เอ็กซ์เรย์เป็นมากกว่าที่ฉันคิด – ตอนที่ 113

เอ็กซ์เรย์เป็นมากกว่าที่ฉันคิด

ตอนที่ 113

 

เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite

 

ผมนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียง และมารินะนั่งโดเกสะตรงหน้าผม ฝังหน้าของเธอไปในหว่างขาผม

 

เสียงที่ลามกดังก้อง

 

มารินะจับเอ็นที่แข็งของผม จากนั้นใส่เข้าไปในปากเธอ และส่ายหัวของเธอระหว่างที่ดูดขึ้น และมองผมด้วยสายตาที่มองขึ้นมา

 

ผมรักการถูกดูดในปากที่ลื่น

 

แต่ สำหรับผม ที่รู้จักการโม๊กเอ็นขของยูกะ เทคนิคของเธอยังไม่น่าพอใจ อย่างไรก็ตาม มารินะนั่นบันเทิงทางตาถึงจุดหนึ่ง ซึ่งมันแทนที่เรื่องนั้น

 

「นฟู่ ♥ นฟู่ ♥」

 

มารินะที่ดื่มด่ำไปกับการดูดเอ็นของผม กระตุกและครางเสียงหวาน จากนั้นเธอหยุดการโม๊กเอ็นและส่ายหัวของเธอเล็กน้อย ระหว่างที่มองดูผมด้วยตาที่แฉะที่มองขึ้นมา

 

เมื่อผมกำลังจะตื่นเต้น ผมจับหน้าอกขวาของมารินะที่เปิดเผยจากกี่เพ้าสีแดงด้วยนิ้วของผม และหยิกตัวนมที่มันแข็ง

 

หัวนมของเธอที่ถูกหยิกด้วยเล็บทำให้เธอรู้สึกดี จากนั้นเธอหยุดการโม๊กเอ็น ส่ายหัวของเธอและร้องขอด้วยสายตา

 

「ฮึมม ♥ ฮึมมม ♥ ฮึมมม ♥ ฮึมมม♥」

 

เมื่อผมจิกเล็บลงไปบนหัวนมผมรู้สึกถึงความยืดหยุ่นที่แข็ง และบิดมัน มารินะทเอ็นอยู่ในปากเล็ดเสียงครางที่หว่านและกระตุก

 

เมื่อการครางของเธอเล็ดออกมา ลิ้นของเธอดิ้น ซึ่งทำให้ผมรู้สึกดี

 

「ทามะมูชิ ถ่ายเราไว้อย่างถูกต้องใช่มั้ย?」

 

「อุมุ กล้องทุกตัวเชื่อมกัน ชั้นบันทึกได้จากทุกทิศทางและการซูมนั้นสมบูรณ์แบบ」

 

ทามะมูชิตอบคำถามของผม และมารินะบิดเบี้ยวหน้าของเธอเมื่อเธอได้ยินสิ่งนั้น

 

จากนั้นผิดของเธอแดงขึ้น

 

มารินะที่นั่งอยู่ตรงหน้าผมรับเอ็นเข้าไปในปากของเธอ มืออยู่ข้างหลังเธอ ทั้งสองมือของเธอจับสะโพกของเธอ

 

ระหว่างที่ดูดเอ็นของผม มารินะจับตูดของเธอและแหวกมันซ้ายและขวา

 

ถ้าเปิดก้น มันเป็นธรรมชาติที่น้องหนูจะเปิดเผยด้วย พูดถึงแล้ว นั่นได้ถูกซูมและบันทึกไว้ในกล้อง

 

「โฮเร่~ มารินะ ทำเต็มที่ อย่าแค่มีความสุขกับตัวเอง」

 

ผมมองลงไปหามารินะและพูดอย่างนั้น จากนั้นแตะแก้มของมารินะ

 

「นฟฟฟฟู่ ♥」

 

มารินะที่หน้าแดง เกร็งทั้งตัวเมื่อเธอเล็ดเสียงครางที่หวาน จากนั้นส่ายหัวของเธอด้วยเสียงที่ลามก

 

หืมม ผมรอไม่ได้แล้ว ภาพที่เห็นเธอโดเกสะข้างหน้าผม ยกก้นของเธอ จับก้นของเธอ เปิดก้นของเธอและแหวกน้องหนูและรูหลังนั้นลามกจนทนไม่ได้

 

ที่สะท้อนอยู่ใน “ถาพที่เห็น” ปรกติคือเส้นที่ประณีตของเอวบางๆไปสู้ก้นใหญ่ๆ อย่างไรก็ตามไม่มีจุดบอดใน “ภาพที่เห็น” ของผม เนื่องจากความสามารถของผม และมันเป็นไปได้ที่จะ “เห็น” จากมุมมองของนก พูดอีกอย่าง ผม “เห็น” มารินะจากข้างหลังได้แม้ว่าผมอยู่ตรงหน้าเธอ

 

มารินะที่ดูดเอ็นของผมอย่างบ้าคลั่ง ถูกบิดหัวนมเมื่อเล็บของผมจิกตัวนมของเธอ และหยุดโม๊กเอ็นทุกครั้ง จากนั้นน้องหนูของเธอที่เปิดอย่างสมบูรณ์ น้ำกามเหมือนน้ำพุหยดลงอย่างเลอะเธอ ผมเห็นได้ด้วยความสามารถของผม

 

มารินะที่ใส่เอ็นของผมเข้าไปในปากเธอ เหวี่ยงหัวของเธอระหว่างที่ทำเสียงที่ลามก จากนั้นจับก้นของเธอด้วยสองมือ เธอเปิดน้องหนูและตูดสู่กล้อง มันขมิบ และมันไม่แปลกที่เธอจะแตกได้ทุกเวลา แต่มันไม่ดี

 

ไม่ เธอได้ถึงจุดสุดยอดไปหลายครั้งแล้ว แต่การถึงจุดสุดยอดที่เธอหา ไม่ใช่การถึงจุดสุดยอดเบาๆแบบนั้น

 

ความรู้สึกดีที่มหาศาลที่ได้รับประสบการณ์ได้จากการโจมตีจุดอ่อนเท่านั้น และการแตกที่งดงามที่เข้าหาได้จากพายุของความรู้สึกดีอย่างเดียว มารินะผู้ที่ได้ลิ้มรสมันหลายครั้ง แช่มันอยู่ในใจและกายของเธอ จนไม่สามารถพอใจได้กับการแตกเบาๆ แม้อย่างนั้น เธอได้ถูกทำให้แค่อายและเล่นแค่หัวนมขวา

 

「มุชุ่ ♥ จุบิ ♥ กุโป๊ะ กุโป๊ะ ♥ จุจุ ♥ จุโป๊ะ จุโป๊ะ ♥」

 

ระหว่างที่มองดูผมด้วยตาที่แฉะที่มองขึ้นมา มารินะได้ดูดเอ็นผมอย่างสิ้นหวังและทำเสียงที่ลามก

 

「ฟู่~」

 

ผมถอนหายใจกับความรู้สึกดีๆ จากนั้นหยิกเล็บไปที่หัวนมขวาของมารินะ หยิกมัน

 

「นฟฟฟฟู่ ♥」

 

มารินะที่ครางอย่างหวานและกระตุก หยุดส่ายหัวของเธอ

 

เมื่อเธอดูเหมือนจะพร้อมอยู่ ผมหยิกหัวนมเธอและเธอหยุดมัน เมื่อเธอใจเย็นลง เธอเริ่มมันใหม่อีกครั้ง และเมื่อเธอเริ่มทำใหม่อีกครั้ง ผมหยิกหัวนมเธอและเธอหยุดอีกครั้ง

 

ผมได้มีความสึขกับคความรู้สึกดีนี้ ที่มันรู้สึกมีชีวิตชีวาหลายครั้ง แต่มารินะที่ถูกเล่นแค่หัวนมขวายังไม่พอใจ

 

การทดสอบความใจเย็น

 

เธออยากจะแตกจริงๆ แต่ผมสั่งมารินะให้ทำให้ผมแตกด้วยการโม๊กเอ็น นั่นทำไมมารินะดูดเอ็นผมอย่างสิ้นหวัง แต่ผมอยากให้มารินะขัดคำสั่งของผม

 

ผมอยากให้เธอเมินคำสั่งของผม หยุดโม๊กเอ็นของเธอโดยไม่ได้รับอนุญาต และทำให้ผมน้ำแตก

 

ถ้านั่นเกิดขึ้น การลงโทษจะได้ถูกมอบ ถ้าเธอละเมิดคำสั่ง เธอควรจะถูกลงโทษ

 

ผมคิดเกี่ยวกับมัน แต่มารินะยังทำเต็มที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ผมน่าจะถึงขีดจำกัดก่อน

 

「นฟฟฟฟู่ ♥ นฟฟฟฟู่ ♥」

 

ทันทีที่ผมคิดอย่างนั้น บางอย่างเกิดขึ้นกับมารินะ

 

มารินะไม่กลับไปโม๊กเอ็นจากนั้นเธอครางระหว่างรับเอ็นของผมเข้าไปในปากจากนั้นส่ายหัวของอย่างมั่นคง

 

ตาที่เปียกที่มองขึ้นมาได้มองดูผมเพื่อสื่อสาร

 

――ฉันถึงขีดจำกัดแล้ว ♥ มันเป็นขีดจำกัดของฉัน ♥ มันไม่ดี ♥ ได้โปรดยกโทษให้ฉัน ♥

 

ตาที่แฉะที่มองขึ้นมาของเธอน่าจะร้องขอสิ่งนั้น มารินะยังรับเอ็นผมเข้าไปในปากเธอ เธอยังไม่ขัดคำสั่งของผม ถ้าสายตาของมารินะร้องขอ และผมน้ำแตกก่อน มันจะไม่มีเหตุให้ลงโทษ

 

「ดู เริ่มโม๊กเอ็นใหม่เร็วๆ」

 

ระหว่างที่ความอยากน้ำแตกมันมากพอเท่ากับการคลั่งไคล้มารินะ ผมอยากจะโจมตีให้เหมือนซึนามิ ผมรั้งความอยากของผม และตีแก้มของมารินะด้วยรอยยยิ้มและพูดคำนั้น

 

มารินะมองขึ้นมาหาผมด้วยตาที่แฉะ และบิดเบี้ยวหน้าของเธอ จากนั้นเธอสั่น แต่ยัง เธอยังทำเสียงที่ดังที่กลืนเอ็นของผมและพยายามจะกลับไปโม๊กเอ็นต่อ

 

ถ้ามารินะพยายามมันมากที่นี้ ผมถึงขีดจำกัดแล้ว

 

ถ้ามารินะถูกรังแกและผมแตกโดยมารินะ ผมจะถูกหัวเราะโดยมารินะแน่นอน ผมไม่เก่งกับมันเลย เธออาจจะคิดว่าผมน่ารัก

 

มันร้าย มันร้าย มีหลายเวลาที่ผู้ชายต้องดื้อ นั่นมันคือตอนนี้

 

ระหว่างที่แกล้งทำเป็นใจเย็นและมองมารินะ ผมกัดฟันของผมและหยิกหัวนมขวามด้วยเล็บของผม หวังว่าเธอจะขัดคำสั่งของผม

 

「นฟฟฟฟฟฟฟฟู่ ♥」

 

มารินะที่กระตุกอย่างรุนแรง ผมดึงเอ็นออกมาและยกหน้าของเธออย่างแรง

 

มารินะทำเสียงที่ดังและคายหัวเอ็นออกมา และเมื่อเธอยกตัวท่อนบนและยืนด้วยเข่า เธอกอดผม

 

กลิ่นที่หอมหวานที่ทำให้ผมควันขึ้น และผิวที่ร้อนที่มันเหนียวติดกับผมเพราะเธอปล่อยเหงื่อออกมามากมาย

 

「ไม่เอาแล้ว ♥ ไม่เอาแล้ว ♥ ชั้นขอโทษ ♥ ชั้นจะทำทุกอย่าง ได้โปรดให้ชั้นแตก ♥」

 

มารินะกอดและขอร้องอย่างสิ้นหวัง

 

หืมมม มันอันตราย แต่ยังไง ผมชนะ

 

「เธอจะทำอะไรก็ได้จริงๆเหรอ?」

 

ระหว่างที่โล่งใจ ผมยิ้มและถามมารินะ

 

「ชั้นจะทำทุกอย่าง ♥ ชั้นจะทำทุกอย่างจริงๆ ♥ ดังนั้นได้โปรดให้ชั้นแตก ♥ ชั้นจะบ้าแล้วถ้ามันไปต่อแบบนี้ ♥」

 

กอดผมอย่างสิ้นหวัง มารินะที่พูดออกมา ดันนมใหญ่ของเธอกับผม และถูกแก้มเธอกับแก้มของผม

 

มันเป็นชัยชนะของผมแน่นอน

 

ฟุฟุ ผมรู้สึกดี

 

「ช-ชั้นรักซูซูฮาระ-ซัง ชั้นยินดีที่จะรับการลงโทษอะไรก็ตาม ♥  แต่ตอนนี้ ชั้นจะใส่เอ็นที่แข็งแรงของซูซูฮาระ-ซังไปในน้องหนูของมารินะที่ลื่นและปกคลุมไปด้วยน้ำกามของมารินะ และจากนั้น แทงมันอย่างรุนแรง ♥」

 

มารินะที่หยุดถูแก้มของเธอ จับไหล่ผมและจ้องผมด้วยตาที่แฉะ เธอขอร้องด้วยลมหายใจที่ร้อนและหยาบ จากนั้น เธอจับหว่างขาของผม จับผมที่นั่งขัดสมาธิและพยายามจะใส่เข้าไปโดยการนั่งที่เอ็นผมที่เปิดเผยและแข็ง

 

เธอนำเอ็นผมใส่ไปในน้องหนูเธอโดยไม่ได้รับอนุญาต ช่างรุนแรง

 

「อ่ะกกกกกกกุ ♥」

 

มารินะกรีดร้องด้วยความสุข ขณะที่เธอแทงรูเนื้อที่เหนอะหนะของเธอซึ่งหยดไปด้วยน้ำกามแต่สีหน้าของเธอบิดเบี้ยวไปด้วยความรู้สึกดี และขุ่นมัวในทันที

 

ที่ใส่เข้าไปในน้องหนูเธอคือของที่บางกว่าเอ็นของผม

 

มารินะพยายามจะนั่งลงไปที่เอ็นผม แต่ความสามารถของผมคือเห็นข้างในตัวคน และรับรู้การเคลื่อนไหวล่วงหน้า ดังนั้น มารินะที่นั่งลง ใส่นิ้วของผมเข้าไปแทนที่เอ็น

 

「ด-ได้โปรด ♥ ชั้นอยากได้มัน ♥ ชั้นอยากได้เอ็นของซูซูฮาระ-ซัง ♥ ชั้นไม่อยากได้นิ้ว ♥ ชั้นอยากให้นายกระตุ้นน้องหนูของชั้นด้วย เอ็นที่ ยาว หนา และแข็ง ♥」

 

สองนิ้วใส่เข้าไปในน้องหนูของเธอ และมันยังเป็นความรู้สึกดีพอสมควร มารินะส่ายสะโพกของเธอระหว่างที่น้ำลายไหล

 

น้องหนูของมารินะกลายเป็นจุดอ่อน แต่นิ้วของผมไม่ยาวพอที่จะกระตุ้นจุดอ่อนที่อยู่ลึกที่สุด มารินะรู้เรื่องนั้น

 

อย่างไรก็ตาม อย่างที่คาด ข้างในน้องหนูของเธอน่าทึ่ง

 

น้ำกามออกมาเหมือนน้ำท่วม และกำแพงน้องหนูร้อนพอที่จะทำให้ผมไหม้ มันเป็นกำแพงที่อ่อนแต่แน่นที่ติดกับนิ้วของผม ระหว่างที่ส่ายอย่างลามก

 

ถ้าใส่เอ็นเข้าไปในรูนี้มันจะสบายแค่ไหนกัน แค่จินตนาการ ผมก็น้ำลายสอ และจากนั้นผมพูด

 

「ถ้าเธออยากได้มันมากขนาดนั้น ชั้นจะทำให้เธอแตก อีหมูตัวเมีย」

 

ผมยิ้มและพูดต้านความต้องการของเธอ และผมงอสองนิ้วที่ใส่เข้าไปในน้องหนูเธอ

 

เพราะน้ำกามมันมากเกินไป มันทำเสียงที่ลามกของน้ำแค่งอนิ้วเข้าไปข้างใน

 

「คิ้ฮิ้ ♥」

 

มารินะ ที่กระตุกอย่างใหญ่ บิดเบี้ยวหน้าของเธอทันที และร้องขอด้วยความรู้สึกดีอย่างสิ้นหวัง

 

มันเป็นหน้าของหมูตัวเมียบ้ากาม

 

ผมไม่ชอบมันเมื่อเห็นเธอยิ้มระหว่างที่เธอเทศกับริกกะ

 

เมื่อผมเห็นเธอเป็นครั้งแรก ผมคิดว่าเธอนิสัยไม่ดี แต่ก่อนที่ผมจะรู้ตัว เธอยิ้มดั่งนักบุญ

 

มันไม่ใช่แค่รอยยิ้ม ผมรู้สึกว่าบรรยากาศศักดิ์สิทธิ์ ดังว่าผมไม่ควรจะแตะต้อง

 

ผมแค่ไม่ชอบมัน

 

「เฮ้ หมูตัวเมีย มาร้องเสียงแหลมเถอะ ชั้นจะรับมันทั้งหมดเป็นอนุสรณ์」

 

ผมงอนิ้วของผมที่แทงเข้าไปในน้องหนูเธอและมองมารินะด้วยรอยยิ้ม

 

「อ๊า ♥ อ๊า ♥ อ๊า ♥ อ๊า ♥」

 

มารินะที่จับหว่างขาของผมและจับไหล่ของผม ถูกแหย่โดยผมด้วยนิ้วและน้ำลายไหลทั้งปากบนปากล่าง เธอหอบด้วยหน้าที่ย้อมไปด้วยความรู้สึกดีเหมือนหมูตัวเมีย

 

หน้าที่บิดเบี้ยวและบ้ากาม น้ำลายหยดอย่างเลอะเธอ หน้าอกที่ใหญ่ที่เด้งอย่างเลอะเทอะ เอวที่กระตุก น้ำกามที่หมดเหมือนน้ำพุ และทุกครั้งที่ผมงอนิ้วในน้องหนูเธอ เสียงที่ลามกดังก้อง

 

เธอเป็นนักบุญเหรอ? ไม่ เธอเป็นแค่หมูตัวเมีย เธอเป็นหมูตัวเมียบ้ากามที่ร้องเสียงแหลมด้วยเอ็นผมได้อย่างเดียว เอ็นผมที่ใส่เข้าไปในน้องหนูเธอ และแทงเข้าไปถึงหลัง

 

「ม-มันไม่ใช่ตรงนั้น ♥ มันไม่ใช่ตรงนั้นด้วย ♥ ซูซูฮาระ-ซังรู้ที่นั้น ♥ ซูซูฮาระ-ซังรู้ว่าตรงไหนรู้สึกดีที่สุด ♥ ซูซูฮาระ-ซังใจร้าย ♥」

 

มารินะร้องขณะที่น้องหนูของเธอถูกเกี่ยวด้วยนิ้วของผม แต่ผมเลี่ยงจุดอ่อนของเธอ และเพราะเหตุนั้น เธอไม่สามารถไปถึงการถึงจุดสุดยอดที่งดงาม และมันดูเหมือนเธอจะไม่ไหวแล้ว

 

「บากะ บากะ บากะ~ ♥ ซูซูฮาระซังบากะ~ ♥ มารินะอยากได้เอ็นของซูซูฮาระ-ซัง~ ♥ ได้โปรดมอบเอ็นให้ชั้น~ ♥」

 

มารินะยืนบนเข่าเธอและถูกแหย่ด้วยนิ้วของผม เด้งสะโพกของเธอระหว่างที่จับไหล่ของผม

 

มารินะนั้นคมมาก มันดูเหมือนเธออยากได้เอ็นผมจริงๆ

 

คุคุ นั่นใช่แล้ว เธอ เธอไม่ใช่นักบุญ เธอเป็นแค่หมูตัวเมียที่มีแค่เอ็นอยู่ในใจ

 

โอ้ใช่ ถ้าเธออยากได้มันมากขนาดนั้น ชั้นจะมอบมันให้เธอ

 

「หมูตัวเมียสั่งชั้นไม่ได้」

 

พูดอย่างนั้น ผมจับผมของมารินะและโยนมารินะขึ้นบนเตียง

 

「อออุ ♥」

 

มารินะครางและตกลงบนเตียง

 

เมื่อเธอหล่นที่เตียง เธอบิดสะโพกของเธอ มากกว่านั้น เธออยู่ในตำแหน่งที่มีแต่สะโพกดันขึ้น

 

 

ขณะที่ผมเลียปากของผม ผมยืนด้วยเข่าตรงหน้าก้นมารินะ ซึ่งดันขึ้น ม้วนกระโปรงของชุดจีนของเธอ เปิดเผยน้องหนูและรูหลังเธอ จากนั้น――

 

「ดู มันเป็นภาพที่ดีว่าเธอมีความสุขแค่ไหนที่ถูกข่มขืนจากข้างหลังเหมือนหมู」

 

ผมนำหัวเอ็นไปทน้องหนูเธอ ซึ่งปกคลุมไปด้วยน้ำกาม และเอียงไปข้างหน้า ขยำผมของมารินะและยกมันด้วยกำลัง

 

ที่นั่นมีกล้องหลายตัวอยู่ข้างหน้า มารินะ ที่เห็นมัน น้ำตาแตกและส่ายหัวของเธอ

 

เธออยากได้เอ็นจนเธอขอร้องมันอย่างน่าอาย แต่ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะมาอายแล้ว

 

ขณะที่กล้องหลายตัวจับหน้าของมารินะ เธอกระแทกสะโพกของเธอ

 

「หึมฟ อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า ♥」

 

หัวเอ็นของผมรุกรานน้องหนูของเธอ และมารินะที่เด้งสะโพกของเธอ กรีดร้องด้วยความสุข

 

「คคคุ」

 

ใช่แล้ว มันถูกรุกรานได้อย่างง่ายเพราะมันลื่นไปด้วยน้ำกาม อย่างไรก็ตาม มันร้อนพอที่จะทำให้ผมไหม้ แต่ กำแพงที่นุ่มและแน่นของเนื้อห่อรอบตัวเอ็นผมและติดอยู่กับมัน

 

นี่มันอันตราย เพราะผมรังแกมารินะมาก มันดูเหมือนมันจะจบโดยเร็ว

 

ผมควรจะแตกในใส่เธอครั้งหนึ่งมั้ย?

 

มีนั่นอยู่ในใจ ผมจับผมของมารินะและกระแทกสะโพกออกไปอย่างแรง

 

หัวเอ็นที่รุกรานกระแทกเข้าไปในมดลูกทมันที

 

「ฮิ้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกุ ♥」

 

「โอ้」

 

ผมควรจะเลี่ยงจุดอ่อนของมารินะ แต่บางทีเธอดีใจที่เธอถูกแทงเข้าไปถึงส่วนลึก มารินะที่กรีดร้องอย่างหวาน ขมิบน้องหนูเธอแน่นอย่างผิดปรกติ มันเป็นความรู้สึกดีมากเกินไป

 

「คคคุ」

 

ความรู้สึกดีพอที่จะทำให้น้ำลายไหลวิ่งเข้ามา และจากนั้น กระแสไฟฟ้าวิ่งไปทั่ว ทันทีต่อมา ผมน้ำแตก แต่ความรู้สึกที่น่าพอใจ ของสมองที่เผาไหม้ติดกับผมเหมือนซึนามิ

 

「โออออออออออออออออออออออออ้ ♥」

 

อสุจิสาดออกไปอย่างแรงในมดลูกของเธอ และมารินะที่ถูกเทด้วยอสุจิ กระตุกอย่างหนักระหว่างที่ส่งเสียงกรีดร้องที่หวาน และขมิบน้องหนูของเธอแน่นขึ้นอีก

 

「คคคคคุ」

 

ความรู้สีกดีไม่จบที่อสุจิที่เทออกไป

 

「อุกกกกุ」

 

อสุจิของผมถูกปล่อยอย่างไม่หยุดยั้ง ระหว่างที่มันโดนความรู้สึกดีที่พูดได้ว่ามันเจ็บ

 

「เกิดอะไรขึ้น !?」

 

การน้ำแตกที่ควรจะจบในทันทีไม่จบ และอสุจิจำนวนมากได้เทออกไป ผมคิดว่าเส้นเลือดในสมองของผมจะถูกตัด ขณะที่ผมถูกโจมตีโดยความรู้สึกดีที่มารินะสร้าง

 

「โอออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ่ ♥」

 

น้ำแตกที่ไม่จบ อสุจิที่เทออกไปไม่หยุด เทออกไปในมดลูกของมารินะต่อ สร้างการกระตุกที่ผิดปรกติและเธอกรีดร้องเหมือนสัตว์ป่า มดลูกของมารินะแบบนั้นเต็มไปด้วยอสุจิของผม เพราะอสุจิของผมยังเทต่อไป

 

อันตราย มันไม่ใช่ระดับที่รู้สึกดี ถ้านี่ดำเนินต่อไปแบบนี้ มันจะอันตรายจริงๆ

 

ผมรู้สึกถึงวิกฤติในคลื่นของความรู้สึกดีแบบนี้ แต่การน้ำแตกได้หยุด อย่างไรก็ไม่รู้

 

「อ๊า ♥ อ๊า ♥ อ๊า อ๊า ♥ น่าสทึ่ง ♥ มันน่าสทึ่งชจิงๆ ♥」

 

「ฮู่ ฮู่ ฮู่ ฮู่」

 

มารินะ ที่ถูกเทไปด้วยอสุจิจำนวนผิดปรกติในมดลูกของเธอร้องความรู้สึกดีออกมาระหว่างที่กระตุก และผมที่หายใจไม่ทัน

 

สำหรับมารินะ ที่ได้ประสบการณ์นรกของการแตกจากจุดอ่อนหลายครั้ง การน้ำแตกจำนวนมากของผมจะทำให้เธอพอใจ อย่างไรก็ตาม ผมไม่เคยน้ำแตกมากขนาดนี้ และผมกลัวความรู้สึกดีที่เรียกว่าความเจ็บได้

 

มากกว่านั้น บางที่เพราะสมองผมทำงานหนักเกินไป ความสามารถของผมยกเลิกไปโดยไม่ได้รับอนุญาต

 

ความรู้สึกดีแบบนั้นดำเนินต่อไป ใจผมแล่นไปทั่ว

 

「นายควรจะน้ำแตกทันที」

 

「อ๋า?」

 

เมื่อผมยกหน้าขึ้นตอบคำพูดนั้น ทามะมูชิมองผมด้วยตาของเธอ

 

「ชั้นอธิบายไปแล้วว่ามันมียาที่เพิ่มจำนวนอสุจิ ยังไงก็ตามเพราะนายเล่นกับเธอโดยไม่น้ำแตก สิ่งแบบนั้นจะเกิดขึ้น ถ้านายไม่น้ำแตกทันที นายจะเจออย่างเดียวกัน」

 

「……เธอพูดจริงเหรอ?!」

 

เพิ่มอสุจิ พูดถึงแล้ว เธอได้พูดนั่นด้วย แต่มันจะเพิ่มมากเกินไป มันประมาณขวดน้ำ 500 มิลลิลิตร

 

「มันไม่มีปัญหาถ้านายปล่อยมันออกมาปรกติ」

 

「บอกนั่นกับชั้นก่อนสิ」

 

「ชั้นนึกว่าซูซูฮาระเข้าใจพอแล้ว」

 

ผม แน่นอนว่าผมได้ยินว่ามันมียาเพิ่มอสุจิ แต่มันควรมีขีดจำกัดกับสิ่งนั้น

 

ยังไงซะ ผมได้ถูกบอกว่ามันไม่ใช่ยาที่ปลอดภัย ผมคิดถึงยาไม่มากพอ เพราะอย่างนั้น เหตุนั้นเกิดขึ้น

 

ผมว่าทามะมูชิค่อนข้างเย็นชา

 

เหตุผมที่ผมเข้าใจได้เมื่อเปิดใช้ความสามารถใหม่ ได้ถูกรู้ เพราะมัน “แอบดู” ใจของทามะมูชิอย่างบังคับ

 

――มีแค่มารินะที่แยก มีแค่มารินะที่แย่ มีแค่มารินะที่แย่

 

เห็นว่า มันดูเหมือนว่าทามะมูชิอิจฉาเพราะเธอได้มองดูมารินะแบบนั้น ที่ถูกรัก และยังถูกรักแม้ว่าเธอไม่เคารพคำสั่งของผม ดังนั้นเธอคิดว่ามารินะนั้นร้าย

 

เมื่อผมมองขึ้นไปหามารินะ เธอยังรับเอ็นผมเข้าไปในน้องหนูของเธอและขมิบน้องหนูอย่างแรง แล้วก็เปิดเผยหน้าที่เหมือนอีตัว

 

แม้ว่าผมไม่ได้กระตุ้นจุดอ่อนของเธอ เธอไปอยู่ในสภาพเหมือนฝันเพราะการน้ำแตกที่มากมาย

 

มันดูเหมือนมารินะจะไม่ตื่นถ้าแบบนี้ งั้นผมจะทำการเปลี่ยนคนมั้ย?

 

「ยังบันทึกมันไว้ได้ถ้าปล่อยเธอไว้คนเดียวมั้ย?」

 

「หืมม? ยังไงซะ มันก็ทำได้」

 

ทามะมูชิตอบคำถามผมด้วยปากที่คม

 

「ถ้าเป็นอย่างนั้น ทามะมูชิ เธอก็เข้าร่วมด้วย มันสำคัญที่ต้องมีประสบการณ์การเฝ้าดูด้วยตัวของเธอเอง เมื่อคิดว่าการบันทึกยังดีอยู่เพราะกล้อง」

 

ทามะมูชิที่ถูกพูดถึงโดยผม ตาสีมรกตส่องสว่าง แก้มของเธอย้อมเป็นสีแดง แล้วก็ยิ้มอย่างกว้าง

 

「อุมุ ♥」

 

จากนั้นเธอพยักหน้าอย่างใหญ่โต และรีบขึ้นมาบนเตียง

 

มารินะพูดว่าผมชอบหวานกับทามะมูชิ นั่นมันอาจจะจริง

 

ยังไงซะ ทำไมน่ะเหรอ? เพราะทามะมูชิมีประโยชน์ไง

 

 

 

เวอร์ชั่นไม่เซ็นเซอร์อ่านได้ที่ tunwalai หรือ readAwrite

เป้าหมายเดือน 4/66

ค่าเน็ต 200/200

กาแฟ 50/300

ค่าไฟ 20/1000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

 

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”

เอ็กซ์เรย์เป็นมากกว่าที่ฉันคิด

เอ็กซ์เรย์เป็นมากกว่าที่ฉันคิด

Status: Ongoing
ซูซูฮาระคือผู้ชายที่เกิดมาพร้อมความสามารถพิเศษ ความสามารถนั้นคือการมองแบบเอ็กซ์เรย์, แต่มันถูกพัฒนาด้วยจิตใจที่ไม่ดีและถูกใช้พลังไปในทางที่ผิด แต่วันหนึ่งซูซูฮาระได้ถูกมอบโอกาศอันยิ่งใหญ่เพื่อใช้ความสามารถอย่างมีประสิทธิภาพ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท