บทที่ 38 งัดข้อ 2
เกลด้าลงจากห้องนั่งเล่นมาตรงห้องพื้นดิน เนื่องจากร่างกายใหญ่โต พอทั้งคู่นอนหันหน้าเข้าหากัน ทำให้ร่างกายส่วนหนึ่งเลยออกนอกห้องพื้นดิน ก่อนจะเริ่มงัดข้อกับเกลด้า
(เอาละ จะชนะได้ไหมนะ?)
ค่าสเตตัสปัจจุบันของอเลน
[ชื่อ] อเลน
[อายุ] 7
[อาชีพ] นักอัญเชิญ
[เลเวล ] 6
[พลังกาย] 115 (165) + 150
[พลังเวท] 154 (220)
[พลังโจมตี] 56 (80) +150
[ความทนทาน] 56 (80)
[ความว่องไว] 108 (155)
[ความฉลาด] 161 (230)
[โชค] 108 (155)
[สกิล] อัญเชิญ <3>, สร้าง <3>, ผสม<3>, เสริมความแข็งแกร่ง<3>, ขยาย <2>, ลบล้าง, วิชาดาบ <3>, ขว้าง <3>
[ค่าประสบการณ์] 0 / 6,000
・ เลเวลสกิล
[อัญเชิญ] 3
[สร้าง] 3
[ผสม] 3
[เสริมความแข็งแกร่ง] 3
・ ค่าประสบการณ์สกิล
[สร้าง] 60,652 / 100,000
[ผสม] 60,628 / 100,000
[เสริมความแข็งแกร่ง] 60,640 / 100,000
・สัตว์ที่สามารถอัญเชิญได้
[แมลง] FGH
[สัตว์] FGH
[นก] FG
[พืช] F
・ถือครอง
[แมลง]
[สัตว์] F 30 ใบ
[นก]
[พืช]
เพื่อวันนี้เลยทำการเปลี่ยนการ์ดทั้งหมดเป็นสัตว์ F แถมยังเพิ่มเลเวลจนมาถึงเลเวล 6
จากการจับอัลบาเฮรอนหลาย 10 ตัว ทำให้ไม่มีใครในหมู่บ้านนี้ไม่รู้จักอเลน ซึ่งมันเป็นจุดเด่นอย่างมาก
ไปดูการล่าหมูป่าทุกครั้ง แน่นอนว่าไม่ได้ดูอย่างเดียว แต่ทำการชี้นำวิธีการล่าให้กับประชาชนและทาสติดที่ดิน โดยฤดูใบไม้ร่วงปีนี้ มีแผนที่จะทำเครื่องป้องกันใหม่ออกมาจากการปรับปรุงของอเลน
อเลนคิดเอาไว้ การจะมีชีวิตรอดมีทางเลือกแค่ 2 อย่างเท่านั้น
การมีชีวิตรอดโดนเพิ่มเลเวลเข้าไปแม้จะตองสะดุดตาไปบ้าง
โลกของเฮลโหมด ผู้อ่อนแอที่เลเวลต่ำไม่สามารถมีชีวิตรอดได้
อเลนเป็นคนเดียวที่อยู่ในโลกของเฮลโหมด แถมยังถูกกำหนดค่าความสามารถไว้ที่ E ด้วย แรกจากความพยายามเป็น 100 เท่า จนได้รู้ค่าความสามารถของนักอัญเชิญจากพระเจ้าผ่านทางสมุดเวทมนตร์
ต่อให้สะดุดตาไปบ้างเล็กน้อย แต่ก็มีความคิดที่อยากจะให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นโดยทำการเพิ่มเลเวล จากการบาดเจ็บสาหัสของโรดัน ทำให้ยืนยันได้แล้วว่าการเพิ่มเลเวลเป็นสิ่งสำคัญ
คิดไว้ว่าต่อให้สะดุดตาไปบ้าง แต่ถ้าไม่สะดุดตามากจนไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับราชวงค์หรือขุนนางก็น่าจะพอไหวอยู่ เกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะถูกประเมินว่าไร้พรสวรรค์กับค่าความสามารถทุกอย่างเป็น E คงไม่มีปัญหา
อยากจะชนะการล่าหมูป่าด้วยตัวเอง เขามองเกลด้าด้วยความมุ่งมั่นอันแรงกล้า เกลด้าเองคงรู้สึกถึงความคิดนั้นเลยจ้องอเลนกลับไป ดูเหมือนเกลด้าจะเอาจริงเหมือนกัน
“ประมาณนี้เหรอ?”
เกลด้านอนลงพร้อมกับอเลน ก่อนจะวางข้อศอกไว้ตรงพื้นของห้องพื้นดินและจับมือ
“อือๆ ถ้างั้น คุเรนะฝากตัดสินที”
“เข้าใจแล้ว!!!”
ฝากให้คุเรนะทำการตัดสิน เธอวางมือไว้บนมือของทั้งคู่ เพราะบอกวิธีการตัดสินที่ถูกต้องให้แล้วตอนอยู่บ้านของหัวหน้าหมู่บ้าน
“ถ้างั้น เริ่มได้!!!”
““ฮึบ!!””
ทั้งคู่ใส่แรงเข้าไปที่แขนรวดเดียวพร้อมกับสัญญาณจากคุเรนะ แขนหนาๆของเกลด้าโป่งราวกับจะแตกออก
““กึดๆๆ””
ทั้งอเลนและเกลด้าต่างก็ใส่แรงเต็มที่จนหน้าแดง
“หา!”
เกลด้าส่งเสียงออกมาโดยไม่รู้ตัว ไม่ใช่แรงที่เด็ก 7 ขวบจะมีได้เลย
โรดันที่เฝ้ามองการแข่งขัน แน่นอนว่าทั้งเทเรเซียและมิทิลด้าเองก็ตกใจที่อเลนมีพลังถึงขนาดนี้
อเลนค่อยกดลงไป ถึงจะทีละนิด แต่ก็เข้าใกล้ชัยชนะขึ้นเรื่อยๆ
“ธะ โธ่เว้ยยยยยย!!! แพ้แล้วววววว!!!!”
เกลด้าแพ้แล้ว
(แย่แล้ว เกือบไป ความรู้สึกนี้ คุณเกลด้าน่าจะมีพลังโจมตีราวๆ 150 – 200 หรือเปล่านะ)
ทำการฟื้นฟูแขนที่ยังเหนื่อยล้า ยังต้องชนะให้ได้อีกคน
โรดันมองอเลนด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
แล้วก็นึกในระหว่างที่พักฟื้นแขน
ค่าประสบการณ์ที่ได้รับจากการเกรซบอร์ 17 ตัวคือ 6800
ครั้งที่ 2 เองก็ได้ค่าประสบการณ์ 400 ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ได้ 400 มาตลอด
จากการล่าหมูป่าหลายครั้ง ทำให้จำนวนคนจาก 24 คนเพิ่มกลายเป็น 40 คน แต่ยังได้ค่าประสบการณ์ 400 ไม่เปลี่ยน คิดว่าถ้าจำนวนคนเพิ่มค่าประสบการณ์ที่ได้จะน้อยลงซะอีก แต่ดูเหมือนจะมีกฎการแบ่งค่าประสบการณ์อยู่
อยากจะรู้ว่าถ้าถือหอกแล้วไปโจมตี ค่าประสบการณ์ 400 จะมีการเปลี่ยนหรือเปล่า ไม่แน่อาจจะได้ค่าประสบการณ์เป็น 2 เท่าก็ได้
โรดันถอดเสื้อนอกสีน้ำตาลอ่อนออก ดูเหมือนจะเอาจริงเต็มที่ กล้ามเนื้อที่แน่นปึก ร่างกายที่ฝึกฝนด้วยการจับจอบทุกวันตั้งแต่เช้ายันเย็น
“จะรอจนกว่าแขนจะฟื้นตัว”
ดูเหมือนจะรอให้อเลนพักก่อน คงอยากชนะในสภาพที่เต็มร้อย
“ขะ ขอบคุณครับ”
หลายนาทีผ่านไปแขนก็ฟื้นตัวเต็มที่ เพราะได้พักเต็มที่ทำให้แขนที่เหนื่อยล้าฟื้นตัว
พอบอกไปว่าไม่เป็นไรแล้ว การต่อสู้กับโรดันถือเป็นครั้งที่ 4 ของวันนี้
นอนลงตรงห้องพื้นดินด้วยกัน และตั้งศอกกับพื้นของห้องพื้นดินและจับมือกัน
(จะว่าไงดี เพิ่งได้จับมืออย่างนี้เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย)
ไม่เคยจับมือรุนแรงอย่างนี้มาก่อน มือที่ทำการจับจอบต่อเนื่องทุกวันจนเกิดเป็นตุ่มด้านๆ ก่อให้เกิดควารู้สึกที่ไม่อาจะเข้าใจได้
“……”
โรดันเหมือนอยากจะพูดอะไร มือของลูกชายที่ไม่ได้จับมาหลายปี
สถานการณ์ทุกอย่างพร้อมแล้ว คุเรนะเลยเอามือมาวางบนมือของทั้งคู่
ชำเลืองมองดูเทเรเซีย คงภาวนาให้โรดันชนะอยู่ ถ้าหากโรดันยังแพ้แล้วละก็ฤดูใบไม้ร่วงปีนี้อเลนจะจับหอกร่วมต่อสู้กับเกรซบอร์
เห็นได้ชัดเลยว่าเทเรเซียไม่สนับสนุน
“ถ้างั้น เตรียมตัว! เริ่มได้!!!”
““ฮึบ!!!””
ทั้งคู่ใส่แรงเข้าไปเต็มที่พร้อมกับสัญญาณเริ่ม
เห็นเส้นเลือดปูดออกมาจากกล้ามเนื้อของโรดัน หน้าแดงจากการใส่แรงเข้าไปเต็มที่
(เหวอ อาจจะแย่ก็ได้? จะ จริงดิ)
โรดันมีพลังมากกว่าที่คิด ขนาดเปลี่ยนการ์ดเป็นสัตว์ F ทั้งหมดจนได้พลังโจมตีเพิ่มมาอีก 150 จนใกล้จะถึง 200 แล้ว แต่พลังที่โรดันเปล่งออกมานั้นเหนือยิ่งกว่า
อเลนค่อยถูกกดลงไป
แล้วก็แพ้โดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย เป็นการแพ้อย่างสมบูรณ์แบบ
“““โอ้ววว!!!”””
เสียงประหลาดใจดังขึ้นตอนที่อเลนแพ้ โรดันสามารถปราบอเลนที่ล้มยอดนักดาบคุเรนะและเกลด้าได้
โรดันเบ่งกล้ามไม่สมวัย ราวกับจะประกาศชัยชนะ ดูเหมือนจะค่อนข้างดีใจมากที่ชนะอเลน
(อ้า! ไม่ไหวงั้นเหรอ อย่างนี้น่าจะมีพลังโจมตีราวๆ 250 – 300 หรือเปล่านะ?)
ทำการคาดเดาพลังโจมตีของโรดันจากพลังโจมตีของตัวเอง
เพราะว่าแพ้ก็เลยมอบถังไม้ให้อย่างว่าง่าย
““เหล้า!!!””
โรดันกับเกลด้ารับไว้อย่างไม่เกรงใจ ก่อนจะเอาแก้วไม้ตักขึ้นมา โรดันดื่มเหล้าฉลองชัยชนะเข้าไปอย่างเอร็ดอร่อย
(จากค่าความสามารถของพิธีประเมิน คุณพ่อน่าจะมีพลังโจมตี C ส่วนคุณเกลด้าพลังโจมตี D)
แน่นอนว่าตั้งใจจะเอาชนะ แต่ดูเหมือนจะมีอะไรอีกหลายอย่างที่ต้องยืนยันก่อน
สิ่งนั้นคือความแข็งแกร่งของผู้ที่เลเวลอัพในนอร์มอลโหมด ยิ่งล่ามอนสเตอร์เลเวลก็ยิ่งเพิ่ม อยากจะรู้ว่าเลเวลที่เพิ่มของนอร์มอลโหมดจะแข็งแกร่งได้ขนาดไหน
จากการงัดข้อครั้งนี้ ทำให้รู้ว่าต่อให้ไม่มีพรสวรรค์ ก็สามารถมีพลังโจมตีเกิน 200 ได้อย่างไม่ยากเย็น
“เดี๋ยวสิ ทำตัวเป็นเด็กไปได้!!”
มิทิลด้าเตือนใส่โรดันกับเกลด้าที่ยินดีมากเกินไป
“ใช่แล้วล่ะอเลน คุณพ่อแข็งแรงมากไง”
(หือ?)
เทเรเซียเข้ามาปลอบ ดูเหมือนคิดว่าอเลนที่ทำการวิเคราะห์พลังโจมตีอยู่กำลังท้อแท้ ส่วนเธอกลับรู้สึกดีใจ
“ใช่แล้ว คุณพ่อแข็งแรงมาก ถ้าไม่ชนะคุณพ่อจะไม่ยอมให้ไปล่าหมูป่าด้วยนี่”
โรดันบอกออกมาว่าถ้าอยากจะล่าหมูป่าก็จงเอาชนะให้ได้ แต่ตอนนี้คงเมาแล้วเพราะแก้มแดง
(โอ้! ให้สัญญาแล้วนะ!! ยังมีโอกาสอยู่ ถ้าเพิ่มเลเวลอัญเชิญให้เป็นเลเวล 4 ก่อนถึงฤดูใบไม้ผลิแล้วละก็!! ไม่ยอมให้พ่อบอกหรอกนะว่าเมาแล้วจำไม่ได้เนี่ย)
“เข้าใจแล้ว จนกว่าจะชนะคุณพ่อได้ จะล้มเลิกเรื่องการล่าหมูป่าไปก่อน”
อเลนแสร้งทำหน้าและพูดว่าจะล้มเลิก
แล้วการตัดสินแพ้ชนะของพ่อลูกก็จบลงด้วยชัยชนะของโรดัน
