเลย

「จ้าาา」

มิรูมิกระโดดใส่หน้าอกของผม ดูสับสนเมื่อผมจับหน้าอกของเธอ

「นม……เอเกอร์ชอบนมเหรอ?」

「รักเลยล่ะ」

「หืมมม เหมือนเด็กเลย」

มิรูมิดูเหมือนจะคิดว่านมนั้นไว้แค่สำหรับเด็ก เธอมองผมด้วยสีหน้าสงสัย ขณะผมจับนมของเธอและดูดหัวนมของเธอ

「เด็กน้อย~ นี่จ้ะนมหนู」

ผมไม่รู้ว่าเธอแค่ล้อเล่นหรืออะไร แต่เธอลูบหัวของผม ขณะที่ผมวนลิ้มรอบๆ และดูดหน้าอกของเธอ เอ็นของผมบวมขึ้นมากกว่าเดิมอีกในทันทีนั้น

「เอเกอร์ชอบให้ถูที่ฉิ๊งฉ่องเหรอ?」

แน่นอน

「ชอบนมด้วยเหรอ?」

ธรรมชาติ

「ถ้าอย่างนั้น ชอบนี่ด้วยมั้ย」

มิรูมิห่อหน้าอกของเธอรอบเอ็นของผม ซึ่งมันแทงไปตรงหน้าของเธอ ขณะที่ผมนั่งอยู่บนหิน เธอถูไม้เนื้อของผมโดยใช้กายของเธอ และหุบเขาของนมของเธอ

「โอออออ้……นี่ดีที่สุดเลย หนูทำได้ดีนะที่คิดเรื่องนี้ได้」

「หืม? หนูไม่เข้าใจ แต่หนูจะทำต่อไปถ้ามันรู้สึกดี」

มิรูมิส่ายหน้าอกของเธอต่อไป ด้วยรอยยิ้ม เลียปลายของเอ็นของผมเป็นครั้งคราวด้วยลิ้นของเธอ ผิวที่เนียนของเธอ และความรู้สึกที่หยาบเล็กน้อยของลิ้นของเธอ ผลักผมไปใกล้กับขอบสุดเสียว

「กุ……พี่กำลังจะแตก」

ผมอยากจะแตกในปากของเธอ หรือขยายรูตูดของเธอและแตกในนั้นถ้าเป็นไปได้ แต่นั่นจะไม่ใช่ความคาดหวังของมิรูมิ ผมจะเชื่อฟังที่นี่และแตกใส่ใข่ของเธอ

ขณะที่ผมรั้งเอ็นที่กระตุกของผ ผมเดินไปที่ไข่อย่างช้าๆ

「สุดท้าย ใช้มือหนูเพื่อนำมัน」

「ได้! ทำเต็มที่เลยนะ!」

ผมชี้เอ็นของผมไปที่ไข่ ที่มันติดอยู่ข้างหิน ระหว่างที่มิรูมิกอดผมจากขัางหลัง และชักเอ็นของผมอย่างเข้มข้น

「อาา……จะแตกแล้ว! จะแตกแล้ว!!」

「แตกเยอะะๆนะ! มอบลูกให้หนูด้วย」

「มิรูมิ! กัดคอพี่ที่นี่ มันจะออกมมามากกว่า ถ้าเธอทำมัน」

ผมอยากจะช่วยสาวคนนี้ ที่พยายามอย่างมาก เพื่อที่จะให้ไข่ แม้แต่ซักหนึ่งใบ ฟักตัว เพราะทั้งหมด ผมไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับว่ามันจะขยายมากเกินไป เพราะมันไม่ใช่ข้างในเธอ

「เอ? จะไม่เจ็บเหรอ ถ้าหนูทำแบบนั้น?」

「มันไม่เป็นไร แค่ทำมันเลย」

มิรูมิรับข้อเสนอของผมและกัดต้นคอของคอผมลง ฟันของเธอ แหลมกว่าฟันมนุษย์ จมเข้าไปในคอของผม และก่อให้เกินเส้นทางของเลือดบางๆ ไหลลงร่างกายของผม บางอย่าง วิ่งผ่านเอ็นของผมและหัวของผม เหมือนการฟาดของสายฟ้า

「อุโออออออออออ้!!!」

「ฮย้าาา!」

เอ็นของผมใหญ่ขึ้นเข้าไปอีก ขณะที่มันเต้นเป็นจังหวะ น้ำฉีดพุ่งออกไปเหมือนลำธาร หลังจากที่เขื่อนเพิ่งจะแตก มันไม่ได้รู้สึกเหมือนกัน กับการน้ำแตกทั่วไป แม้ว่าสำหรับผม น้ำเงี่ยนพรั่งพรูออกไป และสาดใส่ใข่

「อ้า-! ฉี่บนไข่หนู ช่างนิสัยไม่ดี!」

เมื่อเห็นความแรงขนาดนั้นในลำธาร มิรูมิโกรธเล็กน้อย ดูผมผิดว่าเป็นการปัสสาวะ แต่หลังจากที่เธอได้รู้ถึงความเหนียวของน้ำ และกลิ่นฉุนๆของมัน เธอขอโทษอย่างรวดเร็ว และกระตุ้นเอ็นของผมต่อไป

「กกกุ่โอออออออ้! มีมากกว่านี พี่จะแตกมากกว่านี้อีก!」

ผมขยับสะโพกของผม และเมล็ดพันธุ์ของผมพ่นออกมา โดนไข่ทุกไป ที่ติดอยู่กับหิน

「เหลือเชื่อ……พี่ใส่ไปได้เยอะเลย」

「อย่าหยุดถู พี่แตกได้มากกว่านี้อีก」

มิรูมิชักเอ็นของผมซ้ำๆ และผมตอบโดยการปลอดปล่อยเสบียงของอสุจิอย่างไม่มีจุดจบ

ในท้ายที่สุด มิรูมิเอาฟันออกจากคอของผม และเอ็นของผมเล็กลง การพุ่งสุดท้าย บ่งบอกถึงจุดจบของการน้ำแตก

เมื่อดูว่าผมทำอะไรอีกครั้ง ผมเห็นได้ว่าบริเวณที่กว้างใหญ่ใกล้ๆไข่ ขาวโพลนในน้ำเหนียวสีขาว ผมไม่คิดว่าคุณเห็นไข่ได้จริงๆอีกครั้งแล้ว เพราะน้ำว่าวทั้งหมด

「อุว้าาา พี่แตกเป็นหลายร้อยเท่ามากกว่าผู้ชายจากปีที่แล้วเลย ถ้าอย่างนั้นมนุษย์ผู้ชายจริงๆแล้วแตกได้มากขนาดนี้เลยเหรอ」

「นั่นใช่แล้ว คนจากปีที่แล้วน่ะ ไม่ใช่ผู้ชาย」

「น่าจะไม่ใช่อย่างนั้นนะ ขนาดของของเค้าก็ไม่ได้เล็กด้วยจริงๆ」

มิรูมิลูบเอ็นของผม แต่การที่ได้น้ำแตกไปมากเท่าที่มันจะทำได้ มันไม่ได้แม้แต่จะตอบสนอง อย่างเป็นธรรมชาติ สาวคนนี้ช่วยจับผมอย่างอ่อนโยน หลังจากที่ผมรู้สึกเหนื่อย และล้าจากการทำ

「ขอบคุนมากๆนะ~」

「ไม่มีปัญหา พี่ดูดพวกมันได้มั้ย?」

「แน่นอน」

ผมกลับลงไปในน้ำ และดูดหน้าอกของมิรูมิ ขณะที่เธอช่วยให้ผมลอย เราลอยกันไปรอบๆอย่างช้าๆในน้ำขณะที่ตัวที่ลอยในความเสียวจมลงไปอย่างช้าๆ

「แต่โดนดึงขากระทันหัน ทำให้พี่ตกใจจริงๆ ทำแบบนี้ตลอดเหรอ?」

「ไม่ หนูดึงได้แค่คนเดียว แต่หนูออกไปเมื่อมันมีผู้คนเยอะๆไม่ได้……หนูไม่มีเวลามาก ก่อนที่ไข่จะเน่า บวกกันกับอวัยวะสืบพันธุ์ของพี่มันโบกไปทั่ว หนูเลยแค่……」

「เข้าใจแล้ว ตอนแรก พี่คิดว่าพี่จะถูกกิน」

「นางเงือกกินพืชน้ำ และอะไรเล็กๆ หายากที่พวกเธอจะกินมนุษย์~」

「นั่นโล่งใจ แต่พี่ไม่คิดว่ามันมีถ้าอะไรแบบนี้ใต้ทะเลสาบ」

「เอ่ะเฮะเฮะ ทะเลสาบในบริเวณนี้ เชื่อมต่อกับถ้ำใต้ดินน่ะ」

เธอพยายามจะเน้นย้ำ ว่าอย่าเผยแพร่ข้อมูลนี้ไปทั่วมมากเกินไป แต่ที่นี่คือที่ซุ่มซ่อนของสตรีสวยๆ ดังนั้นไม่มีทางเลย ที่ผมจะให้มันเล็ดรอดออกไป ผมเป็นคนเดียวเท่านั้น ผู้ที่จะมีความสุขกับเธอคนนี้

ผมมีความสุขกับตัวเองแบบนี้ซักพัก จนกว่ามิรูมิจะนึกอะไรบางอย่างได้ และเด้งขึ้น หลังจากที่ยืนยันแล้ว ว่าเท้าของผมได้ไปถึงพื้น มิรูมิรีบไปที่ที่ไข่อยู่

「อ้าาา! นี่คือ…… ไม่มีทางน่า!? นี่ด้วย! และทางนนี้!」

เธอเอะอะครั้งใหญ่ ดังนั้นผมสงสัยว่าอะไรไม่ดีเกิดขึ้นมั้ย แต่จากนั้น ผมเข้าไปใกล้ๆ และมองลงไป

「มีอะไรบางอย่างที่- 「มันเสร็จแล้ว!!」 อะไรเสร็จ?」

มิรูมิจับมือของผม และเขย่ามันอย่างรุนแรง

「เมล็ดพันธุ์ของพี่ใส่พันธุ์ไข่ของหนูได้แล้ว! ดูนี่สิ นี่ และนั่น!! น่าทึ่ง พวกมันทั้งหมดเลยได้ถูกใส่พันธุ์! ไข่เป็นร้อยๆใบจะฟัก!!」

ผมดีใจกับเรื่องนั้นนะ แต่เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นเร็วนักเหรอ?

「ปรกติมันจะใช้เวลานานกว่านี้ แต่……หนูบอกได้ พวกมันทั้งหมด ได้ถูกใส่พันธุ์ในสิบนาทีเลยล่ะ!!」

มิรูมิกระโดดในความสุขอย่างตื่นเต้น ผมยินดี ที่ผมเป็นประโยชน์กับสาวสวยเหมือนเธอได้ แต่ผมต้องกลับไปหาคนอื่นในไม่นาน หรือผมจะทำให้พวกเธอกังวล ผมเห็นซีเลียตื่นตกใจเต็มที่ได้เลย

「อ้า นั่นใช่แล้ว หนูขอโทษ ที่ทำพี่มาโดยกำลัง……」

「พี่ไม่ถือ พี่ก็ได้มีเวลาดีๆด้วย」

ที่เวลานั้น มีเสียงต่ำแปลกๆมาจากส่วนลึกของข้างในถ้ำ ผมไม่รู้ว่า มันเป็นเสียงจากเสียงอื่นมั้ย แต่มิรูมิยิ้มและตอบ

「นั่นใช่แล้ว ขอบคุณค่ะ! ตอนนี้หนูก็เป็นแม่ได้แล้ว~」

บางทีมันเสียงของบางคนจากสายพันธุ์เดียวกัน แต่เสียงของมิรูมินั้นงดงามมาก ระหว่างที่ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไร เกี่ยวกับอีกเสียง พวกเธอทั้งสองคุยกัน และจากนั้น มิรูมิหันหาผม

「อืม หนูขอโทษนะ ถ้าพี่รีบอยู่ แต่หนูให้พี่ช่วยกับการผสมพันธุ์อีกคนได้มั้ย? นางเงือกอื่นที่ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เป็นเซ็นไป*ของหนู」

<ผู้แปล: รุ่นพี่>

ถ้าอย่างนั้น มันเป็นบางคนจากสายพันธุ์เดียวกันเหมือนทีผมคิด

「พี่ไม่ถือ แต่……อืม……」

เสียงนั้นน่าขนลุกพอ ดังนั้น ผมจะไม่สามารถทำลูกได้ ถ้ามอนสเตอร์ที่น่ารังเกียจปรากฏตัว

「มืมม คนนี้สวยกว่าหนู นอกจากนี้ คนนั้นมีท่อนล่างเหมือนมนุษย์ ดังนั้นมันจะง่ายกว่าที่จะทำมัน ไม่คิดอย่างนนั้นเหรอ?」

「อะไรนะ?」

นั่นถูกอนุญาติให้ผ่านไปโดยไม่มีความคิดเห็นไม่ได้ ดูดหน้าอกมิรูมิ ระหว่างที่ผมพักช่วยได้ด้วย แต่เอ็นของผมนั้นได้พลังงานของมันกลับมาอย่างช้าๆ

「ได้เลย พี่จะช่วยด้วย」

「ขอบคุณ! เค้าพูดว่ามันไม่เป็นไรน่ะพี่~」

มิรูมิตะโกนเข้าไปในส่วนลึก และผมได้ยินเสียงของฝีเท้าที่เปียก ดังนั้นมันอย่างที่เธอพูด บางคนที่มีขาของมนุษย์

กระนั้นผมรู้สึกถึงความไมสบายใจนิดหน่อย และทำใจให้พร้อม ขณะที่คนนั้นเปิดเผยตัวของเขาเองให้พับผม

「โอ้……ช่างเป็นกายที่สวย」

ผู้หญิงี่ปรากฏตัวมีขาที่เรียวเหมือนลิเลียน — ยาวและอ่อนนุ่ม อย่างมีเสน่ห์ชักชวน — พูดอีกอย่างมันมหัศจรรย์

บางทีได้ลางสังหรณ์ของการสืบพัน ดอกกุหลาบที่ไร้ขน เปิดออกเล็กน้อยระหว่างที่เล็ดน้ำออก บานออก สีชมพูอ่อนจากๆของกลีบกุหลาบของเธอนั้นพองออกมา และชักชวนผมเข้าไป

นี่มันมากว่ามหัศจรรย์ ขณะที่ผมไม่เคยเห็นท่อนล่างที่สวยไปกว่านี้เลย ผมมากกว่ามีความสุข ที่จะสืบพันธุ์กับผู้หญิงแบบนี้

「เฮ้」

「หืม? อะไรเหรอ?」

「นั่นอะไร?」

「อะไรหมายถึงอะไรล่ะ เธอเหมือนกันกับหนู พี่รู้มั้ย? พี่เรียกคนที่ครึ่งปลาและครึ่งมนุษย์นางเงือก ใช่มั้ย?」

「ครึ่งนั้นน่ะไม่เป็นไร แต่……」

มันแปลกเกินไป ที่ทั้งท่อนบนของเธอต้องเป็นปลา นี่มันทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์ปลา ถ้าเธอเป็นคนที่ออกมาก่อน สิ่งต่างๆ จะรุนแรง มนุษย์ปลานั้นข้าหาผม และจองผมด้วยตาปลาที่ไร้เปลือกตา และแหวกขาของเธอ ขณะที่เธอทำเสียง ‘งโย้’

「เธอพูด่าไข่ของเธออยู่ในท้อง และพี่ใช้รูของเธอได้ตามสบายใจที่ปรารถนาเลย」

มิรูมิทำหน้าที่เป็นคนสื่อสาร สำหรับเสียงที่มนุษย์ปลาทำ อีก ‘งโยยย้’ ออกมาจากท้องของเธอ

「เธอบอกว่าข้างในนั้นเหลือเชื่อ และมันจะเป็นการสังหารทันทีเลย」

มันอาจจะดีกว่า ที่ท่อนบนคือรูปลักษณ์ของผู้หญิงวัยกลางคนที่น่าเกลียด……. เธอส่งเสียง ‘งโยยย้’ อีกที่ ที่มันมอบความรู้สึกที่เขินอายมากกว่าก่อนหน้า ซึ่งมันทำให้ผมเดือดๆนิดหน่อย

「เธอพูดว่ามันเป็นครั้งแรกเลย ที่เธอได้เห็นเอ็นที่ใหญ่ขนาดนี้ และมันทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง เธออยากให้พี่เอาเธอเร็วๆ」

ผมเดาว่า ในชีวิต โชคดีตามมาด้วยบททดสอบ

—————————————————————

「เอเกอร์ซาม้าาาา! ขอบคุณพระเจ้า หนูคิดว่าพ่อจมน้ำหรือบางอย่าง!!」

มิรูมินำมือของผม และให้ผมลอยกลับไปที่ผิวน้ำ ที่ซีเลียวิ่งมาเพื่อกอดผม สาวๆคนอื่นดูด้วยสีหน้าที่กังวล ผมเลยพยายามที่จะทำให้พวกเธอโล่งใจ โดยการยิ้ม

ระหว่างนั้น มิรูมิดูอยู่ใต้น้ำ โบกมือของเธอ พร้อมด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะหายไปในส่วนลึก โดยที่สาวๆคนนอื่นไม่สังเกต

「เกิดอะไรขึ้นบนโลกนี้กัน ไม่ พ่อไปไหน?」

「หนูรู้มั้ย บางที่น่ะ พ่อแค่อยากจะไปคิดเรื่องชีวิต」

「ฮ่าาา? แต่หนูเดาว่า หนูแค่ดีใจ ที่พ่อไม่บาดเจ็บ」

มันดูเหมืนซีเลียได้ว่ายน้ำเก่งแล้วตอนนี้ผมเลยจับท่อนบนของเธอ ท้องของเธอ หน้าอกของเธอ คอของเธอ และในที่สุดก็หน้าของเธอ

「ว้าา! ถ้าพ่อเริ่มทำเรื่องนี้ที่นี่ เราจะถูกเห็นโดยครอลล์」

ไม่ใช่อย่างนั้น ไม่ใช่อย่างนั้นเลย พ่อแค่อยากถูกรักษา โดยหน้าที่น่ารักของหนู

กลิ่นปลาและความรู้สึกของเหงือกของเธอ นั้นน่าขยะแขยง แต่รูและขาของเธอยอดเยี่ยมที่สุด ผมไม่คิดว่าเธอจะเค้นผมไปได้สามดอกแบบนั้น ผมจะไปนอนคืนนี้ ระหว่างที่ชื่นชมความสวยของนนน่า

ผมใส่เสื้อผ้า และตรวจดูฝ่ามือของผม หนึ่งในสิ่งที่มอบมาให้ผม โดยมิรูมิ คือเกล็ดงามๆของเธอ มันดูเหมือนจะเจ็บ เมื่อเธอดึงมันออก ผมเลยบอกให้เธอหยุด แต่เธออยากจะมอบซักสิ่งสองสิ่งให้ผม เพื่อขอบคุณที่ทำให้เธอเป็นแม่ มันดูเหมือนจะมีผล เหมือนเครื่องลางสำหรับป้องกันตัว เธอบอกผม ว่าให้ทำมันเป็นเครื่องประดับ เพราะมันเป็นเกล็ดที่สวย

อีกอย่างหนึ่งที่มอบให้ผม โดยมนุษย์ปลา เป็นลูกกลมๆแบลกๆ มันนิ่มและน่าขยะแขยง และผมคิดว่าจะโยนมันทิ้งไปทันที แต่มันดูเหมือนจะมีคำสาป ดังนั้นผมจะไม่ทำ บางทีผมจะใส่มันไว้ในกล่อง และให้เคซี่เฝ้ามัน แม้ว่าบางอย่างจะเกิดขึ้นกับเธอ ผมไม่ต้องกังวลว่าเธอจะตาย

บนทางลับบ้าน ผมกอดไหล่มิทตี้ ขณะที่ผมเปิดหน้าต่างของรถม้า เปิดเผยโลกที่ย้อมเป็นสีแดง โดยแสงของตะวันตกดิน

「สนุกมั้ยวันนี้?」

「ค่ะ! หนูไม่เคยเล่นในน้ำมาก่อนเลย ดังนั้นมันเจ๋งมากๆ มันได้เป็นความทรงจำของหนู ที่พวกเราทุกคน สนุกอยู่ด้วยกัน」

「พี่ดีใจ ถ้าอย่างนั้น หนูจะยกโทษให้พี่ สำหรับอะไรที่เกิดขึ้นในอดีตมั้ย?」

「ในอดีต?」

「โอ้ เอาน่า เวลาที่พี่ข่มขืนหนู ในครั้งแรกของหนูไง」

มิทตี้ดูเหมือนจะจำได้แล้วตอนนี้

「เรื่องนั้นไม่ได้เกิดขึ้น ตอนนี้้ที่พี่บอกหนู พี่น่ะนอนกับหนูในพื้นฐานแล้วทุกๆวันเลย ตั้งแต่นั้นมา ดังนั้น หนูได้ลืมเกี่ยวกับมันแล้วล่ะ」

อะไรวะ ผมนำมิทตี้เข้ามาใกล้ และจูบเธอ โดยไม่ต่อต้านหรืออะไรใดๆเลย เธอฝากกายของเธอไว้กับผม และแม้ว่าเมื่อผมจะบีบหน้าอกของเธอจากบนเสื้อผ้า มันแค่ทำให้เธอแดงเท่านั้น

ครอลล์และอัลม่า ผู้ที่อยู่ที่มุมสายตาของผม มองดูในความตกใจ ผมเดาว่าพวกเขาพบว่ามันแปลก ที่มิทตี้ บางคนที่พวกเขาโตมาด้วย ทำหน้าทีเป็นผู้หญิงแบบนี้ ผมจะทำให้พวกเข้า ตกใจมากขึ้นเข้าไปอีก

「เฮ้ มิทตี้ ทำไมเราไม่ไปสุดทาง และเอากันทำลูกคืนนี้มั้ย」

「ทำลูก!?」

「และเมื่อหนูท้อง เป็นภรรยาของพี่นะ」

มันเป็นบางอย่างที่เมลิสซ่าและผม พูดมาก่อน มิทตี้ เป็นผู้หญิงประเภทเดียวกันกับนนน่า ที่พึ่งพากับการถูกหมั้นหมาย และอยู่ในความสัมพันธุ์ที่ถูกต้อง ถ้าเธอท้อง ผมก็ต้องให้เรื่องอื่นอยู่ความถูกต้องด้วย

「อะไรแบบนั้นสำหรับหนู……แต่……โฮ้ววววว」

มิทตี้พยักหน้า ขณะที่ทั้งหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นแดงสดใส นั่นไม่เป็นไรนะ แต่ทำไมมีการปูดในการเกงของครอลล์ล่ะ? เขาแข็ง เพราะอะไรที่ผมพูดเหรอ? เขาอั้นมามากเท่าไหรกัน……อัลม่าเงียบไปเลยข้างนายนะ

ในทันทีต่อมา ข้างผมและก้นของผมถูกจับ เมื่อมองตามมือที่ยืดมา จะพบแคทเธอรีนและมาเรีย

「「นี่เป็นลูกของพี่ ได้โปรดดูแลเค้าด้วย!」」

มาเรียวางคลอดด์ไว้ที่ตักของผม ระหว่างที่แคทเธอรีน วางแอนโตนิโอไว้ที่ตักของผม โอ้ ถ้าอย่างนั้น พวกเธออยากจะเป็นภรรยาด้วยเหรอ? พวกเธอแค่ต้องพูดออกมาเอง มันอาจจะเป็นเรื่องยากสำหรับแคทเธอรีน แต่ผมมั่นใจ ว่าจะไม่มีใครรู้ ถ้าเธออยู่ในราเฟน

ระหว่างที่ผมเล่นกับลูกชายที่ไร้เดียงสาของผม พวกเขาหลับไปที่ตักของผม เมลและครอบครัวของเธอก็จับข้างของผมด้วย

「เอาเลย คู รุ หนูสองคน ควรจะขอเป็นภรรยาด้วย」

「โอเค ไปกันโอเน่จัง」

「เดี๋ยว พี่ยังไม่ได้เตรียมตัวเอง-……」

ผมเดาว่าผมจะต้องถามสาวคนอื่นๆ ที่ท้องว่าอยากเป็นภรรยาผมด้วยมั้ย แต่ผมอยากจะพยายามเก็บมัน เป็นผู้หญิงที่ใช้ชีวิตอยู่กับผม ในฐานะครอบครัวตอนนี้ ไม่อย่างนั้น ที่นั่นจะเต็มไปด้วยภรรยา

ทันใดนั้น ผมนึกภาพมนุษย์ปลาดิ้นขึ้นมาหาผม และขอเป็นภรรยาด้วย ผมไม่มีการคัดค้านขาและดอกกุหลาบที่งดงามของเธอ แต่การปฏิเสธเธอ เมื่อเธอบอกผมให้ใช้ปากของเธอนั้น หมายถึง ผมยังต้องไปอีกไกล

มาแค่แกล้งว่าเรื่องทั้งหมดกับมนุษย์ปลาหญิงไม่เคยเกิดขึ้นละกัน

คู่นอน +1

<ผู้แปล: รวม 129>

เป้าหมายเดือน 9/66

ค่าเน็ต 100/200

กาแฟ 0/300

คอมใหม่ 0/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu