The Demon Prince goes to the Academy
ตอนที่ 53
ที่สระว่ายน้ำกลางแจ้ง คุณโรลเลนเดรียซ่อนความประหลาดใจไว้ไม่ได้เมื่อเห็นฉันอยู่ที่นั่น
“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเคยเจออะไรแบบนี้เลยล่ะ”
“นี่ก็เป็นครั้งแรกของผมเหมือนกันนั่นแหละ”
ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันคงต้องปลุกพลังเหนือธรรมชาติถึงสองครั้งในชีวิต จากคำพูดของฉัน คุณโรลเลนเดรียถอนหายใจ
“ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเด็กที่มาเรียนโดยไม่มีพรสวรรค์เลยสามารถปลุกความสามารถเหนือธรรมชาติได้ในเวลาไม่กี่สัปดาห์….”
แน่นอน เมื่อพิจารณาว่ากรณีเช่นนี้ค่อนข้างหายาก นี่เป็นสถานการณ์ที่แปลกประหลาดทีเดียว คนที่พยายามเรียนรู้ทุกบทเรียนสามารถดึงบางสิ่งออกมาได้ ครูคนนั้นคงคิดว่าฉันจะสอบตก
“ไรน์ฮาร์ทวันนี้เหมือนเป็นการตรวจสอบมากกว่าการบรรยายนะ”
“การตรวจสอบ?”
“ใช่”
พลังเหนือธรรมชาติถูกจัดการด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง เนื่องจากมันเป็นพลังประเภทหนึ่งที่ยังไม่สามารถเข้าใจได้ ฉันจึงต้องผ่านกระบวนการบางอย่างเพื่อให้ตัดสินความสามารถอย่างแม่นยำ ผู้ที่มีความสามารถอันตรายมากเกินไปหรือควบคุมไม่ได้บางครั้งก็ถูกกำจัดอย่างลับๆ
แม้ว่าฉันจะรู้วิธีใช้พลังเหนือธรรมชาติที่ฉันปลุกเมื่อวานนี้ แต่วิหารจำเป็นต้องรู้อย่างเจาะจงว่าฉันมีพลังประเภทใด เพื่อที่พวกเขาจะได้ตัดสินใจว่าจะให้ฉันอยู่ที่นี่หรือไม่
พวกเขาทิ้งฉันไว้ตามลำพังในวันอาทิตย์ แต่ทันทีที่ชั้นเรียนปกติของวันจันทร์เริ่มขึ้น
พวกเขาจำเป็นต้องตัดสินความสามารถของฉันอย่างเร่งด่วน ฉันคงไม่สามารถกลับเข้าชั้นเรียนได้ตราบยังไม่ทราบแน่ชัดว่าฉันสามารถควบคุมพลังเหนือธรรมชาติของฉันได้และพลังนั้นคืออะไร
การแนะนำตนเองของฉันไม่ใช่พลังที่อันตรายจริงๆ ในตอนนี้ล่ะนะ
ในขณะที่ฉันหมดสติ พวกเขาคงจะตรวจสอบสภาพร่างกายของฉัน และผลก็คือพวกเขาพบว่าฉันปลุกพลังเหนือธรรมชาติขึ้นมา
พลังเหนือธรรมชาติที่มีชื่อว่า การแนะนำตนเอง
ถ้าชื่อของความสามารถของฉันเป็น การทำลายโลก พวกเขาคงไม่คิดทบทวนว่าจะทำอะไรกับฉันดี
มันไม่ใช่ว่าฉันมีพลังเหนือธรรมชาติขนาดนั้น ดังนั้นมันควรจะไม่เป็นไร
คุณโรลเลนเดรียนั่งข้างฉัน กำลังอ่านรายงานเกี่ยวกับความสามารถของฉัน เธอต้องรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นความสามารถแบบใด
เหตุผลที่พวกเขาตัดสินใจใช้สระว่ายน้ำกลางแจ้งเป็นสถานที่ทดสอบอาจเป็นเพราะมีคนน้อยที่นี่และต้องการพื้นที่ที่กว้างขวาง
“ตามรายงาน ในการดวลกับรุ่นพี่ที่ชื่อมาร์ยาตันความสามารถทางกายภาพของคุณดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจากต่อสู้มาระยะหนึ่ง ถูกต้องใช่มั้ย?”
“ใช่ครับ”
คุณเอพินเฮาเซอร์น่าจะเป็นคนเขียนรายงานนั้น เขาจะสามารถบรรยายการดวลได้แม่นยำที่สุด
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“ตอนแรกผมรู้สึกหมดแรงและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างถูกต้องเพราะความเจ็บปวดทั้งหมด ทันใดนั้นก็รู้สึกเหมือนร่างกายของผมกลับมามีพละกำลังอีกครั้ง และผมสามารถเห็นการเคลื่อนไหวของมาร์ยาตันที่ไม่ควรจะเห็นได้ และมาพร้อมกับความสามารถทางกายภาพที่จะตอบโต้การโจมตีของเขา”
“อืม…. โอเค หากเป็นเช่นนั้น เหตุใดจึงเรียกว่า ‘การแนะนำตนเอง’ ในเมื่อสิ่งที่คุณรู้สึกว่า ‘ร่างกายแข็งแรง’ ……? บางทีสิ่งที่คุณพูดระหว่างการต่อสู้อาจเป็นตัวกระตุ้น”
รายงานของคุณเอพินเฮาเซอร์มีรายละเอียดมาก เขาต้องรวมคำที่ฉันพูดด้วยแน่ๆ
ฉันจะชนะคุณ
ไม่มีเหตุผลที่จะซ่อนความสามารถของฉันอยู่แล้ว ถ้าพลังเหนือธรรมชาติของฉันถูกเขียนเป็นวาจาเวทมนตร์ ก็อาจจะ แต่ไม่ใช่ในขั้นปัจจุบัน มันคล้ายกับการเสริมความแข็งแกร่งของร่างกายเท่านั้น
“ผมถูกจัดให้อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ยุติธรรมนัก และตามที่มีเขียนไว้ ผมถูกทุบตีอย่างช่วยไม่ได้”
“อืม”
คุณโรลเลนเดรียพยักหน้าขณะที่เธอยืนยันคำพูดของฉันโดยอ่านรายงานการต่อสู้
“ผมโกรธและไม่พอใจมาก ดังนั้นผมคิดว่าผมต้องการที่จะชนะ มันเกินระดับของการเพียงแค่ต้องการ ทันใดนั้นผมก็ชนะอย่างเห็นได้ชัด”
“……ฮะ?”
คุณโรลเลนเดรียเอียงศีรษะราวกับสงสัยว่าฉันหมายถึงอะไร ไม่ใช่ว่าฉันแค่ต้องการชนะในสถานการณ์ที่ฉันเกือบจะแพ้แล้ว แต่ฉันเชื่อมั่นอย่างเต็มที่ว่าฉันจะชนะ
ฉันอยู่ภายใต้ความกดดันทางจิตใจอย่างมาก แต่ฉันก็ตระหนักได้ว่าจะใช้ความสามารถของฉันอย่างไร แต่ครูคงไม่เข้าใจความหมายของคำเหล่านั้น
งั้นมาเปลี่ยนคำพูดกันหน่อย
“ฉันคิดว่าฉันต้องชนะแน่นอน ฉันจะแพ้ผู้ชายแบบนั้นไม่ได้ ดังนั้นไอ้ขยะนั้นจึงไม่สามารถเอาชนะฉันได้ ฉันจะชนะอย่างแน่นอน นั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่าล่ะนะ”
ยังไงฉันก็ชนะ
ฉันแพ้คนแบบนั้นไม่ได้ นั่นคือสิ่งที่ฉันบอกเธอ ฉันแค่เชื่อว่ามันไม่ควรเป็นอย่างนั้น
“และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น”
“ฮะ….”
อาจารย์โรลเลนเดรียดูเหมือนจะไม่เข้าใจ
ฉันยอมชายคนนั้นไม่ได้จริง
ฉันเชื่ออย่างแน่วแน่ว่าฉันจะไม่แพ้ จนในที่สุดความสามารถของฉัน การแนะนำตนเองก็ตื่นขึ้น มันเป็นความสามารถที่เหมือนกับสะกดจิตตัวเอง
ฉันจะชนะอย่างแน่นอน
มันเป็นพลังที่จะเปิดใช้งานก็ต่อเมื่อมีความเชื่อในบางสิ่งบางอย่างเท่านั้น
“ไม่มีใครแน่ใจเกินไปว่าทำไมความสามารถเหนือธรรมชาติจึงปรากฏขึ้น ทั้งกระบวนการและเหตุผลในการตื่น ดังนั้นนี่อาจเป็นตัวกระตุ้นในกรณีของคุณ”
พลังเหนือธรรมชาติไม่สามารถอธิบายได้ นั่นทำให้ฉันได้เปรียบ
เพราะประโยคนั้น ไม่ว่าใครก็ตามจะปลุกความสามารถของพวกเขาอย่างไร มันก็สามารถอธิบายได้ มันคงน่าสงสัยถ้าจู่ๆฉันก็สามารถใช้เวทมนตร์ระดับสูงได้ ฉันไม่เคยเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน ดังนั้นฉันจึงไม่ควรมีความรู้ใดๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ที่ฉันสามารถใช้ความสามารถเหนือธรรมชาติได้ในทันที มันเป็นพลังที่ไม่ทราบหลักการ
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม แม้ว่าคุณโรเลนเดรียจะมองว่ามันแปลก เธอก็ไม่พบว่าฉันน่าสงสัย นอกจากนี้ยังมีสมมติฐานของ ‘ความถนัดที่ไม่สิ้นสุด’ ของฉันด้วย นั่นก็เพียงพอที่จะพิสูจน์พลังส่วนใหญ่ที่ฉันอาจได้รับ
“แล้ว…. การแนะนำตัวเองอาจถูกตัดสินว่าเป็นพลังชนิดหนึ่งที่เสริมความแข็งแกร่งให้กับร่างกายภายใต้สมมติฐานที่อ้างว่าตัวเองมีพลังนั้น ควรจะเป็นเช่นนั้น”
“อาจจะ…. ผมคิดอย่างนั้น”
ฉันไม่ควรมีความรู้ความสามารถของตัวเองมากนัก ดังนั้นฉันจึงตอบได้เพียงคลุมเครือ
“อย่างไรก็ตาม…. มันเป็นพลังเหนือธรรมชาติที่ไม่เหมือนใครจริงๆ มันไม่ง่ายเลย”
มันไม่ใช่จริงๆ พลังเหนือธรรมชาติ เช่น ไฟ ไฟฟ้า เทเลพอร์ต และกระแสจิตนั้นเป็นสิ่งที่หยั่งรู้ได้ เนื่องจากเป็นความสามารถที่สามารถอธิบายได้ตามชื่อของมัน
ในทางกลับกัน การแนะนำตนเองเป็นความสามารถที่แปลกประหลาดซึ่งไม่สามารถตัดสินขีดจำกัดได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่ได้รวมไว้ในนิยาย มันช่างเจ็บปวดที่มีความสามารถคลุมเครือเช่นนี้กับคนที่ไม่ใช่ตัวละครหลักด้วยซ้ำ
“ครั้งแรกคือการเสริมกำลังทางกายภาพ แต่มันอาจไม่จบเพียงแค่นั้น สมมติว่าคุณต้องแนะนำบางอย่างให้กับตัวเองอย่างจริงจังและคุณเชื่อในสิ่งนี้อย่างเต็มที่ พลังของคุณจะสำแดงออกมา”
“คงงั้นแหละครับ”
“ถ้าอย่างนั้น สมมติว่าคุณเชื่อมั่นว่าร่างกายของคุณกลายเป็นน้ำ ถ้าอย่างนั้นคุณจะกลายเป็นน้ำมั้ย”
ผู้หญิงคนนั้นบ้าหรือเปล่า
ไม่ว่าจะเป็นไปได้หรือไม่ จะเกิดอะไรขึ้นกับฉันในสถานะนั้นล่ะ!
“อาจารย์ ถ้าผมกลายเป็นน้ำจริง ๆ มีโอกาสที่ผมจะย้อนกลับไม่ได้ ในกรณีนั้น จะนับเป็นการฆ่าตัวตายหรือการฆาตกรรมมั้ย”
ครูกระโดดข้ามคำถามเฉพาะของฉัน
“มันเป็นเพียงเรื่องสมมุติ ฉันไม่ได้บอกให้คุณทำจริง ๆ สักหน่อย”
คุณโรลเลนเดรียบอกฉันไม่มากก็น้อยว่าอย่าเข้าใจผิด และกลับไปอยู่ในความคิดของเธออีกครั้ง ในขั้นต้นหลักสูตรของวิชาพลังเหนือธรรมชาตินั้นรวมถึงการควบคุม พัฒนา และเสริมสร้างพลังเหนือธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอาจารย์ไม่รู้วิธีทดสอบพลังของฉันอย่างแน่นอน เธอจึงประสบปัญหาเช่นกัน
ขณะที่เธอครุ่นคิด ในที่สุดสีหน้าของเธอก็แข็งกระด้าง
“ไรน์ฮาร์ท พลังของคุณอาจเป็นอันตรายมาก”
อะไรฟะนั่น
“ถ้าสิ่งที่คุณเชื่ออย่างสนิทใจกลายเป็นเรื่องจริง แม้ว่ามันจะใช้กับตัวคุณเองเท่านั้น มันจะไม่อันตรายมากเหรอ?”
“หื้ม…?”
มันเป็นความจริงที่มันจะค่อนข้างอันตรายในภายหลัง แต่ตอนนี้ฉันไม่คิดว่าพลังนี้อันตรายมากขนาดนั้นนะ
“ถ้าคุณเชื่อว่าตัวเองเป็นพระเจ้า คุณก็อาจจะกลายเป็นพระเจ้าจริง ๆ ก็ได้?”
จะบ้าตาย
เธอเป็นคนที่สร้างสรรค์มาก
“ผมไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นได้จริงนะ….”
“แต่ยังคง…. เรายังไม่รู้ขีดจำกัดความสามารถของคุณเลย….”
ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่ความสามารถบ้าๆ แบบนั้นละกัน
“อืม…. อืมมม….”
อย่างไรก็ตาม คุณโรลเลนเดรียเริ่มครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง
นี่เป็นสถานการณ์ที่ค่อนข้างแปลก แต่ความเข้าใจผิดนั้นค่อนข้างอันตรายสำหรับฉัน
แม้ว่าจะใช้กับตัวฉันเองเท่านั้น หากความเชื่อทั้งหมดที่ฉันมีอยู่เกี่ยวกับตัวเองกลายเป็นจริง ดูเหมือนว่าความสามารถของฉันจะไม่แตกต่างจากการทำลายล้างโลกเลย
นอกเหนือจากการใช้งานจริงแล้ว แนวความคิดนี้ค่อนข้างสมเหตุสมผล ทำให้ความสามารถของฉันดูอันตราย
“ครู ผมไม่คิดว่าพลังของผมจะสามารถทำเรื่องบ้าๆ แบบนั้นได้นะ แล้วตั้งแต่แรกผมไม่ได้หลงผิดขนาดจะเชื่อว่าตัวเองเป็นพระเจ้าหรอกนะ”
แต่มันก็ไม่แปลกเท่าไหร่นะ?
ฉันเป็นผู้สร้างโลกทั้งใบนี้
ฉันไม่ใช่พระเจ้า แต่เป็นบางสิ่งที่เหนือกว่าพระเจ้า
นี่ไม่ได้เกี่ยวกับการเชื่อหรือไม่ มันเป็นเรื่องจริง
ก่อนหน้าคุณโรลเลนเดรียก็เหมือนกัน ไม่ว่าฉันจะเชื่อว่าเป็นพระเจ้าหรือผู้สร้าง แต่แท้จริงแล้วฉันเป็นผู้สร้าง! อย่างไรก็ตาม ผู้สร้างโลกนี้ช่างน่าสมเพช! ดังนั้นแม้ว่าฉันจะใช้ความสามารถของฉันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง!
ความสามารถพิเศษของผู้สร้าง) เสียชีวิตจากความดันโลหิตสูงเกินไปหลังจากอ่านความคิดเห็นอันรุนแรง
จะมีใครพบสถานการณ์ที่ไร้สาระกว่านี้อีกมั้ย?
คุณโรลเลนเดรียย่นหน้าผากเมื่อได้ยินคำแก้ตัวของฉันว่าฉันไม่ใช่คนบ้าพลัง
“อืม เอ่อ คุณเลยวัยนั้นไปแล้วสินะ ดีแล้วล่ะ….”
วัย? เธอหมายถึงอะไร?
“ดีที่คุณรู้ตัว? บางครั้งก็มีเด็กมัธยมปลายปีสองบางคนที่เชื่อว่าตัวเองเป็นเทพเจ้า…. อย่างจริงจัง…..และถ้าไม่ใช่เทพเจ้า ก็คงเป็นสิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้าย….มีคนหนึ่งคิดว่าเขาเป็นมังกรที่สูญเสียความทรงจำ…. มันเป็นเรื่องธรรมดาอย่างน่าประหลาดใจ”
อา
เธอกำลังพูดถึงโรคป่วยม.2!
“มีวัยรุ่นบางคนที่มีความเชื่อแบบนี้ แต่…. ถ้าคนที่มีความสามารถแบบคุณมาเชื่อเรื่องแบบนี้จริงๆ…. บางทีนั่นอาจทำให้เกิดปัญหาที่แตกต่างกันไป…. อะไรแบบนั้น”
คุณโรลเลนเดรียจินตนาการว่าโลกอาจพังทลาย ถ้าฉันได้รับผลกระทบจากโรคป่วยม.2
จริงๆ แล้วตอนที่ฉันอยู่มัธยมต้นปีที่ 2 ฉันเคยมีเรื่องแย่ๆ แบบนี้มาบ้าง แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว! อย่างจริงจัง!
ฉันตั้งชื่อเล่นให้ตัวเองเหมือนทูตอะไรสักอย่าง แต่นั่นก็เป็นอดีตไปแล้ว! ฉันไม่ทำเรื่องแบบนี้อีกแล้ว!
จากมุมมองของคุณ ฉันอาจจะเพิ่งเรียนจบชั้นมัธยมต้น แต่เป็นเวลากว่า 20 ปีแล้วที่ฉันอยู่!
ทันใดนั้นฉันก็จำส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์สีดำของฉันได้ซึ่งทำให้ฉันปวดหัวขึ้นมาเลย
* * *
แม้แต่ในโลกนี้ ในสถานที่นี้ที่คล้ายกับกรุงโซล ก็มีสิ่งที่เรียกว่าโรคป่วยม.2 อยู่ คุณโรลเลนเดรียบอกว่ามีเด็กแบบนั้น แต่พวกเขาต่างจากฉัน
แต่จริง ๆ แล้วฉันเป็นพระเจ้า ดังนั้นแม้ว่าฉันจะ “เชื่อว่า” เป็นพระเจ้า ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก ฉันก็คงอยู่เหมือนเดิม
ในที่สุด เธอก็เริ่มการทดสอบจริง เกี่ยวกับขีดจำกัดความสามารถของฉัน
เราปีนบันไดลงไปที่สระน้ำ สระลึกประมาณ 2.5 เมตร
ทันทีที่คุณโรลเลนเดรีย ขยับนิ้ว ก้อนหินขนาดเท่าลูกเบสบอลก็ถูกเรียกขึ้นมาจากอากาศ เป็นเรื่องปกติธรรมดาที่คุณโรลเลนเดรีย ผู้ซึ่งจะต้องสามารถหยุดผู้ใช้พลังเหนือธรรมชาติเมื่อพลังของพวกเขาควบคุมไม่ได้นั้นเป็นพ่อมดระดับสูง
“เดี๋ยวก่อนนะ นี่มันหินนี่นา”
“ใช่ มันคือหิน”
เธอพยายามทำอะไรสักอย่างด้วยการโชว์หินก้อนใหญ่ก้อนนั้นให้ฉันดู
“พยายามแนะนำตัวเองว่าคุณสามารถทุบหินก้อนนี้ได้ด้วยมือของคุณ”
ทุบหินด้วยมือของฉัน
“เวลาแบบนี้เราจะไม่เริ่มด้วยอะไรอย่างแอปเปิ้ลแล้วค่อยๆ เพิ่มความยากขึ้นเหรอ?”
เราควรเริ่มจากสิ่งที่ง่ายก่อนแล้วจึงค่อยไปสู่สิ่งที่ยากขึ้นสิ
“คุณไม่ควรเล่นกับอาหารของคุณนะ รู้มั้ย”
ครูเพียงแค่ตัดขาดฉันและเธอไม่ยอมรับข้อแก้ตัวใด ๆ ยังไงก็ตาม ฉันแค่คว้าก้อนหินเอาไว้
เชื่อ
แรงจับของฉันแข็งแรงพอที่จะบดหินได้
ฉันเชื่ออย่างจริงใจว่าฉันสามารถทำได้
คุณโรลเลนเดรียมองมาที่ฉันด้วยความสนใจ
“ฮึบ!”
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
