ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา – บทที่ 569 วิญญาณมังกรหยวน

บทที่ 569 วิญญาณมังกรหยวน

บทที่ 569 วิญญาณมังกรหยวน

แท้จริงแล้วลู่หยวนมีความคิดอยากจะรวบรวมเผ่าผู้ใช้มังกรและมังกรเจินหลงสามพันตนเอาไว้ในอุ้งมือของตนเอง

เมื่อพิจารณาถึงพลังรบแล้ว นี่ก็เพียงพอที่จะกวาดล้างทุกสิ่งได้อย่างสิ้นเชิง!

ไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องอื่น เพียงแค่บุกไปยังกองกำลังหลักของซ่งชิงไม่กี่แห่งก็สามารถสังหารได้ในพริบตา!

ยิ่งไปกว่านั้น ใครเล่าจะรังเกียจพลังอำนาจที่ตนครอบครองอยู่

เพียงแต่ว่าสายตาของลู่หยวนไม่เพียงแค่มองไปตรงจุดนั้น

ที่นี่คือซากปรักหักพังของเผ่ามังกร เป็นสถานที่บ่มเพาะและหล่อเลี้ยงมังกรเจินหลงสามพันตน สิ่งดี ๆ ที่แฝงเร้นอยู่ภายในนั้นย่อมต้องเกี่ยวข้องกับเผ่าพันธุ์มังกรแน่แท้!

เมื่อลู่หยวนเข้ามาในดินแดนนี้ เขาได้สำรวจและระบุตำแหน่งของสถานที่แห่งหนึ่งในทันที โดยภายในนั้นมีของบางอย่างซ่อนอยู่จริง

เพียงแต่ว่าของสิ่งนั้นแปลกประหลาดนัก เมื่อรับรู้ถึงกลิ่นอายของลู่หยวน แล้วมันกลับซ่อนตัวลงไปทันที

ไม่ว่าลู่หยวนจะตรวจสอบอย่างไร ก็ไม่สามารถระบุตำแหน่งของสิ่งนั้นได้อีกหน!

หากลู่หยวนเดาไม่ผิด สิ่งนี้ควรจะเป็นวิญญาณมังกรหยวน

สิ่งนี้ปรากฏขึ้นในประวัติศาสตร์ของแผ่นดินหยวนหงเพียงคราเดียว แต่ในครานั้นก็หล่อหลอมให้เกิดเป็นจักรพรรดิมังกรขึ้นมา!

เมื่อจักรพรรดิมังกรปรากฏตัว โครงสร้างของดินแดนก็เปลี่ยนแปลงตามไปด้วย!

กล่าวกันว่าในเวลานั้น สวรรค์และดินแดนต่างแปรเปลี่ยน มีผู้คนนับไม่ถ้วนในแดนเซียนที่เฝ้าจับตามองพลังที่จักรพรรดิแห่งมังกรมอบให้

จักรพรรดิมังกรผงาดเศียรขึ้นเพียงคราเดียว ก็บินตรงไปยังแดนเซียนในทันที สร้างแผ่นดินที่เป็นของเผ่ามังกรโดยเฉพาะ!

ส่วนมังกรเจินหลงในแผ่นดินหยวนหงที่สืบเชื้อสายมาจากจักรพรรดิมังกร ล้วนมีรากฐานการบ่มเพาะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล แม้จะไม่ทะยานฟ้าขึ้นไปยังแดนเซียน แต่ก็สร้างวีรกรรมอันยิ่งใหญ่ในแผ่นดินหยวนหงนี้เทียบเท่าเผ่าพันธุ์อื่น ๆ นอกจากนั้นยังมีสมญานามว่าราชาแห่งสัตว์เทวะอีกด้วย!

หากสิ่งนี้ตกไปอยู่ในมือของลู่หยวน แน่นอนว่าลู่หยวนไม่สามารถดูดซับมันได้โดยตรง เพราะนี่เป็นสิ่งที่มีไว้สำหรับเผ่ามังกรเจินหลงเท่านั้น

ทว่า! วั่งไฉต้องการมัน!

หากวั่งไฉกลืนกินวิญญาณมังกรหยวนนี้เข้าไปในท้องโดยตรง มิต้องเอ่ยถึงการบินตรงขึ้นไปยังแดนเซียน แต่อาจจะกลายเป็นสัตว์เทวะที่แข็งแกร่งที่สุดของแผ่นดินหยวนหงนี้ก็เป็นได้!

อย่างน้อย ๆ การบ่มเพาะก็ต้องเทียบเท่ากับมนุษย์ระดับอมตยุทธ์เป็นอย่างต่ำ!

ของดีเช่นนี้ ลู่หยวนจะไม่ต้องการเลยหรือไรเล่า!

บันทึกเกี่ยวกับมันมีน้อยเกินไป ลู่หยวนจึงไม่รู้ชัดว่าจะยึดสิ่งนี้มาอย่างไรโดยไม่ได้รับความเสียหาย

ถามระบบ ระบบก็ไม่ตอบ

แน่นอนว่าลู่หยวนสามารถใช้กำลังข่มบังคับมันได้โดยตรง แต่หากเผลอทำลายมันลง จะไม่สูญเปล่าหรือ?

ทว่าเผ่าผู้ใช้มังกรเหล่านี้อาศัยอยู่ที่นี่มาโดยตลอด ย่อมต้องรู้ถึงการมีอยู่ของมัน แน่นอนว่าพวกเขาต้องรู้วิธีที่จะจับมันเช่นกัน!

เมื่อหญิงสาวได้ยินลู่หยวนเอ่ยเช่นนี้ นางก็รู้เช่นกันว่าลู่หยวนต้องการสิ่งใด

วิญญาณมังกรหยวนนี้เป็นสิ่งค้ำจุนการมีอยู่ของดินแดนแห่งนี้ทั้งดินแดน!

ด้วยการมีอยู่ของวิญญาณมังกรหยวนนี้เอง จึงทำให้จำนวนมังกรเจินหลงมีมากถึงสามพันตน!

หากวิญญาณมังกรหยวนนี้ถูกนำไป ไม่เพียงแต่เผ่ามังกรเจินหลงจะไม่ได้รับการปกป้องอีกต่อไป ทว่าจำนวนของพวกเขาก็จะค่อย ๆ ลดลง ดินแดนแห่งนี้ก็จะพังทลายลงอย่างรวดเร็วอีกด้วย!

หญิงสาวผู้นั้นครุ่นคิดสักครู่แล้วจึงเปล่งวาจาว่า “ช่วยชีวิตพวกพ้องของข้าก่อน แล้วข้าจะนำเจ้าไปยังสิ่งที่ปรารถนา!”

ลู่หยวนหัวเราะเย้ยหยันในลำคอ ทันใดนั้นก็แผ่กระจายพลังอำนาจอันเกรียงไกรลงมากดทับทั่วทั้งดินแดนแห่งนี้ในพริบตา!

“ครืน!….”

เหล่าชีวิตทั้งมวลในดินแดนแห่งนี้ล้วนรับรู้ได้ถึงภัยมรณะ มังกรเจินหลงที่โบยบินอยู่บนฟากฟ้าก็ดิ่งลงมากระแทกพื้นพร้อมเพรียงกัน มังกรทุกตนก้มหัวลงต่ำคำรามแผ่วเบาไร้ซึ่งสง่าราศีแห่งเหล่ามังกร!

หญิงสาวผู้นั้นก็เช่นกัน ร่างกายของนางแนบชิดกับหลังของมังกรเจินหลง พลังที่กดทับบีบบังคับนางจนแน่นิ่งไปด้วยว่าลมหายใจติดขัด!

“เจ้าควรสำเหนียกเสียใหม่ ตอนนี้เจ้ากำลังวิงวอนข้าอยู่ มิใช่ต่อรองกับข้า”

น้ำเสียงของลู่หยวนกระแทกเข้าไปในโสตประสาทของหญิงสาว เปรียบดั่งลมหายใจของราชาผู้กอบกุมดินแดนไว้ในอุ้งมือ!

“หากเจ้าไม่ยอมช่วยพวกพ้องของข้า ข้าก็จะไม่นำพาเจ้าไป!”

หญิงสาวกัดฟันเอ่ยเสียงแผ่วเบา ทว่าแฝงไปด้วยเจตจำนงอันแน่วแน่!

ลู่หยวนหัวเราะในลำคอเล็กน้อย ความคิดแวบหนึ่งทำให้ห้วงอากาศโดยรอบบิดเบี้ยว จากนั้นก็มีรอยแยกขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน สองร่างที่ห่อหุ้มด้วยหนังสัตว์ก็ปรากฏกายตามมา และร่วงลงสู่พื้นอย่างรุนแรง!

ลู่หยวนก้าวไปข้างหน้า เขาใช้เท้าขวาเหยียบไปบนหัวของร่างหนึ่ง “ข้าให้เวลาเจ้าเพียงแค่นับสาม”

หัวใจของหญิงสาวพลันเต้นระรัว นางไม่คาดคิดเลยว่าลู่หยวนจะสามารถเคลื่อนย้ายพวกพ้องของนางออกมาได้จากมิติที่ถูกซ่อนไว้ด้วยพลังป้องกันในทันที!

“สาม”

เสียงทุ้มนุ่มของลู่หยวนดังขึ้นเหนือศีรษะ

“อย่า!”

หญิงสาวร้องเสียงหลง

ลู่หยวนไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย เขาเปล่งเสียงอย่างเรียบเฉย “สอง”

หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความพรั่นพรึง มองดูฝ่าเท้าขวาของลู่หยวนที่กำลังค่อย ๆ เคลื่อนลงไปอย่างช้า ๆ พร้อมกับเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดของพวกพ้องใต้ฝ่าเท้า

“หนึ่ง”

“ข้าจะนำพาเจ้าไป!”

น้ำเสียงของลู่หยวนและหญิงสาวดังขึ้นพร้อมกัน

“ข้าจะนำพาเจ้าไป อย่าฆ่าพวกเขา!”

ลู่หยวนจึงถอนเท้าขวาของตนกลับขึ้นมา

จากนั้นแรงกดทับอันมหาศาลก็จางหายไปในพริบตา หญิงสาวจึงได้รับอิสรภาพ

“ไปกันเถิด”

มุมปากของลู่หยวนเผยรอยยิ้มเบาบาง

หญิงสาวหันไปมองพวกพ้องของตนอย่างอาลัยอาวรณ์ จากนั้นก็นำพามังกรเจินหลงเหินทะยานไปยังทิศทางหนึ่ง!

ลู่หยวนก็ติดตามไป

หนึ่งคนหนึ่งมังกรล่วงหน้าก่อน ลู่หยวนอุ้มร่างหลิงอวิ๋นตามมาติด ๆ ไม่นานนักก็มาถึงวังใต้ดินแห่งหนึ่งซึ่งกว้างใหญ่ไพศาล

วังใต้พิภพปรากฏครึ่งหนึ่งเหนือพื้นดิน ส่วนที่เหลือซ่อนตัวอยู่ใต้ดิน

ประตูวังใต้พิภพเปิดกว้าง ลมพัดทรายปลิดปลิว มองจากด้านนอกมืดสลัวจนน่ากลัว

“อยู่ที่นี่”

หญิงสาวหันกลับมาเอ่ยกับลู่หยวน

ลู่หยวนรู้อยู่แล้วว่าเป็นที่แห่งนี้ เขากำหนดเป้าหมายไว้ในบริเวณนี้มานานแล้ว เพียงแต่ยังไม่สามารถระบุตำแหน่งที่แน่นอนได้

หญิงสาวเห็นว่าลู่หยวนไม่เอ่ยสิ่งใดก็เดินตรงไปยังวังใต้พิภพ

ในวังใต้พิภพมีของวิเศษมากมาย ไม่ว่าจะเป็นม้วนคัมภีร์วิชากำลังภายในหรือยาสมุนไพรวิเศษ กระทั่งสมบัติวิเศษอื่น ๆ ก็มีเช่นกัน

ระหว่างทาง ลู่หยวนไม่สนใจของเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย

หากวังใต้พิภพแห่งนี้เปิดเผยต่อสาธารณชน วัตถุทั้งหมดที่อยู่ในนั้นคงเพียงพอที่จะทำให้ผู้คนในดินแดนทั้งหลายหลั่งไหลมาแย่งชิงและฆ่าฟันกัน

แต่สำหรับลู่หยวนในปัจจุบันแล้ว สิ่งของเหล่านี้ก็ไม่ต่างจากฝุ่นธุลี

เมื่อมาถึงส่วนลึกที่สุดของวังใต้พิภพ หญิงสาวก็หยุดฝีเท้าทันที จากนั้นก็ชูมือขึ้นเป็นตราประทับอักขระประหลาด ๆ ซึ่งลอยขึ้นจากร่างกายของนาง!

จากที่ลึกมืดมัวนั้น อักขระสีแดงก็ปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน มันพุ่งออกไปทั้งสี่ทิศ!

“ครืน!-”

วังใต้พิภพสั่นสะเทือนไปทั้งวัง อักขระนั้นแผ่กระจาย กลายเป็นประตูบานหนึ่ง แล้วก็เปิดออก!

ทันทีที่ประตูเปิด ลมหายใจอันรุนแรงก็พวยพุ่งออกมาจากด้านใน!

มังกรเจินหลงที่หญิงสาวขี่อยู่แหงนหน้าคำรามแล้วก้มหัวลง วั่งไฉที่อยู่ในอ้อมแขนของลู่หยวนก็โผบินออกมา จากนั้นก็แผดเสียงคำรามใส่ประตูขนาดมหึมาบานนั้น!

“นี่คือคลังสมบัติ แต่ข้ามิอาจเข้าไปได้”

หญิงสาวถอยกลับไปเล็กน้อยให้ลู่หยวนได้มองเข้าไปข้างใน

เขาเห็นแสงสีฟ้าอมเขียวลอยขึ้นในความมืด

ลู่หยวนเพ่งมองอย่างตั้งใจ แสงสีฟ้าอมเขียวที่ลอยขึ้นนั้น คล้ายมังกรน้อยตัวหนึ่ง

ทว่าเมื่อมันเคลื่อนไหวทีไร ก็จะมีอักขระโบราณลึกลับจำนวนมากปรากฏขึ้นพร้อมกัน!