นามสกุลเมิ่งและชื่อคือเทียน
เมิ่งเทียน?!
ถ้ามีชื่อหนึ่งบนโลกนี้มันคงเป็นชื่อที่เผ่าปีศาจไม่มีทางลืมเพราะเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเทพสงครามเมิ่งเทียน
ด้วยพลังของเขาสามารถไล่ตามจักรพรรดิปีศาจฉือคงไปที่เมืองเงาเลือดและสังหารเขาลงต่อหน้าปีศาจนับหมื่นตน
จนกระทั่งตอนนี้…
รอยฟาดฟันของดาบยังคงมีอยู่ที่เมืองเงาเลือด
ความทรงจำที่ตรึงอยู่ในใจของเหล่าปีศาจพวกเขาจำได้ดีว่าโดนดูถูกและเกลียดชังแค่ไหน อย่างไรก็ตามพวกเขาต่างหวาดกลัวในตัวตนของเทพสงคราม
เมิ่งเทียน?!
เขาคือเทพสงครามเมิ่งเทียน?! เทพสงคราม…ยังไม่ตาย? เขายังมีชีวิตอยู่?!
เหล่าทหารปีศาจต่างนิ่งงันมันเป็นชื่อเดียวที่ทำให้ปีศาจนับหมื่นต้องสั่นกลัว
เขาคือเมิ่งเทียนงั้นหรือ?! ฉานยู่ที่กำลังต่อสู้กับทหารปีศาจหยุดคลื่อนไหวและมองด้วยความไม่เชื่อ
ในฐานะราชินีของดินแดนภูเขาทางใต้นางจะไม่เคยได้ยินตำนานที่เกิดขึ้นที่เมืองเงาเลือดได้ยังไง?
เทพสงครามคือคนที่ยืนอยูบนจุดสูงสุดของโลก
เมิ่งเทียน?!เมิ่งเทียนยังไม่ตาย?! หัวหน้าถิ่นฐานทั้งสองมองหน้ากันด้วยความตกใจ
ในขณะเดียวกันท่ามกลางทหารปีศาจก็เต็มไปด้วยความโกลาหลแววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
ท่านเทพอสูรเขาคือเมิ่งเทียน! เทพสงครามเมิ่งเทียน!
เป็นไปได้ยังไง?เทพสงครามเมื่องเทียนยังไม่ตายงั้นหรือ?!
ทหารปีศาจตะโกนออกมาด้วยความไม่เชื่ออย่างไรก็ตามพลังที่ถูกปล่อยออกมาจากร่างนั้นบังคับให้ต้องเชื่อ
ทหารปีศาจอยากจะบอกหลินจีว่าผู้ที่แข็งแกร่งตรงหน้าเป็นใครยังก็ตามดูเหมือนหลินจีจะไม่ได้ยินแม้แต่น้อย
พุ่บ!ร่างของหลินจีลอยออกไปเกิดเป็นเส้นแสงบนท้องฟ้าก่อนจะล่วงลงกับพื้นอย่างแรง
หมัดจากร่างนั้น
ต่อยไปที่หน้าของหลินจีแม้ส่วนอื่นๆของร่างกายนางปกคลุมไปด้วยเกล็ดหนา
…
ทหารปีศาจมองดูด้วยปากที่อ้าแข็งค้างนี่เป็นครั้งที่สามแล้วที่หลินจีถูกส่งลอยออกไปด้วยร่างที่อยู่ตรงหน้า อ่า…อ่อนแอจริงๆ ร่างนั้นเริ่มพูดออกมาก่อนจะมองไปยังทหารปีศาจนับพันโดยรอบ
เหล่าปีศาจสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวในขณะที่พวกเขาพยายามหลบสายตาจากเมิ่งเทียน
เมิ่งเทียนหัวเราะ
เขาหัวเราะด้วยความสนุกสนานและดูถูกเสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วท้องฟ้าย่ามค่ำคืน
ฮ่าฮ่าฮ่า…ฮ่าฮ่าฮ่า
…
โฮก!!! ขณะที่ร่างนั้นกำลังหัวเราะหลินจียืนขึ้นพร้อมกับส่งเสียงคำรามออกมา
เทพอสูร!
เทพอสูรท่านไม่เป็นไรใช่ไหม?
เขาคือเมิ่งเทียนและเป็นเทพแห่งสงคราม!
ทหารปีศาจเคลื่อนที่เข้าหาหลินจีพร้อมกับตะโกนออกไป เมิ่งเทียน? ความสับสนเกิดขึ้นในดวงตาของหลินจีนางมีท่าทีที่แปลกไปราวกับว่าพึ่งสูญเสียความทรงจำ
อย่างไรก็ตามดวงตาของนางเบิกกว้างขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับจ้องมองอย่างเย็นชา
ตำนาน…เมิ่งเทียน? เทพสงครามเมิ่งเทียน? เมิ่งเทียนที่ผ่าเมืองเงาเลือดออกเป็นสองด้วยดาบของเขา?! หลินจีพึมพำกับตัวเองขณะที่พยายามคิดในใจ สีหน้าของนางก็มืดลง ไร้สาระ คนที่ตายไปแล้วกลับมามีชีวิตได้ยังไง?
ใช่แล้วคนตายจะกลับมามีชีวิตได้ยังไงกัน? ร่างนั้นพยักหน้าและเดินเข้าไปหาหลินจี
คนตาย…จะกลับมามีชีวิตวิตได้ยังไง?หมายความว่าไง? หลินจกำมือแน่นและก้าวถอยเล็กน้อย
เดาดูสิใช้ใบหน้าที่งดงามของเจ้าเดาดู ร่างนั้นจ้องมองไปที่หลินจีด้วยความดูถูก
ทำไมข้าต้องเดา! หลินจีเคลื่อนเคลื่อนไหวอีกครั้ง
นั่นเพราะร่างนั้นค่อยๆเข้าใกล้นางมากขึ้นดังคำที่ว่า ‘ผู้ที่โจมตีก่อนย่อมได้เปรียบ ผู้ที่โจมตีทีหลังจะพ่ายแพ้’ ในระยะที่ใกล้เท่านี้หากหลินจีไม่โจมตีก่อน นางอาจต้องตกอยู่ในความเสียเปรียบแล้วจริงๆ
หลินจีปล่อยหมัดไปด้านหน้า
อย่างไรก็ตามทันทีที่นางเคลื่อนไหวร่างของนางแข็งค้างอีกครั้งและรู้สึกราวกับว่าสายฟ้าไหลผ่านไปทั่วร่างกาย
จากนั้น…
ไม่…ไม่มี ‘จากนั้น’
นางถูกส่งลอยออกไปอีกครั้งอย่างไรก็ตามร่างนั้นโจมตีนางโดยตรงและรุนแรงอย่างมาก
พร่วด!หลินจีกระอั่กเลือดออกมาเปรอะเปื้อนทั่วเกล็ดสีดำ
เกิดอะไรขึ้นทำไมข้า … หลินจียืนขึ้นอีกครั้งพร้อมหายใจอย่างหนักและมองดูร่างที่ใกล้เข้ามาด้วยความไม่เชื่อ
นางรู้สึกราวกับว่าร่างกายควบคุมไม่ได้อย่างที่ต้องการในตอนที่ปล่อยหมัดออกไปก่อนหน้านี้
หรือมากกว่านั้นไม่ใช่แค่ร่างกายแข็งค้าง แต่เกิดความสับสนราวกับสมองของนางขาดการเชื่อมต่อกับร่างกายไปแล้ว
ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้?
ทำไม?
ไม่มีใครตอบคำถามของหลินจีได้ในขณะที่นางถูกส่งลอยออกไปอีกครั้งและล่วงกระแทกพื้นท่ามกลางทหารปีศาจมากมาย
อ้าก!
อ้าก…
ทหารปีศาจกรีดร้องออกมาเพราะเกล็ดที่แหลมคมหล่นกระแทกพวกเขาปีศาจบางตนตายเพราะความรุนแรงจากแรงกระแทกที่ร่างของหลินจีตกลงมา
มันเป็นฉากที่ดูเกินจริงและน่าตกใจ ทหารปีศาจฉานยู่ เหยียนหยาและหัวหน้าถิ่นฐานทั้งสองต่างก็ตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
หลินจีที่เป็นถึงเทพอสูรจากสงครามโบราณกลับถูกส่งลอยกระเด็นออกไปหลายครั้งนางไม่สามารถต่อต้านได้แม้แต่น้อย
เขาแข็งแกร่งเกินไป!
นี่คือพลังของคนที่ครั้งหนึ่งเคยยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกงั้นหรือ?
เทพสงครามเมิ่งเทียน!
เจ้า…เจ้าทำอะไรกับข้า… หลินจีพูดไม่ออกแม้นางจะรู้สึกว่าตัวเองมีพลังไม่น้อยไปกว่าร่างตรงหน้า แต่นางไม่รู้ว่าทำไมนางถึงไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้
นอกจากนี้สิ่งที่ทำให้นางโกรธมากกว่าเดิมคือ…
ชายตรงหน้าได้ชกและเตะใบหน้าของนางหลายคราโดยไม่คิดจะเมตตาแม้แต่น้อย
ใบหน้าที่งดงามของนาง! หลินจีอยากจะร้องไห้ใบหน้าที่นางทะนุถนอมอย่างดีตอนนี้กลับบวมเหมือนหัวหมู
เขาเตะที่อื่นของนางได้ไหม?
ตึ้ง!เท้าเหยียบลงบนใบหน้าของหลินจีอีกครั้ง
ข้ามีคำถามหนึ่งเจ้าอยากตายไหม? ชายคนนั้นกล่าวพร้อมมองไปยังทหารปีศาจรอบๆ เขาขยี้เท้าไปมาบนใบหน้าของหลินจี
อา…
หนี!
ถอยเร็ว!
ทหารปีศาจมองหน้ากันก่อนที่พวกเขาจะวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว ไม่มีใครหวาดกลัวความตาย แต่ไม่มีใครอยากตายด้วยสภาพแบบหลินจี
ยิ่งไปกว่านั้นต่อให้มีทหารนับพันแต่ต่อหน้าเทพสงครามเมิ่งเทียนที่เอาชนะหลินจีได้ พวกเขาจะเอาชนะได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้น…
พวกเขายินดีที่ต้องกลับไปส่งข่าวให้หยุนชิงวูเกี่ยวกับเมิ่งเทียนดีกว่าการที่พวกเขายอมตายที่นี่
บอกหยุนชิงวูถ้านางกล้าโจมตีถิ่นฐานของดินแดนภูเขาทางใต้ ข้าไม่กลัวที่จะสร้างรอยดาบอีกรอยให้กลับเมืองเงาเลือด! เสียงของเมิ่งเทียนดังก้องไปทั่วอากาศ
ด้านหลินจีที่นอนอยู่บนพื้นพยายามอย่างมากที่จะลุกขึ้นมาอย่างไรก็ตามไม่ว่านางพยายามแค่ไหนนางกลับไม่สามารถทำได้
เป็นเพราะการโจมตีนั้น!นิ้วที่ราวกับดาบ! หลินจี่โกรธและเกลียดมาก ในเวลาเดียวกันนางก็รู้สึกอับอายเช่นกัน ทำไมร่างกายของข้าถึงเคลื่อนไหวไม่ได้? มันเป็นวิชาอะไรกัน?หรือว่า…มันจะเป็นวิชาที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมวิญญาน?!
ตูม!
แท่งสีดำขนาดยักษ์ปรากฎขึ้นบนอากาศและกระแทกเข้ากับหลังหัวของหลินจีหัวของนางมึนงงก่อนที่ดวงตาจะค่อยๆปิดลง แต่ก่อนที่ดวงตาจะปิดสนิทเมิ่งเทียนปรากฎตรงหน้านางอีกครั้ง
นิ้วของเขาโจมตีเข้ามาที่หัวนางอีกครั้ง
จากหน้าผากผ่านไปทั่วสมองร่างกาย และจิตวิญญาน
จากนั้นร่างของนางก็กระเด็นออกไปและหล่นลงกับพื้น
จิตวิญญาน…
มันเป็นการโจมตีทางจิตวิญญานเอาไว้ใช้กับอสูรที่มีร่างกายแข็งแกร่ง!
…
สองวันต่อมาที่เมืองเงาเลือดข่าวที่หลินจีได้แพ้การต่อสู้นอกถิ่นฐานราชสีห์คำรามได้มาถึง
และในวันที่ห้าข่าวนี้ได้กระจายไปทั่วโลก
เมิ่งเทียนยังมีชีวิตอยู่! เทพสงครามเมิ่งเทียน!
เขาเป็นความหวังของมนุษยชาติ!
มนุษย์ที่สิ้นหวังหลังจากได้ข่าวการกลับมาของเมิ่งเทียนพวกเขาราวกับได้เห็นแสงสุดท้ายของความหวัง
พวกเขาไม่สนใจว่าคนตายอย่างเมิ่งเทียนจะกลับมามีชีวิตได้ยังไงเพราะมันไม่สำคัญอีกต่อไป
ความหวัง!
พวกเขาต้องการความหวัง!
นอกจากนี้การที่เขาได้เอาชนะหลินจีพิสูจน์ถึงความสามารถของเขา!
ตำนานที่กลับมามีชีวิตอีกครั้ง
…
ในเมืองเงาเลือดจักรพรรดิหยุนมองหยุนชิงวูและหลินยู่เงียบๆ
คนที่ตายไปนานแล้วจะกลับมามีชีวิตได้ยังไง? เสียงของจักรพรรดิหยุนไม่ได้ดังมากแต่มันแสดงให้เห็นถึงความสับสนของเขา
บางทีเขาอาจจะไม่ได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาก็ได้ หลินยู่กล่าวขึ้นมา
เทพปีศาจท่านกำลังบอกว่าบางคนใช้ชื่อของเมิ่งเทียนงั้นหรือ? อย่างไรก็ตามหลินจีถูกเขาจับไปแล้ว! จักรพรรดิหยุนหรี่ตา
เขาไม่มีทางเชื่อเรื่องไร้สาระเช่นนั้นแต่หลินจีแพ้นั้นเป็นความจริง
ในปัจจุบัน…
จะมีมนุษย์คนไหนที่สามารถจับตัวหลินจีไปได้?
ไม่มีความเป็นไปได้อื่นนอกจากเซียนสงครามเมิ่งเทียนกลับมามีชีวิตจริงๆ
ข้าสามารถตรวจสอบได้จากรายงานการต่อสู้ถ้าให้โอกาสกับข้า หลินยู่กล่าวพร้อมหันไปมองหยุนชิงวู
เจ้าจะตรวจสอบยังไง? สายตาของหยุนชิงวูยังคงทอดยาวไปยังทางเหนือ
จากระยะทางใช้เวลาสามวันถึงจะไปถึงที่นั่นถ้าเขาอยู่ที่ดินแดนภูเขาทางใต้จริงๆต้องใช้เวลาถึงห้าวันกว่าจะไปถึงอาณาจักรเซี่ย ถ้าข้าไปตรวจสอบดูอาจจะเห็นอะไรที่ชัดเจนมากขึ้น หลินยู่กล่าว
ไม่ หยุนชิงวูส่ายหน้า จากสถานการณ์ปัจจุบันเมื่อเจ้าไปถึงเขาอาจจะสัมผัสถึงบางอย่างที่ผิดปกติได้ ข้าคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องดีเท่าไรนัก
ข้าเข้าใจในเมื่อข้าไม่สามารถไปได้ พวกเราสามารถส่งรองหัวหน้าไปสังเวยแทนได้ หลินยู่กล่าวต่อไป
สังเวยรองหัวหน้าดินแดนปีศาจ?! จักรพรรดิหยุนหรี่ตาจากนั้นก็มองไปที่หยุนชิงวูและหลินยู่ ท่านหมายความว่ายังไง เทพปีศาจ?
……………………………………..
