Chapter 288: อัศวินหมาป่าโนมส์
ยิ่งหวังหยู่เข้าไปในปาต้องสาปลึกมากแค่ไหน ระดับของมอนสเตอร์ก็ยิ่งสูงมากแค่นั้นและมันก็เป็นเรื่องที่ยากมากขึ้นเรื่อยๆในการจัดการกับพวกมัน
ยกตัวอย่างเช่น หลังจากที่ข้ามผ่านแมงปองหางแหลม มันก็เป็นอาณาเขตของมอนสเตอร์ระดับ 35 แทน ด้วงติดเคียว
ด้วงติดเคียวอาศัยอยู่กันเป็นกลุ่ม พวกมันสามารถที่จะบินได้แต่ให้ค่าประสบการณ์น้อยมาก ทําให้พวกมันเป็นมอนสเตอร์ที่น่ารําคาญอย่างมาก ไม่ว่าผู้เล่นธรรมดาคนไหนก็ตามอาจจะเดินไปพบกับพวกมัน
อย่างไรก็ตามหวังหยู่เป็นคนนอกและก็ไม่รู้เกี่ยวกับมัน เขาวิ่งหลงเข้าไปสู่กลุ่มของด้วงติดเคียวโดยบังเอิญและเขาก็ใช้แรงอย่างมากในการจัดการกับพวกมัน
เมื่อหวังหยู่เดินต่อไป เขาก็เดินผ่านเข้าไปในแถวการป้องกันของพวกโนมส์ ก่อนที่จะถึงพื้นที่สีน้ําเงินในแผนที่ของเขาได้ในที่สุด
พื้นที่บริเวณนี้ไม่ได้แตกต่างไปจากป่าส่วนอื่น ยกเว้นว่ามันปกคลุมไปด้วยหมอกสีเทา ยิ่งแย่ไปกว่านั้นก็คือ ระบบแจ้งหวังหยู่ว่าพื้นที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกไม่สามารถที่จะเข้าไปได้ หวังหยู่ก็มึนงงอีกครั้งหนึ่ง
“ หรือมันมีทางเข้าอยู่กัน?” หวังหยู่พึมพํากับตัวเองและเริ่มเดินไปรอบๆหมอกเพื่อตามหาทางเข้า
ผ่านไปสักพักหนึ่งหวังหยู่ก็ได้ยินเสียงการต่อสู้ดังขึ้นจากที่ที่ไม่ห่างไกลจากเขาอยู่
“เอ๋ มันมีคนอยู่ที่นี่ด้วย!” หวังหยู่ก็รีบเดินเข้าไปหาเสียง
เมื่อเขาเดินเข้าไป หวังหยู่ก็เห็นกลุ่มโนมส์สีเทากําลังล้อมรอบผู้เล่นอยู่
ทีมนี้เป็นทีมที่ดูคุ้นๆอย่างมาก มันเป็นทีมที่หวังหยู่พึ่งเจอมาก่อนหน้านี้
โนมส์ที่ล้อมรอบพวกเขานั้นแตกต่างกับโนมส์ที่น่าเกลียดที่หวังหยู่เห็นก่อนหน้านี้มาอย่างชัดเจน โนมส์เหล่านี้มีทั้งมัดกล้ามตัวที่บึกบึนและท่าทางที่ดูดุร้าย พวกมันกําลังขี่หมาป่ากันอยู่ด้วย
หวังหยู่ก็ส่งสกิลตรวจจับไปที่พวกมันเพื่อตรวจสอบตัวตนของพวกมัน
(อัศวินหมาป่าโนมส์ (ระดับ 30) ชั้นยอด)
พลังชีวิต : 30,000
มานา : 2,000
สกิล : [พุ่งเข้าชน] โจมตีฉับพลัน] [บัคช็อต]
คําอธิบายมอนสเตอร์ : กองกําลังชั้นยอดส่วนใหญ่ของโนมส์ มีความคล่องตัวที่สูงและความสามารถในการรบในปาที่เก่งกาจ
ทันทีที่หวังหยู่เห็นคําอธิบาย เขาก็รู้ว่าทีมนี้กําลังตกอยู่ในปัญหาอย่างแน่นอน
เมื่อเทียบกับอัศวินที่เป็นมนุษย์แล้ว อัศวินโนมส์นั้นมีขนาดที่เล็กกว่า แต่พวกมันทั้งคล่องตัว และรวดเร็ว พวกมันไม่มีปัญหาในการวิ่งผ่านป่าไม้ด้วยความเร็วสูง
เมื่ออัศวินที่เป็นมนุษย์ต่อสู้ พวกเขาก็จะทําลายศัตรูของพวกเขาด้วยการขี่ม้าของพวกเขา การล้อมรอบศัตรูเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
แต่อัศวินโนมส์เหล่านี้ต่างล้อมรอบทีมนี้และใช้ปืนของพวกมันโจมตีจากที่ที่ห่างไกล แท็งค์นั้นอยู่ในสภาพที่ใกล้ตาย
โชคดีที่ทีมนี้มีการร่วมมือที่ยอดเยี่ยมและพันสีม่วงเป็นนักบวชที่มีความสามารถ พร้อมกับความสามารถในการรักษาและการหลบอยู่ด้านหลังต้นไม้ ทีมนี้ก็สามารถที่จะเอาชีวิตรอดได้อย่างยาวนาน อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ตอนนี้ก็ดูไม่ค่อยดี ทีมนี้สามารถทําได้เพียงแค่ป้องกันกลุ่มของมอนสเตอร์ชั้นยอดและไม่มีโอกาสที่จะโต้กลับ
“พี่ชาย ไม่ใช่พี่บอกว่ามันมีบอสอยู่ที่นี่งั้นเหรอ? แล้วทําไมพวกเราถึงจบแบบนี้กันละ?” หญิงสาวในชุดม่วงบ่น
“ฉันไม่รู้ มันไม่ได้มีอะไรที่นี่ เมื่อฉันมาตอนเช้า แต่ไม่รู้ทําไมมันถึงมีมอนสเตอร์มากเท่านี้กัน” ชายตัวโตรู้สึกกดดันอย่างมากกับการโจมตีของมอนสเตอร์
เมื่อมอนสเตอร์เริ่มมาเข้าใกล้กับพวกเขา พื้นที่ของทีมในการหลบหลีกก็เล็กลง แรงกดดันที่มีต่อพวกเขาก็แข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นและพวกเขาก็ดิ้นรนกับการป้องกันอย่างยากลําบาก
“เหี้* พวกเราจะต้องกลับเมืองไปแบบฟรีๆแล้วละ ขอบคุณนะ พายุ!”
ทีมนี้เริ่มหัวเราะใส่ชายตัวโต
“ใช่ นายจะต้องจ่ายค่าชดเชยให้กับพวกเรา ฉันต้องการที่จะดื่มเหล้าสมุนไพรหอม”เหล้าสมุนไพรหอมนั้นเป็นเหล้าที่แพงที่สุดในเมืองเอลฟ์ ขวดหนึ่งมีราคาเท่ากับหนึ่งเหรียญทอง เหมือนกับเหล้าที่หวังหยู่ใช้ในการติดสินบนกันฤาษี
“เหี้*เอ้ย อย่าใช้ประโยชน์จากสถานการณ์เช่นนี้สิ!” ชายตัวโตอารมณ์เสียอย่างมาก “เหล้ามอลต์ก็พอแล้ว!”
“ไสหัวไปซะไอ้ขี้งก!”
ทีมนี้ก็เยาะเย้ยชายตัวโตอีกครั้งหนึ่ง และก็เก็บอาวุธของพวกเขาลงและพวกเขาก็เตรียมที่จะยอมแพ้แล้ว
ถ้าการเก็บอุปกรณ์เข้าไปจะมีโอกาสที่น้อยกว่าในการที่พวกมันจะดรอปลง ถ้าผู้เล่นตายลงใน {REBIRTH} ทุกคนก็รู้เกี่ยวกับการเก็บอาวุธ ถ้าพวกเขาจะตาย สุดท้ายแล้วค่าประสบการณ์ก็ไม่ได้สําคัญอะไร เมื่อเทียบกับอุปกรณ์
ในเวลาเดียวกันนั้นเองก็มีชายคนหนึ่งปรากฏขึ้นด้านหน้าทีมของพวกเขา หวังหยู่ก็ล่วงหล่นลงมาจากฟากฟ้าและใช้ (เทพเจ้าสายฟ้าเหยียบย่ํา) เหยียบลงไปที่โนมส์และผลักมันลงไปจากหมา
หวังหยู่ก็ตีลังกากลับหลังและลงบนพื้น ในขณะที่เขาจับไปที่หัวของโนมส์อีกตัวหนึ่งด้วยมือข้างขวาและโจมตีด้วยมือซ้าย โนมส์อีกสองตัวก็อยู่บนพื้นแล้วและวงล้อมของโนมส์ก็ถูกทําลายโดยหวังหยู่
“เนื้อะไรวะเนี่ย มันเป็นเควสลับหรือยังไง?”ทีมนี้สับสนอย่างมากกับฉากที่เกิดขึ้นต่อหน้าพวกเขา
อัศวินโนมส์นั้นเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง สําหรับหวังหยู่ที่เตะเข้าที่หน้าของมันตัวหนึ่งอย่างแม่นยํา และหลังจากนั้นก็ทําให้อีกสองตัวล้มลงไปโดยไม่ได้ใช้สกิลเล็งเป้าเลยนั่นแปลว่าเขาจะต้องมีจังหวะในการโจมตีและความคล่องแคล่วที่สุดยอด
ยิ่งไปกว่านั้น การเคลื่อนที่ของหวังหยู่นั้นทั้งนุ่มนวลและมั่นใจเหมือกับว่าเขาเคยทําแบบนี้มาก่อนแล้ว นี่ก็เป็นอีกตัวแปรหนึ่งที่ทําให้ทีมนี้ตกตะลึง
พวกเขาต่างเป็นผู้เชี่ยวชาญกันทั้งหมดและสามารถบอกได้ว่าจังหวะและการโจมตีของหวังหยู่นั้นพิเศษออกไป
สําหรับผู้เล่นธรรมดาทั่วไป มันเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลสําหรับพวกเขาในการคิดว่ามันเป็น NPC ที่มีสติปัญญาทั่วไป ก็สามารถที่จะทําแบบนั้นได้แล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงปฏิบัติกับหวังหยู่เหมือนกับเป็น NPC และคิดว่านี่เป็นเควสลับ
“ออกมาจากวงล้อมของพวกมันซะ!” หวังหยู่ตะโกนกลับไปหาทีม หลังจากนั้นก็มุ่งหน้าเข้าใส่โนมส์ตัวอื่น
เมื่อพวกเขาเห็นใบหน้าของหวังหยู่ พวกเขาก็ตกตะลึงอีกครั้งหนึ่งและตะโกนออกมา “เหี้*อะไรวะเนี่ย! มันเป็นนายนี่เอง!”
พวกเขาเดาว่าหวังหยู่ไม่ใช่ผู้เล่นมือใหม่ แต่พวกเขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าหวังหยู่จะแข็งแกร่งมากขนาดนี้
นอกจากความประหลาดใจของพวกเขาแล้ว พวกเขาก็ไม่ลืมที่จะสวมอุปกรณ์และมุ่งหน้าออกมาจากวงล้อมที่ที่หวังหยู่ทําให้
ในขณะที่พวกเขากําลังฝ่าวงล้อมออกมา หวังหยู่ก็จัดการโนมส์ไปอีกห้าตัวแล้ว เขาก็เข้าไปร่วมกับทีมนี้
มันมีอัศวินโนมส์ประมาณยี่สิบตัว หวังหยู่ก็จัดการมันด้วยตัวคนเดียวไปมากกว่าครึ่งหนึ่ง
อย่างไรก็ตามในทีมของพันสีม่วง ชายตัวโตก็เป็นแท็งค์เพียงคนเดียว นอกจากเธอที่เป็นนักบวชแล้ว คนที่เหลือก็เป็นนักธนูหรือไม่ก็โจรกันทั้งหมด
มันไม่ใช่เรื่องประหลาดใจที่ทีมของพวกเธอถูกล้อมรอบด้วยอัศวินโนมส์
“นายกล้าที่จะโจมตีใส่อัศวินโดยมีแค่แท็งค์เดียวนี่นะ” หวังหยู่ก็ประหลาดใจด้วยเช่นกัน ในชีวิตจริง ห่าลูกศรจากนักธนูก็สามารถที่จะกําจัดกลุ่มของอัศวินได้แล้ว แต่พวกเขานั้นอยู่ในเกม วิธีที่ดีที่สุดในการจัดการอัศวินในเกมก็คือการโจมตีใส่พวกมันและทําให้พวกมันตกลงจากม้า นี่เป็นเรื่องที่รู้กันทั่วไป แม้กระทั่งหวังหยู่
“พวกเราจะรู้ได้ยังไงกันละวะว่ามันมีอัศวินอยู่ในปาเนี่ย…” ชายตัวโตหงุดหงิด
มันเป็นเรื่องจริงที่อัศวินกลุ่มใหญ่จะไม่สามารถใช้ความเร็วของพวกมันให้เป็นประโยชน์ในป่าได้ สําหรับทีมที่มาเจอกับอัศวินโนมส์ชั้นยอดที่ไม่โดนขัดขวางนั้นเป็นเรื่องที่โชคร้ายสําหรับพวกเขา
“ไม่เป็นไร พวกนายไปจัดการกับพวกอัศวินที่ล้มอยู่จากบนม้าก่อนละกัน ผมจะไปทําให้ตัวที่เหลือหล่นจากม้าเอง!”
