อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว [ 坑爹儿子鬼医娘亲 ] – ตอนพิเศษ 233 ทรยศ

ตอนพิเศษ 233 ทรยศ

ตอนพิเศษ 233 ทรยศ

ถังมู่เทียนเหลือบมองนาง แม้น้ำเสียงของเขาจะฟังดูเหมือนหยอกล้อ แต่สีหน้ากลับค่อนข้างจริงจัง

เขาชี้ไปยังเก้าอี้ด้านข้าง “นั่งสิ”

เนี่ยนเนี่ยนดึงเก้าอี้มานั่งข้างเขา ก่อนเหลือบมองรายงานในมือของเขา เมื่อนางเงยหน้าขึ้นมองเขาอีกครั้ง นางก็ตกตะลึง

“หลิวอี้บอกให้เจ้ามาส่งข่าวให้ข้าหรือ?” ถังมู่เทียนเอนหลังพิงพนักเก้าอี้

ตระกูลถงถูกกวาดล้าง นี่เป็นเรื่องใหญ่มาก เขาไม่ได้นอนทั้งวันทั้งคืน ทั้งยังรู้สึกปวดหัวด้วย

ทว่าเหล่าข้าราชบริพารไร้ระเบียบวินัยเหล่านั้น นอกจากจะปะทะคารมกันแล้ว ยังเขียนรายงานกดดันให้ค้นหาตัวฆาตกรให้ได้ เพื่อกดดันทั้งกรมราชทัณฑ์และตัวเขาเองด้วย

ทุกคนในเมืองหลวงตกอยู่ในความตื่นตระหนก ส่วนคนตระกูลใหญ่ที่เหลืออีกสามตระกูล ก็ยิ่งประหวั่นพรั่นพรึงมากกว่าเดิม

“หือ?” ถังมู่เทียนกำลังจมอยู่ในห้วงความคิด ทันใดนั้นก็รู้สึกได้ถึงสัมผัสที่ข้อมือของเขา

เขาก้มมองทันที และเห็นว่าเนี่ยนเนี่ยนกำลังกลั้นหายใจ ขณะจับชีพจรของเขาอยู่ ในพริบตาต่อมา สีหน้านางก็เปลี่ยนไปมาก

“เกิดอะไรขึ้น?” ถังมู่เทียนยืดตัวขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็พลอยตึงเครียดไปด้วย

สายตาของเนี่ยนเนี่ยนฉายแววซับซ้อน นางกัดริมฝีปากตัวเองเบา ๆ หลังจากเอามือออกแล้ว จากนั้นหยิบถุงยาออกจากกระเป๋าถือของตนทันที ก่อนจะดึงเข็มเงินออกมา ขอให้ถังมู่เทียนนั่งลง แล้วปักเข็มลงไปที่นิ้วมือขวาของเขา

“เนี่ยนเนี่ยน?” ถังมู่เทียนขมวดคิ้ว

“อย่าขยับเพคะ” เนี่ยนเนี่ยนกระซิบ จากนั้นลุกขึ้นเดินไปข้างหลังเขา แล้วสอดเข็มเงินเข้าที่ท้ายทอยและบนศีรษะของเขา

ถังมู่เทียนรู้สึกเพียงว่าร่างกายของเขาร้อนผ่าวขึ้นในทันใด ความเจ็บปวดพลันแผ่ซ่านออกจากร่างกายของเขา

“เกิดอะไรขึ้น?” ถังมู่เทียนหอบหายใจ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน ริมฝีปากเปลี่ยนเป็นสีม่วง ดูน่ากลัวมาก

“ท่านถูกวางยาพิษเพคะ” เนี่ยนเนี่ยนฝังเข็มเพิ่มอีกสองเข็ม จนกระทั่งใบหน้าของเขากลับมาเป็นปกติ จากนั้นจึงดึงเข็มเงินออก และหยิบยาออกมาจากแขนเสื้อ แล้วพูดอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก “ท่าน ท่านกินนี่ก่อนเถิดเจ้าค่ะ”

ถังมู่เทียนเงยหน้าขึ้นมองหน้านาง ก่อนจะยัดยาเข้าปากทันทีโดยไม่เอ่ยคำใดสักคำอย่างไม่รอให้นางเสียดาย

เนี่ยนเนี่ยนเกือบจะแย่งกลับมาแล้ว นี่คือยาแก้พิษอันล้ำค่าของนาง เสด็จลุงรับมันไปโดยไม่ลังเลเลยได้อย่างไร?

ถังมู่เทียนจ้องมองสีหน้าหงุดหงิดของนาง แต่ก็เม้มปากอีกครั้ง

ถูกวางยาพิษหรือ? อาหารของเขาได้รับการตรวจสอบอย่างรอบคอบเสมอ โดยเฉพาะหลังจากเหตุการณ์เมื่อห้าปีที่แล้ว เขายิ่งระมัดระวังมากขึ้น และแทบไม่เปิดโอกาสให้คนนอกโจมตีเลย

แต่ดูเหมือนเนี่ยนเนี่ยนจะคิดอะไรบางอย่างได้ทันที จึงรีบบอกว่า “เสด็จลุง โปรดรับสั่งให้ปิดประตูวังหลวงโดยเร็วเจ้าค่ะ ไม่มีผู้ใดได้รับอนุญาตให้ออกไป”

ถังมู่เทียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว เขารับเรียกคนรับใช้มาทันที แล้วรีบสั่งให้เขาออกคำสั่งไม่ให้ใครออกไป

ขณะนี้เนี่ยนเนี่ยนรีบออกจากประตูอย่างรวดเร็ว เหวินหย่าได้ผละออกไปแล้ว

ถังมู่เทียนลุกขึ้นเดินออกไปนอกประตู เขายังคงรู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย จึงคว้ากรอบประตูเอาไว้ แล้วพยายามสูดหายใจเข้าลึก ๆ

คนรับใช้ที่ยืนอยู่ห่าง ๆ พูดด้วยความแปลกใจ “ฝ่าบาท คือว่าจวิ้นจู่…”

“นางน่าจะค้นพบอะไรบางอย่างแล้ว ปล่อยนางไป” ดูเหมือนว่าบางคนจะรอไม่ไหวแล้วจริง ๆ ถึงได้เริ่มลงมือตอนนี้ รอบตัวเขา… มีหนอนบ่อนไส้แฝงอยู่

ถังมู่เทียนหันกลับไปด้วยสีหน้าจริงจัง แล้วนั่งลงที่โต๊ะ

ส่วนเนี่ยนเนี่ยนเดินแกะรอยเหวินหย่าไปที่ประตูวังทั้งสองด้าน สีหน้าของนางดูเคร่งเครียดยิ่งกว่าถังมู่เทียน ทั้งยังดูสับสนอย่างอธิบายไม่ถูก

เมื่อเดินไปถึงสวนหลวง ทันใดนั้นนางก็เห็นสัญญาณไฟถูกยิงขึ้นเหนือศีรษะ

นางหันไปมองทันที แล้วรีบไปยังทิศทางที่เหวินหย่าเพิ่งไป

แน่นอนว่าเหวินหย่าที่อยู่ตรงนั้น… ได้พบกับใครบางคนแล้ว

ทั้งสองไม่แสดงท่าทางลังเลหรือมีเมตตาใด ๆ ขณะเข้าห้ำหั่นกัน คมดาบเงาวับปะทะกันจนเกิดแสงวาบ จิตสังหารแผ่ซ่าน

เนี่ยนเนี่ยนยืนอยู่ด้านข้าง ขณะจ้องมองอีกร่างหนึ่งด้วยนัยน์ตาที่แทบจะลุกโชน ร่างที่คุ้นเคยนั้นเคยแสดงมิตรภาพกับนางหลายครั้ง ทั้งยังช่วยชีวิตนางไว้

แต่ตอนนี้กลับรู้สึกแปลกไป

ในมือของนางถือกระบี่อ่อนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน มันคมกริบและโจมตีได้รุนแรงมาก ดาบนั้นกวัดแกว่งพลิ้วไหวว่องไว ทำให้เหวินหย่าต้องพยายามป้องกันหลายครั้ง

เมื่อเห็นเนี่ยนเนี่ยน คนผู้นั้นก็ผงะเช่นกัน การเคลื่อนไหวของมือนางจึงแข็งค้างไปชั่วขณะ

เมื่อจุดอ่อนถูกเปิดเผย เหวินหย่ากระโจนเข้าไปอย่างรวดเร็ว แล้วฟาดฟันกระบี่อ่อนในมือของนางจนกระเด็นไป คมมีดอันแหลมคมจ่อไปที่คอของนาง

ถูกจับโดยละม่อม!

นางยกยิ้มให้เนี่ยนเนี่ยนเหมือนเคย

เนี่ยนเนี่ยนเม้มปาก แล้วพูดว่า “พานางกลับไป… พบเสด็จลุง”

“ได้” เหวินหย่าหยักหน้า ก่อนจะมัดมือนาง แล้วเดินลากไปยังตำหนักไท่จื่อ

ระหว่างทางก็เห็นข้าราชบริพารและคนรับใช้ในวังมากมายจับกลุ่มคุยกัน พวกเขามองคนถืออาวุธมีคมในวังหลวงด้วยความประหลาดใจ สีหน้าทุกคนต่างตื่นตระหนก

มีคนชี้นิ้วแล้วรีบวิ่งหนีไป ไม่นานทหารรักษาพระองค์ก็เข้ามาขวางทั้งสามคนไว้

เมื่อหนึ่งในนั้นเห็นเนี่ยนเนี่ยน เขาก็ดึงสหายของเขาเบา ๆ เพื่อหลีกทางให้นาง

คนรับใช้ข้างกายถังมู่เทียนได้ยินเสียงการเคลื่อนไหว จึงรีบมาหา

เมื่อเขาเห็นคนที่ถูกเหวินหย่าจับได้ ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ แต่ก็สงบลงอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็สั่งให้ทุกคนที่อยู่รอบตัวแยกย้ายกันไป แล้วพาเนี่ยนเนี่ยนไปพบถังมู่เทียนด้วยตัวเอง

เมื่อไปถึงประตูตำหนัก คนรับใช้ก็รีบเข้าไปรายงานก่อน และอธิบายสถานการณ์ระหว่างทางสั้น ๆ

ถังมู่เทียนก็ตกใจเช่นกัน เขามองกลุ่มคนทั้งสามเข้ามาจากประตู ในที่สุดสายตาของเขาก็สบเข้ากับคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้น

“เป็นเจ้าเองหรือ?”

เขาถูกวางยาพิษก่อนหน้านี้ จากนั้นสีหน้าของเนี่ยนเนี่ยนก็เปลี่ยนไปมาก ก่อนจะออกไปไล่ตามใครบางคน และตอนนี้นางก็จับคนผู้นั้นมาคุกเข่าต่อหน้าเขา

จะมีอะไรที่ถังมู่เทียนไม่เข้าใจอีก? เพียงแค่เขาไม่คาดคิดว่าคนที่โจมตีเขาจะกลับกลายเป็นผู้พิทักษ์ทมิฬของเขาเอง และตอนนี้นางยังเป็นคนที่เขาไว้วางใจมากที่สุด

“ใครคือผู้บงการอยู่เบื้องหลัง?” ถังมู่เทียนเดินไปนั่งบนเก้าอี้ สีหน้าของเขามืดมนยิ่งนัก เขามองนางด้วยสายตาเย็นชาขณะเอ่ยถาม

แต่นางเพียงแค่เงยหน้าขึ้นมองเนี่ยนเนี่ยน จากนั้นก็หัวเราะทันที แล้วพูดด้วยน้ำเสียงคมชัดว่า “ข้าอยากคุยกับเนี่ยนเนี่ยนตามลำพัง”

เนี่ยนเนี่ยนหรือ? ถังมู่เทียนมองเนี่ยนเนี่ยนด้วยความประหลาดใจ พวกนางทั้งสองรู้จักกันหรือ?

เนี่ยนเนี่ยนพยักหน้า “ย่อมได้”

เหวินหย่าค่อนข้างกังวล “ข้าจะคอยดูด้วย”

“ไม่จำเป็น เสด็จลุงน่าจะมีคำถามมากมายที่ไม่เข้าใจ เจ้าควรจะอยู่ที่นี่เพื่อเล่าเรื่องนี้ให้ท่านฟัง”

เหวินหย่าไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากมัดนางให้แน่น จากนั้นพานางไปที่ห้องเงียบ ๆ ที่ถังมู่เทียนสั่งให้คนเตรียมไว้ แล้วผลักนางเข้าไป

หลังจากที่เนี่ยนเนี่ยนเข้าไป นางก็ค่อย ๆ ปิดประตู ก่อนจะมองคนที่ล้มลงบนพื้น นางถอนหายใจเบา ๆ แล้วพูดว่า “ผู้พิทักษ์ทมิฬของเสด็จลุง ได้รับการฝึกฝนกับเขามาตั้งแต่ยังเด็ก ทุกคนล้วนบริสุทธิ์ใจ และสาบานว่าจะจงรักภักดีตลอดชีวิต ทั้งยังถูกวางยาพิษด้วย จึงจำเป็นต้องได้รับยาแก้พิษทุกเดือน เพื่อรักษาชีวิตตัวเองเอาไว้ เจ้าไม่มีญาติมิตร จึงไม่น่าจะมีเหตุผลว่ามีคนถูกจับเป็นตัวประกัน แล้วเหตุใดเจ้าถึงทรยศต่อราชวงศ์เล่า? เริ่นเมิ่ง”

…………………………………………………………………………………………………………..

สารจากผู้แปล

ใครกันนะที่บงการอยู่เบื้องหลังเริ่นเมิ่ง มีเรื่องราวอะไรที่ยังไม่รู้อีกบ้าง

ไหหม่า(海馬)