บทที่1027 ผลลัพธ์
ตราคุมจิตพุ่งไปที่จารุเดช ด้วยความเร็วสูง
จารุเดชดูแคลน ไม่รู้ว่าสิ่งที่รพีพงษ์ใช้คือวิชาโจมตีของจิตวิญญาณเทพ คิดว่าเป็นพลังการโจมตีอย่างอื่น จึงได้ใช้กำลังภายในของตัวเองต่อต้าน
แต่สิ่งที่ทำให้เขาไม่คาดคิดก็คือ ตราคุมจิตนั้นผ่านการโจมตีของเขาไป ชนที่หน้าผากของเขา
การเปลี่ยนแปลงแบบนี้ทำให้จารุเดชไม่ทันได้ระวังตัว ในขณะที่เขากำลังจะป้องกันอยู่นั้น กลับรู้สึกในหัวตัวเองว่างเปล่า หยุดชะงักอยู่กับที่ อย่างไม่ขยับ
ลำแสงที่เขาปล่อยไปหารพีพงษ์นั้นด้วยเหตุนี้จึงได้หยุดลง
รพีพงษ์ฉวยโอกาสนี้ พุ่งไปอยู่ตรงหน้าของจารุเดช ฟันเข้าไปที่จารุเดชโดยตรง
“ท่าธันเดอร์!”
ลำแสงดาบที่ใหญ่มโหฬารปรากฏขึ้น ห้อมล้อมจารุเดชไว้ทั้งตัว พลังมหาศาล สะเทือนฟ้าสะเทือนบก!
ตอนที่ท่าธันเดอร์ผ่าเข้าไปที่ตัวเขานั้น ก็ได้รู้สึกตัวขึ้น หลังจากที่ปล่อยวิชาอายุวัฒนะร้อยปีแล้วนั้น ฝีมือของเขาเทียบเคียงกับแดนเทพ ต่อให้เขาจิตวิญญาณเทพไม่ตื่นภวังค์ แต่ผลลัพธ์จากการปล่อยวิชาโจมตีของจิตวิญญาณเทพก็ทำให้เขายืนหยัดได้ไม่นาน
เห็นท่าที่รพีพงษ์ปล่อยออกมา จารุเดชก็สีหน้าเปลี่ยนทันที จากนั้นรีบไปหลบอยู่ข้างๆ
แต่เพราะระยะห่างเมื่อกี้มันใกล้เกินไป ต่อให้มีสติโต้ตอบทันควัน แต่พลังส่วนใหญ่ของท่าธันเดอร์ได้ฟันเข้าไปที่จารุเดชแล้ว
ร่างของเขาถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว หลังจากที่หยุดแล้ว ก็กระอักเลือดออกมา เห็นได้ชัดว่าเจ็บหนักแล้ว
รพีพงษ์เห็นจารุเดชไม่ตายเพราะการโจมตีครั้งนี้ ก็เกิดตกใจขึ้นมา แล้วส่ายหัว กล่าว “เสียดายจัง”
จารุเดชเลือดกบปาก ดวงตาทั้งคู่จ้องไปที่รพีพงษ์อย่างไม่ละสายตา แล้วถาม “ท่าเมื่อกี้ที่แกปล่อยมา คือวิชาโจมตีของจิตวิญญาณเทพ?”
แม้จิตวิญญาณเทพยังไม่ตื่นภวังค์ แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รู้วิชาโจมตีของจิตวิญญาณเทพ
รพีพงษ์พยักหน้า กล่าว “ใช่”
“ถ้าฉันเดาไม่ผิด จิตวิญญาณเทพของแกยังไม่ตื่นภวังค์ แม้แต่พลังจิตก็ยังไม่มี ในลักษณะแบบนี้ ถ้าแกอยากชนะฉัน เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ฉันว่าแกยอมแพ้เถอะนะ”
จารุเดชดูแคลน กล่าว “ใช่ จิตวิญญาณเทพของฉันยังไม่ตื่นภวังค์ แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่มีวิธีต่อกรกับวิชาโจมตีของจิตวิญญาณเทพ จะให้ฉันยอมแพ้ แกยังอ่อนไป!”
พูดจบ จารุเดชก็เริ่มปล่อยตราที่ซับซ้อนออกมา
รพีพงษ์ขมวดคิ้ว ไม่คิดว่าจารุเดชยังมีวิธีต่อกรกับวิชาโจมตีของจิตวิญญาณเทพด้วย
แต่เขาไม่ได้กังวลอะไรมากนัก การโจมตีเมื่อกี้ จารุเดชได้เจ็บหนัก รพีพงษ์ที่ใช้วิชาลับจะกำจัดเขา เป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก
จารุเดชทำท่าอยู่ที่เดิมสักพัก จากนั้นก็มองไปรอบๆ ตะคอกใส่รพีพงษ์ว่า “ไอ้เด็กน้อย ลองท่านี้ของฉันหน่อยเป็นไง!”
รพีพงษ์ระวังตัวขึ้นมาทันที ไม่รู้ว่าจารุเดชจะปล่อยท่าอะไรออกมา
แต่การจู่โจมที่คิดไว้ไม่ได้ปรากฏออกมา หลังจากที่จารุเดชตะคอกใส่รพีพงษ์แล้วนั้น ก็รีบหันหลังหนี ร่างกลายเป็นแสง หนีไปโดยตรง
ผู้เฒ่าคนนี้ เมื่อกี้ก็เพียงแค่หลอกรพีพงษ์เท่านั้น
รพีพงษ์ได้แต่บึนปากอย่างหมดคำพูด ด้วยเหตุนี้เองจึงได้รู้ว่าจารุเดชไม่ได้มีวิชาอะไรที่จะต่อกรกับวิชาโจมตีของจิตวิญญาณเทพเลย หลังจากที่เขารู้แล้วว่ารพีพงษ์จะต้องใช้วิชาโจมตีของจิตวิญญาณเทพอีกครั้ง จึงได้ยอมทิ้งการต่อต้าน และในสมองเหลือเพียงการหนีความคิดเดียวเท่านั้น
รพีพงษ์ไม่ลังเลใดๆ รีบตามไปทันที ร่างกายเปลี่ยนเป็นลำแสงด้วยเช่นกัน แว็บเดียว ก็หายไปจากสายตาของนิรภัฏและณีรนุช
ณีรนุชมองไปที่นิรภัฏอย่างไม่เข้าใจ แล้วถาม “ท่านปู่ทวด วิชาโจมตีของจิตวิญญาณเทพคืออะไรหรอคะ? ”
นิรภัฏอุทาน “เป็นการจู่โจมจิตวิญญาณของคนโดยตรง คิดไม่ถึงจริงๆว่าเด็กคนนี้ไม่เพียงแค่มีพรสวรรค์ล้ำลึก แล้วยังจิตวิญญาณเทพตื่นภวังค์แล้วด้วย การที่เขาจะเป็นแดนเทพได้นั้น จะเป็นจริงในไม่ช้า!”
ณีรนุชเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ แต่ไม่ได้ถามอะไรมากมาย
ผ่านไปประมาณห้านาที ลำแสงได้ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาทั้งสองอีกครั้ง แว็บเดียว รพีพงษ์ก็ปรากฏกายต่อหน้านิรภัฏและณีรนุชทั้งสอง
ในมือของเขายังถือขาแขนที่ถูกตัด เหลือเพียงจารุเดชที่ใกล้ตาย
“ผู้อาวุโส ทำได้ตัดแขนกับขามันแล้ว ตอนนี้มันได้กลายเป็นไอ้สวะ ไม่มีพลังใดๆ ชีวิตของมันให้ผู้อาวุโสจัดการก็แล้วกัน ความแค้นของพวกคุณ ได้ล้างแค้นแล้ว” รพีพงษ์กล่าวอย่างนิ่งสงบ
นิรภัฏมองรพีพงษ์ด้วยความชอบใจ พยักหน้าให้เขา แล้วกล่าว “ดี ดีจริงๆ ฉันไม่คิด ว่าการพัฒนาของแกจะเร็วขนาดนี้ เจอกันครั้งที่แล้ว แกยังเป็นแดนครึ่งดั่งเทพอยู่เลย เจอกันครั้งนี้ ฝีมือแกไปไกลกว่าฉันมากแล้ว”
รพีพงษ์หัวเราะ กล่าว “ผู้อาวุโสถ่อมตนเกินไป ผู้น้อยก็แค่โชคดี ที่ฝีมือพัฒนาเร็วหน่อยเท่านั้น”
นิรภัฏขยับปาก ถ้ารพีพงษ์ใช้คำว่าเร็วหน่อยก็เท่านั้นมาบรรยาย งั้นเขาที่ร้อยกว่าปี ยังคงอยู่ที่แดนครึ่งไม่ไปไหนล่ะ
ณีรนุชจ้องรพีพงษ์อยู่นาน จากนั้นก็กล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “รพีพงษ์ ขอบคุณนะ”
รพีพงษ์มองเธอ ยิ้ม แล้วกล่าว “นี่เป็นสิ่งที่ผมควรจะทำ เดิมทีจารุเดชเป็นรางวัลนำจับของที่กลุ่มสิงโต ในฐานะที่เป็นเจ้าสำนักของกลุ่มสิงโต ผมมีหน้าที่ที่จะต้องกำจัดมันอยู่แล้ว”
“อะไรนะ! แกเป็นเจ้าสำนักกลุ่มสิงโตแล้ว?!” นิรภัฏกล่าวอย่างตกใจ ด้วยสีหน้าที่คาดไม่ถึง
ณีรนุชก็ช็อก คิดในใจคนนี้ทำไมคำพูดของเขามักจะทำให้คนเซอร์ไพรส์ได้ตลอดไม่เว้น เพียงแค่ระยะเวลาอันสั้นนี้ ได้ทำให้พวกเขาคิดไม่ถึงอย่างมากมายแล้ว
รพีพงษ์ยิ้มอย่างเขินอาย กล่าว “ธัชธรรมชื่นชอบในตัวผม จึงได้มอบตำแหน่งนี้ให้”
นิรภัฏสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาไม่รู้ว่าควรจะใช้คำพูดอะไรมาอธิบายความรู้สึกในตอนนี้ของเขาแล้ว
ณีรนุชที่อยู่ข้างๆก็อยากพูดอะไรเช่นกัน แต่ลังเลอยู่นานไม่รู้จะพูดอะไรดี
รพีพงษ์คนนี้ ไม่สามารถใช้คำว่าตำนานมาอธิบายได้แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะตนรู้จักเขา ให้ตายยังไงณีรนุชก็ไม่เชื่อว่าในโลกนี้ยังมีคนอย่างรพีพงษ์อยู่ด้วย
นิรภัฏจ้องไปที่รพีพงษ์อย่างถี่ถ้วน แล้วพยักหน้า
รพีพงษ์ถูกนริภัฏมองจนรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง จึงได้ถามว่า “ผู้อาวุโส คุณมองผมทำไมกัน?”
นิรภัฏหัวเราะ จากนั้นก็ถาม “ฉันได้ยินมาว่าแกแต่งงานแล้ว?”
“ใช่ครับ” รพีพงษ์ตอบ
“สามีไม่ยึดติดกับเรื่องเล็กๆน้อยๆ แกให้นุชเป็นเมียน้อยได้มั้ย? นุชของเราเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและเชื่อฟังมาก ถ้าเธอแต่งงานกับแก จะต้องอยู่กับแกตลอดไปแน่นอน” นิรภัฏกล่าว
รพีพงษ์อะแฮ่มออกมา แล้วกล่าว “ผู้อาวุโส ก่อนหน้านี้ผมใช้เทคนิคบางอย่าง มีผลข้างเคียงไม่น้อย ตอนนี้ผลข้างเคียงใกล้จะเกิดขึ้น ผมอยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว ขอตัวก่อนนะครับ!”
พูดจบ รพีพงษ์หันไปอย่างเร็ว ไม่หันหลังกลับมาแต่อย่างใดแล้วจากไปทันที
![ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2024/04/ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค-80.webp "ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记]")
