บทที่ 27 เลเวลอัพ 2
อเลนจับกดอัลบาเฮรอนอยู่คนเดียวตรงใจกลางที่ดินรกร้าง
“เกือบแล้ว คิดว่าจะตายแล้ว ไม่นึกเลยว่าจะลงมา 2 ตัว แต่เอาเถอะสัตว์อัญเชิญไม่โดนเล่นงานสักตัวถือว่าชนะขาดลอยสินะ”
พูดออกมาคนเดียวโดยไม่รู้ตัว
ได้ไปถามวิธีการจ่ายภาษีของอัลบาเฮรอนกับหัวหน้าหมู่บ้านพร้อมกับเกลด้าแล้ว ตั้งแต่วันนั้นก็มาทำการล่าอัลบาเฮรอนหนึ่งครั้งทุกๆ 3 วัน ดูเหมือนถ้าให้แมลง G 3 ตัวทำการใช้ยั่วยุอัลบาเฮรอนที่บินอยู่บนท้องฟ้าแล้วละก็ มันจะโกรธจัดจนลงมาที่พื้น
แมลง G แค่ 1 หรือ 2 ตัวจะไม่ยอมลงมา ถ้าไม่ได้บินอยู่จะไม่มาหาด้วย แล้วคิดว่าเป้าหมายคงจำกัดอยู่แค่มอนสเตอร์เท่านั้น เพราะจนถึงตอนนี้นกที่เหมือนนกกระเรียนที่ไม่ใช่มอนสเตอร์ซึ่งบินอยู่บนท้องฟ้าไม่เคยลงมาเลย
・ต้องรอจนกว่าอัลบาเฮรอนจะบิน
・ต้องใช้แมลง G 3 ตัวยั่วยุ
・ถ้าลงมาแล้ว ให้แมลง G 3 ตัวกลับมาเป็นการ์ดก่อนที่จะโดนจัดการ
・ให้แมลง F 2 ตัวใช้เกาะดูด
・ขว้างหินให้มันอ่อนแอ และให้สัตว์ F 16 ตัวทำการล้อมเพื่อทำให้มันล้ม
・ใช้ดาบไม้กดเข้าไปที่คอเพื่อจัดการ
ถึงศึกแรกจะสู้อย่างยากลำบาก แต่ถ้าเข้าใจทักษะพิเศษของสัตว์อัญเชิญอย่างดีแล้ว ตั้งแต่ศึกที่ 2 เป็นต้นมาก็ชนะได้โดยไร้บาดแผล กล่าวคือสามารถหาหนทางชนะได้แล้วนั่นเอง
ส่วนวันนี้จะมาจับเหมือนเดิม แต่มันดันลงมาพร้อมกัน 2 ตัว จะว่าไปอัลบาเฮรอนมีทั้งบินเดียวและบินเป็นกลุ่มอยู่
(ควรจะเพิ่มแมลง F ดีไหมนะ ชักหวั่นๆกับอะไรที่ไม่คาดคิดด้วยสิ)
ในระหว่างที่คิดจะทำอย่างนั้น สมุดเวทมนตร์ก็ส่องแสงจางๆออกมา เลยทำการหยุดมือที่กดดาบไม้ลงไปตรงคอ
“สำเร็จ เลเวลเพิ่มขึ้นแล้ว!!”
เผลอพูดเสียงดังออกมาคนเดียวอีกครั้ง ตรงสมุดเวทมนตร์มีตัวอักษรสีทองขึ้นมาต่อจากตัวอักษรสีเงินที่บ่งบอกว่าทำการกำจัดได้แล้ว
‘กำจัดอัลบาเฮรอน 1 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 100’
‘ค่าประสบการณ์ 1,000/1,000 ขึ้นสู่เลเวล 2 พลังกายเพิ่ม 25, พลังเวทเพิ่ม 40, พลังโจมตีเพิ่ม 14, ความทนทานเพิ่ม 14, ความว่องไวเพิ่ม 26, ความฉลาดเพิ่ม 40, โชคเพิ่ม 26’
(ยะ แย่แล้ว เพิ่มขึ้นเยอะเลย สมแล้วที่ค่าความสามารถเทียบเท่ากับยอดนักดาบ ถึงอย่างนั้นค่าสเตตัสระดับ S กับ C ที่เพิ่มมันแตกต่างกันมากเลยนะเนี่ย อย่างนี้นี่เองๆ)
ทำการตรวจสอบว่าสเตตัสเป็นอย่างไร
[ชื่อ] อเลน
[อายุ] 6
[อาชีพ] นักอัญเชิญ
[เลเวล ] 2
[พลังกาย] 39 (65) +80
[พลังเวท] 36 (60) +35
[พลังโจมตี] 14 (24) +80
[ความทนทาน] 14 (24) +16
[ความว่องไว] 30 (51) +26
[ความฉลาด] 42 (70) +10
[โชค] 30 (51) +35
[สกิล] อัญเชิญ <3>, สร้าง <3>, ผสม<3>, เสริมความแข็งแกร่ง<2>, ขยาย <2>, ลบล้าง, วิชาดาบ <3>, ขว้าง <3>
[ค่าประสบการณ์] 0 / 2,000
・ เลเวลสกิล
[อัญเชิญ] 3
[สร้าง] 3
[ผสม] 3
[เสริมความแข็งแกร่ง] 2
・ ค่าประสบการณ์สกิล
[สร้าง] 11,933 / 100,000
[ผสม] 2,610 / 100,000
[เสริมความแข็งแกร่ง] 1,480 / 10,000
・สัตว์ที่สามารถอัญเชิญได้
[แมลง] FGH
[สัตว์] FGH
[นก] FG
[พืช] F
・ถือครอง
[แมลง] F 2 ใบ, G 3 ใบ
[สัตว์] F 16 ใบ
[นก] F 2 ใบ
[พืช] F 7 ใบ
(อย่างนี้นี่เอง ถ้าเลเวลอัพพลังกายกับพลังเวทจะกลับมาเต็มสินะ)
ตอนสกิลอัญเชิญเลเวลอัพ ค่าพลังเวทจะเหลือเท่าเดิม การที่ค่าพลังเวทกลับมาเต็มมันให้ความรู้สึกแปลกใหม่อยู่
(สเตตัสที่เพิ่มคือใน () แล้วค่อยเอามาคูณกับ 0.6 เหรอ ต้องทำการเพิ่มเลเวลเพื่อเพิ่มส่วนนี้ด้วยสิ มีแค่ตรงนี้เท่านั้นที่ดูมืดมน)
ในระหว่างที่ดูสมุดเวทมนตร์ ก็ทำการตรวจสอบค่าสเตตัสที่เพิ่มขึ้น
(ในที่สุดก็เลเวลอัพสักทีหลังจากใช้เวลาตั้ง 6 ปี ดูเหมือนที่โลกนี้จะบอกว่าการเลเวลอัพคือการการก้าวข้ามบททดสอบของพระเจ้าอยู่สินะ)
นึกถึงเรื่องของการเลเวลอัพ โรดันมีแรงมากกว่าคนทั่วๆไป ถังน้ำที่ใช้ตักน้ำมาบ้านก็ใหญ่มาก บางทีอาจจะเป็นผลจากการล่าเกรซบอร์จนเลเวลอัพก็เป็นได้
เคยถามเหมือนกันว่าทำอย่างไรถึงจะแข็งแกร่งได้เหมือนกับคุณพ่อ เขาก็บอกมาว่าพระเจ้าจะมอบบททดสอบให้ หากผ่านการทดสอบนั้นได้แล้วละก็ พระเจ้าจะมอบพลังให้ นี่คือความเชื่อในพระเจ้าเกี่ยวกับการเลเวลอัพของคนต่างโลกนี้
(โอ๊ะไม่ได้การ จัดการเสร็จแล้วต้องรีบกลับด้วยสิ)
รีบร้อนเอาอัลบาเฮรอนตัวที่ 2 ที่กำจัดได้ไปวางซ้อนกับตัวแรก ก่อนจะแบกมันขึ้นมาเพื่อเอากลับ เนื่องจากเวลาไม่ค่อยมีด้วย
“กลับมาแล้วครับ!”
“!? กลับมาแล้วเหรอ”
เทเรเซียพยายามตอบกลับมาโดยไม่แสดงอาการตกใจ วันนี้อเลนก็ไปทำการจับอัลบาเฮรอน แถมจับได้ตั้ง 2 ตัวด้วย
“วันนี้เองก็จับได้งั้นเหรอ”
โรดันที่อยู่ตรงห้องพื้นดินส่งเสียงมาหา
“ครับคุณพ่อ ไม่เป็ฯไรแล้วเหรอครับ?”
ในช่วง 1 เดือนมานี้อาการของโรดันดีขึ้นมาก จนสามารถนั่งหรือยืนได้แล้ว แต่ดูเหมือนถ้ายืนนานหรือเคลื่อนไหวจะยังรู้สึกเจ็บท้องอยู่ ตอนนี้เลยนั่งและเอาไม้มาทุบฟางข้าวสาลีที่เก็บเกี่ยว ถ้าทุบอย่างนี้แล้วจะทำให้มันนุ่ม แล้วค่อยเอามาสานทำรองเท้าฟางกับรองเท้ากันหนาว
อเลนเป็นห่วงเพราะโรดันใช้ท่อนไม้ค่อนข้างใหญ่ในการทุบ เลยกลัวว่าแผลจะเปิด
“อ้อ จะปล่อยให้อเลนทำทุกอย่างคนเดียวไม่ได้หรอก……”
โรดันมองหน้าของอเลนแล้วแข็งทื่อไป ดูเหมือนจะรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงอะไรอยู่
“เอ๊ะ? คุณพ่อ?”
“ไม่มมีอะไร แค่คิดไปเองน่ะ”
(โอ๊ะ? อะไรเนี่ยๆ?)
เวลานั้นเอง
ก๊อง
ก๊อง
ก๊อง
“อ๊ะ! ไม่ได้การ ต้องทำให้แห้งก่อนที่คุเรนะจะมา”
อเลนพูดอย่างนั้นพร้อมกับเอาอัลบาเฮรอนที่จับมาไปยังรางระบายน้ำเล็กๆที่อยู่นอกบ้าน ตรงนั้นมีของที่คล้ายกับราวตากผ้าเอาไว้ทำการรีดเลือดของอัลบาเฮรอนอยู่
เนื่องจากมันสูง 2 เมตรนิดๆ เลยมีแผ่นไม้กับท่อนไม้ที่ทำมาจากฟืนไว้ใช้งานแบบง่ายๆอยู่ เขาใช้สิ่งนั้นในการแขวนอัลบาเฮรอนกลับหัว ก่อนจะตัดคอเพื่อรีดเลือดให้ไหลไปกับรางระบายน้ำ
“อเลน”
คุเรนะวิ่งมาอย่างร่าเริง พร้อมกับดาบไม้ในมือ
“ไงคุเรนะ รอแป็บหนึ่งนะ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว”
คุเรนะมาเล่นด้วยทุกวัน ส่วนใหญ่จะเริ่มตั้งแต่บ่ายโมงจนถึงบ่าย 4 โมง แต่ทุกๆ 3 วันจะไปทำการล่า 1 ครั้ง เลยบอกให้มาตอนที่ระฆังบอกเวลา บ่าย 3 แทน จนกว่าจะถึงตอนนั้นจะทำการแขวนเพื่อรีดเลือดให้ไหลไปกับรางระบายน้ำ
คุเรนะมาหาตอนที่กำลังจัดการกับอัลบาเฮรอนตัวที่ 2
“อเลนสุดยอดไปเลย! วันนี้จับได้ตั้ง 2 ตัว!!”
คุเรนะจ้องมองมอนสเตอร์ตาเป็นประกายโดยปราศจากความหวาดกลัว ในระหว่างที่คิดว่าอยากให้มัชชูเอาเป็นแบบอย่างบ้าง ก็รีบจัดการรีดเลือดของตัวที่ 2 ให้เสร็จ
หลังจากนั้นจะทำการเล่นกับคุเรนะประมาณ 1 ชั่วโมงเธอถึงกลับบ้าน มัชชูดูสภาพนั้นผ่านหน้าต่าง ซึ่งเท่าที่คุยกันมัชชูจะออกมาข้างนอกได้ตอนฤดูใบไม้ผลิของปีหน้า เพราะนี้ใกล้จะอายุ 3 ขวบแล้ว
(เท่านี้ก็ทำได้ตามมาตรฐาน 10 ตัวสักที)
ถ้าทำการชำแหละ 1 ตัว จะได้เนื้อเท่ากับรางวัลในการล่าหมู่ป่า 1 ครั้ง ถ้ามี 10 ตัว อย่างนี้ก็ผ่านฤดูหนาวได้แล้ว ที่เหลือแค่เอาเนื้อตากแห้งไปทำการแลกเปลี่ยนฟืน
(เดือนหน้าอัลบาเฮรอนจะไม่บินแล้ว ควรจะรีบๆล่าเดือนนี้ให้ได้เยอะๆ เลเวลถัดไปต้องล่าถึง 20 ตัว ดูท่าจะขึ้นเลเวล 3 ภายในปีนี้ได้ยากอยู่นะเนี่ย)
“มีช่องว่าง”
พอคิดในระหว่างที่เล่นติ๊ต่าง ก็โดนฟาดเข้าที่ศีรษะ
“เจ็บๆ”
“โธ่! อย่าเหม่อสิ!!”
คุเรนะทำแก้มป่องใส่อเลนที่ไม่ยอมจริงจัง ซึ่งเขาขอโทษพร้อมกับถูศีรษะไปมา
