บทที่988 ไปสวนสนุก
“ฟีน่า คนนี้คือใคร ทำไมคุณต้องจับแขนของเขา” น้ำเสียงของวัยรุ่นเยือกเย็น
ฟีน่าจ้องไปที่วัยรุ่นคนนั้น แล้วกล่าว “ยาคอฟ คุณมาที่นี่ได้ไง?”
“ผมก็มาเป็นเพื่อนคุณไง คุณอธิบายให้ผมฟังก่อน ว่านี่คือใคร ทำไมคุณต้องลากแขนของเขาด้วย?” ยาคอฟตะคอกใส่ฟีน่า
“เขาเป็นครูของฉัน” ฟีน่ากล่าว
“ครูเชี้ยไรล่ะ แกรีบอยู่ห่างๆฟีน่าเลยนะ เธอเป็นคู่หมั้นของผม ถ้าแกยังเข้าใจเธออีก อย่าหาว่าผมไม่เกรงใจนะ” ยาคอฟตะคอกใส่รพีพงษ์
ฟีน่าเห็นยาคอฟกล้าทำแบบนี้กับรพีพงษ์ ก็หน้าบึ้งขึ้นมา
“ยาคอฟ ระวังท่าทีของตัวเองหน่อยนะ คู่หมั้นนี้ตระกูลโนวันคิดเอง ฉันไม่เคยยินยอมมาก่อนเลย ถ้าคุณยังทำแบบนี้กับรพีพงษ์อีกล่ะก็ ฉันจะให้พ่อแม่ของคุณมาจัดการคุณ”
เสียงของฟีนาไม่ดัง แต่กลับมีพลังที่คนมองข้ามไม่ได้
หลังจากที่ยาคอฟได้ยินคำพูดของฟีน่าแล่ว ก็กระสับกระส่ายขึ้นมา เขาไม่กล้าทำอะไรเกินไปต่อหน้าฟีน่า
“ฟีน่า คนนี้เป็นคนจีนใช่มั้ย แว็บแรกก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนดีอะไร ที่เขาเข้ามาใกล้คุณจะต้องมีอะไรแอบแฝงแน่นอน ผมทำเพื่อคุณนะ” ยาคอฟท่าทีเป็นห่วง
“หุบปาก ถ้าคุณยังว่ารพีพงษ์อีกแม้แต่คำเดียว ฉันจะโทรหาพ่อคุณ” ฟีน่าไม่ฟังคำพูดของยาคอฟ
ยาคอฟได้ยินฟีน่าพูดแบบนี้ ก็ทำได้เพียงห่อเหี่ยว ไม่กล้าว่าอะไรรพีพงษ์อีก
ตระกูลโนวัน เป็นตระกูลที่มีอำนาจอย่างมากในประเทศรัสเซียเช่นกัน แต่เมื่อเทียบกับตระกูลอังเดรแล้ว ยังห่างกันอีกมาก
ยาคอฟคือคุณชายของตระกูลโนวัน
เพราะผู้ใหญ่ของทั้งสองตระกูลได้เคยคุยกันเรื่องหลังจากที่เด็กทั้งสองเติบโตขึ้นแล้วจะให้แต่งงานกัน ตระกูลโนวันคิดมาตลอดว่าฟีน่าจะต้องแต่งงานเข้ามาแน่นอน
แต่ตระกูลอังเดรไม่ยอมรับเรื่องนี้ คิดแค่ว่าเป็นเรื่องขำๆก็เท่านั้น
แน่นอน พวกเขาไม่ห้ามให้ยาคอฟจีบฟีน่า เพียงแค่ยาคอฟสามารถพิชิตใจของฟีน่าได้ ตระกูลอังเดรก็ไม่ถือสาเรื่องแต่งงานกับตระกูลโนวัน
ทั้งหมด เอาฟีน่าเป็นหลัก
ยาคอฟคิดว่าตัวเองในฐานะที่เป็นคุณชายของตระกูลโนวัน เป็นอัจฉริยะหนึ่งในหมื่น การฟีน่าติดนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ช้าก็เร็ว
แม้ฟีน่าจะเยือกเย็นต่อเขา แต่เขาก็ไม่เคยยอมแพ้
เพราะในความคิดของเขา ฟีน่าเยือกเย็นกับคนอื่นมากกว่าอีก
ตอนนี้เห็นฟีน่าลากแขนชายคนอื่นด้วยตัวเอง แล้วยังมีท่าทีที่มีความสุขอีก ยาคอฟจึงรู้สึกถึงวิกฤต ดังนั้นจึงได้ร้อนรนขนาดนี้
ตระกูลโนวันรู้ดีถึงเรื่องสุขภาพของฟีน่า รู้ว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน
แต่นี่ก็ไม่ได้กระทบการที่ตระกูลโนวันจะใช้ฟีน่าใกล้ชิดกับตระกูลอังเดร
ยาคอฟก็ไม่อยากแต่งกับคนขี้โรค แต่เพื่อวงศ์ตระกูล เขายอมแต่งงานกับฟีน่า
เพราะเขายังสามารถใช้ชีวิตสำมะเลเทเมาข้างนอกได้อีก สำหรับเขาแล้ว ใครเป็นภรรยาของไม่สำคัญ
“รพีพงษ์ เราไปกันเถอะ” ฟีน่าพูดกับรพีพงษ์
ประตูคฤหาสน์ของฟีน่ากำลังมีรถตู้สีดำจอดอยู่ ทั้งสองเดินไปทางนั้นพร้อมกัน
ยาคอฟกัดฟัน ชักตาไปที่หลังของรพีพงษ์ด้วยความโกรธแค้น จากนั้นก็เดินตามไป
“ฟีน่า พวกคุณจะไปทำอะไรกัน?” ยาคอฟปรับเสียงของตัวเอง พยายามทำให้ตัวเองไม่ใส่ใจมากเกินไป
“ไปสวนสนุก” ฟีน่าตอบ
“งั้นผมไปกับพวกคุณด้วยนะ สวนสนุกที่ใหญ่ที่สุดในมอสโก ครอบครัวผมเป็นเจ้าของ ผมจะโทรหาพวกเขาให้เคลียร์สถานที่เดี๋ยวนี้” ยาคอฟกล่าว
“ไม่ต้อง เคลียร์สถานที่ก็ไม่สนุกสิ ฉันชอบความครึกครื้น” ฟีน่าตอบ
ยาคอฟทำได้เพียงยิ้มอย่างอับอาย แล้วกล่าว “‘งั้นผมไปกับพวกคุณด้วย ให้พวกคุณสะดวกขึ้น”
รพีพงษ์และฟีน่าขึ้นรถตู้สีดำ แม้ยาคอฟจะดุออกว่าฟีน่าไม่อยากให้เขาไปด้วย แต่เขาก็ยังหน้าด้านขึ้นรถอยู่ดี
ฟีน่าคำนึงถึงความสัมพันธ์ของตระกูลอังเดรและตระกูลโนวัน จึงไม่ไล่ยาคอฟลงไป
ระหว่างทางไป ฟีน่าคุยกับแค่รพีพงษ์เท่านั้น ไม่คิดจะสนใจยาคอฟเลยแม้แต่น้อย
ยาคอฟนั่งอยู่คนเดียว เขาพูดอะไรฟีน่าก็ไม่สนใจ พูดได้ว่าค่อนข้างอึดอัดเลยล่ะ
และด้วยเหตุนี้เอง ความเกลียดชังที่ยาคอฟมีต่อรพีพงษ์ยิ่งทวีขึ้นเรื่อยๆ นัยน์ตาของเขา มีความอาฆาตแค้นอยู่
เขาได้มองรพีพงษ์ว่าเป็นตัวอันตรายในการที่เขาจะได้ฟีน่ามา
คนนี้ต้องกำจัดซะ ให้อยู่บนโลกนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว
ไม่นาน ทั้งสามก็มาถึงสวนสนุก ที่ตระกูลโนวันลงทุน
หลังจากที่ฟีน่าเข้าไปในสวนสนุกแล้ว เห็นเครื่องเล่นมากมาย ก็ตื่นเต้น แล้วลากรพีพงษ์ไปเล่นรถไฟเหาะ
สำหรับรายการที่ท้าทายนั้นยาคอฟหวาดกลัวเป็นนิจอยู่แล้ว ลังเลอยู่นาน สุดท้ายก็ไม่กล้าไปเล่นกับรพีพงษ์และฟีน่า
รพีพงษ์ในฐานะที่กล้ากระโดดลงมาจากหน้าผาสูงร้อยเมตร สำหรับรถไฟเหาะ แทบจะไม่มีความรู้สึกใดๆเลย
หลังจากที่ทั้งสองเล่นรถไฟเหาะเสร็จ ก็ได้ไปเล่นเรือโจรสลัด เครื่องกระโดด วงเวียนใหญ่ประเภทนี้ที่ทำให้อะดรีนาลีนหลั่งออกมา
ยาคอฟกลายเป็นผู้ช่วยวิ่งแทน รับผิดชอบซื้อตั๋ว ซื้อน้ำ ให้ฟีน่าและรพีพงษ์
เล่นครบรอบ ฟีน่ารับรู้ได้ถึงความสุขที่ไม่เคยมีมาก่อน เธอไม่เคยคิดมาก่อน ว่าสวนสนุกจะสนุกขนาดนี้
บวกกับวิธีหายใจออกอย่างเร่งรัดทำให้ร่างกายของเธอเปลี่ยนไป ฟีน่ารู้สึกว่าตัวเองเหมือนกับคนปกติ มีความสุขแบบนี้
“รพีพงษ์ เราไปบังจี้จั๊มพ์กันเถอะ!” ฟีน่ากำลังมองไปที่บังจี้จั๊มพ์ที่อยู่ไม่ไกล ด้วยความตื่นเต้น
“ได้” รพีพงษ์ตอบ
“เล่นอันนี้เสร็จเรากลับกันนะ” ฟีน่าพูดพลาง ก็พลางพารพีพงษ์ไปที่บังจี้จั๊มพ์
ยาคอฟเบื่อหน่าย ไม่เข้าใจว่าทำไมฟีน่าถึงชอบเล่นอะไรที่น่ากลัวด้วย
แต่ในขณะเดียวกันนี้ เขาก็ตาลุกวาวขึ้นมา เหมือนพบกับทางสว่างทันใด
ที่เขากลัวในการเล่นเครื่องเล่นที่น่ากลัวพวกนี้ เพราะกลัวเกิดอุบัติเหตุ เพราะเครื่องเล่นแบบนี้ ถ้าเกิดอุบัติเหตุ ไม่มีโอกาสได้มีชีวิตอีกต่อไปแล้ว
ต่อให้เครื่องเล่นพวกนี้จะไม่เกิดปัญหา แต่เขาก็ไม่อยากเสี่ยง
ตอนนี้รพีพงษ์จะไปเล่นบังจี้จั๊มพ์ ถ้าเชือกบังจี้จั๊มพ์ขาด งั้นเขาก็ไม่มีโอกาสรอดชีวิตแล้ว?
ในความเป็นจริง เชือกของบังจี้จั๊มพ์ไม่มีทางขาดได้
แต่สวนสนุกนี้เป็นของตระกูลโนวัน อยากจะทำอะไรกับเชือก ก็ค่อนข้างง่ายดาย
เมื่อนึกถึงจุดนี้ ยาคอฟก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย จากนั้นก็รีบเดินไป
