บทที่242 กล้าพนันกันไหม
ตอนนี้ในคฤหาสน์ของใจกลางอำเภอนกฟ้า คนที่มีชื่อ เสียงโด่งดังในใจของชรินทร์ทิพย์กำลังต้มยาให้รพีพงษ์ เมื่อกี้ รฟ์พงษ์บอกว่าจะออกไปกับจารุณี เขากลัวว่ารฟีพงษ์ตอน กลางวันจะไม่กลับมา จึงให้รพีพงษ์ดื่มยาไปก่อน
ประดิพัทธ์ในใจชื่นขมรที่พงษ์เป็นอย่างมากเขาคิดว่า ระยะเวลาการรักษาตนเองถือว่าดีแล้ว พอมาเทียบกับรพีพงษ์ เขาคิดว่าเขาเป็นแค่ขยะ
ที่แท้หมอบอกว่ารพิพงษ์ยังไงก็ต้องรักษาครึ่งเดือน และ ต้องอีกหนึ่งสัปดาห์ถึงจะลงเตียงได้
แต่รพิพงษ์ใช้เวลาแค่หนึ่งวัน ก็สามารถลงเตียงขยับ เคลื่อนไหวแล้ว ความสามารถพิเศษแบบนี้ ทำให้ประดิพุทธิ์ อิจฉามาก
หลังจากต้มยาให้รพีพงษ์เสร็จ ประดิพุทธิ์รีบถือไปให้รพี พงษ์ดื่ม แล้วให้เบอร์โทรศัพท์กับรพีพงษ์ พี่รพี นี่เป็นเบอร์ โทรของเลขาผม เดียวผมต้องไปทำงานในบริษัท ก็ไม่ไปเป็น เพื่อนแล้ว ถ้ามีอะไรก็โทรหาเลขาผม เขาจะจัดการทุกอย่าง ให้ ”
รพีพงษ์ไม่ได้รับกระดาษนั่น จารุณีได้หยิบไป
” พุดจำเรื่องแบบนี้คราวหน้าให้ฉันเถอะ ฉันเป็นพี่ใหญ่ รพีพงษ์ก็ต้องฟังฉัน ได้ยินไหม ” ประดิพุทธิ์ไม่รู้จะทำอะไรกับจารุณี ตอนนี้เขาก็รู้สึกไม่
น่าพาเธอกลับมา นี่เหมือนพาเจ้านายกลับมาจริงๆ
รพีพงษ์ก็เหมือนกัน ตอนนี้เขาเชื่อฟังจารุณีทุกอย่าง ถ้า เขาไม่ฟัง จารุณีก็จะพูดว่ารพีพงษ์ไม่รักเค้าแล้ว ประโยคนี้ทำให้รพีพงษ์จะเป็นบ้า
หลังเตรียมตัวเสร็จ รพีพงษ์ก็ออกไปกับจารุณี ประดิพ ทธิ์ได้สั่งรถไปส่งพวกเขาที่ห้างสรรพโกลเด้นฟาเวอร์
S ได้ยินว่าในห้างสรรพโกลเด้นฟาเวอร์มีการแข่งรถระดับ มืออาชีพ นายพาฉันไปเล่นได้ไหม” จารุณีขอร้อง
” ไม่ได้ ตอนนี้ผมยังไม่หายเป็นปกติเล่นกีฬาที่มีความ รุนแรงไม่ได้ รพีพงษ์ปฏิเสธ
” ไม่ต้องมาทำแบบนี้ที่นี่ ฉันว่านายไม่เห็นมีอะไร ก็แค่ขับ รถเองไม่แค่นี้ก็ไม่กล้าหรือ คนขี้ขลาดกลัว นายไม่รักฉัน แล้ว” จารุณีโกรธ
รพิพงษ์ไม่รู้จะยิ้มหรือร้องไ องไห้ดี รีบพูดว่า :” ผมหาคุณไป ได้หรือยัง คุณเห็นผมตอนนี้ยังหายไม่ปกติแล้วพาคุณมาขับ รถ ต่อไปอย่าพูดประโยคนั้นได้ไหม ผมกลัวว่าคนอื่นเขาจะ เข้าใจผิด ”
ได้สิ นายพาฉันไปแข่งรถ ฉันก็จะไม่พูดประโยคนั้น 1 วัน จารุณีพูดอย่างดีใจ
รพีพงษ์ไม่คิดว่า เขาพาจารุณีไปแข่งรถด้วยร่างกายที่ไม่
พร้อม ที่แลกได้มาก็มีแต่ความสงบในระยะเวลา 1 วัน ขาดทุน
จริงๆ
หลังจากที่ได้ดื่มยาเมื่อกี้แล้ว รพีพงษ์รู้สึกว่าสภาพ ร่างกายของเขาในตอนนี้ ไปแข่งรถไม่มีปัญหาแน่นอน แต่สิ่ง ที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงคือเขายังรู้สึกเมื่อยล้า
นี่ก็หมายความว่า ถึงบัตรแผลบนร่างกายเขาจะหาย แต่ กำลังของเขายังจะสามารถออกแรงได้แค่ครึ่งนึงของปกติ
รพีพงษ์ไม่รู้ว่าโยษิตาไม่ใช้ยาอะไร แค่นิดนึงก็ทำให้เขา ปรับสภาพนานขนาดนั้น
ตอนนี้อาจจะมีแค่ชุติเทพที่จะช่วยเขารักษาได้ แต่ขุติ เทพอยู่เมืองริเวอร์ รพีพงษ์ไม่สามารถให้เขามาได้มีแต่ให้ ประดิพุทธิ์หาหมอที่มีความสามารถหน่อย มาดูสภาพของเขา ว่าจะสามารถรักษาหายได้ไหม
ไม่นานนักก็ถึงห้างสรรพโกลเด้นฟาเวอร์ รฟีพงษ์ลงจาก รถกับจารุณี จารุณีเดินเข้าไปอย่างดีใจ และเดินตรงไปทาง สนามแข่งรถ
รพีพงษ์เห็นจารุณีเหมือนจะดีใจมาก หน้าของเขาก็มีรอย ยิ้มขึ้นมาด้วย หญิงสาวคนนี้ยังชอบเกมแบบนี้ด้วยหรือ
พูดถึงแข่งรถ ในใจของรพีพงษ์ก็คิดถึงอยู่ เมื่อก่อน ตระกูลฉัตรมงคลเคยมีสนามแข่งรถ ตัวของรพีพงษ์สามารถ เรียกได้ว่าเป็นแขกประจำที่นั่น สถิติที่เขาสร้างแม้กระทั่งตอน นี้ก็ไม่มีใครทำลาย
ตอนนั้นเขาไปแข่งรถ มักจะเป็นช่วงที่เจตดิลกสอนพวก เขามวยจีน ดังนั้นเจตดิลกจึงคิดว่ารพีพงษ์เป็นคนสอนไม่รู้ เรื่อง ในมุมมองของเจตดิลก ถึงรพีพงษ์จะขับรถเร็วขนาดไหน ก็ไม่มีด้านดีต่อกำลังของตนเอง
ขับรถซิ่ง ก็เป็นฉลากของลูกหลานเศรษฐี ดังนั้นถึงฝีมือ การขับรถจะมืออาชีพขนาดไหน แต่ในตระกูลฉัตรมงคล ตระกูลใหญ่แบบนี้ ก็ไม่ได้รับการยอมรับ
และแน่นอน การแข่งรถเป็นแค่งานอดิเรกการผ่อนคลาย
ของรพีพงษ์ เขาไม่เคยคิดว่าการมีฝีมือแข่งรถระดับมีอาชีพ
จะเป็นความสามารถพิเศษอะไร * เมื่อกี้นายบอกว่าจะพาฉันไปแข่งรถ แต่ฉันยังไม่รู้ว่า นายแข่งรถเป็นหรือเปล่า พอถึงเวลาแล้วอย่าอวดเก่งนะ ขับ ไม่เป็นก็ไม่ต้องขับ ” จารุณีหันไปพูด
รพีพงษ์ยิ้มแล้วพูดว่า ” ไว้ใจผมเถอะ สถิติเมื่อก่อนของผมยังไม่มีใครทำลายได้” “ี้โม้อีกแล้ว ฉันไม่เชื่อแน่นอน ” จารุณีกล่าว
ถึงเธอจะขับรถไม่เป็น แต่เมื่อก่อนก็มีคนเคยพาเธอลอง เธอรู้สึกว่าทั้งตื่นเต้นทั้งสนุก จึงอยากขับเองบ้าง แต่คุณฟอ ของเธอคิดว่าการแข่งรถอันตราย ห้ามให้เธอเรียน เธอก็มีแต่ ตอนที่คนอื่นแข่งรถก็แอบไปด้วย เพื่อประสบความตื่นเต้น แบบนี้อีก
ตอนนี้อยู่ด้านนอก ไม่มีใครมาสนใจเธอ ดังนั้นเมื่อออก บ้าน สิ่งที่เธอคิดได้เรื่องแรกก็คือการแข่งรถ ให้รพีพงษ์พาเธอ มาที่นี่
ตอนที่ 2 คนกำลังเดินไปทางสนามแข่งรถ ลิปตาและ ชรินทร์ทิพย์2 คแก็เดินไปทางนั้น ” วันนี้จะพาคนไปประสบความตื่นเต้นและรวดเร็ว ทั้งนั้น เป็นสนามแข่งรถระดับมืออาชีพที่โด่งดังในอำเภอนกฟ้า ผม
เป็นคนดังที่นี่ ที่ 1 ของลำดับการแข่งรถในสนามนี้ก็คือผม ลิ
ปตาพูดกับชรินทร์ทิพย์อย่างภูมิใจ ชรินทร์ทิพย์รีบมองลิปตาอย่างนับถือลิปตา สุดยอด จังเลย ได้หาสามีอย่างนายได้ ฉันโชคดีจริๆ”
ลิปตากอดไหล่ของ กระซิบข้างหูของเธอว่า :” พวกเราไป ประสบความเร็วก่อน เดี่ยวถ้ามีโอกาสค่อยไปตื่นเต้นใน ห้องน้ำที่นี่ เป็นไง ?
ชรินทร์ทิพย์อายมาก แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ พยักหน้าใส่ลิป ตา
ตอนนี้ ชรินทร์ทิพย์ได้เห็นจารุณีและรพีพงษ์ที่เดินอยู่ ด้านหน้า เธออึ่งหลังจากเห็นรพีพงษ์ ตอนนี้รพีพงษ์หันไปมอง ด้านข้าง ชรินทร์ทิพย์แน่ใจว่าคนนี้คือรพีพงษ์
คุณพี่ ขา พี่ยังจำได้หรือเปล่าว่าคนที่ชื่อรพีพงษ์คน นั่น ?” ชรินทร์ทิพย์กาม
“จำได้สิ ก็คนที่แต่งเข้าบ้านคุณไม่ใช่หรือผู้ชายจะเป็น แบบนี้ได้อย่างไร คุณพูดถึงเขาทำไม ?” ลิปตาซักถาม
” ผู้ชายด้านหน้าคนนั้นอาจจะเป็นเขา “ชรินทร์ทิพย์ตอบ
ลิปตามองได้ด้านหน้า :” คนนั้นหรือเขามาที่นี่ทำไม ?”
“ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ตอนนี้เขาน่าจะไปสนามแข่ง คุณพี่ ครอบครัวทางโน้นของฉันได้อนาถขนาดนั้น ก็เป็นเพราะรพี พงษ์ วันนี้เขาปรากฏทีนี่ต้องช่วยหนูแก้แค้นให้ได้นะคะ ชรินทร์ทิพย์เศร้ามากๆ
ลิปตาทองชรินทร์ทิพย์ : ไว้ใจเถอะ ผมจะทำให้คุณ เสียใจได้อย่างไร ก็เป็นแค่คนแบบนั้น เขาได้มาที่อำเภอนกฟ้า งั้นก็รอโชคร้ายเถอะ ในอำเภอนกฟ้า ผมยังมีอำนาจอยู่บ้าง พวกเราจะไปดูพวกเขาจะไปแข่งรถหรือเปล่าไม่ใช่หรือ ถ้าใช่ ผมจะทำให้อับอายขายขี้หน้าในสนามแข่งรถ
ชรินทร์ทิพย์พยักหน้าอย่างดีใจ เดินตามลิปตาไปทาง สนามแข่งรถ
หลังจากที่จารุณีและรพีพงษ์ได้มาถึงสนามแข่งรถแล้ว เห็นรถแข่งที่ซึ่งไปบนทางแห่ง จารุณีตื่นเต้นทันที
” รพีพงษ์ นายดูเร็ว ตรงนั้นมีลำดับด้วย คนที่ชื่อลิปตา
เป็นลำดับที่ 1 สุดยอดจริงๆ “จารุณีขี้จอใหญ่ที่อยู่ไม่ไกล
ข้างบนนั้นนอกจากชื่อยังมีรูปถ่ายด้วย ” ก็แค่น้ำจิ้มน้ำจิ้ม ถ้าผมขับรอบนึง ก็สามารถทำลาย สถิตินี้ได้รพีพงษ์ยิ้ม
” โอ้โหจริงหรอ ครั้งแรกนะที่ฉันได้ยินแบบนี้ว่า คนไร้ ค่าที่ดังขณะนี้ สามารถทำลายสถิติของฉัน มีเสียงดังขึ้นจากด้านหลัง
จารุณีและรพีพงษ์พันไปมอง ได้อึ้งหลังจากที่เห็นชรินทร์ ทิพย์ที่อยู่ข้างลิปตา
” รพีพงษ์ ไม่กลัวขายขี้หน้าจริงๆ กล้าโม้ถึงที่นี่ นายคิด ว่าอำเภอนกฟ้าไม่มีใครรู้ฉายาของนายหรือ ?” ซรินทร์ทิพย์ ดูถูกฟัพงษ์มาก
คุณทำไมถึงอยู่นี่ได้2″รพีพงษ์ถาม
” ต้องเป็นฉันสิที่ถาม ไม่อยู่เมืองริเวอร์ มาหาสาวที่นี ไม่ กลัวว่าอารียาจะหักขานายหรือ?” ชรินทร์ทิพย์ขำ
สีหน้าของรพิพงษ์เปลี่ยนไป :” พูดดีๆสิ !
* ไม่คิดว่าเขายังจะอวดขนาดนี้ ตอนนี้ซรินทร์ทิพย์เป็น แฟนกู แกไปสืบดูสิว่าในอำเภอนกฟ้ามีใครไม่รู้จักลิปตา เมื่อกี้ บอกว่าจะทำลายสถิติของกูไม่ใช่ งั้นกล้าแข่งกับกูไหม แค่ การแข่งรถ กูก็สามารถให้แกแพ้ได้”
” พี่คะ เขาก็จะอวดเท่ห์หน้าผู้หญิงเฉยๆ เขาจะเทียบกับ พี่ได้อย่างไร ชรินทร์ทิพย์ชม
” ได้ ถ้านายอยากแข่ง พอดีเลยจารุณีก็อยากลองดูว่า ความรู้สึกของการทำลายสถิติเป็นอย่างไร ” รพีพงษ์ยิ้ม เขา ไม่ชอบชรินทร์ทิพย์ ถึงอยู่ด้านนอก ชรินทร์ทิพย์ก็ดูถูกเขา ขนาดนี้ เขาก็ไม่จำเป็นต้องให้เกียรติ
ชรินทร์ทิพย์เห็นรพีพงษ์ตกลง รีบหัวเราะทันที : แกอยู่ นอกพื้นที่แล้ว ก็กล้าขึ้นมาเลย ถึงคนอื่นจะไม่รู้สภาพนาย ฉัน ยังไม่รู้หรือ ฉันยังรู้ ก็แค่นาย อยากจะทำลายสถิติของสามีฉัน เป็นแค่ความฝัน”
รพีพงษ์พูดอย่างเย็นชาว่า :” ถ้ามั่นใจขนาดนี้ งั้นก็เดิมพัน กันไหม ถ้าผมชนะ คุณก็เห่าเหมือนสุนัขต่อหน้าทุกคน ถ้าคุณชนะ ผมก็ทา กล้าไหม?”
