[ไม่เป็นอะไรหรอก เพราะมันเป็นการทำเพื่อชิโฮะด้วยนี่นะ แต่อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกชิโฮะล่ะ ฉันไม่อยากให้เธอรู้ว่าโทโจวอินอาจจะเข้ามาขัดขวางการเดทก็ได้หน่ะ เพราะเธอตั้งหน้าตั้งตารอกับการเดทในครั้งนี้มากๆเลยนี่นะ ฉันเลยไม่อยากทำให้เธอกังวลไปเปล่าๆหน่ะ]
“เธอนี่เป็นคนดีจริงๆเลยนะ..! ชั้นรักเธอสุดๆเลย..!”
“นี่นายไม่คิดจะเก็บอาการเรื่องที่นายชอบชิมาดะแล้วใช่มั้ย..?”
ดูเหมือนเจ้ายูอิจิจะพูดอะไรสักอย่างออกมา แต่ชั้นไม่ได้ตั้งใจฟังสักเท่าไหร่
เห้อ~ เซย์จังจะใจดีเกินไปแล้ว
เธอวางแผนที่จะช่วยเหลือฟุจิเสะจนกว่าเดทในครั้งนี้จะประสบความสำเร็จ เธอตั้งใจจะเเบกรับภาระนั้นไว้คนเดียว
เธอไม่คิดเเม้เเต่นิดเดียวว่าอยากให้ฟุจิเสะรู้สึกขอบคุณตัวเอง
เธอเพียงแค่อยากทำให้ความรักของเพื่อนสนิทสมหวัง ก็เท่านั้นเอง
ชั้นตกหลุมรักเธอที่เป็นเเบบนั้น แล้วก็ถูกส่งมาในโลกใบนี้ หลังจากนั้นก็ได้สารภาพรักกับเธอ
แค่นั้นก็ทำให้ชั้นมีความสุขมากๆแล้ว
เเต่ถ้าเทียบกับความรู้สึกของเซย์จังที่มีต่อฟุจิเสะเเล้ว ชั้นนี่มันไม่ได้เรื่องเลยนะ
ตอนที่ยูอิจิเสนอแผนนี้ขึ้นมา ชั้นบอกไปว่า “มันจะเป็นการรบกวนชั้นกับเซย์จังเอานะ” ก็จริง
แต่ในเมื่อเซย์จังเองก็เสนอแผนนี้มาเหมือนกัน แล้วก็พยายามที่จะไม่บอกฟุจิเสะเพื่อไม่ให้ฟุจิเสะเป็นห่วง
สําหรับชั้นมันเท่สุดๆ เลยล่ะ
งั้น.. ชั้นขอเข้าไปช่วยด้วยเเล้วกัน!
“อืม.. งั้นก็!”
“ชั้นจะไปกับนายด้วย เพื่อปกป้องเดทของนายกับฟุจิเสะ”
“โอ้! นั่นแหละ ฮิซามูระ เพื่อนรักของชั้น!~”
“นี่นายเป็นเด็กที่ชอบร้องเพลงห่วยๆตามสนามเด็กเล่นรึไงฟะ?”
“ฮ่าๆ ถ้าให้พูดตามตรงแล้วชั้นร้องเพลงเก่งมากเลยนะ!”
“เรื่องนั้นชั้นรู้อยู่แล้ว…”
ชั้นเคยได้ฟัง ดราม่า CD ของโอโจ้วจามะมาบ้างแล้ว เจ้ายูอิจิเนี่ยมีนักพากย์ที่เสียงเท่มากเลยแหละ
ชั้นยังไม่เคยไปคาราโอเกะกับยูอิจิเลยตั้งแต่ชั้นหลุดเข้ามาในโลกนี้ อยากลองฟังเสียงของเจ้าหมอนี่ตอนร้องเพลงจังเลยนะ
“ถ้าแผนนี้สำเร็จ นายต้องเลี้ยงคาราโอเกะชั้นด้วยนะเฟ้ย”
“ได้สิ ถ้าแค่นั้นฝากชั้นได้เลย”
“เเต่ชั้นขอสั่งเซตที่แพงที่สุดละกัน”
“ขอร้องล่ะอย่าทําเเบบนั้นเลย”
พวกเราพูดเเบบนั้น ก่อนจะมองหน้ากันเเละหลุดขำออกมา
เอาล่ะ ได้เวลาส่งคำตอบให้เซย์จังแล้ว
[ชั้นปล่อยให้เซย์จังไปคนเดียวไม่ได้หรอก ชั้นจะไปเฝ้าดูเดทของยูอิจิกับฟุจิเสะด้วย พวกเรามาทำให้ดีที่สุดกันเถอะ]
แล้วก็ส่ง…
“ชั้นกับฟุจิเสะมีเพื่อนที่ดีมากๆเลยนะ”
“นั่นสินะ นายต้องขอบคุณชั้นกับเซย์จั- ชิมาดะนะ…”
“เเหงอยู่แล้ว แล้วก็อีกอย่าง นายเรียกเธอว่าเซย์จังต่อหน้าชั้นเลยก็ได้นะ ยังไงชั้นก็รู้เรื่องทั้งหมดแล้วด้วย”
“แต่ชิมาดะบอกว่าชั้นเรียกเธอแบบนั้นได้เฉพาะตอนที่พวกเราอยู่ด้วยกันสองต่อสอง เพราะอย่างงั้นไม่เอาหรอก”
“เอ๊ะ.. นายมาอวดชั้นรึไง?”
“มะ.. ไม่ได้อวดสักหน่อย!“
“อวดกันชัดๆ… งั้นก็แปลว่าพรุ่งนี้นายกับชิมาดะจะไปเดทด้วยกันใช่มั้ยล่ะ?”
“ห้ะ..? จะ.. จริงดิ…”
“นี่.. นายพึ่งจะรู้ตัวหรอ”
ก.. ก็นะ ถ้าพรุ่งนี้เราจะไปเฝ้าดูและปกป้องเดทของยูอิจิกับฟุจิเสะด้วยกัน ชั้นกับเซย์จังก็ต้องไปด้วยกันสองต่อสอง…
พอมาคิดดูอีกที ข้อความที่ชั้นพึ่งส่งไปให้เธอมันก็เหมือนคำขอไปเดทเลยนี่หว่า!
ตอนนี้รู้สึกประหม่าขึ้นมาเลยเเฮะ…
ถ้าเกิดเธอปฏิเสธขึ้นมาล่ะ?
ชั้นมองไปที่ข้อความที่ชั้นพึ่งส่งไปเมื่อกี้ แล้วเห็นมันขึ้นว่า “อ่าน”
ธะ.. เธอยังไม่ตอบกลับมาเลย… เธอจะตอบกลับมายังไงกันนะ…
“นะ.. นี่นายกำลังทำให้ชั้นประหม่านะรู้มั้ย?”
“ไม่นะ มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่โตสักหน่อย อีกอย่างนายก็ขอเธอแต่งงานไปแล้วด้วยนี่”
“ก็บอกเเล้วไง ว่าไม่ใช่คำขอแต่งงานเฟ้ย”
ชั้นสารภาพรักกับเธอไปเเล้วก็จริง แต่คำสารภาพรักวันนั้นมันค่อนข้างตรงไปตรงมาเกินไปหน่อย ด้วยความที่ชั้นคิดว่ามันเป็นแค่ความฝัน
ข้อความที่ยูอิจิพึ่งได้เห็นไปก็เป็นข้อความที่ชั้นส่งไปในขณะที่กำลังคิดว่าตัวเองฝันอยู่
ถึงแม้ว่าจริงๆแล้วชั้นไม่ได้ตั้งใจจะสารภาพรักแบบนั้นใส่เธอ แต่ทุกอย่างที่ชั้นพูดออกไปขณะสารภาพรักก็เป็นความจริงทั้งหมด
ชั้นอยากทำให้เซย์จังมีความสุข เพราะชั้นรู้อยู่แล้วไง ว่ายังไงเซย์จังก็จะไม่มีวันสมหวัง ถ้าเนื้อเรื่องดําเนินต่อไปเเบบเดิม
ตอนจบที่ทําให้เธอไม่มีความสุขเเบบนั้น ชั้นจะไปยอมได้ยังไงล่ะ
ชั้นคิดว่ามันคงไม่เป็นอะไรหรอก… แต่ชั้นคงจะซึมไปหลายวันเลยเเฮะ ถ้าโดนปฏิเสธขึ้นมา
ป๊อม ป๊อม~ เสียงมันดังมาจากโทรศัพท์ของชั้น
เธอตอบกลับมาแล้ว!
เธอบอกว่า…
[นายจะมาด้วยหรอ? ฉันรู้สึกอุ่นใจขึ้นเลยพอนายมาด้วย… ขอบคุณนะ]
“วู้หู้ว!!!”
“เห้ย..! อย่าตะโกนออกมาดังแบบนั้นสิ!”
ตอนที่ชั้นได้เห็นคำตอบรับ ชั้นก็ตะโกนเสียงดังออกมา
ขอบคุณพระเจ้าที่เธอไม่ได้ปฏิเสธชั้น
เเบบว่า… พรุ่งนี้ชั้นจะได้ไปเดทกับเซย์จังเลยนะ!
ไม่สิ พวกเราทั้งสองคนจะต้องร่วมมือกัน เป้าหมายของเราคือการเฝ้าดูเดทของยูอิจิและฟุจิเสะ แล้วก็พยายามป้องกันไม่ให้โทวโจวอินซังเข้ามาขัดขวางการเดทให้ได้
จะเข้าใจจุดประสงค์ผิดไม่ได้
“ชั้นกับชิมาดะ พวกเราจะไปเดทกัน!”
“ก็ใช่อยู่หรอก แต่พวกนายต้องมาเฝ้าดูเดทของพวกเราด้วย เข้าใจมั้ย?”
“เเน่นอนอยู่แล้ว! เอาล่ะ… พรุ่งนี้จะแต่งตัวแบบไหนไปดีนะ…”
“นี่นายเข้าใจที่ชั้นพูดจริงๆไหมเนี่ย?”
คงเพราะเห็นชั้นตื่นเต้นมากล่ะมั้ง ยูอิจิเลยรู้สึกเป็นห่วงขึ้นมา
ยังไงก็เถอะ ชั้นตั้งหน้าตั้งตารอวันพรุ่งนี้เลยน้า~
ติดตามเพจผู้เเปลได้ที่ Ao2Sides
