จักรพรรดิมังกร – ตอนที่ 112

บทที่ 112 มีคำถามอะไรมั้ย

หลี่โม่ได้ใส่หน้ากาก และหวงฝูชิงและพวกได้หน้ากากตือโป๊ยก่าย ซาเหอซ่าง ม้ามังกรขาวและอื่นๆ พวกเขาได้หยิบหน้ากากและใส่

ตอนนี้ไม่ว่าหลี่โม่จะทำอะไร พวกเขาก็จะทำตาม เพราะอิทธิพลของหลงเหมินใหญ่มากถ้าไม่ทำตาม ทรัพย์สินเป็นพันล้านอาจจะหายไปในพริบตาก็ได้

เมื่อใส่หน้ากากเสร็จ หลี่โม่พาพวกหวงฝูชิงเดินเข้าไปที่หอไห่เยี่ยน คนในหอไห่เยี่ยนเมื่อเห็นหลี่โม่และพวก พวกเขาแสดงสีหน้าที่สงสัย เป็นครั้งแรกที่มีคนแต่งตัวแบบนี้เข้ามาที่หอไห่เยี่ยนที่เป็นสถานที่ที่มีระดับแบบนี้

มีคนคิดว่ามีคนรวยบางคนอยากเพิ่มสีสันให้กับงาน เลยจ้างนักแสดงให้มาที่งานนี้

ชั้นสูงสุดของหอไห่เยี่ยนที่เป็นห้องโถงฮุยหวงนอก กู้ชิงหลินที่พึ่งแต่งหน้าและแต่งตัวใหม่พร้อมชุดชาเนล เธอและเพื่อนสนิทกับพวกลูกคนรวยได้เดินไปที่ห้องโถงฮุยหวง

ห้องโถงฮุยหวงเป็นห้องโถงที่หรูที่สุดของหอไห่เยี่ยน วันธรรมดาถ้าไม่มีแขกคนสำคัญมาร่วมงาน ห้องโถงฮุยหวงจะไม่เปิดต้อนรับแขก ห้องโถงนี้จะเปิดก็ต่อเมื่อ มีแขกคนสำคัญมากจริงๆ ถึงจะเปิดรับรอง

เพราะนายน้อยหลงเหมินที่เป็นแขกคนสำคัญ ห้องโถงฮุยหวงถึงได้เปิดรับรอง

“ได้ข่าวว่าห้องโถงฮุยหวงมีนักออกแบบชาวฝรั่งเศสเป็นผู้ออกแบบ ปกติจะไม่เปิดรับแขกฉันต้องถ่ายรูปเก็บไว้ให้เยอะๆ เลย” กู้ชิงหลินรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย

เธอและเพื่อนสนิทสองไปที่กระจกและทำท่าทางแล้วถ่ายรูปไม่หยุด

ห้องโถงฮุยหวงหนึ่งปีเปิดรับรองแค่ไม่กี่ครั้ง ลูกคนรวยทั่วไปคงไม่มีโอกาสเข้าไปในห้องโถงฮุยหวงแน่นอน คนที่จะเข้าไปในห้องโถงฮุยหวงได้ต้องเป็นคนระดับหวงฝูชิงถึงจะเข้าไปได้ คนระดับที่เมื่อลูกคนรวยเจอแล้วก็ยังต้องเกรงใจ

เจียงหยางที่อยู่ข้างๆ กู้ชิงหลินพูดว่า“ พวกเราที่ได้เข้ามาที่ห้องโถงฮุยหวงนี้ เป็นเพราะลูกคนรวยนิรนามคนนั้นแท้ๆ เดียวฉันจะไปชนแก้วกับเขาสักครั้ง”

“นายรู้จักลูกคนรวยคนนี้หรือ? ตอนไปชนแก้วพาฉันไปด้วยได้มั้ย?”

กู้ชิงหลินพูดด้วยน้ำเสียงที่อ้อนวอน

ได้ยินเสียงที่ยั่วยวนของกู้ชิงหลินแล้ว ร่างกายของเจียงหยางอ่อนไปหมด ความคิดที่อยากเป็นจุดสนใจของเจียงหยางได้ผุดขึ้นมา

“ไม่มีปัญหา ถึงฉันจะไม่ใช่คนที่รวยมาก แต่พ่อของฉันรู้จักลูกคนรวยและเมื่อกี้พ่อของฉันไปต้อนรับลูกคนรวยที่ด้านล่างด้วย เดียวฉันต้องไปคุยกับพวกเขาสักสองสามประโยค”

เจียงหยางพูดอย่างภูมิใจและแสดงสีหน้าที่ได้ใจ

ดูทรงแล้ว คืนนี้มีโอกาสได้ใจของกู้ชิงหลิน!

“เจอกันครั้งแรกคือการทำความรู้จักครั้งที่สองก็จะสนิทกันมากขึ้น ครั้งแรกก็คือการคุยกันทำความรู้จักกัน ต่อไปนัดออกมาเดทก็จะยิ่งกระชับความสัมพันธ์ให้แน่ยิ่งขึ้น กู้ชิงหลินถ้าเธอยอมเป็นแฟนของฉัน เธอก็จะเป็นเพื่อนกับลูกคนรวยนิรนามนั้นได้ด้วยแน่นอน”

สายตาของเจียงหยางที่เร่าร้อนมองไปที่หน้าอกของกู้ชิงหลิน

หุ่นแบบนี้ ดีกว่าหุ่นผู้หญิงที่เขาเคยคบมามาก!แต่กู้ชิงหลินได้แค่ยิ้ม

มีลูกคนรวยนิรนามอยู่ กู้ชิงหลินคงไม่อยากที่จะเป็นแฟนของเจียงหยางหรอก ตอนนี้ในความคิดของเธอมีเพียงแค่ว่าจะทำอย่างไงถึงจะดึงดูดลูกคนรวยคนนั้นได้

ถ้าทำสำเร็จ เธอก็จะก้าวเข้าไปในตระกูลคนรวยได้เลย!

คนประเภทกู้หยุนหลัน ถ้าเจอฉันคงจะก้มหน้าและกลัว?

เห็นกู้ชิงหลินที่ไม่ได้ตอบ เจียงหยางรู้สึกไม่ค่อยพอใจ

ไม่นานนี่เองเจียงหยางได้ไปพูดในหมู่เพื่อนว่า เขาจะเอากู้ชิงหลินมาเป็นแฟนให้ได้ แต่กู้ชิงหลินกลับไม่เล่นด้วย ไฟในใจของเจียงหยางได้ลุกไหม้ เขาอยากที่จะแสดงความเท่ห์ต่อหน้ากู้ชิงหลิน

ขณะเดียวกัน!

ทุกคนได้ยินเสียงของฝีเท้า สายตาของเจียงหยางได้มองไปที่ หลี่โม่และพวกที่กำลังเดินมา

แต่เพราะคนเหล่านี้ใส่หน้ากากทุกคน เวลานี้เจียงหยางรู้สึกสงสัย คิดไม่ออกว่าในหอไห่เยี่ยนทำไมถึงมีคนใส่หน้ากาก นี่มันไม่ควรทำแบบนี้นะ

และมองไปที่การแต่งกายของหลี่โม่ เป็นเสื้อผ้าที่ธรรมดาที่หาซื้อได้ตามข้างถนน เจียงหยางหัวเราะออกมา คิดในใจว่าเขาจะมาเหยียบย่ำคนเหล่านี้ ให้ตัวเองดูเท่ห์ๆหน่อย

“โอ้โฮ มีคนใส่หน้ากากเข้ามาด้วยหรือ เป็นครั้งแรกที่เห็นแบบนี้นะ” เจียงหยางตั้งใจพูดให้เสียงดัง

กู้ชิงหลินและเพื่อนที่สงสัยได้หันไปมองข้างหลัง พวกเธอที่เห็นภาพนี้แล้วรู้สึกขำ

“โลกนี้แปลกจริงๆ คนพวกนี้ทำไมถึงต้องใส่หน้ากากด้วยนะ ดูสิเสื้อผ้าก็ต่ำมาก น่าจะมาทำการแสดงสินะ”

เพื่อนสนิทของเธอคนหนึ่ง แสดงสีหน้าที่หัวเราะเยาะเย้ย

“หอไห่เยี่ยนเป็นที่แบบไหน ถึงจะมาทำการแสดง ก็ควรเป็นนักแสดงระดับประเทศนักแสดงที่แต่งตัวแบบนี้จะมาแสดงที่นี่ได้ไง” เจียงหยางพูดเสริมไปพร้อมสีหน้าที่โอ้อวด

กู้ชิงหลินมองไปที่คนพวกนั้น ใจของเธอรู้สึกรังเกียจ และรู้สึกว่าตัวเองที่พึ่งแต่งหน้าแต่งตัวมาใหม่ แล้วมาเจอคนประเภทนี้ เธอคงต้องโชคร้ายแน่เลย

“เกิดอะไรขึ้น ตอนนี้หอไห่เยี่ยนเป็นที่ที่คนทั่วไปสามารถเข้ามาได้แล้วหรือ? ถ้าเข้ามาแบบนี้จะทำให้เสียงบรรยากาศหมด และที่นี่เป็นทางเข้าของห้องโถงฮุยหวง รีบเรียกร.ป.ภมาไล่คนพวกนี้ออกไป” กู้ชิงหลินพูดด้วยความโกรธ

ไม่เพียงกู้ชิงหลินคนนี้ที่รู้สึกว่าการปรากฏตัวของคนเหล่านี้ จะทำให้คุณภาพของงานดินเนอร์ครั้งลดลง

เจียงหยางสมปรารถนา โอกาสมาแล้ว เขาได้ไปขวางพวกหลี่โม่ไว้

เจียงหยางแสดงสีหน้าที่หยิ่งผยอง“พวกนายเป็นใคร? ที่นี่เป็นห้องโถงฮุยหวงนะต้อนรับเฉพาะคนที่มีระดับเท่านั้น คนที่ไม่มีระดับแบบพวกนายไสหัวไปซะ”

เห็นเจียงหยางที่ทำตัวอวดดีและหยิ่งผยองแบบนี้ พ่อของเจียงหยางเจียงเฉิงเหงื่อไหลออกมาเต็มหน้าหมดแล้ว

ถ้าตอนนี้เจียงเฉิงไม่ได้ใส่หน้ากากอยู่ เขาจะออกมาตบหน้าลูกคนนี้อย่างแน่นอน จะตบหน้าเจียงหยางให้บวมเลย

แต่เขาก็ยังไม่กล้าที่จะทำอะไร เพราะเขาไม่รู้ความคิดของนายน้อยที่อยู่ตรงหน้าเขา ถ้าเปิดเผยตัวเอง และทำให้นายน้อยเสียอารมณ์ เรื่องก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่

เพราะเมื่อกี้เขาได้เห็นแล้วว่านายน้อยเป็นคนที่ชอบอะไรที่เรียบง่าย

ตอนนี้เจียงเฉิงที่โกรธมีความคิดว่า อีกสักคู่เขาจะให้เจียงหยางคุกเข่าข้อร้องต่อหน้าหลี่โม่

หวงฝูชิงจับไปที่หน้ากากตือโป๊บก่ายของตัวเอง และคิดในใจว่าที่นายน้อยให้พวกเราใส่หน้ากาก เพราะอยากรู้ว่าพวกเราสอนลูกหลานได้ดีแค่ไหนแน่เลย

คนที่มีระดับเขาวัดคนจะดีหรือจะชั่วที่การอบรมจากครอบครัว

ตอนนี้หวงฝูชิงรู้แล้วว่า หลี่โม่ไม่ใช่ลูกคนรวยที่ธรรมดา

หลี่โม่เลือกพาร์ทเนอร ด้วยมุมมองที่พิเศษ แบบนี้พิสูจน์ได้แล้วว่าหลี่โม่ไม่ใช่คนธรรมดา เขาเป็นคนระดับเทพคนหนึ่ง

หลี่โม่ยังไม่รู้เลยว่าทุกคนคิดอะไรในใจ หลี่โม่มองผ่านหน้ากากไปที่ผู้หญิงและผู้ชายที่มาร่วมงาน หลี่โม่ได้ยิ้มมุมปาก

ความแค้นระหว่างหลี่โม่และกู้ชิงหลิน ได้เวลาต้องชำระแล้ว

กู้ชิงหลินเห็นหลี่โม่และพวกไม่ได้พูดอะไร เธอโกรธจนกระทืบเท้า“ เจียงหยาง นายรออะไรอีก รีบเอาขยะพวกนี้ออกไป เห็นคนพวกนี้แล้วฉันอารมณ์ไม่ดีเลย!”

เสียงด่าของกู้ชิงหลินที่ดัง ทำให้คนที่อยู่ในห้องโถงฮุยหวง เดินเข้ามาดูว่าเกิดอะไรขึ้น

“ อ้าว มีตือโป๊ยก่ายมาได้ไง ยังมีซาเหอซ่าง ม้ามังกรขาว นาจาทำไม ซุนหงอคง พระถังซัมจั๋งไม่มาหรือ?”

“ฮาฮาฮา พวกนี้มันมาจากไหนกันเนี่ย คงไม่ใช่มาจากโรงพยาบาลบ้านะ”

คนที่เดินผ่านไปจากห้องโถงฮุยหวงแล้ว มีเสียงพูดคุยที่แฝงไปด้วยคำพูดที่เสียดสี

พวกหวงฝูชิงตัวสั่นพร้อมกับเหงื่อที่ไหลออกมา ได้ยินคำพูดที่เสียดสีของลูกหลาน เขาสาบานว่าเสร็จงานครั้งนี้ เขาจะสั่งสอนมารยาท พวกนี้ดีๆ สักครั้ง!

ทันใดนั้น หลี่โม่ที่อยู่ข้างหน้าได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น“ พวกเรามาร่วมงานดินเนอร์ครั้งนี้ มีปัญหาอะไรมั้ย?”