นายน้อยนั่นคือผลวิวัฒนาการธาตุไฟ หมอนั่นพยายามจะชิงมันไปจนเกือบจะฆ่าข้า ราชาอสูรสิงโตกล่าวพร้อมกับชี้ไปที่ต้นไม้สีแดงที่อยู่ไม่ไกล
ฉิงเฟิงรู้สึกตื่นเต้นเมื่อจินตนาการถึงความแข็งแกร่งของเขาที่จะเพิ่มขึ้นด้วยพลังแท้ธาตุไฟจากภายในผลนั่นหลังจากเขาได้กินมันเข้าไป
ฉิงเฟิงรู้ว่าเขาจะต้องใช้วิธีพิเศษบางอย่างถ้าหากเขาต้องการจะเด็ดผลนี้การพยายามออกแรงเด็ดมันย่อมไร้ผลอย่างที่เฮยอาวเคยทำ
โชคดีที่จักรพรรดิราตรีเคยบอกกับฉิงเฟิงถึงวิธีการเด็ดมันไว้ก่อนแล้วเขาจึงเดินไปใกล้ๆต้นไม้สีแดงและชักกระบี่เพลิงคะนองออกมา เขาปิดกั้นเปลวไฟรอบๆต้นไม้ที่พุ่งเข้าหาเขาและคว้าผลไม้สีแดงลูกนั้นอย่างแน่นหนาในทันที
ผลไม้สีแดงลูกนี้ร้อนจัดราวกับว่ามันเป็นคบเพลิงมันร้อนจัดจนทำให้แม้แต่ฉิงเฟิงที่เชี่ยวชาญลมปราณธาตุไฟก็ยังรู้สึกถูกแผดเผา
โชคดีที่ฉิงเฟิงเคยฝึกฝนเคล็ดวิชาจักรพรรดิยุทธ์แท้จริงมาก่อนแล้วมันเป็นเคล็ดวิชาที่ทำให้เนื้อหนังแกร่งขึ้นจนสามารถทานรับความร้อนของมันได้
ฉิงเฟิงออกแรงบิดผลไม้สีแดงลูกนั้นเล็กน้อยและในที่สุดมันก็หลุดจากต้น
โยชิโกะ,พวกนายทุกคนอยู่ตรงนี้คอยคุ้มกันให้ฉัน อย่าให้ใครเข้ามาเด็ดขาด ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยในขณะที่บอกโยชิโกะและคนอื่นๆ
ฉิงเฟิงต้องการเพิ่มระดับพลังของตัวเองด้วยผลวิวัฒน์ลูกนี้เขาจึงบอกให้ทุกคนคอยคุ้มกันให้เขา
เนื่องจากโยชิโกะเป็นผู้หนึ่งที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มของเขาฉิงเฟิงจึงบอกให้เธออยู่ใกล้ๆเขาและคอยระวังทุกฝีก้าว
โยชิโกะพยักหน้าและกระจายตัวทีมเขี้ยวหมาป่ากับราชาอสูรทั้งสองไปรอบๆพื้นที่พวกเขาพยายามเต็มที่เพื่อป้องกันไม่ให้ศัตรูหรือผู้ใดก็ตามมารบกวนฉิงเฟิงในระหว่างการดูดซับพลัง
จากนั้นฉิงเฟิงก็กัดกินผลไม้ลูกนั้นมันมีรสชาติคล้ายกับแอปเปิ้ล แต่เต็มไปด้วยพลังงานที่รุนแรง
กระแสพลังแท้ธาตุไฟที่แข็งแกร่งถูกเผยออกมาทันทีที่ผลไม้ถูกแยกออกมันกลายเป็นคลื่นพลังงานขนาดใหญ่ที่พุ่งเข้าใส่เส้นเลือด กล้ามเนื้อและกระดูกของเขา จากนั้นมันก็หลอมรวมจนบริสุทธ์และในที่สุดก็ผสานเข้าภายในร่างกายของเขา
พลังที่ซุกซ่อนอยู่ภายในผลไม้นั้นยิ่งใหญ่มากมันไม่เพียงแค่รวมอยู่ในร่างกายของฉิงเฟิง แต่มันยังวิ่งเข้าหาตันเถียนของเขาอีกด้วย ตันเถียนเป็นที่กักเก็บพลังลมปราณและพลังแท้ยิ่งมีมากเท่าไหร่คนผู้นั้นก็จะมีพลังมากขึ้นเท่านั้น
พลังแท้ทั้งหมดจากผลวิวัฒน์ธาตุไฟไปรวมกันที่ตันเถียนของฉิงเฟิงและในที่สุดมันก็ก่อตัวเป็นสีเขียวที่หมุนวนรอบๆ
ตูม!
เสียงดังกึกก้องดังออกมาจากร่างกายของฉิงเฟิงซึ่งเกิดการพลังแท้ กำลังแขนของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 12,000 กิโลกรัมแล้วในตอนนี้
12,000กิโลกรัมนั้นเท่ากับความแข็งแกร่งของแกรนด์มาสเตอร์ขั้นปลาย มันคือขั้นที่สองของขอบเขตแกรนด์มาสเตอร์
ยังคงมีพลังงานที่หลงเหลืออยู่ส่วนหนึ่งจากผลไม้ที่ฉิงเฟิงยังคงพยายามดูดซับไว้แต่จู่ๆสายเลือดผู้กลืนกินในร่างกายของเขากลับมีปฏิกิริยาและปล่อยแสงดำออกมาดึงพลังส่วนที่เหลือทั้งหมดไปทำให้ฉิงเฟิงผิดหวังนัก
แกมันไอ้ตัวแดกจริงๆอดอยากนักเหรอ ฉิงเฟิงกลอกตาของเขาและพึมพัมกับสายเลือดผู้กลืนกินในร่าง
ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าสายเลือดของเขาจะแบ่งปันสิ่งที่เขาได้รับทุกครั้งไป
ฉิงเฟิงยืนขึ้นและหักข้อต่อจนเกินเสียงดังก๊อกเพื่อยืดเส้นยืดสายจากนั้นเขาก็ง้างหมัดและชกออกไปจนเกินเกลียวคลื่นสีดำ 12 สายในอากาศทันที
นายท่านยินดีด้วยค่ะ ! ท่านมาถึงช่วงสุดท้ายของขอบเขตแกรนด์มาสเตอร์แล้ว
โยชิโกะกล่าวพร้อมกับมองฉิงเฟิงด้วยความชื่นชมในสายตา
ในความเห็นของเธอฉิงเฟิงเป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะที่หาที่เปรียบไม่ได้ ไม่เพียงแค่เขาจะเข้าถึงพลังเขตแดนทั้งสามสาย แต่ยังมีความสามารถในการบ่มเพาะพลังได้อย่างท้าทายสวรรค์อีกด้วย
ตอนนี้ฉิงเฟิงสามารถเอาชนะแกรนด์มาสเตอร์ขั้นสูงสุดได้โดยไม่ต้องใช้พลังสายเลือดแล้วกล่าวกันตามตรงไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ในขอบเขตแกรนด์มาสเตอร์เมื่อเขาเปิดใช้พลังสายเลือดและอุปกรณ์วิญญาณของเขา
เจ้าหนูลูกน้องทั้งสองของเจ้าไม่ธรรมดาเลยนะ พวกเขาต่างก็มีพลังสายเลือดเช่นกัน จักรพรรดิราตรีกล่าวขึ้นในหัวของฉิงเฟิง
ในความเป็นจริงมีมนุษย์เพียงไม่กี่คนที่มีพลังแห่งสายเลือดมันยากที่จะหาได้สักคนในหมู่คนนับล้าน แต่ตอนนี้ลูกน้องของชายหนุ่มผู้นี้กลับมีพลังสายเลือดในครอบครอง ซึ่งทำให้จักรพรรดิราตรีตกตะลึงไม่น้อย
เขาพบว่านอกจากราชาอสูรสองคนนี้ก็ยังมีโยชิโกะอีกคนที่มีพลังสายเลือดแต่ตอนนี้มีโยชิโกะคนเดียวที่ใช้พลังนี้ได้
ผู้อาวุโสผมเกือบลืมไปเลยถ้าท่านไม่เตือน ผมมีตราผู้พิชิตซึ่งสามารถช่วยให้พวกเขาเปิดใช้งานพลังสายเลือดได้ ฉิงเฟิงตบหัวตัวเองเพราะเขายุ่งจนลืมเรื่องนี้ไปเลย เจ้าหนูเมื่อกี้เจ้าพูดอะไร เจ้ามีตราผู้พิชิตงั้นหรือ !? จักรพรรดิราตรีถามโพล่งขึ้นทันทีด้วยความประหลาดใจ
ตราผู้พิชิตไม่ได้เป็นเพียงตราสัญลักษณ์แต่มันเป็นสิ่งลึกลับที่เคยเป็นที่รู้จักกันในความครอบครองของผู้พิชิต
อาวุโสท่านรู้จักตราผู้พิชิตได้อย่างไร ฉิงเฟิงถามด้วยความแปลกใจ จักรพรรดิราตรีเป็นวิญญาณที่สิงสู่อยู่ในกระบี่เพลิงคะนอง เขาจะรู้จักตราของผู้พิชิตได้อย่างไร
เจ้าหนูเจ้าต้องเก็บรักษามันให้ดี มันจะเป็นประโยชน์ต่อเจ้าอย่างใหญ่หลวงในอนาคต ตอนนี้เจ้าใช้มันเพื่อปลุกพลังสายเลือดของสองคนนั่นก่อน เรื่องอื่นเดี๋ยวว่ากันทีหลัง จักรพรรดิราตรียิ้มเล็กน้อยและไม่ตอบคำถามของฉิงเฟิงในทันที
ฉิงเฟิงพยักหน้าและไม่ถามอีกต่อไปเนื่องจากเขารู้ว่ามันไม่จำเป็นต้องซักไซ้ เมื่อถึงเวลานั้นจักรพรรดิราตรีคงจะบอกเขาเอง
สิงโต,มังกรเขียว ฉันจะช่วยกระตุ้นพลังสายเลือดของพวกท่าน ฉิงเฟิงยิ้มขณะที่บอกให้ทั้งคู่มาหาเขา
นายน้อยท่านสามารถปลุกพลังสายเลือดของพวกเราได้หรือครับ ทันใดนั้นใบหน้าของราชาอสูรทั้งสองคนก็เปลี่ยนไป
การได้ปลุกพลังสายเลือดนั้นเป็นความใฝ่ฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาพวกเขาเคยพยายามกันมาตลอดแต่ก็ล้มเหลวเสมอ
หลังจากได้ยินที่ฉิงเฟิงพูดว่าสามารถปลุกพลังสายเลือดให้พวกเขาได้ทั้งสองต่างก็ตื่นเต้นดีใจกันเป็นอย่างมาก
ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและพยักหน้าจากนั้นเขาก็หยิบตาผู้พิชิตออกมาโดยไม่ต้องพูดอะไรมาก
เขาส่งพลังเข้าสู่ตราผู้พิชิตและท่องบทสวดเล็กน้อยจากนั้นก็มีข้อความขนาดเล็กปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของมัน ซึ่งคำเหล่านี้มีขนาดเล็กเท่ากับลูกอ๊อดที่สามารถอ่านได้เพียงแค่ฉิงเฟิงเท่านั้น คำเหล่านี้เป็นวิธีกระตุ้นพลังสายเลือดของราชาอสูรทั้งสิบคนแต่ละคนจะมีคำไม่เหมือนกัน หลังจากฉิงเฟิงพบคำของพวกเขา เขาก็เริ่มปลุกพลังให้ทั้งสองทันที
สายเลือดของราชาอสูรสิงโตนั้นคือราชสีห์ทองคำโบราณมันเป็นสายเลือดที่ทรงพลังที่สามารถเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นสิงโตทองคำที่อยู่ยงคงกระพันได้เมื่อมันถูกปลุกพลังขึ้นมา
ตามตำนานกล่าวว่าบรรพบุรุษของราชสีห์ทองคำนั้นสามารถกลืนทั้งเมืองได้ในครั้งเดียว พลังของเขาไม่อาจปฏิเสธได้ !
บรรพบุรุษของพวกเราคือราชสีห์ทองคำศักดิ์สิทธิ์ซึ่งสามารถกลืนทั้งนภาและปฐพีได้ด้วยสายเลือดอันบริสุทธิ์จากโลกที่ห่างไกล …
ฉิงเฟิงบอกคำพูดเหล่านี้ต่อราชาอสูรสิงโตถึงวิธีที่จะเปิดใช้งานพลังสายเลือดและปล่อยให้เขาเปิดใช้งานพลังสายเลือดของบรรพบุรุษด้วยตัวเอง
ในขณะเดียวกันฉิงเฟิงก็ได้ส่งพลังแท้เข้าสู่ตราผู้พิชิตเพื่อชักนำเงาร่างของราชสีห์ทองคำขนาดมหึมาเพื่อให้ราชาอสูรสิงโตได้รับรู้ว่าบรรพบุรุษของเขามีลักษณะอย่างไร
