เทพมารตกสวรรค์ – ตอนที่105 พบเจอ 1

ตอนที่105 พบเจอ 1

ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นราวกับเสียงของฟ้าที่ผ่าลงมาก่อนที่จะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หมดอาลัยตายอยาก…

” มันจบแล้ว… ”

” ซะเมื่อไหร่เล่า…คนอย่างข้าเนี้ยนะจะตายเพราะการปรุงยาฝันไปเถอะในเมื่อเป็นแบบนี้ข้าจะทุ่มสุดตัว!!! ” ไป๋หลงกล่าวกับตนเองคล้ายกับเป็นการปลุกกำลังใจให้ตนเอง…

ไป๋หลงบีบอัดดวงไฟสีฟ้าทั้ง9ให้เป็นกลุ่มก่อนเดียวกันก่อนจะค่อยๆทำให้มันมีขาดเล็กลงจนเท่าหนึ่งกำมือ…ไป๋หลงรีดเค้นพลังที่มีควบคุมเปลวเพลิงก่อนจะทำการบีบอัดให้มันเล็กลงเรื่อยๆจนกระทั่งขั้นตอนสุดท้าย..

ชิเอล..ราเชลและยูมิวแกนหลักของเผ่าเทพทั้งสามตนจดจ้องทุกการกระทำของไป๋หลงอย่างไม่วางตาเผ่าเทพคนตนอื่นก็เพียงเฝ้ามองด้วยแววตาที่แปลกประหลาด…

” มนุษย์จะทำสำเร็จจริงๆอย่างงั้นรึ?..ท่านชิเอล ” เด็กหนุ่มเผ่าเทพเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความสงสัย…

” อาจจะแต่ในตำราการปรุงยานั้นการปรุงยาที่เด็กหนุ่มชาวมนุษย์นั่นกำลังทำเรียกว่า..ศาสตร์ต้องห้าม!!! เพราะมันอันตรายเกินไปแต่ถ้าทำสำเร็จจริงๆ..คุณภาพของเม็ดยาจะเทียบเคียงกับโอสถจักรพรรดิ์เลยทีเดียว… ” ชิเอลกล่าวขึ้น

ราเชลที่ยืนอยู่ใกล้กันอดไม่ได้ที่จะเอ่ยขึ้น..

” แต่มนุษย์สามารถทำเช่นนั้นได้ด้วยเหรอ? ”

” เรื่องนี้ข้าก็ไม่แน่ใจ..ไว้ข้าจะสอบถามท่านพ่อข้าอีกทีนึงแต่ที่แน่ๆ เขาต้องเป็นของข้า..ข้าสัมผัสบางอย่างจากตัวเขาได้เป็นกลิ่นอายที่พิเศษที่ข้าไม่เคยพบมาก่อน…เรื่องที่ข้ามั่นใจในตอนนี้คือ เขา ต้องไม่ใช่มนุษย์แน่ๆ!!!! ”

ยูมิวที่กำลังรับฟังอยู่ด้วยนะตื่นตะลึงอยู่ครู่นึงก่อนจะเอ่ยขึ้น..

” ชิเอล..เจ้าแน่ใจได้ยังไง? ”

ชิเอลเพียงยกยิ้มออกมาก่อนจะเอ่ยขึ้น..

” ข้าก็ไม่รู้ข้าเชื่อในความรู้สึกของข้า!!! ”

คำตอบที่ได้ทำให้ยูมิวและราเชลถึงกับแน่นิ่งไปและจดจ้องไปยังทุกการกระทำของไป๋หลง…

ทางฝั่งของเผ่ามาร…

” หืม? ไม่เลวนิ…ไป๋หลงสมแล้วที่เคยเป็นสหายร่วมต่อสู้กันมาก่อน ศาสตร์แห่งการปรุงยาเช่นนี้นับเป็นบุญตาข้าที่ได้เห็น…ซัสเจ้าคิดว่ายังไง ”

ซัสที่หลังเสร็จสิ้นจากการปรุงยาก็สังเกตุทุกการกระทำของไป๋หลง..

” พิสดารยิ่งนัก..การปรุงยาเช่นนั้นแม้แต่ข้าก็ยังไม่เคยเจอมาก่อนการควบคุมเปลวไฟนั่นยอดเยี่ยมกว่าเผ่าพันธ์มังกรที่เชี่ยวชาญด้านเปลวเพลิงซะอีก..ความสามารถในการปรุงยา การวางแผน กระบวนท่าการต่อสู้ ไม่คิดเลยว่าจะมีมนุษย์เช่นนี้อยู่ด้วย… ”

ซัสกล่าวพลางยืนกอด อก..เมลได้ยินเช่นนั้นก็กล่าวขึ้นอย่างมีเลศนัยบางอย่าง..

” มนุษย์..สินะ ”

……………………………………….

ไป๋หลงพลังแทบเหือดแห้งจนหมดใบหน้าขาวซีดอย่างเห็นได้ชัดตอนนี้ถ้าไป๋หลงโดนโจมตีคงจะบาดเจ็บสาหัสเป็นแน่เพราะปกติไป๋หลงจะปลดปล่อยพลังคุ้มกายตลอดเวลาป้องกันการโจมตีแบบฉับพลัน..แต่ตอนนี้ไป๋หลงได้นำพลังส่วนนั้นมาใช้ซึ้ง..ถ้าไป๋หลงโดนโจมตีความเสียหายที่เกิดขึ้นกับไป๋หลงคือร้อยเปอร์เซ็น!!!…

” อีกแค่นิดเดียว..แต่ทำไมข้ารู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาอย่างแปลกประหลาดกันนะ” ไป๋หลงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรง

ผ่านไปสักระยะเปลวเพลิงสีฟ้าค่อยๆซึบซับเข้าไปในโอสถเริ่มเห็นสีของเม็ดยาได้เด่นชัดสีน้ำเงินครามจำนวน 1 เม็ด ซึ้งแน่นอนเป็นปริมาณที่น้อยมากๆส่วนใหญ่น้อยสุดก็แค่3เม็ดเท่านั้นแต่นี้เพียงแค่1 เมื่อหลายคนเห็นเช่นนั้นก็ผิดหวังอยู่ไม่น้อยกลับกันพวกที่ไม่ชอบขี้หน้าไป๋หลงกลับแสยะยิ้มด้วยความดีใจ..

ไป๋หลงไม่รอช้าเพราะเกือบจะถึงขีดจำกัดของร่างกายที่สามารถทนได้แล้ว..ก่อนจะทำการบีบอัดเปลวไฟเข้าไปในเม็ดยาโอสถในที่สุดการปรุงยาครั้งแรกของไป๋หลงก็เสร็จสิ้น!!!!

สร้างความตกตะลึงให้กับชิเอล ราเชล และยูมิวเป็นอย่างมาก..

” ไม่น่าเชื่อ..เขาเป็นใครกันแน่ ” ชิเอลกล่าวขึ้นความประหลาดใจและดีใอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ

ไป๋หลงหยิบเม็ดยาที่ปรุงขึ้นมาก่อนจะเอ่ยขึ้น..

” ในที่สุดข้าก็รอด…หวนคืนสวรรค์!!! โอสถชนิดนี้ไม่คิดเลยว่าวัตถุดิบแบบนั้นและการกระทำดังกล่าวจะสามารถสร้างเม็ดยาชนิดนนี้ขึ้นมาได้จริงๆ ” ไป๋หลงกล่าวพลางจดจ้องเม็ดยาในมือ

” ข้าบอกแล้วนายท่านของข้าต้องทำได้..ท่านมีอะไรก็สามารถขอให้ข้าช่วยเหลือได้ทุกเมื่อเลยนะขอรับ อ้อ อีกอย่างดูเหมือนนางจะมาแล้วนะขอรับ ระวังตัวด้วยละนายท่าน ข้าสัมผัสกลิ่นอายได้สักพักแล้ว แต่ไม่อยากรบกวนท่านดูเหมือน นางจะรอท่านอยู่นะขอรับ อ้อๆ อีกอย่างนางจำแลงร่างมาเท่านั้นเพราะนางเข้ามาในที่แห่งนี้ไม่ได้ แต่ถึงกระนั้น นางก็สามารถสามารถสังหารท่านได้เพียงผายมือเท่านั้นนะขอรับ!!! ” หลิงหลุนกล่าวขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเบิกบานและกล่าวออกมาอย่างมีเงื่อนงำ

ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็อยากจะเอาไอเสือบัดซบนี้ยัดทิ้งที่ไหนสักแห่งนี้คือความรู้สึกจากใจจริงที่ไป๋หลงรู้สึกได้ ณ ตอนนี้..

ขณะนั้นเองผู้อาวุโสก็ได้กล่าวขึ้นอีกครั้ง..

” การแข่งปรุงยาเสร็จสิ้น!!! ต่อจากนี้พวกเจ้าทุกคนจงโยนเม็ดยาของพวกเจ้าขึ้นไป ส่วนพวกที่ปรุงยาไม่สำเร็จจงดูผลคะแนนให้ดี คะแนนในแต่ระรอบ จะถูกบันทึกไว้และนำมารวมกัน การปรุงยานั้นคะแนนจะมากเป็นพิเศษ..ใครพลาดก็โทษความอ่อนหัดของตัวเองซะ!!! เอาละจงโยนเม็ดยาขึ้นไปเดี๋ยวนี้!!! ”

ผู้อาวุโสกล่าวเหล่าผู้เข้าแข่งขันนับร้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ต่างุนงงแต่ก็ติดสินใจโยนโอสถขึ้นไปรวมไปถึงไป๋หลงด้วยเช่นกัน…

หลังจากนั้นเม็ดจากโอสถนับร้อยถูกดึงดูดจากอะไรบางอย่างก่อนโอสถทั้งหมดจะเข้าไปอยู่ในโอ่งสีดำทมิฬ..

” ที่พวกเจ้าเห็นอยู่คือ…โอ่งมังกรศักดิ์สิทธิ์!!! เม็ดยาของพวกเจ้าจะถูกประเมินและให้คะแนนโดยโอ่งใบนี้และคะแนนทั้ง9รอบที่ผ่านก็จะถูกนำมารวมทั้งหมด ซึ้งโอสถในแต่ละระดับจะแบ่งออกตามสี ”

โอสถระดับ ต่ำ (สีเทา)

โอสถระดับ กลาง (สีเขียว)

โอสถระดับ สูง (สีเหลือง)

โอสถระดับ ราชัน (สีขาว)

โอสถระดับ จักพรรดิ (สีม่วง)

โอสถระดับ ตำนาน (สีทอง)

โอสถระดับ มายา (สีแดง)

โอสถระดับ เทวะ (สีรุ้ง)

ผู้อาวุโสกล่าวจี้แจงจนหมดก่อนจะถึงช่วงสุดท้าย…

” คะแนนที่ผ่านมาทั้งหมดจะเป็นตัวกำหนดสายที่พวกเจ้าต้องเข้า คะแนนเต็มคือ1000คะแนน!!!

100 – 400คะแนนขึ้นไปเป็นศิษย์สายนอก ส่วน500ขึ้นไปถึง700คะแนนคือศิษย์สายใน และอย่างสุดท้าย

800 คะแนนขึ้นไปถึง1000 ถือเป็นศิษย์สายหลัก..การตัดสินนี้ล้วนแล้วยุติธรรม ไม่อนุญาตให้โต้แย้ง ”

เหล่าผู้เข้าแข่งขันบางคนหน้าถอดสีไม่น้อยบางคนก็ดีใจขณะนั้นเองผลคะแนนก็ออกมาสามารถเห็นคะแนนในแต่ละด่านได้อย่างชัดเจนผ่านม่านน้ำอักขระขนาดใหญ่ที่ฉายอยู่..

สิ่งแรกที่ทุกคนทำคือจดจ้องไปยังอันดับหนึ่งก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง…

” นี้มัน…. ”

……………………………………………………

ภายในห้องรับรอง………..

” ปะ ป๋าช้าจังเลยน่าา มะ ม๋า รอปะป๋าก่อนนะ!!! ” เว่ยเว่ยกล่าวกับหญิงสาวผมสีแดงเพลิงโลหิตมิต่างจากตนเองแม้แต่น้อยแต่ความงามนั้นไม่ด้อยไปกว่าเทพบนสรวงสวรรค์แม้แต่น้อย…

” ได้สิ มะ ม๋า จะรอปะ ป๋า อยู่ที่นี้กับลูกเอง!!! ” หญิงสาวกล่าวพลางยิ้มเย็นออกมาก่อนจะโอบกอดด้วยความอบอุ่นและโหยหา….

จบ…….

เทพมารตกสวรรค์

เทพมารตกสวรรค์

Status: Ongoing

ย้อนกลับไปเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน ได้เกิดเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุด เทพและมารได้ตกหลุมรักกันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่รู้กันเฉพาะเบื้องบนเท่านั้น แต่ก็มีเบื้องล่างบางส่วนที่รู้เแต่ทั้งสองนั้นหาใช่เทพและมารทั่วไป ฝ่ายเทพคือ ราฟาเอล ซึ่ง ตกหลุมรักกับเทพมาร อัลบาร์ ซึ่งทั้งสองเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจ และมีชื่อเสียงอยู่มาก ในเรื่องความแข็งแกร่ง ทั้งสองได้ตกหลุมรักกัน และได้ให้กำเนิดบุตร แต่ ความรักของเทพและมาร เป็นเรื่องต้องห้าม เพราะ ทั้ง2ฝ่าย ต่าง เปรียบเสมือน แสง และความมืด ซึ่งมิอาจเป็นที่ยอมรับได้ เรื่องนี้รู้ถึงหูของ เทพสูงสุด จึงจำเป็นจะต้อง สะสางปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง...

"ราฟาเอล เจ้าได้ทำผิดกฏของสวรรค์ และมิหนำซ้ำยังให้กำเนิดบุตร เห็นทีว่าข้าต้อง สังหารบุตรของเจ้าเพื่อไม่ให้เป็นที่ครหา "

เสียงพูดอันทรงพลังและศักดิ์สิทธิ์ แต่ มิทำได้ให้ราฟาเอล หรือ เทพมารหวั่นแม้แต่น้อย ถึงแม้อยู่วงล้อมของกองทัพเทพ มากกว่าแสนตนก็ตาม

" เอาล่ะส่งตัวบุตรของพวกเจ้ามาข้าจะถือว่าข้าให้อภัยพวกเจ้าทั้งสองก็แล้วกัน"

เมื่อองค์เทพค์สูงสุดของเหล่าเทพพูดจบก็เกิดความเงียบเข้าครอบคลุมแต่ในขณะนั้นเองก็เกิดเสียงหัวเราะของเทพมารขึ้น ทำให้เหล่าเทพ หน้าขึ้นสีและจะเข้าไปจัดการเทพมารตนนั้นแต่ไม่มีคำสั่งขององค์เทพสูงสุด เลยได้แต่รอฟังคำสั่ง

"ฮ่าๆๆๆๆ!! ตลกสิ้นดี คิดว่าข้าจะส่งบุตรของพวกเราให้เจ้าอย่างงั้นรึ หึ!! ฝันไปเถอะ ต่อให้ข้าต้องตาย ข้าจะลากพวกเจ้าไปด้วยให้จงได้"

เทพมารพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันสร้างความไม่พอใจกับเหล่าเทพอย่างมาก แต่ องค์เทพสูงสุดยังไม่ได้กล่าวอะไร

"เป็นเช่นนั้น ถึงแม้ข้าจะตายแต่ข้าจะลากพวกท่านทุกคนไปกับข้าด้วยถึงแม้ข้าจะตายก็ตามแต่....บุตรของพวกข้าต้องรอด ถึงแม้พวกท่านจะะเป็นเผ่าพันธุ์ เดียวกัน แต่ข้า ก็ไม่ยอมให้พวกท่านแตะต้องบุตรของข้าเป็นอันขาด!!! "

หลังจากราฟาเอลและเทพมารพูดจบก็หันหน้ามาหากันซึ้งในอ้อมแขนของเทพมาร อุ้มเด็กทารกหน้าตาน่ารัก ดวงตาที่ไร้เดียงสา เส้นผมที่ปลิวไสวตามสายลม ทั้งสองได้ปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา สร้างความกดดันให้กับเหล่าเทพเป็นจำนวนมาก

ตู้มมม!!

หลังจากทั้งสองปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ทำให้องค์เทพสูงสุดเริ่มขมวดคิ้วและเริ่มคิดบางอย่างในใจ

" ทั้งสองคงจะรักกันมากสิน่ะ ข้าเองก็ไม่อยากสู้กับเผ่าพันธ์ตัวเองด้วยสิ งั้นเอาเป็นแบบนี้ละกัน "

"ราฟาเอล และ เทพมาร พวกเจ้าคงจะรักกันมากสินะ เอาเป็นแบบนี้เป็นไง เรื่องบุตรของพวกเจ้าข้าจะไม่ยุ่ง แต่ ข้าจะผนึกพวกเจ้า ทั้งสองไว้ในมิติพิเศษ เป็นเวลา10000ปี หลังจากผ่านหนึ่งหมื่นไป พวกเจ้าทั้งสองจะทำอะไรก็ไม่ใช่เรื่องของข้า นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ข้าในนามองค์เทพสูงสุด ขอปลด ราฟาเอล

ออกจาก การเป็นเผ่าเทพ ณ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ส่วนเจ้า เทพมาร!! ถ้าเจ้ารัก ราฟาเอลจงตัดปีกตัวเองออก1คู่ ข้าจะไม่ทำอันตรายต่อลูกของพวกเจ้า เป็นไงจะรับหรือไม่รับข้อเสนอของข้าล่ะ จงเลือกซะ"

หลังจากเทพสูงสุดกล่าวจบก็เกิดเสียงคัดค้านหลายเสียง...

" ท่านเทพสู- " เทพองค์นั้นกล่างยังไม่ทันจบก็ โดนเสียงอันทรงพลังกล่าวขึ้น

"เงียบบบบบ!!"

" นี้คือการตัดสินใจของข้าพวกเจ้าไม่มีสิทธ์ ในที่นี้มีใคร สู้ตัวต่อตัว กับ ราฟาเอลและเทพมารได้บ้างล่ะ ข้าขอพูดเลยว่าไม่มี พวกเขาทั้ง2 ทรงพลังเกินไป และอีกอย่าง ราฟาเอลเป็นพวกพูดจริงทำจริง จำที่นางพูดได้หรือไม่ ว่านางจะลากพวกเจ้าไปด้วยถึงให้ต้องตาย " หลังจากเทพสูงสุดพูดจบก็ไม่ใครกล่าวขีดขึ้นมาอีก ถึงจะมีเทพบางองค์เจ็บใจแต่ต้องยอมรับว่า ที่เทพสูงสุดพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง

"ได้ ข้าขอรับข้อเสนอ นั้นข้าจะตัดปีกของข้าออก1คู่ หวังว่าเทพอย่างพวกเจ้าคงไม่ผิดคำพูด!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันแสนจะเย็นชา การตัดปีกออกนั้น จะเป็นการตัดพลังไปด้วย ซึ่งเทพมารที่มีปีกถึง8 คู่ การที่เสียไป1คู่ ถือว่าเป็นการสูญเสียที่หนักหนาพอสมควร...

"ไม่นะอัลบาร์เจ้าจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ!!!"

ราฟาเอลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าและเสียใจ...

"ไม่เป็นไรหรอกยังไงต้นเหตุก็เกิดมาจากข้า แล้วอีกอย่างข้าก็ไม่อยากให้เจ้าสู้กับเผ่าพันธุ์ตัวเองด้วย"

ราฟาเอลกำลังจะพูดต่อ แต่เทพมารได้ตัดปีกตัวเองออก1คู่ ทำให้ความเจ็บปวดถาโถม เข้ามา แต่เทพมารไม่ส่งเสียงร้องออกมาแม้แต่น้อย

"เอาล่ะข้าทำตามที่ท่านพูดไว้แล้ว หวังว่าท่านคงจะไม่ผิดคำพูดนะ!!!"

เทพมารพูดด้วยน้ำเสียงอันอ่อนล้าเต็มทน...

"อืม...ข้าให้สัญญา"

หลังจากเทพสูงสุดให้คำสัณญาเขาก็ล้มตัวลงหมดสติเพราะการตัดปีกออกนั้น เหมือนกับตายทั้งเป็น

"อุแว้ๆ"

เสียงเด็กทารกร้องขึ้น ถึงแม้จะไร้เดียงสาแต่ความเป็นบุตรเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อบาดเจ็บก็ส่งเสียงร้องขึ้นมา ราฟาเอลเห็นภาพตรงหน้ารู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก นางเองก็ถือเป็นแม่คนนึง ราฟาเอลนางเดินเข้าไปใกล้ ลูกของตนซึ่งอยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นพ่อ นางได้ทำการผนึกจิตวิญญาณส่วนนึงของนางไว้ในจิตของบุตร เมื่อถึงเวลา ผนึกจะคลายออกและจะได้เจอกับจิตวิญญาณ....ของนางที่นางได้หลงเหลือไว้ให้ และได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตร

เป็นดาบประจำดวงจิตวิณญาณของผู้ถือครอง...ไม่สามารถให้ใครใช้ได้ ยกเว้นจะได้รับการสืบทอดโดยตรงและได้รับการยิมยอมทั้ง2ฝ่าย!! ซึ่งบุตรของ ราฟาเอล และ อัลบาร์ นั้น เป็นกรณียกเว้นสามารถให้ได้โดยไม่ต้องผ่านการยินยอมจากอีกฝ่าย ซึ่งก่อนหน้านี้อัลบาร์ ได้มอบอาวุธจิตวิณญาณของตนให้กับบุตรไปแล้ว... ราฟาเอลอุ้มบุตรขึ้นมาและนำพลังส่วนหนึ่งมาห่อหุ้มร่างของบุตรตนและหายวับไปทันที ในตอนนี้บุตรของนาง ถูกส่งลงไปยังโลกเบื้องล่างแล้ว สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกเทพเหล่านี้เป็นอย่างมากเพราะกลัวว่าในอนาคต เด็กคนนี้จะนำภัยพิบัติมาให้...

"หลังจากผนึกพวกมัน2คนแล้วพวกเจ้านำกำลังคนของเราไป100 คนแล้วสังหารเด็กนั้นทิ้งซะในอนาคตมันอาจจะเป็นปัญหาต่อแผนการในอนาคตของท่านผู้นั้นได้"

เทพองค์นี้ รูปร่างสูงใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ เส้นผมสีน้ำตาล กล่าวด้วยน้ำเสียงเบาๆกับสหายของตนแทนที่จะใช้จิตคุยกันเพราะมันมั่นใจว่าไม่มีใครได้ยินแต่แล้วเหตุการณ์บางอย่างไม่เป็นดังที่คิดเมื่อมีน้ำเสียงดังขึ้นพร้อมปล่อยแรงกดดันระดับมหาเทพ ขั้นปลาย ออกมา ทำให้เทพองค์นั้นหน้าซีดเผือกเพราะมันที่อยู่ขั้นเทพนักรบไม่อาจต้านทานแรงกดดันของราฟาเอลที่ปล่อยออกมา

ตู้มมม!!

เสียงระเบิดพลังของราฟาเอลที่ปล่อยกลิ่นอายระดับมหาเทพออกมา พร้อมกับแรงกดดันที่มหาศาล

"เจ้าเมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรน่ะเจ้าจะสังหารบุตรของข้ายังงั้นเหรอ หึ!! ชั่งหาที่ตาย..ดีในเมื่อข้ายอมรับข้อเสนอแต่กลับมีพวกคิดไม่ซื่อกับลูกของข้า ข้าจะสังหารมันทิ้งซะ จงโผล่หัวออกมา หรือจะให้ข้าไปลากหัวเจ้าออกมา จงเลือกเอาซะ!!! "

ราฟาเอลตอนนี้พูดด้วยน้ำเสียง เย็นชา แฝงไปด้วยความโกรธแค้น จนยากจะควบคุม!!!

"ใจเย็นลงก่อน เรื่องนี้ข้าจัดการให้เมื่อครู่ข้ารู้เป็นเสียงผู้ใด เจ้าไม่ต้องลงมือหรอก ราฟาเอล บุตรแห่งข้า ข้าจะจัดการให้เพื่อเป็นการไถ่โทษที่มีพวกคิดไม่ซื่อ"

หลังจากองค์เทพสูงสุดพูดจบ ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้งก่อนจะมีเสียงขึ้น...

" อะไรนะ ท่านราฟาเอลเป็นบุตรของท่านองค์เทพสูงสุดอย่างงั้นเหรอข้าไม่เคยรู้มาก่อนข้าอยู่มา1000ปีข้าพึ่งรู้เนี้ยแหละ"

เทพองค์นี้กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

"ใช่ๆข้าก็พึ่งรู้เนี้ยแหละ !! " เสียงเทพองค์อื่นดังขึ้นเรื่อยๆพูดกันไปต่างๆนาๆ

"เงียบ!! "

องค์เทพสูงสุดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"เรื่องนี้ข้าไม่เคยบอกพวกเจ้าก็คงไม่รู้หรอก ว่าราฟาเอลเป็นบุตร สตรี เพียงคนเดียวของข้าเรื่องอื่นชั่งมันตอนนี้ข้าจะจัดการกับเทพนอกรีตที่แฝงตัวอยู่ในนี้ "

ตู้มมมม!!

เทพองค์ที่โดนจับได้ว่าเป็นคนพูดระเบิดพลังระดับเทพนักรบ เพื่อจะหนีไปให้ไกลแต่มีหรือระดับเทพนักรบจะเทียบเคียงกับระดับเทพสูงสุด มันโดนฝ่ามือของเทพค์สูงสุดซัดเข้าตรงที่หน้าอกอย่างจังจนตัวระเบิดออก เพียงแค่ใช้พลัง ไม่ถึง1ใน10 ก็จัดการกับเทพองค์นั้นลงได้อย่างง่ายดาย...

"เอาล่ะข้าจัดการมันให้แล้วเจ้าจงวางใจเถิด ราฟาเอลบุตรเพียงคนเดียวของข้า ตามกฏเจ้าต้องโดนผนึก10000ปี เจ้าถึงจะออกมาได้ เพราะฉะนั้นพ่อรักลูกนะราฟาเอล"

เมื่อองค์เทพสูงสุดกล่าวจบราฟาเอลก็คลายพลังลงและส่งยิ้มให้ผู้เป็นพ่อก่อนจะกล่าวตอบกลับไปว่า

"ข้าขอโทษที่เป็นบุตรที่แย่ ให้กับท่าน ฝากท่านช่วยเฝ้ามองบุตรของข้าแทนข้าด้วย"

ราฟาเอลพูดจบก็มีแสงสีเหลืองส่องลวมาที่ร่างของราฟาเอลและอัลบ่ร์ ที่หมดสติอยู่แล้วทั้ง2ก็หายไปอยู่ในห้องมิติที่โดนผนึก จนกว่าจะครบ10000ปี

"แล้วค่อยกลับมาเจอกันใหม่นะบุตรเพียงคนเดียวของข้า"

น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแฝงไปด้วยความเศร้าและเสียใจเป็นอย่างมากที่ต้องผนึกบุตรของตัวเอง...

"หึมันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอก ดินแดนแห่งนี้จักต้องล่มสลาย!! "

เมื่อกล่าวจบ เงาสีดำที่แอบมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ ก็หายไปทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า..สาเหตุที่มกาเทพสูงสุดมิอาจจับการเคลื่อนไหวได้เพราะมันเป็นเพียงร่างที่สร้างขึ้นเท่านั้นไร้ซึ่งจิตวิญญาณ...

ระดับพลัง

นักรบแรกเริ่ม 1-9

นักรบจิตวิณญาณ 1-9

นักรบหลอมรวม 1-9

นักรบที่แท้จริง 1-9

ราชันนักรบ 1-9

ราชันนักรบที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพนักรบ 1-9

เทพสงคราม 1-9

มหาเทพ 1-9

เทพสูงสุด(พระเจ้า)

ระดับพลัง สัตว์อสูร

อสูรระดับแรกเริ่ม 1-9

อสูรระดับจิตวิณญาณ 1-9

อสูรระดับหลอมรวม 1-9

อสูรที่แท้จริง 1-9

ราชันอสูร 1-9

ราชันอสูรที่แท้จริง 1-9

จักรพรรดิ 1-9

จักรพรรดิที่แท้จริง 1-9

เทพอสูร 1-9

มหาเทพอสูร 1-9

เทพอสูรสูงสุด (ผู้ปกครองเหล่าอสูรทั้งปวง)

เงินตรา

1000เหรียญทองแดง = 1เหรียญเงิน

1000เหรียญเงิน = 1เหรียญทอง

1000เหรียญทอง = 1เหรียญเพชร

ระดับอาวุธ

อาวุธจะแบ่งออกเป็น2ประเภท ประเภทแรก 1.อาวุธที่หาได้จากการสังหารสัตว์อสูร

และหาซื้อทั่วไปหรือได้จากงานประมูล

ประเภทที่สอง อาวุธจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตใจของแต่ละคน แต่ละคนสามารถมีได้เพียงหนึ่งเดียว ยกเว้น สายเลือดผสม

อาวุธประเภทแรก

อาวุธระดับ 1 ดาว (ชาวบ้าน)

อาวุธระดับ 2 ดาว (นักรบฝึกหัด)

อาวุธระดับ 3 ดาว ( นักรบ)

อาวุธระดับ 4 ดาว ( พาลาดิน)

อาวุธระดับ 5 ดาว (ราชา)

อาวุธระดับ 6 ดาว (ราชัน)

อาวุธระดับ 7 ดาว (มายา)

อาวุธระดับ 8 ดาว (ตำนาน)

อาวุธระดับ 9 ดาว (เทวะ)

อาวุธประเภทที่ 2 ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ เป็นอาวุธที่อยู่ในจิตของผู้ครอบครอง มีพลังมหาศาลกว่า อาวุธประเภทแรก เป็นอย่างมาก ข้อเสียก็คือพลังจะลดลงอย่างลวดเร็วแรกกับพลังมหาศาลที่ได้รับ ระดับยิ่งสูงยากต่อการควบคุมในการใช้แต่ละครั้ง

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ชาวบ้าน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบฝึกหัด

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ นักรบ

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ พาลาดิน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ราชัน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ มายา

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ ตำนาน

ศาสตร์ตราจิตวิณญาณ ระดับ เทวะ

* ศาสตร์ตราวิณญาณต้องใช้เวลาในการฝึกฝนเป็นอย่างมาก หาผู้ใช้ได้น้อยมากในแต่ละทวีป

ทวีป

ทวีป จรัสแสง (เป็นที่ตั้งของเผ่าพันธ์มนุษย์)

ทวีป ปักษา

ทวีป อสูร

ทวีป มืด

ทวีป สีชาด

ทวีป มังกร

ทวีป หงส์สา

เผ่าพันธ์

มนุษย์

เทพ

มาร

มังกร

เอล์

อสูร

ระดับโอสถ

ความบริสุทธิ์จะมี1-10ส่วน 5ในส่วน10 จะถือว่า ระดับ ต่ำ 6ในส่วน10 ระดับกลาง 7 ส่วนขึ้นไปถือว่าระดับสูง

โอสถระดับ ต่ำ (สีเทา)

โอสถระดับ กลาง (สีเขียว)

โอสถระดับ สูง (สีเหลือง)

โอสถระดับ ราชัน (สีขาว)

โอสถระดับ จักพรรดิ (สีม่วง)

โอสถระดับ ตำนาน (สีทอง)

โอสถระดับ มายา (สีแดง)

โอสถระดับ เทวะ (สีรุ้ง)

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท