บทที่ 807 การแสดงที่ดี
หลังจากวางสาย เวินจิ้งกำลังเตรียมตัวที่จะไปที่ร้านเฟอร์นิเจอร์กับป้าหลี่ แต่ก่อนที่จะออกไป ก็ได้รับสายโทรศัพท์โดยไม่คาดคิด
“เวินจิ้ง ตอนบ่ายยุ่งไหม？”ปลายสายเป็นเสียงน่าฟังของผู้หญิง“ฉันโจวหย่าน ยังจำฉันได้ไหม？”
เวินจิ้งยิ้ม“จำได้สิ คุณนายลี่”
“มีเวลาออกมาดื่มกาแฟด้วยกันได้ไหม？”
เวินจิ้งหยุดนิ่งไปชั่วคราว เป็นเพราะมาพูดแทนลี่หนานเฉิงเหรอ？
“ได้สิ แต่เดี๋ยวฉันจะไปร้านเฟอร์นิเจอร์ก่อน ต้องซื้อของนิดหน่อย”
โจวหย่านพูดขึ้นทันทีว่า“ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม？”
ผู้หญิงกับผู้หญิงไปช้อปปิ้ง เป็นวิธีที่ง่ายที่สุดของการเปิดใจ
“ฉันอยากใจจะขาด เธอทำงานไหม？ฉันจะขับรถไปรับเธอ？”
โจวหย่านตอบรับทันที หลังจากบอกชื่อสถานที่แล้ว ก็คุยกับเวินจิ้งอีกสักพัก ก่อนจะวางสาย
หลังจากเวินจิ้งออกจากบ้าน ก็ไปโรงพยาบาลก่อน ช่วงนี้เวลาทำงานของเธอน้อยมาก หลายสิ่งหลายอย่างกองพะเนินเทินทึก และออกจากโรงพยาบาล หลังจากจัดการกับทุกสิ่งเสร็จแล้ว
หยูจิ่งห้วนที่เพิ่งออกมาจากห้องทำงาน เวินจิ้งกล่าวทักทายเขา
“ช่วงนี้ยุ่งกับการนัดเดทเหรอ？”หยูจิ่งห้วนถามด้วยความกังวล
“อือ ที่บ้านมีปัญหาน่ะ”เธอพูดด้วยความรู้สึกเสียใจ
“ต้องการให้ฉันช่วยไหม？”
เวินจิ้งส่ายหัว“ไม่มีอะไร อาทิตย์หน้าฉันก็มาทำงานได้ตามปกติแล้ว”
หยูจิ่งห้วนพยักหน้า มองไปที่ด้านหลังของเวินจิ้งด้วยสายตาคิดถึง และในที่สุดก็บังคับตัวเองให้มองไปทางอื่น
เมื่อมาถึงร้านขายเฟอร์นิเจอร์ โจวหย่านก็มาถึง ทั้งสองคนเดินไปมาอย่างสบายใจ หยุดเป็นครั้งคราวเพื่อมองใกล้ๆ และได้สัมผัส เวินจิ้งก็จะถามความเห็นโจวหย่านเป็นครั้งคราว
“จิ้งจิ้ง”โจวหย่านที่อยู่ข้างๆ เธอ ดวงตาของเธอมีความหมายเล็กน้อย“ฉันได้ยินจากหนานเฉิงว่า มู่วี่สิงทำงานทั้งคืน จนถึงตอนนี้ก็ยังอยู่ที่โรงพยาบาล”
เวินจิ้งมองไปที่โซฟาที่เธอชอบ และนั่งลงเพื่อลองใช้ความรู้สึกของเธอ เมื่อเธอได้ยินคำพูดของโจวหย่าน เธอก็ขมวดคิ้ว“อยู่โรงพยาบาลเหรอ？ไม่น่าจะได้ผ่าตัดให้ใครนะ ไม่อย่างนั้นอาจจะทำให้เกิดอุบัติเหตุทางการแพทย์ได้”
ทำไมผู้ชายคนนั้นถึงไปโรงพยาบาล ด้วยอารมณ์ที่ไม่ดีแบบนั้น……
โจวหย่าน：……
เธอประเมินท่าทีของเวินจิ้ง เมื่อเห็นว่าไม่รู้สึกถึงความเฉยเมย เธอจึงยิ้มและพูดว่า“ไม่ได้ผ่าตัดใคร แต่พยาบาลหลายคนรู้ว่าเขาทำงานล่วงเวลา รอแต่จะเจอเขา”
หลังจากนิ่งเงียบไปชั่วครู่ โจวหย่านก็พูดอย่างเป็นธรรมชาติว่า“หนานเฉิงบอกว่ามู่วี่สิงฟังแต่เธอ เธออยากไปเจอเขาไหม？เขาเอาแต่ทำงาน ไม่กิน ไม่ดื่ม ไม่นอน มันอันตรายมากเลยนะ”
เวินจิ้งดูโซฟาที่เธอชอบอย่างละเอียดและไม่แยแส และพูดอย่างเกียจคร้านว่า“ได้สิ ฉันก็ต้องไปหาเขาเพื่อให้เขาจ่ายเงิน หลังจากที่ฉันซื้อเฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดที่เขาทุบ”
ความประหลาดใจในดวงตาของโจวหย่านเป็นประกาย แต่ก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว และไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก ราวกับว่าเธอแค่เลือกเฟอร์นิเจอร์กับเวินจิ้งจริงๆ ที่ไม่ใช่เป็นการพูดแทน
จนกระทั่งเย็น เวินจิ้งหยิบของทุกอย่างขึ้นมา และยืดอกด้วยความพึงพอใจ โจวหย่านได้ยินเวินจิ้งสื่อสารกับพนักงานในร้าน อย่างเป็นธรรมชาติ“เฟอร์นิเจอร์พวกนี้ สามารถส่งไปที่ชั้นบนสุดของการ์เด้นมูเจียวาน ให้ฉันได้ไหมคะ？รอให้มู่วี่สิงพอใจแล้วก็ค่อยจ่ายเงิน”
การ์เด้นมูเจียวาน
พนักงานยิ้มสดใสทันที“ได้แน่นอนค่ะ ทางเราจะรีบจัดส่งผู้ชำนาญงานไปให้ทันทีค่ะ”
โจวหย่านอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ชื่อเสียงของมู่วี่สิงนี้ใช้ได้จริงๆ
เวินจิ้งมองไปที่นาฬิกาข้อมือ กระพริบตามองโจวหย่าน แล้วพูดว่า“ลี่หนานเฉิงก็อาจจะอยู่ที่โรงพยาบาล เธอจะไปด้วยกันกับฉันไหม？”
โจวหย่านยิ้ม“แน่นอน”
เธออยากที่จะดูการแสดงดีๆ
เวลาพลบค่ำ โรงพยาบาลหนานเฉิงโดยปกติก็เงียบแล้ว และหมดเวลาของผู้ป่วยนอกแล้ว
เวินจิ้งเดินตรงไปที่ห้องทำงานของประธาน ที่อยู่ชั้นบนสุด ลี่หนานเฉิงนั่งอยู่บนโซฟา เพื่อปลอบโยนมู่วี่สิง แต่เขาพูดจนไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว
เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น แล้วก็เตะผู้ชายที่อยู่ข้างๆ เขาทันที“นายรีบพาผู้หญิงคนนี้ออกไป เวินจิ้งมาแล้ว”
มีผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในชุดพยาบาล นั่งอยู่ข้างๆ มู่วี่สิง แต่เดิมลี่หนานเฉิงเป็นคนให้เธอขึ้นมา“ช่วย”มู่วี่สิง แต่ไม่คิดว่าพยาบาลคนนี้จะชอบมู่วี่สิง แม้ว่าจะเผชิญหน้ากับภูเขาน้ำแข็งอย่างมู่วี่สิง เธอก็ยังคงพัวพันอยู่ และมู่วี่สิงก็ไม่ได้ผลักส่งเธอออกไป
แต่เมื่อตอนที่เขาได้ยินคำพูดของลี่หนานเฉิง เขาก็ขยับออกให้ห่างจากผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เล็กน้อย แต่การเคลื่อนไหวของเขากลับนิ่งลงในวินาทีถัดมา ความโกรธในดวงตาก็แผ่กระจายออกมา
ทันทีที่เวินจิ้งเข้ามา เธอเห็นชายหนุ่มรูปหล่อนั่งอยู่บนโซฟา คิ้วบางก็ขมวดขึ้นเล็กน้อย
เมื่อลี่หนานเฉิงเห็นเวินจิ้งเข้ามา ก็ลุกขึ้น และดึงพยาบาลที่ยังคงจับมู่วี่สิงออกไป
“คุณรีบๆ ออกไป”ลี่หนานเฉิงขยิบตาให้เธอ
นางพยาบาลมุ่ยปากอย่างไม่พอใจ พร้อมพูดด้วยเสียงที่น่ารัก กับความโกรธเล็กน้อย“คุณหมอมู่ยังไม่พูดอะไรเลย คุณอย่ามาแตะตัวฉัน”
ลี่หนานเฉิงรู้สึกปวดขมับอย่างกะทันหัน และเขาเหมือนก่อกรรมทำเข็ญ ไม่คาดคิดว่าจะต้องมาหาผู้หญิงให้กับมู่วี่สิง
แค่ผู้หญิงคนนี้ยังกำจัดไม่ได้เลย
เมื่อเห็นว่าเวินจิ้งเดินเข้ามาแล้ว ลี่หนานเฉิงก็พยายามดึงมือของพยาบาลให้ออกไป
ผู้ชายที่กำลังดื่มกาแฟที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตา ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้น ดวงตาที่เย็นชากวาดมองไปทั่ว ลี่หนานเฉิงก็รู้ความหมายได้ในทันที……ถึงเวลาที่ต้องปล่อยมือแล้ว
เขานั่งลงอย่างเงียบๆ ทันที และมองไปที่ผู้หญิงสองคนที่กำลังเดินมา
โจวหย่านมองด้วยความประหลาดใจ ที่พยาบาลจับมือกับมู่วี่สิงอยู่บนโซฟา และมองไปที่ลี่หนานเฉิง ที่ดูหงุดหงิดและหมดหนทาง
เขารู้จักกับมู่วี่สิงมาเป็นเวลาหลายปี กล้าที่จะทำให้เวินจิ้งโกรธจริงๆ มู่วี่สิงถึงจะแสดงสีหน้าต่อเธอ ไม่อย่างนั้นมันจะสายเกินไป ที่จะทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ
เวินจิ้งค่อยๆ เดินไปด้านหน้าของมู่วี่สิง เธอเงียบมาตลอด แล้วก็มองไปที่เขาอย่างเงียบๆ
ในมือของผู้ชายถือแก้วกาแฟไว้ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาซีดเซียวมาก และไม่มีร่องรอยของอารมณ์ในดวงตาที่ลึกล้ำของเขา ซึ่งยังสงบนิ่งอยู่
ลี่หนานเฉิงกลัวว่าเวินจิ้งจะโกรธอีก จึงอดไม่ได้ที่จะเตะมู่วี่สิงอีกครั้ง “พูดอะไรบางอย่างสิ”
“คุณชายลี่ คุณจะดุทำไมขนาดนี้ ฉันปวดใจนะ คุณอย่าเตะอีกนะคะ”พยาบาลสาวที่อยู่ข้างๆ พูดอย่างไม่พอใจ
ลี่หนานเฉิงจ้องไปที่พยาบาลคนนั้นอย่างไม่พอใจ แต่เหมือนเธอจะหน้าหนา มันไม่ง่ายที่จะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับมู่วี่สิง แน่นอนว่ายังไงก็จะไม่ยอมปล่อย
และในตอนนี้ มู่วี่สิงก็ไม่ได้ขอให้เธอปล่อยมือ
เวินจิ้งทำได้เพียงแค่ยิ้มจางๆ คิ้วต่ำที่ดูไร้เดียงสา แล้วเปิดปากพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงต่ำว่า“มู่วี่สิง”
ผู้ชายเงยหน้าขึ้น ดวงตาที่ลึกล้ำของเขามองมาที่เธอในทันที ในดวงตาของเขาไม่มีอุณหภูมิใดๆ ริมฝีปากของเขาเม้มแน่น ไม่แม้แต่จะพูดอะไร
จู่ๆ ฝ่ามือขาวๆ ก็ยื่นออกมาตรงหน้าเขา
มู่วี่สิงเม้มริมฝีปากบางของเขา อย่างเย็นชา“คุณแค่ต้องการเอาวิดีโอนั่นใช่ไหม？”
วิดีโอ？
เวินจิ้งใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่ง กว่าจะรู้ว่ามันคืออะไร สีหน้าเริ่มแสดงอาการจางๆ และรอยยิ้มจางๆ ก็ปรากฏขึ้น“นั่นเป็นสิ่งที่คุณชอบ ก็เก็บไว้เองเถอะค่ะ”
เธอกระพริบตา น้ำเสียงของเธอก็อ่อนโยน“กลับกันอยู่ในมือคุณก็ปลอดภัยดี”
เธอไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะเผยแพร่คลิปวิดีโอจริงๆ ซึ่งในนั้นไม่รู้ว่ามีอะไร และผู้ชายคนนี้ก็แสดงความเป็นเจ้าของมาก จนไม่ปล่อยให้คนอื่นได้เห็น หน้าตาของผู้หญิงที่ตัวเขาเองชอบอย่างแน่นอน
