บทที่ 825 ฉันเลว คุณก็ยังแต่งงานกับฉันไม่ใช่เหรอ
มือของเธอสั่นไปทันที กล้องก็แทบหลุดจากมือ ผู้ชายคนนั้นคือสามีเลวของเธอลู่เซิ่น
และในขณะนี้ สองคนนั้นก็เห็นเธอแล้วเหมือนกัน
ร่างกายของผู้หญิงคนนี้แทบจะตกอยู่ในอ้อนแขนของลู่เซิ่น พิงอยู่หน้าอกของลู่เซิ่น เธอแทบจะจูบเขาเข้าไปแล้ว
ถึงแม้ว่าลู่เซิ่นจะผลักผู้หญิงออกไปในวินาทีถัดมา แต่ฉินซีก็ยังโกรธอย่างไม่มีเหตุผล สมองของเธอเต็มไปด้วยภาพการจูบของทั้งสองคน จ้องมองลู่เซิ่นอย่างหงุดหงิดเล็กน้อยและหันหลังจากไป
แต่ก็ยังมีอะไรติดค้างอยู่ในใจอยู่ดี เพราะผู้ชายคนนั้น เธอเคยใช้แล้ว ถ้าต้องถูกผู้หญิงคนอื่นเอาไปใช้ด้วย
คิดแล้วก็รู้สึกสกปรกเลย
ในขณะที่เพิ่งหันหลังไป เสียงที่เย็นชาก็ดังมาจากข้างหลัง “ลบรูปภาพออก”
ฉินซีหยุดเดิน ตอนนี้อารมณ์ของเธอสงบลงมากแล้ว เธอมองลู่เซิ่นอย่างสงบ “ฉันไม่ลบ”
ในวินาทีถัดมา ลู่เซิ่นเดินด้วยขายาวและผลักฉินซีติดกำแพงอย่างง่ายๆ
กลิ่นยาสูบจางๆ ผสมกับกลิ่นหอมใสๆของร่างกายเขา ก็ลอยมา เธอคุ้นเคยเหลือเกิน
แต่ในขณะนี้ ผสมกับน้ำหอมผู้หญิงเล็กน้อย ทำให้เธอรู้สึกขยะแขยง
เธอพยายามกดหน้าอกของชายหนุ่มไว้ แต่เธอสู้ลู่เซิ่นไม่ได้ แล้วถูกเขาคว้ากล้องไปจากมือด้วย
วินาทีต่อมา เขาผลักการ์ดหน่วยความจำของกล้องออกด้วยมือเดียวและทำให้มันแตก
กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาเพียงหนึ่งวินาที ฉินซีไม่ทันตอบโต้เลย
หลังจากตั้งสติขึ้นมา เธอก็รีบแย่งกล้องมาทันที รูปถ่ายหลายๆรูป ที่เธอเพิ่งถ่ายมายังไม่ได้อัปโหลดไปยังคอมพิวเตอร์เลย
” ลู่เซิ่น คุณ … คนเลว” ฉินซีโกรธ
เธอไม่ได้ตั้งใจจะถ่ายลู่เซิ่นสักหน่อย ใครจะไปรู้ว่าเขาจะมาหาผู้หญิงที่นี่ล่ะ
“อืม ฉันเลว แต่คุณก็ยังแต่งงานกับฉันไม่ใช่เหรอ “ผู้ชายยิ้มเยาะ
ฉินซีตกตะลึง เกิดความโศกเศร้าในดวงตาของเธอขึ้นมาทันที
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าต้องเอาสิ่งที่เป็นของคุณแม่คืน เธอจะไม่แต่งงานกับลู่เซิ่นอย่างแน่นอน
แต่เธอมีทางเลือกเพียงทางเดียว
“ฉินซี บอกฉันมา ทำไมถึงแต่งงานกับฉัน” ลู่เซิ่นจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ลึกๆ
ฉินซีกัดปาก เหตุผล … เธอไม่อยากลู่เซิ่นบอก จริงๆ
ถึงแม้ว่าเขาและเธอจะอ้อยอิ่งและทำเรื่องรักกันในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา แต่ความสัมพันธ์ระหว่างสองคนก็เพียงเท่านี้
เธอจะไม่ข้ามไปแม้แต่ก้าวเดียว
“ถ้าโกหกต่อหน้าฉันจะได้รับผลอะไร คุณก็รู้ “รู้ความคิดของเธอ ลู่เซิ่นเพิ่มเติม
สายตาของผู้ชายโหดจริงๆ …
ฉินซีมองเขาและยิ้มอย่างมีเสน่ห์ “จะมีอะไรอีกล่ะ ใครๆก็รู้กันว่าคุณลู่มีค่าตัวสูงแค่ไหน ที่ฉันแต่งงานกับคุณ ก็ต้องอยากได้ชื่อเสียงและเงินทองอยู่แล้วสิ”
เมื่อได้ยินแบบนี้ ลู่เซิ่นก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ ก็ไม่รู้ว่าเขาจะเชื่อหรือเปล่า แต่ฉินซีมองไม่ออก
“คุณชอบตำแหน่งของนายหญิงลู่เหรอ” ลู่เซิ่นบีบคางของฉินซีและบังคับให้เธอมองหน้าตัวเอง
“แน่นอนอยู่แล้ว ชอบ” ฉินซีโกหก อยากหนีสายตาไปทางอื่น
คางของเธอถูกบีบอยู่ เธอขยับไม่ได้
“แล้วทำไมคุณถึงยืนยันที่จะคุมกำเนิดในหนึ่งที่ผ่านมา” ลู่เซิ่นถามอย่างตรงๆ
ถ้าฉินซีอยากได้ตำแหน่งของนายหญิงลู่จริงๆ เธอควรจะใช้ทุกวิถีทางให้ท้องลูกของเขา แทนที่จะยืนยันที่จะคุมกำเนิดทุกครั้ง
การแสดงออกของฉินซีดูแข็งกระด้างเล็กน้อย แต่เธอก็เก็บอารมณ์ดีได้อย่างรวดเร็ว “คลอดลูกมันเจ็บเหลือเกิน ฉันไม่เอาแหละ มันต้องเสียอะไรหลายอย่าง… ”
“จริงเหรอ”ลู่เซิ่นยิ้มเยาะ
ฉินซีไม่ได้มองเขา แล้วแต่จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม
“คุณลู่ คุณผู้หญิงลู่กำลังรอคุณอยู่ข้างนอกครับ” ในขณะนี้ เสียงของผู้ช่วยที่สั่นๆก็ดังขึ้น
ถ้าไม่ใช่เพราะคุณผู้หญิงลู่เร่งเร้าตลอดเวลา ต่อให้เขามีความกล้าหาญเต็มร้อยก็ไม่กล้ามารับหรอก
“เดี๋ยวกลับไปกับฉัน”ลู่เซิ่น ให้คำสั่ง แล้วค่อยปล่อยเธอและหันหลังจากไป
ฉินซีไม่เต็มใจ เธอจะไม่รอเขาแน่นอน
ทำการ์ดหน่วยความจำเธอพัง เธอกำลังโกรธอยู่
ก่อนที่ลู่เซิ่นรู้ตัว ฉินซีเดินตรงไปที่ประตู พยายามที่จะหลบหนี แต่เมื่อเธอเห็นชายหญิงคู่หนึ่งอยู่นอกประตู ก็หยุดเดินทันทีอีกครั้ง
วันนี้ก่อนที่จะออกมาเธอควรดูปูมหลังก่อน
ใบหน้าของชายหญิงที่ต่อหน้าก็ประหลาดใจเบาๆ และผู้หญิงที่หน้าตาคล้ายกับฉินซีก็พูดอย่างอ่อนโยนว่า “เสี่ยวซี ไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ”
ฉินซีหัวเราะเยาะ ก็ไม่ได้นานมาหรอก แค่หนึ่งเดือนก่อนเอง
“ฉันคิดว่าชาตินี้เราจะไม่ต้องเจอกันแล้วซะอีก”ฉินซีกล่าวอย่างเย็นชา
ใบหน้าของฉินหว่านดูไม่พอใจเล็กน้อย เธอเคยชินกับทัศนคติของฉินซีมานานแล้ว ตอนที่เธอย้ายเข้าไปตระกูลฉินแรกๆ ฉินซีก็ล้อเลียนเธอเสมอ แต่เธอไม่กล้าที่จะต่อต้านเลยสักนิด
เพราะฉินซีรู้สึกเสมอว่า แม่ของเธอเป็นเมียน้อยที่ทำลายครอบครัวของคนอื่น
แต่ตอนนี้แม่ของเธอเป็นนายหญิงฉินอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้ว และแฟนเก่าของฉินซี ตอนนี้เป็นแฟนของเธอแล้ว … ฉินซียังกล้าที่จะทำแบบนั้นไหม
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ฉินหว่านก็ยิ้มขึ้นมา ยกคางขึ้นอย่างภาคภูมิใจ “เรายังเป็นครอบครัวกันเนี่ย จะไม่ได้เจอกันได้ยังไงล่ะ”
ฉินซีไม่อยากจะคุยกับฉินหว่านต่อ น้ำเสียงยิ่งเย็นลงไปอีก “ตอนนี้พวกคุณเป็นครอบครัวเดียวกัน ฉันไม่ใช่”
“เสี่ยวซี คุณพูดอย่างนี้ได้ยังไง”ฉินหว่านทำเป็นหน้าบึ้งตึง “จริงๆแล้ว คุณพ่ออยากให้คุณกลับมาตลอด … สัปดาห์หน้าก็เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของท่านแล้ว คุณจะมาใช่มั้ย”
คุณพ่อ
ฉินซีพยายามอย่างมากถึงจะควบคุมความโกรธของเธอได้
นาทีที่พ่อของเธอใส่ร้ายภรรยาของตัวเองว่านอกใจเพราะว่าอยากหย่า เธอก็ไม่มีพ่อแล้ว
เธอมองฉินหว่านซึ่งใส่เสื้อผ้าแบรนด์ดังทั้งตัว ตอนนี้อาศัยอยู่ในตระกูลฉินอย่างเปิดเผยแล้วด้วย แม้กระทั่งนิสัยใจคอของเธอก็เปลี่ยนไปด้วย เมื่อก่อนต่อหน้าคนอื่นไม่กล้าทำอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ก็ดูมีนิสัยคุณหนูแล้ว
ฉินซีพูดเบาๆว่า “คุณแน่ใจหรือว่าจะให้ฉันกลับไป ตอนนี้ชีวิตของคุณฉินก็สบายมากไม่ใช่เหรอ ใส่ของที่ฉันเหลือให้ ใช้ของที่ฉันไม่ได้ใช้แล้ว และอาศัยอยู่ในสถานที่ที่ฉันรังเกียจที่จะกลับไปอยู่แล้วด้วย ฉันก็ไม่ไปรบกวนคุณอีกดีกว่า”
สายตาของฉินซีมองหซู่หนานอย่างเย็นเยือก
หซู่หนานที่ยืนอยู่ข้างๆฉินหว่านรู้สึกถึงกลิ่นของดินปืนที่กำลังจะจุดไฟได้อย่างชัดเจน เมื่อเห็น ฉินหว่านถูกกระตุ้นจนหน้าซีด เขาก็พูดเบาๆว่า “หว่านหว่าน เธอเป็นน้องสาวของคุณเหรอ”
ฉินหว่านตั้งสติกลับมา “ใช่ค่ะ”
ตอนแรกที่เธอวิ่งจีบหซู่หนาน ก็เพราะรู้ว่าเขาเคยอยู่กับฉินซี เธอจะต้องแย่งทุกอย่างของเธอมาให้ได้
“กรุณาพูดให้ชัดเจน เราเป็นพี่น้องต่างแม่”ฉินซีแก้ไขอย่างเย็นชา
ฉินหว่านกัดริมฝีปากแน่น”ใช่ค่ะ เป็นน้องสาวต่างแม่”
สายตาของหซู่หนานมองฉินซีตลอด เธอขมวดคิ้ว สบตาเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ พูดอย่างไม่มีการแสดงออกใด ๆว่า”ดูเหมือนว่าหลังจากคุณหซู่เลิกกับฉัน ชีวิตก็มีความสุขดีเนอะ”
“หซู่หนานอยู่กับฉัน ต้องมีความสุขอยู่แล้ว”ฉินหว่านยิ้มอย่างท้าทาย
“จริงเหรอ”ฉินซียกคิ้ว
เธอรู้ว่าตระกูลของหซู่หนานไม่ค่อยดีนัก ตอนนี้ฉินหว่านกลายเป็นคุณหนูที่มีฐานะถูกต้องตามกฎหมายแล้ว และใช้เงินโดยไม่ต้องคิด หซู่หนานจะไหวหรือเปล่า
“กระเป๋าที่คุณถืออยู่เป็นแบบของปีที่แล้ว มันคล้ายของที่ฉันเอาคืนให้คุณหซู่เลยนะ”
ในวินาทีถัดมา ใบหน้าของฉินหว่านก็ซีดไปอย่างรอดเร็ว ลงกระเป๋าใบนี้..เป็นหซู่หนานส่งให้เธอจริงๆ
“ผู้ชายเป็นที่ฉีนไม่เอา และกระเป๋าก็เป็นที่ฉันไม่เอาเหมือนกัน ฉินหว่าน ความเหนือกว่าของคุณมาจากไหนไม่ทราบ”
“ตอนนี้ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลฉินฉันต้องมีความรู้สึกเหนือกว่าแน่นอนอยู่แล้ว ฉินหว่าน คุณไม่เหลืออะไรเลย”ฉินหว่านคำรามอย่างมโกรธ
“ฉินหว่าน ฉันจะบอกอะไรให้ ในเมื่อฉินซึ่งเทียนสามารถใส่ร้ายแม่ของฉันและไล่เธอออกจากตระกูลฉิน เดี๋ยวผ่านไปไม่กี่ปี ฉันกลัวว่าแม่ของคุณก็จะโดยแบบนี้เหมือนกัน”ดวงตาของฉินซีค่อยๆดุร้าย
ฉินซีไม่ได้อยู่ต่อ เรียกแท็กซี่จากไปอย่างสะใจ
สามวันต่อมา รีสอร์ทชิงหยวน
ฉินซีใส่ชุดเดรสคอวีสีขาวบริสุทธิ์มาถึงด้านนอกบ้านหลังใหม่ของตระกูลฉิน
จะไม่กลับมาได้ยังไง แม่ของเธอถูกใส่ร้ายขนาดนั้น ยังไงเธอก็ต้องเอาความยุติธรรมให้แม่ของเธอให้ได้
เมื่อมองไปที่สวนด้านหลังที่เต็มไปด้วยวัดหอม เห็นได้ชัดว่ามีการจัดวางอย่างพิถีพิถันและทุกสถานที่แสดงให้เห็นถึงความหรูหรามาก ผู้คนที่มาคือผู้นำที่มีชื่อเสียงในแวดวงการเมืองและธุรกิจทั้งนั้น งานเลี้ยงวันเกิดของฉินซึ่งเทียน หรูหราขึ้นทุกปี
เพราะเป็นงานเลี้ยงส่วนตัว จึงไม่เปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าชม จึงฉินซีเพิ่งเดินเข้าไปก็ถูกห้ามไว้แล้ว แต่เมื่อเห็นเธอแต่งตัวหรูหราและสง่างาม พนักงานเสิร์ฟก็พูดอย่างสุภาพว่า”คุณครับ กรุณาแสดงจดหมายเชิญของท่านครับ”
“ฉันเป็นลูกสาวของฉินซึ่งเทียนค่ะ”
เธอจะมีจดหมายเชิญได้ยังไง แม้ฉินซึ่งเทียนก็ไม่อยากเจอหน้าเธอมั้ง
แต่หลังจากที่บริกรเข้าไปรายงาน และปล่อยให้ฉินซีเข้าไปเลย
ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงที่สวยงาม ฉินซีดึงดูดความสนใจอย่างมากทันที แม้ว่าชุดของเธอจะดูเซ็กซี่เล็กน้อยและการแต่งหน้าก็ดูสวยงาม แต่ก็ไม่ใช่ประเด็นที่คนสนใจอย่างแน่นอน
ใบหน้าของเธอ ฐานะของเธอ เป็นจุดสำคัญของการสนทนา
ห้องจัดเลี้ยงดูเงียบลงทันที แล้วก็มีแต่การสนทนาอย่างไม่ต่อเนื่อง
“เธอคือฉินซีเหรอ อดีตคุณหนูของตระกูลฉิน”
“ใช่ เป็นลูกสาวของภรรยาเก่าของฉินซึ่งเทียน… ”
“คงไม่ใช่คุณหนูอะไรตั้งนานแล้วมั้ง ฉันได้ยินมาว่าที่ฉินซึ่งเทียนหย่าร้างก็เพราะภรรยาเก่าคนนั้นนอกใจและผู้หญิงคนนี้จะเป็นสายเลือดตระกูลฉินไหมก็ไม่รู้ … ”
มันค่อนข้างสายเมื่อลู่เซิ่นมาที่งานเลี้ยง ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหญิงลู่สั่งแล้วสั่งอีก เขาก็ไม่อยากมางานหรอก และตอนนี้เขาก็แค่มาปรากฏตัวเฉยๆ
กำลังคุยกับคนรู้จักที่อยู่รอบตัว แต่บริเวณรอบๆ ก็ค่อยๆเงียบลง
เมื่อเงยหน้าขึ้นเบาๆ ก็เห็นร่างที่ใส่ชุดสีขาวบริสุทธิ์ กำลังเหยียบรองเท้าส้นสูงกลวงอยู่และเข้ามาในงานการสนทนาและการจ้องมองไม่มีผลกับเธอเลย
ลู่เจิ้นที่อยู่ข้างๆเอนตัวไปและพูดว่า”นั่นไม่ใช่อดีตคุณหนูของตระกูลฉินเหรอ”
ลู่เซิ่นจิบไวน์และยกคิ้วเล็กน้อย “คุณรู้ไหมเหรอ”
“รู้สิ ธุรกิจของครอบครัวตระกูลฉินนั้นก็ไม่ได้เล็กเลย การหย่าร้างของฉินซึ่งเทียนเมื่อปีที่แล้วก็เป็นข่าวใหญ่อยู่ ได้ยินมาว่าอดีตภรรยาของเขานอกใจ และแม้แต่ลูกสาวของตระกูลฉินก็ถูกสงสัยว่าเป็นสายเลือดของตระกูลฉินหรือเปล่าด้วย แต่หลังจากนั้นผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้มีข่าวอะไรแล้ว ทำไมถึงมาปรากฏตัวในวันนี้ … แต่ดูมีเสน่ห์กว่าเมื่อก่อนเยอะเลย… ”
“แต่นึกชื่อเธอไม่ออกเลย”ลู่เจิ้นขมวดคิ้วและพยายามคิด
“ฉินซี”ลู่เซิ่น กล่าวด้วยเสียงต่ำ
“ใช่ๆ ผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ และเธอคือผู้หญิงที่อาเซิ่นแอบรักในเวลานั้น บอกว่าฉินซีเป็นเทพธิดาของเขาในทุกวัน”
ลู่เจิ้นเม้าว่า แต่ก็นึกขึ้นหนึ่งเรื่องอย่างรวดเร็ว”คุณรู้จักชื่อของเธอได้ยังไง”
ในความคิดของเขา ลู่เซิ่นและฉินซี ไม่น่าจะรู้จักกัน
เธอไม่ได้มีชื่อเสียงในวงการไฮโซของประเทศF ในปีนี้เธอเกือบจะหายไป ผู้หญิงที่สามารถเข้าใกล้ลู่เซิ่นได้ ยังไงก็ต้องเป็นลูกสาวที่มีฐานะตระกูลดี ผู้หญิงคนนี้สวยก็จริง แต่ไม่คู่ควร
ลู่เจิ้นจ้องมองเขาอย่างสงสัย ใบหน้าของลู่เซิ่นเฉยเย็น สายตาของเขาตกอยู่ตัวฉินซีตลอด
เพราะความประมาทในครั้งที่แล้ว ทำให้ผู้หญิงคนนี้หนีไปได้ วันนี้เขาต้องจับเธอให้ได้แน่นอน
ในเวลานี้ ฉินซีกำลังจะไปห้องหนังสือหาฉินซึ่งเทียน
เคาะประตูและรออยู่ข้างนอก จนกระทั่งเสียงทุ้มลึกของฉินซึ่งเทียนดังมาจากข้างใน”ใคร”
ฉินซีผลักประตูเข้าไปโดยตรง ในห้องหนังสือนอกจากฉินซึ่งเทียนแล้ว หลี่เหวยก็อยู่ด้วย
แม่ของฉินหว่าน ซึ่งใส่ชุดกี่เพ้าที่สีแซ่บ ดูแลได้อย่างดีมาก อายุสี่สิบเศษแต่ก็ดูเหมือนคุณหญิงในวัยสามสิบหน้าตาดีและสง่างาม
เมื่อเห็นฉินซีรอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่เหวยก็หยุดนิ่ง เปลี่ยนเป็นการประหลาดใจทันที”เสี่ยวซี คุณกลับบ้านสักที”
ฉินซีนั่งลงบนโซฟา ผมของเธอพาดอยู่บนไหล่ ผมบางของเธอก็ร่วงเป็นกระจุกเล็กน้อย ซึ่งดูน่ารักมาก
แต่สายตาของเธอเย็นชามาก
เธอขดปลายนิ้วเบาๆ มีรอยยิ้มเย้ยหยันบนใบหน้า”ถ้าฉันกลับบ้าน ชีวิตของคุณคงจะแย่มากใช่ไหม”
หลี่เหวยก็ยังถือว่าใจเย็น แต่ฉินซึ่งเทียนตบโต๊ะอย่างโกรธมาก และพูดอย่างไม่พอใจว่า”คุณพูดกับป้าหลี่แบบนี้ได้ยังไง”
ฉินซีปิดปากและหัวเราะว่า”คุณป้าเหรอ ควรเรียกว่าแม่น้อยไม่ใช่เหรอ แต่ดูเหมือนว่าเรียกพี่สาวจะเหมาะสมกว่าหรือเปล่า”
หลี่เหวยอายุน้อยกว่าฉินซึ่งเทียนตั้งสิบห้าปี และเธอดูยังสาวมาก บอกว่าเป็นพ่อลูกกัน ก็ไม่มีใครไม่เชื่อหรอก
สีหน้าของหลี่เหวยเปลี่ยนไป และพูดอย่างเย็นชาว่า”ฉันออกไปแล้วค่ะ”
ฉินซึ่งเทียนตึงหน้า มองฉินซีที่เหมือนเด็กที่ไม่เชื่อฟัง”คุณต้องทำให้พ่อโกรธใช่มั้ย”
“ฉันกล้าได้ยังไง”ฉินซียิ้มอย่างเฉยเมย”ที่ฉันมา ก็เพื่อถามอะไรคุณ”
“เรื่องอะไร”ฉินซึ่งเทียนขมวดคิ้ว
“ในมรดกของตระกูลฉิน มีรายชื่อของฉันใช่ไหม”
เมื่อพูดจบ ฉินซีเห็นได้ชัดเลยว่าอารมณ์การโกรธของฉินซึ่งเทียน เขาไม่ได้พูด แต่ในสายตาของฉินซี ถือว่าเขายอมรับ
“นั่นไง”
“นี่คือสิ่งที่คุณแม่บอกฉันก่อนที่เธอเสียชีวิต สิ่งที่เธอเหลือไว้ให้ฉันไม่มาก แต่เธอบอกฉันซ้ำๆแล้วซ้ำอีก บางสิ่งบางอย่างไม่ควรตกอยู่ในมือของคนที่ไม่หวังดี สิ่งที่ควรเป็นของตัวเอง ก็ต้องห้ามยอมเด็ดขาด”
ฉินซึ่งเทียนตึงหน้า แต่ก็ไม่พูดอะไร
แต่สีหน้าของเขามีอาการวูบเล็กน้อย
ฉินซีเอนกายอย่างเกียจคร้านบนโซฟา เล่นกับผมที่หลวมๆด้วยปลายนิ้ว พูดด้วยน้ำเสียงแซวๆ”เมื่อคุณแม่แต่งงานกับคุณ คุณปู่มอบหุ้นของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปเป็นของขวัญ และยกหุ้นของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป20เปอร์เซ็นต์ให้แม่ด้วย ตอนนี้คุณแม่เสียชีวิตแล้ว งั้นหุ้นเหล่านั้นก็ควรจะเป็นของฉันใช่ไหม”