ตอนที่ 435 – รวบรวมข่าวสาร
ยามที่พระอาทิตย์ตก เหล่าผู้ฝึกตนที่มุงอยู่ในโรงน้ำชาเมืองเซินสุ่ยในที่สุดก็สลายตัวไปทีละสองคนสามคน
ผู้ดูแลร้านของโรงน้ำชา ผู้ฝึกตนชราที่เคราสีดอกเลาแต่ยังคงหยุดอยู่ที่ระดับสร้างฐานพลังเดินมาข้างหน้า ถามอย่างนอบน้อมว่า “ผู้อาวุโสขอรับ เวลาไม่เช้าแล้ว ต้องการให้ผู้เยาว์จัดเตรียมที่พักให้ท่านหรือไม่ขอรับ”
บัณฑิตหนุ่มยืดเอว หยิบพัดบนโต๊ะขึ้นมา เอ่ยว่า “กำลังต้องการหาที่พักเลย รบกวนแล้ว”
“มิกล้า ๆ” ผู้ดูแลร้านรีบก้าวหลบ “การชี้แนะของผู้อาวุโสทำให้ผู้เยาว์ดุจก้าวออกจากความมืดสู่ความสว่าง การได้ทำเรื่องเล็กน้อยให้ผู้อาวุโสเป็นเกียรติของผู้เยาว์”
ผู้ดูแลร้านคนนี้นอบน้อมขนาดนี้เป็นเพียงว่าตอนที่เขามายังที่นี่ได้ออกปากชี้แนะไปรอบหนึ่ง ทำให้ผู้ฝึกตนที่อายุขัยไม่มากคนนี้รู้สึกถึงความหมายของการฝึกตนอีกครั้ง
สำหรับผู้ฝึกตน ถึงแม้ว่าอายุขัยงวดเข้ามา ระดับการฝึกตนสามารถพัฒนาก็เป็นเรื่องดี ไม่แน่ว่าการตระหนักรู้ครั้งหนึ่งบวกกับวาสนาอันใดก็จะสามารถทะลวงระดับชั้นได้
“โรงน้ำชาของเรามีสถานที่ให้แขกผู้มีเกียรติพักผ่อน หากผู้อาวุโสไม่รังเกียจก็พักที่นี่เป็นอย่างไรขอรับ”
ชายหนุ่มยิ้มบาง ๆ ผงกศีรษะ แสดงออกว่าเห็นด้วย
ผู้ดูแลร้านเห็นดังนั้นแล้วก็เชิญเขาเข้าไปในเรือนหลังอย่างนอบน้อม เดินพลางเอ่ยพลางว่า “ผู้อาวุโสขอรับ ด้านหลังพวกเรานี่มีเรือนเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ยามปกติให้แขกผู้มีเกียรติพักอาศัย ผู้อาวุโสอยู่ที่นี่จะไม่ถูกรบกวนเป็นอันขาด”
ชายหนุ่มแย้มยิ้ม “อย่างนั้นดีที่สุด”
พาชายหนุ่มมาถึงเรือนเล็กด้านหลังสุด หลังจากแนะนำอย่างเรียบง่าย เห็นเขาพึงพอใจมาก ผู้ดูแลร้านจึงได้ล่าถอยออกไปอย่างวางใจ
ล่าถอยถึงปากประตูเรือน เห็นว่าในเรือนตั้งกำแพงอาคมอันร้ายกาจยิ่งอย่างรวดเร็ว ผู้ดูแลร้านปาดเหงื่อ “ผู้อาวุโสท่านนี้ ดูแล้วอายุไม่มาก ระดับการฝึกตนกลับสูงส่งลึกล้ำขนาดนี้ เป็นลูกรักของสวรรค์โดยแท้”
รอจนกำแพงอาคมรอบด้านเปิดออกทั้งหมด ชายหนุ่มจี้ที่หว่างคิ้ว เรียกมุกใสบริสุทธิ์เปล่งประกายออกมาหนึ่งเม็ด หลายอึดใจให้หลังก็หายลับไปจากในห้อง
ชายหนุ่มคนนี้ย่อมเป็นโม่เทียนเกอ
เข้าโลกแห่งฟ้าเสมอเหมือน ลบทักษะแปลงลักษณ์ฟื้นคืนสู่รูปลักษณ์ดั้งเดิม นางนั่งเอนบนเสื่อ หลับตาพักผ่อน
ทักษะแปลงลักษณ์ของเนี่ยอู๋ชางไม่ธรรมดาจริง ๆ หลังจากแปลงโฉม อย่าว่าแต่ผู้ฝึกตนระดับต่ำพวกนี้ แม้แต่ตัวนางเองยังจำไม่ได้ ถ้าหากประกอบกับประสิทธิภาพเสริมพลังของป้ายซ่อนวิญญาณ ตามที่นางคาดการณ์ นอกจากผู้ฝึกตนจิตวิญญาณใหม่ขั้นปลายที่อาจจะดูออก แม้แต่ผู้ฝึกตนจิตวิญญาณใหม่ขั้นกลาง ก็น่าจะมองไม่ทะลุ
ระดับนี้เพียงพอแล้ว ผู้ฝึกตนจิตวิญญาณใหม่ขั้นปลายพบเจอได้ไม่ง่าย
พักผ่อนครู่หนึ่ง รู้สึกได้ว่าสติสัมปชัญญะฟื้นเต็มเปี่ยม โม่เทียนเกอล้วงถุงเล็ก ๆ ออกมาหนึ่งใบ เทสิ่งของร่วงพรูออกมาเป็นกอง
นี่คือผลรับของนางในวันนี้ ของสิ่งละอันพันละน้อย ถึงจะไม่ได้ล้ำค่าเลย แต่มีสิ่งของประหลาดจำนวนหนึ่งที่ค่อนข้างน่าสนใจ เรื่องเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยสรุปแล้วไม่ได้มากมาย ผู้ฝึกตนระดับต่ำจำนวนมากเอาวิ่งที่พบเห็นได้น้อยมาแลกเปลี่ยนกับนาง นางเห็นว่าสิ่งของค่อนข้างน่าสนใจก็แลกไว้ ถึงอย่างไรสิ่งที่ผู้ฝึกตนเหล่านี้ต้องการส่วนมากจะเป็นโอสถหลอมรวมพลังวิญญาณ, สร้างฐานพลัง หรือว่าอุปกรณ์วิญญาณอุปกรณ์เวทระดับต่ำ สำหรับนางนี่เป็นสิ่งของที่ไม่มีประโยชน์ที่สุด จะขายก็ยุ่งยากน่ารำคาญ แลกให้พวกเขายังช่วยประหยัดปัญหา
ในสิ่งของกองนี้ โม่เทียนเกอหยิบก้อนหินสีแดงเพลิงขึ้นมาหนึ่งชิ้น นี่ก็คือศิลาอัคนีกระจ่างที่แลกมาจากมือของผู้ฝึกตนระดับต่ำ ก็เพราะเรื่องนี้เองที่เป็นแบบอย่าง ผู้ฝึกตนระดับต่ำเหล่านั้นไม่ว่าของในมือจะล้ำค่าหรือไม่ก็เทออกมาแลกเปลี่ยนกับนางหมด
อันที่จริง ศิลาอัคนีกระจ่างนี้ไม่ได้พิเศษอะไรเลย คุณภาพอย่างนี้ ที่เทียนจี๋ก็ขายได้แค่ศิลาวิญญาณร้อยกว่าก้อน ถึงจะไม่ได้ถูก แต่ก็ไม่ได้หายาก สาเหตุที่นางแลกเปลี่ยนเป็นเพราะว่าหลังจากนางมาถึงอวิ๋นจงไม่เคยเห็นสิ่งนี้เลย ตอนอยู่ที่เมืองกุ่ยฟางมีครั้งหนึ่งออกไปซื้อของข้างนอก พนักงานของร้านค้าบอกกับนางว่า สิ่งของนี้เขาไม่เคยเห็นมาก่อน นางจึงทราบว่า ศิลาอัคนีกระจ่างอาจจะเป็นสินค้าเฉพาะของเทียนจี๋ อวิ๋นจงไม่มี
แต่ตอนนี้ นางถึงกับเห็นวัตถุนี้อยู่ในมือผู้ฝึกตนระดับต่ำคนหนึ่ง อีกทั้งผู้ฝึกตนเหล่านี้ไม่รู้เลยว่าสิ่งของนี้คืออะไร นี่ก็นประหลาดอยู่บ้าง ที่นี่คือชายทะเล ท้องทะเลแถบนี้เป็นแดนระหว่างเทียนจี๋และอวิ๋นจง หากศิลาอัคนีกระจ่างเป็นสินค้าเฉพาะของเทียนจี๋จริง ๆ เช่นนี้มิได้แสดงว่ามีคนข้ามทะเลใต้แล้วทำศิลาอัคนีกระจ่างสูญหายที่นี่หรือ
แน่นอนว่า นี่ก็เป็นเพียงการคาดเดา สรุปแล้วความจริงเป็นเช่นใด นางก็ไม่อาจล่วงรู้
นอกจากนี้ วันนี้ก็ไม่ได้ปราศจากผลรับ
เรื่องพิลึกที่เรียกกันในเมืองเล็กแห่งนี้ ถึงส่วนใหญ่เป็นเพียงเรื่องเล็กจิปาถะ แต่คนมากขนาดนี้ย่อมมีบางคนที่ได้ยินตำนานโบราณมาบ้างเสมอ
อย่างเช่นว่า ผู้ฝึกตนชราหลอมรวมพลังวิญญาณที่อายุขัยจวนจะสิ้นสุดคนหนึ่งบอกนางว่า ตอนเขาเด็ก ๆ เคยได้ยินผู้อาวุโสเล่านิทานว่าในทะเลปรากฏภูเขาเซียน
โม่เทียนเกอเดิมนึกว่าเป็นภาพลวงตา ไม่ได้สนใจจนเกินไปเลย แต่ฟังผู้ฝึกตนชราคนนี้เล่าไปเรื่อย ๆ จึงทราบว่าไม่ได้เรียบง่ายขนาดนี้
ผู้ฝึกตนชราคนนี้พูดว่า ตอนนั้นชาวประมงและผู้ฝึกตนที่ล่าอสูรทะเลดำรงชีพทั้งหมดล้วนเห็นภูเขาเซียนลูกนั้น คล้ายกับเกาะเล็กแห่งหนึ่งจู่ ๆ ปรากฏขึ้น มีคนข้ามทะเลมาจากด้านบน แลกเปลี่ยนสิ่งของบางอย่างกับพวกเขา แต่ภูเขาเซียนลูกนี้พวกเขาชาวบ้านชายทะเลกลับไม่อาจเข้าใกล้ รอบด้านเหมือนจะมีหมอกสกัดกั้นไม่ให้คนก้าวไปข้างหน้า มีผู้ฝึกตนที่มีประสบการณ์พูดว่านี่คือม่านพลังมายา ภูเขาเซียนลูกนี้คงอยู่ประมาณครึ่งเดือนก็หายไป ราวกับว่าไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน
โม่เทียนเกอคิดอย่างระเอียด รู้สึกว่าภูเขาเซียนที่ว่ากันนี้เป็นไปได้มากว่าจะเป็นอาวุธเวทของผู้ฝึกตนระดับสูง ช่องว่างมิติอย่างโลกแห่งฟ้าเสมอเหมือนถึงแม้จะเป็นสิ่งที่ท้าทายสวรรค์ ขนาดผู้ฝึกตนแปลงเทพยังยากจะได้มา แต่ว่าถ้ำพำนักติดตามตัวกลับไม่ได้หายากขนาดนั้นเลย เพียงแต่ราคาแพงมาก มีคนน้อยมากครอบครองเท่านั้น
ถ้ำพำนักติดตามตัวพวกนี้มักจะถูกสร้างให้เป็นรูปลักษณ์ของอาวุธเวท หลังจากใช้งานก็จะกลายเป็นสิ่งของหนึ่งอย่าง อาจจะเป็นภูเขาหรือว่าเจดีย์หรือว่าเรือหรือว่าบ้านเรือน หลังจากแปลงสภาพแล้วเจ้าของจะสามารถเข้าพำนัก
หลักการก็เรียบง่ายมาก ผู้ฝึกตนก่อเกิดตานขึ้นไป อาวุธเวทบินของคนมากมายตอนหยิบออกมาไม่สะดุดตา พอใช้งานจะกลายเป็นรูปร่างรถหรือเรือ อย่างเช่นรถม้าเมฆาของประมุขเต๋าจิ้งเหอก็เป็นอาวุธเวทอย่างนี้
แต่ว่า ถ้ำพำนักติดตามตัวอย่างนี้เทียบกับรถม้าเมฆาแล้วราคาสูงกว่ามาก สำหรับนางที่เป็นศิษย์สำนักที่ไม่ขาดแคลนศิลาวิญญาณอย่างนี้ยังแพงเสียดฟ้า แม้แต่ประมุขเต๋าจิ้งเหอก็คาดว่าจะไม่ยอมจ่าย นอกจากนี้ วัสดุและทักษะที่จำเป็นก็หายากถึงสิบส่วน ถึงแม้ว่าจะจ่ายเงินได้ก็ไม่แน่ว่าจะมีคนทำได้ ดังนั้น สิ่งของนี้ผู้ฝึกตนระดับสูงจำนวนมากทราบ แต่คนน้อยมากจะครอบครอง
ศิลาวิญญาณที่ใช้ทำถ้ำพำนักติดตามตัวควักออกมาใช้อะไรสักหน่อยไม่ดีหรือ ซื้อโอสถซื้อวัสดุล้วนสามารถทำให้ระดับการฝึกตนของตัวเองพัฒนาอย่างใหญ่หลวง ทว่าถ้ำพำนักติดตามตัวอย่างนี้หนึ่งชิ้น ไม่มีการสนับสนุนของเส้นเลือดวิญญาณจะมีประโยชน์อะไร ศิลาวิญญาณที่ใช้บำรุงรักษาในยามปกติยังต้องใช้จ่ายตั้งมากมายเลยนะ ประโยชน์ของมันไม่มีอะไรมากกว่าสะดวกเวลาออกไปข้างนอกเท่านั้นเอง
สรุปแล้ว ของเล่นนี้ใช้จ่ายมหาศาล ผลประโยชน์กลับไม่สูงมาก นอกจากจะทรัพย์สมบัติมั่งคั่งจนนับไม่หวาดไม่ไหว มิฉะนั้นน้อยคนมากจะไปทำสิ่งของอย่างนี้
ทว่าภูเขาเซียนที่ผู้ฝึกตนชราคนนี้เอ่ยถึงเป็นไปได้มากว่าจะเป็นถ้ำพำนักติดตามตัวของผู้ฝึกตนระดับสูง เดินทางมาถึงที่นี่ รั้งอยู่หลายวันแล้วค่อยจากไป
แต่ผู้ฝึกตนระดับสูงคนนี้สรุปแล้วมาจากทะเลใต้หรือว่าเป็นผู้ฝึกตนท้องถิ่นอวิ๋นจงเดินทางผ่านที่นี่กลับไม่แน่ชัด
จัดระเบียบข่าวสารที่ได้ยินวันนี้ไปหนึ่งรอบ โม่เทียนเกอค้นพบด้วยความเสียใจว่าไม่มีสิ่งที่มีคุณค่าเกินไปเลย
แต่ว่า เรื่องนี้นางได้เตรียมใจไว้แต่แรกแล้ว ไม่ได้ผิดหวังจนเกินไป
ถ้าหากเบาะแสในการกลับเทียนจี๋หาได้ง่ายดายขนาดนั้น ระหว่างเทียนจี๋และอวิ๋นจงจะไม่มีการไปมาหาสู่กันตั้งหลายปีขนาดนี้ได้อย่างไร
อีกทั้ง ทางลัดกลับเทียนจี๋ก็ไม่จำเป็นจะต้องอยู่ชายทะเล ต้องทราบว่าม่านพลังเคลื่อนย้ายกับพวกรอยแยกมิติเป็นสิ่งที่ไม่มีแนวคิดเรื่องระยะทาง เส้นทางใต้ทะเลแบบที่โม่เหยาชิงพบนั่นเรียกได้ว่าเป็นพรจากสวรรค์เลยก็ได้ สามารถหาเจอหนึ่งเส้นก็ไม่ง่ายแล้ว
คิดเยี่ยงนี้แล้ว โม่เทียนเกอตัดสินใจว่าจะรั้งอยู่ที่เมืองเซินสุ่ยนี้สามถึงห้าวันแล้วไปทางทิศใต้ เดินไปให้ทั่วเมืองฝึกเซียนใหญ่ ๆ ต่าง ๆ ของอาณาจักรตงถัง แล้วค่อยเดินไปดู ๆ อาณาจักรหนานโจว ยังมีภาคตะวันตก ภาคตะวันตกของอวิ๋นจงไม่เคยถูกรวมเข้าไปในขอบเขตของกลุ่มอิทธิพล เพราะว่าภาคตะวันตกทุรกันดาร แทบจะไม่มีเส้นเลือดวิญญาณ มีเพียงประเทศเล็ก ๆ ของชนเถื่อนจำนวนมากกระจัดกระจาย แต่ว่า โม่เทียนเกอไม่คิดจะปล่อยโอกาสอันใด หากเดินไปทั่วอาณาจักรหนานโจวแล้วยังคงหาเบาะแสไม่เจอก็สามารถไปดู ๆ ที่ภาคตะวันตก ถึงอย่างไรยิ่งเป็นสถานที่ล้าหลังตำนานยิ่งมาก
เช่นนี้เอง พักผ่อนอยู่ในโลกแห่งฟ้าเสมอเหมือนหนึ่งคืน วันที่สอง โม่เทียนเกอยังคงปลอมตัวเป็นรูปลักษณ์บัณทิตหนุ่ม ออกจากเรือนเล็กที่พักชั่วคราว จัดโต๊ะเก้าอี้ในโรงน้ำชา รวบรวมเรื่องเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
หลังจากเล่าลือกันไปในวันที่หนึ่ง คนที่มาในวันนี้ยิ่งมากแล้ว แต่ว่า ในมือของคนส่วนใหญ่ล้วนไม่มีสิ่งของที่มีค่าอะไร โม่เทียนเกอถึงจะไม่รังเกียจที่จะแลกเปลี่ยนกับผู้ฝึกตนระดับต่ำ แต่ก็ไม่ใช่ว่าสิ่งของอะไรล้วนรับหมด สิ่งของที่หาได้ทั่วไปล้วนผลักไสไปทีละอย่าง มีเพียงของเล่นที่แปลกใหม่น่าสนใจบางอย่างจึงรับมา ผู้ฝึกตนเหล่านี้เดิมก็มาเสี่ยงดวง ถึงจะผิดหวังอยู่บ้างก็ไม่รู้สึกเป็นอย่างไร ยังคงชมความครึกครื้นอยู่ด้านข้าง
นอกจากผู้ฝึกตนหลอมรวมพลังวิญญาณเหล่านี้ ยังมีผู้ฝึกตนสร้างฐานพลังบางคนที่ได้ยินเสียงลือของเมื่อวาน มาขอคำชี้แนะ คนเหล่านี้ส่วนมากจะถวายของที่ค่อนข้างมีค่าชิ้นสองชิ้นหรือว่าเอ่ยถึงเรื่องที่พบเห็นจำนวนหนึ่ง วันนี้โม่เทียนเกอได้อะไรมาค่อนข้างมาก นางก็รู้ว่าผู้ฝึกตนสร้างฐานพลังเหล่านี้กว่าครึ่งมีคุณสมบัติไม่สูง ผ่านความลำบากเป็นพันเป็นหมื่นจึงเลื่อนเป็นผู้ฝึกตนอิสระสร้างฐานพลัง ในยามปกติไม่มีคนชี้แนะ เดินไปบนเส้นทางคดเคี้ยวมากมาย ก็เหมือนกับท่านอารอง เมื่อคิดถึงท่านอารอง นางยิ่งเมตตาผู้ฝึกตนสร้างฐานพลังเหล่านี้ ผู้ที่สามารถชี้แนะอย่างสองอย่างก็ไม่ขี้เหนียวเลย
หลังจากเป็นเช่นนี้อยู่หลายวัน คนที่มาชมความครึกครื้นถึงจะยังค่อนข้างมาก แต่ผู้ฝึกตนหลอมรวมพลังวิญญาณที่มาแลกเปลี่ยนสิ่งของน้อยแล้ว กลับเป็นผู้ฝึกตนสร้างฐานพลังที่มากันยิ่งมายิ่งมาก
เมืองเล็กขนาดนี้ ผู้ฝึกตนสร้างฐานพลังในหมู่ผู้ฝึกตนอิสระย่อมไม่มาก คนเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นศิษย์ของสำนักเล็กสำนักน้อยในระแวกใกล้เคียง มีบ้างที่เพียงมีผู้อาวุโสก่อเกิดตานคนสองคน มีบ้างที่ในสำนักไม่มีผู้ฝึกตนก่อเกิดตานแม้สักคน ในยามปกติฝึกตนไม่มีคนชี้แนะ เมื่อรู้ว่าเมืองเซินสุ่ยมีผู้อาวุโสมา ไม่มีสักคนที่ไม่ถือโอกาสมาขอคำชี้แนะ ถึงขนาดที่ว่ายังมีคนเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ อยากจะเชิญนางไปเป็นแขกที่สำนัก
สำหรับเรื่องนี้ โม่เทียนเกอย่อมปฏิเสธ นางไม่ได้เอาระดับการฝึกตนที่สูงมาหาเงิน ผู้ฝึกตนสร้างฐานพลังเหล่านี้ก็รู้ ผู้อาวุโสที่ระดับการฝึกตนสูงส่งลึกล้ำอย่างนี้มาเป็นแขกในสำนักตนเป็นสิ่งที่ไม่ดูความเป็นจริงมาก ดังนั้นก็ไม่ได้บังคับ ยังคงมอบของขวัญชิ้นใหญ่ เพียงต้องการให้นางชี้แนะเรื่องสองเรื่อง กับเรื่องนี้ โม่เทียนเกอไม่ได้เกรงใจเลย แล้วก็ไม่ได้ปิดบัง สิ่งของรับมา ตอนชี้แนะก็ทำสุดใจสุดแรง
ถัดจากนั้นกลับมีผู้ฝึกตนก่อเกิดตานมาเชื้อเชิญ โม่เทียนเกอยังคงปฏิเสธการไปเป็นแขกที่สำนัก แต่สนทนาแลกเปลี่ยนและแลกเปลี่ยนสิ่งของกับผู้ฝึกตนก่อเกิดตานเหล่านี้ในห้องรับรองพิเศษของโรงน้ำชาอย่างสุภาพ ได้ผูกมิตรกับสหายใหม่จำนวนมาก
เช่นนี้เอง นางรั้งอยู่ที่เมืองเซินสุ่ยเจ็ดแปดวัน สุดท้ายยุติเรื่องทั้งหมด ออกเดินทางอีกครั้ง
……………….
ตอนที่ 436 – ท่องไปทั่วโลก
