ตอนที่ 986 บำบัดเยียวยาฉินอ้าวเทียน
ท่านพ่อมันเป็นความจริง หลี่ฉิงเฟิงสังหารอาวุโสหนึ่ง, ฉินฮาวไปแล้ว
ฉินเซียนจื่อขมวดคิ้วและอธิบายต่อไปเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าจ้าวตำหนักไม่เชื่อคำพูดของเธอ
หลี่ฉิงเฟิงด้วยนามแห่งตำหนักโห่วเย่อหวงตี้ ข้าขอขอบคุณเจ้ามาก ฉินอ้าวเทียนคำนับและกล่าวขอบคุณด้วยความเคารพ เขารู้ว่าบุตรสาวย่อมไม่โกหกเขา ดังนั้นเมื่อเธอกล่าวยืนยันอีกครั้งว่าหลี่ฉิงเฟิงคือผู้ที่สังหารอาวุโสหนึ่ง เขาจึงต้องยอมรับว่ามันเป็นความจริง
ท่านจ้าวตำหนักไม่ต้องมากมารยาทเช่นนี้ คุณหนูฉินกับผมเป็นสหายที่ดีต่อกัน นี่คือสิ่งสมควรแล้ว ฉิงเฟิงพยักหน้าแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม
พรวด! ทันใดนั้นฉินอ้าวเทียนก็พ่นเลือดออกมาเต็มปากใบหน้าของเขาซีดเซียวอย่างสาหัสเนื่องจากแก๊ซสีดำจำนวนมากเริ่มมารวมตัวกันบริเวณหน้าผากของเขาอีกครั้ง
แย่แล้วพลังปีศาจในร่างกายของท่านพ่อกำเริบอีกแล้ว เมื่อเห็นอาการที่ย่ำแย่ของฉินอ้าวเทียน ใบหน้าของฉินเซียนจื่อก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
ฉินอ้าวเทียนเคยถูกมารปีศาจลอบโจมตีและยังคงมีพลังงานปีศาจหลงเหลืออยู่ในร่างกายของเขามันเริ่มกัดเซาะอวัยวะภายในของเขาเรื่อยๆ
ฉิงเฟิงและฉินเซียนจื่อรีบเปิดประตูห้องขังและพาฉินอ้าวเทียนออกจากคุกอย่างรวดเร็วเขาไม่ควรอยู่ที่นี่นานเกินไปเพราะในคุกทั้งมืดมิดและเปียกชื้นซึ่งอาจทำให้อาการกำเริบมากยิ่งขึ้น
ฉิงเฟิงนำตัวฉินอ้าวเทียนไปที่ห้องด้านนอกและตรวจดูชีพจรของเขาเขาพบว่าชีพจรของฉินอ้าวเทียนอ่อนแอและเต้นอ่อนมากพลังปีศาจได้แทรกซึมทุกส่วนของร่างกายไปแล้ว
พี่ใหญ่หลี่ท่านพ่อของข้าเป็นอย่างไรบ้าง ร่องรอยที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวลปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของฉินเซียนจื่อ ด้วยรอยน้ำตาที่ปรากฏตรงหางตาของเธอ เธอเรียกเขาว่าพี่ใหญ่หลี่
ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและกล่าวว่า อวัยวะภายในของเขาได้ถูกกัดเซาะด้วยพลังปีศาจและเขายังได้รับบาดเจ็บสาหัส ฉันต้องรีบปรุงยาอายุวัฒนะโดยเร็วที่สุดเพื่อช่วยชีวิตเขา
พี่ใหญ่หลี่งั้นท่านก็รีบทำเลย ฉินเซียนจื่อกล่าวด้วยท่าทางที่เป็นกังวล เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงความเป็นความตายของพ่อเธอเอง ดังนั้นเธอจึงกังวลอย่างมาก
ฉันต้องการของสามสิ่งในการปรุงยาตอนนี้ฉันมีผลเพลิงกับหญ้ามังกรแล้ว ยังขาด…. ดอกไม้แห่งสรวงสวรรค์
มีมี พวกเรามีดอกไม้แห่งสรวงสวรรค์ในคลังสมบัติของตำหนัก ข้าจะรีบไปนำมันมาให้ท่านโดยเร็ว
เยี่ยมมากงั้นไปเอามันมาให้เร็วที่สุด ! ฉันจะเริ่มปรุงยาแล้ว ฉิงเฟิงกล่าว
ด้วยความที่เป็นห่วงชีวิตพ่อของเธอฉินเซียนจื่อมุ่งหน้าไปยังคลังสมบัติของตำหนักด้วยความเร็วสุดชีวิต ไม่นานนักเธอก็กลับมาพร้อมกับดอกไม้แห่งสรวงสวรรค์
ดอกไม้แห่งสรวงสวรรค์ดอกนี้มีสีดำซึ่งเป็นประเภทที่หายากมากเพราะโดยทั่วไปแล้วดอกไม้ชนิดนี้จะมีสีอื่น เช่น แดง ขาว ชมพู หรือม่วง
มันยอดเยี่ยมมากที่ดอกไม้แห่งสรวงสวรรค์ดอกนี้เป็นสีดำเพราะจะทำให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดในการปรุงยา
ดอกไม้นี้มีทั้งหมดเจ็ดกลีบซึ่งแตกต่างจากดอกไม้ทั่วไปที่มีห้ากลีบและทั้งเจ็ดกลีบนี้ดูน่าอัศจรรย์มากด้วยแสงสีดำส่องประกายออกมา
ฉิงเฟิงรู้ว่าเวลามีค่าเกินกว่าจะเสียดังนั้นเขาจึงนำดอกไม้แห่งสรวงสวรรค์ไปที่ห้องปรุงยาทันที
ในฐานะที่เป็นกองกำลังระดับสูงตำหนักโห่วเย่อหวงตี้มีห้องปรุงยาขนาดใหญ่ที่มีเตาปรุงยานามว่า ‘เตาหลอมแห่งจักรพรรดิเพลิง’
เตาจักรพรรดิเพลิงนี้มีประวัติยาวนานหลายพันปีมันเป็นอุปกรณ์วิญญาณประเภทเตาปรุงยาและได้รับการตกทอดต่อๆกันมาหลายชั่วอายุคน แม้กระทั่งมีการกล่าวกันว่าเตาปรุงยานี้คงอยู่มานับตั้งแต่เริ่มก่อตั้งตำหนัก
เป็นเรื่องน่าเสียดายที่สาวกส่วนใหญ่ของตำหนักโห่วเย่อหวงตี้ไม่ประสบความสำเร็จในศาสตร์แห่งการปรุงยาแม้ว่าที่นี่มีจะนักปรุงยาไม่น้อย แต่พวกเขาก็ไม่เก่งกาจชำนาญพอ ซึ่งเป็นผลทำให้พวกเขาไม่สามารถสร้างและสกัดกลั่นยาระดับจิตวิญญาณได้
ฉิงเฟิงนำผลเพลิงและดอกไม้แห่งสรวงสวรรค์โยนลงไปในเตาจักรพรรดิเพลิงจากนั้นเขาก็เฉือนนิ้วชี้จนเกิดบาดแผลเล็กน้อยเพื่อนำหยดเลือดใส่ลงไปในเตา
ก่อนหน้านี้เขาเคยกินหญ้ามังกรเข้าไปแล้วดังนั้นเลือดของเขาจึงมีฤทธิ์ตกค้างจากสมุนไพรชนิดนั้นซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญของยาอายุวัฒนะ
ฉิงเฟิงหยิบตำรา‘ศาสตร์ปรุงยาของราชายาทิพย์’ ออกมาและทำมือเป็นลักษณะคล้ายผนึกแปลกๆตามตำราการปรุงยาอายุวัฒนะ จากนั้นเขาก็เริ่มลงมือสกัดกลั่นยาทันที
มีถ่านหินที่มีค่าอยู่ภายใต้เตาปรุงยามันถูกใช้ทำเป็นเชื้อเพลิงที่สามารถรักษาอุณหภูมิความร้อนในการปรุงยาได้
แน่นอนว่าการพึ่งพาอุณหภูมิที่คงที่ของหินถ่านนั้นยังไม่เพียงพอที่จะปรุงยาอายุวัฒนะเขายังต้องการเปลวไฟอีกชนิดหนึ่งเพื่อให้ได้อุณหภูมิที่สูงขึ้น
ฉิงเฟิงอัดแน่นพลังแท้ธาตุไฟของเขาและเปลี่ยนให้มันเป็นกลุ่มก้อนเปลวเพลิงจำนวนมากเขาส่งพวกมันไปที่ใต้เตาเพื่อใช้พวกมันในการควบคุมสกัดกลั่นยาและวัตถุดิบภายใน
ด้วยความช่วยเหลือจากเปลวไฟของเขาวัตถุดิบภายในเตาก็เริ่มละลายและในที่สุดก็กลายเป็นเม็ดยาที่มีขนาดเท่าหัวแม่มือ
มันเป็นเม็ดยาสีเขียวที่มีเปลวไฟกะพริบอยู่บนพื้นผิวและมีกลิ่นหอมของสมุนไพรโชยออกมา
ยาอายุวัฒนะเสร็จแล้ว เมื่อมองที่มัน ดวงตาของฉิงเฟิงก็แสดงให้เห็นถึงความสุขใจ
ฉิงเฟิงหยิบยาออกจากเตาและเดินออกจากห้องปรุงยา
พี่ใหญ่หลี่ท่านปรุงยาสำเร็จหรือไม่ ฉินเซียนจื่อถามด้วยความปรารถนา ร่องรอยของความกระตือรือร้นปรากฏบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเธอ
เป็นที่แน่นอนว่าฉินเซียนจื่อย่อมอยู่ไม่สุขเพราะยานี้เป็นตัวชี้ชะตาชีวิตพ่อของเธอว่าจะเป็นหรือตาย ฉิงเฟิงพยักหน้าและกล่าวว่า เสร็จสมบูรณ์แล้ว
สัมผัสแห่งความตื่นเต้นปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวลของฉินเซียนจื่อเมื่อเธอได้ยินคำพูดของฉิงเฟิงเธอตื่นเต้นดีใจมากจนเสนอจูบให้เขาโดยตรง
ริมฝีปากของเธอนั้นช่างอ่อนนุ่ม,หอมหวานและบอบบาง มันให้ความรู้สึกที่ดีเมื่อได้จูบเธอ
ฉิงเฟิงต้องการจะกอดจูบเธอให้นานกว่านี้แต่เขาก็ต้องละทิ้งความคิดในหัวเพราะฉินอ้าวเทียนกำลังรอความช่วยเหลือจากเขาอยู่
เขารีบเดินไปที่อีกห้องหนึ่งพร้อมยาอายุวัฒนะที่เพิ่งปรุงเสร็จฉินอ้าวเทียนกำลังนอนอยู่บนเตียงในขณะที่เขาหมดสติไปไม่นานหลังจากถูกนำตัวออกจากคุกใต้ดิน ก๊าซสีดำปกคลุมใบหน้าและร่างกายของเขาอย่างสมบูรณ์ซึ่งเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าอวัยวะภายในของเขาถูกกัดเซาะอย่างรุนแรง
ใบหน้าของฉิงเฟิงเปลี่ยนไปเขารีบนำยาใส่ปากของฉินอ้าวเทียนอย่างรวดเร็ว
เมื่อยาเข้าไปในปากของเขามันก็กลายเป็นเหมือนลำธารที่อบอุ่นสายหนึ่งซึ่งช่วยบำรุงร่างกายของเขาด้วยประสิทธิภาพที่ดีเยี่ยม มันขจัดและยับยั้งก๊าซสีดำทั้งหมดออกจากร่างกายของเขาในเวลาไม่นาน
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าประสิทธิภาพของเม็ดยาระดับวิญญาณนั้นช่างทรงพลังมากเพียงใช้เวลาชั่วครู่ก็สามารถกำจัดก๊าซพิษสีดำเหล่านั้นได้ทั้งหมด
ฉินอ้าวเทียนค่อยๆลืมขึ้นและกล่าวด้วยอย่างไม่แน่ใจว่า ข้าตายไปแล้วหรือ
เขารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขานั้นร้ายแรงเพียงใดเขาได้รับบาดเจ็บจากฝีมือของปีศาจนอกรีตที่แข็งแกร่งสุดขั้วผู้หนึ่ง พิษพลังปีศาจของมันกัดกร่อนร่างกายของเขา
ท่านพ่ออย่าพูดเรื่องไร้สาระ ท่านยังไม่ตาย ! หลี่ฉิงเฟิงปรุงยาอายุวัฒนะระดับวิญญาณเพื่อขจัดพลังงานปีศาจในร่างกายของท่าน ท่านหายดีแล้ว ฉินเซียนจื่อกล่าว ยาอายุวัฒนะ
!
ใบหน้าของฉินอ้าวเทียนเปลี่ยนไปดวงตาเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ เขาคือจ้าวตำหนักโห่วเย่อหวงตี้ซึ่งเป็นกองกำลังระดับซุปเปอร์ ดังนั้น เขาย่อมรู้ดีถึงคุณค่าของยาอายุวัฒนะระดับวิญญาณ มันเป็นยาที่มีเพียงนักปรุงยาระดับราชาเท่านั้นที่สามารถสกัดกลั่นมันออกมาได้
ชายหนุ่มผู้นี้เป็นนักปรุงยาระดับราชางั้นหรือ
เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้ข้อนี้ใบหน้าของฉินอ้าวเทียนก็เปลี่ยนไปในขณะที่เขารู้สึกว่าเรื่องนี้มันน่าตกใจยิ่งกว่าการที่อาวุโสหนึ่งถูกเขาสังหารเสียอีก
นักปรุงยาระดับราชานั้นหาได้ยากยิ่งมีเพียงไม่กี่คนที่ได้รับฉายานี้เพราะคนผู้นั้นจะต้องมีพรสวรรค์อันยิ่งใหญ่ในด้านการปรุงยา
เจ้าเป็นนักปรุงยาระดับราชาเช่นนั้นหรือ…. ฉินอ้าวเทียนถามด้วยสีหน้าตกใจ
ฉิงเฟิงพยักหน้าเนื่องจากเขาเป็นผู้ที่ครอบครองศาสตร์แห่งการปรุงยาของราชายาทิพย์เซียวหยุน อีกทั้งในตอนนี้เขายังสามารถปรุงยาอายุวัฒนะได้สำเร็จ เขาก็เหมือนนักปรุงยาระดับราชาในอีกแง่หนึ่ง
ดั่งโบราณว่าไว้…..คลื่นลูกหลังผลักคลื่นลูกหน้า เหล่ารุ่นเยาว์ในยุคนี้ช่างน่าเลื่อมใสและน่ายกย่องในพรสวรรค์ความสามารถยิ่งนัก ฉินอ้าวเทียนจ้องมองไปที่ฉิงเฟิงอย่างลึกซึ้ง แววตาเต็มไปด้วยความสรรเสริญ
เมื่อครู่ฉินอ้าวเทียนไม่เข้าใจว่าทำไมบุตรสาวของเขากุมมือของหลี่ฉิงเฟิงแต่ในที่สุดเขาก็เริ่มตระหนักได้แล้วว่า หลี่ฉิงเฟิงเป็นชายหนุ่มอัจฉริยะ และอัจฉริยะอย่างผิดมนุษย์ราวกับเป็นปีศาจ ไม่แปลกที่บุตรสาวของเขาจะชื่นชอบ
