Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 358

ตอนที่ 358

บทที่ 358 เชื่อไม่ผิดคน

หนึ่งชั่วโมงต่อมา เกาเชียนกลับมายังโรงพยาบาล

“ได้ส่งคุณเวินกลับถึงมหาวิทยาลัยอย่างปลอดภัย”

“อืม ช่วงนี้มู่เหิงน่าจะหาคนที่เหมาะสมเข้ามา คุณเปลี่ยนบอดี้การ์ดในกลุ่ม แล้วเอาไปอยู่กับคนของเขา” มู่วี่สิงพูด

“แต่ว่า มันจะไม่อันตรายไปเหรอ” เกาเชียนกังวล

หากคนของมู่เหิงเข้ามาใกล้มู่วี่สิง จะทำอย่างไรกับความปลอดภัยของเขา…..

“ก็กันไว้ก่อน”

“รับทราบครับ”

“คุณมู่ ฉินเฟยเข้าไปมีส่วนร่วมกับเรื่องนี้ด้วย เธอจะจัดการกับความคิดเห็นในอินเทอร์เน็ต” เกาเชียนได้รายงานการตรวจเช็ค

ครั้งนี้ความคิดเห็นของประชาชนได้พุ่งเป้าไปที่บริษัทมู่ซื่อกรุ๊ปเป็นอย่างมาก และคำพูดของผู้ป่วยนั้นได้ปลุกปั่นเพิ่มขึ้นอีก ยาตัวใหม่หลายรายการของบริษัทมู่ซื่อกรุ๊ปก็ได้รับผลกระทบไม่ต่างกัน

แม้ว่าตอนนี้บริษัทมู่ซื่อกรุ๊ปจะได้ชี้แจงแล้ว แต่เกรงว่าอาจส่งผลกระทบต่อยอดขายในระยะสั้น

“อืม เธอก็ไม่สามารถยกคลื่นพายุนี้ได้ นำหลักฐานไปส่งมอบกับตำรวจ และไม่สามารถถอนข้อหาหมิ่นประมาทได้” มู่วี่สิงเยาะเย้ย

สามวันต่อมา เวินจิ้งเห็นข่าวว่าฉินเฟยถูกจับกุม

ไม่คาดคิดว่าข่าวลือได้แพร่สะพัดไปในสื่อออนไลน์

หลังจากที่ฉินเฟยล้มละลาย เธอไม่ควรที่นั่งเฉย

อย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถสั่งการเรื่องนี้ได้เพียงคนเดียว

ต้องมีใครบางคนอยู่เบื้องหลังแน่นอน

เวินจิ้งลดหน้าลง เธอไม่ได้ไปที่โรงพยาบาลหลายวันแล้ว ก็ไม่รู้ว่ามู่วี่สิงได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วหรือยัง

พรุ่งนี้เป็นวันศุกร์ ตอนนี้ยังไม่มีข่าวว่ายกเลิกคลาส งั้นเขาจะมาเข้าคลาสพรุ่งนี้เหรอ

เวินจิ้งวางโทรศัพท์มือถือลง แต่เธอไม่ทันระวัง ….กดโทรศัพท์ไปหามู่วี่สิงทันที

“ฮื้ม” เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เวินจิ้งก็ตกใจ…….

มองที่หน้าจอระหว่างการโทร หางตาของเธอก็ได้กระตุก

โทรไปหามู่วี่สิงได้ไง ร้องไห้!

“ฉันโทรผิด” เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา

“ไม่ถามอาการผมหน่อยเหรอ ฮื้ม” มู่วี่สิงมีเสียงแหบเล็กน้อย

เวินจิ้งสังเกตเห็น “คุณไม่สบายเหรอ”

“ไม่รู้”

“ร่างกายของคุณเอง คุณไม่รู้เหรอไง!” เวินจิ้งหงุดหงิดเล็กน้อย

“ไม่รู้”

เวินจิ้ง: ………

ชอบทำให้เธอเป็นห่วงจริงๆ!

“พรุ่งนี้คุณมาเข้าคลาสไหม” เวินจิ้งถาม

“อยากเจอผมเหรอ” มู่วี่สิงกลับถาม

“นักศึกษาที่มหาวิทยาลัยต่างอยากเจอคุณมาก” เวินจิ้งอ้อมคำพูดของมู่วี่สิง

“ผมถามคุณ” มู่วี่สิงย้ำ

“ฉัน……ฉันเฉยๆ” น้ำเสียงเวินจิ้งเรียบนิ่ง

“อืม งั้นก็ไม่เข้าแล้ว” น้ำเสียงมู่วี่สิงก็นิ่ง

เวินจิ้ง “…………”

ทำไมมู่วี่สิงถึงเอาแต่ใจขนาดนี้!

“งั้นคุณพักผ่อนให้เต็มที่”

พูดจบ เวินจิ้งก็รีบวางโทรศัพท์

โรงพยาบาล

มู่วี่สิงได้ยินเสียงที่วุ่นวายในสายโทรศัพท์ สีหน้าค่อยๆนิ่งลง

เกาเชียนรีบเข้ามา “คุณมู่ ทางโรงพยาบาลถามว่า คุณจะออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อไหร่”

“หลังจากหนึ่งเดือน”

เกาเชียน “……….”

เจ้านายล้อเล่นใช่ไหม

เกาเชียนไม่อยากจะเชื่อสายตาที่อยู่ตรงหน้า ยากที่จะได้เห็นรอยยิ้มหยอกล้อของมู่วี่สิง “ทำขาของฉันให้บาดเจ็บอีกข้าง”

เกาเชียนเกือบจะร้องไห้ เขาจะกล้าที่ไหนกัน!

เดิมที่ตอนที่เขาได้วางแผนอุบัติเหตุทางรถยนต์ เขาก็กลัวจนอกสั่นขวัญแขวน กว่ามู่วี่สิงจะได้ออกจากโรงพยาบาลเร็วๆนั้นไม่ได้ง่ายเลย แต่เขากลับต้องการทำให้ตัวเองบาดเจ็บอีก …..

การทำงานแบบนี้ เขาไม่เข้าใจ …….

แต่ถึงอย่างไรก็ไม่กล้าที่จะถาม

“คุณมู่ เดี๋ยวผมให้พยาบาลมาใส่เฝือกให้คุณ คุณอย่ากลับไปกลับมาเลย”

มู่วี่สิงพยักหน้ารับ “อืม ก็ดี”

หลังจากที่จัดการเสร็จ เขาก็ได้ถ่ายรูปขายาวทั้งสองข้างที่ “ได้รับบาดเจ็บ” โพสต์ลงเวยป๋อ

เวินจิ้งได้ตั้งค่าเตือนความจำพิเศษของเวยป๋อมู่วี่สิง แต่ดูเหมือนมู่วี่สิงแทบไม่ได้ทวีตอะไรเกี่ยวกับเวยป๋อ ดังนั้นเธอจึงลืมไปนาน

จนกระทั่งได้เห็นมู่วี่สิงได้โพสต์เวยป๋อไป ไม่มีตัวอักษร มีเพียงภาพขาสองข้างบาดเจ็บที่ใส่เฝือกอูมอยู่รูปถ่าย…….

ดูแล้วทำไมมันอาการหนักกว่าเมื่อก่อนได้อย่างไร

ในเวลานี้ หลิงเหยาเพิ่งกลับมา และเห็นโทรศัพท์มือถือของเวินจิ้ง “นี่ใครอ่ะ”

“มู่วี่สิง”

“อุ๊ฟ!” หลิงเหยาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “จริงเหรอ มู่วี่สิงบาดเจ็บหนักขนาดนี้เลยเหรอ”

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ก่อนหน้านี้เขาบาดเจ็บแค่ขาเดียว ตอนนี้เจ็บสองขาได้ยังไง…..”

“น่าจะเป็นฝีมือของมู่เหิงรึเปล่า” หลิงเหยารู้เรื่องการแก่งแย่งชิงดีในตระกูลมู่อยู่บ้าน

หากมู่วี่สิงเกิดอะไรขึ้น มู่เหิงก็จะเป็นคนได้รับผลประโยชน์มากที่สุด

“มู่เหิงเหรอ” เวินจิ้งนึกย้อนกลับไปถึงบุคคลนี้ ดูเหมือนว่า…..เขาจะเป็นพี่ชายของมู่วี่สิง

แต่ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนดูจะไม่ดีเอามากๆ

“อืม ตอนนี้มู่วี่สิงอยู่โรงพยาบาล ฉันคิดว่าเรื่องเหล่านั้นของบริษัทมู่ซื่อกรุ๊ปในช่วงนี้ก็ต้องเป็นการสร้างเรื่องวุ่นวายของมู่เหิง ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มู่วี่สิงจะจัดการเก็บเขาได้สักที่” หลิงเหยาพึมพำ

เวินจิ้งขมวดคิ้วอย่างกังวล จ้องมองไปที่รูปภาพ แล้วก็ออกจากระบบเวยป๋อ

แต่วันนี้เป็นว่าที่ยากที่จะมีสมาธิในการเรียน จนทำให้ไป๋สือโกรธ

“เวินจิ้ง เมื่อกี้ผมพูดว่าอะไร”

เวินจิ้งมีสติกลับมา ใบหน้าดูหงุดหงิด

“ขอโทษค่ะศาสตราจารย์ วันนี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยดี”

“กลับเร็วสักหน่อยเถอะ พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่”

เวินจิ้งลดสายตา และเขกหัวตัวเอง แต่ภาพเงาของมู่วี่สิงยังคงอยู่ในหัวของเธอไม่หายไปไหน

ขณะที่กำลังเดินออกจากห้องเรียน ไป๋สือกลับเรียกหยุดเธอไว้ “ทำไมมู่วี่สิงถึงเข้าโรงพยาบาล”

“เอ่อ เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์”

“ฝากไปเยี่ยมเขาแทนผมหน่อย แล้วฝากคำทักทายของผมไปด้วย”

“ได้ค่ะ ศาสตราจารย์”

โรงพยาบาล

บอดี้การ์ดที่อยู่นอกห้องผู้ป่วยมองเห็นฉินเฟย จึงรีบเข้าไปรายงานทันที “คุณมู่ คุณฉินมาแล้ว”

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของมู่วี่สิงไม่ได้สนใจอะไร และไม่ได้แปลกใจอะไร

“อื้ม ให้เธอเข้ามา”

ฉินเฟยเพิ่งจะได้รับการประกันตัว แต่ก็ยังรีบมาทันที

“มู่วี่สิง เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันเลยนะ” ฉินเฟยยืนอยู่ต่อหน้าเขา

มู่วี่สิงไม่ได้เงยหน้าขึ้น ยังคงมองโน๊ตบุ๊ตที่อยู่ตรงหน้าอย่างตั้งใจ

“ฉันถูกสั่งมา ข่าวฉาวของบริษัทมู่ซื่อกรุ๊ปนั้นฉันไม่ได้เป็นคนปล่อยออกมา ฉันจะไปกล้าทำอย่างนั้นได้ยังไง!” ฉินเฟยอธิบาย

“คำพูดนี้คุณควรจะเอาไปพูดกับตำรวจไม่ใช่เหรอ มาพูดกับผมไม่มีประโยชน์อะไร”

ฉินเฟยหน้าซีด แต่ก็ไม่มีใครเชื่อเธอ

ตอนนี้หลักฐานทั้งหมดล้วนบ่งชี้ไปที่เธอ ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับมู่เหิงแม้แต่น้อย

“คนที่ใส่ร้ายบริษัทมู่ซื่อกรุ๊ปตั้งแต่ต้น คือมู่เหิง”

“ดังนั้น คุณก็ถูกใส่ร้ายสินะ” มู่วี่สิงพูดอย่างเย็นชา

ฉินเฟยนิ่งเงียบ

“ฉันถูกเขาใช้ประโยชน์ แต่เรื่องข่าวฉาวพวกนั้น ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันจริงๆ”

“คุณมาหาผมคิดจะทำอะไร” สายตาของมู่วี่สิงหมดความอดทน

“ฉันต้องการจะมาเป็นพยานว่ามู่เหิงเป็นคนทำ”

“คุณกับมู่เหิงสมรู้ร่วมคิดกัน แต่ไม่ใช่แค่เรื่องวันสองวันนี้ คุณคิดจะหนีความผิด เป็นไปไม่ได้หรอก”

ฉินเฟยเริ่มสั่นเทา คิดไม่ถึงว่ามู่วี่สิงจะรู้เรื่อง มากกว่าที่เธอคิดเอาไว้

การสร้างความสัมพันธ์ของเธอและมู่เหิง ได้เกิดขึ้นมานานแล้ว

“คุณจงใจที่จะให้เวินจิ้งเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับผม มันก็เป็นเกมของมู่เหิงงั้นเหรอ” มู่วี่สิงถาม

“ใช่”

ได้ยินดังนั้น เวินจิ้งที่กำลังจะผลักประตูเข้าไปก็ได้หยุดลงครู่หนึ่ง

ไม่คิดว่าจะมาได้ยินเรื่องราวนี้

ในตอนแรกเธอคิดว่ามู่วี่สิงตั้งใจที่จะปกป้องฉินเฟย แต่มองดูแล้วดูเหมือนว่าคนนั้นจะเป็นมู่เหิง ไม่ใช่มู่วี่สิงเหรอ

ในขณะนี้ เรื่องราวภายในใจที่เครียดอยู่ได้สบายใจลงมากแล้ว

เธอเชื่อไม่ผิดคน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

อ่านนิยาย เรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดยเรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน บางส่วนของนิยาย

บทนำ

เดิมทีคิดว่ามู่วี่สิงเป็นคนธรรมดา หลังแต่งงานจึงรู้ได้ว่า เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้อย่างรอบคอบสามีของตัวเองไม่เพียงแต่เป็นหมอ ยังมีฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ และทายาทของตระกูลใหญ่

เรื่องย่อ

“คุณเวิน คุณ25ปีแล้ว?”

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน?”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน?”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง?”

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีมารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ!”

“คุณ……เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ?ก็แค่รู้จักกันและกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย!”ผู้ชายตรงข้ามขมวดคิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน!”เวินจิ้งหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ

ชายคนนั้นรีบดึงเวินจิ้งไว้“หมายความว่าไงอ่ะ?คุณอายใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?”

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อนข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด

เวินจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟในมือของเวินจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออกจากร้าน

เวินจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ”เธอหยิบทิชชู่จากในกระเป๋าอย่างอึนๆ มองเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของมู่วี่สิงเย็นชา มองไปที่เวินจิ้งด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เวินจิ้งรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้“ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม!”

“น่ารำคาญจะตายชัก”เวินจิ้งดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจากร้านกาแฟ

ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูทนั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็นแล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เวินจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา“ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง?ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?”

“จบแล้ว”เวินจิ้งตอบไปสองคำ

ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไมได้ เวินจิ่งยิ่งรำคาญมากขึ้น

“อะไรกัน?นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆให้ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!”

เวินจิ้งไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลังบ่น

รถขยับออกไปไม่ได้ เวินจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลงจากรถ“วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ!ถึงได้โชคร้ายสุดๆแบบนี้!”

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เวินจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอนึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป

ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เช่สีดำก็มาจอดข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคยนั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสาดกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา”น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เวินจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆพร้อมส่ายหัว“ไม่เป็นไรค่ะ ลำบากคุณเปล่าๆ”

“ไม่ลำบาก”มู่วี่สิงยังคงเย็นชาใส่

เวินจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมีแท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้าส้นสูงพัง

มู่วี่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขาขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเวินจิ้งขึ้นไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

 

เวินจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปุ๊ปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ”เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของมู่วี่สิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่”มู่วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึกเก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเวินจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน แต่ว่าเขาไม่ฟังเธอเลย

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ”เวินจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ”เวินจิ้งพูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย

สายจาของมู่วี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเวินจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำของมู่วี่สิงก็ดังขึ้น เชิ้ตของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ?”ใบหน้าของเวินจิ้งดูหดไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเจี่ยนอีดังๆจากด้านนอกเข้ามา“เวินจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับเขานานๆหน่อยเหรอ……”

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบจะเป็นเพื่อนบ้านกัน เจี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไปทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉันชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ!”เวินจิ้งรีบเขียนเบอร์โทรตัวเองจากนั้นก็ลงรถ

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเวินจิ้งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากำกระดาษแน่น

เจี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับมา“เวินจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ?นี่ไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่เขา”เวินจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าดึงไม่ได้

เจี่ยนอีจ้องรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว

ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเกินล้าน!

“ลูกพูดอะไร?อย่าหลอกแม่สิ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดูหน่อย”

เวินจิ้งนิ่งไป มองมู่วี่สิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่ออกมา

ในรถนั่น มู่วี่สิงมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่นลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ

เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้ามาว่า:วันที่1000ที่คุณจากไป

เวินจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของมู่วี่สิงยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ”น้ำเสียงของมู่วี่สิงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ!”เวินจิ้งยิ้ม“เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ”

พอพูดจบเสียงของเจี่ยนอีก็เข้ามา“เวินจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่งสิ!”

เวินจิ้ง:……

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า“ผมมีธุระ ไปก่อนนะ”

เวินจิ้งโล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มีเรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เจี่ยนอีก็ยังมองมา เวินจิ้งปิดประตูดัง“ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา”

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง?”

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้?”

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เวินจิ้ง ครั้งนี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!”

เวินจิ้งกลับเข้าห้อง ปิดประตู


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท