บริเวณค่ายที่พักชั่วคราวของเหล่าชาวยุทธและเหล่าเทพต่างก็รับรู้ได้ถึงพลังที่ชั่วร้าย เทียบเท่ากับแม่ทัพปีศาจ!!!
และจุดที่พลังด้านลบที่แข็งแกร่งแผ่ออกมาก็คือกระโจมของไป๋หลงที่ตั้งอยู่ใจกลางของที่พักทั้งหมด ซึ่งสร้างความตื่นตระหนกเหล่าทหารสวรรค์ต่างขนลุกซู่ไปทั้งตัว เป็นพลังชั่วร้ายที่น่าสะพรึงยิ่ง!!!
“ คุ้มครองจ้าวสวรรค์!! ”
“ บัดซบใครมันจะไปคิดว่ามันจะสามารถฝ่าเข้ามาในที่พักของพวกเราทั้งๆที่มีเทพระดับสูงหลายคนอารักษ์ขาความปลอดภัยอยู่!!! ”
เหล่าทหารสวรรค์ แม่ทัพสวรรค์ และตุลาการสวรรค์ ต่างพุ่งตรงไปที่กระโจมของไป๋หลงในทันทีแต่ทว่าอยู่ๆ พลังงานด้านลบก็หายไปในทันที…
ราวกับว่ามันไม่เคยมีอยู่มาก่อนทำให้เหล่าแม่ทัพสวรรค์ต่างตกอยู่ในความสงสัย..นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่…แต่ในขณะนั้นเองก็มีคนผู้หนึ่งเดินออกมาจากกระโจมพร้อมกับหญิงสาวทีเแต่แสดงสีหน้าอึมครึมใส่ไป๋หลง…
“ ท่านจ้าวสวรรค์..มันเกิดอะไรขึ้นหรือว่ามีปีศาจบุกมาหาท่าน!!!.. ”
ไป๋หลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มแห้ง..ก่อนจะอธิบายทุกอย่างให้ทุกคนได้เข้าใจก่อนที่เรื่องมันจะไปไกลมากกว่านี้..
ความจริงที่เหล่าแม่ทัพสวรรค์ได้ยินต่างรู้สึกตะลึงไปตามๆกันไม่เว้นแม้กระทั่งตุลาการสวรรค์ทั้งสอง..การจุติใหม่เป็นเผ่าปีศาจในหมู่เทพนั้นไม่เคยมีมาก่อน…
ไม่สิแทนที่จะเรียกว่าไม่เคยมีมาก่อน..มันเป็นไปไม่ได้ต่างหาก..การที่เทพจะจุติเป็นปีศาจได้นั้นก็ไม่ต่างจากการทิ้งสติสัมปชัญญะทั้งหมดและกลายเป็นปีศาจคลั่งไร้สติ…
เผ่าเทพที่มีธาตุแสงสว่างเป็นหลักไม่อาจที่จะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับความมืดได้..ไม่ความมืดก็แสงสว่างจะต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหายไป…
แต่ทว่าสิ่งที่ไป๋หลงทำนั้นเรียกได้ว่าท้าทายและฉีกทุกกฎเกณฑ์ในการจุติเป็นปีศาจ…อีกทั้งยังคงมีสติครบบูรณ์ครบถ้วน..มิหนำซ้ำยังจุติเป็นเผ่าปีศาจชั้นสูงได้สำเร็จ…
“ นี่ท่าน..จุติเป็นเผ่าปีศาจอย่างงั้นเหรอ..ท่านจ้าวสวรรค์รู้ไหมว่ามันอันตรายมากแค่ไหนหากเกิดอะไรขึ้นมาละก็… ”
“ ข้ารู้ดีเลย..ความมืดในใจข้านั้นเรียกร้องอย่างเดียวก็คือให้ข้าย้ายฝ่ายและทำลายดินแดนเทพทิ้งซะ…เพราะเผ่าเทพก็เคยหันคมดาบใส่ข้า..และยังบีบบังคับให้พ่อและแม่ข้าต้องถูกจองจำ…แต่ข้าเลือกที่จะทำในสิ่งที่ถูกต้องนั่นก็คือจบสงครามนี้ให้เร็วที่สุด..เทียร์ไปกันเถอะ..ส่วนพวกท่านทั้งหมดดูแลที่นี่ให้ดีกว่าข้าจะกลับมา..”
“ ตกลง…”
ไป๋หลงและเทียร์นั้นใช้ปีกหนึ่งคู่บนแผ่นหลังก่อนจะทะยานร่างขึ้นไปบนท้องนภา…เหล่าทหารสวรรค์ แม่ทัพสวรรค์ รวมถึงเหล่าตุลาการ ย่อมไม่สามารถถกเถียงคำพูดของไป๋หลงเมื่อสักครู่นี้ได้แม้แต่น้อย..
แม้แดนเทพจะแข็งแกร่ง..แต่ทว่าหากเกิดอะไรขึ้นมาแดนเทพก็จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป…หากให้คิดกลับกันถ้าในตอนนั้นราฟาเอลถูกสังหารโดยเงื้อมมือของเทพผู้คุมกฎ…
ผู้ที่จะทำลายสวรรค์อาจจะไม่ใช่เบลเซบับ..แต่เป็นตัวไป๋หลงอย่งแน่นอน!!!…
“ ไป๋หลงเจ้าไม่เห็นต้องพูดถึงขนาดนั้นเลยก็ได้นี่…แล้วอีกอย่างทำไมเจ้าถึงเลือกที่จะจุติเป็นเผ่าปีศาจกัน..ตอนแรกข้าตกใจตื่นตระหนกคิดว่าเจ้าจะถูกความมืดเข้าครอบงำไปซะแล้ว… ”
เทียร์พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง…
“ ข้าแค่พูดไปตามความจริงก็แค่นั้นเอง..อีกอย่างการที่จุติเป็นเผ่าปีศาจไม่ได้แย่เสมอไป..ตอนนี้นั้นข้าสามารถใช้เคล็ดวิชาของเผ่าพันธุ์ปีศาจได้อย่างไม่มีปัญหา…รวมถึงความสามารถบางส่วนเช่นกัน..แต่ก่อนอื่นเลย..เราจะมุ่งหน้าไปที่ปราสาทเทพมาร…เป็นที่ ที่พ่อของเจ้าอยู่..ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นข้าจะอยู่ข้างเจ้าเอง.. ”
ไป๋หลงพูดขึ้นพร้อมกับจับมือของเทียร์เอาไว้..แน่นอนว่าคำพูดของไป๋หลงนั้นแฝงเลศนัยน์บางอย่างเอาไว้..คล้ายกับไป๋หลงรับรู้ถึงเรื่องราวที่จะเกิดต่อจากนี้…
ด้วยความสามารถของเผ่าปีศาจชั้นสูงสามารถทำให้ไป๋หลงนั้นรับรู้และสัมผัสทุกสิ่งได้ไกลขึ้นหลายสิบเท่า..ทำให้ไป๋หลงมองเห็นปราสาทเทพมารที่ถูกทำลายได้อย่างชัดเจน!!!
ไม่นานไป๋หลงและเทียร์ก็มาถึงอาณาเขตของเทพมารซีส..แต่ทว่าปราสาทกลับถูกทำลายไปมากกว่าครึ่งเห็นได้ชัดว่าพึ่งจะเกิดเรื่องเมื่อไม่นานมานี้…
เทียร์ที่ได้เห็นพลันใบหน้าซีดเผือดรีบลงไปด้านล่างพร้อมกับไป๋หลงในทันที!!
เกือบครึ่งปราสาทเสียหายอย่างหนักจากการต่อสู้แต่ทว่าเบื้องหลังบัลลังก์นั่นคล้ายกันเป็นห้องอะไรสักอย่างไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย..
แสดงว่าต้องมีของบางอย่างถูกเก็บรักษาไว้ในนี้อย่างแน่นอน..
“ ท่านพ่อ…ท่านอยู่ที่ไหนข้ากลับมาแล้ว… ”
ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ…เห็นได้ชัดว่าโดยรอบเกิดการต่อสู้ที่รุนแรงถึงขนาดที่ทำให้ปราสาทที่สร้างขึ้นจากแร่ธาตุที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษ
ถูกทำลายลงอย่างง่ายดาย…
“ หยุดอยู่ตรงนั้น..พวกเจ้าเป็นใครแล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง!! ”
อยู่ๆก็มีเผ่ามารกลุ่มใหญ่ปรากฏตัวขึ้น…เทียร์ที่ได้เห็นมารเหล่านั้นก็ย่อมจำได้ในทันที…
“ หยุดก่อน..นี่ข้าเอง เทียร์.. ”
เหล่ามารทั้งหมดที่ได้ยินเช่นนั้นก็ต่างออกมาจากความมืดและค่อยๆมีมารชั้นสูงระดับผู้นำตระกูลมารค่อยๆโผล่ออกมา เมื่อรับรู้ว่าเด็กสาวเบื้องหน้าคือ บุตรแห่งเทพมารซีส…
แต่ทว่าการปรากฏตัวของเหล่ามารกลับแฝงเจตนาบางอย่างเอาไว้..ซึ่งไป๋หลงก็ย่อมรู้ดีในสิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้…
“ ท่านเทียร์…เป็นท่านจริงๆด้วย..แล้วก็ช่วยตายเพื่อพวกเราด้วย ข้าขอโทษ!!! ”
มารระดับสูงตนนั้นปลดปล่อยลำแสงขนาดใหญ่ออกมาจากฝ่ามือ..ระดับพลังของมันเพียงพอจะปลิดชีพเทียร์ในสภาวะไร้การป้องกันได้อย่างไม่ยากเย็นแต่ทว่า..
“ ให้มันน้อยๆหน่อย.. ”
ตู้มมมม!!!
ไป๋หลงเคลื่อนที่มาอยู่ด้านหน้าของเทียร์ก่อนใช้มือขวารับการโจมตีของมารตนนั้นได้อย่างง่ายดาย..
“ บ้าน่าเป็นไปไม่ได้..เจ้าเป็นใครกัน!!! ”
“ หันเคี้ยวใส่เชื้อราชวงศ์แบบนี้พวกเจ้าทำไปเพื่ออะไรกัน..ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วรึยังไง.. ”
“ เจ้าเป็นใคร แล้วจะไปรู้อะไรตอนนี้เผ่ามารจบสิ้นแล้ว..เทพมารซีสก็ถูกเผ่าปีศาจสังหารไปเมื่อไม่นานมานี้ หากเรานำหัวของราชวงศ์ไปให้เผ่าปีศาจ เผ่าปีศาจต้องละเว้นเผ่าพันธุ์เราอย่างแน่นอน!! ”
เทียร์ที่ได้ยินเช่นนั้นก็ตกอยู่ในสภาวะช็อคจนหมดสติ..การสูญเสียบิดาเพียงผู้เดียวไปอย่างกระทันหันไม่มีโอกาสสุดท้ายกันการพูดคุยกัน…
เกิดบาดแผลขนาดใหญ่ขึ้นในใจของเทียร์จนร่างกายนั้นปิดกั้นการรับรู้ทั้งหมดจนหมดสติไป…ไป๋หลงกำหมัดแน่นพร้อมกับพลังด้านลบที่แผ่ออกมา…สายตาและแววตาเปลี่ยนเป็นเย็นชา..จนน่ากลัว!!
“ จะ..เจ้าเป็นใครมายุ่งอะไรกับเผ่าพันธุ์ของพวกเรา..รีบไสหัวไปแล้วทิ้งเด็กผู้หญิงคนนั้นไว้ซะ.. ”
“ มดปลวกเช่นเจ้ากล้าออกคำสั่งกับข้าอย่างงั้นหรือ…เห็นทีข้าจะปล่อยพวกเจ้าไปไม่ได้แล้วสินะ..ในเมื่อคิดทรยศก็เตรียมตัวตายได้เลย.. ”
ตึง!!!!
แรงกดดันมหาศาลถูกปลดปล่อยออกมาจากตัวไป๋หลงสะกดข่มให้เผ่ามารระดับต่ำหมอบลงกับพื้นทั้งหมด..ก่อนจะหยิบตรีศูลเทวะปีกดำออกมา…
และในขณะนั้นเองที่พวกมันได้ประจักษ์ถึงตัวตนที่แท้จริงของคนผู้นี้!!
“ สะ..สัญลักษณ์แห่งราชวงศ์!!! ”
จบตอน
