Invincible โลกอมตะ – ตอนที่ 297

ตอนที่ 297 ต้นไม้แห่งโลกเทวะ

เขาไม่เคยคิดว่ากันรอยแยกนี้จะมีสมบัติแบบนี้ด้วย! แม้กระทั่งหวงเสี่ยวหลงที่ปกติมักจะสงบเสงี่ยมก็ทนแสดงความตื่นเต้นออกมาไม่ได้ นอกจาก ในน้ำพุอันหนาวเหน็บหนี้ เขายังสัมผัสได้ถึงปลาพลังงานจิตวิญญาณ 2 ตัว ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่ง!

ปลาพลังงานจิตวิญญาณทางธรรมชาติ! หวงเสี่ยวหลงถึงกับต้องใช้เวลาทําให้ใจเย็นลง

มันช่างโชคดีจริงๆที่เขามีสมบัติสวรรค์อย่างหุบเขาเทวะซูมี่ มิฉะนั้นแม้กรทั่งผู้เชี่ยวชาญระดับเทวะก็คงมาไม่ลึกถึงขนาดนี้ แม้จะเป็นแบบนั้น แต่สมบัติสวรรค์ระดับสูงอย่างหุบเขาเทวะซูมี่ก็ยังถูกปกคลุมไปด้วยชั้นน้ำแข็งเนื่องจากลมหนาวเย็นสุดขั้วสีฟ้า ไม่ว่าร่างกายของผู้เชี่ยวชาญเทวะจะแข็งแกร่งแค่ไหน มันก็คงไม่สามารถเทียบได้กับหุบเขาเทวะซูมี่อยู่ดี” หวงเสี่ยวหลงก็ครุ่นคิด

จากนั้น ขั้นตอนต่อไปนั้นก็คือเขาจะต้องคิดหาว่าดูดซับปลาทั้งสองตัวนี้

ความจริงคือแม้ว่าหวงเสี่ยวหลงจะทะลวงเข้าสู่ระดับเซียนเทียนขั้นที่ 8ไปแล้ว เขาก็ยังไม่มีความแข็งแกร่งพอจะดูดซับปลาพลังงานจิตวิญญาณทางธรรมชาติอยู่ดี แม้ว่าเขาจะเอาเตาพันปีศาจในเจดีย์หลิงหลงมาลองใช้กลั่นและดูดซับก็ตาม

สุดท้าย หวงเสี่ยวหลงก็สังเกตเห็นพลังงานวิญญาณที่รวมตัวอยู่รอบน้ำพุหนาวเย็นราวกับหมอก เขาจึงได้ตัดสินใจดูดซับมันเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งก่อน ถ้าหากหลังจากที่เขาดูดซับพลังวิญญาณรอบๆแล้วบรรลุระดับเซียนเทียนขั้นที่ 9ได้หล่ะก็ บางทีเขาอาจจะมีโอกาสจะดูดซับปลาพลังวิญญาณทางธรรมชาติเหล่านี้ก็ได้

แม้ว่าพลังวิญญาณรอบบ่อน้ำพุหนาวเย็นนี้จะเทียบไม่ได้ปลาในบ่อทั้งสองตัว แต่มันก็มีพลังวิญญาณที่หนาแน่นกว่าวายุหนาวเย็นที่เขาดูดซับไปถึง 10 เท่า

ทันที่หวงเสี่ยวหลงเสี่ยวหงก็ได้เอาเจดีย์หลิงหลงออกมาแล้วเปิดใช้งานข่ายอาคมกลืนกินพันปีศาจ เขาได้ดูดซับพลังวิญญาณอย่างช้าๆแต่มั่นคงด้วยข่ายอาคมกลืนกินพันปีศาจ เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงขีดจํากัดในการดูดซับพลังงานเขาจึงได้หยุดลง จากนั้นเขาจึงได้ใช้งานข่ายอาคมหวนคืนสู่สวรรค์และปฐพีเพื่อขับไล่ธาตุหนาวเย็นที่อยู่ภายในเตาพันอสูรออกไป จากนั้นเขาจึงได้ดูดซับพลังวิญญาณอันบริสุทธิ์เข้าสู่ร่าง

หนึ่งวันผ่านไป

ในขณะที่หวงเสี่ยวหลงดูดซับพลังวิญญาณอันบริสุทธิ์นี้ การบ่มเพาะปราณฉีของเขานั้นได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วซึ่งในไม่ช้าเขาก็จะทะลวงเข้าสู่ระดับเชียนเทียนขั้นที่ 8 ชั้นสูง

อีกหนึ่งเดือนต่อมา เขาก็ได้ก้าวเข้าสู่ระดับเซียนเทียนขั้นที่ 8 ชั้นสูง

พลังวิญญาณ ณ ที่แห่งนี้มีความหนาแน่นมากกว่าวายุหนาวเย็นสีฟ้าที่เขาได้พบก่อนหน้านี้เสียอีก ในขณะที่ความแข็งแกร่งของหวงเสี่ยวหลงเพิ่มสูงขึ้นนั้น เวลาที่ใช้ในการดูดซับพลังวิญญาณเข้าสู่ร่างของเขานั้นก็ลดลงเนื่องจากความเร็วในการดูดซับของเขานั้นเพิ่มขึ้นอีก 2 เดือนให้หลัง หวงเสี่ยวหลงก็ได้ดูดซับพลังวิญญาณรอบบ่อน้ำหนาวเย็นทั้งหมดซึ่งทําให้เข้าทะลวงเข้าสู่ระดับเซียนเทียนขั้นที่ 8 ชั้นสูงสุด

ระดับเซียนเทียนขั้นที่ 8 ชั้นสูงสุด!

อีกเพียงครึ่งก้าวเท่านั้นเขาถึงจะสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับเซียนเทียนขั้นที่ 9

ในตอนนี้ความกระตือรือร้นในการดูดซับปลาทั้งสองตัวข้างหน้าเขานั้นลดลงเล็กน้อยตามแผนการเดิมของเขานั้น ถ้าหากเขาบรรลุระดับเซียนเทียนขั้นที่ เขาก็จะมีโอกาสในดูดซับปลาพลังวิญญาณธรรมชาติทั้งสองเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม แต่ตอนนี้

หวงเสี่ยวหลงก็ลังเลเล็กน้อยในขณะที่เขาจ้องมองปลาพลังวิญญาณทั้งสองตัวที่อยู่ในน้ำพุแห่งนี้ ถ้าหากเขาบังคับดูดซับมันหล่ะก็ มันก็มีโอกาสที่เขาจะโดนธาตุหนาวเย็นแทรกซึมเข้าสู่ร่างกาย พอถึงตอนนั้นไม่เพียงการบ่มเพาะของเราจะไม่เพิ่ม แต่มันจะส่งผลเสียต่อการบ่มเพาะเขาซึ่งมันไม่คุ้มกับการที่จะทําให้การบ่มเพาะเสียหาย

เขาก็ครุ่นคิดอยู่สักพักและตัดสินใจสํารวจพื้นที่รอบๆก่อน ซึ่งปลาในน้ำพุมันคงไม่หนีไปไหนหรอก หวงเสี่ยวหลงก็ได้สั่งการหุบเขาเทวะซูมี่เคลื่อนที่เข้าไปลึกขึ้นโดยใช้ความคิด

พอบินไปโดยใช้หุบเขาเทวะซูมี่สักพัก จู่ๆฉากตรงหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป สภาพแวดล้อมที่แห้งแล้งก็ถูกแทนที่ด้วยต้นไม้ใบหญ้าสีเขียวชอุ่มและพื้นดินที่ถูกปกคลุมไปด้วยทุกหญ้าสีเขียว นอกจากกําแพงหินทั้งสองข้างซึ่งควรจะมีชั้นน้ำแข็งปกคลุมกลับมีพืชพันธุ์ไม้ต่างๆนาๆ

ทั้งสองแห่งนี้มีราวกับคนละโลกเลย

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?! หวงเสี่ยวหลงก็ตกตะลึง จากนั้นเขาก็ได้สั่งให้หุบเขาซูมี่เคลื่อนไปที่ตรงมุมทุ่งหญ้าเขียวชอุ่ม แล้วเขาก็ได้ออกมาจากวิหารซูมี่แล้วมาปรากฏตัวขึ้นข้างนอก จังหวะที่เขาออกมานั้น เขาก็สัมผัสได้ถึงสายลมอันอบอุ่นที่พัดผ่านมาราวกับสายลมในฤดูร้อนที่อบอุ่นมากแต่ทว่าพอเขาก้าวถอยหลังเขากับสัมผัสได้สายลมอันหนาวเย็นที่แทรกซึมเข้ากระดูกดําราวกับจะเข้าแช่แข็งอวัยวะภายในของเขาได้ทุกที่ทุกเวลา

ที่แห่งนี้เหมือนกับโลกที่มีฝั่งน้ำแข็งและไฟซึ่งห่างเพียงแค่ก้าวเดียวแต่กลัมีความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

ครูต่อมา หวงเสี่ยหลงก็หันมามองตรงหน้า เขามั่นใจว่ามีสิ่งแปลกประหลาดอยู่ ดังนั้นเขาจึงบินไปข้างหน้า

ครึ่งชั่วโมงต่อมา หวงเสี่ยวหลงก็ยืนอยู่หน้าต้นไม้แห่งหนึ่ง!

ต้นไม้ต้นนี้สูง 10 จางพร้อมกับพลังงานสีแดงที่ดูเหมือนไฟไหลผ่านไปตามลําต้น! ที่จริงแล้วต้นไม้ต้นนี้ ตั้งแต่ลําต้น กิ่งก้าน ใบ ทุกส่วนถูกปลกคุลมไปด้วยพลังงานสีแดง! ช่วงระหว่างกิ่งของต้นนี้นั้นมีผลไม้สีแดงเพลิงขนาดเท่าหมัดอยู่หลายสิบผลอยู่ ผลไม้สีแดงเพลิงแต่ละลูกนั้นได้ปลดปล่อยพลังวิญญาณที่ไม่อ่อนแอไปกว่าพลังงานที่ลอยอยู่รอบน้ำพุหนาวเย็นเมื่อก่อนหน้านี้เลย

สิ่งที่แตกต่างกันคือพลังวิญญาณที่บรรจุอยู่ในบ่อน้ำพุหนาวเย็นนั้นเต็มไปด้วยพลังงานหนาวเย็นสุดขั้วแต่ผลไม้สีแดงเพลิงพวกนี้ก็กลับมีพลังงานธาตุไฟบรรจุอยู่ภายใน การยืนอยู่ใต้ต้นไม้ต้นนี้ก็เหมือนยืนอยู่ใต้แสงอาทิตย์ที่ทําให้รู้สึกอบอุ่นและสบายใจ

“ไม่น่าเชื่อว่าต้นไม้แบบนี้จะมาเติบในก้นหลุมแห่งได้” หวงเสี่ยวหลงก็พึมพําในขณะที่เขามองตรวจสอบต้นไม้สีแดงนี้

เมื่อตอนที่เขายังอยู่ในสถาบันต้วนเริ่น เขาได้อ่านอ่านหนังสือมากมายที่แนะนําเกี่ยวกับสิ่งมหัศจรรย์ในโลกจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้นี้ แต่ไม่มีหนังสือเล่มใหนกล่าวถึงต้นไม้ต้นนี้หรือบ่อน้ำพุหนาวเย็นเลยสักเล่มเดียว

หวงเสี่ยวหลงก็เดินวนรอบต้นไม้ต้นนี้ในขณะที่ครุ่นคิดอยู่ หรือว่าต้นไม้ต้นนี้จะไม่ใช่ต้นไม้แห่งโลกจิตวิญญาณต่อสู้? ทันทีหวงเสี่ยวหลงก็ได้คิดขึ้นมา

หุบเขาเทวะซูมี่นั้นก็เป็นสมบัติที่มีต้นกําเนิดจากโลกพุทธะ เคล็ดวิชาเทพอสูรก็เป็นเคล็ดวิชาระดับสูงของโลกใต้พิภพ…ถ้าหากสิ่งของจากโลกพุทธะและโลกใต้พิภพมีตัวตนอยู่ในโลกจิตวิญญาณต่อสู้แห่งนี้หล่ะก็ งั้นต้นไม้ต้นนี้ก็อาจจะมาจากเทวะก็เป็นได้

“ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก่อนอื่นกินก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที่”ไม่กี่วินาทีต่อมา หวงเสี่ยวหลงก็ส่ายหัวให้กับเรื่องราวต่างๆที่เขาคิดขึ้น จากนั้นเขาก็เลิกคิดแล้วนั่งลงขัดสมาธิและอ้าปากดูดผลไม้สีแดงเพลิงหนึ่งผลเข้าสู่ปากในขณะที่เขาใช้งานเคล็ดวิชาเทพอสูรเพื่อดูดซับพลังงานวิญญาณที่อยู่ภายในผลไม้นี้

ทันทีที่ผลไม่สีแดงเพลิงย่อยสลายในร่างเขา ก็ได้มีพลังงานอันอบอุ่นไหลเวียนไปที่แขนขาและร่างกายแต่ละส่วนของเขา ซึ่งมันก็เป็นสถานการณ์เดียวกันกับตอนที่เขาดูดซับพลังวิญญาณของบ่อน้ำพุหนาวเย็น ที่ทให้ปราณในทะเลปราณของเขาเดือดพล่าน

ปราณฉีของเขานั้นก็ได้วิ่งไปปะทะเข้าใส่กําแพงระดับเซียนเทียนที่ขวางกันระหว่างขั้นที่ 8และขั้นที่ 9อยู่เรื่อยไป ในอีกสองวันต่อมาในที่สุดหวงเสี่ยวหลงก็ดูดซับผลไม้สีแดงเพลิงได้เสร็จสิ้น แม้ว่าเขาจะไม่บรรลุขั้นที่ 9 แต่เขาก็ใกล้กว่าเมื่อก่อนหน้านี้ จากนั้นหวงเสี่ยวหลงก็ดูดกลืนผลไม้ลูกที่สองเข้าสู่ร่างและดูดซับพลังงานต่อไปไม่หยุดพัก

พอเขาดูดซับผลไม้ลูกที่สองเสร็จสิ้น เขาก็ได้บรรลุระดับเซียนเทียนขั้นที่ 9แล้ว แต่แม้จะเป็นแบบนั้น หวงเสี่ยวหลงก็ไม่หยุดบ่มเพาะ เขาก็ได้บ่มเพาะโดยการดูดซับผลไม้สีแดงเพลิงที่ละลูกไปเรื่อยๆ

ในขณะที่เขานั่งอยู่ใต้ต้นไม้ จิตวิญญาณมังกรคู่ของเขานั้นก็ปรากฏตัวออกมาแล้วลอยอยู่เหนือหัวของเขา กลิ่นอายมังกรได้ไหลทะลักออกไปทั่วหุบเหวนี้ในขณะที่เดียวกันก็ได้มีแสงสีอําพัน สีทอง สีแดงเพลิง และสีม่วงเข้มหมุนรอบตัวหวงเสี่ยวหลง

พอเขาบรรลุระดับเซียนเทียนขั้นที่ 9แล้ว มังกรดําและมังกรฟ้าของเขานั้นก็มีขนาดเพิ่มขึ้นถึง 100 จาง ซึ่งดูเหมือนร่างกายของพวกมันจะสามารถปิดบังท้องฟ้าได้

หนึ่งเดือนให้หลัง หวงเสี่ยวหลงที่กําลังนั่งอยู่ใต้ต้นไม้นั้นก็หยุดบ่มเพาะ แล้วลึกขึ้นอย่างช้าๆ ทําให้พื้นดินสั่นไหว หลังจากที่เขาดูดซับผลไม้สีแดงเพลิงทั้งหมด การบ่มเพาะของเขานั้นก็ได้ทะลวงเข้าสู่ระดับเซียนเทียนขั้นที่ 9ชั้น กลางสูง

ระดับเซียนเทียนขั้นที่ 9 ชั้นกลางสูง!

พอสัมผัสได้ถึงพลังอันหนาแน่นที่อยู่ในร่าง หวงเสี่ยวหลงก็ทนไม่ไหวจึงได้ร้องคํารามขึ้นมาราวกับมังกร เสียงคํารามของเขานั้นดังไปทั่วหุบเหวและ พื้นที่ 100ไมล์รอบๆภูเขาช่องว่างเสือใจสลาย

พอไหลเวียนปราณในร่าง หวงเสี่ยวหงก็ได้กระทืบเท้าทําให้ฝุ่นผงลอยขึ้นไปในอากาศ และทําให้เกิดรอยแตกร้าวบนพื้นผิวรอบๆโดยมีหวงเสี่ยวหลงเป็นศูนย์กลาง ผนังหุบเหวทั้งสองด้านได้มีหินร่วงหล่นลงและพื้นที่ในหุบเหวทั้งหมดดูเหมือนจะสั่นสะเทือนอีกด้วย

นี่แหละคือความแข็งแกร่งในปัจจุบันของหวงเสี่ยวหลง- เป็นความแข็งแกร่งที่สามารถบดขยี้ผืนแผ่นดินทะลายภูเขา