Chapter 257: พวกเขาจะต้องโดนลงโทษ
หลังจากที่สังหารเนียนลู่หยุน เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งก็พาทีมของเขาออกมาและพบกับถนนที่ว่างเปล่า…
“ผู้เล่นของพันธมิตรปึกแผ่นอยู่ที่ไหนกันทั้งหมด?”หัวใจสายฟ้าอันบ้าคลั่งพูดออกมาดังก้อง
“ผู้เล่นที่ผ่านพื้นที่นี้มีเพียงแค่สามคนนั่นที่พึ่งออกมจากโณงเตี๊ยม แต่พวกเราก็ไล่พวกเขาไปแล้ว…”ผู้เล่นที่ยืนเฝ้ายามอยู่ด้านนอกพูดกลับ
“อึ้ก!”
เมื่อพวกเขาได้ยินดังนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างก็ลงตัวในความคิดของเทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่ง
“พวกเราโดนหลอก!!!”
“บอสหมายถึงอะไรครับ?”คนอื่นตะโกน ไม่มีใครตระหนักได้ถึงสิ่งที่เขาตระหนักออกมา
“ผู้เล่นทั้งสามคนที่พวกเราเผชิญหน้ากับปราสาทหน้าผาโลหะอาจจะไม่ได้มาจากพันธมิตรปึกแผ่น…”เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งพึมพำ
“เป็นไปไม่ได้! มันจะมีผู้เชี่ยวชาญที่มีระดับเดียวกับเนียนลู่หยุนอีกงั้นเหรอ?”คนที่เหลือถามตรงๆ
แม้กระทั่งเนียนลู่หยุนก็ยากมากเกินกว่าที่พวกเขาจะสามารถจัดการได้แล้ว ถ้ามันมีนักต่อสู้ที่มีความสามารถเก่งกาจเช่นนั้นอีกแล้วมันจะมีค่าอะไรในการเล่นเกมนี้กัน?
“อาจจะไม่มีในเขตของพวกเรา แต่คนอื่นละ?”
“เขตอื่น? มันมีคนแบบนั้นอีกเหรอ?”
“ใช่! มันมีอีกคนหนึ่งในเขต 7 เมืองรัตติกาล!!”หัวใจสายฟ้าอันแห่งธรรมชาติก็ตาโตขึ้น
“เมืองรัตติกาล…นายหมายถึงกระทิงเหล็กงั้นเหรอ?”พร้อมกับการแจ้งเตือนจากหัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาติ คนอื่นก็เริ่มที่จะระลึกได้ถึงชื่อของหวังหยู่ ตั้งแต่ที่พวกเขาต่างเป็นผู้เชี่ยวชาญทั้งหมด พวกเขาก็จะใช้เวลาว่างของพวกเขาเข้าไปในเว็บบอร์ดและอ่านข้อมูลเกี่วกับเขตอื่น ข่าวที่พวกเขาเห็นส่วนมากก็คือเรื่องราวหรือวิดีโอของหวังหยู่!
“มันน่าจะเป็ฯแบบนั้นแหละ! หมอผีที่มีสกิลซัมมอนด้วยเช่นกัน จากที่ฉันรู้ มันก็น่าจะมีเพียงคนเดียวในเกม…พวกเขามีสกิลหมู่อีกด้วย! หนึ่งในผู้เล่นหายากที่มีสกิลหมู่ก็อยู่ในกิลด์เดียวกันกับกระทิงเหล็ก!”เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งพูดต่อ
“และอีกเรื่องหนึ่ง นายเชื่อจริงๆเหรอว่า พันธมิตรปึกแผ่นจะเริ่มสงครมกับพวกเราอย่างไม่มีเหตุผลแบบนี้?”
“รอก่อน ไม่ใช่ว่าหัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาติฆ่าคนของพวกเขาก่อนงั้นเหรอ?”หนึ่งในผู้เล่นชี้ไปที่หัวใจสายฟ้าแห่งธรรมชาติและถาม
“ไม่! หัวใจสายฟ้าอาจจะชื่นชอบในการสังหารผู้เล่น แต่เขาจะไม่ทำอะไรที่ทำให้มันเกิดเรื่องขึ้นกับกิลด์ทั้งกิลด์ ในตอนเริ่มแรกของเรื่องราวเขาบอกฉันมาว่าเขาฆ่าผู้เล่นเดี่ยวไปไม่กี่คนแค่นั้นเอง”เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งส่ายหัว
“หื้อ? นั่นหมายความว่ามีใครบางคนเลียนแบบเขางั้นเหรอ?”
“แน่นอน! ถ้าฉันจำไม่ผิดแล้วละก็ นักเวทย์ที่บุกรุกสำนักงานกิลด์ของเราหลายวันก่อนก็เป็นนักเวทย์สายฟ้าด้วยเช่นกัน! พวกเขามีทั้งนักเวทย์และนักต่อสู้ด้วยเช่นกัน…ตั้งแต่ที่ผู้เล่นจากทั้งกิลด์นั้นถูกฆ่าในเวลาเดียวกัน มันไม่ชัดเจนงั้นเหรอ? พวกเราตกเข้าไปในกับดักของเขา!”เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งถอนหายใจ
เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งพึ่งจะตระหนักได้ว่าพวกเขาโดนหลอก อย่างไรก็ตาม ยิ่งเขาอธิบายกับคนอื่นมากเท่าไหร่ เขาก็ตระหนักได้มากเท่านั้นว่าพวกเขาโดนหลอกตั้งแต่ตอนเริ่มต้น
จากช่วงเวลาที่พวกเขาสังหารผู้เล่นทั้งสองกิลด์จนได้ไอเทมเควส แผนของรัศมีฤดูใบไม้ผลิไม่มีจุดอ่อน ถ้าทั้งสามคนไม่ใช่เวลานานเกินไปในโรงเตี๊ยม ทั้งสกิลด์อาจจะกวาดล้างกันเองก่อนที่พวกเขาจะตระหนักได้ว่าพวกเขาโดนหลอก
เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ
พวกเขาก็โดนหลอกมาเป็นเวลานานขนาดนี้เลย..
ในเวลาเดียวกัน หวังหยู่และคนอื่นก็ออกไปจากถนนที่โรงเตี๊ยมตั้งอยู่แล้ว
“เฒ่าหลี่ ฉันรู้สึกว่าการตะโกนของนายตอนท้ายมันไม่คอยดีสักเท่าไหร่”รัศมีฤดูใบไม้ผลิบ่น
“ไม่ใช่นายพูดว่าพวกเขาจะสงสัยพวกเรางั้นเหรอ? ฉันแค่ต้องการทำให้มั่นใจว่าพวกเขาจะฆ่าเนียนลู่หยุนอีกครั้งหนึ่งและเริ่มต้นสงครามใหม่!”หมิงตู่ตอบกลับอย่างไม่แยแส
“พวกเขาหาพวกเราไม่เจอ ดังนั้นมันไม่มีทางที่พวกเขาจะเชื่อเนียนลู่หยุน เนื่องจากว่ามันเป็นเพราะนาย พวกเราที่ออกมาจากโรงเตี๊ยมก็จะทำให้พวกเขาตระหนักถึงสิ่งที่พวกเราได้ทำไป…”รัศมีฤดูใบไม้ผลิถอนหายใจ
“จริงเหรอ? ดังนั้นพวกเราจะทำยังไงดี?”หมิงตู่อ้าปากค้าง
“พวกเขาไม่รู้ว่าพวกเราคือใคร ดังนั้นมันไม่มีอะไรให้กลัวหรอก..”หวังหยู่หัวเราะ
“นายมั่นใจหรอว่าพวกเขาจะจำนายไม่ได้กัน?”รัศมีฤดูใบไม้ผลิจ้องไปที่พวกเขาทั้งคู่และถามอย่างตึงเครียด นักต่อสู้ที่อยู่ในระดับเดียวกันกับเนียนลู่หยุนสามารถที่จะนับได้ด้วยมือเดียว พวกเขาจะจดจำหวังหยู่ไม่ได้ได้ยังไงกัน?
“พี่ชาย ผมพูดเรื่องนี้เพราะว่าพวกนายทั้งสองคนหวาดกลัว พี่คิดหรือว่าเรื่องนี้มันจะทำให้ผมหวาดกลัวกัน?”หวังหยู่หัวเราะออกมา
“เหี้…! พวกเราก็ไม่ได้กลัวเช่นกัน!”หมิงตู่แลรัศมีฤดูใบไม้ผลิตะโกนออกมา ไอ้บัดซบนี่แม่งเริ่มต่ำทรามขึ้นทุกวัน
…
ตรงจุดเกิด เนียนลู่หยุนเต็มไปด้วยความกราดเกรี้ยว ปาจี๋เฉวียนนั้นเป็นศิลปะการต่อสู้ภายนอก ดังนั้นผู้ใช้จึงไม่สามารถต่อต้านผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อภายในได้ ยิ่งฝึกไปนานเท่าไหร่ ความกระหายเลือดของพวกเขาก็จะมากยิ่งนั้น
เนียนลู่หยุนก็อยู่ในช่วงที่ดีที่สุดในวัยหนุ่ม เมื่อเขาถูกฆ่าโดยไม่มีเหตุผลมันก็ทำให้เขากราดเกรี้ยวมาก เขาจะต้องเอาคืนอย่างแน่นอนและล้างแค้นคนที่สังหารเขา พร้อมกับครึ่งชั่วโมงต่อมา เนียนลู่หยุนก็พบกับผู้เล่นกฏสวรรค์อันบ้าคลั่งหลายสิบคนที่สังหารเขา นี่ทำให้เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งและทีมของเขาหวาดกลัวจนถึงจุดที่พวกเขาต่างซ่อนตัวในพื้นที่ปลอดภัย
เมื่อเนียนลู่หยุนกำลังจะออกไปล่าผู้เล่นของกฏสวรรค์อันบ้าคลั่ง นักแอบซุ่มก็ส่งข้อความหาเขาอย่างฉับพลัน “ลู่หยุน นายกำลังจะทำอะไร?”
“ล้างแค้น…”
“มาที่โรงเตี๊ยม ฉันมีบางสิ่งที่จะต้องบอกนาย!”นักแอบซุ่มส่งข้อความอีกครั้งหนึ่ง
“ได้..”
ถึงแม้ว่านักแอบซุ่มจะแก่กว่า เขาก็ยังคงพูดจาดีๆกับเนียนลู่หยุน
เมื่อเนียนลู่หยุนเข้ามาในโรงเตี๊ยม ความกราดเกรี้ยวในหัวใจของเขาก็ระอุขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
“พี่ชายแอบซุ่ม นี่มันมีความหมายวาอะไร??”เนียนลู่หยุนชี้ไปที่เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งและตะโกนออกมา
“ลู่หยุน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องเข้าใจผิด ผู้นำเทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งพึ่งจะอธิบายกับฉันมา…”นักแอบซุ่มรีบพยายามอธิบาย
“ฮึ่ม! ฆ่าฉันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนี่นะ?”เนียนลู่หยุนพ่นลมหายใจออกมาแล้วเขาก็กำหมัดเตรียมสังหารเทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่ง
“เทพเจ้าลู่หยุน มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดจริงๆ! ถ้าคุณฆ่าผมในตอนนี้ คุณก็จะเข้าใจผิดไปด้วยเช่นกัน!”เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งอ้อนวอน
“โอ้? ถ้างั้นอธิบายความเข้าใจผิดกับฉันมา!”
“เหตุผลที่ผมสังหารคุณไปเป็นเพราะกลอุบายของนิกายซวนเฉิน..”เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งอธิบายเรื่องทั้งหมดให้กับเนียนลู่หยุนฟังตั้งแต่เริ่มต้น
“มันเป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?”
“ใช่ ผมสามารถยืนยันได้!”นักแอบซุ่มพูด
นักแอบซุ่มมีข้อบาดหมางเก่าๆกับนิกายซวนเฉินอยู่แล้ว ในเวลานี้เอง เขาเกลียดความจริงที่ว่า เขาไม่ได้มีความแข็งแกร่งพอที่จะบดขยี้นิกายซวนเฉิน เมื่อเห็นนิกายซวนเฉินพึ่งจะทำเรื่องวุ่นวายกับกิลด์อื่น นักแอบซุ่มก็รู้ดีว่านี่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่จะสร้างพันธมิตรขึ้นมา
“ไอ้พวกขยะนั่น! นั่นหมายความว่าคนที่ปลอมเป็นฉันก็คือกระทิงเหล็กอย่างงั้นเหรอ?”
“ใช่ ใช่ ใช่ครับ! มันเป็นเขาอย่างแน่นอน!”นักแอบซุ่มพยักหน้ารัวๆ
“เหอะ! ถ้ามันไม่ใช่เพราะว่ามันมีคนช่วยเขาแล้วละก็ ฉันจะให้เขาได้ลิ้มรสสกิลของฉัน!”เนียนลู่หยุนพูด
“แล้วมีแผนในตอนนี้ยังไงกัน ผู้นำเทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่ง? พวกเราจะปล่อยเรื่องนี้จบไปแบบนี้นี่นะ?”เมื่อเห็นเทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งยังคงนั่งอยู่เฉยๆ นักแอบซุ่มก็ตัดสินใจที่จะพูดถากถางเล็กน้อย
“ฮึ่ม! นิกายซวนเฉินก็แค่กิลด์เล็กๆที่มีสมาชิกราวๆสิบคน! ตั้งแต่ที่พวกเขากล้าที่จะยั่วยุพวกเรา พวกเราก็จะล่าพวกมันไม่ว่าพวกมันจะซ่อนอยู่ที่ไหน!”เทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่งประกาศ
“ใช่! พวกมันจะต้องโดนลงโทษ ฉันนับถือชายที่กล้าหาญแบบนายจริงๆ ผู้นำเทพเจ้าสายฟ้าอันบ้าคลั่ง! นับฉันเข้าร่วมกับการกวาดล้างนิกายซวนเฉินด้วยเลย!”นักแอบซุ่มหัวเราะเบาๆออกมา
