MMORPG: Martial Gamer

Chapter 320: ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์

“ฮ่าๆ พวกเขาไม่รู้วิธีฆ่ามันด้วยซ้ําไป.. “รัศมีฤดูใบไม้ผลิหัวเราะเยาะออกมา

เป็นไปตามคํากล่าวที่ว่า “คนที่ข้องเกี่ยวจะมีการตัดสินใจที่ไม่เด่นชัด ในขณะที่คนยืนอยู่ด้านนอกจะมีความ คิดที่ปลอดโปร่งกว่า” พวกเขาเห็นปัญหาจากมุมมองที่แตกต่างกันและวิธีการในการจัดการก็แตกต่างกันไป ถ้า มันเป็นไร้ความกลัวที่ต่อสู้กับบอสในตอนนี้แล้ว เขาก็อาจจะคิดแผนไม่ได้เร็วเท่านด้วยเช่นกัน

ไร้ความกลัวก็พูดออกมาอย่างไม่แยแส “ฮีม บาเรียลึกลับของพวกเรากําลังจะหายไปแล้วดังนั้นฉันยังจะมี เวลาไปช่วยพวกเขาออกความคิดได้ยังไงกัน?”

บาเรียลึกลับของงูแฟนตาซีนั้นสามารถที่จะอยู่ได้ราวๆแปดนาที แต่อาชีพลับของรัศมีฤดูใบไม้ผลินั้นมีสกิลอย่าง [การมอบพลังอันบริสุทธิ์] ซึ่งสามารถที่จะส่งมานาของเขาให้กับเป้าหมายที่เลือกได้ด้วยเหตุนี้นี่เองบาเรียลึกลับยังคงมีอยู่จนถึงตอนนี้และมันก็เหลือเวลาน้อยกว่าสองนาทีแล้ว

หวังหยู่ก็ตอบกลับอย่างกระตือรือร้น “มันน่าจะเป็นตาของพวกเราที่จะสู้ต่อไปแล้ว!”

เมื่อเป็นผู้เชี่ยวชาญอย่างหวังหยู่แล้วตัวตนของบอสที่เขาสามารถทําได้เพียงมองคนอื่นสู้และตัวเองไม่สามารถสู้ได้นั้นเป็นการทรมาณเขาอย่างมากถ้าเขาไม่ได้พิจารณาถึงความคิดเห็นของคนอื่นแล้วละก็เขาก็คงจะพุ่งออกไป“ช่วย”นานแล้ว

เขาก็พยักหน้า ไร้ความกลัวก็ตกลง “อั้มทุกคนทําตามแผนนะ!”

“รับทราบ!”

มันไม่ใช่เพียงแค่หวังหยู่ที่รู้สึกแบบนั้น ทุกคนก็ต่างรู้สึกแบบเดียวกันมานานแล้วและในจุดนี้นี่เองความตื่นเต้นก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดในเวลาเดียวกัน ดาบน้ําแข็งและดาร์คนอร์ทฟิชเชอร์ก็ใช้ [หลบซ่ อน] และลอบเคลื่อนออกไปในทิศทางของกิลด์พระอาทิตย์ส่องสว่าง

บอสโชคลาภนั้นสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหวไปทําให้การที่มันจะถูกฆ่านั้นเป็นเรื่องของเวลาเมื่อผู้เล่นที่ยืนห่างออกไปเห็นว่าสถานการณ์มันปกติดีแล้วละก็พวกเขาก็ถอนหายใจมาอย่างโล่งอก

อย่างไรก็ตาม คนหนึ่งนั้นมีความสุข แต่อีกคนนั้นมีปัญหาเมื่อวันอาทิตย์เห็นภาพที่เกิดขึ้นเขาก็รู้สึกซับซ้อนอย่างมากด้านใน

จากทั้งหมดสี่กิลด์แล้ว สองกิลด์นั้นเป็นกิลด์ใหญ่ที่มีชื่อเสียงโด่งดังหนึ่งกิลด์นั้นมีสมาชิกจํานวนมากและมีพียงแค่กิลด์พระอาทิตย์ส่องสว่างเท่านั้นที่ไม่มีข้อได้เปรียบอะไรกับเขาเลยซึ่งมันทําให้พวกเขามีโอกาสต่ําที่สุดในการเอาชนะการต่อสู้

ที่จริงแล้ว วันอาทิตย์นั้นรู้ดีว่ากิลด์ของเขาได้รับการอนุญาตให้เข้าร่วมในบทบาทของลูกน้องนี่คือเหตุผลที่เขาส่งคนออกไปต่อสู้กับบอสโดยการบังคับจากอีกสามกิลด์

ในช่วงเวลาที่ความคิดของเขานั้นยุ่งเหยิงอยู่นั้นเองถ้าเขาทําอะไรที่โจ่งแจ้งมากเกินไปแล้วละก็มันก็จะทําให้กิลด์ของเขาโดนเล็งเป็นเป้าหมายจากสามกิลด์ที่เหลือเมื่อพลังชีวิตของบอสลดลงจนเหลือศูนย์แล้ววันอาทิตย์ก็อดที่จะบ่นออกมาด้วยความหงุดหงิดเสียมิได้

“เห็.. ไอ้พวกบ้าเลือดกิลด์โดมิเนเตอร์ พวกนายกล้าทําตัวอวดดีในเมืองพระอาทิตย์ส่องสว่างของพวกเราข นาดนี้ได้ยังไงกัน?”

ในเวลาเดียวกัน วันอาทิตย์ก็ได้ยินเสียงใครบางคนตะโกนออกมา

เมื่อเขาได้ยินมัน เขาก็หันกลับไปและเห็นแสงสีขาวสว่างวาบขึ้นมาจากพื้นที่ของกิลด์โดมิเนเตอร์ที่อยู่ติดกับกิลด์พระอาทิตย์ส่องสว่าง

เมื่อเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นหัวใจของวันอาทิตย์ก็เต้นระรัว“เชี่ยเอ้ยทําไมพวกเขาถึงสู้กันในเวลานี้กัน?”

“เหี้..! พวกนายกําลังจะทําอะไร?”

ผู้เล่นของกิลด์โดมิเนเตอร์ต่างให้ความสนใจเกี่ยวกับสถานการณ์ของบอสอยู่ตลอดเวลาและก็ไม่ได้คิดว่ากิลด์พระอาทิตย์ส่องสว่างจะโจมตีใส่พวกเขาหลังจากผ่านช่วงเวลาแห่งความสับสนไปครู่หนึ่งแล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะเริ่มจู่โจมกลับ

กิลด์โดมิเนเตอร์นั้นมีสมาชิกมากกว่าจํานวนสมาชิกของกิลด์พระอาทิตย์ส่องสว่างถึงสามเท่าซึ่งพวกเขาส่วนมากต่างเป็นนักธนูดังนั้นความสามารถในการทําความเสียหายของพวกเขาจึงสูงมากพร้อมกับการต่อต้าน เพียงรอบเดียวสมาชิกหลายสิบคนของกิลด์พระอาทิตย์ส่องสว่างก็ถูกฆ่าในชั่วพริบตา

สุดท้ายแล้ว ข้อขัดแย้งกับความดีความชอบนั้นถูกจัดการอย่างรวดเร็วในเกมวันอาทิตย์นั้นถูกทําให้เสียหน้าโดยผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติมาแล้วหลายต่อลหายครั้งในตอนเริ่มแรกเขาก็ไม่ได้มีข้อขัดแย้งกับกิลด์โดมิเนเตอร์เลยแต่ในตอนนี้เขาก็เห็นว่าสหายของเขาถูกสังหารเขาที่ถูกเรียกว่าราชาของเมืองแห่งพระอาทิตย์ส่องสว่างจะอดทนมันได้ยังไงกัน?

ด้วยความโกรธเคือง วันอาทิตย์ก็ตะโกนออกมา“ลงนรกไปซะไอ้พวกเวรพี่น้องมาฆ่าพวกขยะที่เรียกว่ากิลด์โดมิเนเตอร์กัน!”

การกระทําของวันอาทิตย์นั้นเหมือนกับกลุ่มพวกนักเลงทํามัน

ตามสถานการณ์ปัจจุบันในตอนนี้นั้นกิลด์พระอาทิตย์ส่องสว่างก็จะไม่ได้รับรางวัลแม้แต่ชิ้นเดียวจากการฆ่าบอสตั้งแต่ที่พวกเขาจะไม่ได้อะไรเลยสักอย่างทําไมพวกเขาจะต้องให้กิลด์โดมิเนเตอร์ได้รับผลประโยชน์อย่างง่ายดายด้วยกันละ? แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถบดขยี้กิลด์โดมิเนเตอร์อย่างน้อยพวกเขาก็ทําให้ผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติรู้สึกขมขื่นแทน

ทั้งสองกิลด์ก็ต่างปะทะกันอย่างดุเดือด

ภาพของศพนับพันคนที่นอนกองอยู่บนพื้นนั้นเป็นภาพที่น่ามหัศจรรย์อย่างมากจนทําให้พันธมิตรอันนองเลือดและพันธมิตรชั้นหนึ่งต่างตกตะลึงเมื่อพันธมิตรชั้นหนึ่งนั้นเป็นผู้ออกคําสั่งรองมาสเตอร์กงซีก็ไขว้แขนด้านหลังในขณะที่สังเกตการณ์ต่อสู้ มันก็มีลูกธนูปรากฏขึ้นจากที่ไหนก็ไม่ทราบได้และเจาะทะลุกระโหลกของเขาและฆ่าเขาตายในทันที

มันไม่ใช่เรื่องมากอะไร ถ้ามาสเตอร์กงถูกฆ่าแต่ผู้เล่นของพันธมิตรชั้นหนึ่งไม่พอใจเกี่ยวกับมันด้วยเหตุนี้นี่เองพวกเขาจึงทําให้เกิดสงครามที่วุ่นวายนี้ขึ้นและทําให้เกิดภาพที่แปลกประหลาดอย่างกับว่ามันไม่มีคนอื่นอีกแล้ว

ระยะห่างที่ไกลออกไปเล็กน้อย มันก็มีคนที่ก่อเรื่องทั้งหมดตัวจริงซึ่งก็คือสมาชิกของนิกายซวนเฉินพวกเขาต่างหัวเราะกันออกมาเมื่อพวกเขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับทั้งสามกิลด์ใหญ่

“แล้วพันธมิตรอันนองเลือดละ?พวกเราควรที่จะช่วยพวกเขาลากเข้ามาด้วยไหม?”หมิงคู่แนะนํา

ไร้ความกลัวโบกมือกลับ “ไม่ต้องทําแบบนั้นหรอกธงสงครามอันนองเลือดไม่ได้โงโดยสมบูรณ์เท่าไหร่หรอกเขาน่าจะเดาว่าพวกเราเป็นผู้อยู่เบื้องหลังได้อย่างแน่นอน ดังนั้นมันไม่จําเป็นที่จะต้องทําอะไรพวกเขา”

“ได้”หมิงคู่พยักหน้า สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ต่างมีข้อตกลงที่ดีกับพันธมิตรอันนองเลือด แม้ว่าธงสงครามอันนองเลือดจะพบว่ามันเป็นผู้เล่นของนิกายซวนเฉินเขาก็จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวหรือช่วยพวกเขา

พลังชีวิตของบอสก็ค่อยๆลดลงและสมาชิกทั้งหมดที่ชลมุนกับการต่อสู้อยู่นั้นก็รู้ว่าบอสกําลังจะตายลงและมันก็ถึงเวลาที่จะประจําตําแหน่ง อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่มีใครต้องการที่จะหยุดอย่างนั้นดังนั้นพวกเขาจึงทําการต่อสู้กันต่อ เม็ดเหงื่อก็ไหลลงมาบนใบหน้าของเจ้าพ่อแห่งกวนการประสาทและหน้าผากของผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติ

บอสโชคลาภก็เหลือพลังชีวิตแค่ 1% เพียงเท่านั้น-นี่คือช่วงเวลาที่ทุกคนต่างกระวนกระวายใจเกี่ยวกับมันอย่างมาก

“บอสเป็นของพวกเรา! ฮ่าๆๆๆ!”

เมื่อนักธนูของกิลด์โดมิเนเตอร์ต่างปล่อยลูกธนูออกจากคันศรของพวกเขาผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติก็เหวี่ยงดาบลงไปที่หัวของบอสโชคลา

“เหอะ เหอะ ฝันไปเถอะ!”

ก่อนที่คุณจะรู้ตัว เมื่อดาบของผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติกําลังจะลงบนหัวของบอสโชคลาภแล้วพลองยาวก็โผล่ขึ้นพร้อมกับเสียงหัวเราะที่ดังออกมามันก็กระแทกลงไปบนหัวของผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติและก็ทําให้เขากระเด็นถอยหลังออกไป

หลังจากถอยกระเด็นออกมาผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติก็เห็นชายที่สวมหน้ากากกระโดดลงมาจากเบื้องบน

“พลองยาว ความแข็งแกร่งทางร่างกายนั่น…อ้า! มันคือ..”สตอร์มบังเกอร์อันนองเลือดเกือบที่จะตะโกนอออกมาเมื่อเขาเห็นคนๆนั้นแต่โชคดีที่เขานั้นเงียบปากได้ทันและบอกสมาชิกของพันธมิตรอันนองเลือดให้ถอยกลับไป

นอกจากหวังอยู่แล้ว มันจะเป็นใครอื่นได้ยังไงกัน? ถ้าหวังหยู่อยู่ที่นี่แล้วละก็นิกายซวนเงินที่เหลือจะอยู่ห่างออกไปได้ไงกัน? กลุ่มของคนบ้าพวกนี้ยอมฆ่าสมาชิกกิลด์ตัวเองเพื่อที่จะทําให้มันทํางานได้ ดังนั้นสตอร์ม บิงเกอร์ไม่กล้าที่จะอยู่นานสักเท่าไหร่

ในเวลาเดียวกัน ผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติก็ตะโกนออกมา “เหี้..เอ้ย มีใครบางคนพยายามที่จะลาสบอสรีบยิงเขาลงเร็วเข้า!”

ก่อนที่เขาจะพูดเสร็จ นักธนูของกิลด์โดมิเนเตอร์ก็ยิงลูกธนูเข้าใส่หวังหยู่แล้ว อย่างไรก็ตามพร้อมกับการเหวี่ยงพลองยาวของเขาแล้วพวกมันก็ต่างถูกผลักกระเด็นออกไปกลางอากาศ

เมื่อหวังหยู่หันกลับไปอีกครั้งหนึ่ง เขาก็เห็นผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติยกดาบของเขาขึ้นอีกครั้งในขณะที่พุ่งเข้าใส่บอสโชคลาภเขาก็ยืดแขนขวาออกไปและทุบลงที่พื้นท่ามกลางหว่างขาของผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติด้วยพลองยาวของเขา

“ถอยไป!”หวังหยู่ออกคําสั่งอย่างดุร้าย

เมื่อเขาไม่เคยเห็นหวังหยู่ใช้สกิลระดับนี้มาก่อน ผู้กุมอํานาจที่ไร้ที่ติก็คิดว่าหวังหยู่นั้นโจมตีพลาดเมื่อเขาเห็นพลองยาวกระแทกลงบนพื้นดิน

มันไม่เคยมีใครสักคนที่ยังทําตัวโอหังอยู่หลังจากโจมตีพลาดแบบนี้ดังนั้นเขาจึงไม่ได้แคร์เกี่ยวกับหวังหยู่และพุ่งเข้าใส่ต่อไป

หวังหยู่ก็เหงื่อไม่ได้ไหลออกมาเลยสักหยด หวังหยู่ก็ยกแขนของเขาขึ้นและยกพลองยาวอีกด้านขึ้นมา