พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก – บทที่80

บทที่80 อาซิมอาม่ามาทั่วสารทิศ

“แม่ ทำอะไรอ่ะคะ หนูต้องไปทำงานนะคะ แม่รีบให้หนู ออกไปเถอะ”อารียาทำสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก มองไปที่ศศินัดดา

ในเวลานี้ศศินัดดาถือไม้ตะพลองอันหนึ่ง ยืนจังก้าอยู่ ตรงหน้าอารียากับรพีพงษ์ หน้าตาถถึงทึ่ง

ศักดายืนอยู่ข้างหลังเธอ และก็มองสองคนนั้นอย่างไม่ สบอารมณ์เช่นกัน

“บอกให้พวกแกออกไปไง พวกแกไม่รู้เหรอว่าตอนนี้ ข้างนอกพูดถึงพวกแกยังไงบ้าง ยังจะไปทำงานบ้าบอ อะไร ขึ้นเป็นแบบนี้ต่อไป พวกเราจะโดนไล่ออกจาก ตระกูลทั้งหมดแล้ว! “ศศินัดดาตะโกนก้อง

“คุณแม่คะ หนูอธิบายคุณแม่ชัดเจนแล้วนะคะ สัญญา ฉบับนั้นชรินทร์ทิพย์ดันทุรังจะเซ็นเอง ไม่เกี่ยวกับรพี พงษ์ เธอทำตัวเธอเอง แล้วทำไมต้องปัดความผิดมาให้ รพีพงษ์ด้วยคะ”อารียาโกธรแทนรพีพงษ์

“หึ แกไม่ต้องมาพูดแทนไอ้สวะนั่น มันเป็นคนยังไง ทำไมฉันจะไม่รู้ตั้งแต่แรกแล้ว มันจะฉุดให้ครอบครัวเรา ตกต่ำลง ตอนนี้ทุกคนต่างอยากจะเสือกไสมันออกจาก ตระกูลฉัตรมงคล แกยังจะปกป้องมันทำไม”

“ลูกสาว แม่เขาพูดถูกนะ รพีพงษ์เสียเวลาแกมานานมากแล้ว มาถึงวันนี้ ก็ต้องไล่มันออกจากตระกูลฉัตร มงคลจริงๆแหละ”ศักดาพูดถอนใจ

อารียาขมวดคิ้วขึ้น ทำไมเธอถึงคิดไม่ถึง หลังจาก เหตุการณ์นั้น ชรินทร์ทิพย์จะต้องฟาดงวงฟาดงาแน่ ทำให้รพีพงษ์ตกที่นั่งลำบาก

นอกจากนี้คนในตระกูลฉัตรมงคลจะต้องเชื่อคำพูด ของชรินทร์ทิพย์แน่นอน แต่ไม่มีใครไปถามความจริง กับนภทีป์เลยสักคน อารียาอึดอัดแทนรพีพงษ์จริงๆ

“ไม่ต้องพูดกันแล้วค่ะ ไม่ว่ายังไง หนูจะไม่หย่ากับรพี พงษ์แน่นอน อย่างมาก หนูก็แค่ย้ายออกไปกับเขา”อารี ยาพูดแน่วแน่

ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ศศินัดดากับศักดาที่ตกใจ แม้แต่รพี

พงษ์เองก็ตกใจ

เขาไม่เคยคิดเลยว่า อารียาจะทำเพื่อเขา โดยการย้าย

ออกไป

เขายิ้มขึ้นที่มุมปากอย่างโดดเดี่ยว ในใจคิดว่าถ้าอารี ยาต้องออกไปอยู่กับเขาละก็ เขา

จะไม่ลังเลเลย

ดูท่าน่าจะได้เวลาซื้อบ้านใหม่แล้วมั้ง ไม่งั้นตอนย้าย ออก เดี๋ยวไม่มีที่อยู่

แน่นอนว่า เขายังมีวิลล่าฟ้าอนงค์ แต่รพีพงษ์ไม่ค่อย ชื่นชอบวิลล่านี้สักเท่าไหร่ นอกจากนี้วิลล่านี้ยังเป็นของน

ตระกูลลัดดาวัลย์ให้มา รพีพงษ์ไม่เคยคิดจะไปอยู่ที่นั่น

เลย

เดี๋ยวพอมีเวลา ไปดูบ้านหน่อยก็ได้ รพีพงษ์คิดอยู่ใน

ใจ

ศศินัดดาเห็นอารียาไม่เชื่อฟังเลย จึงอาละวาด เธอจึง ชี้โทษความผิดทั้งหมดไปที่รพีพงษ์ คำรามขึ้น”รพีพงษ์ ไอ้สวะ ยังมีหน้าอยู่ในตระกูลเราอีก แกไม่ได้คุย โครงการกับซันบับเบิลจนสำเร็จ ก็ควรจะหย่ากับแคลร์ โดยดี แกไม่มีสิทธิ์ที่จะอยู่บ้านเราอีกต่อไปแล้วนะ!

รพีพงษ์ทำสีหน้าไม่ยี่หร่า เปิดปากพูดขึ้น”ผมคุย โครงการกับซันบับเบิลจนสำเร็จแล้ว แต่คุณชรินทร์ ทิพย์เจ้ากี้เจ้าการเซ็นเอง จนทำให้สัญญาเป็นโมฆะ เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับผม”

ศศินัดดารีบเบ้ปาก พูดขึ้น “หยุดทำเสแสร้งสักที น้ำ หน้าอย่างแก น่ะนะ จะคุยโครงการสำเร็จได้ไง ฉันว่าแก หาเรื่องใส่ร้ายหนูเจน เธอก็บอกอยู่ว่าแกจงใจใส่ร้าย เธอ”

อารียาโกธรขึ้นมาทันที ชรินทร์ทิพย์หาทางทำร้ายเธอ ทุกวิถีทาง แต่คิดไม่ถึงว่ามารดา

ของเธอจะช่วยพูดให้ชรินทร์ทิพย์

“คุณแม่คะ เรื่องนี้รพีพงษ์ไม่ได้โกหกนะคะ ทำไมคุณ แม่ถึงไม่เชื่อบ้างล่ะ หรือแม้กระทั่งลูกสาวตัวเองคุณแม่ก็ไม่เชื่อคะ”อารียาเปิดปากถาม

“ลูกแคลร์ ลูกโดนไอ้สวะล้างสมองแล้ว มันไม่สมควรที่ ลูกจะต้องไปพูดจาปกป้อง ลูกตื่นได้แล้ว แบบนี้ต่อไป บ้านเราคงฉิบหายเพราะมัน”

ศศินัดดาโมโหขึ้นมา เธอมักจะชอบกุมอำนาจในบ้าน ไว้เสมอ ตอนนี้อารียาเถียง

เธอคำไม่ตกฟาก ทำให้เธอรู้สึกว่าสถานภาพตัวเองถูก

คุกคาม

เธอถือไม้นวดแป้ง ถลึงตาจ้องรพีพงษ์ พูดขึ้น “แกจะ เลิกกับลูกสาวฉันไหม ถ้าแกไม่หย่า ฉันจะทุบจนแกหย่า ไปเอง!

พูดจบ เธอก็ทุบไม้นวดแป้งลงไปบนตัวรพีพงษ์ โดยไม่ ได้คำนึงว่ารพีพงษ์จะได้รับบาดเจ็บหรือไม่

สำหรับเธอแล้ว เธอเลี้ยงรพีพงษ์มาหลายปีดีดัก ต่อให้ จะทุบจะตีบ้าง เขาก็ต้องรับ

สีหน้าอารียาเปลี่ยน เธอจะยื่นมือมาขวางศศินัดดาไว้ ในเวลานี้ รพีพงษ์ยกมือขึ้น ขัดมือศศินัดดาเอาไว้ ศศินัดดาคิดไม่ถึงว่ารพีพงษ์จะมีปฏิกริยาที่ว่องไว ขนาดนี้ สิ่งที่ทำให้เธอตกใจคือ

รพีพงษ์กล้าต่อต้านเธอ

“แกสมควรโดนมีดอีโต้สับพันครั้ง ปล่อยฉัน แกกล้าดียังไง แม้แต่ฉันแกก็กล้าลงมือ” ศศินัดดาพูดอย่างร้อนใจ

สีหน้ารพีพงษ์นิ่งขรึม เขาจ้องศศินัดดาเขม็ง พูดน้ำ เสียงเย็นชา”ที่ผมเคารพคุณเพราะเป็นแม่ของแคลร์ ผม เลยยอมคุณทุกอย่าง แต่อย่าทำเกินไป ผมรพีพงษ์ไม่ใช่ ว่าทุกคนจะรังแกได้”

“ในเมื่อกล้าหือกับฉัน แกไอ้สวะ ยังมีหน้ามาพูดกับฉัน อีกเหรอ”ศศินัดดาไม่ยอมรามือ แต่เธอก็ยังคงชักมือ กลับไม่ได้

เมื่อศักดาเห็นสถานการณ์ไม่เข้าที จึงรีบเดินขึ้นหน้า พูดโน้มน้าว”คุณก็อย่าไปถือสามันเลย เรื่องนี้ค่อยว่ากัน แล้วกัน”

“รพีพงษ์ อย่าวู่วามไป เธอเป็นผู้ใหญ่ จะว่าบ้างกี่คำก็ สมควร”

รพีพงษ์คลายมือศศินัดดา ไม่พูดอะไร

ศศินัดดาคลึงข้อมือตนเบาๆ หันกลับไปมองศักดา ด่าทอว่า”ก็เพราะคุณน่ะมีปัญญาแค่รพีพงษ์ ถ้าคุณมี น้ำยาสักหน่อย บ้านเราจะต้องถูกรบกวนด้วยเรื่อง หยุมหยิมแบบนี้ เหรอ!

ศักดาถอนหายใจ คิดไม่ถึงว่าศศินัดดาจะมาระบายใส่

ตน

ในช่วงที่หลายคนแข็งขึนไม่ไหว จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูมา

ศักดาก้มหน้าเดินออกจากประตูไป ด้านนอกประตูมี คนยืนกลุ่มหนึ่ง โดยมากเป็นพงศา

คณาญาติตระกูลฉัตรมงคล อาซิ้มอาม่ามาทั่วสารทิศ

ทุกคนต่างเข้าข้างศศินัดดา แต่ละคนมองดูรพีพงษ์ อย่างไม่วางตา

“พี่ใหญ่ พี่สอง มาทำอะไรกันคะ ไม่บอกไม่กล่าว ฉัน จะได้ต้อนรับ”ศศินัดดาเห็นสถานการณ์ จึงรีบปรับสีหน้า พูดขึ้น

“ไม่ต้องต้อนรับขับสู้หรอก ที่พวกเรามาครั้งนี้ มา เพราะเรื่องรพีพงษ์กับหนูแคลร์นี่แหละ ครั้งนี้รพีพงษ์ ทำลายความร่วมมือระหว่างตระกูลฉัตรมงคลกับซัน บับเบิล ตัวซวยแบบนี้ ไม่ควรเหลือไว้ในตระกูล ฉัตรมงคล มันจะต้องหย่ากับหนูแคลร์” ผู้หญิงที่นำหน้า พูดขึ้น

“พูดส่งเดข การร่วมมือกับซันบับเบิลครั้งนี้ ไม่ใช่ความ ผิดของรพีพงษ์สักหน่อย! ”

อารียาคิดไม่ถึงว่าจู่ๆตระกูลฉัตรมงคลจะแห่กันมา มากมายเพราะเรื่องนี้ แล้วมาพูดคัด

ค้าน

“จะไม่เป็นความผิดมันได้ไง การเติบโตของตระกูล ฉัตรมงคลต้องมาติดขัด ก็เพราะตัวซวยนี่แหละ! “ตอนนี้เสียงระเบ็งเซ็งแซ่ขึ้นมากันเต็ม

อารียาหันหลังไป เห็นชรินทร์ทิพย์พอดี

ชรินทร์ทิพย์มองอารียาอย่างลำพองใจ เดิมทีเธอแค่ อยากหาเรื่องรพีพงษ์ก็แค่นั้น แต่สิ่งที่เธอคาดไม่ถึงคือ ตระกูลฉัตรมงคลจะมีปฏิกริยาใหญ่โตเช่นนี้

เธอจึงถือโอกาสยุยงส่งเสริม จะหาทางไล่รพีพงษ์ออก จากบ้าน เป็นการแก้แค้น

อย่างไรเสีย ไม่มีใครเชื่อคำรพีพงษ์หรอก ชรินทร์ ทิพย์จึงไม่มีการหวั่นเกรงใดๆ

เอาเป็นว่าก็คือคนหนึ่งคนโกหก ก็คือโกหก ส่วนตอนที่ มีคนเชื่อเป็นร้อยนั้นคือความจริง

“หนูเจนพูดถูก จะให้รพีพงษ์อยู่ในตระกูลฉัตรมงคล ไม่ได้ ตอนนี้ก็ไล่เขาออกไป!

“ให้รพีพงษ์หย่ากับหนูแคลร์ สวะแบบนี้ ไม่คู่ควรกับ หนูแคลร์แม้แต่น้อย!

“ฉันว่าเขาต้องชดใช้ที่ทำให้ตระกูลฉัตรมงคลเสียหาย เสียดายที่สวะแบบนี้ทำอะไรไม่ได้”

ศศินัดดาเห็นกลุ่มคนมาไล่ให้รพีพงษ์หย่ากับอารียา ก็ รู้สึกตัวเองมีบารมีขึ้นมา จึงหันไปแค่นยิ้มเย็นชาให้รพี พงษ์
“รพีพงษ์ ตอนนี้คนทั้งตระกูลฉัตรมงคลต่างอยากให้ แกเลิกกับหนูแคลร์ แกยังมีอะไรจะพูดอีก ฉันว่าวันนี้แก ไปอำเภอกับหนูแคลร์เถอะ ไปจัดกรให้เรียบร้อย ทุกคน จะได้ไม่มีเรื่องพะวงใจ “ศศินัดดาเปิดปากพูด

อาซิมอาม่าจากทั่วสารทิศเริ่มแสดงความเห็นกัน บอก ว่าให้รพีพงษ์กับอารียาไปที่ว่าการอำเภอ

อารียายืนกำบังอยู่ด้านหน้ารพีพงษ์ และคัดค้านสุดตัว แต่กำลังของเธอเพียงลำพังช่าง

น้อยเหลือเกิน จะไปสู้รบปรบมือกับพวกผู้หญิงพวกนี้ ไม่ไหวหรอก

รพีพงษ์ฟังกลุ่มคนส่งเสียงจ้อกแจ้กจอแจ ช่างน่าปวด หัว ในใจคิดว่าชรินทร์ทิพย์คนนี้

ช่างร้ายกาจจริง หาพวกกลุ่มผู้หญิงที่ไม่คุยเหตุผลมา

“รพีพงษ์ ยังจะยืนงงอะไรอีกล่ะ รีบไปหย่ากับอารียาสิ ไม่อย่างนั้น พวกอาซิ้มอาโกวทั้งหลาย จะไม่ไปไหนแน่ วันนี้”ชรินทร์ทิพย์มองรพีพงษ์อย่างสมน้ำหน้า

“ฉันจะดูว่าหน้าไหนมันกล้าให้รพีพงษ์หย่ากับหนูแค ลร์! “ในเวลานี้ เสียงทุ้มเสียงหนึ่งดังขึ้นด้านหลัง “ใครกันที่ไม่รู้ผิดชอบชั่วดี มีหน้ากล้าพูดแทนรพี

พงษ์! “ชรินทร์ทิพย์หันหน้าไป ทำหน้าดุร้าย

เวลานี้ด้านนอกประตูมีเลขาคนหนึ่งเข้ามา พยุงคนเข้า มาคนหนึ่ง คนๆนั้นคือนภทีป์ที่หน้าบึ้งอย่างเห็นได้ชัด!