ตอนที่ 410 – ยอมตายแทนการแต่งงาน
หมอวิ่งเข้ามาและเขาก็พยุงเว่ยชิงเยว่ขึ้นนั่งบนเตียง
สือเหล่ยหยิบแก้วน้ำและป้อนมันให้กับเธออย่างระมัดระวังราวกับว่าเขากำลังดูแลภรรยาที่เพิ่งคลอดบุตร
แม้ว่าเว่ยชิงเยว่จะตื่นขึ้นมาแล้ว แต่เธอก็ยังอ่อนแออยู่ เมื่อเธอมองไปที่เว่ยปู้ถี ดวงตาของเว่ยปู้ถีก็เปลี่ยนเป็นสีแดง
เธออ้าปากแต่ก็ไม่มีเสียงออกมา และเว่ยชิงเยว่ก็ตื่นตระหนก
พี่น้องย่อมใกล้ชิดกันและเว่ยปู้ถีก็รู้ว่าเว่ยชิงเยว่ต้องการจะพูดอะไร เว่ยปู้ถีเดินไปยังอีกข้างและกระซิบ “พี่หมดสติไปหกวัน วันนี้เป็นวันที่เจ็ด พี่ชายของเราถูกจับโดยตำรวจในตอนเช้าวันนี้เพราะความผิดที่เขาก่อขึ้นมาเมื่อสิบปีก่อน การพิสูจน์เป็นรูปธรรมและเขาน่าจะทำมันไปจริงๆ พ่อบอกว่าไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้แล้ว”
หยาดน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของเว่ยชิงเยว่เมื่อเธอได้ยินข่าวเนื่องจากในที่สุดเธอก็ตระหนักได้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะรักษาครอบครัวของเธอไว้ให้ปลอดภัย
“พ่อได้รับโทรศัพท์จากพี่สาวของพี่และรู้ว่าพี่หมดสติไปที่บ้านของเธอในวันปีใหม่ เขาเตรียมพร้อมที่จะทุบหม้อข้าวและจมเรือแล้ว…” เว่ยปู้ถีมองไปที่สือเหล่ยและลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ในที่สุดเธอก็คิดว่าสือเหล่ยจะไม่เปิดเผยอะไรที่เธอกล่าวไป เมื่อมาถึงจุดนี้ มันไม่สำคัญว่าจะเป็นที่รู้จักของโลกภายนอกหรือไม่
“พ่อบอกให้ฉันทำ แต่ก็เปลี่ยนใจและแค่บอกให้ฉันเตรียมตัวเท่านั้น จากนั้นเขาก็โทรหาเด็กคนนี้และเขาก็ดิ้นรนจะมาที่นี่ พ่อรู้สึกเป็นห่วงว่าเขาจะเข้ามาเองไม่ได้และบอกให้ฉันมากับเขา นั่นคือการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดที่บ้าน แต่ฉันคิดว่าพ่อกำลังวางแผนที่จะยอมแพ้ เขาไม่ได้บอกฉัน แต่เขาต้องบอกเด็กนี่ ฉันไม่สามารถทำให้เขาพูดอะไรได้เลยระหว่างทางมาที่นี่ พี่ ถามเขาดู เขาต้องรู้”
เว่ยชิงเยว่หันไปมองที่สือเหล่ยหลังจากได้ยินเช่นนั้น ดวงตาที่สวยงามของเธอสะท้อนดวงตาของสือเหล่ย และพวกมันก็เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น
ในความเป็นจริง สือเหล่ยไม่ได้คิดที่จะบอกเว่ยชิงเยว่ตอนนี้เนื่องจากเธอยังคงอ่อนแออยู่ แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะบอกเธอไปจนได้ “นายท่านเว่ยน่าจะวางแผนที่จะยอมแพ้ เขาต้องการใช้ทรัพย์สินทั้งหมดและชีวิตของเขาเพื่อแลกกับชีวิตของเธอกับน้อง”
ใบหน้าของเว่ยชิงเยว่เปลี่ยนเป็นสีขาวและดวงตาของเธอก็สูญเสียโฟกัสไป ในที่สุดเธอก็พูดด้วยเสียงแหบแห้ง “เปล่าประโยชน์ พ่อไม่สามารถแลกเปลี่ยนอะไรได้และตระกูลหยูก็จะไม่หยุดแค่นี้”
สือเหล่ยจับมือเย็นๆของเว่ยชิงเยว่ “พ่อบุญธรรมของเธอยินดีที่จะช่วยเธอเท่านั้น แต่ถ้ามันเกิดขึ้น เธอจะต้องแต่งงานกับลูกชายของเขาใช่ไหม?”
เว่ยชิงเยว่เบิกตาขึ้นแต่ก็ไม่สามารถพูดได้
“พี่ปู้ถีบอกฉัน”
เว่ยชิงเยว่ถลึงตาใส่เว่ยปู้ถีและเว่ยปู้ถีก็ก้มหน้าลงซึ่งละม้ายคล้ายกับเว่ยชิงเยว่มาก
เว่ยปู้ถีพูดติดอ่างด้วยเสียงเล็กๆ “พี่ ฉันรู้ว่าพี่ชอบชายคนนี้และฉันก็เห็นว่าเขาห่วงพี่มากขนาดไหน ถ้าทุกอย่างเรียบร้อยดี ฉันจะฆ่าเขาถ้าเขากล้าที่จะทำอะไรพี่ แต่ในสถานการณ์ปัจจุบัน พวกเราแทบจะไม่สามารถช่วยชีวิตตัวเองได้เลย การพูดถึงเรื่องนี้จะเป็นอะไรไป? ถ้าพ่อยอมแพ้ ฉันจะต่อสู้กับพวกเขาด้วยพลังทั้งหมดของฉัน แต่พี่ ตกลงเถอะ เพื่อที่พี่จะมีชีวิตต่อไปได้ บางทีพี่อาจจะมีโอกาสแก้แค้น”
เว่ยปู้ถีรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะพูดถึงการแก้แค้น แม้ว่าพวกเธอทั้งคู่จะรอด แต่ตระกูลหยูคงไปถึงจุดสูงสุดของพลังและอำนาจแล้ว พวกเธอจะแก้แค้นได้อย่างไร?
เธอหวังแค่ว่าเว่ยชิงเยว่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ เธออาจจะยอมแพ้ให้กับชีวิตของตัวเองได้ แต่เธอก็ไม่ต้องการเห็นพี่สาวจมลงไปกับเธอ จากคนทั้งสี่ในตระกูลเว่ย เว่ยชิงเยว่เป็นแค่คนเดียวที่บริสุทธิ์และสะอาดอย่างแท้จริง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอสัมผัสเมื่อตอนเป็นเด็กคือสีขาวและตลอดมาจนถึงทุกๆสิ่งหลังจากที่เธอโตขึ้น ทุกๆคนในตระกูลเว่ยสามารถตายได้ แต่เว่ยชิงเยว่ตายไม่ได้
แต่เว่ยชิงเยว่จะตกลงได้ยังไง?
ถ้าชายชราตกลงว่าจะช่วยทั้งตระกูล เว่ยชิงเยว่คงจะตกลงในทันที เธอคิดว่าหลังจากที่ทุกอย่างเรียบร้อยอีกครั้ง เธอจะหาสถานที่ที่มีทิวทัศน์อันงดงามและจบชีวิตของเธอลง เธอแค่อยากจะใช้ชีวิตตัวเองเพื่อแลกกับอีกสามคนในครอบครัวของเธอ
แต่ตอนนี้ที่ไม่สามารถช่วยเว่ยจินกังได้แล้ว จุดจบของนายท่านเว่ยจึงถูกตัดสินไว้แล้วไม่ว่าเขาจะยอมแพ้หรือไม่ เว่ยชิงเยว่จะเอาชีวิตไปตามลำพังด้วยวิธีการที่น่าอับอายแบบนี้ได้ยังไง? ถ้าเธอทำอย่างนั้น เธอคงจะดูถูกตัวเองไปตลอดชีวิต เธอต้องรอให้พี่ชายคนนั้นของเธอตายและกลับไปคบหากับสือเหล่ยงั้นเหรอ? ถ้าวันนั้นมาถึง เว่ยชิงเยว่ก็รู้ว่าเกียรติของเธอจะไม่ยอมให้เธอกลับไปหาสือเหล่ย
“ฉันจะไม่แต่งงานกับเขา ฉันยอมตายแทนที่จะแต่งงานกับเขา” เว่ยชิงเยว่เค้นคำพูดออกมาจากลำคอของเธอ
เว่ยปู้ถีกำลังจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่สือเหล่ยก็ชิงพูดออกมาก่อน “ใครบอกให้เธอแต่งงานกับเขา? ฉันอยู่นี่ ใครกล่าให้เธอไปแต่งงานกับเขา? และใครบอกว่าเธอกำลังจะตาย? ฉันอยู่นี่ ฉันจะปล่อยให้เธอตายได้ยังไง?”
เว่ยชิงเยว่คิดว่าสือเหล่ยเป็นแค่เด็กและส่ายหัวของเธอเบาๆ
เว่ยปู้ถีก็รู้สึกเช่นนั้นและตะโกนใส่สือเหล่ย “นายเข้าใจอะไรไหมเนี้ย? นายเป็นแค่เด็กที่ยังไม่พ้นวัยรุ่นด้วยซ้ำ นายคิดจริงเหรอว่านายมีความสามารถที่จะช่วยพี่ฉันได้? ฉันรู้ว่านายมีเบื้องหลังที่พิเศษ ดังนั้นใช้มันซะ! ถ้าพี่ฉันไม่รอด ฉันจะฆ่านายและทำให้นายไปรอเธออยู่ที่โลกหน้า”
“ปู้ถี…” เว่ยชิงเยว่ตื่นตระหนก
สือเหล่ยกดไหล่ของเว่ยชิงเยว่ไว้และยิ้มออกมาอย่างฉับพลัน “ไม่ใช่ว่าเธอทั้งสองคนก็สงสัยเรื่องเบื้องหลังของฉันงั้นเหรอ? ยัยผู้หญิงบ้า ไม่ใช่ว่าเธอเข้าหาฉันก็เพราะเรื่องนี้งั้นเหรอ? พี่ปู้ถี เธอเองก็ต้องสืบเรื่องของฉันอย่างลับๆใช่ไหม? ฉันจำได้ว่าเราเดินผ่านกันที่หวูเว่ย พูดตามตรงนะ ฉันไม่ได้มีเบื้องหลังที่พิเศษอะไร อย่างไรก็ตาม ฉันก็มีวิธีที่จะช่วยเธอและพี่ของเธอจริงๆ”
เว่ยชิงเยว่อึ้งไปชั่วขณะก่อนที่จะนึกได้ว่าการเจอกันครั้งแรกของเธอกับสือเหล่ยเป็นเพราะเว่ยชางฉิงบอกให้เธอตรวจสอบสือเหล่ย แม้ว่าเขาจะพูดสวนกลับมาอย่างนี้ แต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะกระตุ้นความสงสัยของเธอ
มันเป็นเวลานานแล้วที่เธอสงสัยว่าสือเหล่ยมีเบื้องหลังที่พิเศษ มิฉะนั้นทำไมเว่ยชางฉิงต้องให้เขายืนคฤหาสน์? ถ้าจะให้พูดง่ายๆ คฤหาสน์หลังนั้นคือหลังที่พ่อบุญธรรมของเว่ยชิงเยว่ต้องอยู่เมื่อเขากลับมาที่หวูตง มันไม่ได้รับอนุญาตให้คนอื่นยืมไปได้ง่ายๆ แม้แต่เว่ยชิงเยว่และพี่น้องของเธอก็ไม่ได้รับอนุญาต
อย่างไรก็ตาม สือเหล่ยกล่าวว่าเขาไม่ได้มีเบื้องหลังอะไร งั้นเขา…
ในตอนนี้สือเล่ยยิ่งไม่อาจเข้าใจได้มากยิ่งขึ้นสำหรับเว่ยชิงเยว่
เว่ยปู้ถีไม่เคยลืมเรื่องเบื้องหลังของสือเหล่ย สิ่งที่เธอกล่าวไปก็เพื่อทำให้สือเหล่ยขึ้นและบังคับช่วยพี่ของเธอ แต่สือเหล่ยก็กล่าวว่าเขาไม่มีเบื้องหลังอะไร แต่เขามีวิธีที่จะช่วยเว่ยชิงเยว่ ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นกัน?
“เอาล่ะ เธอควรพักผ่อน เธอเพิ่งตื่นและหมอต้องใช้เวลาตรวจสอบอีกมาก เธอควรจะนอน หลังจากที่เธอตื่นขึ้นและจิตใจกับร่างกายของเธอฟื้นตัว ฉันจะบอกเองว่าจะช่วยเธอยังไง”
เว่ยชิงเยว่มองเข้าไปยังดวงตาที่ใส่กระจ่างราวกับคริสตัลของสือเหล่ย เธอหลงรักดวงตาไของเขาไม่นานหลังจากที่พวกเขาได้พบกัน
เว่ยชิงเยว่เชื่อสือเหล่ยโดยไม่มีเงื่อนไขเมื่อเห็นดวงตาคู่นี้ แต่เธอก็ดิ้นรน “ช่วยพ่อของฉัน…”
“ฉันเองก็ทำไม่ได้ถ้าพ่อบุญธรรมของเธอยังทำไม่ได้ ตระกูลหยูเตรียมพร้อมมานานแล้วและชะตากรรมของพ่อเธอก็ถูกตัดสินไว้แล้ว แม้ว่าตระกูลหยูจะปลีกตัวออกไปในตอนนี้และผู้สนับสนุนทั้งหมดทรยศเขา นายท่านเว่ยก็ไม่สามารถรอดไปได้ ในหมากกระดานนี้ สิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้ก็มีแค่เธอและน้องของเธอเท่านั้น”
แสงสว่างจางหายไปในดวงตาของเว่ยชิงเยว่เนื่องจากเธอรู้ว่าทั้งหมดที่สือเหล่ยกล่าวมานั้นเป็นความจริง
